ေမး ။ ။ အခု မစၥတာလီ ေျပာေနတာေတြက မစၥတာလီႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသလို ႀကံဳေတြ႔ခြင့္မရတဲ့ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြက အဓိပၸါယ္အေကာက္လြဲသြားမွာကို မစုိးရိမ္ဘူးလား။ မစၥတာလီက မြတ္ဆလင္ေတြ၊ မေလးေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုဆက္ဆံ ကိုယ္တြယ္ရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္။ ဒီလို ေျပာတာေတြကိုၾကားၿပီး မြတ္ဆလင္ေတြအေပၚ အလြန္အမင္း လက္တံု႔ျပန္မႈေတြေရာ ျဖစ္္မလာႏိုင္ဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ ငါေတာ့ မထင္ပါဘူး။ ဆိုလိုတာက သူတို႔ငါနဲ႔တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကဘူးတယ္။ ဂိုေခ်ာက္ေထာင္ ၁၅- ႏွစ္ေလာက္ ငါနဲ႔တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ သူအနားမယူခင္အထိေပါ့။ မေလးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ စည္းေဝးတိုင္း သူတက္တယ္။ လီရွန္လြန္းမွာလည္း မေလးမိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္။ ကေလးဘဝကတည္းက မဲဆႏၵနယ္ေတြကို ငါနဲ႔အတူ လိုက္ခဲ့တာ။ သူတို႔ မခံႏိုင္တဲ့ကိစၥမ်ိဳးေတြကို သူသေဘာေပါက္တယ္။ သူ႔ေနရာကို ဘယ္သူပဲဆက္ခံ ဆက္ခံ၊ အဲဒီလူက ပါလီမန္ထဲမွာကတည္းက မေလးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရ၊ မဲဆႏၵနယ္ေတြသြားရင္း ေလ့လာခြင့္ရျဖစ္မွာပဲ။ ဘယ္သူမဆို ဒီေပၚလစီကို လက္ခံသြားမွာပဲ။
မခံမရပ္ႏိုင္စရာျဖစ္လာမယ္လို႔ ငါေတာ့မထင္မိဘူး။ ငါတို႔ရဲ့ ပထမဆံုး အေရးႀကီးတဲ့ ေပၚလစီက လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ေအာင္ တည္ေထာင္ယူရမယ္။ သည္းခံမႈေတြ အမ်ားႀကီးလိုတယ္ဆိုတာ စင္ကာပူးရီးယန္းတိုင္း သေဘာေပါက္တယ္။ အဲဒါ ငါတို႔ဘဝပဲ။ ဂ်ဴးဘာသာဝင္ေတြ၊ ခရစ္ယန္ေတြ၊ မြတ္ဆလင္ေတြ၊ ဇိုဂို စထရီးယန္းေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာေတြ၊ တာအိုဘာသာဝင္ေတြ၊ အားလံုးေပါင္းစည္းေနၾကရတဲ့ ဘဝေတြပဲ။ SAF အတြက္ ဆုေတာင္းတာေတြကို ၾကည့္။ ဘာသာတရားတုိင္း ပါဝင္တယ္။ ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈ ကိုယ္နဲ႔အတူရွိမွ တိုက္ပြဲမွာ ရဲရင့္ေတာ့မေပါ့။ ေသသြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘာသာေရးယံုၾကည္မႈနဲ႔ဆိုေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။
ေမး ။ ။ စင္ကာပူးရီးယန္း မြတ္ဆလင္ေတြအေပၚ မစၥတာလီ ဘယ္ေလာက္ယံုၾကည္ထားပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ ငါေျပာႏိုင္တာက အဂၤလိပ္စကားေျပာတဲ့ မေလးျဖစ္ေလေလ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ ရာခိုင္ႏွဳံး စင္ကာပူမွာ နည္းေလေလလို႔ ထင္တယ္။ အခု မေလးေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ပထမဘာသာစကားက အဂၤလိပ္ျဖစ္လာတယ္။ သူတို႔ အင္တာနက္ေပၚတက္ေတာ့လည္း အဂၤလိပ္လို