စီးပြားေရး လုပ္ရခက္တဲ႔ ႏိုင္ငံ


ရဟန္းႏွင္႔ စီးပြားေရးမဆိုင္လွေသာ္လည္း ဆိုင္သေလာက္ေလးေတာ႔ ေျပာျပ ခ်င္ပါသည္။ ကဆုန္လျပည္႔ ဗုဒၶေန႔ (Wesak Day) ကာလဝန္းက်င္၌ စကၤာပူ မွာလည္း ပူသည္၊ အထူးသျဖင္႔ လူစုလူေဝးထဲမွာ ပို၍ ပူပါသည္။
ထို႔ေၾကာင္႔ ကဆုန္လျပည္႔ ဗုဒၶေန႔၌ လာသမ်ွလူတိုင္းကို ယပ္ေတာင္ တစ္ေခ်ာင္းစီေဝရန္ ျမန္မာျပည္ သာေရးနာေရးမ်ားမွာ ကမ္းတတ္သည္႔ ပလပ္စတစ္ ယပ္ေ တာင္မ်ား ျမန္မာျပည္မွ မွာယူဖို႔ စိတ္ကူးမိၾကသည္။
ျမန္မာျပည္ေရာက္ခိုက္ အေခ်ာင္းေရ တစ္ေသာင္းမွာယူသည္။
ႏိုင္ငံတိုင္း မွာ ပစၥည္းမ်ားမ်ားဝယ္ေလေလ ေဈးခ်ိဳေလေလျဖစ္၏။ သင္သိပါ သလား။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေရႊႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကား ထူးဆန္းလွ၏။ ပစၥည္းမ်ားမ်ား ဝယ္ရာ ၌ ေဈးမခ်ိဳသည္႔ အျပင္ ေဈးပိုႀကီးသြားေလေတာ႔သည္။

ယုတၱိမရွိဟု မဆိုပါႏွင္႔၊ သူ႕ယုတၱိနဲ႔သူေတာ႔ ရွိသည္။ ဆိုင္မ်ားက ျမန္မာေတြ ဝယ္ေနက် ရာဂဏန္းမ်ွသာ ကုန္ၾကမ္းတင္ထား ႏိုင္ၾကသည္။ တစ္ေသာင္း ဟုဆိုရာ လက္တြန္႔သြားၾက၏၊ လက္ပင္မခံရဲ။ သူမ်ားဆိုင္မွ (သို႔) သူမ်ားဆိုင္ မ်ားမွ တဆင္႔ယူရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ဟု ဆိုၾကသည္။ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္၊ ေအာ္ဒါကို လက္ခံရဲသူကို ေတြ႔ခဲ႔၏။ တစ္ေသာင္းယူယူသျဖင္႔ ေဈးခိ်ဳျခင္းမ်ိဳးေတာ႔ လုံးဝ မရွိေၾကာင္း ဝန္ခံရဲပါ သည္။ အနည္းငယ္ပင္ ေဈးႀကီးသြားေသး၏။
တရုတ္ေကာ္မတီက ရယ္ၾက၏။ ရယ္လည္း မတတ္ႏိုင္၊ ေရာၿပီးရယ္လိုက္ ႐ုံသာ ရွိေတာ႔သည္။

မပုႂကြယ္ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာသစ္


သူ႕ဆီက ေလ႔လာစရာရွိလို႔သာ ေစာင္႔ေနရတယ္ သူလာေနတာက ေႏွး လြန္းေတာ႔ မပုႂကြယ္ေတာင္ မ႐ိုးမရြျဖစ္ရတယ္။
သူေရာက္လာျပန္ေတာ႔လည္း ေစာင္႔ၾကည္႔ေလ႔လာေနတဲ႔ မပုႂကြယ္ ကိုေ တာင္ ငဲ႔ေစာင္းၾကည္႔ဖို႔ စိတ္မဝင္စားပဲ ခရုက ခပ္တည္တည္ ဆက္တက္ သြားျပန္တယ္။
အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲ၊ မသိ၊ မရွိ။ မပုႂကြယ္ မသိသလို သူကလည္း စိတ္ဝင္စားဟန္ မရွိပါဘူး။
ေသခ်ာတာကေတာ႔ အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ၾကာသြားၿပီ။

ဇီးကြက္တစ္ေကာင္ေနတဲ႔ သစ္ေခါင္းႀကီးနား သူေရာက္သြားေတာ႔ ဇီးကြက္ က မ်က္လုံး ေမွးစင္းစင္းနဲ႔ၾကည္႔ရင္း
"ေဟ႔ေကာင္ ခ႐ု၊ ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"သစ္ပင္ထိပ္မွာ သစ္သီးေလး၊ သစ္ရြက္ႏုေလး ဘာေလးမ်ား ရွိမလားလို႔ တက္ၾကည္႔မလို႔ပါ"
"ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ျပန္ဆင္းေတာ႔ကိုယ္႔လူ၊ အခုမွ အားလုံးကိုအကုန္စားၿပီး ငါတို႔ဆင္းလာခဲ႔တာ၊ ဘာမွ မရွိေတာ႔ဘူး"
"ဟ...ဒီလိုေျပာလို႔ေတာ႔ ဘယ္ရမလဲကြ၊ ငါ အေပၚေရာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ သစ္သီးေတြ၊ သစ္ရြက္ႏုေတြ ရွိခ်င္ ရွိေနမွာေပါ႔"
သူ႔ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔သူပဲေလ၊ သူက သူ႔ခရီးကိုဆက္သြားတယ္။
အဲ......မပုႂကြယ္ေလးလည္း ေစာင္႔ၾကည္ရက်ိဳး နပ္သြားတယ္။
အဲဒီႏွစ္က မပုႂကြယ္ေလး စာေမးပြဲေအာင္သြားတယ္..တဲ႔။ သူ ဘြဲ႔ရခ်ိန္မွာ အလုပ္ေတြ၊ အခြင္႔အလမ္းေတြ ေပါခ်င္ေပါေနမွာေပါ႔။
ဘယ္သူ အတတ္ေျပာႏိုင္တာမွတ္လို႔။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (၃) လီကြမ္းယု


ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲမွ (အဆက္)

"တစ္ခုခုအတြက္ သေဘာတူညီမႈ လက္မွတ္ေရးထုိးခ်ိန္မွာ ဒါဟာ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္လုိ႔ သူတုိ႔က မခံယူဘူး။ တ႐ုတ္ေတြရဲ႕ မူဝါဒအရ သေဘာတူ ညီမႈ လက္မွတ္ထုိးတယ္ဆုိတာ ေရရွည္ဆက္ဆံေရးအတြက္ အစပ်ိဳးျခင္း တစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ေနတယ္" (လီကြမ္းယု)

ပါတီတြင္း ဒီမုိကေရစီ (Intra-party democracy) ဆုိတာ အခု ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီအစိုးရက မိတ္ဆက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ေပၚလစီတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ (၁၇) ႀကိမ္ေျမာက္ ပါတီရဲ႕ ကြန္ဂရက္ဟာ (၁၆) ေျမာက္ ပါတီကြန္ဂရက္ထက္ ပုိၿပီး ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ လာပါတယ္။ ပါတီရဲ႕ ထိပ္သီးတစ္ေနရာအတြက္ ေ ရြခ်ယ္စရာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပုိမ်ားလာေနတာကုိ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတယ္။ အရင္ တုန္းကဆုိရင္ ေမာ္စီတုံးလုိ၊ တုန္႔ေရွာင္ဖိန္လုိ ပုဂၢဳိလ္ႀကီးေတြက သူတုိ႔ကုိ ဆက္ခံမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ကုိ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဟူက်င္ေတာင္ လက္ထက္လည္း ေရာက္ေရာ ဒီလုိ တစ္ေယာက္ထဲကုိ ေရြး ခ်ယ္လုိက္ဖုိ႔ဆုိတာ လုံးဝ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။

ပါတီတြင္း ဒီမုိကေရစီဆုိတာ သူတုိ႔မူဝါဒရဲ႕ အျခား အစိတ္အပုိင္းေတြမွာ လည္း က်င့္သုံးလုိ႔ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိ က်င့္သုံးႏုိင္ဖုိ႔ နည္းလမ္းတစ္ခု ကေတာ့ တုိင္း၊ ခ႐ုိင္ဆုိင္ရာ ျမဴနီစီပါယ္ အရာရွိေတြကုိ မဲစနစ္နဲ႔ ေရြးခ်ယ္ တဲ့ေနရာေတြမွာပါ။ သူတုိ႔ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ေ တြၾကားမွာ ေရြးခ်ယ္လုိက္ျခင္းမ်ိဳးေတြမွာေပါ့။ အေရးႀကီးတဲ့ ရာထူး တစ္ေန ရာစာအတြက္ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ သုံးေလးေယာက္ကုိ ေရြး ခ်ယ္ၿပီး သူတုိ႔ကုိ လူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကလည္း အေရးႀကီးတယ္ဆုိတာ ႀကိဳ တင္အသိေပးၿပီး ယွည္ၿပိဳင္ခုိင္းတာမ်ိဳးေတြကေန စတင္ က်င့္သုံးႏုိင္ပါတယ္။

အေျပာင္းအလဲေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေျပာင္းလဲလာမယ္ဆုိတာကေတာ့ အမွန္ပဲေပါ့။ လက္ရွိအစုိးရအေနနဲ႔ကလည္း လက္ရွိ သူတုိ႔ ရထားတဲ့ စီမံ ခန္ ႔ခြဲမႈဆုိင္ရာဆုိင္ရာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြကုိ အလြယ္တကူ လက္လြတ္ခံမယ္လုိ႔ ကြန္ေတာ္ မထင္မိဘူး။ တ႐ုတ္အစုိးရရဲ႕ လက္ရွိမူဝါဒအတုိင္းဆုိရင္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြ၊ တရားဥပေဒ စုိးမုိးမႈ အားနည္းခ်က္ေတြလည္း ဆက္ရွိေနဦးမယ့္ သေဘာပါပဲ။ ဒီအားနည္းခ်က္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ ထင္ သာျမင္သာရွိတဲ့ အားနည္းခ်က္ႀကီးေတြပဲ။
တ႐ုတ္ျပည္မွာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈဆုိတာ ဟုိး ေရွးပေဝသနီကတည္းက ရွိေနခဲ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ အက်င့္ပ်က္မႈက ပုိဆုိးလာခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အျပင္က စီးပြားေရး သမားေတြရဲ႕ ဝင္ေငြနဲ႔ ႏႈိင္းစာရင္ ဝန္ႀကီးေတြ၊ အရာရွိေတြရဲ႕ လစာ က ေတာ္ေတာ္ နည္းေနလုိ႔ပါ။ အစုိးရဝန္ထမ္းေတြက လြဲရင္ က်န္တဲ့လူေတြ က ျမန္ျမန္ႀကီး ခ်မ္းသာ လာေနၾကတယ္။

