၂၁ ရာစုထဲမွာ


ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ
လူျဖစ္လာတာကကို ၂၁ ရာစုထဲမွာဥစၥာ
ရပ္ေနရင္ က်န္ရစ္မွာ။

ရတနာေျမပံု (3) ကမၻာ႔အေတာ္ဆုံး ကေလးမ်ား


By amanda ripley

ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ကလည္း သူေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြကို ျပန္လည္စဥ္းစားရင္း ပီစာစာေမးပြဲ ဟာ အျခား ဘယ္စာေမးပြဲနဲ႔မွမတူဘူးဆိုရင္ ဒါကို လက္ေတြ႔ က်က်သိရဖို႔ ကြ်န္မအဖို႔လည္းတစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းပဲ ႐ွိေနပါေတာ့ တယ္။

ကြ်န္မရဲ႕ပီစာရမွတ္

စာေမးပြဲေျဖရမဲ့ေနရာကို အခ်ိန္ေစာေစာ ကြ်န္မေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ကြ်န္မအ႐ြယ္နဲ႔ ဒီလို ပံုစံတက် စာေမးပြဲကိုေျဖဆိုဖို႔ စိတ္လႈပ္႐ွားေနတာ သ မိုင္းမွာ ကြ်န္မဟာ ပထမဆံုးပုဂၢိဳလ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ႏိုင္ ငံရဲ႕ ပီစာစာေမးပြဲနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့သုေတသနပညာ႐ွင္ေတြရဲ႕႐ံုးဟာ အိမ္ျဖဴေ တာ္အနီး ၀ါ႐ွင္ တန္ၿမိဳ႕လယ္က ေကလမ္းမမွာ(K-street)မွာတည္႐ွိပါတယ္။
စက္ေလွကားထဲ၀င္လိုက္မိတယ္ဆိုရင္ပဲ ငါနဲ႔စာေမးပြဲေ၀းေနတာ (၁၅)ႏွစ္ေ တာင္ေက်ာ္ေနပါေပါ့လားလို႔လည္း ေတြးေနမိတယ္။ သူတို႔ ပီစာဆိုတာက ဘယ္လိုေမးခြန္းမ်ဳိးေတြေမးမွာပါလိမ္႔။ ဘယ္လိုပဲ ေတြးေတြး အေျဖေတာ႔ မရ ခဲ႔ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ဆင္းရမဲ႔အထပ္ကိုေရာက္လာၿပီး စက္ေလွကားတံခါးလည္း ပြင္႔ သြားေတာ႔တယ္။
အျပင္ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ကြ်န္မ စာေမးပြဲေျဖဆို ရမယ္႔ အခန္းကိုလိုက္ျပတယ္။ ခဲတံ၊ ဂဏန္းေပါင္းစက္၊အေျဖစာ႐ြက္ေတြ ကြ်န္မစားပြဲေပၚကိုတင္ေပး ၿပီး သူမကစာေမးပြဲရည္႐ြယ္ ခ်က္နဲ႔ စည္းကမ္းေ တြကို ခပ္က်ယ္က်ယ္ဖတ္ျပတယ္။ 
“ဒီစာေမးပြဲရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ဟာ သင္ဘာေတြ ေလ႔လာခဲ႔သလဲဆိုတာနဲ႔ သင္ တက္ခဲ႔တဲ႔ေက်ာင္းဟာ ဘယ္လို ေက်ာင္းလဲဆိုတာကို အေျဖ႐ွာၾကည္႔ဖို႔ပါ” တဲ႔။
ႏွစ္နာရီအတြင္းမွာ သခၤ်ာ၊စာဖတ္အရည္အေသြးနဲ႔ သိပၸံဆိုင္ရာေမးခြန္း(၆၁) ပုဒ္ေျဖဆိုခဲ႔ရပါတယ္။ 
တခ်ိုဳ႕ ေမးခြန္းေဟာင္းေတြဟာ ေနာက္ေနာင္စာေမးပြဲေတြမွာ ထပ္ပါလာနိုင္ တဲ့အတြက္ ကြ်န္မေျဖခဲ႔ရတဲ႔ ေမးခြန္းေတြကို ဘယ္သူ႔ကိုမွေျပာမျပ (ခ်မေရး မိဖို႔) ကတိေတာင္းခဲ႔ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ပီစာ စာေမးပြဲမွာ ေမးခဲ႔ တဲ႔ေမး ခြန္းေတြနဲ႔ ဆင္တူေမးခြန္းမ်ိဳး ကို ျပန္ေရးျပခြင္႔ေတာ႔ ကြ်န္မမွာ႐ွိပါတယ္။ 

ဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳးေပါ႔။
တီဗြီသတင္းေထာက္တစ္ေယာက္က ဂရပ္(ဖ္)တစ္ခုကိုျပသထားတယ္။ ဒီဂရပ္(ဖ္)အရ ၁၉၉၈နဲ႔ ၁၉၉၉ခု အတြင္းမွာ ဓားျပတိုက္မႈအႀကိမ္ေရ အမ်ား ႀကီးတိုးလာေနတယ္။ ဒီဂရပ္(ဖ္)ကိုအေျခခံျပီး ေကာက္ခ်က္ ဆြဲထားတဲ႔ သတင္းေထာက္ရဲ႕အဆိုဟာ အဓိပၸာယ္႐ွိတယ္လို႔ သင္ ထင္ပါသလား။ သင္သေဘာထားကို ခိုင္မာလာေစဖို႔ ေျဖ႐ွင္းခ်က္တစ္ခုေပးပါ။

