အႀကံတူ ေနာက္လူသာစၿမဲ

အီတလီက ရပ္ကြက္တစ္ခုထဲမွာပဲ ဆိုင္သုံးဆိုင္ရဲ႕ ဂစ္တာေၾကာ္ျငာသုံးခု ဒီလိုေတြ႔ရတယ္ တဲ႔။
ပထမဆုံးဖြင္႔တဲ႔ဆိုင္က
"ကမၻာမွာ အေကာင္းဆုံး ဂစ္တာမ်ား ရၿပီ" တဲ႔။

သူ႕ေနာက္မွာ ဒုတိယဖြင္႔တဲ႔ဆိုင္ကေတာ႔
"အီတလီမွာ အေကာင္းဆုံး ဂစ္တာမ်ား ရၿပီ" တဲ႔။

သူတို႔ႏွစ္ဆိုင္ရဲ႕ အလယ္မွာ ေနာက္ဆုံးမွ ဖြင္႔တဲ႔ဆိုင္ကေတာ႔
"ကမၻာမွာ အေကာင္းဆုံး ဟုတ္ မဟုတ္၊ အီတလီမွာ အေကာင္းဆုံးဟုတ္ မဟုတ္ေတာ႔ မေသခ်ာပါ၊ ဒီရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ႔ အေကာင္းဆုံး ဂစ္တာမ်ား ဒီဆိုင္မွာ ရၿပီ" တဲ႔။

Read more

စကၤာပူကို လာသင့္ မလာသင့္ မွ

"အကုန္ေကာင္းပါတယ္ ျမန္မာျပည္ ကုိ ႐ြာ လုိ႔ေျပာတာတစ္ခုပဲဆုိးတယ္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနတဲ့သူေတြဘာေၾကာင့္ဒီလုိေခၚေနလည္းနားမလည္ဘူး"
Like · Reply · Yesterday at 8:59am via mobile

ဒါက ႏွိမ္ခ်င္လို႔ေခၚတဲ႔ ေဝါဟာရ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အထူးသျဖင္႔ ကဗ်ာနဲ႔ ရသအား ပါတဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြမွာေပါ႔။ ဂလိုဘယ္ေခတ္ဆိုေတာ႔ အေမရိကနဲ႔ ဥေရာပတို႔ကို ၫႊန္းဆိုခ်င္ရင္ အေနာက္ရြာ၊ ရြာအေနာက္ျခမ္းစသည္ သုံး တတ္ၾကပါတယ္။ အေမရိကန္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ႔၊ သူ႔ကို အေနာက္ရြာက မိတ္ေဆြလို႔ သုံးမိတတ္ၾကတာပါပဲ။

ေနာက္ထပ္ ခံစားမႈတစ္ခုက ဘယ္မွာေမြးေမြး၊ ကိုယ္႔ေမြးရပ္ေျမကို ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ရြာလို႔ပဲ ေခၚေဝၚမိတတ္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင္႔ အေဝးေရာက္ျမန္မာေတြ စာေရးတဲ႔အခါေတြမွာပါ။
က်ေနာ္႔ေဆာင္းပါးထဲက ရြာကေတာ႔ စစ္ကိုင္းတိုင္းထဲက တကယ္႔ရြာပါ။ ရြာက သူငယ္ခ်င္းပါ။
ဒီလိုမဟုတ္ဘူး၊ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလုံးကို ၫႊန္းခ်င္ရင္ေတာင္ ရြာ၊ ရြာက သူငယ္ခ်င္းစသည္ ေျပာဖို႔ လက္မတြန္႔မိပါဘူး။

Read more

အီးေမးထဲက `` သ ခင္ ေအာင္ ဆန္း နဲ႔ မ ရင္ ေအး တို႔ ဇာတ္ လမ္း ´´

သ ခင္ တင္ ေမာင္ ( က်ံဳ မ ေငး )
အိုးေဝ ဂ်ာနယ္ ၊ အမွတ္ - ၂၅ ။ ( ၁၅. ၈. ၁၉၆၉ ) ေန႔ထုတ္မွ

သခင္ေအာင္ဆန္း အတြက္ကေတာ့ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚ ႐ြာႀကီး တစ္႐ြာ က ေျမပိုင္ရွင္ စက္သူေဌး သမီးကေလး `` မရင္ေအး ´´ ကို ကြၽန္ေတာ္ေ ႐ြးပါတယ္။

မရင္ေအးကို ေ႐ြးရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ မရင္ေအးဟာ ရုပ္ရည္ေခ်ာ သေလာက္ သေဘာလည္း ေကာင္းတယ္။ စိတ္လည္း ရွည္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မွာ အုပ္ထိန္းသူဆိုလို႔ အေမတစ္ေယာက္တည္းဘဲ ရွိတယ္။ အေမြဆိုင္ကလည္း ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။
အဲဒီ ေမာင္ကေလးကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒို႔ဗမာ အစည္းအရုံးဝင္ သခင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ သခင္ေအာင္ဆန္းနဲ႔လည္း ရင္းနွီးတယ္။ သခင္ေအာင္ဆန္းကိုလည္း ေက်ာင္းသားဘဝကတည္းက ၾကည္ညိဳေလးစားခဲ့ သူ ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္တာပါပဲ။

