ေရွးစကားလား လွေတာသားစကားလား

တစ္ခါက ပုတီးအပတ္ေစ႔ေအာင္ဆိုၿပီး တေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ခပ္ျမန္ျမန္စိပ္ေနတဲ႔ အဘြားႀကီးတစ္ေယာက္ကို ျမန္လွပါလား လို႔ လူတစ္ေယာက္ကေမးတယ္၊ ဒါနဲ႔ အဲဒီ အဘြားႀကီးက ပုတီးအပတ္ေစ႔ေအာင္ခပ္ျမန္ျမန္စိပ္ေနတာလို႔ေျဖတယ္။ ဒီေတာ႔လူက အပတ္ေစ႔ဖို႔ဆိုရင္ေတာ႔ ေမာ္တာထဲ ထည္႕လွည္႔လိုက္ရင္ ပိုျမန္တာေပါ႔ လိ႔ု ျပန္ေထ႔တယ္၊ ေကာင္းတာလုပ္ေနတဲ႔လူကို ဒီလုိေျပာတာေတာ႔မေကာင္းဘူးေပါ႔၊ ဒါေပမယ္႔ သူေျပာလိုက္ပံုေလးကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။

အဂၤလိပ္လိုမွာလည္း စကားပုံ (proverb) နဲ႔လက္ျဖစ္၊ လက္တန္းစကား (Aphorism) ဆိုတာ႐ိွပါတယ္၊ ပုဂၢလိကအျမင္ကိုေျပာရင္းနဲ႔ ဒီစကားေတြကလူထုထဲေရာက္သြားၿပီး ေယဘုယ်ဆန္သြားတာမ်ိဳးပါ။ ဒါေလးေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တုိင္းမ္ မဂၢဇင္းထဲက အက္ေဆးဆရာ Stefan Kanfer ရဲ႕ Proverbs or Aphorisms? ထဲက စိတ္ဝင္စားစရာ စကားေလးေတြကို ဆြဲထုတ္မိပါတယ္။

ၿပဳံးရင္း၊ ရယ္ရင္းနဲ႔ အဂၤလိပ္စကားလုံးတစ္ခ်ိဳ႕႐ႏိုင္တာေပါ့။

သူေ႐ြးျခယ္ထားတဲ႔ စကားေတြကိုေတာ႔ ဘာသာမျပန္ပဲထားလိုက္ပါတယ္၊ အဂၤလိပ္လိုနားလည္ဖို႔ေတာ႔မခက္ပါဘူး၊ သေဘာေပါက္ဖို႔ေတာ႔ နည္းနည္းစဥ္းစားရမယ္ထင္ပါတယ္။ အကယ္ဒမစ္ ဂ်ဳတ္ေလးေတြမို႔ပါ။ Robert Benchley ႐ဲ႕အလိုအရ လူတန္းစားႏွစ္မ်ိဳးပဲ႐ွိပါတယ္။

၁။ လူေတြဟာ လူတန္းစားႏွစ္မ်ိဳးပဲ႐ွိတယ္ဆိုတဲ႔ အုပ္စုနဲ႔
၂။ ဒါကို မယုံၾကည္တဲ႔အုပ္စု ရယ္ပါ တဲ႔။

ပထမအုပ္စုျဖတ႔ဲ Robert Benchley တို႔အဖြဲ႔က လွေတာသားစကားအုပ္စုျဖစ္ၿပီး ဒုတိယအဖြဲ႔ကေတာ႔ စကားပုံကို ပိုႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။

Love နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး "Whom the gods love die young." ဆုိတဲ႔စကားပုံက သခ်ဳႋင္းကုန္းမွာငိုေနတဲ႔ အဘိုးႀကီး ၊ အဘြားႀကီးေတြအတြက္ စိတ္မသက္သာစရာျဖစ္ေစၿပီး "Love is blind." ကလည္း ေဈးထဲက အတင္းေျပာသူေတြ၊တြတ္ထိုးေနတဲ႔ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေက်ာင္းသားေလးေတြ လူမႈေ႐းျပႆနာ အတိုင္ပင္ခံေတြ႐ဲ႕ လက္သုံးစကား ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။