ကြ်န္မအတြက္ေတာ႔ သိ္ပၸံေမးခြန္းေတြဟာ အခက္အခဲဆံုးပါ။ တခ်ိဳ႕ဆို အေျဖ တစ္ခုမကေပးခဲ႔ရတယ္။ ေမးခြန္းတိုင္းဟာေန႔စဥ္ဘ၀ထဲက သိ္ပၸံေတြခ်ည္းပဲ။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနတဲ့အခါ ၾကြက္သားေတြဘယ္လို အလုပ္လုပ္ေနသလဲ။ဘယ္အစားအစာမွာ ဗီတာမင္ စီ ပိုမ်ားသလဲ ဆိုတာ မ်ဳိးေတြပါ။
မိနစ္(၂၀)ေလာက္ေစာၿပီးေျဖဆိုလို႔ၿပီးဆံုးခဲ႔ပါတယ္။

ကြ်န္မကေက်ာင္းသားမဟုတ္ေတာ႔ ကြ်န္မရဲ႕ရမွတ္ ကလည္း ကြ်န္မ အေပၚ မွာမူတည္ၿပီး ထြက္လာတာေပါ႔။ စာေမးပြဲရလာဒ္ထြက္လာဖို႔ တစ္နာရီေ လာက္ ေစာင္႔ရပါတယ္။ သူတို႔ေပးထားတဲ႔အေျဖမွန္နဲ႔ဘယ္ေလာက္ နီးစပ္ေအာင္ေျဖဆုိႏုိင္သလဲဆိုတာအေပၚမူတည္ ၿပီး ရမွတ္က သုည လည္းျဖစ္၊ အမွတ္ျပည့္လည္းျဖစ္ ခရက္ဒစ္တခ်ိဳ႕လည္း ရႏိုင္ပါတယ္။ အဆင့္မီတဲ့ စာေမးပြဲရမွတ္တိုင္းလိုလိုကို လူကပဲဆံုးျဖတ္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လည္း ဒီ စာေမးပြဲေတြက ေစ်းလည္းႀကီး၊ ႐ွားလည္း႐ွားပါးျဖစ္ေနရတာပါ။
ဓါးျပတိုက္မႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းမွာဆိုရင္ ေပးထားတဲ့ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ဆယ္ခု ထဲက တစ္ခုခုကို ေျဖလိုက္ ရင္ သူတို႔က အမွတ္ျပည့္ေပးထားပါတယ္။ ေပး ထားတဲ့ ဂရပ္(ဖ္)နဲ႔ဆက္စပ္မႈ႐ွိတယ္ဆိုရင္ ဒီေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖရမွတ္ဟာ သုညဆိုတာ မ႐ွိပါဘူး။

ဒီေမးခြန္းလို ပံုစံတူေမးခြန္းတိုင္းဟာ ကၽြန္မရဲ႕အျမင္ကို ေမးထားတာေတြ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေမးခြန္းရဲ႕ေအာက္မွာေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕အျမင္ကိုခ်ေရးဖို႔ ကြက္ လပ္ခ်န္ေပးထားခဲ့တယ္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းေနတာပါပဲ။ ဘယ္စာေမးပြဲက သူတို႔လို တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕အျမင္ကို အေျဖမွန္အျဖစ္ေပးခဲ့ဖူးလို႔လဲ။

အျခားေမးခြန္းေတြကေတာ့ အရြယ္ေရာက္ၿပီးကၽြန္မတို႔ဘ၀ထဲက ျပႆနာ အခ်ိဳ႕ကို ေမးထားသလို ေမးထားတာပါ။ ေၾကာ္ျငာေတြကိုဖတ္ရင္း ဘယ္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အစီအမံကို ေရြးခ်ယ္မလဲ၊ ကၽြန္မတုိ႔ဘဏ္ေငြစာရင္းေတြကို စစ္ေဆးေပးဖို႔ ဘယ္ဘဏ္က ဘယ္လို အခေၾကးေငြယူတယ္ စတာမ်ိဳးေတြကို ေရြးခ်ယ္ရတာမ်ိဳးပါ၊ ကၽြန္မ အထင္ေတာ့ ဒီေမးခြန္းေတြဟာ ေက်ာင္းနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ေမးခြန္းေတြ ဆိုတာ ထက္ ဘ၀နဲ႔ပိုဆိုင္တဲ့ေမးခြန္းေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရား။ သခ်ၤာနဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း ေဖာ္ျမဴလာေတြ အကုန္ေပးထား တယ္၊ ပီရဲ႕တန္ဖိုးကို (the value of pi) ေတာင္ေပးထားပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေျဖမွန္ရဖို႔ေတာ့ တကယ္စဥ္းစားၿပီးေျဖမွရမယ္လို႔ သတိထား လိုက္မိပါတယ္။ သခ်ၤာေမးခြန္းေတြကိုေျဖေတာ့ က်မျဖင္႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ စစ္ေဆး အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ဖ်က္ၿပီး ျပင္ခဲ့ရတာေတြေတာင္ရွိပါတယ္။

