ကဲ အဲဒါ အာဏာရွင္ဆန္တာလား

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ေျခာက္လေလာက္တုန္းက ေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းခ်က္က တရုတ္ဒကာႀကီး၊ ဟင္းခ်က္ေကာင္းတယ္၊ ေယာက်္ားဆန္တယ္။ ခ်က္ၿပီး စားပြဲေပၚ တင္ထား တာပဲ၊ ႀကိဳက္ ရာစား၊ စားခ်င္စား မစားခ်င္ေန။ သူ႔အပူ မပါဘူး။

အခု ဆြမ္းခ်က္က တရုတ္ဒကာမႀကီး၊ သူက စားေနရင္ ေဘးကေနပတ္ၿပီး အကဲခတ္ေန တာ။ က်န္းမာေရးနဲ႔ သိပ္မသင္႔ဘဲ ကိုယ္ႀကိဳက္လို႔ အမ်ားႀကီး စားလိုက္တာ မ်ိဳးဆို ၿပီးရင္ သိပ္မစားဖို႔ ေျပာတတ္တယ္။
ဥပမာ။ အခု မနက္ပိုင္းေတြမွာဆိုရင္ တစ္ပတ္ႏွစ္ႀကိမ္ထက္ပိုၿပီး အီၾကာေကြး မစားရေတာ႔ဘူး။
ကဲ အဲဒါ အာဏာရွင္ဆန္တာလား။
ဘုန္းဇင္တို႔ကေတာ႔ မထင္။ ေစတနာမပါဘဲ ဒီစကားေတြက ထြက္ကို မလာဘူး။

Read more

၂၀၂၅ ေလာက္မွာ ေတြ႔မယ္ဗ်ာ

ဒီေန႔ ျမန္မာသတင္း မပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ဝတၳဳေလးတစ္ပုဒ္လိုျဖစ္ေအာင္ ဓာတ္ပုံေတြကို ဆြဲကပ္လိုက္တယ္။

၁။ ေအာင္ပြဲခံသြားတဲ႔ ကေနဒါက လစ္ဘရယ္။

၂။ NUS ရဲ႕ ပညာေရးဝန္းက်င္။ အဲဒီကို ေရာက္မိတိုင္း ရြာက ညီေတြ၊ ညီမေတြအတြက္ အဲဒါေတြကို ပါဆယ္ထုပ္ၿပီး ပို႔ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္ေပါက္ေနမိတယ္။

၃။ သုေတသနနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အရင္းအႏွီးေတြဆီက အျမတ္ေတြ ျပန္ရလာေနပါၿပီ လို႔ ခပ္ႂကြားႂကြားေလး ေျပာေနတဲ႔ စကၤာပူ ဝန္ႀကီးခ်ပ္။
*******************************************************

အဆင္႔ရွိတဲ႔ အစိုးရတစ္ဖြဲ႔ ရရွိၿပီး ဆယ္ႏွစ္အတြင္းေလာက္မွာ လူႀကီးမင္းတို႔ နဲ႔ လယ္ဗယ္တူ ဖိုက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ လူႀကီးမင္းႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔ တစ္ဦးခ်င္း ႏွလုံးရည္ တိုက္ပြဲေတြမွာ က်ေနာ္ကလည္း ရွဳံးပြဲ မရွိေသးပါဘူး။
ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ အုပ္စုႀကီးက လူသာ ေသသြားမယ္၊ ျမန္မာ ပတ္စပို႔ကို မစြန္႔ၾကဘူး။ ဒါကိုလည္း လူႀကီးမင္းတို႔ လဝက သိတယ္ေနာ္။

၂၀၂၅ ေလာက္မွာ ေတြ႔မယ္ဗ်ာ။

Read more

ေဒၚစု၊ မစၥတာေဖာ႔ဒ္၊ အပ္ဘဆိုလုတစ္ဇင္နဲ႔ ဇင္ေဝေသာ္

ႏိုင္ငံေရးစာေပလိုင္းထဲကို မေရာက္ခင္က ကိုယ္အထင္ႀကီး ေလးစားတဲ႔ ကမၻာေက်ာ္ႀကီးေတြအေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္ဖတ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ဂ်င္နရယ္ ေဖာ႔ဒ္ကားကုမၸဏီႀကီးကို တည္ေထာင္သြားတဲ႔ မစၥတာေဖာ႔ဒ္လည္း ပါဝင္ပါတယ္။

သူေျပာတဲ႔ စကားတိုတိုေလး သုံးခြန္းက... ေခါင္းေဆာင္လုပ္မယ္ဆိုရင္....
(1) Make sure that you present.
(2) Make sure that you care about them
(3) Make sure they know that you care about them.

