ပါေမာကၡႀကီးရဲ႕ သရုပ္ျပခန္းမထဲမွာ သံပုံး အလြတ္ႀကီးတစ္လုံးရယ္၊ ေက်ာ က္တုံးႀကီးေတြ ထည္႔ထားတဲ႔ သံပုံးတစ္လုံးရယ္၊ ေက်ာက္ခဲေသးေသးေ လးေတြ ထည္႔ထားတဲ႔ သံပုံးတစ္လုံးရယ္၊ သဲပုံး တစ္ပုံးရယ္ ခ်ထားတယ္။ စာသင္ခန္းထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြ စုံစုံညီညီလည္း ေရာက္ေနႏွင္႔ၾကပါၿပီ။ ဒီေန႔ ဆရာႀကီးက ဘာေတြမ်ား သရုပ္ျပမွာပါလိမ္႔ေပါ႔။
ခဏေနေတာ႔ ပါေမာကၡႀကီး ဝင္လာၿပီး သ႐ုပ္ျပပြဲ စပါေတာ႔တယ္။ သံပုံး အ လြတ္တစ္ႀကီးထဲကို ပေရာ္ဖက္ဆာက ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြ ျပည္႔ သြားေ အာင္ ထည္႔လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႔
"သံပုံးႀကီး ျပည္႔သြားၿပီလား" လို႔ တပည္႔ေတြကို ေမးတယ္။
" ျပည္႔သြားပါၿပီ ဆရာႀကီး"
ဒါနဲ႔ ပါေမာကၡႀကီးက ျပည္႔သြားၿပီဆိုတဲ႔ သံပုံးထဲကို ေက်ာက္ခဲေသးေသးေ လးေတြထပ္ထည္႔ျပတယ္။ ျပည္႔သြားၿပီဆိုေပမဲ႔ ေက်ာက္ခဲေသးေသးေလးေတြက ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြၾကားထဲကေန ဝင္သြားတယ္။
ပါေမာကၡႀကီးက သူ႔တပည္႔ေတြကို
"သံပုံးႀကီး ျပည္႔သြားၿပီလား" လို႔ ထပ္ေမးေတာ႔
" ျပည္႔သြားပါၿပီ ဆရာႀကီး" လို႔ ေျဖၾကျပန္တယ္။
ဒါနဲ႔ ျပည္႔သြားပါၿပီ ဆိုတဲ႔ အဲဒီ သံပုံးႀကီးထဲကဲကို ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီးက သဲေတြ ထပ္ထည္႔ျပျပန္တယ္။
သဲေတြကလည္း ေက်ာက္ခဲေသးေသးေလးေတြၾကားကေန ဝင္သြားျပန္ေရာ။
ီဒီေတာ႔မွ ပါေမာကၡႀကီးက သူ႕ရဲ႕ ဘဝဒႆနသခၤန္းစာကို ဖြင္႔ဆိုျပေတာ ႔တယ္။
သံပုံးအလြတ္ႀကီးက မင္းတို႔ရဲ႕ ဘဝ ဆိုပါေတာ႔။ အဲဒီ ဘဝထဲကို ထည္႔ရမယ္႔၊ ဘဝထဲမွာ ရွိေနရမယ္႔ အရာေတြအားလုံး အစီအစဥ္တက် ရွိေနရမယ္။ ဒါမွ အားလုံး ထည္႔လို႔ ရမယ္။
သဲေတြကို အရင္ထည္႔လိုက္မိရင္ ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြ၊ ေက်ာက္ ခဲေသးေ သးေလးေတြ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ထပ္ထည္႔လို႔ မရေတာ႔ဘူး။ အဲသလိုပဲ ေက်ာက္ ခဲေသးေသးေလးေတြကို အရင္ထည္႔လိုက္မိရင္လည္း ေက်ာက္တုံးႀကီးေ တြအတြက္ ေနရာမရွိေတာ႔ဘူး။
ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြက ဘဝမွာ အေရးႀကီးတဲ႔ မိသားစုနဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ဆက္ ဆံေရးပါပဲ။ သူတို႔ဟာ ဘဝထဲမွာ ပထမဆုံး ရွိေန႐မယ္႔ အရာျဖစ္တယ္။