ဒီေန႔ တ႐ုတ္ျပည္မွာ အကပ္မရွိရင္ (gaunxi) ဘာမွ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ အ ထက္လူႀကီးနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ဖုိ႔ လက္ေဆာင္ေတြ ဘာေတြ ေပး ၾကတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ပဲ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတာပါ။ သူတုိ႔ဘုတ္အဖြဲ႔ ထဲမွာဆုိရင္ ကုိယ့္ထက္ ရာထူးႀကီးတဲ့ အရာရွိနဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ခ်င္တဲ့ လူေတြ ခ်ည္းပဲ။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကေတာ့ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားမႈကုိ ပါတီရဲ႕ “ေသေရးရွင္ေရးကိစၥ” လုိ႔ အမည္တပ္ၿပီး ကုိင္တြယ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။

သူတုိ႔ ဒီအက်င့္ပ်က္ ခ်စားမႈကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ၾကပါ့မလား? အစုိးရထိပ္ပုိင္းမွာေတာ႔ အက်င့္ပ်က္မႈ ကင္းရွင္းေနေအာင္ လုပ္ေဆာင္ လာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ၂၀၁၂ - ခု၊ ႏုိင္ဝင္ဘာ (၁၁) ရက္ေန႔ထုတ္ နယူးေယာက္တုိင္းမ္မွာေတာ့ ဝမ္က်ားေပါင္ (Wen Jiabao) ရဲ႕ ပုိင္ဆုိင္မႈက တင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂.၇ ဘီလီယံ ရွိေနတယ္လုိ႔ ေျခရာခံ ေဖာ္ျပထား တာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေအာက္ေျခအဆင့္ထိ ေရာက္ေအာင္ အက်င့္ ပ်က္မႈကုိ တုိက္ဖ်က္ႏုိင္ဦးမယ္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ မထင္မိပါဘူး။
အက်င့္ပ်က္မႈေၾကာင့္ သူတုိ႔ပါတီဟာ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္သြားမယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အက်ိဳးရွိရွိ လည္ပတ္ႏုိင္ဖုိ႔ေတာ့ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေန ပါလိမ့္မယ္။ အရာရွိႀကီးတစ္ေယာက္က သူနဲ႔ နီးစပ္ရာလူကုိ ေနရာေပး၊ ရာ ထူးတုိးေပးမယ္ဆုိရင္ ဒီပါတီရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္လည္း က်င္းဆင္းသြားမွာပဲ။ ဒါဆုိ တုိးတက္မႈလည္း ေႏွးေကြးသြားမွာပါ။

ေနာက္ၿပီး တ႐ုတ္ယဥ္ေက်းမႈထဲမွာ အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ကိစၥက တရားဥပေဒနဲ႔ အစိုးရ အဖြဲ႔အစည္းေတြကုိ သိပ္ၿပီး အေလးမမူတတ္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စကၤာပူမွာဆုိရင္ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ စနစ္အတုိင္း တရားသူႀကီးရဲ႕အမိန္႔ကုိ အားလုံး လုိက္နာၾကရတယ္။ တရားစီရင္ေရးအဖြဲ႔ဟာ ေရးသားထားတဲ့ ဥပေဒရပ္ဆုိင္ရာ စကားလုံးတုိင္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိ ဖိအားမရွိ၊ လြတ္လြတ္လပ္ လပ္ ဆုံးျဖတ္ပုိင္ခြင့္ ရွိရတယ္။ ဒီဥပေဒကုိ လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳရတယ္။ ဟုတ္ၿပီ၊ အတည္ျပဳလုိက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာမွ အျငင္းပြားစရာအခ်ိဳ႕ ရွိလာ တယ္ဆုိပါေတာ့၊ ဒီအခါမွာ လႊတ္ေတာ္ကုိ တက္ၿပီး ဒီစကားလုံးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ က ဘာကုိ ဆုိလုိတာပါလဲလုိ႔ သြားေမးေနစရာ မလုိဘူး။ တရားသူႀကီးဆီကုိပဲ သြားၿပီး ေမးရမယ္။ ဒီေတာ့ တရားသူႀကီးက ခုိင္မာတဲ့ အေျခခံဥပေဒ၊ တည္ ဆဲဥပေဒေတြနဲ႔အညီ ညွိဳႏႈိင္းထားတဲ့ ဒီစကားလုံးရဲ႕ အဓိပၸါယ္က ဒီလုိ စ သည္ျဖင့္ ေျဖရွင္းေပးရတယ္။

ဒီစနစ္ကုိ တ႐ုတ္ျပည္က လက္ခံက်င့္သုံးမႈ မရွိေသးဘူး။ အလားတူပဲ၊ တစ္ခု ခုအတြက္ သေဘာတူညီမႈ လက္မွတ္ေရးထုိးခ်ိန္မွာ ဒါဟာ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္လုိ႔ သူတုိ႔က မခံယူဘူး။ တ႐ုတ္ေတြရဲ႕ မူဝါဒအရ သေဘာတူညီ မႈ လက္မွတ္ထုိးတယ္ဆုိတာ ေရရွည္ဆက္ဆံေရးအတြက္ အစပ်ိဳးျခင္း တစ္ ခုမွ်သာ ျဖစ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ မိတ္ေဆြေတြ အခ်င္းခ်င္း ဘယ္သူ႔ အက်ိဳး အျမတ္က ဘယ္ေလာက္၊ ဘယ္သူရဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ကေတာ့ ဘယ္လုိ စ သည္ျဖင့္ အခ်ိန္နဲ႔အညီ ညွိဳႏႈိင္းေဆြးေႏြးၿပီး လုပ္ကုိင္သြားတတ္ၾကတယ္။

ဒီမူက သူတုိ႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အျမင္ကုိ ထင္ဟပ္ျပေနျခင္း တစ္မ်ိဳးပါ။ တ႐ုတ္ျပည္မွာ လူက မူထက္ ႀကီးေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ သမၼတ ၼ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေနမယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္တပ္ရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ မရဘူးဆုိရင္ ဒီသမၼတဟာ အမည္ခံ သမၼတ တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ စကၤာပူ၊ ၿဗိတိန္၊ ဥေရာပနဲ႔ အေမရိကတုိ႔ကုိ ၾကည့္ပါ။ ခင္ဗ်ားက သမၼတ (သုိ႔မဟုတ္) ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆုိရင္ စစ္တပ္အႀကီးအကဲဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အမိန္႔ကုိ နာခံရပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အင္စတီက်ဴးရွင္းက လူထက္ ႀကီးေနလုိ႔ပါ။ အေမရိကကုိ အသာထားပါဦး။ တ႐ုတ္ဟာ တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရး၊ အစုိးရ အင္စတီက်ဴးရွင္းဆုိင္ရာ ကိစၥေတြမွာ စကၤာပူရဲ႕ ေျခရာကုိေတာင္ မွီေအာင္ လုိက္ႏုိင္ပါ့မလား။
လုံးဝ မလြယ္ပါဘူး။ အစုိးရပုိင္းေရာ လူထုပုိင္းပါ အေျခခံ စိတ္ဓာတ္ပုိင္းဆုိင္ ရာ ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒီလုိ သေဘာထားေတြဟာ တ႐ုတ္ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ သမုိင္းမွာ ရွိကုိ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒီလုိ မူဝါဒေတြ ဘယ္က ဘယ္ လုိ ေပၚထြက္လာမွာလဲလုိ႔ေတာင္ ေမးမယ္ဆုိ ေမးလုိ႔ ရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ ႐ႈျမင္မိတာကေတာ့ ဒီမူအစား သူတုိ႔ဟာ သူတုိ႔ကုိယ္ပုိင္ဟန္နဲ႔ပဲ ခရီးဆက္ၾကလိမ့္မယ္။ တရားဥပေဒ စုိးမိုးမႈ၊ အစုိးရနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အေျခခံဥပေဒ စတာေတြကုိ ေဘးဖယ္ထားၿပီး အျခား ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အေျဖကုိ ႀကိဳးစား ရွာေဖြ ၾကည့္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီလုိ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ တ႐ုတ္ျပည္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ စီးပြားေရးအရ အက်ိဳးအျမတ္ ရာႏႈန္းျပည့္ ရႏုိင္မယ့္ လည္ပတ္မႈမ်ိဳးကို လည္ပတ္ေနႏုိင္မယ္ မဟုတ္ပါဘူး။

တ႐ုတ္ျပည္ဟာ သူ႔ရဲ႕ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ မူဝါဒကုိ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေတာ့ ျပဳျ ပင္ေျပာင္းလဲလာရမွာပါ။ ဘယ္လုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ လုံးဝ မေျပာင္းလဲမယ့္ မူဝါဒကေတာ့ ဗဟုိအားျပဳဝါဒပါပဲ။
(ဆက္ရန္)

 လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (လီကြမ္ယု)
 တ႐ုတ္ျပည္၊ ဗဟုိအားျပဳမူဝါဒ (၂)