သင္႔လူေတြ ရွိတဲ႔ေနရာကို သင္ ေရာက္ေနမိပါေစ (အေဝးကခ်ည္း လမ္းမညႊန္ပါနဲ႔)။
သူတို႔အေပၚ ဂရုတစိုက္၊ အေလးတယူလည္း ရွိပါ။
သင္က သူတို႔ကို ဂရုတစိုက္ရွိတယ္ဆိုတဲ႔ အခ်က္ကိုလည္း သူတို႔ သိေနပါေစ တဲ႔။

ေလယာဥ္ေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာတဲ႔ အသက္ ၇၀ အရြယ္ အဖြားအိုႀကီးဟာ သူ႔လူေတြေရွ႕မွာ ဘာမွမျဖစ္သလို ဟန္တင္းႏိုင္ေပမဲ႔ လူကြယ္ရာမွာေတာ႔ ဇရာက ဇရာကပါပဲဗ်ာ။ မစၥတာေဖာ႔ဒ္ေရ လူႀကီးမင္းရဲ႕ ဩဝါဒေတြ သူမဆီမွာ က်ေနာ္ေတြ႔ေနရပါတယ္။

*******************************************************************

အႂကြင္းမဲ႔အာဏာပိုင္ဆိုင္မႈ (အပ္ဘဆိုလုတစ္ဇင္) ဝါဒ အေၾကာင္းကို ေျပာၾက ရင္ လူ႔သဘာဝကိုပါ ပူးတြဲသုံးသပ္ပါမွ တရားမ်ွတတဲ႔အေျဖ ထြက္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ယုံၾကည္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ရတဲ႔ ကမၻာ႔ အာဏာရွင္ေတြဟာ လူလတ္ပိုင္းေတြပါ။ အသက္အရြယ္ ႀကီးျပင္းလာၿပီဆိုရင္ အဲဒီ အာဏာရွင္ေတြကိုယ္တိုင္ေတာင္ သေဘာထားေတြ မသိမသာ ေပ်ာ႔ေျပာင္းလာတတ္ပါတယ္။ ထင္ရွားတဲ႔ သာဓကကေတာ႔ ကဒါဖီပါပဲ။
အာဏာရယ္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္အရာမွာမဆို အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ လူတစ္ေယာက္ ရႈျမင္ပုံနဲ႔ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ လူတစ္ေယာက္ ရႈျမင္ပုံဟာ တူမေနႏိုင္ပါဘူး။

ဒါ႔ေၾကာင္႔ အသက္ ၇၀ အရြယ္ အဖြားအိုႀကီးဟာ သူမရဲ႕ "အႂကြင္းမဲ႔အာဏာပိုင္ဆိုင္ေရး" အတြက္ အသည္းအသန္ လုပ္ယူေနတယ္ ဆိုတဲ႔ အယူအဆကို တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ပါေစ က်ေနာ္ ထိုင္ၿပီးျငင္းဆန္ေန ပါရေစ။
အသက္က ၇၀၊ အဏာ ရခဲ႔ရင္ေတာင္ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ က်န္ေတာ႔မလဲ။ အနာဂတ္ မ်ိဳးဆက္အတြက္ ပန္းပ်ိဳးေပးထားခဲ႔ခ်င္တဲ႔ ေစတနာလို႔ပဲ အႂကြင္းမဲ႔ နားလည္၊ လက္ခံမိပါတယ္။

သေဘာမတူသူမ်ား က်ေနာ္႔အေကာင္းေလးကို ဝိုင္းဝန္းတိုက္ခိုက္ႏိုင္ပါၿပီ။
ေက်ဇူးတင္ပါတယ္။

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ရန္လုပ္တဲ့လူက ၾကံဖန္လုပ္တာ

ေျပာရဦးမယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္က စလုံးဒကာမ တစ္ေယာက္က သူ႔အိမ္ ပရိတ္ရြတ္ ပင့္တယ္ေပါ့။ ဒီမွာေတာ့ House blessing လို႔ ေခၚၾကတယ္။ သူပင့္တာက ဘုန္းဇင္နဲ႔ သီဟိုဠ္ကိုယ္ေတာ္ေလး။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူပင့္တဲ့ ႏွစ္နာရီအခ်ိန္မွာ သင္တန္းရွိေနတာကို ေမ့ၿပီး သီဟိုဠ္ေလးက အိုေက ေျပာလိုက္တယ္။ သူတကယ္ လာပင့္ေတာ့ သီဟိုဠ္ေလးက စာသင္ခန္းထဲမွာ။ ဖုန္းဆက္လည္း မရေတာ့ဘူးေပါ့။

