(၁)
မြတ္စလင္ ေဒါက္တာ Izzeldin Abuelaish က "I Shall Not Hate" ငါ ဘယ္ေတာ႔မွ မမုန္းဆိုတဲ႔ စာအုပ္ကိုေရးတယ္။ သူဟာ ေအာက္စဖို႔နဲ႔ ဟား ဘတ္ ဘြဲ႔ရ ေဒါက္တာတစ္ေယာက္ပါ။
သူတို႔ မိသားစုေတြဟာ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ကတည္းက ပါလက္စတိုင္းမွာ လယ္ယာလုပ္ကိုင္စားရတဲ႔ ဆင္းရဲသားမိသားစုေတြပါ။
သူတို႔မိသားစု ပိုင္ဆိုင္တဲ႔ ေျမယာေတြအားလုံးကို Ariel Sharon ဆိုသူက သိ္မ္းပိုက္ၿပီး သူတို႔ကို ဒုကၡသည္စခန္း ပို႔လိုက္တယ္။
မိဘေတြကလည္း အတိုင္အခံလုပ္မေနၾကပါဘူး။ အမုန္းသံသရာ ဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္က စျဖတ္ရတယ္ (someone had to break the cycle of hate) လို႔ ခံယူထားၾကတယ္။
အေကာင္းဖက္ကပဲ ၾကည္႔၊ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး ကေလးေတြ ေက်ာင္း ထားေပးႏိုင္ဖို႔ပဲ မိဘေတြက ဆုံးျဖတ္ၾကတယ္။
(၂)
ကေလးေတြထဲမွာ Izzeldin ဟာ ဉာဏ္လည္းေကာင္း ႀကိဳးလည္းႀကိဳး စားေတာ႔ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ႔တယ္။ သိပ္ေတာ္လြန္းေတာ႔ အစၥေရးက ေဆးရုံမွာေတာင္ အလုပ္ရခဲ႔တယ္။
ဒါေပမဲ႔ ဂါဇာကေန အစၥေရးနယ္စပ္ျဖတ္တိုင္း နယ္ျခားေစာင္႔ အစၥေရး စစ္ သားေတြရဲ႕ ေမးျမန္းစစ္ေဆးျခင္း၊ ပ်က္ရယ္ေျပာင္ေလွာင္ျခင္းေတြ အၿမဲ ခံရတယ္။
ဒါေတြကုိသူ စိတ္ဝင္မစားပါဘူး။ သူ စိတ္ဝင္စားတာက သူ႕ဝင္ေငြနဲ႔ သူ႕ကေလးေတြအတြက္ အစားေကာင္း၊ အဝတ္ေကာင္းေလးေတြ အစၥေရး ကေနဝယ္ၿပီး အိမ္ျပန္ဖို႔ပါပဲ။
အစၥေရးစစ္သားေတြကို မမုန္းဘူးလားလို႔ေမးေတာ႔
"မမုန္းပါဘူး။ အမုန္းသံသရာ ဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္က စျဖတ္ရတယ္ (someone had to break the cycle of hate)" လို႔ ေျဖတယ္။
(၃)
တစ္ေန႔မွာေတာ႔ သူတို႔အိမ္ေပၚ ဒုံးက်ည္တစ္စင္းက်လာတယ္။ အဲဒါ သူ႕ သမီးေလး အခန္းေပၚ တည္႔တည္႔ပဲ။ အိမ္ထဲေျပးဝင္ၾကည္႔ေတာ႔..ကေလး ေလးေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ အပိုင္း ပိုင္းေတြပဲ ေတြ႔ရေတာ႔တယ္။
ကေလးတစ္ေယာက္ကေတာ႔ အသက္ရွင္ေနဆဲ ဒါေပမဲ႔ မ်က္လုံး ႏွစ္ဖက္ စလုံးက ကေလးရဲ႕ ပါးေပၚမွာ။
လူနာတင္ကားကိုေခၚေတာ႔ ဝင္ခြင္႔မရလို႔ မလာရဘူး တဲ႔။ ဒါနဲ႔ ကေလးကို ခ်ီၿပီး ေဆးရုံကို သြားခဲ႔ရတယ္။
ဒုံးက်ည္ပစ္လိုက္တဲ႔ အစၥေရးစစ္သားေတြကို မမုန္းဘူးလားလို႔ေမးေတာ႔ "မမုန္းပါဘူး။ အမုန္းသံသရာ ဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္က စျဖတ္ရ တယ္ (someone had to break the cycle of hate)" လို႔ပဲ ေျဖျပန္တယ္။
I Shall Not Hate: A Gaza Doctor's Journey on the Road to Peace and Human Dignity [Paperback]
Izzeldin Abuelaish (Author)
အေမဇုန္က ျဖန္႔ခ်ီပါတယ္။
ဇင္ေဝေသာ္
