ဒန္ေပါက္စားခ်င္ဦးေလ အခုေတာ့ ဖိနပ္ေတာင္ မစီးႏိုင္ဘူးမို႕လား ငိငိ

မဂၤလာရွိသူမ်ား


၁။ အတၱသမၼာ ပဏိဓိ
အတၱသမၼာ ပဏိဓိဆိုတာ မိမိကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္တဲ႔ မဂၤလာတဲ႔ ကြဲ႔။ အရွင္ေတေဇာဘာသေလးဆိုရင္ ဒီမဂၤလာနဲ႔ သိပ္ညီညြတ္တာပဲ။ သူေရးတဲ႔ ပို႔စ္၊ သူေရးတဲ႔ ကြန္မင္႔ေတြကို ဘယ္သူမွ မလိုက္ခ္ခင္ သူကိုယ္တိုင္ အရင္ဆုံး လိုက္ခ္ပစ္တတ္တဲ႔ သူေတာ္ေကာင္း ရဟန္းငယ္ေလးေပါ႔။

၂။ မာတာပိတု ဥပ႒ာနာ
ေဖ႔စ္ဘုတ္သုံးစ မရွိေသးတဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးကို ေဖ႔စ္ဘုတ္သုံးစြဲလာေအာင္၊ ဖရင္႔ေတြ ဖိတ္တတ္လာေအာင္၊ တျဖည္းျဖည္း ရင္တြင္းခံစားခ်က္ေလးေတြပါ ေဝါေပၚမွာ ခ်ေရးရဲလာေအာင္ ျပဳစု၊ ေထာက္ပံ႔၊ အားေပးတာမ်ိဳးကို မာတာပိတု ဥပ႒ာနာ လို႔ေခၚသကြဲ႔၊ ရႊန္းလဲ႔၊ ဝင္းပပ နဲ႔ စိုးသူဇာတိုဆိုရင္ ဒီမဂၤလာနဲ႔ ျပည့္စုံေနတာကို ေတြ႔ရသကြဲ႔။ (အေျခအေနေကာင္းရင္ တစ္အိမ္ထဲ လိုက္ခ္ငါးခ်က္ပဲ)

၃။ ဉာတကာနဥၥ သဂၤေဟာ

ဒီမဂၤလာကေတာ႔ ေမာင္သစၥာတို႔ လက္နဲ႔မကြာ ျဖည့္ဆည္းတဲ႔ မဂၤလာေပါ႔ကြယ္။ ပို႔စ္တင္္ၿပီးလို႔ ၾကည့္လိုက္ရင္ အရင္ဆုံး "Shin Thitsar likes" ကို ေတြ႔ရတတ္သကြဲ႔။

၄။ ပုတၱဒါရသ သဂၤေဟာ
ဒီမဂၤလာကို လက္နဲ႔မကြာ ျဖည့္ဆည္းေနတာကေတာ႔ ကိုတင္ထြဋ္ေအာင္ႀကီးပါပဲ။ သူ႔ဇနီး မခင္မိုးမိုးရွိန္ ေရးသမ်ွ၊ ရွယ္မ်ွတိုင္းကို သူမ်ား မလိုက္ခ္ခ်င္ေန သူကေတာ႔ ပုံမွန္ လိုက္ခ္ပါရမီေတြ မၿငီးမျငဴ ျဖည့္ေနတတ္သကြဲ႔။

ကဲ တရားလည္း ရွည္သြားၿပီ၊ ေနာက္ေန႔မွ ဆက္ၾကဦးစို႔ရဲ႕။
ဒုန္း
ဒုန္း
ဒုန္း ပါ ဘု ရား။

စစ္အစိုးရလက္ထက္ ျမန္မာစာေရးထုံး ေျပာင္းသြားပုံ


၁။ ယေန႔ အေႂကြးမေရာင္းပါ။ (ေခတ္ဦး)
၂။ ယေန႔ ေရာင္းရေငြသည္ မနက္ျဖန္အတြက္ အရင္းအႏွီးျဖစ္သည္။ (ေခတ္လယ္)
၃။ ယေန႔ ေရာင္းရေငြသည္ မေန႔က ေန႔ျပန္တိုးကို ေပးဆပ္ရန္ျဖစ္သည္။ (ေခတ္ေႏွာင္း)

(စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ားကေတာ႔ ျမန္မာစာေရးထုံး ေျပာင္းသြားပုံသည္ စီးပြားေရးႏွင္႔ တိုက္ရိုက္ ဆက္စပ္မႈရွိသည္ဟု သုံးသပ္ၾက၏)

ကဲ အေရးေပၚ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စာရြက္ေလး ဘာေလး ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ရေအာင္ လုပ္ၾကေပါ့ဗ်ာ


ကခ်င္ျပည္နယ္ရဲ႕ ႏွစ္စဥ္ ေက်ာက္စိ္မ္း၀င္ေငြက ကန္ေဒၚလာ ၃၁ ဘီလီယံဆိုလား။
လူထုကမြဲ၊ စားသြားတာက ထိပ္သီး စစ္အရာရွိႀကီးေတြ၊ ခ႐ိုနီေတြနဲ႔ မူးယစ္ေဆး ေရာင္း၀ယ္သူေတြ တဲ့။
ကခ်င္လက္နက္ကိုင္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရတာကလည္း ဒါက အဓိက အေၾကာင္း ဆိုပါလား။

ေရြးေကာက္ပြဲ အမွီ ဖြလာမယ့္ ျပည္ပ မီဒီယာကလည္း စိတ္၀င္စားစရာ။
ကခ်င္ျပည္နယ္ရဲ႕ သယံဇာတက ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္ ဘာမွျဖစ္မလာေတာ့ ေဆြးေႏြးလို႔ လိပ္ေခါင္းထြက္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ရလာမွာ မဟုတ္ဘူး။
လူလည္လုပ္တာ မ်ားလြန္းေနတာကိုး။

လိုေကာလိုအပ္ရဲ႕လား ကာခ်ဳပ္ႀကီးရယ္


စစ္မႈ မထမ္းမေနရ ဥပေဒမ်ိဳး ေပၚေပါက္လာႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ႔ စကားနဲ႔စပ္ၿပီး အဲသလို ေမးခ်င္တာပါ။ (ဒီသတင္း မမွန္ဘူးဆိုရင္ ကာခ်ဳပ္ႀကီးကိုေရာ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးကိုပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္)။ စစ္မႈ မထမ္းမေနရ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ မ်က္ေစ႔ထဲ တန္းေရာက္လာတာက အစၥေရး၊ စကၤာပူ။ သူတို႔မွာ တူညီတဲ႔ ကံၾကမၼာေတြလည္း ရွိၾကရဲ႕။

၁။ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလုံးက လူဦးေရအရေရာ နယ္ေျမအားျဖင္႔ပါ ပိစိေကြးေလးေတြ။
၂။ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလုံးရဲ႕ေဘးမွာ လူဦးေရ မ်ားလြန္းလွတဲ႔ မြတ္စလင္ ႏိုင္ငံႀကီးေတြ ရွိေနတယ္။
၃။ အစၥေရးက အေနာက္ဆရာႀကီးေတြေကာင္းမႈနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြ လုံးဝ သေဘာမတူတဲ႔ၾကားကေန ႏိုင္ငံအသစ္ ေပၚလာတာ (ႏိုင္ငံအသစ္ တဖန္ ေပၚလာ) တာျဖစ္ၿပီး စကၤာပူရဲ႕အေရးမွာလည္း ၿဗိတိသ်ွအကူအညီ မကင္းခဲ႔ဘူး။

က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံက ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္နဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း ျဖစ္ေနတာကလြဲရင္ အထက္ပါအခ်က္ေတြနဲ႔ လုံးဝ မကိုက္ညီဘူး။ တရုတ္၊ အိႏၵိယနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က အခန္႔မသင္႔တာေလးေတြ ရွိခဲ႔ဖူးတယ္ ဆိုတာကလြဲရင္ သူေသကိုယ္ေသ ေဆာ္ရမယ္႔ သမိုင္းဝင္ရန္ညွိဳးေတြ (ဟို ႏွစ္ႏိုင္ငံလို) မႀကီီးလွ၊ မရွိလွပါဘူး။ တရုတ္ကလည္း ႏွပ္ေခ်းဗရဗြေလးမို႔ ေခါင္းေခါက္ေနတာကလြဲရင္ ျမန္မာနဲ႔ ၂၁ ရာစု စစ္ပြဲ ဆင္ဖို႔ေလာက္အထိ စိတ္မင္စားပါဘူး။ မ်က္ႏွာ အက်အန သစ္၊ ဝတ္ေကာင္းစားလွေလးနဲ႔ဆို သူလည္း ေခါင္းမေခါက္ရဲေလာက္ပါဘူး။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ "တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွ တိုင္းျပည္အင္အားရွိမယ္" ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ အျပည့္အဝ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စဥ္းစားၾကည့္သင္႔တဲ႔ အေျဖက စစ္မႈ မထမ္းမေနရ ဥပေဒမ်ိဳး ေပၚေပါက္လာေရးမဟုတ္ဘဲ လက္ရွိ စစ္သားေတြကို စြမ္းရည္ျမွင္႔တင္ေပးေရးလို႔ ထင္ပါတယ္။ အေရအတြက္အရ သိပ္မနည္းလွပါဘူး။