"Proverbs ဆိုတာ အေတြ႔အႀကံဳအမ်ားႀကီးကို ေဖာ္ျပတဲ႔ ဝါက်တိုတိုေလးပါ" လို႔ Cervantes ကဆိုတယ္၊ ဒါကို Sancho တို႔အုပ္စုက သေဘာက်ၿပီး "There is no sauce in the world like hunger." "Never look for birds of this year in the nets of the last." "Patience, and shuffle the cards." လို႔ ေထာက္ခံခဲ႔ၾကတယ္။

သူတုိ႔ေခတ္ၿပိဳင္ Hamlet က သေဘာမေတြ႔လွဘူး။ "Proverb is something musty." စကားပံုက အေဟာင္းေစာ္ နံတယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဒါေပမယ္႔သူ႕ ျပဇာတ္ထဲမွာက်ေတာ႔ စကားပံုေတြက စီးေမ်ာေနျပန္ေရာ။ "Men are April when they woo; December when they wed; A little pot and soon hot." "The fashion wears more apparel than the man." တဲ႔။

သူေျပာမွစဥ္းစားစရာေလးတစ္ခု ျဖစ္သြားေတာ႔တယ္။ ဟုတ္တယ္၊ ဖက္႐ွင္က အလွထက္အဝတ္ပိုကုန္တယ္။ တစ္ခါက စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ေရးထားတာကေတာ႔ ေယာက်္ားစစ္စစ္ေတြက ဖက္ရွင္႐ွဳိးမၾကည့္ ၊ ေမာ္ဒယ္႐ွဳိးပဲၾကၫ္႔သတဲ႔။ ဟုတ္ မဟုတ္ေတာ႔မသိပါဘူး။

Benjamin Franklin ကေတာ႔ "Three may keep secret, if two of them are dead." ဒီစကားကသေရာ္ဟန္စြက္ေနေပမယ္႔ "The used key is always bright." တဲ႔။ ဒါကိုက်ေတာ႔ ရီယယ္လစ္ဇင္ ဆန္ဆန္ေျပာခဲ႔ျပန္ေရာ။

အေရွ႕ဥေ႐ာပ Tolstoy ရဲ႕ စကားေတြက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း႐ွိသလို ေဗာ္ဒကာနံ႔ခပ္သင္းသင္းလည္းရေနျပန္တယ္။ "Where the needle goes, the thread follows."တဲ႔။ ဒါေလးက ေရွးစာဖက္ပိုဆင္ေနေပမယ္႔ "The devil pours honey into other man's wife." က်ေတာ႔ လူ႕ကာ႐ိုက္တာကို ျပက္ရယ္ျပဳသလိုလိုျဖစ္ေနတာ ခံစားရျပန္တယ္။ သူ႕သေရာ္ဟန္က "The Russian has three strong principles; perhaps, somehow and never mind." မွာ အထြတ္အထိပ္ကိုေရာက္ခဲ႔တယ္။

Tolstoy နဲ႔ ခံစားခ်က္တူတာက Cossacks ပါ။ သူ႕မွတ္ခ်က္ကေတာ႔ ဆိုဗီယက္ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းကို ခပ္တင္းတင္း မီးေမာင္းထိုးျပခဲ႔တယ္။

Russian: The rich would have to eat money, but luckily the poor provide food." တဲ႔။
Yiddish: If the rich could have hire others to die for them, the poor could make a nice living."တဲ႔။

George Savile ကေတာ႔ ေရွးစကားပံုေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ပံုေသမ႐ိွလွဘူး။ "Ambition is either on all four or on tiptoes." လို႔ဆိုတယ္၊တစ္ခုမွလည္းအေျခမခိုင္လွဘူး။ "The enquiry into dream is another dream." "Love is presently out of breath when it is to go uphill, from the children to parents." ကေတာ႔ စုန္ေရ၊ ဆန္ေရ ဆိုတဲ႔ ျမန္မာစကားပံုနဲ႔ ၫႊန္းဆိုတာျခင္း တူေနတာေတြ႔ရတယ္။