သခင္ေအာင္ဆန္း နဲ႔ မရင္ေအးတို႔ ဇာတ္လမ္းကေလးဟာ ေတာ္ေတာ္ ကေ လး ရင္နင့္စရာ ေကာင္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးလို႔ ဆိုလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းကေလးဟာ ကာယကံရွင္ေတြ မဆိုထားနဲ႔ ၊ စပ္ၾကားက ဇာတ္ဆ ရာလုပ္မိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္မွ ရင္နာခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဇာတ္လမ္း အစကို ျပန္ေကာက္ရပါလိမ့္မယ္။ သခင္ေအာင္ဆန္း ဟာ အခုလို ဘဝၾကင္ေဖၚ ဖူးစာဘက္ကို ရွာဖို႔တို႔ ၊ ဘာတို႔ကို လံုးဝ စိတ္ဝင္စားခဲ့တဲ့လူ
မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔စိတ္ဟာ ဟိုတစ္ခ်ိန္တုန္းက ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ နိုင္ငံေရး အေျခအေန နဲ႔ဗမာျပည္သူတစ္ရပ္လံုး ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြထဲမွာဘဲ အာရုံ စူးစိုက္ေနရတဲ့ လူျဖစ္ပါတယ္။

ေဘးကရဲေဘာ္ေတြက ဒီလို ဒီလိုလုပ္ရမယ္ ဆိုလို႔သာ သူကသေဘာတူ လိုက္ရတယ္။ သူ႔သေဘာကေတာ့ ဒီကိစၥကို ေရးႀကီးခြင္ က်ယ္ မထားဘူး။ ဒီကိစၥဟာ လုပ္ျဖစ္ခ်င္မွ လုပ္ျဖစ္မွာဘဲလို႔လဲ သေဘာထား
ဟန္ တူပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ေမာ္လၿမိဳင္ ညီလာခံၿပီး တဲ့ ေနာက္တစ္လေက်ာ္ေလာက္အၾကာမွာ ကြၽန္ေတာ္ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ လာပါတယ္။ သခင္ေအာင္ဆန္းအတြက္ မွန္းထားတဲ့ ` သတို႔သမီး မရင္ေအး ´ ရဲ႕ ဓာတ္ပံုကိုလည္း မရင္ေအးတို႔ၿမိဳ႕ကို သြားၿပီး ယူခဲ့ပါတယ္။

မရင္ေအး နဲ႔ ေတြ႕ေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ့္အေပၚမွာ အစ္ကိုအရင္းလို ခင္မင္ေနတဲ့မိန္းခေလး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္က ....
`` ေဟ့ ... မရင္ေအး ၊ ညည္းရဲ႕ ေနာင္ေရးအတြက္ အကိုႀကီး အစီအစဥ္ တစ္ခုလုပ္ေနတယ္။ ညည္းဘာမွ ဂ်ီးမမ်ားရဘူးေနာ္။ အကိုႀကီးသေဘာ အတိုင္း စီစဥ္လိုက္မယ္။ ညည္းဓာတ္ပံု တစ္ပံုသာ ေပးလိုက္ေပေတာ့ ´´

မရင္ေအးက ရွက္ကိုး ရွက္ကန္းနဲ႔ ....

`` ဟာ ... အကိုႀကီးကလည္း ရွက္စရာႀကီး။ ညီမအတြက္ ဒီလို အလုပ္မ်ိဳးကို
လုပ္ေနရသလား ´´

လို႔ ေျပာၿပီး သူ႔ဓာတ္ပံုကို ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒို႔ဗမာ အစည္းအရုံးဌာန ခ်ဳပ္မွာသခင္ေအာင္ဆန္း နဲ႔ ေတြ႕ၾကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ...

`` ကဲ ... ဆရာႀကီး ၊ ခင္ဗ်ားနဲ႔ မွန္းထားတဲ့ သတို႔သမီးေလာင္းကေလးရဲ႕ ဓာတ္ပံုကိုယူလာခဲ့တယ္။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ႀကိဳက္သလား ၊ မႀကိဳက္ဘူးလား မသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့ တကူးတကန္႔ သြားယူခဲ့ရတယ္။ ထမင္းေႂကြး မယ္သာႀကံေပေတာ့ ´´ လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သခင္ေအာင္ဆန္းက ....

`` ေဟး ... ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီကိစၥကို တစ္ကယ္လုပ္ေနၾကတာလား။ က်ဳပ္က ဒီကိစၥဟာအလကား ေျပာေနၾကတာလို႔ထင္ေနတာဗ်။ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ေျပာၿပီးကတည္းကက်ဳပ္ျဖင့္ တစ္ခါမွ မစဥ္းစားမိပါဘူးဗ်ာ ´´

သခင္ေအာင္ဆန္းဟာ အိမ္ေထာင္ေရးထက္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရးကိုသာ အေလးအနက္ထားတယ္ ဆိုတာဟာ ထင္ရွားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သခင္ေအာင္ဆန္းကေျပာေသးတယ္။

`` အဟုတ္ေျပာတာပါဗ်ာ။ က်ဳပ္ေတာ့ မိန္းမယူဖို႔ စိတ္မကူးေသးဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာတာေတြကိုလည္း မယံုမိဘူး။ အခု ခင္ဗ်ားက ဓာတ္ပံုေတြ ဘာေတြ ယူလာေတာ့ အပ်က္ပ်က္နဲ႔ နွာေခါင္းေသြးထြက္ဆိုသလိုမ်ား ျဖစ္ေန တာလားဗ်ာ ´´

လို႔ ေျပာၿပီး ဓာတ္ပံုကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်လိုက္ၿပီး ....