အဲဒီ ဥပေဒမ်ိဳးသာ တကယ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာရင္ ေနာက္က်သြားမယ္႔ လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ ပညာေရး၊ စီးပြားေရးကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားရပါမယ္။ စကၤာပူမွာ စစ္မႈ မထမ္းရဘူးဆိုေတာ႔ မိန္းကေလးေတြက ေကာင္းကေလးေတြထက္ ႏွစ္ႏွစ္ အခ်ိန္ေစာရၾကတယ္။ သူတို႔ ပညာေရး၊ စီးပြားေရးက အေျခက်ေနၿပီဆိုေတာ႔ ဒါက ျပသနာႀကီး မဟုတ္လွဘူး။

အစစ ေနာက္ေကာက္က်ခဲ႔ရၿပီ၊ တံခါးဖြင္႔လာတဲ႔ အစိုးရအသစ္လက္ထက္မွာ ကမၻာ႔ေရစီးထဲ သူမ်ားထက္ျမန္ေအာင္ ေျပးဝင္ခ်လိုက္မဟဲ႔ ဆိုတဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသား၊ လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး အိပ္မက္ကို (အဲဒီ ဥပေဒႀကီးက) ဇက္ႀကိဳးကေန ေဆာင္႔ဆြဲလိုက္သလို ျဖစ္မသြားေလာက္ဘူးလား။

က်ေနာ္ မွားေကာင္း မွားမယ္၊ က်ေနာ္ ထင္တာကေတာ႔ ဒီ ဥပေဒဟာ ျဖစ္လာမယ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အျပင္းအထန္ စည္းရုံးေနၾကတဲ႔ ကာလမွာ ကာခ်ဳပ္ႀကီးကလည္း မသိမသာ စည္းရုံးေရး ဆင္းလိုက္တာလို႔ပဲ ယုံၾကည္ပါတယ္ (ေခတ္လူငယ္ေတြ စကားနဲ႔ဆိုရင္ ေဆးဝင္ထိုးတယ္ေပါ႔ဗ်ာ)။ "တပ္မေတာ္" "ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး" စသည္ စသည္ဟာ အလြန္အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတဲ႔စကားနဲ႔ လူႀကီးပီပီ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလး ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအတြက္ လုပ္ေပးတဲ႔ စည္းရုံးေရးလို႔ ယူဆရပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ စကားနည္းတဲ႔ ကာခ်ဳပ္ႀကီး ရုတ္တရက္ ဒီစကား ေကာက္ေျပာခ်လိုက္လို႔ပါ။ ဒါမ်ိဳးစကားက ေလာက္ကိုင္နဲ႔ ျဖစ္ေနတုန္းက (သို႔) အစိုးရသစ္ ေပၚလာမွ ေျပာသင္႔တဲ႔ စကားမ်ိဳး ျဖစ္ေနလို႔ေလ။

"ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး" ဟာ သိပ္အေရႀကီးပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ စီးပြားေရး လိုက႑ကလည္း အလားတူပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ကာကြယ္ေရးဟာ အေရးႀကီးတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ လိုတာထက္ ပိုၿပီးေတာ႔ အေရးမႀကီးပါဘူး။ ဝန္ႀကီးဌာနေတြ အမ်ားႀကီး ထားရွိေနရတာကိုေထာက္ရင္ "ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန" ဆိုတာကလည္း အျခား အေရႀကီးတဲ႔ ဝန္ႀကီးဌာနေတြထဲက တစ္ခုပါပဲ၊ လုံးဝ မပိုပါဘူး။

ဇင္ေဝေသာ္