ကစ္ဆင္းဂ်ားက ထရုတ္ေပၚလစီကို ကြန္ဖ်ဴးရွပ္စကားနဲ႔ လွမ္းေထ႔တာ။
ျမန္မာျပည္က အဘေတြဖတ္မိရင္ အားနာစရာ။
သံေကာင္းကို သံေခ်ာင္း မလုပ္၊ လူေကာင္းက စစ္သားမျဖစ္ တဲ႔။
(မ်ဥ္းတားထာေလးဖတ္ၾကည့္ပါ)
ေတာ္ေတာ္ေနာက္တဲ႔ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္
ကစ္ဆင္းဂ်ားက ထရုတ္ေပၚလစီကို ကြန္ဖ်ဴးရွပ္စကားနဲ႔ လွမ္းေထ႔တာ။
ျမန္မာျပည္က အဘေတြဖတ္မိရင္ အားနာစရာ။
သံေကာင္းကို သံေခ်ာင္း မလုပ္၊ လူေကာင္းက စစ္သားမျဖစ္ တဲ႔။
(မ်ဥ္းတားထာေလးဖတ္ၾကည့္ပါ)
သတင္းစာဖတ္ေတာ့
ကမ္းလက္ shared Title Wave's photo.
ဘာသာေတာင္ မျပန္ရက္စရာပဲ။
သတင္းစာ မဖတ္ေတာ့ သတင္းငတ္။
သတင္းစာဖတ္ေတာ့ သတင္းမွား ရ။ ေၾကးမုံတို႔ ျမန္မာ့အလင္းတို႔နဲ႔ မတ္တြင္းနဲ႔ကေတာ့ ကြက္တိပဲ။
ေမာနင္း ပို႔စ္
၁။ စကၤာပူရဲ႕ ျမန္မာျပည္ထဲရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈႏႈန္း တိုးေနပါသတဲ႔။ မႏွစ္က ၃.၂၃ ဘီလီယံနဲ႔ တတိယရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈအမ်ားဆုံးလို႔ဆိုပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ႔ စားေသာက္ဆိုင္နဲ႔ ေဟာ္တယ္နဲ႔ခရီးသြားလာေရးမွာ ပိုမ်ားလိမ္႔မယ္။ လာအိုမွာဆိုရင္ အဲဒီစီးပြားေရးေတြမွာ စလုံးေတြပဲမ်ားတယ္။
၂။ ကေတာ႔ စလုံးေတြစာသိပ္မဖတ္ၾကဘူးလား ေမးခြန္းနဲ႔ဆိုင္ပါတယ္။ ဆရာလီ ေသတာေတာင္ တစ္ပတ္အတြင္း အုပ္ေရ ၅၀၀၀ ပဲ။ ဒီစာအုပ္က ဓာတ္ပုံေတြပါ။ ဒါက ဘက္ဆဲလားသတင္းထူး။ စာေရးထားတဲ႔ One Man's View နဲ႔ Hard Truths တို႔က ၂၄၀၀ တဲ႔။ ဖြံၿဖိဳးတဲ႔ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ စာဖတ္အား နည္းဆဲပါ။ သူေသလို႔ ဝိုင္းငိုၾကေပမဲ႔ သူ႔စာအုပ္ေတြကိုေတာ႔ သိပ္မဖတ္ ၾကပါဘူး။ ဒါက ကိုယ္ေတြ႔ပါ။
၃။ ကေတာ႔ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံရွိ လူထုရဲ႕စိတ္ေနစရိုက္နဲ႔ ႂကြယ္ဝမႈအဆင္႔ကို ႏိႈင္း ယွဥ္ၾကည့္ပုံ ပါ။ ေရႊႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးက ဘယ္အထဲပါေနပါလိမ္႔။ ဆင္ျဖဴေတာ္ႀကီးေတြရွိေနသေရြ႕ေတာ႔ မပူရေသးပါဘူးေလ။
ဆင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ကမ္းလက္ shared Wunna Saw Thein's photo.