လက္ျဖစ္စကားေလးေတြ သုံးစြဲလို႔ရမွန္းသိေတာ႔ သာမန္လူေတြပါ စတင္သုံးစြဲလာခဲ႔ၾကတယ္။ "Whoever is not a misanthrope at 40 can never have loved mankind." အသက္ ၄၀ ေရာက္လို႔မွ လူေတြကိုမမုန္းေသးရင္ လူေတြကိုမခ်စ္တတ္ခဲ႔လု႔ိတဲ႔။ Nietzsche လည္း ဒါမ်ိဳးေလးေတြကို ၿပံဳးစိစိေျပာတတ္ပါတယ္။

"The thought of suicide is a great consolation; with the help of it one has got through many a bad night.” ၁၉ ရာစု အလယ္ပိုင္းေရာက္လာေတာ႔ လက္ျဖစ္စကားေတြ ေပၚျပဴလာျဖစ္လာတယ္။ Oscar Wilde ကအခ်ိန္ကို ဒီလိုသေရာ္တယ္ "Punctuation is the thief of time."တဲ႔။

"Old enough to know worse."
"A thing is not necessary true because a man dies for it."
"One's real life is often the life that one does not lead."

George Bernard Shaw ကေတာ႔ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ဘာသာေရးကိစၥေတြကို သူ႕လက္ျဖစ္စကားေတြနဲ႔ ခပ္ျပင္းျပင္းေထ႔တတ္တယ္။ "All great truths begin as blasphemies." ႀကီးက်ယ္တ႔ဲအမွန္တရားေတြဟာ ဘာသာတရားကိုစြပ္စြဲရာကေန ျဖစ္လာပါသတဲ႔၊ စဥ္းစားစရာပါဘဲ။ သူလိုလူေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႔ သူ႕ေခတ္ၿပိဳင္ G.K.Cheston ပါ။

"Silence is the unbearable repartee." တိတ္ဆိတ္ျခင္းက ေအာင္႔အီးထားလို႔မရတဲ႔ ပ်က္လုံး တဲ႔။ "A figure of speech can often get into crack too small for a definition." "Tradition is the democracy of the dead."တဲ႔။ ဒီမုိကေရစီက ရုံးထဲမွာေနရစ္ခဲ႔ေပမယ္႔ ယဥ္ေက်းမႈကေတာ႔ စီးဆင္းသြားေလ႐ဲ႕။

Elizabeth Bowen က "Memory is the editor of one's sense of life."တဲ႔။ ရိွတ္စပီးယား ႐ဲ႕ေလာင္းရိ္္ပ္ဆိုရမယ္ ထင္ပါ႐ဲ႕။ Peter De Vries က "Gluttony is an emotional escape,a sign that something is eating us."လို႔ဆိုျပန္တယ္။

Hannah Arendt ရဲ႕ စကားကေတာ႔ ရာစုမ်ားစြာ က်န္ရစ္ေစခဲ႔လိမ္႔မယ္ ၊ ၾကည္႔ပါ...........
"Power and violence are opposite; where one rules absolutely, the other is absent."တဲ႔။ လက္ျဖစ္စကားေတြ ဒီေလာက္တြင္က်ယ္ေပမဲ႔ ေရွးစကားမွ ေရွစကားဆိုသူေတြလည္းရွိေနတတ္ျပန္ေသး႐ဲ႕။ စီးပြားေရးနယ္ထဲမွာ "There is no such thing as a free lunch." တဲ႔၊ ကြန္ပ်ဴတာနယ္မွာေတာင္ ဒါမ်ိဳးက ႐ွိတတ္ေသးတယ္၊ "Garbage in, garbage out."တဲ႔။

ဒါေတြဖတ္ရင္းစဥ္းစားမိတယ္၊ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို နားခ်ေတာ႔ ဒီလူႀကီးကိုမယူခ်င္ပါဘူး၊ အရက္ေသာက္တတ္တယ္ လို႔ ေကာင္မေလးကျပန္ေျပာသတဲ႔။ အဲဒီကာင္မေလးကုိ ေဘးကျပန္ေျပာၾကတာက "ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ အရက္သမားနဲ႔ ပိုက္ဆံစုတ္ကေတာ႔ ေရွာင္လိ႔ုမလြတ္ႏိုင္ဘူး" တဲ႔။