`` ခက္တာပဲဗ်ာ။ သူကေလးကို ျမင္ရတာ ကြၽန္ေတာ္လိုေကာင္နဲ႔ မတန္ ပါဘူးဗ်ာ။ သနားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ က်ဳပ္တို႔က ေရွ႕ေလွ်ာက္ၿပီး ဘာေတြ လုပ္လို႔ ၊ ဘာေတြျဖစ္မယ္မွန္း မသိနိုင္တဲ့လူစားေတြဗ်။ သူတို႔လို ႏုႏုနယ္နယ္ ကေလးေတြနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ခရီးၾကမ္းနဲ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူးဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့လည္း က်ဳပ္တို႔က တစ္ကယ့္ ေမတၲာနဲ႔ခ်စ္လို႔ ႀကံစည္ ၾကတာလဲ မဟုတ္။ သူ႔ကို ယူၿပီး သူ႔ပိုက္ဆံ နဲ႔ နိုင္ငံေရးလုပ္ဖို႔ႀကံၾကတာ။ ဒါဟာ မတရားဘူးဗ်။ မွန္ လည္း မမွန္ဘူး ´´ လို႔ ဇြတ္ျငင္းေနပါေတာ့တယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔ ေနာက္မၾကာခင္မွာပဲ မရင္ေအးတို႔ ခရုိင္မွာ ဒို႔ဗမာအစည္းအရုံး ညီလာခံက်င္းပတယ္။ အဲဒီ ညီလာခံကို သခင္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နွစ္ေယာက္ ဌာနခ်ဳပ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ညီလာခံကိုသြားကတည္းက စိတ္ထဲမွာ ` တစ္ခ်က္ခုတ္ ၊ နွစ္ခ်က္ျပတ္ ´ သေဘာနဲ႔ တက္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

ညီလာခံအၿပီးမွာ မရင္ေအးတို႔အိမ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ သြားၾကပါတယ္။ ညီလာခံက်င္းပတဲ့ ၿမိဳ႕နဲ႔က သိပ္ မေဝးလွဘူး။ မရင္ေအးတို႔အိမ္ ေရာက္လို႔ မရင္ေအး ကိုလည္းေတြ႕လိုက္ေရာ ၊ သခင္ေအာင္ဆန္းဟာ ` မ်က္စိပ်က္ ၊ မ်က္နွာပ်က္ ´ နဲ႔ ....

`` ေဟ့လူ .. ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလဲ။ ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို တကယ္
ေဂ်ာက္က်ေအာင္ လုပ္ေနၿပီ ထင္တယ္ ´´ လို႔ ေျပာပါတယ္။

မရင္ေအး ချမာမွာေတာ့ ဘာအေၾကာင္းမွ မသ္ိရွာေသးဘူး။ သူ႔ ဓာတ္ပံုကို
ကြၽန္ေတာ္ယူလာတုန္းက ဘယ္သူ ဘယ္ဝါကို ျပဖို႔ ဆိုတာ မေျပာခဲ့ေတာ့ အေျခအေနမပ်က္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စားဖို႔၊ ေသာက္ဖို႔ေတြကိုသာ လုပ္ကိုင္ေန ရွာပါတယ္။ မရင္ေအးတို႔အေမႀကီးကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လူငယ္ေတြ လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ ေနၾကႏုိင္ေအာင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ထြက္သြားပါတယ္။ အေၾကာင္းမသိေသးတဲ့ မရင္ေအးက အိေျႏၵမပ်က္ေပမယ့္ သခင္ေအာင္ဆန္း ကေတာ့ မေနတတ္ ၊ မထိုင္တတ္နဲ႔ အိမ္အျပင္ဘက္ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနၿပီး ငိုင္ေနရွာပါတယ္။

ထမင္းစားေသာက္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္က အိမ္ေခါင္းရင္းခန္းမွာ
ပက္လက္ကုလားထုိင္နွစ္လံုးနဲ႔ ထုိင္ေနၾကတယ္။ မရင္ေအးက လဖက္ရည္ ၾကမ္းနဲ႔အခ်ိဳ အခ်ဥ္ပဲြ လာခ်ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္က မရင္ေအးကို စကားေျပာ ၾကရေအာင္ ဆိုၿပီးအနားမွာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ မရင္ေအးကလည္း ရုိရုိေသေသ အကိုႀကီးအရင္းေတြကို ျပဳစုေကြၽးေမြးေနရသလို ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ နဲ႔ဘဲ အနားမွာ ထိုင္ရွာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကမရင္ေအး နဲ႔ သခင္ေအာင္ဆန္း ကို မိတ္ဖဲြ႕ေပးလိုက္ပါတယ္။ မရင္ေအးကလည္း သခင္ေအာင္ဆန္းမွန္း သိ ပါတယ္။ သတင္းစာထဲမွာ ဓာတ္ပံုကို ျမင္ဘူးပါတယ္လို႔ ျပန္ေျပာ လိုက္ ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သခင္ေအာင္ဆန္းက ဆိုင္းမဆင့္ ၊ ဗံုမဆင့္ နဲ႔ ....

`` ဒီမယ္ ... မရင္ေအး ၊ ခင္ဗ်ား အကိုႀကီး သခင္တင္ေမာင္ဟာ ေကာင္းတဲ့ လူမဟုတ္ဘူးဗ်။ ခင္ဗ်ား ဓာတ္ပံုကိုယူလာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပတယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ကဘာမွ သိရတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔တစ္ေတြက အႀကံႀကီး ႀကံေနၾကတယ္။ခင္ဗ်ားရဲ႕ ပိုက္ဆံနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ နိုင္ငံေရးလုပ္ေအာင္ ဆိုၿပီး စီစဥ္ေနၾကတယ္ဗ် ´´