နံနက္ခင္း သာဓုသံေဝ


ဗုံးဒဏ္ေၾကာင္႔ ယိုယြင္းပ်က္စီးခဲ႔ရသည္႔ ဗုဒၶဂယာရွိ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ ကို ေရႊသကၤန္းျပန္လည္ဆက္ကပ္ႏိုင္ရန္ ထိုင္းဘုရင္ ဘူမိေဗာႏွင္႔ ေစတနာ ရွင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔က အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၄.၅ သန္း (ဆင္းေဒၚလာ၁၈. ၁) သန္း တန္းဖိုးရွိ ေရႊ (၃၀၀) ကီလိုဂရမ္ လွဴဒါန္းလိုက္ပါသည္။ ထို ေရႊေသတၱာ ၁၃ လုံးသည္ ပညာရွင္မ်ား၊ ကြန္မန္ဒို ၂၄ ဦအပါအဝင္ လူေ ပါင္း ၄၀ ႏွင္႔အတူ အိႏၵိယကို ေရာက္ရွိလာသည္ဟု ယေန႔ထုတ္ စထရိတ္ တိုင္းမ္မွာ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေရႊသကၤန္းဆက္ကပ္ျခင္းကိုလည္း တစ္လ အတြင္း ၿပီးစီးေအာင္ ေဆာင္ ရြက္ သြားႏိုင္ဖြယ္ရွိေၾကာင္း အျခား သတင္းစာ တစ္ေဆာင္က ျဖည္႔စြက္ ထားသည္။

 original news

အေရာင္းရဆံုးစာအုပ္ (၁၀) အုပ္


ေပးပို႔သူ အဇူကီ ကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္။

က်ေနာ္နဲ႔ ေပါက္တတ္ကရ အင္တာဗ်ဴး (နယူး ဗားရွင္း)


ေမး ။ ။ကိုလံဘတ္ရဲ႕ စြန္႔စားခန္း အေၾကာင္းေတြကို ဖတ္ရ ေလ႔လာရ ၿပီးတဲ႔ေနာက္ အားတက္စရာ သခၤန္းစာ ယူစရာ တစ္ခုခု ရခဲ႔ရင္ အဲဒါကို သိပါရေစ။
ေျဖ ။ ။ စားပြဲ တစ္လုံးေပၚမွာ မတ္တတ္ ရပ္ႏိုင္ဖို႔ ၾကက္ဥေတာင္ ဖင္ ေတာ္ေတာ္ ခြက္ေပးလိုက္ရတယ္ဆိုတဲ႔ သခၤန္းစာ ရလိုက္ပါတယ္။

ေမး ။ ။ ေဝႆႏၱရာ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးကုိ ဖတ္ရ ေလ႔လာရ ၿပီးတဲ႔ေနာက္ အားတက္စရာ သခၤန္းစာ ယူစရာ တစ္ခုခု ရခဲ႔ရင္ အဲဒါကိုလည္း သိပါရေစ။
ေျဖ ။ ။ ပုဏၰားကေတာ္က သူ႕ေယာက်္ား ပုဏၰားႀကီးကို မဆဲရဲေတာ႔႔ မဒၵီေဒဝီကိုလွဴလိုက္တယ္ဆိုတဲ႔ ေဝႆႏၱရာ မင္ႀကီးကို ႀကိတ္ၿပီး ေမတၱာ ပို႔ေနသံေတြ ၾကားေနမိတယ္ ဗ်ာ။ (ဒီေခတ္ဆိုရင္ေတာ႔) အိမ္တြင္းေရး ျပႆ နာေတြ တက္ၿပီေပါ႔။ (ဒီေခတ္ဆိုရင္ေတာ႔) မဒၵီေဒဝီက သူမမွာ ဘာအျပစ္ရွိ လိုလဲဆိုၿပီး တရားေတြ႔ရင္ ေဝႆႏၱရာ မင္ႀကီးကိုယ္တိုင္လည္း တရား ရင္ ဆိုင္ရစရာ ရွိပါလိမ္႔မယ္။

ေမး။ ။ ေရသည္ေယာက်္ား ျပဇာတ္ အေပၚ ခင္းဗ်ား အျမင္ကို သိပါရေစ။
ေျဖ။ ။ ကမၻာမွာ ေရသန္႔ဗူးထုတ္ ေရာင္းရရင္ စီးပြာျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ဘုရားရွင္က အရိပ္အႁမြက္ေပးခဲ႔တာကုိ သေဘာ မေပါက္ခဲ႔လု႔ိ ကိုယ္႔ကိုယ္ ကို က်ိန္ဆဲေနမိတယ္ ဗ်ာ။

ေမး။ ။ စင္ကာပူမွာ အၿမဲေနထိုင္ခြင္႔ ( ပီအာ ) ရဖို႔ဘာေတြ လိုအပ္ပါသလဲ
ေျဖ။ ။ ဘာမွ မလိုပါဘူး။ တရုတ္ျပည္က ပန္ဒါ ဝက္ဝံ ျဖစ္ဖို႔ပဲ လိုတယ္။ ငါးႏွစ္ ဗီဇာ ေလယဥ္ကြင္းမွာ တစ္ခါတည္း ထုေပးတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕ စိတ္ဝင္စားသလား။ ဘာဘြဲ႔မွ ရစရာ မလိုပါဘူး။
(Posted on 9/10/2012)

ေမး။ ။ ျမန္မာျပည္မွာ လူမ်ိဳးကိုခ်စ္တယ္၊ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ ဘာ ကိုေခၚတာပါလဲ။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းမွာမေနေတာ႔ ဒီေမးခြန္းက က်ေနာ္ ဉာဏ္မမီ၊ အေတြ႔ အႀကဳံ မမီတဲ႔ ေမးခြန္းမ်ိဳးပါ။ မွားရင္ ခြင္႔လႊတ္ပါ။ သိရသေလာက္ေျပာရရင္ေတာ႔ ပင္နီတိုက္ပုံဝတ္တာနဲ႔ လူစည္စည္ရွိရာမွာ ရင္ထိုးေရာင္းၿပီး ရံပုံေငြရွာတာလို႔ ထင္ပါတယ္။ ရင္ထိုးေရာင္းရာမွာလည္း လူတိုင္းသိေနတဲ႔ "ဖေအတူသမီး" ဆိုတဲ႔ဝါက်ကို ထပ္တလဲလဲ ရြတ္ဆိုေန ၾကတတ္ပါတယ္။

ေမး။ ။ ပါလီမန္ထဲမွာ ခင္မ်ားမႀကိဳက္ဆုံး၊ မျဖစ္ခ်င္ဆုံးအရာက ဘာပါလဲ။
ေျဖ။ ။ ပါလီမန္အစည္းအေဝးမွာ အၿမဲအိိပ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ႔ ပါလီမန္ အ မတ္ေတြထိုင္တဲ႔ ဖင္ထိုင္ခုံေတာ႔ မျဖစ္ခ်င္ဘူးဗ်ာ။ သူတို႔ကို (ဝဝႀကီးေတြကို) ထမ္းထားရတာ မတန္လို႔။ တခ်ဳိ႕ဆို သြားရည္ေတြေတာင္ လက္တန္းေပၚ က်တယ္ဗ်ာ။ ရြံစရာႀကီး။

ေမး။ ။ ပါလီမန္အမတ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ အရဲရင္႔ဆုံး မွတ္သားဖြယ္ အဆိုအမိန္႔ရွိရင္ ေျပာျပေပးပါလား။
ေျဖ။ ။ " ဒီေကာင္ေတြ က်ေနာ္႔ေရွ႕ကျဖတ္ေလ်ွာက္ရင္ ဒုတ္နဲ႔ ျဖတ္ရိုက္မွာ" ဆိုတဲ႔ စကားပါ။ ဘယ္ေလာက္ ရဲရင္႔လိုက္သလဲဗ်ာ။ ဒီလို ေႂကြးေၾကာ္ရဲတဲ႔ ပါလီမန္အမတ္ ကမၻာမွာေတာင္ မရွိဖူးေသးပါဘူး။

ေမး။ ။ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ပါလီမန္အမတ္ (သို႔) ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ေ ယာက္ရဲ႕ အေျပာင္ေျမာက္ဆုံး နဲ႔ ေစတနာအပါဆုံး မွတ္သားဖြယ္ အဆို အမိန္႔ ရွိရင္လည္း ေျပာျပေပးပါအုံး။
ေျဖ။ ။ ဒါကေတာ႔ အျငင္းပြားစရာ မရွိပါဘူး။ တစ္ႏိုင္ငံလုံးက ေယာက်္ား၊ မိန္းမေတြကို ဘုန္းႀကီးနဲ႔ သီလရွင္ဝတ္ၾကဖို႔ ေျပာတဲ႔စကားပါ။ ထမင္း တစ္နပ္ ေလ်ွာ႔စားၾကဆိုတာေလ။ တကယ္ ကုသိုလ္ရေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာပါ၊ ဟဲ ဟဲ။ မေျပာင္ေျမာက္ဘူးလား။ ေျပာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ကို ေျမာက္ေနပါေသးတယ္။

ဘယ္သူက ေဘာ႔စ္လဲ


ဂူးဂဲလ္ ။ ။ ဘယ္အရာမဆို ငါသိတယ္။ (I know everything.)
ေဖ႔စ္ဘြတ္ခ္ ။ ။ ဘယ္သူ႕ကိုမဆို ငါသိတယ္။ (I know everyone. )
အင္တာနက္ ။ ။ ငါမရိွရင္ မင္းတုိ႔ ဘာမွလုပ္မရဘူး။ ( Without me, you are nothing. )
လ်ပ္စစ္မီး ။ ။ သုံးေယာက္စလုံး အ႐ူးေတြ။ ဘယ္သူက ေဘာ႔စ္ အစစ္လဲ။ ( Stop fools. Tell me who is the BOSS? )

သူတို႔ေလးေယာက္ အျငင္းပြားေနတုန္း စြမ္းအင္ဝန္ႀကီး ေရာက္လာတယ္။
" ဆူညံဆူညံနဲ႔ အားလုံးနာခ်င္ၿပီထင္တယ္ "
ဟုတ္တယ္၊ အားလုံ်ၿငိမ္သြားေရာ။ သူတို႔ေၾကာက္တာ အဲ႔ဒီလူႀကီး။ ေၾကာက္ လည္း ေၾကာက္စရာပဲ။
(Posted on 2/05/2013)
ဒီထက္ ရယ္စရာပိုေကာင္းတာက "သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ေတြကို ပိုေနလို႔ ေရာင္း စားတာပါ" ဆိုတဲ႔ ဝန္ႀကီးရဲ႕ စကားပါပဲ။
ေနေရာင္ျခည္ေတာင္ ဝယ္သူသာရွိမယ္ဆိုရင္ စိတ္မခ်ရေတာ႔ဘူး။ ေဘာလုံး ကြင္းေလာက္ ဆိုလာျပားႀကီးေတြနဲ႔ ဖမ္းယူသြားမွ ဒုကၡ။
 