သူက ကိုယ္ေတ္ေလးကို ရန္လုပ္ေရာ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဟိုေန႔က အိုေက ေျပာသလဲေပါ့။ အေျခအေနကို တာ၀န္ရွိ ဒကာမက ရွင္းျပတယ္။ သူ႔ေဒါသက ဟိုကိုယ္ေတာ္ဆီကေန အဲဒီ ဒကာမဆီ ကူးသြားေရာ။ နင္တို႔က ဘာလို႔ သူ႔ကို ႀကိဳတင္ ေျပမထားသလဲေပါ့။ ဒါနဲ႔ လႊတ္ထားလို႔ေတာ့ မရေတာ့ဘူးဆိုၿပီး အဲသလိုသာ ဟိုလူ႔ရန္လုပ္ ဒီလူ႔ရန္လုပ္ လုပ္ေနရင္ ခင္းဗ်ားအိမ္ကို မလိုက္ႏိုင္ဘူး။ တျခားေက်ာင္းကဘုန္းႀကီးပဲ သြားပင့္ ဆိုေတာ့မွ ႏႈတ္ပိတ္သြားတာ။

ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာ ကားမရွိေတာ့ တကၠစီနဲ႔ သြားရမွာ။ ဒါနဲ႔ ဂိတ္ေပါက္ကေန တကၠစီ ေစာင့္ၾကေရာ။ တကၠစီက ေတာ္ေတာ္နဲ႔မရေတာ့ သူ႔ေဒါသက တကၠစီေတြဆီ ေရာက္သြားျပန္ေရာ။ သူ႔ၾကည့္ၿပီး မေနႏိုင္တာနဲ႔ ေကာက္ရယ္လိုက္တယ္။

သူက ရီရမလားဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္တယ္။ အသံေတာ့ မထြက္ရဲဘူး။ အသံထြက္ရင္ ဒီကလည္း တကယ္ မလိုက္ေတာ့ဘူး။

အဲ့ဒါနဲ႔ ကားေပၚထိုင္ရင္း စဥ္းစားမိတာ။
လူတကာကို အျပစ္လိုက္ျမင္ေနသူေတြ ဘယ္လိုမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဘ၀ အရသာကို ရွာေတြ႕ႏိုင္ၾကရွာမလဲ လို႔ေလ။ သနားမိတယ္။

 

Read more

ဆူးၾကားထဲက ဘူးသီးႀကီးမ်ား

သူတို႔က လက္ရွိသံအရာရွိေတြပါပဲ။ ဝါရွင္တန္ ျမန္မာသံရုံးက ထုတ္ျပန္တဲ႔ စာဟာ အမွန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာ ေရြးေကာ္၊ ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈ မရွိလွတဲ႔ လမ္းညႊန္ခ်က္၊ အကန္႔အသတ္နဲ႔ေပးထားတဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင္႔က တစ္ဖက္။
ေစာင္႔ၾကည့္ေနတဲ႔ ကမၻာ၊ ႏိုးထေနတဲ႔ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာလူထု၊ တံေတြး ခိုးေထြးရင္ေတာင္ မလြတ္တဲ႔ ၂၁ ရာစု မီဒီယာက တစ္ဖက္။
သူတို႔ ဒုကၡ အႀကီးအက်ယ္ ေရာက္ေနၾကတယ္လို႔ ယူဆရတယ္။
ကမၻာ႔လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကေရစီၿမိဳ႕ေတာ္၊ ဝါရွင္က သံအမတ္အေနနဲ႔ ေရငုံႏႈတ္ ပိတ္ လုပ္ေနလို႔ လုံးဝ မရေတာ႔ဘူး။

တခ်ိဳ႕ကထင္မယ္၊ သူက သံအမတ္ပဲ၊ သူလုပ္ေပးရင္ရတာပဲ လို႔။ တကယ္က အဲသလို မဟုတ္ႏိုင္ဘူး။ သူတို႔လည္း သနားစရာ၊ ေရဗူးေပါက္ နဲ႔ ေရခတ္ေနၾကရရွာတာ။ ဒါက လူသားဆန္ဆန္ နားလည္ေပးမႈ။
ဒါေပမဲ႔ အေလ်ွာ႔ေတာ႔ လုံးဝမေပးသင္႔ဘူး။ သူတို႔ကို ရသေလာက္ မူလီၾကပ္ရမယ္။ ၿပီးၿပီးေရာ လုပ္လိုက္ရင္ သူတို႔ သက္သာသြားမယ္၊ သမိုင္းနာၿပီး က်န္ရစ္မယ္။ အဃာတ မထားရ၊ ျပတ္ျပတ္ေတာ႔လုပ္ရမယ္။

လူသားဆန္ဆန္ နားလည္ေပးမႈက ဟ်ဴမင္းနတီ၊
ကိုယ္လုပ္ရမယ္႔အလုပ္ကို လုပ္တာက ဂ်ဴတီ။
ဒီေနရာမွာ ဂ်ဴတီကို ေရွ႕တန္းတင္သင္႔တယ္။

(ဒီမွာ လူကိုယ္တိုင္ သက္ေသအထိ လိုက္မယ္ဆိုတဲ႔ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳလိုက္ရတဲ႔ ငမႈံေတြ၊ ေဒၚမႈံေတြရွိလို႔ ဒီစာမ်ိဳး ေရးရျခင္းပါ။)


ဇင္ေဝေသာ္

Read more