အဆုံးမသတ္ရေသးတဲ႔ ေက်ာင္းသားဆႏၵျပေတာင္းဆိုမႈ၊
အင္နဲ႔အားနဲ႔ေရာက္လာမယ္႔ လူထုအစုအေဝး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏွစ္တစ္ရာ၊
လူမ်ိဳးေရးကို ခပ္တင္းတင္းစိန္ေခၚလိုက္တဲ႔ ငါ႔စကား ႏြားရ ကတ္ျဖဴ မဲေပးေရး ဆုံးျဖတ္ခ်က္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏွစ္တစ္ရာမွာ လူထုအုံႂကြမႈျဖစ္လာဖို႔ အစိုးရက လိုလားေနေလသလား။
အဲသေလာက္ အသိဉာဏ္နည္းၿပီး အဲသေလာက္ ေကာက္က်စ္သလား။
၁။ အစ မေကာင္းေတာ႔ အေႏွာင္းက ခ်ာတူးလန္
ေကြးလို႔ေကာက္လို႔ရတဲ႔ ရာဘာကြင္းလို ၂၀၀၈၊ ၂၀၁၀ ဥပေဒကို အကိုးအကားလုပ္ရင္း သူတို႔ကပဲ ကြန္စတီက်ဴရွင္းနဲ႔ ညီသလိုလို။ ႏိုင္ငံေတာ္ကို သစၥာေဖာက္သြားၾကေလရဲ႕။ ဒီ (ကပ္ျဖဴကိုင္ေဆာင္သူ) အေရ အတြက္က ေရြးေကာက္ပြဲအေျဖကို ေျပာင္းမေပးႏိုင္ပါဘူးဆိုတဲ႔ ေမာင္ရဲထြဋ္ရဲ႕ တဆင္႔ခံစကားက အမွန္ပါပဲ။ ရိုဟိန္ဂ်ာ မဲတစ္သန္းရဖို႔ ျပည္သူအစစ္ရဲ႕ မဲဆယ္သန္း ရႉံးသြားလိမ္႔မယ္။ ဒီကတ္ျဖဴကိစၥက ေပကပ္ၿပီး စစ္အစိုးရဖက္က နားလည္ေပးေနသူေတြကို ပါးရိုက္သြားတာမ်ိဳးပါပဲ။ ၿဗိတိသ်ွကိုလိုနီဆိုတာ အခ်ိန္တန္ရင္အိမ္ျပန္တဲ႔ လူမ်ိဳးႀကီးေတြ။ ဘယ္ေတာ႔မွ အိမ္မျပန္မွာက အခု ကတ္ျဖဴေတြ။ ဒါေတြက တကယ္စိုးရိမ္စရာေတြ။
ကတ္ျဖဴေတြအတြက္ ေထာက္ခံ၊ ကန္႔ကြက္ေရြးေတာ႔ ေထာက္ခံ၊ ကန္႔ကြက္စာရင္းက စစ္လႊမ္းပါတီနဲ႔အျခားအုပ္စု အကြဲအတိုင္းပဲျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ စစ္ပါတီထဲမွာ ဒါကို ရာႏႈန္းျပည့္ေထာက္ခံၾကသတဲ႔လား၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ သေဘာမက်ဘူး၊ ဒါဆို ဘာျဖစ္လို႔ သူတို႔ေထာက္ခံမႈက ရာႏႈန္းျပည့္ေနရတာလဲ။ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ ရန္သူအစစ္ပါပဲ။ လႊတ္ေတာ္ဟာ တကယ္ေတာ႔ အေရာင္ေျပာင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တစ္ခုသာပါပဲ။ ဘာ ဒီမိုကေရစီမွ မရွိပါဘူး။ ေၾကာက္သူနဲ႔ ေျခာက္သူပဲရွိတယ္။
၂။ ျပည္ေထာင္စု အကြဲအၿပဲ
ဒီစနစ္သာၿမဲသြားမယ္၊ ဒီမိုကေရစီလည္း တကယ္ရွိလာမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာ စစ္ အုပ္စုရဲ႕ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေပၚလစီကို တိုင္းရင္းသားေတြက ဘယ္နည္းနဲ႔မွ သေဘာ တူမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ခြဲထြက္ေရး ေတာင္းဆိုမွာပါ။ က်ေနာက္သာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ဆိုရင္လည္း ခြဲထြက္ေရး ေတာင္းဆိုမိမွာပါပဲ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ကတ္ျဖဴကိစၥဟာ ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲေရးအတြက္ အဓိအက္ေၾကာင္း ႀကီးျဖစ္ေနတယ္။
