အဘတို႔ကို ေျပာတာ မဟုတ္၊ ဗီယက္နမ္ကို ေျပာေနတာပါ


ဗီယက္နမ္
ဆို႐ွယ္လစ္စနစ္က်န္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ေသာ့ခတ္ခံေနရတဲ့ႏိုင္ငံ

"ပါတီရဲ႕ အဓိကက်တဲ႔ေနရာတိုင္းကို စစ္အတြင္း အသက္မေသဘဲ က်န္႐ွိေနခဲ့တဲ့ စစ္အရာ႐ွိႀကီးေတြက ယူထားပါတယ္။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာပဲ၊ သူတို႔ရယူထားတဲ့ အစိုးရပါတီတြင္းအဆင့္ေတြက စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈမွာ ေတာ္လို႔၊ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈမွာ ေတာ္လို႔မဟုတ္ဘဲ စစ္အတြင္း ႏွစ္ေပါင္း (၃၀) ကာလ ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ဗီယက္နမ္ၾကား ဥမင္လိႈဏ္ေခါင္းႀကီးေတြ ေဖာက္ရာမွာ ဘယ္သူက ပိုၿပီးရွည္ရွည္ေဖာက္ႏိုင္သလဲဆိုတာအေပၚ မူတည္ၿပီး ရာထူးအႀကီး၊ အေသးေတြ ခြဲေဝရယူထားတာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ တ႐ုတ္အရာ႐ွိေတြ တူညီတာဆိုလို႔ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားမႈပဲ ႐ွိပါတယ္။ ဒီစနစ္ကို သူတို႔ေကာင္းေကာင္း ကိုင္တြယ္ထားႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားၾကတဲ့ အစိုးရပါတီထိပ္သီး အရာ႐ွိႀကီးေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္တဲ့သူေတြက ႐ုတ္တရက္ႀကီးပြားခ်မ္းသာ သြားၾကတာကိုေတြ႕ၿပီး ေယာင္၀ါး၀ါးျဖစ္သြားၾကရင္း အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈလည္း စတင္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ ဥပမာ အေကာက္ခြန္အရာ႐ွိႀကီးက ကားကိုေမွာင္ခိုသြင္းမယ္၊ ၿပီးရင္ ရတဲ့အျမတ္ကို ေ၀စားမယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြပါ .... ။"

ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သမိုင္းသိထားမွ


ေမး။ ။ ၁၉၉၇ ခု၊ အာရွမွာ စီးပြားေရး အက်ပ္႐ုိက္ေတာ့ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အေမရိကန္ေတြကလာၿပီး ထုိင္းကို အကူအညီေပး (ကယ္တင္) လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ထားခဲ့တာ။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္က ေရာက္မလာခဲ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္ ထုိင္းက တ႐ုတ္ကို ပိုၿပီး အားကိုးရမယ့္ အေနအထားမ်ိဳး ရွိလာလိမ္႔မယ္လုိ႔ သံုးသပ္ခဲ့ၾကတယ္။

ေျဖ။ ။ ဒါက ဒီလိုေလ၊ ဗီယက္နမ္ စစ္ပြဲၿပီးသြားေတာ့ အေမရိကန္ေတြ အတြက္ ထုိင္းရဲ႕တန္ဖုိး (အသံုး၀င္မႈ) ကလည္း ေလ်ာ႔က်သြားၿပီ။

ေမး။ ။ ဒီ ေဒသတြင္းမွာ ၾသဇာလႊမ္းမုိးမႈ ႀကီးႀကီးလာတဲ့ တ႐ုတ္ကို ထုိင္းက ဘယ္လုိ တုန္႔ျပန္မယ္လုိ႔ ထင္မိပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ ဒါက ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သမိုင္းကို သိထားမွရမယ္။ ဂ်ပန္ေတြအားေကာင္းစဥ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွကို ၀င္တုိက္မယ္ လုပ္ေတာ့ ဂ်ပန္စစ္သားေတြကို သူတုိ႔ႏုိင္ငံထဲ ၀င္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဂ်ပန္စစ္သားေတြအတြက္ မေလးရွားနဲ႔ စကၤာပူထဲ၀င္ဖုိ႔ ပိုလြယ္ကူသြားတယ္။ ဒီေတာ့ ဘယ္သူႏိုင္င္ေျခရွိသလဲ၊ ဘယ္သူက ပိုၿပီး အားေကာင္းသလဲ၊ ထုိင္းကေတာ့ အဲဒီလူနဲ႔ ေပါင္းမွာပဲ။

