ရန္လုပ္တဲ့လူက ၾကံဖန္လုပ္တာ


ေျပာရဦးမယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္က စလုံးဒကာမ တစ္ေယာက္က သူ႔အိမ္ ပရိတ္ရြတ္ ပင့္တယ္ေပါ့။ ဒီမွာေတာ့ House blessing လို႔ ေခၚၾကတယ္။ သူပင့္တာက ဘုန္းဇင္နဲ႔ သီဟိုဠ္ကိုယ္ေတာ္ေလး။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူပင့္တဲ့ ႏွစ္နာရီအခ်ိန္မွာ သင္တန္းရွိေနတာကို ေမ့ၿပီး သီဟိုဠ္ေလးက အိုေက ေျပာလိုက္တယ္။ သူတကယ္ လာပင့္ေတာ့ သီဟိုဠ္ေလးက စာသင္ခန္းထဲမွာ။ ဖုန္းဆက္လည္း မရေတာ့ဘူးေပါ့။

သူက ကိုယ္ေတ္ေလးကို ရန္လုပ္ေရာ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဟိုေန႔က အိုေက ေျပာသလဲေပါ့။ အေျခအေနကို တာ၀န္ရွိ ဒကာမက ရွင္းျပတယ္။ သူ႔ေဒါသက ဟိုကိုယ္ေတာ္ဆီကေန အဲဒီ ဒကာမဆီ ကူးသြားေရာ။ နင္တို႔က ဘာလို႔ သူ႔ကို ႀကိဳတင္ ေျပမထားသလဲေပါ့။ ဒါနဲ႔ လႊတ္ထားလို႔ေတာ့ မရေတာ့ဘူးဆိုၿပီး အဲသလိုသာ ဟိုလူ႔ရန္လုပ္ ဒီလူ႔ရန္လုပ္ လုပ္ေနရင္ ခင္းဗ်ားအိမ္ကို မလိုက္ႏိုင္ဘူး။ တျခားေက်ာင္းကဘုန္းႀကီးပဲ သြားပင့္ ဆိုေတာ့မွ ႏႈတ္ပိတ္သြားတာ။

ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာ ကားမရွိေတာ့ တကၠစီနဲ႔ သြားရမွာ။ ဒါနဲ႔ ဂိတ္ေပါက္ကေန တကၠစီ ေစာင့္ၾကေရာ။ တကၠစီက ေတာ္ေတာ္နဲ႔မရေတာ့ သူ႔ေဒါသက တကၠစီေတြဆီ ေရာက္သြားျပန္ေရာ။ သူ႔ၾကည့္ၿပီး မေနႏိုင္တာနဲ႔ ေကာက္ရယ္လိုက္တယ္။

သူက ရီရမလားဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္တယ္။ အသံေတာ့ မထြက္ရဲဘူး။ အသံထြက္ရင္ ဒီကလည္း တကယ္ မလိုက္ေတာ့ဘူး။

အဲ့ဒါနဲ႔ ကားေပၚထိုင္ရင္း စဥ္းစားမိတာ။
လူတကာကို အျပစ္လိုက္ျမင္ေနသူေတြ ဘယ္လိုမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဘ၀ အရသာကို ရွာေတြ႕ႏိုင္ၾကရွာမလဲ လို႔ေလ။ သနားမိတယ္။

 

Post a Comment