အဲသလို ၿပိဳကြဲမွာကိုစိုးရိမ္လို႔ဆိုၿပီး အရွက္မရွိ ေသနတ္နဲ႔ေျဖရွင္းလို႔ရေအာင္ ကလိန္လိုက္တာေနမွာလို႔ ယူဆမယ္ဆိုရင္ ယူဆလု႔ိရသြားျပန္ေရာ။
အဲသေလာက္ အသိဉာဏ္နည္းၿပီး အဲသေလာက္ ေကာက္က်စ္သလား။ မသိေတာ႔ဘူး။
၃။ ေနရာမွား၊ တာဝန္မွား စစ္တပ္
တပ္မေတာ္ရဲ႕ အဓိကတာဝန္က ဘာလဲ။ အေမရိကန္လို ကမၻာ့ပလိပ္မဟုတ္ရင္ ကာကြယ္ေရးပါ။ ဘာကို ကာကြယ္ရမွာလဲ၊ ျပည္ပရန္။ ဒီေန႔စစ္တပ္ဟာ မဆိုင္ ရာေတြ ေလ်ွာက္လုပ္ရင္း တကယ္လုပ္ရမယ္႔ တရုတ္နဲ႔ဘဂၤါလီကို မကာကြယ္ ခဲ႔ဘူး။ ဒီထက္အႏၱရာယ္ႀကီးတဲ႔ျပသနာက အနာဂတ္စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လမ္းမွားျပခဲ႔ျခင္းပါပဲ။
အရင္က စစ္တပ္ထဲဝင္တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ဖို႔၊ ဒီေန႔ စစ္တပ္ထဲ ဝင္တယ္ဆိုတာ ခ်မ္းသာဖို႔၊ လူစြာလုပ္ဖို႔၊ စစ္တပ္က အနားယူၿပီးတဲ႔ေနာက္ မွာေတာင္ အရပ္သားဌာနေတြဆီသြားၿပီး ဘာမွမသိဘဲ ဆရာလုပ္ေနႏိုင္ဖို႔။ ဘယ္မွာလဲ မူရင္းတာဝန္။
စစ္တပ္က ရဲအလုပ္ကိုလုပ္ေတာ႔ ရဲက လူထုအဆဲခံလုပ္။ အဲသေလာက္ အသိဉာဏ္နည္းၿပီး အဲသေလာက္ ေကာက္က်စ္သလား။
၄။ ပစ္မွတ္ လြဲ
ရိုဟိန္ဂ်ာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဒၚစုနဲ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို မၾကားဝံ႔ မနာသာစကားလုံးေတြသုံး စြပ္စြဲခဲ႔တဲ႔ ဦးဝီရသူ မမွန္ခဲ႔သလို လက္ရွိအခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုလွမ္းဆဲေနၾကတာလည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဆဲလို႔ေအာင္ျမင္ရင္ ေအာင္ျမင္ၿပီးၿပီေပါ႔၊ အေမရိကန္သမၼတ၊ ကုလေထြခ်ဳပ္၊ ဘုန္းႀကီး ကတုံးစုတ္၊ ဆဲစရာ လူကုန္ေနပါၿပီ။
အဓိကပစ္မွတ္က စစ္တပ္လူထြက္ေတြရဲ႕ (စစ္လူမထြက္ေသးသူေတြရဲ႕ ေသ နတ္အားကိုးနဲ႔) ေရးခ်င္ရာေရး ဥပေဒနဲ႔ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ ေပၚလစီပဲျဖစ္ပါ တယ္။
ျမန္မာျပည္ဟာ စိုးရိမ္စရာ အေကာင္းဆုံးအေနအထားမွာပါ။ သမၼတအႀကံေပးေတြလည္း ျပည္ပကိုထြက္ေျပးဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကၿပီဆိုတဲ႔ သတင္း သဲ႔သဲ႔နဲ႔ အတူေပါ႔။ အခု အလယ္အလတ္သေဘာရွိသူေတြကေတာင္ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္။ မယုံရင္ အီလဲဗင္း မီဒီယာအုပ္စုကိုသာ ၾကည့္ပါ။