 
 


 ဇင္ေ၀ေသာ္

စားရတဲ႔ပီတိ


(လူခ်င္းမသိတဲ႔ စာအုပ္ဆိုင္က ေျပာတာဆိုေတာ႔ ဟုတ္မွာပဲဆိုၿပီး သံသ ယေလးေတာင္ ျဖစ္ခြင္႔မေပးလိုက္ခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ဇြတ္ပဲ ေက်နပ္လိုက္တယ္)

စာအုပ္ကေစာင့္ရႀကိဳးနပ္ျပီး ေအာင္ျမင္တဲ့အတြက္ ၀မ္းသာတယ္လုိ ့ေျပာ ခ်င္တယ္.... ကုိယ္က ဖတ္ဖုိ ့ညႊန္းလုိက္လုိ ့Hard Truths ကုိ ေရွ ့မွာ ဘာ သာျပန္ျပီးသားတစ္အုပ္ထြက္တာရွိတယ္တဲ့...
ဒါေပမဲ့ ဒီစာအုပ္က အေရးအသားေကာ အျပင္အဆင္ေကာ ေကာင္းတယ္ လုိ ့စာအုပ္ဆုိင္က ျပန္ေျပာတယ္......
စာအုပ္ကေတာ့ကုိယ္ပဲ၀ယ္ျပီးပါၿပီ....ေစာေနလတ္ ေမာင္ငယ္ရင္ေသြးတုန္းက စာေရးဆရာကုိေတာင္ျပန္ပုိ ့ရေသးတာပဲေနာ္ ......။

ေက်းဇူးပဲ အဇူကီ။

**စာအုပ္ ၃ အုပ္ မိတ္ဆက္ပြဲ ေက်းဇူးမွတ္တမ္းနဲ႔ ဘာညာ ဘာညာ**



ပြဲက ေအာက္တိုဘာ ၂၈ ရက္ေန႕၊ ပြဲမိန္႕ က် မက်က ေအာက္တိုဘာ၂၅ ရက္ အထိ မသိရေသး။ ၂၆၊ ၂၇ က စေနနဲ႕ တနဂၤေႏြ။ ဖိတ္စာ႐ိုက္ဖို႕၊ ဖိတ္ စာေဝဖို႕။ ဟူး........ ။ ဒါသာျဖစ္တယ္ ပြဲမိန္႕ခံထားတာက ေအာက္တိုဘာ တစ္ရက္ေန႕ ကတည္းက။
ဒီပြဲအတြက္ စကၤာပူကေန သီးသန္းဆင္းလာတာက (စာေရးသူမပါ) တစ္ပါး နဲ႕ ေလးေယာက္။ စလံုး တစ္ေယာက္။
ျမိဳ႕နယ္က ခြင့္ျပဳရမယ့္ကိစၥကို ေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ လီကြမ္းယုေတြေၾကာင့္ တိုင္း႐ံုးအထိ တေလးတစား တင္ေပးလိုက္လို႕တဲ့။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ တစ္ျပားမွ မေပးလိုက္ရဘဲ (ေပးတာေတာင္ မယူရွာ) ခြင့္ျပဳေပးလိုက္တာကို ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။

ဒီရက္ေတြမွာ အူယားဖားယားနဲ႕ အသက္႐ႉမဝခဲ့တဲ့ ပြဲစီစဥ္သူ ေမာင္ေက်ာ္သာ (ပဲခူး) ကို ေက်းဇူးမ်ားစြာ။
ဖိတ္စာပို႔ေပးပါမယ္လို႕ ကတိျပဳခဲ့ျပီး မပို႔ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ ရန္ကုန္က စာဖတ္ ပရိသတ္မ်ားအတြက္ ဝမ္းနည္းျခင္း မ်ားစြာ။ ေက်းဇူးျပဳ နားလည္ ေပးၾကပါ လို႔။

စာအုပ္မိတ္ဆက္ပြဲေတြ မ်ားေနခ်ိန္လည္းျဖစ္၊ ဖိတ္စာေဝခ်ိန္ကလည္း ပါးပါး ရွားရွားနဲ႕မို႕ စည္စည္ကားကား ရွိမွ ရွိပါ့မလားလို႕ စိုးရိမ္ခဲ့ေပမဲ့ လက္မွတ္ထိုး သူပင္ ၁၄၀ ေက်ာ္။ မထိုးသူေတြနဲ႕ဆိုေတာ့ ၂၀ဝ ေလ်ာ့ေလ်ာ့။ လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ရတဲ့ စာအုပ္က ၂၀ဝ ေက်ာ္။ တက္ေရာက္ခဲ့သူတိုင္းကို ေက်းဇူးတင္လ်က္။

အင္တာဗ်ဴးမယ့္သူေတြထဲမွ တစ္ေယာက္က အေတာ္ငယ္ေသးေတာ့ "လီကြမ္းယုဆိုတာ ဘယ္သူလဲ" ပရိသတ္ထဲက တစ္ေယာက္ကိုေမးေန တယ္ဆိုလို႕ ျပံဳးခဲ့ရ။
ေရာင္းရ၊ မေရာင္းရ အာမ မခံရဲေပမယ့္ က်ေနာ္လက္ေဆာင္ရတဲ့စာအုပ္ကို "မင္းဖတ္ျပီးရင္ ငါ့ကိုအရင္ေပးဖတ္" လို႕ ေတာင္းထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက တစ္တန္းၾကီးလို႕ The Voice က သတင္းေထာက္ေျပာျပေတာ့ ၾကည္ႏူးမိရ။

ဆရာ ေမာင္မိုးသူ (ဘၾကီးမိုး)၊ ဂြၽန္လီ၊ ဆရာ ေမာင္စိမ္းနီ၊ ဆရာ သစၥာနီ၊ ဆရာ ေမာင္ေက်ာ္သာ (ပဲခူး)၊ ဆရာကိုသရဝဏ္ (ျပည္)၊ ကိုဆင္လွ၊ ကဗ်ာဘာသာျပန္သူ ညီငယ္ ကဲစုသာ နဲ႕ အားလံုး အားလံုး။

စကားတစ္ခြန္း ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ မအားတဲ႔ၾကားက ထိုင္ေစာင္႔ေနမိတာဆိုတဲ႔ ဆရာမ မအိ။ "ဆရာ႕ရဲ႕ ယေသာ္ဓရာဟာ ေရွ႕မွာရွိခဲ႔တဲ႔ ယေသာ္ဓရာေတြ အားလုံးကို ေက်ာ္တက္ခဲ႔ပါၿပီ" တဲ႔။ ေက်းဇူးပါ ဆရာမ။
ေက်းဇူးပါ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳက ကိုစန္းဦး။
အျပန္အလွန္ မိတ္ဆက္ခြင္႔၊ စကားေျပာခြင္႔ မရခဲ႔ေပမယ္႔ တက္ေရာက္ခဲ႔ၾက တ႔ဲ (ရန္ကုန္နဲ႔ ပဲခူး) စာေပနယ္က မိတ္ေဆြမ်ား၊ စာဖိတ္ပရိသတ္မ်ား။ ထုတ္ေဝသူမ်ား။
စာအုပ္ေတြကို မိတ္ဆက္ေပးခဲ႔ၾကတဲ႔ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္မ်ားကို ေက်းဇူး အထူးတင္ရွိပါတယ္။
ဒီပြဲမွ ခြန္အားမ်ားစြာလည္း ရရွိခဲ႔ရပါတယ္။

ဇင္ေဝေသာ္
November 3 at 9:31am

ဆရာသစၥာနီ ရဲ႕ ကဗ်ာရြတ္သံ
ကဗ်ာဆရာလင္းရိပ္ မွ သစၥာနယ္အ၀င္ခရီးၾကမ္းကဗ်ာကို ရြတ္ျပျခင္း
ေမြးေန႔ရွင္ဇင္ေ၀ေသာ္ ရဲ႕ မိတ္ဆက္စကား

တိုက္ရိုက္နားေထာင္ရန္

SkyNET up to date channel မွ စာအုပ္မိတ္ဆက္ပြဲ အင္တာဗ်ဴး ရုပ္/သံ

နားဝင္မခ်ဳိတဲ့အမွန္တရားမ်ားမိတ္ဆက္ (ကမာရြတ္မီဒီယာ)

ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ သတင္း
=============
ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္ေဆကိႏၵက
ဆရာဇင္ေဝေသာ္ ဘာသာျပန္ဆိုသည့္
လီကြမ္းယု၏ နားဝင္မခ်ဳိေသာ အမွန္တရားမ်ား
စာအုပ္ကို သူ၏ တပည့္တပန္းမ်ား ဖတ္ရႈ ေစရန္
ရာခ်ီေသာ စာအုပ္မ်ားကို စာေပေစတနာျဖင့္
ေမတၱာလက္ေဆာင္ေပးေဝရန္ မွာယူေၾကာင္း
သိရိွရပါသည္။

ဆရာေတာ္ေဒါက္တာ အရွင္ေဆကိႏၵႏွင့္တကြ
ဆယ္ခ်ီရာခ်ီ အလုံးအရင္းျဖင့္ အားေပးၾကသည့္
စာေပေစတနာရွင္မ်ားႏွင့္ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအားလုံးကို ကမ္းလက္မွ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ဇင္ေဝေသာ္
31.10.2013

ႏိုဝင္ဘာ ၂ ရက္ စကၤာပူ၌ စတင္ျဖန္႔ခ်ီၿပီ
=======================
ျမန္မာျပည္တြင္း စတင္ျဖန္႔ေသာေန႔မွာပင္
ႏုိင္ငံေက်ာ္ဓမၼကထိကမ်ား ျဖစ္ၾကေသာဓမၼဒူတဆရာေတာ္
ေဒါက္တာအရွင္ေဆကိႏၵ အပါအဝင္
စာအုပ္တိုက္မ်ားစြာႏွင့္ စာအုပ္ဆုိင္မ်ားစြာက
မွာယူ ဖတ္ရႈေနေသာ
ဆရာဇင္ေဝေသာ္ ဘာသာျပန္္ဆိုေသာ လီကြမ္းယု၏
နားဝင္မခ်ဳိေသာ အမွန္တရားမ်ား စာအုပ္ကို