လို႔ ေျပာခ်လိုက္ေရာ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အ့ံအားသင့္ေနၿပီး ဘာမွ မေျပာ တတ္ေအာင္ျဖစ္ေနတုန္းမွာ မရင္ေအးဟာလည္း တခါထဲ မီးဖိုခန္းထဲကို ဝင္ေျပးပါေလေရာ။
မရင္ေအးေနာက္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဝင္လိုက္သြားၿပီး အစအဆံုး ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စီမံကိန္းကိုဖြင့္ဟ ဝန္ခံလိုက္ပါတယ္။ မရင္ေအးကိုလည္း စိတ္မဆိုး ဖို႔ ေ တာင္းပန္ရျပန္ပါတယ္။မရင္ေအးဟာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာႀကီး ေတြေန ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ဟာသူအိမ္ေရွ႕ခန္းကို ထြက္သြားၿပီး သခင္ေအာင္ ဆန္း အနားမွာဘဲ သြားထိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ လိုက္သြား ရ ေကာင္းမလား ၊ မလိုက္ဘဲ ေနရ ေကာင္းမလား ဆိုၿပီး ေဝခဲြ လို႔မရခင္မွာ ဘဲ မရင္ေအးက ကြၽန္ေတာ့္ကို လွမ္းေခၚလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ထိုင္မိေရာ၊ မရင္ေအးက တည္တည္္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ေျပာလိုက္ပံုကေတာ့ ....
႔
႔ `` ဒီမယ္ ... အကိုႀကီး ၊ အကိုႀကီးတို႔ နွစ္ေယာက္စလံုးကို အကိုအရင္းလိုဘဲ
ကြၽန္မ သေဘာထားပါတယ္။ ေမာင္ေလးကလည္း အကိုႀကီးတို႔ကို သိပ္ခ်စ္ တယ္။ သိပ္ ၾကည္ညိဳတယ္။ ေမေမ ဆိုတာကလည္း အကိုႀကီးတို႔တစ္ေတြကို အင္မတန္ေလးစားပါတယ္။ ဒီေတာ့ အခုလုိ အကိုႀကီး စီစဥ္တာဟာ ဘာမွ အျပစ္ေျပာစရာမရွိပါဘူး။ ဒီကိစၥမွာ ကြၽန္မသေဘာကေတာ့ အကိုေအာင္ ဆန္း နဲ႔ ကြၽန္မနဲ႔ဟာမတန္ပါဘူး။ ကြၽန္မတို႔ဟာ ေတာသူေတြပါ။ ေတာ မွာေနၿပီး ေတာသူပီပီဘဲ ေနတတ္ စားတတ္ပါတယ္။ အကိုေအာင္ဆန္းတို႔ ကေတာ့ ေနာက္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ၊ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ တဲ့ ဝန္ႀကီးေတြ၊ ဘာေတြ ျဖစ္ၾကဦးမွာပါ။ဒီေတာ့ ကြၽန္မတို႔လို ေတာသူေတြနဲ ႔ဆိုရင္ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒီလိုေျပာတာဟာ အကိုေအာင္ဆန္းကို ကြၽန္မ မခ်စ္ လို႔၊ မခင္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အကိုေအာင္ဆန္းတို႔ ပါရမီကို ညီ မေလး တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔လည္း ျဖည့္လို႔ ရပါတယ္။
ပိုက္ဆံလိုခ်င္ရင္လည္း ေတာင္းၾကပါ။ ေမေမ သိေအာင္တစ္မ်ိဳး၊ မသိေအာင္ တစ္မ်ိဳးေပးရင္လည္း ေပးလို႔ ရပါတယ္။ ကြၽန္မေရာ၊ ေမာင္ေလးကေရာ အကိုႀကီးတို႔နိုင္ငံေရး လုပ္တာကို ေလးစားေနၾကတာပဲ။ ေနာက္ဆံုး ... အကို ႀကီးတို႔ လိုတဲ့ ေငြက သိပ္မ်ားေနရင္ ေမေမ မသိေအာင္ ညီမေပးမွာေပါ့ ´´ လု႔ိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လို ျပန္ေျပာရမလဲလို႔ စဥ္းစားေနတုန္း သခင္ေအာင္ဆန္း က ....

`` ဟုတ္တယ္။ ခင္ဗ်ားေျပာတာ မွန္တယ္။ မွန္တယ္ ဆိုတာက နိုင္ငံေရး ပါရမီကိုဘယ္အေနနဲ႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ျဖည့္ဆည္းလို႔ ရတယ္ဆိုတာကို ေျပာတာ။ ခင္ဗ်ား ေျပာသလို ညီမတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပဲ ျဖည့္ပါမယ္ ဆိုတာကုိ ႀကိဳက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္တို႔က ဝန္ႀကီးေတြ၊ ဘာေတြ ျဖစ္မွာမို႔ ခင္ဗ်ား တို႔လို ေတာသူေတြနဲ႔ မတန္ပါဘူးဆိုတဲ့ဟာကေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဝန္ ႀကီး ဆိုတဲ့ေကာင္ကေရာ ဘာေကာင္မု႔ိလဲ။ မိုးက် ေရႊကိုယ္လည္း မဟုတ္ပါ ဘူး။ ေတာသား ပါပဲဗ်။ ေတာ႐ြာ ဇနပုဒ္က ေတာမွာေမြးခဲ့တဲ့အေကာင္ ပါဗ်။ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ေတာသူမို႔လို႔ မတန္ပါဘူး ဆိုတဲ့စကားကိုျပန္ ရုပ္သိမ္း လိုက္ပါဗ်ာ ´´ ဆိုၿပီး ဟဲ ဟဲ ... ဟဲဟဲ နဲ႔ သေဘာက်ေနပါေတာ့တယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ ဝမ္းထဲမွာေတာ့ ကိုယ့္လူက ဒီလိုေတာ့လည္း အေျပလည္သား ပါကလား။ ခ်စ္ေရးဆိုပံုကေလးကလည္း မေခပါကလား လု႔ိ ပီတိ ျဖစ္လိုက္ မိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္ခါနီးမွာ မရင္ေအးက သူ႔ေမေမဆီမွာ ကြၽန္ေတာ္ တို႔အတြက္ အေထြေထြသံုးဖို႔ေငြ ၁၀၀က်ပ္ ေပးလိုက္မယ္လို႔ ေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ္ တို႔ကို စာအိတ္နဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံကိုေပးလိုက္ပါ တယ္။ သေဘၤာေပၚေရာက္လို႔ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ရာတန္ ( ၃ ) ႐ြက္ျဖစ္ေန တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဟိုေခတ္က ေငြ ၃ဝဝ က်ပ္ဆိုတာ နည္းနည္းေနာေနာ တန္ဖိုး မဟုတ္ပါ။