ေရးထားတာေတြကို သူတို႔ဖတ္ၾကတယ္။ ဒီသုေတသနကို မူလတန္းဝင္ခြင္မွာကတည္းက ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတာ။ မေလးကေလးေတြဟာ ပိုၿပီး အဂၤလိပ္စကား ေျပာလာၾကတယ္။ အဲဒီအရြယ္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္က အဂၤလိပ္လို ေျပာႏိုင္တယ္ဆိုရင္ သူတုိ႔မိဘေတြဟာ ပညာတတ္ေတြလို႔ သေဘာေပါက္ထားလို႔ရတယ္။ သူတို႔ ကေလးေတြကိုလည္း လူေတာထဲမွာ ထဲထဲဝင္ဝင္ ရွိေစခ်င္ၾကတယ္။ ဒီအစီအစဥ္က စနစ္တက်ေလး ေျပာင္းလဲလာေနတယ္။ သူတို႔ကို မေလးဘာသာစကားကေန အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကို ေျပာင္းေပးၿပီး ပိုက်ယ္တဲ့ေလာကႀကီးထဲကို တိုးဝင္ခိုင္းထားတယ္။
ေမး ။ ။ စင္ကာပူမွာရွိတဲ့ မေလးေတြရဲ့ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈ၊ လူထုထဲမွာ အဂၤလိပ္စကား ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔စြာ ေျပာဆိုလာမႈ၊ ဒါေတြကိုၾကည့္ရင္ မစၥတာလီအျမင္မွာ ေက်နပ္စရာေတြ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာရင္ရမလား။
ေျဖ ။ ။ ဒီလူငယ္ထုက ႀကီးလာမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူနည္းစု ဂ်ီးဟတ္ေတြလည္း ရွိေနႏိုင္တာပဲ။ သူတို႔ကို ေပ်ာက္သြားေအာင္ ငါတို႔မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ လူနည္းစုေလးေပမယ့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုးမွာရွိေနတဲ့ ဟာမိုနီေတြ ပ်က္စီးသြားေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္။
ေမး ။ ။ ဒီျပင္ ဘာသာတရားေတြဖက္ကို လွည့္ၾကဦးစုိ႔လား။ တစ္ခ်ိဳ႕ေျပာေနၾကတာေတြ ရွိတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔ေတြက ဘာသာေရးစည္းရံုးမႈေတြ ေတာ္ေတာ္လုပ္ေနၾကတယ္တဲ့။ ခရစ္ယာန္ဘာသာက ပုိၿပီးအသံက်ယ္က်ယ္ထြက္ေနတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မစၥတာလီ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ ခရစ္ယာန္မစ္ရွင္နရီေတြရဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳက ေက်ာင္းေတြမွာ ၁၉၇၀- ခုေတြကတည္းက စ ေနတာပါ။ ငါ့ေျမးမေလးဆိုရင္ ဘာသာအေျပာင္းခံလိုက္ရတယ္။ ငါ့ေျမးကေတာ့ မေျပာင္းဘူး။ သူမကို ဘယ္လိုေျပာင္းေအာင္ လုပ္လိုက္ၾကသလဲ ငါမသိဘူး။ Hwa Chong ကို မေရာက္ခင္ သူက ရပ္ဖဲ(လ္) မိန္းကေလးေက်ာင္းကို တက္ခဲ့တာ။ အခု သူက ဘာသာေရး ေတာ္ေတာ္ႀကီး လိုက္စားေနတာ။ Cross လည္း ဝတ္တယ္။ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း ခ်ာ့(ခ်္) ေက်ာင္း သြားတယ္။ ဘိုက္ဘယ္(လ္) ဖတ္တယ္။
ေမး ။ ။ ခရစ္ယာန္ေတြက လူေတြစုၿပီး စင္ကာပူမွာ ကာစီႏိုခြင့္ျပဳတာဟာ ဘာသာေရးနဲ႔ မညီညြတ္ဘူး ဘာညာေျပာေနၾကတယ္။
ေျဖ ။ ။ သူတို႔ ဗံုးကိုခါးမွာပတ္ၿပီး လူၾကားထဲေတာ့ မေဖာက္ခြဲၾကပါဘူး။ ဒါမ်ိဳး သူတို႔စလုပ္ရင္ေတာ့ တားျမစ္ရမွာေပါ့။ မစ္ရွင္နရီေတြကိုပါ တားျမစ္ရမယ္။ ဒါ ဥပေဒပဲ။