မနက္ျဖန္ (ႏုိဝင္ဘာ၊၂ ရက္) စေနေန႔မွ စတင္၍ တစ္အုပ္လွ်င္. စကၤာပူ 15ေဒၚ ႏူန္းျဖင့္ ျမသရဖူဆိုင္၊ (ဒုတိယထပ္၊ ပင္နီစူလာ ပလာဇာ) မွ စကၤာပူႏုိင္ငံတြင္ ျဖန္႔ခ်ီပါမည္။

ျဖန္႔ခ်ီမည့္ စာအုပ္ဆုိင္မ်ားကို ဆက္လက္ ေဖၚျပေပးသြားပါမည္။

ကမ္းလက္....
November 1 at 9:45pm

စာေရးဆရာ ဇင္ေဝေသာ္ (ဦးစိတၱရ) ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျခင္း (The Voice)
‘Lee Kuan Yew: HARD TRUTHS; To Keep Singapore Going’ စာအုပ္ကို လီကြမ္ယု ‘နားဝင္မခ်ဳိတဲ့ အမွန္တရားမ်ား’ အမည္ျဖင့္ မူရင္းထုတ္ေဝသူထံမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းယူၿပီး ဘာသာျပန္ခဲ့သည့္ စာေရးဆရာ ဇင္ေဝေသာ္ (ဦးစိတၱရ) ကို The Voice က ေတြ႕ဆုံကာ တရားဝင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္း ဘာသာျပန္ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကို ေမးျမန္း ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
interv_sysyzwt_aung-myo-htetVoice ။ ။ ဒီစာအုပ္ကို ဘာသာျပန္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေလး မိန္႔ၾကားေပးပါဦး ဘုရား။
UZWT ။ ။ ခဏခဏေတာ့ ေျပာဖူးပါတယ္။ ႏိုကီယာ (Nokia) ကို ေတာင္ကိုးရီးယား ဒါမွမဟုတ္ ဂ်ပန္ကုမၸဏီ တစ္ခုခုက ျဖဳတ္ခ်လိမ့္မယ္တဲ့။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္လည္း ေရာက္ေရာ ႏိုကီယာက ေဒဝါလီ ခံသြားရတယ္။ အခု ဆမ္ေဆာင္း (Nokia) က ေတာ္ေတာ္ ေနရာရလာတယ္ဆိုေတာ့ ဒီအဘိုးႀကီး (လီကြမ္ယု) သုံးသပ္တာ မွန္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း ျပႆနာ၊ သူက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ေဂ်ာ့ဘြတ္ရွ္ဆီမွာ ဟင္နရီ ကစ္ဆင္းဂ်ားလို ပညာရွိတစ္ဦးရွိရင္ အီရတ္ကို ဝင္တိုက္မွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ အခုအီရတ္ကို ဝင္တိုက္လိုက္ေတာ့ အီရန္က တစ္ေကာင္တည္း ေထာင္လာတယ္။ ဒါဟာ ကမာၻ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္လည္း မေကာင္းဘူး စတာေတြ သူသုံးသပ္ျပတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းတယ္။ ဒါေတြကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ငါေတာ့ ဒီစာအုပ္ကို ဘာသာျပန္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ျပန္လိုက္တယ္။
Voice ။ ။ အဲဒီစာအုပ္ကေန ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ဘာေတြ ရႏိုင္မလဲ၊ နည္း နည္းေလာက္ မိန္႔ၾကားပါဦး။
UZWT ။ ။ ဘာေတြ ရႏိုင္မလဲဆိုေတာ့ အခန္းေျခာက္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ယူစရာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ စင္ကာပူဆိုရင္ တို႔ယူစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာေပါ့။ ဘာသာေပါင္းစုံ၊ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ စုေပါင္းၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္ႏိုင္ေအာင္ အစိုးရဘက္ကလည္း လုပ္ေဆာင္ ေပးတာေတြေပါ့။ မြတ္ဆလင္ေတြ ဘာေတြရွိေပမယ့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲ စင္ကာပူရီးယန္း ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အတူတကြ ေနထိုင္ၾကတာပဲ။ ဒီလိုဟာေတြ သင္ခန္းစာယူဖို႔ ေကာင္းတာေပါ့။ စီးပြားေရး လည္ပတ္တဲ့ စနစ္၊ စတာေတြေပါ့။
Voice ။ ။ ဒီစာအုပ္ကို မူရင္း ထုတ္ေဝသူထံကေန ဘာသာျပန္ဆိုခြင့္ ေတာင္းခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္ဘုရား၊ ဘယ္လိုေၾကာင့္ အဲဒီလို ခြင့္ေတာင္းခဲ့တယ္ ဆိုတာလည္း မိန္႔ပါဦးဘုရား။ ဒါဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘာသာျပန္ စာေပေလာကမွာ ထူးျခားမႈ ျဖစ္ေနပါတယ္။
UZWT ။ ။ တခ်ဳိ႕ စာေရးဆရာပိုင္းကေတာ့ ဦးပဥၥင္းတို႔ ႏိုင္ငံက ဘယ္သူနဲ႔မွ ဘြန္း (သေဘာတူစာခ်ဳပ္) ထိုးမထားေတာ့ အဲဒီလို ခြင့္ေတာင္းဖို႔ မလိုဘူး ေျပာၾကတယ္။ ဒါကေတာ့ သူတို႔ အျမင္ေပါ့။ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘြန္းထိုးတာ မထိုးတာထက္က ဥပေဒပိုင္းေပါ့၊ က်င့္ဝတ္ပိုင္းက ၾကည့္ရင္ ကိုယ္က သူ႔စာအုပ္ႀကီး တစ္ခုလုံးကို ယူမွာဆိုေတာ့ အနည္းဆုံး အသိေတာ့ ေပးသင့္ တာေပါ့။ သူ႔ဆီက ခြင့္ျပဳမိန္႔ေတာ့ ယူသင့္တယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ဘုန္းႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ အပိုင္းလည္း ပါတာေပါ့။
Voice ။ ။ အဲဒီလို ခြင့္ေတာင္းဖို႔ သူတို႔နဲ႔ ဘယ္လိုမ်ဳိး ခ်ိတ္ဆက္ခဲ့ၿပီး ဘယ္လို သေဘာတူညီမႈ ရခဲ့လဲ ဘုရား။
UZWT ။ ။ အဲဒါနဲ႔ တစ္ခါတည္း စထရိတ္တိုင္းမ္ ဆီကိုေရာ၊ လီကြမ္ယု ဆီကိုေရာ အီးေမးႏွစ္ေစာင္ ပို႔လိုက္တယ္။ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနေတာ့ လီကြမ္ယုဆီက အရင္ေရာက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စထရိတ္တိုင္းက Executive Director ေက်ာင္းကို ေရာက္လာတယ္၊ လီကြမ္ယုကလည္း သေဘာက်ပုံရတယ္။ ဦးပဥၥင္းက စင္ကာပူမွာ အေျခခ်ေနတာေရာ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔စာအုပ္ကို ဘာသာျပန္တာက ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ စိတ္ဝင္စားသြားတယ္ ထင္တယ္။ စထရိတ္တိုင္းနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ သူတို႔က ေမးတယ္၊ ဒီစာအုပ္ကို ဘယ္လို Approach (ခ်ဥ္းကပ္) လုပ္မွာလဲေပါ့၊ မူရင္း စာအုပ္မွာက အယ္ဒီတာေတြ ေရးထားတဲ့ Note ေတြပါတယ္။ ၿပီးမွ လီကြမ္ယုနဲ႔ သတင္းစာဆရာ ေျခာက္ေယာက္ ဗ်ဴးထားတာပါတယ္။ ဦးပဥၥင္းက ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ အယ္ဒီတာေတြ ေရးထားတဲ့ Note ေတြေတာ့ ျဖဳတ္မယ္။ ဦးပဥၥင္းဟာ ဦးပဥၥင္း အက်ဥ္းျပန္ေရးမယ္။ အေမးအေျဖ ေတြကိုေတာ့ အရွိအတိုင္းပဲ ျပန္ေရးမယ္။ တစ္လုံးမွ မျဖတ္ဘူးေပါ့။ အဲဒီမွာ သေဘာတူညီခ်က္ ရတယ္။
Voice ။ ။ မူပိုင္ခြင့္ ကိစၥကိုလည္း ရွင္းပါဦး ဘုရား။
UZWT ။ ။ သေဘာတူညီခ်က္ ရၿပီဆိုေတာ့ မူပိုင္ခြင့္ကို ဆက္ေဆြးေႏြးတယ္၊ မူပိုင္ခြင့္ကို သူတို႔က ဦးပဥၥင္းကို သုံးႏွစ္ပဲေပးတယ္။ ဦးပဥၥင္းပဲ မူပိုင္ခြင့္ကိုင္ထား။ တျခား ဘယ္သူကို႔မွ မေပးနဲ႔၊ သူတို႔က အဲဒီလိုေျပာတယ္။ ေနာက္ၿပီး စာအုပ္မွာပါတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးကအစ။ စီဒီမူရင္းေတြ အကုန္ေပးတယ္။ အင္တာနက္မွာ ဒီပုံေတြမရွိဘူး၊ ရွာလို႔လည္း မရဘူး။ တျခားပုံေတြေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ ဦးပဥၥင္း ေသခ်ာသိမ္းထားဖို႔ ေျပာတယ္။ အာမခံခဲ့ရတယ္။ ၿပီေတာ့ ေျခာက္လတစ္ႀကိမ္ အေရာင္းစာရင္းကို သူတို႔ဆီ တင္ျပရမယ္။
Voice ။ ။ မူပိုင္ခြင့္အတြက္ အခေၾကးေငြကို ဘယ္လိုေပးရလဲ ဘုရား။
UZWT ။ ။ အခေၾကးေငြကေတာ့ စတိသေဘာေလာက္ပဲ ေပးရတယ္။ ဥပေဒအရေတာ့ သူက ပထမအုပ္ေရ တစ္ေထာင္ကေန ငါးေထာင္အထိဆိုရင္ သူတို႔ကို ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ငါးေထာင္ကေန တစ္ေသာင္းထိဆိုရင္ ၆ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ တစ္ေသာင္းထက္ ေက်ာ္ရင္ေတာ့ ၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ေပးရတယ္။
Voice ။ ။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္လိုသတ္မွတ္ခဲ့လဲ၊ ဥပေဒအတိုင္းပဲ ေပးခဲ့ရလား။
UZWT ။ ။ ဥပေဒအတိုင္း ဆိုေပမယ့္ ဦးပဥၥင္းက ဘုန္းႀကီးဆိုေတာ့ စပြန္စာ ေပၚတာေပါ့။ ဦးပဥၥင္းမိတ္ေဆြ ေဒါက္တာဂြၽန္လီး (Lee Chuan Guan) က တစ္ခါတည္းပဲ ေဒၚလာသုံးရာ ေပးခဲ့တယ္။
Voice ။ ။ သုံးႏွစ္ ေက်ာ္သြားရင္ေရာ အရွင္ဘုရား မပိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ ဘုရား။
UZWT ။ ။ သုံးႏွစ္ ေက်ာ္သြားရင္ေတာ့ မူပိုင္ခြင့္ကို ဦးပဥၥင္း မပိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေပးဘူး။ ေနာက္ထပ္ သက္တမ္းတိုးမယ္ ဆိုရင္လည္း ဦးပဥၥင္းကိုပဲ ေပးမွာပဲ။
Voice ။ ။ မေန႔က အရွင္ဘုရားရဲ႕ စာအုပ္သုံးအုပ္ကို မိတ္ဆက္တယ္။ တစ္အုပ္က ကဗ်ာေပါ့၊ ေနာက္တစ္အုပ္က ေဆာင္းပါးေတြလို႔ သိရတယ္။ အဲဒါေတြကေရာ ဘာသာျပန္ေတြပဲလား ဘုရား။ အဲဒါေတြ အတြက္ေရာ ခြင့္ေတာင္းရေသးလား။
UZWT ။ ။ အကုန္လုံးေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ တခ်ဳိ႕ေပါ့။ စထရိတ္တိုင္းမ္က ပါမယ္၊ နယူးေယာက္တိုင္းမ္က ပါမယ္၊ ေနာက္ ဝါရွင္တန္ပို႔စ္က ပါမယ္။ အထူးသျဖင့္ အဲဒီ သတင္းစာ သုံးေစာင္ကဟာေတြပဲ။ ဒါေတြကေတာ့ တစ္ပုဒ္ခ်င္းစီ ျဖစ္ေနေတာ့ ခြင့္မေတာင္းေတာ့ဘူး။
Voice ။ ။ တင္ပါ့ဘုရား၊ အခု ျမန္မာျပည္မွာ တခ်ဳိ႕ဆရာေတြ ခြင့္ျပဳခ်က္မေတာင္းဘဲ ဘာသာျပန္ေနၾက တဲ့အေပၚ အရွင္ဘုရားရဲ႕အျမင္ကို မိန္႔ၾကားပါဦး၊ အဲဒီလို ခြင့္ျပဳခ်က္ မေတာင္းၾကတာ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြ ရွိေနလို႔လို႔ ထင္လဲ ဘုရား။
UZWT ။ ။ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းဖို႔ ခက္ခဲလားဆိုေတာ့ ဆရာႀကီး တစ္ေယာက္နဲ႔ ဦးပဥၥင္း စကားေျပာဖူးတယ္။ သူက ဦးပဥၥင္းရယ္တဲ့ ဒီမွာ တပည့္ေတာ္တို႔ စာအုပ္ေရာင္းရတဲ့ ပိုက္ဆံက နည္းနည္းေလး၊ တပည့္ေတာ္ ဘာသာျပန္တဲ့ မူရင္းစာအုပ္ဆိုရင္ ဘက္ဆဲလ္လားတဲ့၊ သူတို႔ေတာင္းတဲ့ ပိုက္ဆံကို ဘယ္လို ေပးႏိုင္မွာလဲတဲ့။ ဦးပဥၥင္းက ေျပာပါတယ္။ ဒကာႀကီးလို႔ သူတို႔က ေငြေရးေၾကးေရးကို ေရွ႕တန္း မတင္ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ စထရိတ္တိုင္းဆိုရင္ ဦးပဥၥင္းတို႔ ဥပေဒအရ စတိသေဘာေတာ့ ေပး၊ ဒါေပမဲ့ ဦးပဥၥင္းတို႔ ပိုက္ဆံလိုရင္ သူတို႔ကိုေျပာ ကူညီမယ္၊ ဥပေဒအရေတာ့ ေပး။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္လို ဆင္းရဲတဲ့ ႏိုင္ငံအတြက္ အမ်ားႀကီးေတာင္းဖို႔ ဘယ္သူမွ စိတ္ကူးမရွိပါဘူး။
Voice ။ ။ ဒါဆို ဘာသာျပန္မယ့္ သူေတြကို အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ ဘာမ်ားမိန္႔ၾကားဖို႔ ရွိလဲ ဘုရား။
UZWT ။ ။ အသိေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ တစ္အုပ္လုံး ယူမယ္ဆိုရင္ အသိ ေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္၊ တစ္ပိုင္းတစ္စ ဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့။ ဦးပဥၥင္း သိသေလာက္ေတာ့ စင္ကာပူတို႔၊ ထိုင္းတို႔မွာေတာ့ မရွိဘူး။ ဆင္းရဲတဲ့၊ စာဖတ္အား သိပ္မရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ ရွိၾကလိမ့္မယ္။
Voice ။ ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရား၊ အရွင္ဘုရား ထပ္မံ မိန္႔ၾကားလိုတာရွိရင္ မိန္႔ပါဦး ဘုရား။
UZWT ။ ။ ဘာသာျပန္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိေပးသင့္တယ္ ထင္တယ္။ ေငြေရးေၾကးေရးက အဓိက မဟုတ္ဘူး။ မူရင္းစာအုပ္မွာလည္း အီးေမးလ္ေတြ ဘာေတြ ပါေနတာပဲ။ ဘာသာျပန္ၿပီဗ်ာ၊ ေရာင္းၿပီဗ်ာ။ အဲဒီလို အသိေပးလိုက္ေပါ့။
ေအာင္မ်ဳိးထက္