သခင္ေအာင္ဆန္း နဲ႔ မရင္ေအး တုိ႔ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ အခုအတိုင္းဘဲ အဆင္ေျပေျပနဲ႔ စခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ မၾကာပါဘူး။ အဲဒီညီလာခံ မွာ ေဟာခဲ့တဲ့ တရားေၾကာင့္ သခင္ေအာင္ဆန္းဟာ ဆုေငြ ( ၅ ) က်ပ္ အထုတ္ခံရတဲ့ ဘဝကို ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီ ဝရမ္းကို ေရွာင္ရင္းတိန္းရင္း ကေနၿပီး ဗမာျပည္အျပင္ဘက္ကို ေရာက္သြားရတယ္။
ေနာက္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို ဦးေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ စစ္ေသနာပတိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အျဖစ္နဲ႔ ဗမာျပည္ကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မရင္ေအးကေတာ့ ေမွ်ာ္သလင့္လင့္နဲ႔ ရွိေနရွာေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကေတာ့ အထက္ဗမာျပည္ သိ္မ္း ပိုက္နိုင္ ဖို႔အတြက္ ဆက္လက္ စစ္ခ်ီေနရွာပါတယ္။

သ ခင္ တင္ ေမာင္ ( က်ံဳ မ ေငး )
အိုးေဝ ဂ်ာနယ္ ၊ အမွတ္ - ၂၅ ။ ( ၁၅. ၈. ၁၉၆၉ ) ေန႔ထုတ္မွ

Read more

ကိုရီယားက ကာဖ်ဴးအမိန္႔

"The smartest kids in the world" မိတ္ဆက္

ဒီ သုံးႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိက ေမာင္းႏွင္အားေတြက မတူၾကဘူး။
ခ်ဳပ္ၾကည္႔ေတာ႔....
ဖင္လန္ရဲ႕ အဓိက ေမာင္းႏွင္အားက ေက်ာင္းဆရာေတြ
ကိုရီးယားရဲ႕အဓိက ေမာင္းႏွင္အားက မိဘ၊ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ က်ဴရွင္ေတြ
ပိုလန္ရဲ႕အဓိက ေမာင္းႏွင္အားက အစိုးရျဖစ္ေနတယ္။

အေတာ္ဆုံးလူေတြ (အမ်ားစု) ကို ဆရာျဖစ္ေစတာနဲ႔ လူေတာ္ေတြ ကိုယ္ တိုင္ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ခ်င္ေနတာက (ဆရာဝန္လိုင္း၊ ဥပေဒလိုင္းေတြဆီ မသြားဘဲ) ဖင္လန္က ကေလးေတြကို ကံေကာင္းေစတာပါ။
ေခ်ာင္ေတာ႔ မေခ်ာင္ဘူး၊ ၁၅၊ ၁၆ႏွစ္ကေလးအတြက္ ေမးခြန္းေဟာင္းက

"Why is it difficult to achieve peace in the Middle East?" တဲ႔။
သိပၸံနဲ႔ သခ်ၤာအျပင္ Critical thinking နဲ႔ problem solving ကို ဦးစားေပး တယ္။

ကိုရီယားကေတာ႔ ကာဖ်ဴးအမိန္႔ေတာင္ ထုတ္ထားရတယ္။ ကေလးေတြကို သတ္မွတ္အခ်ိန္ထက္ ေက်ာ္ၿပီး စာမသင္ေအာင္လို႔ တဲ႔။ သူတို႔ေဆာင္ပုဒ္က

"If you don't work hard now, you will have to work HARDER later."
ကိုရီယားေက်ာင္းဆရာေတြက က်ဴရွင္ဆရာေတြကို မမီဘူး။ ကေလးေတြ က ေက်ာင္းထက္ က်ဴရွင္ကို ပိုအားထားတယ္။ ျမန္မာနဲ႔ဆင္တယ္။

ပိုလန္ ပညာေရးဝန္ႀကီးက စစ္စတန္ တစ္ခုလုံးအျမစ္ကလွန္ၿပီး ေျပာင္း လဲလိုက္တာ။ ေက်ာင္းအုပ္၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ မိဘေတြက လုံးသေဘာမတူ ဘူး။
သူကံေကာင္းသြားတာက ႏိုင္ငံေရးကအစ အႀကီးအက်ယ္ေျပာင္းလဲ ပစ္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ႔ ေရာပါသြားၿပီး သူလည္း အသက္ရွဴေပါက္ ေခ်ာင္သြား တယ္။ ပိုလန္ဟာ ျမန္မာနဲ႔ အတူဆုံးပါပဲ။

Read more

**ပန္းႏွင္း အႏုပႆနာ**

ဖူး၊ ငုံ၊ ပြင္႔
လန္း၊ ႏြမ္း၊ ေႂကြ
ပန္းတစ္ပြင္႔ ရွဳမွတ္ေန။

ေပ်ာ္၊ ေငြ႕၊ ျပန္႔
စု၊ ဖြဲ႕၊ ေဝ
ႏွင္းတစ္ေပါက္ ပြားမ်ားေန။

သတိပ႒ာန္နဲ႔ ေနေတာ႔
သိမ္ေမြ႔တဲ႔ ႏွင္းကမၼဌာန္းသံကို
ပန္းက ဥဒယဉာဏ္နဲ႔ အမိအရ လွမ္းရွဳတယ္။
အနည္းဆုံးေတာ႔
ေန ထန္းတစ္ဖ်ား
ဘယဉာဏ္ မကစားခင္ အထိ
သူတို႔။ ။

Read more

ဗံုး

လွံ ထမ္းလာတာျမင္ရတယ္၊ ကံ ထမ္းလာတာမျမင္ရဘူး။
ဗုံ ထမ္းလာတာျမင္ရတယ္၊ ဗုံး ထမ္းလာတာမျမင္ရဘူး။
တာရာမင္းေဝက မိုးေခါင္လို႔ တီးတဲ႔ ဗုံသံ တဲ့။
အခု ဘာလို႔တီးတဲ႔ ဗုံးသံပါလိမ္႔!