ကဲ ၊ဘာပဲေျပာေျပာ ဟတ္ထိဖို႕ပဲမဟုတ္လား။

ဇင္ေဝေသာ္

Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

▼တြင္းတူးသူ▼

တစ္ခါက အညာၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ထဲကေဈးထဲမွာ ဘာသာေရးနဲ ႔ႏြယ္တဲ့ အဝတ္အစားေတြဝတ္ထားတဲ႔လူတစ္ေယာက္က ေရရွားတဲ႔အရပ္အတြက္ အဝီစိတြင္းတြင္းတူးဖို႔ အလႉလိုက္ခံတယ္ တဲ႔။ ျမန္မာေတြကေတာ႔ ႀကံဳလာရင္ နည္းမ်ားမဆို လႉလိုက္ၾကတာပါပဲ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ အဲဒီ ေဈးထဲမွာမနက္က အလႉခံခဲ႔တဲ႔လူက ညေနေရာက္ေတာ႔ အရက္ဆိုင္ထဲမွာ က်က်နန ပြဲေတာ္တည္ေနေတာ႔သတဲ႔။ ဒီအခါမွာ အလႈရွင္ေတြထဲက သူ႕ကုိေကာင္းေကာင္းႀကီးမွတ္မိတဲ႔လူနဲ႔ ထိပ္တိုက္ ေတြ႔ပါေလေရာ၊ ဒါနဲ႔ အဲဒီလူက

"ေဈးထဲမွာ မနက္က အဝီစိတြင္းတြင္းတူးဖို႔ အလႉလိုက္ခံေနတာ ခင္ဗ်ားမဟုတ္လား၊ ခင္ဗ်ား လူလိမ္ပဲ"

"အလႉလိုက္ခံတာေတာ႔ ဟုတ္ပါတယ္၊ လူလိမ္ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ အခု တကယ္ပဲ အဝီစိတြင္းတူးေနတာပါ၊ က်ဳပ္ေသရင္ သြားရမဲ႔ အဝိစိတြင္းေလဗ်ာ" တဲ႔။

ခပ္နက္နက္ေလး ထပ္တူးဖို႔ အရက္ဖိုးေလးေတာင္ ထပ္ပူေဇာ္ရဦးမလိုလို။


( မိတ္ေဆြရဟန္းတစ္ပါး ရဲ႕ စကားကုိ ျပန္ရွဲတာပါ။)

သီဟနာဒ(ကမ္းလက္)

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ေဟာႏၲဳ (ဟြန္းတု၊ ဟြန္တု) ၊ ေဒမ (ေဒမ၊ ေဒးမ)

ဤအသံထြက္ကိစၥက ျမန္မာမဂၢဇင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ျငင္းခဲ့ၾက၊ ခုံခဲ့ၾကသည္လည္း မ်ားလည္းမ်ား၊ ၾကာလည္း ၾကာလွၿပီး ျဖစ္သည္။ ေဟာႏၲဳကုိ ဟြန္းတုဟု စၥေျပာက္သံႏွင့္ ထြက္လုိက္ရမွ အားရပါးရ ရွိသည္ဟု ဆရာႀကီးေမာင္သာႏုိးက ဆုိခဲ့ဖူးသည္။ ထုိကိစၥႏွင့္ စပ္လ်င္း၍ ေရးေတာ့အမွန္၊ ဖတ္ေတာ့အသံဟူေသာ အုပ္စုက တစ္ခုကြဲေနသည္။

ဆရာေတာ္မ်ား ႐ြတ္ဖတ္သည္ကုိ ဂ႐ုတစုိက္ နားေထာင္ၾကည့္ေသာ အခါ၌ပင္ ဟြန္းတုဟု အသံထြက္ေသာ ဆရာေတာ္မ်ား ရွိသလုိ ဟြန္တုဟု အသံထြက္ေသာ ဆရာေတာ္မ်ား ရွိေနျပန္သည္။

အမွန္မူ ဤျပႆနာသည္ သဒၵါႏွင့္ ဘာသာေဗဒၾကားက ျပႆနာတစ္ခုသာ ျဖစ္သည္ဟု ထင္ပါသည္။ ဤသည္မွာလည္း ပါဠိသဒၵါဆုိသည္ထက္ ျမန္မာသဒၵါဟုဆုိလွ်င္ ပုိမွန္ပါလိမ့္မည္။ ဤဝစၥေပါက္က (မိမိႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ဘာသာစကားမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္) ပါဠိမွာေရာ အဂၤလိပ္မွာပါ မရွိေပ။