က်ေနာ္ကေတာ႔ ဦးသိန္းစိန္က ၂၀၁၅ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမွာလား၊ လူသတ္ပြဲ က်င္းပမွာလားဆိုတာ ေဝခြဲမရျဖစ္ေနပါတယ္။ (မျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ေတာ႔ အၿမဲဆုေတာင္းေနမိပါတယ္)
ဇင္ေဝေသာ္
****************************************************************************
ရွေးကောက်ပွဲလား၊ လူသတ်ပွဲလား ၂၀၁၅
အဆုံးမသပ်ရသေးတဲ့ ကျောင်းသားဆန္ဒပြတောင်းဆိုမှု၊
အင်နဲ့အားနဲ့ရောက်လာမယ့် လူထုအစုအဝေး ဗိုလ်ချုပ် နှစ်တစ်ရာ၊
လူမျိုးရေးကို ခပ်တင်းတင်းစိန်ခေါ်လိုက်တဲ့ ငါ့စကား နွားရ ကတ်ဖြူ မဲပေးရေး ဆုံးဖြတ်ချက်
ဗိုလ်ချုပ် နှစ်တစ်ရာမှာ လူထုအုံကြွမှုဖြစ်လာဖို့ အစိုးရက လိုလားနေလေသလား။
အဲသလောက် အသိဉာဏ်နည်းပြီး အဲသလောက် ကောက်ကျစ်သလား။
၁။ အစ မကောင်းတော့ အနှောင်းက ချာတူးလန်
ကွေးလို့ကောက်လို့ရတဲ့ ရာဘာကွင်းလို ၂၀၀၈၊ ၂၀၁၀ ဥပဒေကို အကိုးအကားလုပ်ရင်း သူတို့ကပဲ ကွန်စတီကျူရှင်းနဲ့ ညီသလိုလို။ နိုင်ငံတော်ကို သစ္စာဖောက်သွားကြလေရဲ့။ ဒီ (ကပ်ဖြူကိုင်ဆောင်သူ) အရေ အတွက်က ရွေးကောက်ပွဲအဖြေကို ပြောင်းမပေးနိုင်ပါဘူးဆိုတဲ့ မောင်ရဲထွဋ်ရဲ့ တဆင့်ခံစကားက အမှန်ပါပဲ။ ရိုဟိန်ဂျာ မဲတစ်သန်းရဖို့ ပြည်သူအစစ်ရဲ့ မဲဆယ်သန်း ရှူံးသွားလိမ့်မယ်။ ဒီကတ်ဖြူကိစ္စက ပေကတ်ပြီး စစ်အစိုးရဖက်က နားလည်ပေးနေသူတွေကို ပါးရိုက်သွားတာမျိုးပါပဲ။ ဗြိတိသျှကိုလိုနီဆိုတာ အချိန်တန်ရင်အိမ်ပြန်တဲ့ လူမျိုးကြီးတွေ။ ဘယ်တော့မှ အိမ်မပြန်မှာက အခု ကတ်ဖြူတွေ။ ဒါတွေက တကယ်စိုးရိမ်စရာတွေ။
ကတ်ဖြူတွေအတွက် ထောက်ခံ၊ ကန့်ကွက်ရွေးတော့ ထောက်ခံ၊ ကန့်ကွက်စာရင်းက စစ်လွှမ်းပါတီနဲ့အခြားအုပ်စု အကွဲအတိုင်းပဲဖြစ်နေတယ်။ အဲဒီ စစ်ပါတီထဲမှာ ဒါကို ရာနှုန်းပြည့်ထောက်ခံကြသတဲ့လား၊ တချို့ကတော့ သဘောမကျဘူး၊ ဒါဆို ဘာဖြစ်လို့ သူတို့ထောက်ခံမှုက ရာနှုန်းပြည့်နေရတာလဲ။ ဒါဟာ ဒီမိုကရေစီရဲ့ ရန်သူအစစ်ပါပဲ။ လွှတ်တော်ဟာ တကယ်တော့ အရောင်ပြောင်း စစ်ဌာနချုပ်တစ်ခုသာပါပဲ။ ဘာ ဒီမိုကရေစီမှ မရှိပါဘူး။ ကြောက်သူနဲ့ ခြောက်သူပဲရှိတယ်။
၂။ ပြည်ထောင်စု အကွဲအပြဲ
