ပြဲတစ္ခု ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ၿပီးဆုံးတိုင္း ေအာင္ျမင္မႈဆီ ေျခတစ္လွမ္း ေရြ႕သြား တာပါ။
သြားၾကရေအာင္ သားေဖာက္ရာ အရပ္ဆီ.......
ဟိုး ၁၉၈၀၊ ၁၉၉၀ ႏွစ္ေတြတုန္းက... မႏၱေလးသႀကၤန္ကို ေဇာ္ဝင္းထြဋ္တို႔၊ ေလးျဖဴတို႔အထိ တက္လာၿပီး က်ဳံးေဘးမွာ အလြတ္တန္း စတိတ္ရွိဳးေတြ ဆိုတတ္ၾကတယ္။
မဇၩိမလႉိင္းနဲ႔ ကိုတိုးႀကီးတို႔ကေတာ႔ အိမ္ရွင္ေတြေလ။ ပရိသတ္က အနည္းဆုံး ေသာင္းခ်ီတာေပါ႔၊ ၿပီးေတာ႔ အမ်ားစုက လူငယ္ေတြ၊ ေသာက္ တာကလည္း
နည္းနည္းေသာက္၊
မ်ားမ်ားေသာက္၊
ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေအာင္ေသာက္ပဲ ကြာမယ္။
ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ အသံ၊
ေလးျဖဴအသံ ၾကားတာနဲ႔ အဲဒီလူအုပ္ႀကီးလည္း ေပါက္ကြဲေတာ႔မတတ္ မူးရူး၊ ေအာ္ဟစ္၊ ကခုန္ေနၾကေတာ႔တာပဲ။
ဒါကို ပြဲ စီစဥ္သူေတြက သိတယ္။ ထိမ္းမရတဲ႔ မႏၱေလးလူငယ္ထုႀကီးကို ထိမ္းႏိုင္တာက မဇၩိမလႉိင္းနဲ႔ ကိုတိုးႀကီးပဲ။
"အခု အလွည္႔က် အမ်ိဳးသား ေတးသံရွင္ ခင္ေမာင္တိုး" ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ေပါက္ကြဲေတာ႔မတတ္ မူးရူး၊ ေအာ္ဟစ္၊ ကခုန္ေနတဲ႔ လူအုပ္ႀကီးက ေဆးႀကိမ္လုံးနဲ႔ အရိုက္ခံလိုက္ရသလို ၿငိမ္က်သြားတယ္။
ၿပီး..........ကိုေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္ရဲ႕ ႀကိဳးၾကာသံ အင္ထရိုမ်ား လူး..လြန္႔..လိမ္႔ တက္လာၿပီဆိုရင္ အားလုံးထိုင္၊ ေမးေလးေတြ လက္ေထာက္ၿပီး သူတို႔လည္း ေျမက္ဖက္က သားေဖာက္ရာဆီ ပ်ံသန္းၾကေတာ႔တာပါပဲ။
ဘာျပႆနာမွ မရွိတတ္ဘူး။
အခု ေဒၚစုဆီေရာက္လာတဲ႔ လူေတြဟာ မိုက္မိုက္ ရမ္းရမ္းေတြ မျဖစ္ႏိုင္ ပါဘူး။
ပြဲတစ္ခု ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ၿပီးဆုံးတိုင္း ေအာင္ျမင္မႈဆီ ေျခတစ္လွမ္း ေရြ႕သြား တာပါ။
သြားၾကရေအာင္ သားေဖာက္ရာ အရပ္ဆီ.......
Post a Comment