ျမန္မာက က၊ ကာ၊ ကားဟု အသံသုံးမ်ိဳး ခြဲထားသည္။ ေရးထုံးလည္း ကြဲေနသည္။

ပါဠိမွာက (ပါဠိဟုဆုိေသာ္လည္း ႐ုိမင္အကၡရာေျပာင္းထားေသာ ပါဠိဟု ဆုိလုိသည္။) အႏွင့္ အာႏွစ္မ်ိဳးသာ ရွိသည္။ အကုိ (a) ျဖင့္ ျပၿပီး အာကုိ (È) တုံးတင္ထားေသာ ေအျဖင့္ သေကၤတျပသည္။ သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ အားဟူေသာ အသံပါဠိမွာ မရွိဟု ယူဆရန္ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ အမွန္ဆုိလွ်င္ ပါဠိသာ စကားေျပာဘာသာစကားျဖစ္လွ်င္ အား (သုိ႔) ကားစေသာ ဝစၥေပါက္ပါေသာ အသံ ရွိကုိရွိေနသင့္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ပါဠိမွာက ထုိေရးထုံး လုံးဝမရွိ။ ေရးထုံးမရွိသျဖင့္ အသံမရွိဟု ေျပာရန္ စဥ္းစားသင့္ၿပီဟု ထင္သည္။

အဂၤလိပ္ဘာသာစကားမွာလည္း ဝစၥေပါက္ကုိ ကုိယ္စားျပဳေသာ ေရးထုံး အတည္တက် မရွိပါ။ ဥပမာ… car - ျဖစ္ပါသည္။ စီေအအာ(ရ္)သည္ ကာမဟုတ္၊ ကား ျဖစ္သည္။ အာ(ရ္)က အာ အသံကုိ ကုိယ္စားျပဳသလုိ ဝစၥေပါက္သံ “ကား”ကုိလည္း ကုိယ္စားျပဳတတ္ေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႐ုိမင္အကၡရာျဖင့္ ပါဠိသင္ၾကားသူမ်ား၌ အာႏွင့္အားၾကား ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ျပႆနာ မရွိေတာ့ေပ။ အေၾကာင္းက ထုိဘာသာမ်ား၌ (:) ကုိ ကုိယ္စားျပဳေသာ သေကၤတ မရွိေသာေၾကာင့္ပင္။

ဥပမာတစ္ခု ျပခ်င္သည္။

ဒါန (dana) သံဃိကဒါန (Sanghika dana)

အင္တာေနရွင္နယ္က အသံထြက္ၾကေသာ ဤဒါနႏွစ္ခု အသံထြက္ မတူေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ဒါနကုိ အသံထြက္ရာ၌ ျမန္မာမ်ား အသံထြက္သကဲ့သုိ႔ပင္ ဒါန - ဟု ဝစၥေပါက္သံ မပါဘဲ ထြက္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ သံဃိကဒါနကုိ ေျပာၾကရာ၌ ဆန္ဃိက ဒါးန - ဟု ဝစၥေပါက္သံျဖင့္ ဒါးန - ဟု အသံထြက္ေနၾကသည္ကုိ ၾကားရသည္။

ေပမ (တဏွာ)ကုိလည္း ေပမဟု အသံထြက္သူ ရွိသလုိ ေပးမဟု ဝစၥေပါက္ျဖင့္ အသံထြက္ၾကသည္ကုိလည္း ေတြ႔ရျပန္သည္။