ဒီစနစ်သာမြဲသွားမယ်၊ ဒီမိုကရေစီလည်း တကယ်ရှိလာမယ်ဆိုရင် မြန်မာ စစ် အုပ်စုရဲ့ လုပ်ချင်ရာလုပ်ပေါ်လစီကို တိုင်းရင်းသားတွေက ဘယ်နည်းနဲ့မှ သဘော တူမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ခွဲထွက်ရေး တောင်းဆိုမှာပါ။ ကျနောက်သာ တိုင်းရင်းသားခေါင်းဆောင်ဆိုရင်လည်း ခွဲထွက်ရေး တောင်းဆိုမိမှာပါပဲ။ ဒါ့ကြောင့် ကတ်ဖြူကိစ္စဟာ ပြည်ထောင်စုပြိုကွဲရေးအတွက် အဓိအက်ကြောင်း ကြီးဖြစ်နေတယ်။
အဲသလို ပြိုကွဲမှာကိုစိုးရိမ်လို့ဆိုပြီး အရှက်မရှိ သေနပ်နဲဖြေရှင်းလို့ရအောင် ကလိန်လိုက်တာနေမှာလို့ ယူဆမယ်ဆိုရင် ယူဆလို့ရသွားပြန်ရော။
အဲသလောက် အသိဉာဏ်နည်းပြီး အဲသလောက် ကောက်ကျစ်သလား။ မသိတော့ဘူး။
၃။ နေရာမှား၊ တာဝန်မှား စစ်တပ်
တပ်မတော်ရဲ့ အဓိကတာဝန်က ဘာလဲ။ အမေရိကန်လို ကမ္ဘာ့ပလိပ်မဟုတ်ရင် ကာကွယ်ရေးပါ။ ဘာကို ကာကွယ်ရမှာလဲ၊ ပြည်ပရန်။ ဒီနေ့စစ်တပ်ဟာ မဆိုင် ရာတွေ လျှောက်လုပ်ရင်း တကယ်လုပ်ရမယ့် တရုတ်နဲ့ဘင်္ဂါလီကို မကာကွယ် ခဲ့ဘူး။ ဒီထက်အန္တရာယ်ကြီးတဲ့ပြသနာက အနာဂတ်စစ်ခေါင်းဆောင်တွေကို လမ်းမှားပြခဲ့ခြင်းပါပဲ။
အရင်က စစ်တပ်ထဲဝင်တယ်ဆိုတာ နိုင်ငံတော် ကာကွယ်ဖို့၊ ဒီနေ့ စစ်တပ်ထဲ ဝင်တယ်ဆိုတာ ချမ်းသာဖို့၊ လူစွာလုပ်ဖို့၊ စစ်တပ်က အနားယူပြီးတဲ့နောက် မှာတောင် အရပ်သားဌာနတွေဆီသွားပြီး ဘာမှမသိဘဲ ဆရာလုပ်နေနိုင်ဖို့။ ဘယ်မှာလဲ မူရင်းတာဝန်။
စစ်တပ်က ရဲအလုပ်ကိုလုပ်တော့ ရဲက လူထုအဆဲခံလုပ်။ အဲသလောက် အသိဉာဏ်နည်းပြီး အဲသလောက် ကောက်ကျစ်သလား။
၄။ ပစ်မှတ် လွဲ
ရိုဟိန်ဂျာနဲ့ ပတ်သက်လို့ ဒေါ်စုနဲ့အဖွဲ့ချုပ်ကို မကြားဝံ့ မနာသာစကားလုံးတွေသုံး စွပ်စွဲခဲ့တဲ့ ဦးဝိရသူ မမှန်ခဲ့သလို လက်ရှိအချိန်မှာ သူ့ကိုလှမ်းဆဲနေကြတာလည်း မဟုတ်သေးပါဘူး။ ဆဲလို့အောင်မြင်ရင် အောင်မြင်ပြီးပြီပေါ့၊ အမေရိကန်သမ္မတ၊ ကုလထွေချုပ်၊ ဘုန်းကြီး ကတုံးစုတ်၊ ဆဲစရာ လူကုန်နေပါပြီ။
အဓိကပစ်မှတ်က စစ်တပ်လူထွက်တွေရဲ့ (စစ်လူမထွက်သေးသူတွေရဲ့ သေ နတ်အားကိုးနဲ့) ရေးချင်ရာရေး ဥပဒေနဲ့ လုပ်ချင်ရာလုပ် ပေါ်လစီပဲဖြစ်ပါ တယ်။
မြန်မာပြည်ဟာ စိုးရိမ်စရာ အကောင်းဆုံးအနေအထားမှာပါ။ သမ္မတအကြံပေးတွေလည်း ပြည်ပကိုထွက်ပြေးဖို့ ပြင်ဆင်နေကြပြီဆိုတဲ့ သတင်း သဲ့သဲ့နဲ့ အတူပေါ့။ အခု အလယ်အလတ်သဘောရှိသူတွေကတောင် မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်နေတယ်။ မယုံရင် အီလဲဗင်း မီဒီယာအုပ်စုကိုသာ ကြည့်ပါ။
ကျနော်ကတော့ ဦးသိန်းစိန်က ၂၀၁၅ မှာ ရွေးကောက်ပွဲ ကျင်းပမှာလား၊ လူသတ်ပွဲ ကျင်းပမှာလားဆိုတာ ဝေခွဲမရဖြစ်နေပါတယ်။ (မဖြစ်ပါစေနဲ့လို့တော့ အမြဲဆုတောင်းနေမိပါတယ်)
ဇင်ဝေသော်
