ကမ္းလက္ အမည္နဲ႔ စာေပထုတ္ေဝခြင္႔ရၿပီလို႔ သိရပါတယ္။
ပြဲဦးထြက္ "စု" ဋီကာ (ဆရာသစၥာနီေပးတဲ႔ ေခါင္းစဥ္) သိ္ပ္မၾကာမီ ထြက္ပါမယ္။
ဆရာေပါင္းစုံပါ။ သစၥာနီ၊ ဦးတင္ဦး(က်ဴရွင္) စသည္။
ပြဲဦးထြက္ "စု" ဋီကာ (ဆရာသစၥာနီေပးတဲ႔ ေခါင္းစဥ္)
ကမ္းလက္ အမည္နဲ႔ စာေပထုတ္ေဝခြင္႔ရၿပီလို႔ သိရပါတယ္။
ပြဲဦးထြက္ "စု" ဋီကာ (ဆရာသစၥာနီေပးတဲ႔ ေခါင္းစဥ္) သိ္ပ္မၾကာမီ ထြက္ပါမယ္။
ဆရာေပါင္းစုံပါ။ သစၥာနီ၊ ဦးတင္ဦး(က်ဴရွင္) စသည္။
ဒီမွာလည္း တန္ျပန္ဆႏၵျပမႈ တဲ႔
ဒီမွာလည္း တန္ျပန္ဆႏၵျပမႈ တဲ႔။ ဆြီဒင္ဆိုတာအၿငိမ္သက္ဆုံး၊ အေအးခ်မ္းဆုံး လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြထဲမွာ ထိပ္တန္းကရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ မြတ္စလင္လူဦးေရနဲ႔ ဆိုေတာ႔ သူတို႔လည္း လမ္းေပၚေရာက္လာၾကေရာ။
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး လမ္းေပၚမွာ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈ ဆႏၵမျပပါနဲ႔"
ဆိုတဲ႔ လူတစ္စုရဲ႕ဆႏၵျပမႈကို မေက်နပ္လို႔ ဆြီဒင္လူအုပ္ႀကီး လမ္းေပၚေရာက္ လာၾကတာပါ။ လွည့္လည္လမ္းေလ်ွာက္ခြင္႔မရၾကလို႔ တစ္ေနရာထဲမွာပဲ ဆႏၵျပၾကရပါသတဲ႔။ လူနဲ႔ဥပေဒအေၾကာင္း ေလ႔လာခြင္႔ ရလိုက္ပါတယ္။
ဂ်မဏီမွာလည္း မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးေတြ ရွိေနတယ္။ အားလည္းေကာင္း လာတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီလႈပ္ရွားမႈေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ဟစ္တလာစတိုင္လ္နဲ႔ပုံ တက္ လာၿပီးတဲ႔ေနာက္ ေထာက္ခံသူ နည္းပါးသြားပါသတဲ႔။ ဆင္ျခင္စရာေပါ႔ေလ။ ဒီသတင္းထဲက သခၤန္းစာႏွစ္ခု ယူၾကည့္မိတာပါ။
မလိုအပ္တာဆို မလုပ္တာက ပိုေကာင္းမလား လို႔
လမ္းမွာ ကားအရွိန္သတ္မွတ္မႈအတြက္ ဆင္ထားတဲ႔ စီစီတီဗြီကင္မရာကို အေမရိကန္ ကားသမားက ေသနတ္နဲ႔ပစ္ထည့္လိုက္ေရာ။ ဒီေတာ႔ ေသနတ္ နဲ႔ပစ္သူကိုေတြ႔ႏိုင္ဖို႔ ေနာက္ထပ္ကင္မရာ တစ္လုံး လိုလာျပန္ေရာ။ ဒီမွာ ေဆြးေႏြးစရာက ေသနတ္နဲ႔ပစ္မယ္႔သူကိုခ်ိန္ထားတဲ႔ ကင္မရာကို အရင္ ပစ္ၿပီးမွ စပိဒ္ကင္မရာကိုပစ္ရင္ ဘိုလုပ္မဲ။ ဟဲဟဲ ကင္မရာေတြ ဆင္လို႔ မၿပီးေတာ႔ဘူး။