စာဖတ္ျခင္းအရည္အေသြးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ေၾကာ္ျငာ ဘုတ္ေတြေပၚမွာ ေတြ႕ရတတ္တဲ့လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ိဳးကို ဥပမာေပး ေမး ထားပါတယ္။ 
အဲ့ဒီလက္ကမ္းစာေစာင္ကို ဖီယိုနာ ဆိုတဲ့အလုပ္သမေလးက တည္ထြင္ ထားတာလို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီလက္ကမ္းစာေစာင္ေလးကလည္း ကၽြန္မတုိ႔ လူ သားအရင္းျမစ္ဌာန(HR) ကထုတ္ေ၀တတ္တဲ့ လက္ကမ္းစာေစာင္နဲ႔ ဘာမွ မထူးျခားပါဘူး။ စာေမးပြဲမွာ ဖီယိုနာရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဒီလိုေမးထားတယ္။
“ ဖီယိုနာဟာ သူမရဲ႕လက္ကမ္းစာေစာင္ကို ဖတ္ရႈ႕လို႔လည္းလြယ္ကူ ဖတ္ သူကို အားေပးရာလည္းေရာက္မယ့္ စာေစာင္မ်ိဳးေလးျဖစ္ေစခ်င္တယ္ သူမအထင္အတိုင္း အလုပ္ျဖစ္မယ္လို႔ထင္ပါသလား၊ အေသးစိတ္ရွင္းျပခ်က္၊ စာေရးနည္းဟန္၊ ဓာတ္ပံု၊ ဂရပ္ဖစ္ စတာေတြကို အသံုးျပဳၿပီး သင့္အျမင္ကို ရွင္းလင္းျပပါ “ ။
(ဒီေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖမွန္ကို ဖင္လန္၊ ေတာင္ကိုရီးယားနဲ႔ အေမရိကား ကေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ သံုးပံုတစ္ပံုကပဲ မွန္ေအာင္ေျဖဆိုႏိုင္ခဲ့ပါတယ္)

ဆက္ရန္

ဇင္ေဝေသာ္

အာ႐ွတန္ဖိုး ၃ ခု


၁။ လူ႕ အႀကိဳက္ နတ္လိုက္ႏိုင္ၿပီ သို႔ေသာ္

မေလးရွားႏိုင္ငံ ပီနန္ၿမိဳ႕ နားမွာ႐ိွတဲ႔ ေတာင္ကုန္းေပၚက The God of Wealth နတ္ေက်ာင္းမွာ စတင္ခဲ႔တာပါ။ လွပတဲ႔ ႐ွဳခင္းေတြကို တဝႀကီး ၾကည့္ႏိုင္ေပမယ္႔ ေရာက္လာသူတိုင္းကေတာ႔ ႐ွဳခင္းေတြထက္ ဂဏန္းေလး လံုး ရဖို႔ပဲ စိတ္ ဝင္စားၾကပါသတဲ႔။လာတဲ႔လူဦးေရ မ်ားတာရယ္ ေရာက္လာ သူတိုင္းကလည္း ဂဏန္းေလးလံုးပဲ ေတာင္းတာရယ္ေၾကာင္႔ ေက်ာင္းထဲက နတ္က လူ႕အလုိကို မလိုက္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဉာဏ္ႀကီးတဲ႔ ေဂါပက ဥကၠ႒က နတ္ရုပ္ေအာက္မွာဂဏန္းေလးလံုး ခလုပ္ႏွိပ္တိုင္း ရႏိုင္တဲ႔ ( Computerize )လွ်ပ္စစ္ ပစၥည္းေလး ထည့္ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ နတ္ကို ကန္ေတာ႔၊ ၿပီးရင္ ခလုတ္ကိုႏိွပ္၊ ဂဏန္း ေလးလုံးရ။ မေလးတရုတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ သေဘာက် ၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ လူ႕ အႀကိဳက္ နတ္လိုက္ႏိုင္ၿပီ သို႔ေသာ္ အိုင္တီ အကူအညီ နဲ႔ လို႔ ဆိုရမွာပါ။

၂။ အိႏၵိယအႀကိဳက္ ဖီဖာ (ကမာၻ႕ေဘာလုံး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္) မလိုက္ႏိုင္

၁၉၅၀ ခု ဝန္းက်င္ ကမၻာ႔ဖလားေဘာလုံးပြဲေတြ စတင္ စ တုန္းကပါ။ ေဘာ လုံးပြဲေတြ ဒီေလာက္ ေခတ္ မစားေသးသလို ႏိုင္ငံေတြကလည္း ၀င္ၿပိဳင္ဖို႔ စိတ္ မဝင္စားၾကေသးပါဘူး။ အဲဒီေတာ႔ ၿဗိတိ႐ွ ငယ္ေမြးၿခံေပါက္ အိႏၵိယကို ကမာၻ႕ဖလားေဘာလုံး ၿပိဳင္ပြဲ ဝင္ေရာက္ ၀င္ၿပိဳင္ဖို႔ ဖီဖာက ဖိတ္ၾကားခဲ႔ပါ တယ္။ ဒါေပမယ္႔ အိႏၵိယက ေတာင္းဆိုတာကို မလိုက္ေလ်ာႏိုင္လ႔ုိ ဖီဖာ လက္ေလ်ာ႔ခဲရပါတယ္။ 
အိႏၵိယေတာင္းဆိုတာက တကယ္ေတာ႔ လြယ္လြယ္ေလးပါ။ " ေဘာလုံးကန္စဥ္ ဘယ္ အသင္းမွ ေဘာကန္ ဖိနပ္ မစီးရ၊ မဇၩိမသားတို႔ လို ေျခ ဗလာ ျဖင္႔သာ ကစားရမည္ " တဲ႔။ ( ေ႐ႊဓူဝံ ကလည္း လက္အိပ္ ႀကီးေတြ မပါဘဲ လက္ေဝွ႔ထိုးဖို႔ဂ်မနီ မွာ စိန္ေခၚခဲ႔ပါေသးတယ္၊ တစ္ ကမာၻလုံး ေၾကာက္လုိ႔ ဘာသံမွ မထြက္ခဲ႔ပါဘူး )