ျမန္မာေတြက
ဆိုင္းသံ ဗုံသံၾကားရင္ ကခ်င္ ခုန္ခ်င္တယ္။
ဂ်ီဟတ္ေတြက
မိုင္းသံ ဗုံးသံၾကားရင္ ကၾကခုန္ၾကတယ္။

ဒုတိယကမၻာစစ္ ၿပီးကတည္းက ကမၻာမွာ ဗုံး ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရွိေတာ႔တယ္။
တစ္က ဂ်ီဟတ္ေတြ ေဖာက္တဲ႔ ဗုံးနဲ႔
ႏွစ္က အစုိးရေတြကိုယ္တိုင္ ေဖာက္တဲ႔ ဗုံး။

Read more

က်ေနာ္နဲ႔ ယမမင္း အင္တာဗ်ဴး (၂)

"ငရဲျပည္ရဲ႕ အင္တာေနရွင္နယ္ ရီဆာ႔ဗ္ ကာရင္စီက အကုသိုလ္ကံ ေလ။ ငရဲျပည္မွာ အကုသိုလ္မ်ားမ်ားရွိတဲ႔လူကို မီလ်ံနာ၊ ဘီလီယံနာ လို႔ေခၚတယ္"

က်ေနာ္ ။ ။ ဒါနဲ႔ ငရဲျပည္ေရာက္လာသူေတြကို ဘယ္သူက ဘယ္ငရဲကို သြား ရမယ္ဆိုတဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ ဥပေဒ ရွိပါသလား၊ ဒါမွမဟုတ္သူတို႔သေဘာ နဲ႔ သူတို႔ လား။
ယမမင္း ။ ။ သူတို႔ သေဘာနဲ႔ သူတို႔ပါ။ ငရဲျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီ အျပည္႔အဝ ရွိပါတယ္။ အမည္ခံ မဟုတ္ပါဘူး။ တတ္ႏိုင္တဲ႔ လူေတြကေတာ႔ အေကာင္း ဆုံး ငရဲကို ေရြးၾကတာေပါ႔။ ငရဲျပည္မွာလည္း ဆင္းရဲခ်မ္းသာရွိသလို လူတန္း စား ကြာဟမႈျပႆနာလည္း ရွိေနဆဲပါ။

က်ေနာ္ ။ ။ ဗ်ာ။ ငရဲျပည္မွာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာဆိုတာက ဘယ္အေပၚမွာ မူ တည္ၿပီး သတ္မွတ္တာလဲ ခင္ဗ်ား။
ယမမင္း ။ ။ ခင္ဗ်ားကလည္း ဟုတ္မလိုလိုနဲ႔ ေတာ္ေတာ္အူတာပဲ။ ငရဲျပည္ရဲ႕ အင္တာေနရွင္နယ္ ရီဆာ႔ဗ္ ကာရင္စီက အကုသိုလ္ကံ ေလ။ ငရဲျပည္မွာ အကုသိုလ္မ်ားမ်ားရွိတဲ႔လူကို မီလ်ံနာ၊ ဘီလီယံနာ လို႔ေခၚတယ္။ ခင္ဗ်ားႏိုင္ ငံက ဘီလ်ံနာတခ်ိဳ႕ ငရဲျပည္မွာရွိတယ္၊ ေတာ႔ပ္ တင္း ဝင္တယ္၊ ေလ်ွာ႔ မ တြက္နဲ႔။ ဝင္ေတြ႔ခ်င္ရင္ စီစဥ္ေပးမယ္။

က်ေနာ္ ။ ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ အဆင္ေျပရင္ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ငရဲ မီလ်ံနာ၊ ဘီလီယံနာေတြက ဘယ္ငရဲမွာ ေနဖို႔ဆုံးျဖတ္ၾကပါသလဲ။
ယမမင္း ။ ။ သူတို႔ကေတာ႔ အေကာင္းဆုံး ကက္ပီတယ္လစ္စ္ ငရဲမွာ ေနၾက တာမ်ားပါတယ္။

က်ေနာ္ ။ ။ ဘာေၾကာင္႔ပါလဲ။
ယမမင္း ။ ။ ကက္ပီတယ္လစ္စ္ ငရဲမွာ မီးပ်က္တယ္၊ ဂက္စ္ျပတ္တယ္၊ ေ ရ ျပတ္တယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ ဒီေတာ႔ ငရဲအိုးထဲက သံေရပူေတြက လည္း ၂၄ နာရီ ပြက္ပြက္ဆူပဲေလ။ ေပးထားတဲ႔ ဆားဗစ္ကလည္း ပထမတန္းစားေတြ ခ်ည္းပဲ စိတ္ခ်မ္းသာတာေပါ႔။
ငရဲသားေတြရဲ႕ လွံေတြကလည္း အျခားငရဲျပည္ေတြမွာလို တုံးတိတိႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူး၊ မ်ိ ရွေနတာ။ ဗိုင္းရပ္ကာကြယ္ဖို႔ တစ္ခါသုံး လွံေတြကို အခု စ သုံးေနတယ္။ ငရဲသားေတြအားလုံး အရပ္ ေျခာက္ေပ ႏွစ္လက္မ ရွိရတယ္၊ သူတို႔ကိုလည္း စပယ္ရွယ္ ထရိန္နင္ေပးထားရတာ။ ငရဲေရာက္ ဘီလ်ံနာ ကာစတန္မာေတြ စိတ္ခ်မ္းဖို႔ အေကာင္းဆုံး ျဖည္႔ဆည္းေပးထားပါတယ္။