~ ရဟန္းႏွစ္ပါးၾကားက စာအုပ္ အေရာင္းအဝယ္ ~
စိတ္အေမာေလးေျဖဖို႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရဝါဒတကၠသိုလ္ထဲရွိ ညီငယ္ ရဟန္းေတာ္ အရွင္ ဉာဏိႏၵရဲ႕ အခန္းကိုအသြား ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ ေဒါက္ တာအရွင္ေဆကိႏၵနဲ႔ အမွတ္မထင္ ေတြ႔ဆုံခဲ႔မိသည္။
ျမင္ျမင္ခ်င္း ထိုအရွင္က
"ေခြးမသားေလး၊ စကၤာပူေရာက္ၿပီးကတည္းက ဘာစာမွ မေရးေတာ႔ဘူး" လို႔ ေထာမနာျပဳေတာ႔သည္။
"ေရးပါတယ္ ဘုန္းႀကီး၊ ဒီမွာ ဘုန္းႀကီးအတြက္" ဆိုကာ ေမာင္ဉာဏိန္ရထားသည္႔ နားဝင္မခ်ိဳတဲ႔ အမွန္တရားမ်ား စာအုပ္ ကို ယူကာ သူ႔ ေပးလိုက္သည္။

စာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံးကိုၾကည္႔ရင္း
"မင္းက ဘယ္လိုလုပ္ ဇင္ေဝေသာ္ ျဖစ္သြားရတာလဲ"
"ဒီလိုပါပဲ၊ အၿမဲမရွိတဲ႔အထဲမွာ ကေလာင္နာမည္လည္း ပါမွေပါ႔" ျပန္ေလ်ွာက္ မိသည္။

ဆယ္မိနစ္ခန္႔ၾကာေတာ႔
"ငါ႔ သား သမီးေတြကိုေဝဖို႔ အုပ္ေရ တစ္ရာေပး"
"ဒါဆို ဘုန္းႀကီးကို သုံးေထာင္ႏႈန္းနဲ႔ ေပးမယ္"
"ေအး၊ ေပး" ဆိုၿပီး အလုပ္ျဖစ္သြားေတာ႔သည္။
၂၁ ရာစု ရဟန္းမ်ားမို႔ နဝကမၼဝတၲဳမ်ားနဲ႔ မကင္းႏိုင္ေစ လက္မွာ ဓားရွရာ မရွိလ်ွင္ ဆားကိုကိုင္လည္း သိပ္ မစပ္ (သိပ္ မနာက်င္) လို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ခပ္ေဖာ႔ေဖာ႔ေလး ေတြးေနမိလိုက္၏။

November 3 at 5:58pm

တစ္အုပ္ဝယ္ရင္ တစ္အုပ္လွဴ
(စကၤာပူ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားသုိ႔)

ပထမဆုံး ဝယ္ယူအားေပးၾကတဲ့ စကၤာပူက စာဖတ္ပရိသတ္ကုိ ေက်းဇူး စကား ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ေရာင္းေစ်း (၄၀၀၀) က်ပ္ဆုိတာ စကၤာပူေဒၚလာ ငါးေဒၚ လာ ေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နီးစပ္ရာေတြနဲ႔ ညွိႏႈိင္းၿပီး (၁၅) ေဒၚ လာနဲ႔ ေရာင္းဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

စကၤာပူစာဖတ္ ပရိသတ္ကုိ ကုသုိလ္ျဖစ္ အသိေပးခ်င္တာကေတာ့ ဒီစာ အုပ္ ေရာင္းရေငြေတြကေန ျပည္တြင္းထဲမွာ ရွိတဲ့ စာၾကည့္တုိက္ေတြ မွာ ျပန္လည္ လွဴဒါန္းႏုိင္ဖုိ႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဝယ္ယူအားေပးသူမ်ားအေနနဲ႔ စကၤာပူမွာ တစ္အုပ္ ဝယ္ယူ အားေပးရင္ ျမန္မာျပည္က စာၾကည့္တုိက္ေတြမွာ စာအုပ္ႏွစ္အုပ္နီးပါး လွဴဒါန္းရာ ေရာက္တယ္လုိ႔ ဝမ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူႏုိင္ၾကပါတယ္။

အားေပးမႈကုိ ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ...