အသံေဗဒအရဆုိလွ်င္ေတာ့ အ၊ အာ၊ အား - အသံသုံးမ်ိဳးသည္ အရွည္အတုိသာ ကြာျခားသြားသည္။ အ - က ရွည္ေသာအခါ အာ - ျဖစ္သြားၿပီး အာ - ကုိ ပုိ၍ ရွည္ေစေသာအခါ အား - ျဖစ္သြားသည္ဟု ယူဆရန္သာ ရွိသည္ ထင္ပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘာသာေဗဒကုိ ကြ်မ္းက်င္ေသာ ေမာင္သာႏုိးအုပ္စုက ေဟာႏၲဳကို ဟြန္းတုဟု ျမန္မာသံပီပီ အသံထြက္လုိက္ရမွ အားရသည္ဟု ဆုိလုိက္ျခင္း ျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ သူရွင္းျပေသာ ဘာသာေဗဒ ရွဳေထာင့္မ်ားလည္း ေတာ္ေတာ္စုံလင္ပါသည္။

ျမန္မာပါဠိကုိ ျမန္မာသဒၵါႏွင့္ တုိက္ဆုိင္၍ ဝစၥေပါက္သံ မရွိဟုဆုိေသာ အဖြဲ႔ကလည္း ေရွးေရွးေသာ ျမန္မာဆရာေတာ္မ်ား ေရးသားသည့္ က်မ္းဂန္တစ္ခ်ိဳ႕ကုိ ကုိးကားၿပီး ဟြန္တုဟုသာ အသံထြက္ႏုိင္ေၾကာင္း ျပန္လည္ ေျပာဆုိၾကသည္။

ယခုတင္ျပလုိေသာ အခ်က္ကား ေမာင္သာႏုိးလုိလဲ ဘာသာေဗဒရွဳ႕ေထာင့္မပါ၊ အျခာသူမ်ားလုိလည္း က်မ္းညႊန္းအကုိးအကား မပါ၊ ႀကံဳေတြ႔၊ ၾကားသိရေသာ ပါဠိစကားလုံးမ်ား၏ အသံကုိသာ ေျပာလုိျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိင္းသံဃာေတာ္မ်ား၊ သီရိလကၤာဆရာေတာ္မ်ား ပရိတ္ရြတ္သည္ကုိ ဂ႐ုတစုိက္ နားေထာင္ၾကည့္ေသာအခါ ဝစၥေပါက္ကိစၥကုိ သူတုိ႔ လုံးဝပင္ အေလးမထားေၾကာင္း ၾကားေနရသည္။ ဒီဃသရျဖင့္ ေရးထားေသာ ပုဒ္မ်ားကုိ တစ္ခါတစ္ရံ ဝစၥေပါက္သံ၊ တစ္ခါတစ္ရံ ဝစၥေပါက္ မပါေသာအသံတုိ႔ျဖင့္ ႐ြတ္ဆုိတတ္ၾကသည္။

သီရိလကၤာဆရာေတာ္တုိ႔ကုိ အဂၤလိပ္စာ လႊမ္းမုိးမႈ႔ေၾကာင့္ဟု ႀကံဖန္အေၾကာင္းျပရန္ ရွိေသာ္လည္း ထုိင္းဆရာေတာ္တုိ႔ကမူ ျမန္မာဆရာေတာ္မ်ား ကဲ့သုိ႔ပင္ ျဖစ္ၿပီး အဂၤလိပ္စာမွာ အလြန္အမင္း မေတာ္ၾကပါ။ သုိ႔ေသာ္ ထုိဆရာေတာ္မ်ား ရြတ္ဖတ္ေသာ ပါဠိ၌လည္း ဝစၥေပါက္သံမ်ား ပါေနသည္ကုိ ၾကားရသည္။

ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ ပါဠိ ၌ ဝစၥေပါက္အသံ ရွိ၊ မရွိကိစၥသည္ ျမန္မာမ်ားသာ ျငင္းခုံေနၾကေသာ ကိစၥဟု ယူဆရန္သာ ရွိေတာ့သည္။

ထုိ႔အျပင္ ေရးထုံးမရွိသျဖင့္ အသံမရွိဟု ေျပာရန္လည္း ခက္လွပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ (ကုိယ္တုိင္ သီရိလကၤာ၊ ထုိင္းရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ပရိတ္ အတူတူ ႐ြတ္ရတတ္ေသာ ရဟန္းတစ္ပါးအေနႏွင့္ ဆုိရလွ်င္ ေမာင္သာႏုိးတုိ႔အုပ္စုက ပုိ၍ အင္တာေနရွင္နယ္ဆန္သည္ဟု ဆုိရန္သာ ရွိပါေတာ့သည္။