၃။ လူ႕အႀကိဳက္ ပန္းပုဆရာလိုက္ႏိုင္ သို႔ေသာ္

ဒါကိုေတာ႔ မႏၲေလး၊ ရတနာပူရ ၿမိဳ႕ေတာ္ မႏၲေလးေတာင္ေျခ ဘိုးဘိုးႀကီး ဆီကို ျပန္သြားရပါမယ္။ ဉာဏ္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတဲ႔ လူရည္လည္ တစ္ေ ယာက္က ေတာင္ေျခမွာ လူေတြ ကိုးကြယ္ဖို႔ ဘိုးေတာ္ရုပ္ တစ္ရုပ္ေလာက္ ရိွရင္ ဘစ္စနစ္ အုိေက ေလာက္တယ္ ဆိုၿပီး နာမည္ႀကီး ပန္းပုဆရာထံ သြားၿပီး ဘိုးဘိုး ႀကီး ရုပ္တု ထုေပးဖို႔ အပ္ပါတယ္။ ဘိုးဘိုး ႀကီး ရုပ္တုက ဟုတ္ပါၿပီ ဘယ္ပံုစံ ထုရမွာလည္း ဆိုေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ျမင္မွ မျမင္ဖူး ၾကတာ ဘယ္ သိၾကပါ႔မလဲ။ 
ဒါနဲ႔ အလုပ္လာအပ္တဲ႔လူက ဘယ္သူနဲ႔ တူတူ ဘိုးေတာ္ပံု ေပၚရင္ ၿပီးတာပဲ လို႔ ေျဖသတဲ႔။ ႀကံရာ မရတဲ႔ အဆုံး ပန္းပုဆရာက သူ႕ပံုကို မုတ္ဆိတ္ေမႊး တပ္ၿပီး ထုေပးလိုက္ေတာ႔တယ္။ အခုေတာ႔ ကားအသစ္ဝယ္လိ႔ု ေတာင္ေျခ ဘိုးဘိုး ႀကီးကို မျပမိရင္ ကားတိုက္မႈ ျဖစ္သတဲ႔။ အစပိုင္းေတာ႔ ပန္းပုဆရာ က ရယ္ေနတာေပါ႔။( ေနာက္ပိုင္းေတာ႔သူလည္း မရယ္ ႏိုင္ေတာ႔ဘူး၊ သူ ကားဝယ္ေတာ႔ သူကိုယ္တိုင္ ေတာင္ေျခက ဘိုးဘိုး ႀကီးဆီ သြားျပခဲ႔ရေသး သတဲ႔။ ဒါမွ အႏၲရာယ္ ကင္းမွာ မဟုတ္လား။) ဝါး ဟား ဟား။

( ၃ က သီဟနာဒ မိန္႔တာပါ၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ ခ်မ္းသာႀကီး ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကာဘိဝံသ ဆီမွာ ဆန္း စာဝါ လိုက္ရင္း ဆရာေတာ္ရဲ႕ ဩဝါဒကို မွတ္သား ခဲ႔ရတာလို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကြင္းစ ကြင္းပိတ္ထဲက စာသား ကေတာ႔ သူ ျဖည့္ထားတာ တဲ႔။ ရယ္သံကေတာ႔ သူနဲ႔ က်ေနာ္ရယ္လိုက္ လို႔ ေပါင္းထြက္လာတဲ႔ ကို ေအာ္ပိုရိတ္ ပူးေပါင္းအသံပါ )
Posted on 9/14/2012

ဇင္ေဝေသာ္

Man U

မန္ယူကစားေနပုံကို ၾကည္႔ၾကစမ္းပါအုံး ခင္ဗ်ား၊ ကို္ယ္႔လူ ဘယ္နားရွိလို႔ ရွိ မွန္းလည္း သိပံုမရပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာရဲပါတယ္ခင္ဗ်ား.... နဲ႔ေတြ႔ရင္ ေသခ်ာေပါက္ ရွဳံးမွာပါခင္ဗ်ား။
(ျမန္မာ႔႐ုပ္သံက ဦးလွဝင္းေလသံကိုအတုခိုးထားတာ)

ဟဲ ဟဲ အိုးလ္ဒ္ ထရက္ဖို႔ဒ္က နယူး မန္ေနဂ်ာကို လက္မခံဘူး။ 
နတ္ႀကီးတယ္။ ၄၁ ႏွစ္ၾကာ ရက္ေကာ႔ဒ္ က်ိဳးၿပီ တဲ႔။
ဆန္းဒါးလင္းနဲ႔ ခရစၥတယ္ပဲေလ႔စ္ကို အိုးလ္ဒ္ ထရက္ဖို႔ဒ္မွာ ရွဳံးဖို႔ပဲက်န္ေတာ႔တယ္။
ဒါဆို မိုးေယးရက္ေကာ႔က်ိဳးေရာ။

အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္


ခ်ယ္ရီသီးႀကိဳက္သြားရင္ သစ္ပင္တက္နည္းလည္း သင္ယူလာလိမ္႔မယ္
“He who likes cherries soon learns to climb.” 
(ဂ်ာမန္ စကားပုံ)

တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ ဒီလိေမၼာ္သီး ေႂကြက်လာရမွာပါ။
“One day, the orange will fall.” 
(ထိုင္း စကားပုံ)
(ျမန္မာ စကားပုံကို လက္ေရွာင္လိုက္ပါတယ္)