ဇင္ေဝေသာ္
November 3 at 10:14pm

ဆရာဇင္ေဝေသာ္ ဘာသာျပန္္ဆိုေသာ လီကြမ္းယု၏ နားဝင္မခ်ဳိေသာ အမွန္တရားမ်ား စာအုပ္ကို ျမသရဖူဆိုင္၊ (ဒုတိယထပ္၊ ပင္နီစူလာ ပလာစာ) အျပင္
ပင္နီစူလာ ပလာစာ၊ ပထမထပ္ရွိ Yadanar Travel. 1. 26 (A) မွာလည္း ဝယ္ယူရရွိႏိုင္ပါေၾကာင္း။

ပထမေျခလွမ္းအေနနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ စာၾကည္႔တိုက္ ၅၀၀ ခန္႔ကို ႏွစ္အုပ္ႏႈန္းစီ (အုပ္ေရ တစ္ေထာင္) လွဴဒါန္းဖို႔ စီစဥ္ေနေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ပါးအပ္ပါ တယ္။
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အတည္ျပဳၿပီးပါက ဆက္လက္တင္ျပေပးသြားပါမယ္။

စာဖတ္ပရိသတ္ဆီက အသံတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ၾကားပါရေစ။
ဥပမာ (တကယ္ ဥပမာပါ)
၁။ အုပ္ေရ တစ္ေထာင္ကို အျပတ္လွဴသင္႔ပါသလား။ ဒါဆို စာၾကည္႔တိုက္ ၅၀၀ ပဲ လွဴလို႔ရမယ္။
၂။ အျပတ္မလွဴဘဲ တစ္ေထာင္က်ပ္ေလာက္နဲ႔ ေရာင္းသင္႔ပါသလား၊ ဒါဆို စာၾကည္႔တိုက္ ၇၀၀ ကေန ၈၀၀ ေလာက္အထိ လွဴလို႔ရမယ္။

(ကမ္းလက္ရဲ႕ မူအတိုင္း အြန္လိုင္းေပၚမွာ အလႉခံျခင္း လုပ္မည္ မဟုတ္ပါ)
ေလးစားစြာျဖင္႔

ဇင္ေဝေသာ္
November 4 at 8:33am

ဒီမိုကေရစီနဲ႔ Right ေပါင္းမ်ားစြာ

တညီတၫြတ္တည္း စိတ္လိုလက္ရ ေတာင္းဆိုခဲ႔ၾကတဲ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔
နဖူးေတြ ႔ဒူးေတြ႔ ေတြၿပီးၾကတဲ႔ေနာက္ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ Human Right ဆိုတာတင္မကဘူးဆိုတာေတာ႔ လက္ခံထားၾကရလိမ္႔မယ္။
Right ေပါင္းမ်ားစြာထဲမွာ Copy Right ကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ မေဆာင္ သင္႔ေတာ႔ဘူး။

ေမး။ ။ ခြင္႔ျပဳခ်က္ရတဲ႔ စာအုပ္ကိုမွ ဘာသာျပန္ရမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာစာဖတ္ ပရိသတ္အတြက္ ဖတ္စရာစာအုပ္ နည္းမသြားေလာက္ဘူးလား။

ေျဖ။ ။ နည္းသြားမယ္၊ ဒါေပမ႔ဲ လူမ်ိဳးနဲ႔ စာေပသိကၡာ တက္လာမယ္။
ႏိုင္ငံႀကီးေတြမွာ ထြက္သမ်ွ စာအုပ္ေကာင္းတိုင္းလိုလိုကို ဘာသာျပန္ေနခ်ိန္ အခုေရာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္ႏွစ္အတြင္း ဘာသာျပန္စာအုပ္ ဘယ္ႏွအုပ္ ထြက္ႏိုင္လို႔လဲ။
မေမ႔သင္႔တာက စာေရးသူေတြဟာ သူတို႔ ေရးထားတဲ႔စာအုပ္ ကမၻာ႔ ဘာ သာေပါင္း ဘယ္ႏွဘာသာနဲ႔ ျပန္ဆိုထားတယ္ ဆိုတဲ႔အခ်က္ကို ေဒၚလာေ တြထက္ ပိုၿပီး ဂုဏ္ယူတႂကြား ေဖာ္ျပတတ္ၾကတယ္ ဆိုတာပါ။

အထက္ ေမးခြန္းက သမၼာအာဇီဝနဲ႔ မေလာက္ငွရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းမ်ိဳးပါ။
မိုးခါးေရ ေသာက္မလား၊ ေခၽြတာၿပီး သမၼာအာဇီဝနဲ႔ အသက္ရွင္ဖို႔ ႀကိဳးစား မလား။ ဒါပါပဲ။
ဒီ အခ်က္ကို အမိအရ ယူသြားတဲ႔ The Voice ကို ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။

ဇင္ေဝေသာ္
November 5 at 8:49am

တ႐ုတ္ျပည္၊ ဗဟုိအားျပဳမူဝါဒ (၂)


ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ

ကမၻာ့ဇာတ္ခုံေပၚမွာ တ႐ုတ္ျပည္ႀကီး စူပါ ပါဝါအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာပုံဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တစ္သက္တာကာလမွာေတာ့ အထင္ကရ ေျပာစမွတ္ တစ္ခု ပါပဲ။ သူတုိ႔ စီးပြားေရး တုိးတက္လာပုံဟာလည္း အံ့မခန္းပဲ။ ႏွစ္ေပါင္းေလး ဆယ္အတြင္း သူတုိ႔ တုိးတက္လာပုံဟာ လူ႔သမုိင္းမွာေတာင္ မရွိခဲ့ဖူးေသး ပါဘူး။ ဒီအရွိန္အဟုန္ အတုိင္းပဲ လာမယ့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ခရီးဆက္ေန လိမ့္ဦးမယ္။ ဒါဆုိရင္ သကၠရာဇ္ ၂၀၂၀ - မွာ ကမၻာမွာ တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြ အမ်ားဆုံး ျဖစ္ေနမယ္။ စီးပြားေရးသာမက လူထုတစ္ရပ္လုံး ေျပာင္းလဲ လာေနပုံဟာလည္း အထင္ကရပါပဲ။ အရင္က ႐ုိး႐ုိးကုတ္ကုတ္နဲ႔ တ႐ုတ္ေတြ ဟာ အခုဆုိရင္ အေရာင္အေသြးေတြ ပုိစုံလင္လာၿပီး စိတ္ဝင္စားမႈနဲ႔ စိတ္ ဓာတ္ တက္ၾကြလာပုံဟာလည္း ေမ့ေပ်ာက္ထားလုိ႔ မရေလာက္ေအာင္ပါပဲ။

စစ္တပ္အင္အားပုိင္းမွာလည္း နည္းပညာအရေရာ စြမ္းေဆာင္ရည္ပုိင္းမွာပါ တဟုန္ထုိး တုိးတက္လာေနတယ္။ အခု လတ္တေလာမွာ အေမရိကန္ေတြ ဟာ တ႐ုတ္ကမ္းေျခအနီး (၁၂) မုိင္အကြာအထိ လာေရာက္ၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနႏုိင္တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တ႐ုတ္ စစ္တပ္ဟာ အေမရိကန္ေရတပ္ကုိ သူတုိ႔ကမ္းေျခကေန ေဝးသထက္ေဝးေ အာင္ ေမာင္ႏွင္သြားလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆုံး တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး အဓိက ဇုန္ကေန ထြက္သြားေအာင္ မုိင္ (၂၀၀) ေက်ာ္အထိ ေမာင္းထုတ္သြားမယ္။ ဒါဆုိရင္ အေမရိကန္ေတြဟာ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရးကုိ ေခ်ာင္းေျမာင္း ၾကည့္လုိ႔ ရႏုိင္မယ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