ဆင္ေၾကာင္႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို ဖတ္ရတာ စိတ္မေကာင္းဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြဖက္က အေလ်ွာ႔ေပးမႈေတြကို ေစာ္ကားေနမွန္း သိပုံမရဘူး။ သခင္အားရေအာင္ ေလ်ွာက္ေရးတာ။
ဆင္ေၾကာင္႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရင္ ဆင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေပါ႔။
အခ်င္းခ်င္း ဆင္ၾကည့္ၾကည့္ၾက။
ထင္သေလာက္လည္း မရိုးစင္းတဲ႔ တိုင္းရင္းသားအေရး
အရင္ပို႔စ္ (ျမန္မာျပည္က ၁၆ စိတ္ပဲ ကြဲရေတာ႔မွာလား) က နံပတ္တစ္ အေရး အႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ႔ ဘာသာေရးအေျခခံ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းကို အထိုက္ အေလ်ာက္ ေဆြးေႏြးခဲ႔တာပါ။
ဒုတိက အေရးႀကီးတာက ဘာသာစကားျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လီကြမ္ယု ဟာ ျမန္မာ႔ေခါင္းေဆာင္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ၊ အျမင္ကို ေရးၾကည့္ေပးပါ ဆိုတဲ႔ ကြန္မင္႔တခ်ိဳ႕လည္း ရွိခဲ႔ပါတယ္။ ဒီအတြက္ လီရဲ႕ အင္ဒိုနီးရွားအေပၚ အျမင္နဲ႔ ကပ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ လီရဲ႕အျမင္ဆိုေပမဲ႔ မူရင္းကေတာ႔ ဟန္တင္တန္ပါ။
ဟန္တင္တန္အလိုအရ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းသတ္မွတ္ခ်က္ရဲ႕ ပင္မေၾကာရိုး သုံးခု က ကိုးကြယ္မႈ၊ ဘာသာစကားနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံဟာ အဲဒီသုံးမ်ိဳးကြဲေနရင္ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းစပ္ၾကားျဖစ္ေနၿပီး အားမေကာင္းတတ္ပါဘူး။
အင္ဒိုနီးရွားေရာ စကၤာပူပါဟာ ဘာသာစကားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ရုံးသုံး၊ စီးပြားေရး သုံး ဘာသာစကားကို ရက္ရက္စက္စက္ေရြးခ်ယ္ယူခဲ႔ရပါတယ္။ သေဘာတူ သူ၊ ခါးခါးသီးသီး သေဘာမတူသူေတြ ရွိၾကပါတယ္။ အစိုးရဟာ သူခ်မွတ္တဲ႔ မူကို တစ္ေသြမတိမ္း၊ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ လိုက္နာရပါတယ္။
ပညာေရးနဲ႔ပါ ဆက္စပ္ေနေတာ႔ ဘာသာစကားကိစၥဟာ ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ တိုင္း ရင္းသားေတြၾကားမွာ ေတာ္ေတာ္ေဆြးေႏြးယူရမယ္ ကိစၥပါ။ ရုံးသုံး၊ စီးပြားေ ရးသုံး ဘာသာစကား အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပာေနျခင္းကို ဘယ္အစိုးရကမွ သေဘာမက် သလို ဘယ္တိုင္းရင္းသားကမွလည္း သူတို႔ဘာသာစကားကို မကြယ္ေပ်ာက္ေ စလိုပါဘူး။
ဒါဟာ သမၼတႀကီးေျပာတတ္တဲ႔ စိန္ေခၚမႈအစစ္ပါပဲ။
အဓိကကေတာ႔ သမိုင္းရွည္၊ လူဦးေရလည္းမ်ား၊ နယ္ပယ္လည္း က်ယ္လွတဲ႔ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြပါပဲ။ (က်န္တိုင္းရင္းသားေတြက လူဦးေရ သူတို႔ေလာက္မမ်ားဘူးလို႔ ဆိုလိုပါတယ္၊ ေဆြးေႏြးရာမွာေတာ႔ အားလုံးပါဝင္ပါတယ္)။
ကေလးေတြ သုံးဘာသာ သင္ရေတာ႔မွာလား