ျမန္မာျပည္လည္း အဲလိုျဖစ္ေနၿပီ။ ေက်ာင္းသားေတြ သူ႔သေဘာနဲ႔သူ ဆႏၵ ထုတ္ေဖာ္တာ မွန္ကန္ေၾကာင္း မိဘေတြအဖြဲ႔က ဆႏၵျပ။ အဲဒီ မိဘေတြကိုေရာ ဘယ္သူက ႀကိုးကိုင္ထားမွန္းမွမသိတာလို႔ အစိုးရကေကာက္ေျပာ။ အဲေဒါ႔ ေနာက္တစ္ဖြဲ႔က သူတို႔ကို ဘယ္သူမွႀကိဳးကိုင္မထားေၾကာင္း ဆႏၷထပ္ ထုတ္ေဖာ္။
သေရာ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ မလိုအပ္တာဆို မလုပ္တာက ပိုေကာင္းမလား လို႔ေလ။
ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ စီးပြားေရး အက္သစ္
၁။ အနာကုလာစ ကမၼႏၲာနဲ႔
၂။ အနဝဇၨာနိ ကမၼာနိ
ဒီမဂၤလာႏွစ္ပါးက အသက္ေမြး ဝမ္ေၾကာင္းမႈနဲ႔ တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ခ်ိတ္ဆက္ထားတယ္လို႔ ယူဆရင္ ရတယ္။
အတိုဆုံးကေတာ႔ တစ္က ကုသိုလ္သိပ္မရ၊ ဝမ္းဝ။ ႏွစ္က ကုသိုလ္လည္းရ ဝမ္းလည္း ဝ။
ဆိုပါဆို႔။ နယ္ပယ္အက်ဥ္းဆုံးကို ၾကည့္ပါ။ ေတာင္သူတစ္ေယာက္က သူ႔ႏြားကို ေရာင္းရ၊ လဲရထပ္ရေတာ႔မယ္။
(၁) စဥ္းစားပုံက ဒီႏြားကို ဘယ္သူ႔ေရာင္းရင္ ေငြပိုရမလဲ။ ဘယ္သူနဲ႔ အလဲ အထပ္လုပ္ရင္ အျမတ္ပိုက်န္မလဲ။
(၂) စဥ္းစားပုံက ငါ႔ႏြားကိုဝယ္မယ္႔သူက ႏြားကို သနားတတ္သူ၊ ပုံမွန္ အစာေကၽြး၊ ပုံမွန္ ခိုင္းသူ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ခိုင္းဖို႔ပါဆိုၿပီး သားသတ္ရုံပို႔မယ္႔သူ မဟုတ္တာ ေသခ်ာရဲ႕လား။
နယ္ပယ္ အက်ယ္ဆုံးကိုၾကည့္ရင္ ကမၻာ့စီးပြားေရးေပါ႔။ အစိုးရတစ္ဖြဲ႔ဖြဲ႔နဲ႔ စီးပြားေရးအရ ဆက္ဆံရေတာ႔မယ္။
(၁) စဥ္းစားပုံက ဘယ္အစိုးရနဲ႔ စီးပြားေရးပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရင္ အျမတ္ အစြန္း ပိုရမလဲ။
(၂) စဥ္းစားပုံက စီးပြားေရးကရလာတဲ႔ အျမတ္အစြန္းေတြကို ဒီ အစိုးရက ဘယ္မွာသုံးစြဲမွာလဲ။ သူ႔အာဏာၿမဲဖို႔၊ ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ဖို႔သုံးစြဲသြားမွလား။
ၾကည့္ရဲရင္ အဲသေလာက္အထိ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
(ေရွးေဟာင္းမဂၤလာနဲ႔ ေခတ္သစ္လူမႈ ဒိုင္မင္းရွင္း)
ဇင္ေဝေသာ္