ဘဝ ကြာတားဖိုင္နယ္


ဘယ္အသင္း၏ အရႈံးအႏိုင္အေျဖကိုမွ ေစာင္႔စရာမလိုဘဲ ကြားတားဖိုင္နယ္ ကို ေစာင္႔ေနရေသာဘဝသည္ ေအးခ်မ္းသည္။ ဘယ္သူရႈံးပါေစ၊ ဘယ္သူႏိုင္ ပါေစ ဟု ဆုေတာင္းေနစရာ (သို႔) က်ိန္စာတိုက္ေနစရာ မလို။ မိမိကံၾကမၼာကို မိမိထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္သည္။

ထို႔အတူ ေက်းဇူးခံ၊ ေက်းဇူစားမရွိေသာ လူ႔ဘဝသည္ အနည္းဆုံး ကြားတား ဖိုင္နယ္နဲ႔ေတာ႔ တူပါသည္။
လူတစ္ေယာက္က ေက်းဇူးမကန္းသင္႔သလိုအျခားတစ္ေယာက္ကလည္း ေက်းဇူးကို လက္ညွိဳးထိုးၿပီး မထိန္းခ်ဳပ္သင္႔ပါ။ သို႔ေသာ္ ဤ ကိစၥက ရႈပ္ေထြးလွ၏။

မည္သို႔ဆိုေစ ကိုယ့္ထူးကိုယ္ခၽြန္သမားမ်ားသည္ ဘဝ ကြာတားဖိုင္နယ္ က ေစာင္႔ေနသူေတြျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္မိပါသည္၊ သူတို႔ကို အထင္လည္း ႀကီးပါသည္။
ကမာၻ႔သမိုင္းက ေျပာျပေနသည္ကလည္း ဤနည္းအတိုင္းသာျဖစ္ပါသည္။
ယူ ၂၃ သည္ ဆုေတာင္းစရာ (သို႔) က်ိန္စာတိုက္ေနစရာ မလို၊ ကေမၻာဒီးယား ကို အႏိုင္ (သို႔) သက္လုံေခၽြလိုလ်ွင္ သေရ ကန္ဖို႔သာလိုပါသည္။
လိပ္ျပာသန္႔၏။

ဖီလစ္ပိုင္ ၁၊ ျမန္မာ ၅


ၾကည္လြင္
သန္းတိုးေအာင္
ျပည္တြင္း အရံထိုင္ခုံေပၚက ဖင္တႂကြႂကြ ယူ ၂၃
စိတ္ဓာတ္နဲ႔ကန္ေတာ႔ စကၤာပူေရာက္ျမန္မာေတြ တအုန္းအုန္း
ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးသာ မႏူးမနပ္ စေတးတပ္မတင္ပါေစနဲ႔။

လက္ေတြ႔က်တယ္


ေမး ။ ။ စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေတြးအျမင္ေတြ ပိုၾကြယ္၀ လာၾကျပီဆိုေတာ႔ အမွန္တကယ္ ဆန္းသစ္တီထြင္ မွဳေတြျဖစ္တဲ႔ တြစ္တာလို ေဖ႔(စ္)ဘုတ္လို ပြဲစဥ္တစ္ခုလုံး ေျပာင္းလဲနိုင္မယ္႔ တီထြင္ မွဳမ်ိဳး ေတြ စကၤာပူက လုပ္လာနိုင္မလား။

ေျဖ ။ ။ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ကမၻာမွာ ဘီးလ္ဂိတ္ ဘယ္ႏွေယာက္မ်ား ရွိေနလို႔လဲ။ စကၤပူမွာ လူဦးေရသံုးသန္းပဲရွိတယ္။ တရုတ္ျပည္က ၁ .၄ ဘီလီယံရွိတယ္။ ဒါေတာင္ အေမရိကန္ ေတြေလာက္ မတီထြင္နိုင္ဘူး။ ဘာေၾကာင္႔ အေမရိကန္ေတြ စြမ္းတာလို႔ထင္သလဲ။ အေမရိကဆိုတာ ပထမဆံုး အေျခခ် ေနထုိင္ခဲ႔ၾကသူေတြကစလို႔ ဒီေန႔အထိ ထိပ္ဆံုးကလူေတြ သြားေရာက္ ေနထိုင္တဲ႔ေနရာ ျဖစ္ေနလို႔ပဲ။