သံဃႆ ေဒမ - ကုိ ေဒးမ - ဟု ဝစၥေပါက္ျဖင့္ အသံထြက္ၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေဒမဟုလည္း ထြက္သံ ၾကားရျပန္သည္။ သိပ္မထူးျခားလွဟု ထင္ပါသည္။

ဟြန္းတု - လုိ႔ရသည္၊ ေဒးမ - လုိ႔ ရသည္။

ဤျပႆနာက မိမိတုိ႔မွာသာ ရွိသည္။ အေၾကာင္းက ျမန္မာသဒၵါမွာ ဝစၥေပါက္သံ သီးသန္႔ထားရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပါဠိမွာ ၾကည့္ေသာအခါ ဝစၥေပါက္ မေတြ႔ရ၊ ဝစၥေပါက္သံ မရွိဟု ယူဆျခင္း ျဖစ္သည္။ အျခားဘာသာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၌ ဝစၥေပါက္သံ သီးသန္႔ေရးထုံး ရွိဟန္မတူ၊ (ေသခ်ာသည္က ပါဠိႏွင့္ အဂၤလိပ္မွာ မရွိ)။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဝစၥေပါက္မွာလည္း စပယ္ရွယ္ အခြင့္ေတာ့ မရွိေတာ့ေပ။ ဟြန္ - လုိ႔ရ၊ ဟြန္း - လုိ႔ရ၊ ေဒ - လုိ႔ရ၊ ေဒး - လုိ႔ ရေတာ့သည္။

သုိ႔ေသာ္
ကား - မရွိေသာ ဘာသာစကား၊
ဟြန္း - မရွိေသာ ဘာသာစကား၊
ေအး - မရွိေသာ ဘာသာစကားေတာ့ ရွိမည္မည္ မထင္။

သီဟနာဒ

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

"ဝမ္" မွာစိုးရသည္

တရားနာျခင္းကို "ဓမၼႆ၀န" ဟုေခၚသည္။ တရားနာရာ၌

၁။ မၾကားဖူးေသးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ၾကားရျခင္း၊
၂။ ၾကားဖူးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ထပ္၍ ရွင္းလင္းစြာနားလည္ရျခင္း၊
၃။ ယံုမွားသံသယ ျဖစ္ေနေသာ အခ်က္မ်ား၌ ယံုမွားကင္းရျခင္း၊
၄။ အယူမွန္ သမၼာဒိ႒ိကို ရျခင္း၊
၅။ သဒၶါ ပညာတိုးပြား၍ စိတ္ၾကည္လင္ျခင္းဟူေသာ အက်ိဳး ငါးပါးကို ရႏိုင္သည္။

[ေဆာင္] သူေတာ္တရား ၊ နာယူျငားက ၊ မၾကားစဖူး ၊ ၾကားရဖူး၏။
ၾကားဖူးၿပီးျပန္ ၊ ထပ္မံရွင္း၍ ၊ လြတ္ကင္းယံုမွား ၊ ေျဖာင့္သားအယူ ၊
စိတ္ၾကည္ျဖဴသည္ ၊ငါးဆူရၿမဲ အက်ိဳးတည္း။

တရားနာ အတု

ဤအက်ိဳးတရားမ်ားကို ရဖို႕ရန္ ရည္သန္၍ တရားနာရာ၌သာ ဓမၼႆ၀န ကုသိုလ္အစစ္ျဖစ္ႏိုင္၏။ ဓမၼကထိကကို ခင္မင္၍ျဖစ္ေစ၊ ရယ္စရာ ေမာစရာ အေသာပါ၍ ေပ်ာ္ရႊင္၍ျဖစ္ေစ ၊ "တရားမွ နာေဖာ္မရဘူး ။ အပ်င္းထူလိုက္တာ" ဟုကဲ့ရဲ႕မည္ စိုး၍ျဖစ္ေစ၊ သူမ်ားအထင္ႀကီးေအာင္ျဖစ္ေစ၊ ဓမၼကထိက၏ အရည္အခ်င္းကို အကဲခတ္ကာ ကဲ့ရဲ႕တန္လွ်င္ ကဲ့ရဲ႕လို၍ျဖစ္ေစ နာၾကရာ၌ကား ေပါက္ေဖာ္ႀကီးစကားလို "၀မ္မွာ" စိုးရသည္။