ဆိုပါစို႔။ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းစပ္ၾကား မျဖစ္ေစဖို႔ ဘာသာစကားတစ္ခုကို ေရြး ရေတာ႔မယ္။ လူဦးေရနဲ႔ သုံးစြဲမႈပမာဏကိုၾကည့္ရင္ ျမန္မာစာက ရုံးသုံး၊ စီးပြားေရးသုံး၊ ပညာေရးသုံး ဘာသာစကားျဖစ္ေနသင္႔ပါတယ္။ ဒါဆို တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဘာသာစကားကို ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ မိခင္ဘာသာအေနနဲ႔ စကၤာပူမွာေတာ႔ သင္ေနၾကရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ ရုံးသုံး၊ စီးပြားေရးသုံး၊ ပညာေရးသုံး ဘာသာစကားက အဂၤလိပ္ျဖစ္ေန တယ္။ ေခတ္နဲ႔ အမွီလိုက္ဖို႔ အဂၤလိပ္ကိုလည္း သင္ၾကရဦးမယ္ဆိုရင္ တိုင္း ရင္းသား ကေလးတစ္ေယာက္က ဘာသာ႔႔စကား သုံးမ်ိဳးသင္ရမယ္႔ အေနအ ထားျဖစ္သြားတယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္မလား။
အခ်ိန္နဲ႔ စနစ္တက် သုေတသနကသာ မွန္ကန္တဲ႔အေျဖ ေပးႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္။
အဂၤလိပ္စာက စီးပြားေရးအတြက္ မျဖစ္မေနတတ္ရမွာလား။
ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယားတို႔က ေျပာျပေနတာကေတာ႔ အဂၤလိပ္စာက အေရးႀကီးေပမဲ႔ မရွိမျဖစ္ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သာမန္ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယားေတြရဲ႕ အဂၤလိပ္က မႊတ္ေနေအာင္ ေကာင္းတာေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ အမ်ိဳးသား စီးပြားေရးက အားေကာင္းတယ္။ အဂၤလိပ္စာ မတတ္ဘဲ တူတူတန္တန္ စီးပြားေရး လုပ္လို႔ရတယ္။
တိုင္းရင္းသားေတြက ျမန္မာစာေတာ႔ တတ္မွရမွာဆိုတဲ႔ အသိနဲ႔ ယုံၾကည္မႈ ရွိလာေအာင္ အစိုးရက တူတူတန္တန္ စီးပြားေရးစနစ္ ဖန္တီးေပးႏိုင္ မလား။ ေပးႏိုင္ရင္ ဒီျပသနာက ေရရွည္မွာ အလိုလိုအဆင္ေျပသြားမယ္၊ မေပးႏိုင္ရင္ ၾကာတာနဲ႔အမ်ွ ျပသနာ ႀကီးထြားလာမယ္။ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း သီအိုရီအရ အမာပါဝါ (စစ္ေရး၊ စီးပြားေရး) ရွိလာမွ အေပ်ာ႔ပါဝါ (ကိုးကြယ္မႈ၊ ဘာသာစကားနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ) ရဲ႕ တန္ဖိုးတက္လာတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားေတြက ျမန္မာစာနဲ႔ပညာသင္ဖို႔ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ရွိၾကပါ႔မလား
စကၤာပူမွာေတာ႔ အဂၤလိပ္စာမတတ္ရင္ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း မရႏိုင္ လို႔ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ ကိုလိုနီအဂၤလိပ္စာေတာင္ သင္ေနရတာ ကိုေထာက္ရင္ ေရရွည္မွာျပသနာမရွိေလာက္ပါဘူး။
ဂ်ပန္သြား အလုပ္လုပ္ဖို႔ (သို႔) အျခားအေၾကာင္း တစ္ခုခုအတြက္ ဂ်ပန္စာေတာင္ သင္ၾကရတယ္မဟုတ္လား။ ဒီေတာ႔ ဒီအေျဖက အထက္က အေျဖနဲ႔ အတူတူျဖစ္သြားပါတယ္။
ျပသနာကို အေျဖရွာရာမွာ ပထမတန္းစား ေခါင္းေတြ စားပြဲမွာထိုင္ေဆြးေႏြးမွ ရတာမို႔ စေတးတပ္ကို ဒီမွာ ခဏ နားပါအုံးမယ္။
ဇင္ေဝေသာ္