ေမး ။ ။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ မဟုတ္ၾကတဲ့ လူေတြထဲမွာ စုိးရိမ္ေနၾကတာ တစ္ခုရွိတယ္။ ပါလီမန္အမတ္ေတြထဲမွာ ခရစ္ယာန္အမတ္ေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ပညာေရးလိုင္းနဲ႔ကလည္း ဆက္စပ္ေနတဲ့ပံုရတယ္တဲ့။ ပညာတတ္ စင္ကာပူးရီးယန္းေတြ ခရစ္ယာန္ျဖစ္တာ ပိုမ်ားလာၾကတယ္။
ေျဖ ။ ။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ေျပာင္းလဲခံယူမွဳ က်ယ္ျပန္႔လာတာက ဗုဒၶဘာသာ၊ တာအိုဘာသာနဲ႔ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ကိုးကြယ္တဲ့စနစ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတာ။ အေနာက္တုိင္း ပညာတတ္ေတြက ဒါကို ဘာသာေရးလို႔ မထင္ၾကဘူး။ ကိုရီးယားမွာလည္း ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနတာပဲ။ ပညာတတ္ ကိုရီးယန္းေတြက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ တာအိုဘာသာနဲ႔ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ကိုးကြယ္တဲ့စနစ္ကို စြန္႔ပစ္ၾကတယ္။ အဲဒါ အယူသည္းမႈေတြလို႔ သူတို႔က ေျပာၾကတယ္။ သူတို႔ ယံုၾကည္တာက ဒီစၾကၤာဝဠာထဲမွာ ဖန္ဆင္းရွင္၊ တန္ခိုးရွင္ ရွိတယ္ဆိုတာပဲ။
ထိုင္ဝမ္မွာလည္း တိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် ဘာသာတရားအသစ္လည္း သူတို႔ရလိုက္ၾကတယ္။ ဒါေတြက စီးပြါးေရးနဲ႔ လူမွဳေရး အေျပာင္းအလဲေတြရွိရင္ ျဖစ္တတ္တာပဲ။ တိုးတက္မႈႏွဳန္းျမန္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ဘာသာေရးေရြ႕လ်ားမႈ ဘယ္လိုျဖစ္သလဲဆိုတာသိရေအာင္ တို႔ဆီကလူေတြကို ကိုရီးယား၊ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ ေဟာင္ေကာင္တို႔ကို လႊတ္ေပးၾကတယ္။ ထိုင္ဝမ္မွာေတာ့ Temple အသစ္ေတြ အမ်ားႀကီး တိုးလာတယ္။
ခရစ္ယာန္ခ်ာ့(ခ်္) ေက်ာင္းေတြက မဂၤလာေဆာင္တဲ့အခါ၊ ကေလးေမြးတဲ့အခါ၊ စ်ာပနေတြမွာ ဘာသာေရးဝတ္ျပဳပြဲေတြ လုပ္ေပးၾကတယ္။ ဒါေတြက လူ႔ဘဝရဲ့ အေရးအႀကီးဆံုး အခ်ိန္သံုးခ်ိန္ပဲေလ။ ဗုဒၶဘာသာမွာက ဒါမ်ိဳး Baptism မရွိဘူး။ တရုတ္လူမ်ိဳးက မဂၤလာေဆာင္တယ္ဆိုရင္ လက္ဖက္ရည္အခမ္းအနားရွိမွာေပါ့။ အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈမွာ ဒါေလာက္နဲ႔ တရားမဝင္ေသးဘူး။ တရားဝင္ မွတ္ပံုတင္လုပ္ယူရတယ္။ ဒီအမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသားကို လက္ခံပါသလား။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကန္႔ကြက္လိုပါလွ်င္ ထ၍ကန္႔ကြက္ႏုိင္ပါသည္- စတာေတြ ခ်ာ့(ခ်္) ေက်ာင္းက ေမးတယ္။ အဲဒီေနာက္မွ ကတိကဝတ္ျပဳၾကရတယ္။ မက်န္းမာသည္ျဖစ္ေစ၊ က်န္းမာသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစ၊ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ သက္ဆံုးတိုင္ ေပါင္းသင္းသြားပါမည္- စတာေတြ ရြတ္ဆိုရတယ္။ ဒါေတြက စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ အမ်ားႀကီးရတယ္။
ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့လည္း တရားေဟာဆရာက ေနာက္ဆံုးဘာသာေရးဝတ္ျပဳပြဲ လာလုပ္ေပးတယ္။ Hon Swi Sen (ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးေဟာင္း) က ကက္သလစ္စစ္စစ္ႀကီး။ သူ႔ဇနီးလည္း အတူတူပဲ။ သူ႔ဇနီးက သူေသရင္ သူ႔အမ်ိဳးသားနဲ႔ ေပါင္းဆံုရမယ္ဆိုတာ ခိုင္ခိုင္မာမာႀကီး ယံုၾကည္တာ။ ယံုၾကည္ေတာ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားရတာေပါ့။
ငါကေတာ့ ဒါေတြကို မယံုဘူး။ လက္ေတြ႕က်တာေတြကိုပဲ ယံုယံုၾကည္ၾကည္လုပ္တယ္။ ငါကေတာ့ ျပင္သစ္စကားပံုလို ဘဝဆိုတာ ဒါပါပဲ။ “ C’ est la vie ” (Life is like that)။
ငါ့အေမဆံုးတယ္။ သူက ခရစ္ယာန္မဟုတ္ေတာ့ ခရစ္ယာန္လိုလည္း မလိုက္ခဲ့။ ဗုဒၶသာသာလိုလည္း မလိုက္ခဲ့ဘူး။ ရုိးရုိးစ်ာပနေလးပဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ငါေရာ၊ ငါ့ညီအစ္ကိုေတြေရာ ယူေလာ္ဂ်ီ(ေသသူ၏ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား ထုတ္ေဖာ္၊ ခ်ီးက်ဴးေျပာၾကားမႈ) ေတာ့ ေျပာၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ့ ဂီတဆန္တဲ့ ေတးသြားေတြလို အပူေတြ ၿငိမ္းမသြားဘူး။ ခရစ္ယာန္ေတြက ေတးဂီတသံေတြကိုပဲ ရာစုႏွစ္ေတြနဲ႔အညီ လူေတြခံစားလို႔ရေအာင္ ေျပာင္းလဲလာၾကတာ။ Hon Swi Sen ရဲ့စ်ာပနမွာ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးက စ်ာပနအခမ္းအနားေလး လုပ္ေပးတယ္။ လူတိုင္း သူ႔ဆီက ေဝဖာေလးေတြ ယူၾကတယ္။ ငါကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ကက္သလစ္လို႔မထင္ေတာ့ မယူပဲေနာက္ဆုတ္ေနလိုက္တယ္။ ငါကလြဲရင္ အားလံုးယူတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ က်န္ရစ္သူမိသားစုကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္သက္သာေစတာပဲ။
ငါ့ဇနီးဆံုးျပန္တယ္။ သူက ခရစ္ယာန္မဟုတ္ေတာ့ ဒီျပႆနာက တက္လာျပန္ေရာ။ ငါကိုယ္တိုင္ရယ္၊ ငါ့သား၊ ငါ့ေျမးေတြရယ္ ရိုးရုိး ယူေလာ္ဂ်ီပဲ ေပးလိုက္ၾကတယ္။
ငါ့ဇနီးနဲ႔ငါက ေကာင္းကင္ဘံုမွာေရာ၊ အျခားတစ္ေနရာမွာပါ ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုစရာ အေၾကာင္းမျမင္မိပါဘူး။ ခံစားခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ ငါတို႔အရုိးျပာေလးေတြ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု နီးနီးနားနားရွိေနေစခ်င္တယ္။ ဒါပါပဲ။
ေမး ။ ။ ဒါဆို စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခြန္အားေတြ ဘယ္ကရသလဲ။
ေျဖ ။ ။ ဒါေတာ့ မသိဘူး။ လဲက်တိုင္းေတာ့ ကုန္းထလာႏိုင္ခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ ဒီလို ျပန္ထႏိုင္ေအာင္ တစ္ခုခုက အကူအညီေပးေနတယ္လို႔ေတာ့ ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တန္ခိုးရွင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကူညီေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ငါ့မယံုဘူး။
ဇင္ေ၀ေသာ္