က်ေနာ္ ။ ။ ၂၄ နာရီ ပြက္ပြက္ဆူေနတာက၊ ငရဲသားေတြရဲ႕ လွံေတြ မ်ိ ရွေနတာ၊ ဒါေတြက စိတ္ခ်မ္းသာစရာလား ဗ်ာ။
ယမမင္း ။ ။ ဟာ ခင္ဗ်ားက အူျပန္ၿပီ။ ဒီကိုေရာက္လာတဲ႔လူေတြက အကု သိုလ္ခ်မ္းသာတဲ႔ လူေတြ။ ငရဲျပည္ေရာက္မွေတာ႔ ငရဲစည္းစိမ္ အျပည္႔ အဝ ခံစားခ်င္တာေပါ႔။ ငရဲျပည္ေရာက္ပါတယ္ဆို ငရဲအိုးထဲက ေရက မပြက္ တပြက္၊ ကိုယ္႔ကို ထိုးတဲ႔ လွံက တုံးတိတိဆို ဘယ္ကလာ အဓိပၸါယ္ ရွိ ပါေတာ႔ မလဲ။
လူ႕ျပည္က ဖေလာ္ေတြ ငရဲျပည္ ယူမလာနဲ႔ေလ။ အက္ပလီေကဘယ္ မျဖစ္ဘူး။
"When in ငရဲ၊ do as ငရဲသား do" ပဲ။
ဒါနဲ႔ ငရဲေျခာက္ထပ္မွာ ဘယ္အထပ္ ကို အရင္ ေလ႔လာခ်င္သလဲ။

က်ေနာ္ ။ ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ရီေဖာင္းမစ္တ္ ငရဲကို အရင္ ေလ႔လာခ်င္ပါတယ္။
ယမမင္း ။ ။ ဟဲ ဟဲ ဟဲ၊ ခင္းဗ်ားက ရီေဖာင္းမစ္တ္ ႏိုင္ငံကကိုး။ ကဲ လာ၊ ဒါဆို သြားၾကမယ္။

(ဆက္ရန္)

က်ေနာ္နဲ႔ ယမမင္း အင္တာဗ်ဴး (၁) 

Read more

JOYS OF RENUNCIATION

Dhaniya: Cooked is the evening rice, all milked the kine,
By Mahi’s banks with friends, good cheer is mine,
My house well roofed, my fire glows bright and still;
And so, rain on, O sky, if such thy will!

The Buddha: Hatred, and Forwardness from me are gone,
By Mahi’s banks I bide this night alone.
My House unroofed, my Fires in ashes lie;
So, an it liketh thee, rain on O sky!

Dhaniya: No stinging gnats are here to tease and fret.
My cattle crop the grasses lush and wet,
And take no hurt though floods the valley fill;
And so, rain on O sky, if such thy will!

The Buddha: The Raft is bound and well together cast,
The Further Shore attained, the Flood o’erpast,
Of well-made Raft what further need have I?
So, an it liketh thee, rain on O sky!

Dhaniya: Obedient is my wife: no wanton she;
Long have I lived with her full happily;
Nor ever heard of her a breath of ill;
And so, rain on O sky, if such thy will!

The Buddha: My mind obedient is, from Passion freed,
Long trained in Wisdom’s way, subdued indeed!
Evil in me, what searcher can espy?
So, an it liketh thee, rain on O sky!

Dhaniya: My needs are met by my own body’s hire,
My sturdy boys sit round my own house fire;
Nor do I hear of them one word of ill:
And so, rain on O sky, if such thy will!

The Buddha: No hireling, I, to servile bonds inclined.
I walk the world content with what I find.
Of wage or hire, no smallest need have I;
So, an it liketh thee, rain on O sky!

Dhaniya: Cattle have I; yea, cows in milk are mine,
And cows with calf, and tender, rising kine,
And lordly bulls whose ways the herds fulfill;
And so, rain on O sky, if such thy will!

The Buddha: Cattle I’ve none, nor cows in milk are mine.
Nor cows with calf, nor tender, rising kine,
Nor lordly bulls to lead the herds have I;
So, an it liketh thee, rain on O sky!

Dhaniya: The stakes all deeply driven, set firm and sure,
The newly-plaited ropes of grass secure
No frenzied beast can break by any skill;
And so, rain on O sky, if such thy will!

The Buddha: Like bull, bursting the bond that fetters him,
Or elephant freeing his tangled limb,
No more shall I put on morality;
So, an it liketh thee, rain on O sky!

And now the furious showers came down amain
In pouring floods that covered hill and plain
And, listening to the beating of the rain,
Dhamiya, faithful, thus found voice again:

Dhaniya: Surely our gain is great and to be praised,
Whose eyes upon the Blessed One have gazed!
O Seeing One, we put our trust in Thee!
O Mighty Sage, do thou our Teacher be!
Submissive, lo! We wait, my wife and I,
To live the Holy Life, the Pathway High
That leads beyond all birth and death to know,
And win the final end of every woe.

Mara: He that hath boys rejoiceth in his boys.
He that hath kine, of kine are all his joys.
Man’s Being surely is chiefest treasure.
Who hath no Being: how shall he have pleasure?