နယ္လ္ဆင္ မင္ဒဲလား (သို႔) ဘဝကို ခန္းနားစြာ က်င္းပသူ


သူေတာ္စဥ္ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားဘဝကို ရက္ စပ္သူ
သီအိုရီေတြနဲ႔ ေယာက္ယက္မခတ္တဲ႔ ေရွ႕ေန
အဇၩတၱကို တိုက္ပြဲဝင္ရင္း
အာဏာရွင္နဲ႔ ဖိႏွိပ္ခံ
လူျဖဴနဲ႔ လူမည္း
ဘာလင္ထက္ႀကီးတဲ႔ တံတိုင္းကို ခ်ိဳးဖ်က္ခဲ႔သူ
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အတၱထူထူနဲ႔ မဟာရံတံတိုင္း
မေဆာက္ခဲ႔သူ
လူတန္းစားတိုက္ပြဲ မရွိရင္
လွက္ေဝွ႔ႀကိဳးဝိုင္းထဲ ေရာက္ေကာင္းေရာက္ႏိုင္တဲ႔ အားကစားသမား
စာေပမွန္သမ်ွ အငန္းမရ ဖတ္တတ္တဲ႔
ပုဇြန္စား ေၾကာင္တစ္ေကာင္
ေထာင္ ဆိုတာ အသိဉာဏ္ေတြ ေသြးေပးတဲ႔ ဓားေသြေက်ာက္
(ဒါေပမဲ႔)

Nelson Mandela 18-7-1918 ~ 5-12-2013

ေဒါေသန ေဒါသံ (ေဒါသကို ေဒါသနဲ႔ မႏိုင္)
ေကာေဓန ေကာဓံ(အမ်က္ကို အမ်က္နဲ႔ မရ)

ျမင္႔ျမတ္ ခရစ္ယန္အဆုံးအမမ်ားနဲ႔
ဗုဒၶေဒသနာကိုပင္ အာဖရိကမွာေတြ႔လိုက္ရရဲ႕
သူေျပာခဲ႔သမ်ႇေတြထဲက ရတနာ အပိုင္းအစ
"တစ္ေယာက္ထဲက အာဏာ အႀကာႀကီးယူထားျခင္းဟာ
ဘယ္ ဒီမိုကေရစီအတြက္မွ မေကာင္းပါဘူး"
တဲ႔။
က်မ္းစာအုပ္ အေဟာင္းထဲက မဟုတ္တဲ႔
သူေတာ္စဥ္ ျပယုဂ္ တစ္ခု။ ။

သူတို႔ကလည္း အားစမ္းသည္ တဲ႔ (ၿပဳံးစိစိ)


လူမသိ သူမသိ ကေလာင္သစ္မ်ားေမြးကာ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ စာေရးေနမိသည္။ စာအုပ္မ်ား မိတ္ဆက္အၿပီးမွာေတာ႔ စကၤာပူရွိ ဆြမ္း၊ ကြမ္း ဒကာ၊ ဒကာမတို႔ က သိၾကေလၿပီေပါ႔။ (ကြမ္းဟူသည္ ဆြမ္းႏွင္႔ကာရန္ညီေအာင္ သုံးျခင္း မ ဟုတ္၊ တကယ္စား၊ တကယ္လႉၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)
သို႔ေသာ္ ကေလာင္သစ္ကို အားစမ္းသည္႔အေနျဖင္႔ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ကာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ စာအုပ္လက္ေဆာင္မေပးဘဲ ေနခဲ႔မိ၏။ အမွန္ပင္ မ်က္ႏွာ ပူပါ သည္။
ႏွစ္ပတ္ခန္႔ၾကာေတာ႔မွ စ ေပးသည္။ ကေလာင္သစ္ကို အားစမ္းသည္႔ အေ နျဖင္႔ မေပးျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း ရွင္းျပမိသည္။ ထိုစဥ္ ဒကာမတစ္ေယာက္ က
"တပည္႔ေတာ္မတို႔ကလည္း အရွင္ဘုရားကို အားစမ္းေနတာပါ၊ အရွင္ဘုရား က ေပးလိမ္႔မယ္၊ မေပးေသးတာသာျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ဘယ္ဆိုင္ကမွ မဝယ္ပါ" ဟုဆို၏။
ေတာ္ေသး၏။ သူတို႔အားစမ္းတာကို အမွန္ပင္ မသိခဲ႔။ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား မေခၾက။

အၿမဲသေရာ္ေနတဲ႔ ဟာသ (လူႀကီးလုပ္ရတာ လြယ္မွတ္လို႔)


"အမိႈက္ပုံလ်င္ ေသဒဏ္" သူႀကီးကေရးထားေတာ႔ ေဘးလူေတြက ဒီပစ္ဒဏ္ က ျပင္းထန္လြန္းတယ္ဆိုလို႔ ....
သူႀကီးက "ေသဒဏ္ဆိုေသာ္လည္း ၫွာမည္" ေရးလိုက္ျပန္တယ္။
ဟင္ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ဘယ္ေၾကာက္ၾကမလဲ ဆိုၾကျပန္ေတာ႔
" ၫွာမည္ဆိုေသာ္လည္း တကယ္လုပ္မည္" လို႔ ထပ္ေရးလိုက္ရပါတယ္ တဲ႔။

(ဆရာေဖလင္းသစ္ရဲ႕ "ေဟာဒီေလာကီ" ရနံ႔သစ္ သေရာ္စာမ်ား။ ရီေနႏိုင္ သေရာ္စာအုပ္မွ ယူထားသည္။)

ျခင္းလုံး


ဆီးဂိမ္းမွာ ပါလာမယ႔္ ျခင္းလုံးအေၾကာင္း အားကစားက႑မွာ ေရးထားလို႔ပါ။
အတိုက္အခံ အသင္းမရွိ၊ နည္းျပလည္း မရွိ တဲ႔။ စြမ္းတဲ႔ျမန္မာေတြ ျပလို႔ရမယ္။



တ႐ုတ္ (သို႔) ရြက္ပုန္းသီး (၄)