ေက်ာက္ခဲေသးေသးေလးေတြဆိုတာကေတာ႔ ေငြ၊ အိမ္၊ ကား စတဲ႔ စီး ပြားေရးနဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ ကိစၥေတြပါပဲ။ ဒုတိယ အေရးအႀကီးဆုံးျဖစ္သလို ဘဝထဲ ကို ဒုတိယဦးစားေပးထည္႔ထာရမယ္႔ ႔ အရာေတြျဖစ္တယ္။
သဲေတြကေတာ႔ အျခား ေသးမႊားတဲ႔ ကိစၥေတြပါ။
ေသးမႊားတဲ႔ ကိစၥေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနရင္ အေရးႀကီးတဲ႔ စီးပြားေရးနဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ ကိစၥေတြ၊ မိသားစု ဆက္ဆံေရးေတြကို မလုပ္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။
အဲသလိုပဲ စီးပြားေရးနဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ ကိစၥေတြနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနျပန္ရင္လည္း မိ သားစုကို ပစ္ထားသလို ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီကိစၥေတြအားလုံး ဟန္ခ်က္ ညီညီေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔ ဦးစားေပးရမယ္႔အရာေတြကို အရင္ ဦးစားေပးမိၾက ဖို႔ပါ......ဆိုၿပီး ပါေမာကၡႀကီးက သရုပ္ေဖာ္ရင္း ရွင္းတယ္။
ဒီေတာ႔မွ ပါေမာကၡႀကီးရဲ႕ သရုပ္ျပ သခၤန္းစာကို သေဘာေပါက္ၿပီး ေက်ာင္း သားေတြ ဘဝင္က်သြားၾကေတာ႔တယ္။
သခၤန္းစာလည္း ၿပီးသြားၿပီလို႔ ထင္ေနၾကတာေပါ႔။
..........................................................................................
အဲဒီအခိ်န္မွာ ပါေမာကၡႀကီးက ေက်ာင္းသားေတြ မျမင္ေအာင္ သိမ္းထားတဲ႔ ဘီယာဂ်ားႀကီးကို ထုတ္ယူလာၿပီး
"မင္းတို႔ အားလုံးက ဒီ သံပုံးႀကီးေတာ႔ ျပည္႔သြားၿပီ၊ ထပ္ၿပီး ဘာမွျဖည္႔လို႔ မရေတာ႔ဘူး ထင္ေနမွာေပါ႔၊ ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ ဒီမွာ ၾကည္႔"
ဆိုၿပီး အဲဒီ သံပုံးႀကီးထဲကို ဘီယာေတြေလာင္းထည္႔ျပလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ႔မွ
"ကဲ ေနာက္ဆုံး သခၤန္းစာကို မင္းတို႔ အားလုံး ရလိုက္ၿပီလို႔ ဆရာ ယူဆ ပါတယ္။ အဲဒါ ဘာလဲဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေျဖေပးပါ"
တစ္ေယာက္တင္ မကပါဘူး။ ေက်ာင္းသားအားလုံး တညီတညြတ္တည္း ဒီလို ေျဖလိုက္ၾကတယ္။
"ဘဝမွာ ဘာေတြနဲ႔ ဘယ္လိုပဲ ျပည္႔ႏွက္ေနပါေစ၊ ဘီယာအတြက္ ေနရာ အၿမဲတမ္းရွိေနတယ္" တဲ႔။
ပါေမာကၡႀကီးက သူ႕ဗိုက္ပူပူႀကီးကို ပြတ္ရင္း ၿပဳံးေနလိုက္တယ္။
အမွာ။ ဒါနဲ႔ ဆင္တူေတြရွိေပမဲ႔ (ကြန္မင္႔ "ကၽြံ" လာမွာစိုးလို႔) က်ေနာ္ မွီးထား တာကTommy Cooper ရဲ႕ "ဘီယာ" ကိုပါ။
1 comments:
ေကာင္းလုိက္တဲ႕ပညာေပးဗ်ာ copy ကူးသြားျပီေနာ္
ReplyPost a Comment