The Buddha: Whose hath boys, hath sorrow of his boys
Whose hath kine, by kine come his annoys.
Man’s Being, this of all his woes is chief,
Who hath no Being nevermore hath


Sutta Nipāta: Dhaniya
(Tr. Bhikkhu Silacara)

Read more

~ သုံးပုဒ္ ကဗ်ာ ~

သူတို႔ ကဗ်ာဝါနဲ႔ ကိုယ္႔ကဗ်ာဝါ
သူတို႔ အႏုပညာသက္နဲ႔ ကိုယ္႔အႏုပညာသက္က
ကြာ မွ ကြာ
ဒါေတာင္ ကဗ်ာစာအုပ္နာမည္ကို ေရြးၾကေတာ႔
သုံးပုဒ္ ကဗ်ာ တဲ႔။
ကဗ်ာေရးသူတိုင္းကို ညီအကိုလို ခ်စ္တဲ႔ လူႀကီးႏွစ္ေယာက္
သမားဂုဏ္ႀကိမ္လုံးနဲ႔ မရိုက္တဲ႔ လူႀကီးႏွစ္ေယာက္။
I'm truly humbled!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=219098424923472&set=a.191890400977608.1073741829.100004699476770&type=1&theater 

Read more

အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ ႏွင့္ အဘိဓမၼာဆုႏွင္းသဘင္ (၂၀၀၂) ဖိတ္ၾကားလႊာ

အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ ႏွင့္ အဘိဓမၼာဆုႏွင္းသဘင္ (၂၀၀၂) ဖိတ္ၾကားလႊာ သာသနာေတာ္သကၠရာဇ္-၂၅၅၇ ခုႏွစ္ ျမန္မာသကၠရာဇ္-၁၃၇၅ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကၽြႊတ္လျပည္႔ေက်ာ္ (၈) ရက္ေန႔

ေလးစားရပါေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔ ... အဘိဓမၼာစာေမးပြဲ ႀကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႔ (စကၤာပူ) ႏွင့္ အဘိဓမၼာအသင္းႀကီး (စကၤာပူ) တုိ႔ ပူးေပါင္း၍ အဘိဓမၼာဆုႏွင္းသဘင္ (၂၀၁၂ ) ႏွင့္ သီတင္းကၽႊတ္လျပည့္ အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ ဆီမီးလွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲ ၊ မဟာပ႒ာန္း(ပစၥယုေဒၵသ၊ပစၥယနိေဒၵသ) ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲအခမ္းအနားတို႔ကို ပူးတြဲက်င္းပျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ မည္သူမဆို ပါ၀င္ကုသိုလ္ယူ ပူေဇာ္ႏိုင္ၾကပါေစရန္ နိဗၺာန္အက်ိဳးေမွ်ာ္ ႏိႈးေဆာ္တိုက္တြန္း အပ္ပါသည္။ အခ်ိ္န္။ ။ ည ၆း၀၀ နာရီ မွ ၉း၀၀ နာရီထိ ေန႔ရက္္။ ။၂၇-၁၀-၂၀၁၃ (တနဂၤေႏြေန႔) ေနရာ။ ။ မဂၤလဝိဟာရေက်ာင္းတိုက္ ၊30 Jalan Eunos, Singapore 419495 နတ္လမ္းညႊန္ ။ ။Nearest MRT Station : Eunos MRT (Bus: 21, 60, 63, 93, 854) မွတ္ခ်က္။ ။ အေကၽြးအေမြးျဖင္႔ ဧည္႔ခံပါမည္။ အခမ္းအနားအစီအစဥ္ (ပထမပိုင္း) နေမာတႆ သံုးႀကိမ္ရြတ္ဆို၍ အခမ္းအနားဖြင့္လွစ္ျခင္း ၊ ရန္ကုန္တုိင္း သံဃနာယကဥကၠ႒ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲဣဒၶိဗလ ထံမွ ငါးပါးသီလ ခံယူေဆာက္တည္ျခင္း ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကဥကၠ႒ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီးထံမွ ဩဝါဒတရား နာၾကားျခင္း ၊ အဘိဓမၼာစာေမးပြဲ(၂၀၁၂)တြင္ စကၤာပူစာေျဖဌာနမွ ေျဖဆိုေအာင္ျမင္သူမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳလက္မွတ္မ်ား ေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္ျခင္း ၊ ဆရာေတာ္မ်ား ျပန္လည္ၾကြခ်ီျခင္း။ အခမ္းအနားအစီအစဥ္ (ဒုတိယပိုင္း) ပစၥယုေဒၵသ ရြတ္ဆို၍မဂၤလာ၀ိဟာရေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္း ယခင္ႏွစ္မ်ားအတိုင္း ဆီမီးတိုင္းေလးမ်ားျဖင့္ စီတန္းလွည့္လည္ ပူေဇာ္ျခင္း၊ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ လွည့္လည္ပူေဇာ္ျပီးေသာအခါ အခမ္းအနားေနရာတြင္ ျပန္လည္ေနရာယူ၍ ပစၥယနိေဒၵသပ႒ာန္းတရားေတာ္ႀကီးအား စုေပါင္းညီညာ ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ျခင္း ၊ ဗုဒၶသာသနံ စိရံ တိ႒တု သံုးႀကိမ္ရြတ္ဆို၍ အခမ္းအနားကို ရုပ္သိမ္းျခင္း ။ ေဝယ်ာဝစၥကုသိုလ္ယူလိုသူမ်ား၊ အခ်ိဳရည္၊ ေရသန္႔ အာဟာရဒါန လွဴဒါန္းလိုသူမ်ားလည္း ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏိုင္ၾကပါသည္။ ဆက္သြယ္ရန္အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ား ဦးအံံ့ထူးႏိုင္ - 90254909 ၊ ဦးေဇာ္မ်ိဳးမင္း - 90479374 ၊ မသန္းလဲ့ခိုင္ - 92770249 ေလးစားစြာျဖင့္ လူတိုင္းအတြက္ အဘိဓမၼာအသင္းႀကီး(စကၤာပူ)

Read more