ေမး ။ ။ တ႐ုတ္ျပည္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေျပာင္းလဲလာတာကုိ အံ့ဩတႀကီး မျဖစ္မိဘူးလား။ ၁၉၇၆ - ခုႏွစ္၊ ပထမဆုံး တ႐ုတ္ျပည္ ေရာက္စဥ္က ဒီ လုိ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္လာမယ္လုိ႔ ႀကိဳတင္ ေတြးခဲ့မိသလား။

ေျဖ ။ ။ မေတြးမိဘူး။ ေမာ္စီတုန္း ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္ ဆုိတာေတာင္ မသိႏုိင္ဘူး။ ၁၉၇၈ - ခုမွာ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ စကၤာပူကုိ ေရာက္လာတယ္။ ဟုိ လည္း ျပန္ေရာက္ေရာ ေပၚလစီေတြ အားလုံး ေျပာင္းလဲပစ္တယ္။ တံခါးဖြင့္ တယ္။ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကုိ ေခၚယူ လက္ခံတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သူတုိ႔ ကမၻာ့ေရစီး ထဲ ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔က တစ္ကမၻာလုံးကုိ ခရီးေတြ ထြက္ၿပီး ေလ့လာတယ္။ အခုဆုိရင္ ဝက္ဘ္ဆုိက္တခ်ိဳ႕ကုိ ပိတ္ထားေပမဲ့ အုိင္ဖုန္းေတြ ရွိေနၿပီ။
ဒါက စီခြ်မ္း ငလ်င္လႈပ္မႈမွာ အစပ်ိဳးခဲ့တာ။ လူတစ္ေယာက္က အုိင္ဖုန္းနဲ႔ သတင္းေတြ ျဖန္႔လုိက္တာေလ။ တ႐ုတ္အစုိးရက ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဒီသတင္း ကုိ ေၾကညာမယ္ဆုိတာ မဆုံးျဖတ္ရေသးခင္ သူက အုိင္ဖုန္းနဲ႔ လုပ္ခ်လုိက္ တာ။ ေခတ္သစ္နည္းပညာက သူတုိ႔ေရွး႐ုိး လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြ ကုိ ေျပာင္းလဲ ေပးလုိက္တာပဲ။ အစုိးရကုိယ္တုိင္က လက္ရွိ အေျခအေနကုိ ကုိင္တြယ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ။


ေမး ။ ။ ၂၀၀၇ - ခုမွာ ရွီက်န္ဖ်င္႔ ကုိ မစၥတာလီအေနနဲ႔ ပထမဆုံး ေတြ႔ဖူး တာေနာ္။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း သူ႔အေပၚ မစၥတာလီ ဘယ္လုိ ျမင္မိသလဲ။

ေျဖ ။ ။ လုပ္ရည္ကုိင္ရည္ ရွိတဲ့ ေကာင္းေခါင္တစ္ေယာက္လုိ႔ ျမင္မိတယ္။ အခက္အခဲေတြၾကားက တက္လာရေတာ့ စိတ္ဓာတ္မာေၾကာတယ္။ သူ႔ အေဖ နယ္ပုိ႔ခံရသလုိ သူလည္း နယ္အပုိ႔ခံခဲ့ရတယ္။ နယ္ကေန တျဖည္းျဖည္း တက္လာရင္း ဖူက်န္ (Fujiant) ျပည္နယ္ေရာက္မွ သူ လူသိ မ်ားလာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ရွန္ဟုိင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး အက်င့္ပ်က္ လာဘ္ စားတာနဲ႔ သူ႔ကုိ ရွန္ဟုိင္းကုိ လႊဲခန္႔လုိက္ၾကတယ္။ ရွန္ဟုိင္းမွာရွိစဥ္ သူ႔လုပ္ ရည္ကုိင္ရည္ကုိ အသိအမွတ္ျပဳၾကၿပီး ပီကင္းကုိ ေခၚယူလုိက္ၾကေတာ့တာပဲ။ ဒါေတြဟာ ကံေၾကာင့္လုိ႔ ေျပာရင္ရသလုိ အၾကပ္အတည္းေတြၾကားမွာ သူ ဘယ္ေလာက္ သက္လုံေကာင္းသလဲ ဆုိတာကုိလည္း ျပရာ ေရာက္ပါတယ္။

ေမး ။ ။ ရာစုႏွစ္ ႏွစ္စုအတြင္း တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အားအေကာင္းဆုံး အခ်ိန္မွာ ရွီက်င့္ဖ်င္ က အဆင့္ျမင့္ရာထူးကုိ ရခဲ့တာ မဟုတ္လား။ သူ ဒီထက္ပုိၿပီး ပါဝါျပစရာ ရွိမလား။

ေျဖ ။ ။ ဒီအေပၚမွာ သူ အလြန္အမင္း သာယာၿပီး ေမာက္မာေနမယ္ မထင္ သလုိ ပါဝါျပေနမယ့္ လူလုိ႔လဲ မျမင္မိဘူး။ သူက စဥ္းစားတတ္တဲ့ လူတစ္ေ ယာက္၊ ၿပီးေတာ့ ဒါက တ႐ုတ္ျပည္ စိတ္ဝင္စားတဲ့ ကိစၥလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ငါ သူ႔ အေပၚအျမင္ကေတာ့ သူဟာ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ရဲ႕ ေပၚလစီကုိ လုိက္ၿပီး ရွိတဲ့ခြန္အားကုိ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားမယ့္ သေဘာပါ။