လာမယ့္ ႏွစ္ (၂၀) နဲ႔ (၃၀) ၾကားမွာ ကမၻာ့စီးပြားေရး စူပါပါဝါ အေျပာင္းအလဲ ရွိလာႏုိင္တယ္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ ႐ႈ႕ျမင္မိပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ဟာ ထိပ္တန္း အ ဆင့္ေနရာမွာ အေမရိကန္နဲ႔ အဆင့္တူ ျဖစ္ေနတာကုိ လုိလားေနတယ္။ တ ကယ္ေတာ့လည္း ဒါဟာ စူပါ ပါဝါႀကီး အသစ္ေပၚေပါက္လာတာမ်ိဳး မဟုတ္ ဘဲ တစ္ခ်ိန္က ငုတ္လွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့ စူပါ ပါဝါႀကီး တေရးႏုိးလာတာ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏုိင္ငံနဲ႔ အဝွမ္း အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေနတာမုိ႔ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေျပာင္းလဲလာရမွာပါပဲ။ မူဝါဒတစ္ခုဟာ အေျပာင္းအလဲ မရွိဘဲ ထာဝရ ရပ္တည္ေနႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ကြ်န္ေတာ့္ဘဝ တစ္သက္တာမွာ အံ့ဩစရာ အေကာင္းဆုံး ႀကံဳေတြ႔လုိက္ ရတာကေတာ့ လီနင္ဝါဒကုိ ဆြဲကုိင္ထားတဲ့ ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စုႀကီးဟာ မီေခး ေဂၚဗာေခ်ာ့လုိ ဥပေဒဘြဲ႔ရ ပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္၊ စနစ္ေဟာင္းဟာ အ လုပ္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ေျပာင္းလဲမွကုိ ရေတာ့မယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ထားတဲ့ လူ တစ္ေယာက္ကုိ ေရွးတန္း ထုိးတင္လုိက္ျခင္းပါပဲ။ ဒါမ်ိဳး တ႐ုတ္ျပည္မွာ ျဖစ္ မလာႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဘယ္သူမွ အတတ္ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ အဲသလုိ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးကုိ လက္ခုပ္လက္ဝါးတီးၿပီး အားေပးလုိက္ၾကတာနဲ႔ “ကဲ … အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ စနစ္ေဟာင္းကုိ ျပန္ၾကည့္ၾက၊ ဒီစနစ္ေဟာင္းကေန လြတ္ေျမာက္မွကုိ ရေတာ့မယ္” ဆုိတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ကုိ ရသြားႏုိင္တယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ ဒီလုိ ျဖစ္မလာႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဘယ္သူမွ ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ဒီလုိ ျဖစ္လာခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာင္ လူတစ္ေယာက္ မဲတစ္မဲစနစ္ေၾကာင့္ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္း အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ကုိ အျခားေခါင္းေဆာင္ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔က ျဖဳတ္ခ် ေနရာယူလုိက္ တာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလုိ ေျပာႏုိင္တာလည္းဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔ သမုိင္းေၾကာင္းနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင့္ပါ။ တ႐ုတ္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈကကုိ ဗဟုိက အားေကာင္းမွ ႏုိင္ငံလည္း ေအးခ်မ္းၾကြယ္ဝတယ္ ဆုိတာ ျဖစ္ေနလုိ႔ ပါ။ လူတစ္ေယာက္ မဲတစ္မဲစနစ္ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဖူးသ လုိ ဒီစနစ္ဟာ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာတဲ့ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကုိလည္း ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ကလည္း ဒီစနစ္ကုိ ႀကိဳးစားၾကည့္ေန ၾကမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ဝူကန္ရြာ အေရးအခင္းလုိမ်ိဳးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွိေနပါေစ … ဒီအေရးအခင္းေတြဟာ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္အထိ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မွန္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ သမုိင္းကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ လယ္သ မားေတြ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အုံၾကြမႈေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေတြ ျဖစ္ခဲ့တာဟာ လုံး ဝ မခံမရပ္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ အေနအထားေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာခဲ့ရတာခ်ည္းပါပဲ။ အခု သာမန္လူတန္းစားေတြရဲ႕ ဘဝဟာ ပုိပုိၿပီး အဆင္ေျပလာေနတယ္။ ဒါ ဆုိ ဘာျဖစ္လုိ႔ အစုိးရကုိ ေတာ္လွန္ေနေတာ့မွာလဲ။ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ မၿငိမ္ မသက္ ျဖစ္ၿပီဆုိရင္ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ လက္ထက္ကစလုိ႔ ရရွိခဲ့တဲ့ ဒီေန႔ ေအာင္
ျမင္မႈေတြ အားလုံး လက္လႊတ္ဆုံး႐ႈံးရလိမ့္မယ္ဆုိတာ လူတုိင္း သေဘာေ ပါက္ထားၾကတယ္။
သူတုိ႔ လူငယ္ေတြကုိ ၾကည့္ပါ။ လူငယ္ေတြအတြက္ စီးပြားေရး အိပ္မက္ဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ဒီေလာက္ မေတာက္ပခဲ့ဖူးဘူး။ သူတုိ႔ လူေနမႈအဆင့္အတန္း ဟာလည္း တစ္ေန႔တျခား ျမင့္တက္လာေနတယ္။ ဒီေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ ဟာ ေနးရွင္းတစ္ခုအေနနဲ႔ အားေကာင္းရင္း ေကာင္းလာေနတယ္။ သူတုိ႔တေတြ ဒီေလွကုိ ဝမ္းဗုိက္က ေဖာက္လုိက္ၾကမယ္လုိ႔ မထင္ပါဘူး။ မေက်မနပ္နဲ႔ ေက်းလက္က အလုပ္သမားတခ်ိဳ႕ေတာ့ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဟာ အေရအတြက္အားျဖင့္ မမ်ားလွသလုိ စည္းစည္းလုံးလုံးလည္း မရွိၾကပါဘူး။ ဒီေတာ့ အစုိးရကုိ ေတာ္လွန္ေနမယ့္အစား သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ၿမိဳ႕ေပၚက လူလတ္တန္းစားေတြထဲ ပါဝင္ႏုိင္ေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားၾကလိမ့္မယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚက လူလတ္တန္းစားေတြဆုိရင္လည္း ထိပ္တန္း လူခ်မ္းသာစာရင္းထဲ ဝင္ႏုိင္ဖုိ႔ စိတ္အား ထက္သန္ေနၾကတယ္။

သူတုိ႔အားလုံး ဒီလုိေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအတုိင္း ေရွာက္ရွိသြားၾကၿပီဆုိ တဲ့ေ နာက္မွာေတာ့ ပုိၿပီး ပြင့္လင္းလြတ္လပ္မႈနဲ႔ ေျပာေရးဆုိခြင့္ေတြ ပုိရလာဖုိ႔ အိပ္ မက္အသစ္ ထပ္မက္လာစရာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီကုိ ေရာက္ဖုိ႔အခ်ိန္ အေတာ္ႀကီး လုိေနပါလိမ့္ဦးမယ္။ မေဝးတဲ့ အနာဂတ္မွာ လက္ရွိမူဝါဒ ကုိ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ လိုအပ္ေနတယ္ ဆုိေပမဲ့ ဒါေၾကာင့္ေတာ့ ႏုိင္ငံ ဖ႐ုိဖရဲ ျဖစ္ သြားႏုိင္မယ့္ အေနအထားမွာ မရွိပါဘူး။ ဗဟုိအစုိးရက သူတုိ႔ ရရွိထားတဲ့ လက္ရွိအာဏာကုိ ထိန္းထားဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္ စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာမႈ ရွိတယ္ ဆုိ တာ အျပင္ဖက္က လူေတြအေနနဲ႔ ေလွ်ာ့တြက္ မထားသင့္ဘူး။ လက္ရွိ ဗဟုိ အစုိးရဟာ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ေကာင္းေကာင္း ပုိင္ဆုိင္ထားၿပီး နည္းပညာအရလည္း အမ်ားႀကီး တုိးတက္ေနၿပီျဖစ္တယ္။ ျပႆနာတုိင္းကုိ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး မဟန္ရင္ ျပႆနာ မႀကီးထြားခင္ ေျဖရွင္းပစ္ႏုိင္ ၾကတယ္။
ေခတ္သစ္နည္းပညာ၊ အင္တာနက္၊ အုိင္ဖုန္း၊ ေဖ့ဘုတ္ စတာေတြရဲ႕ အကူ အညီနဲ႔ တစ္ခုခုျဖစ္တုိင္း တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အလြယ္တကူ ခ်က္ ခ်င္း သတင္းေပးႏုိင္ၾကတယ္ဆုိတာ ျငင္းလုိ႔ မရပါဘူး။ ဒီလုိနည္းနဲ႔ လူနည္း စု ကေန လူမ်ားစုျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ယူလုိ႔ ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါေလာက္ နဲ႔ ေရွ႕တန္းအထိ တက္လာဖုိ႔ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ တ႐ုတ္အစုိးရမွာ ဒီလုိ အေျခအေနေတြကုိ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ဖုိ႔ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာေတြ တပ္ဆင္ထား တဲ့ စစ္တပ္ ရွိတယ္။ ဆုိက္ဘာစေပ့စ္မွာ တက္လာတဲ့ သတင္းတုိင္းကုိ ဆင္ ဆာလုပ္ႏုိင္တဲ့ နည္းပညာရပ္ဆုိင္ရာ ပညာရွင္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ဒီလုိ အြန္လုိင္းေပၚမွာ ျပန္႔ႏွံ႔လာတဲ့ သတင္းေတြကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏုိင္ဖုိ႔ အဲ သေ လာက္မ်ားတဲ့ ပညာရွင္ေတြကုိ ခန္႔အပ္ထားႏုိင္မႈဟာလည္း အံ့ဩစ ရာ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းပါတယ္။
အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ တခ်ိဳ႕ netizen ေတြက တ႐ုတ္သတင္းေတြ ကမၻာကို ျပန္႔ ဖုိ႔ဆုိၿပီး The Great Chinese Firewall ကုိ စတင္ တည္ေထာင္ၿပီး ဝါဒျဖန္ ႔ၾကတယ္။ ထိေရာက္မႈလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တ႐ုတ္အာဏာပုိင္ေတြ က လည္း အြန္လုိင္း လႈပ္ရွားမႈေတြကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏုိင္တယ္။ သူတုိ႔ အစုိးရရဲ႕ အတြင္းေရးအက္ေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ျပတဲ့ အြန္လုိင္းသတင္းမွန္ သမွ်ကို အာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ အြန္လုိင္းလုံၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔က ထုိင္ေစာင့္ၿပီး ဆင္ ဆာ ျဖတ္ပစ္ႏုိင္တယ္။

ကဲ … ဒါဆုိရင္ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ လာမယ့္ ဆယ္ႏွစ္နဲ႔ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွာ ဘယ္ လုိ ႏုိင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္လာႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ ထားႏုိင္ပါမလဲ။
ျဖစ္ႏုိင္ႏုိင္ေျခကေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ဂ႐ုတစုိက္နဲ႔ လူေပါင္းပုိၿပီး မ်ားမ်ား ပါဝင္ လာႏုိင္မယ့္ အစုိးရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဆီကုိ ေရွး႐ႈေနၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ ယူဆ ရပါတယ္။ အခုဆုိရင္ပဲ ေက်းရြာအဆင့္နဲ႔ ရာထူးခပ္နိမ့္နိမ့္ ေနရာေတြမွာ မဲနဲ႔ ေရြးျခယ္တင္ေျမွာက္တဲ့စနစ္ကုိ စတင္က်င့္သုံးလာေနၿပီဆုိတာ ေတြ႔ျမင္ ရပါတယ္။ ဒီမူအတုိင္း တဆင့္ခ်င္း သူတုိ႔ တက္သြားလိမ့္မယ္ဆုိတာကုိ သိပ္ စဥ္းစားစရာ မလုိဘဲ အေျဖထုတ္ယူလုိ႔ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရလဒ္ကုိ ႀကိဳ တင္ တြက္ခ်က္လုိ႔ မရႏုိင္တဲ့ ရာႏႈန္းျပည့္ လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္း ပ တာမ်ိဳးကုိေတာ့ တ႐ုတ္အစုိးရက လက္ေရွာင္ပါလိမ့္မယ္။ ႏုိင္ငံရဲ႕ ကိစၥေ တြမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏုိင္သေရြ႕ တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြ ကုိ လည္း သူတုိ႔ ကုိင္တြယ္ ေျဖရွင္းႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီေတာ့ အရဲစြန္႔ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ သူတုိ႔အတြက္ ႀကီးႀကီး မားမား ဖိအားေတြ မရွိသလုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈက သူတို႔ အတြက္ စြဲေဆာင္ မႈလည္း မရွိလွပါဘူး။

(ဆက္ရန္)

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (လီကြမ္ယု) အခန္း(၁)