ေမး ။ ။ ၁၉၇၀၊ ၁၉၈၀ - ခုႏွစ္ေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ရွီက်င့္ဖ်င္ အပါ အဝင္ လက္ရွိ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ျခားနားခ်က္က ဘာပါလဲ။ သူတုိ႔ ရဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ေရး မတူညီမႈေတြကုိ ေဘးဖယ္ထားၿပီး ဒီေန႔ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ တ႐ုတ္ျပည္အေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိတဲ့ ျခားနားခ်က္က ဘာလုိ႔ ထင္ပါသလဲ။

ေျဖ ။ ။ ေခတ္တုိင္းမွာ ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ ျပႆနာေတြဟာ မတူဘူး။ အရင္က ဆုိရင္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈနဲ႔ အေဆာက္အဦ မလုံေလာက္မႈပဲ။ အခု ပင္လယ္ ကမ္းေျခ တေလွ်ာက္မွာ ေဟာင္ေကာင္အဆင့္ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးေတြ တည္ေဆာက္လာႏုိင္ၾကၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဒါက တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ လူဦးေရ (၅၀) ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ အတြက္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ ငါ့အထင္ေတာ့ (၅၀) နဲ႔ (၅၅) ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ လူထုဟာ မဖြံ႔ၿဖိဳးေသးတဲ့ ေက်းလက္ေတြမွာပဲ ရွိေနေသးတယ္။

ေမး ။ ။ သူတုိ႔ ေတြးေခၚပုံ ေပ်ာ့ေျပာင္းလာတယ္လုိ႔ ထင္မိပါသလား။ မစၥတာ လီရဲ႕ ကုိယ္ေရးမွတ္တမ္းထဲမွာ ေရးဖူးတာက အရင္က တ႐ုတ္အရာရွိ ႀကီးေ တြဟာ စာအုပ္ေဟာင္းႀကီးအတုိင္း လုိက္နာ က်င့္သုံးေနၾကတယ္ ဆုိထား သလားလုိ႔။

ေျဖ ။ ။ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔ အမ်ားႀကီး ေပ်ာ့ေျပာင္းလာေနၾကၿပီ။ အဲဒါ က ဟုိအရင္ စစ္တပ္က လုံးဝထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေျပာတာ၊ တစ္ခုခု အမွားေျပာလုိက္မိရင္ ဒုကၡေတြ႔ေတာ့တာပဲ။ အခု ပုိၿပီး လြတ္လြတ္ လပ္ လပ္ ေျပာလုိ႔ ရၿပီ။

ေမး ။ ။ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက မစၥတာလီနဲ႔ ေတြ႔တုိင္း မတူညီတဲ့ ကိစၥေတြအေပၚ မစၥတာလီရဲ႕ အျမင္ကုိ မွတ္သားသြားၾကတယ္ ဆုိတာ ေသ ခ်ာပါတယ္။ အခု ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ေလ့လာၾကည့္ရင္ သူတုိ႔ ေခါင္းထဲမွာ ဘာေတြ ရွိေနမလဲ၊ သူတုိ႔က မစၥတာလီဆီကေန ဘာေတြ ႏႈိက္ယူလုိၾက ပါ သလဲ၊ အရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ႏႈိင္းယွည္ၾကည့္ရင္ လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ေ တြအေပၚ ဘယ္လုိ ျမင္မိသလဲ။

ေျဖ ။ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္က ရွီက်င့္ဖ်င္ ကုိေတြ႔ေတာ့ ငါသူ႔ကုိ ေျပာ ဖူးတယ္။ ဒီကေရွ႕ တ႐ုတ္ေတြက စကၤာပူကုိ ၾကည္႔ၿပီး ေလ့လာဖုိ႔ လာစရာ မလုိေတာ့ဘူး။ ငါတုိ႔ စကၤာပူးရီးယန္းေတြကသာ တ႐ုတ္ျပည္ကေန ေလ့ လာယူၾကရေတာ့မွာလုိ႔။ သူက ဒါကုိ လက္မခံဘူး။ သူေျပာတာက သူတုိ႔ဆီ မွာ ၿဗိတိသွ်က ငါတုိ႔ကုိ အေမြေပးထားခဲ့တဲ့ အေျခခံ အေဆာက္အဦ မရွိဘူး ဆုိတာပါ။ ငါတုိ႔ဆီမွာ ရွိတဲ့ အေျခခံဥပေဒက ဥပေဒကုိ ခ်ိဳးေဖာက္စရာ မလုိ ဘဲ အားနည္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကုိ ယာယီအားျဖင့္ ေထာက္ခံေပးထားလုိ႔ ရ တယ္။ အၾကာႀကီးေတာ့ မရဘူးေပါ့။

ေမး ။ ။ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံေတြ၊ ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သူတုိ႔ မစၥတာလီဆီက ၾကားခ်င္ေနတဲ့ အထူးအႀကံဉာဏ္က ဘာေတြ ျဖစ္မလဲ။
ေျဖ ။ ။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အေမရိကန္နဲ႔ တုိက္႐ုိက္ဆက္ဆံေနၾကေတာ့ အေမ ရိကန္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ငါ့စကားကုိ သူတုိ႔ နားေထာင္စရာ မလုိေတာ့ ပါဘူး။ သူတုိ႔ တန္ဖုိးထားတာက ေဒသတြင္း ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ငါတုိ႔ အျမင္ ပဲ။ ဒါကုိ သူတုိ႔ မသိၾကဘူး။ သူတုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာက ငါတုိ႔က တိုး တက္ လာတဲ့ တ႐ုတ္ကုိ မေၾကာက္ရြံဘဲ ေဒသတြင္းမွာ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရွိေနမယ္ဆုိ တာပဲ။

ေမး ။ ။ သူတုိ႔ တုန္႔ျပန္ေနပုံ၊ သူတုိ႔ တုိးတက္လာေနပုံကုိ ၾကည့္ၿပီး လာမယ့္ အနာဂတ္အတြက္ စုိးရိမ္မႈ မရွိဘူးလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ပုိၿပီး ဆက္ဆံရခက္ခဲ၊ ပုိၿပီးအင္းအားသုံး၊ ပုိၿပီးလႊမ္းမုိးမႈ ရွိလာမယ့္ တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ မျဖစ္မေန ဆက္ဆံရေတာ့မွာ မဟုတ္လား။

ေျဖ ။ ။ ဒီေဒသတစ္ဝႈိက္မွာ သူတုိ႔ဟာ အေကာင္အႀကီးဆုံး ဆုိတာကေတာ့ လက္ခံရမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္က တန္ျပန္အေနနဲ႔ အၿမဲ ရွိေနမွာဆုိေတာ့ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာ ရပ္ဝန္းမွာေတာ့ အႀကီးဆုံး မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေတာ့ အေမရိကန္ေတြ သမုဒၵရာကမ္းေျခကေန ေဝး သြားေအာင္ေတာ့ လုပ္လာႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါကလည္း တုိ႔ လက္ခံရမယ့္ အခ်က္ပဲ။

ေမး ။ ။ ဒီလုိသာဆုိရင္ စကၤာပူလုိ ႏုိင္ငံေသးေသးေလးေတြ ရပ္တည္မႈ အ တြက္ အခက္အခဲ ျဖစ္လာႏုိင္စရာ မရွိဘူးလား။

ေျဖ ။ ။ သူမ်ားေတြထက္ ပုိၿပီး အခက္အခဲ ႀကံဳစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဗီယက္ နမ္ဆုိရင္ ပုိၿပီး အၾကပ္႐ုိက္ႏုိင္တယ္။ ငါတုိ႔နဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔က သေဘာထား မတုိင္ဆုိင္တာရယ္လို႔ မရွိဘူး။ ဗီယက္နမ္က ေရနံနဲ႔ ဓာတ္ေငြ႔ေတြ ရွိႏုိင္မယ္ လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတဲ့ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ တ႐ုတ္နဲ႔ သေဘာ ထား မညီညႊတ္ေသးတာေတြ ရွိတယ္။ တုိ႔နဲ႔ သူတုိ႔က ဒီလုိ ျပႆနာမ်ိဳး မရွိဘူး။

ေမး ။ ။ သမၼတအုိဘားမားကေတာ့ ပစိဖိတ္ေဒသအ တြင္း အေမရိကန္ဩဇာ ဆက္ရွိေနဖို႔ မဟာဗ်ဴတစ္ခု ခ်မွတ္ေနတယ္။ အုိဘားမား ‘Pacific Pivot’ ဆုိ ၿပီးေတာ့ေလ။ ဟီလာရီကလင္တန္ကလည္း ေလတပ္ကုိ အမွာစကားေ တြ ေျပာေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါဟာ ဒီေဒသအတြင္းမွာ အေမရိကန္ေတြ ထာဝရ ရွိေနဖို႔ အားထုတ္မႈ တစ္ခုလား။

ေျဖ ။ ။ မဟုတ္ဘူး။ ဒါမ်ိဳး ရွိကုိ မရွိဘူး။ သူတုိ႔ ဒီမွာ ရွိေနခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိတယ္ ဆုိတာ ထုတ္ျပလာ႐ုံ သက္သက္ပဲ။ ပါဝါခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ေျပာင္းသြားရင္ အၿမဲ ရွိေနမယ္ဆုိတဲ့ စကားလည္း မမွန္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ပစိဖိတ္ကုိ အုပ္စီးထားဖုိ႔ မုိင္ေပါင္း ရွစ္ေထာင္ကုိးေထာင္ေက်ာ္ကို ျဖတ္ၿပီး အင္အားျဖည့္ရမယ္။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံကုိ အေျခစုိက္ ၾကားႏုိင္ငံအေနနဲ႔ အသုံးျပဳၿပီး စြမ္းအင္ျဖည့္ဖုိ႔ဆုိတာ ထင္သေလာက္ မလြယ္ကူဘူး။

ေမး ။ ။ ဒါဆုိရင္ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ တြက္ကိန္းက အေမရိကန္ေတြ ဒီလုိ လုပ္ႏုိင္ မလားဆုိတာ ေစာင့္ၾကည့္ေန႐ုံပဲေပါ့။
ေျဖ ။ ။ ဒါေပါ့။ အဲဒါ အမွန္ပဲ။

ေမး ။ ။ ဒါဆုိရင္ အေမရိကန္ေတြ အင္အားထပ္ျဖည့္ႏုိင္မႈ အတြက္ ျဖစ္ႏုိ င္ေျခ က ဘာျဖစ္မလဲ။


ေျဖ ။ ။ တစ္က - အေမရိကန္ရဲ႕ စီးပြားေရး၊ ၿပီးေတာ့ ပစိဖိတ္ေဒသကုိ သူတုိ႔ က ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ယူဆၿပီး ဒီအတြက္ ကာကြယ္ေရး အ သုံးစရိတ္ ဘယ္ေလာက္အထိ သုံးစြဲမလဲ ဆုိတာပဲ။
ႏွစ္က - တ႐ုတ္ျပည္ ဘယ္ေလာက္ျမန္ျမန္ႀကီး ခြန္အား တုိးပြားလာမလဲ ဆုိတာေပါ႔။

ဆက္ရန္

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္(၁)
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (၂)

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (၃)

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (၄) 

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (၅)

တ႐ုတ္ (သို႔) ရြက္ပုန္းသီး (၂)

တ႐ုတ္ (သို႔) ရြက္ပုန္းသီး (၃)