ေရွးတုန္းက ေပါက္ေဖာ္တစ္ေယာက္ ေလွစီးသြားရာ ေလွသမားက "ေပါက္ေဖာ္ - ေလွကယိုလို႕ သတိထားပါ" ဟု သတိေပး၏။ ေပါက္ေဖာ္က "ေလွထဲ၌ ရွိေသာေရယိုတာ ဘာအေရးစိုက္စရာရွိလဲ" ဟု ယူဆ၍ အားပါးတရထိုင္၏။ အေတာ္ၾကာလွ်င္ တင္ပါးက ေအးစက္စက္ရွိ၍ ငံု႕ၾကည့္ေသာအခါ ေရေတြကို ျမင္သျဖင့္ "ဟင္....မယိုတဲ့အျပင္ ၀မ္ေတာင္ ၀မ္ေသးသကိုး" ဟုေျပာသတဲ့။

ထို႕အတူ မေကာင္းစိတ္ယိုထြက္ဖို႕ တရားနာရာ၌ အယိုဘဲ ၀မ္မွာ စိုးရသည္။

စာဖတ္ျခင္း အက်ိဳး

ယခုေခတ္၌ကား အလိမၼာကို ေကာင္းစြာေပးႏိုင္ေသာ က်မ္းစာေတြေပါမ်ားလွ၏။ ထိုကဲ့သို႕ေသာ က်မ္းစာမ်ားကို ၾကည့္ရွဳက်က္မွတ္ ရြတ္ဖတ္၍ ေနလွ်င္လည္း တရားနာျခင္း၏ အက်ိဳးကို ရႏိုင္၏။ ထို႕ေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ေခတ္ဆန္ဆန္ တရားကိုနာမည့္အစား က်မ္းစာကို ၾကည့္ရွဳေနျခင္း ၊ ႏွဳတ္ရွင္းသူကို ဖတ္ဖို႕ရန္ေတာင္းပန္၍ ၾကားနာျခင္းတို႕က အက်ိဳးမ်ားဖြယ္ ရွိပါေသးသည္။
{မည္သည့္က်မ္းစာသည္ မိမိတို႕ႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္သည္ဟု မေရြးခ်ယ္တတ္လွ်င္ ဇိနတၳပကာသနီ ၊ ဗုဒၶ၀င္ ၊ သံေ၀ဂ၀တၳဳဒီပနီ၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ဇာတ္ေတာ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ေရွးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား စီစဥ္ေတာ္မူအပ္ေသာ က်မ္းစာတို႕သည္ အမွန္အက်ိဳးမ်ားေသာ က်မ္းစာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။}

(မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ အရွင္ ဇနကာဘိ၀ံသ ေရးသားေတာ္မူေသာ "ကိုယ္က်င့္ အဘိဓမၼာ" စာ-၁၉၉~၂၀၀)

အဘိဓမၼာ အသင္း၀င္ တစ္ဦးမွ ျပန္လည္ပူေဇာ္သည္။

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

"ဓာတ္ေတာ္"

ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဓာတ္ေတာ္ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရွိေတာ႔တယ္။
တစ္မ်ိဳးက ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားတ႔ဲ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အဓိ႒ာန္နဲ႔ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ေၾကာင္႔
ေနာက္ တစ္မ်ိဳးက လူေတြ ပ်ံလြန္ေတာ္မူတဲ႔ ဆရာေတာ္ အခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ၾကလို႔ က်လာတဲ႔ ဓာတ္ေတာ္။

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ေရေရလည္လည္ လန္းတယ္

(၇ - လျပည့္) အမွတ္တရ

သမုိင္းသစ္တစ္ခုကုိ ေရးဖုိ႔ အေရခြံေတြ တစ္လွပ္ခ်င္း ခြာခ်လာေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ဆီကုိ (၇) ႏွစ္အတြင္း တစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ရက္စက္တဲ့ ေမ ေႏြရဲ႕အပူက (၃၈) နဲ႔ (၄၂) ၾကားမွာ လူးလားေခါက္ျပန္။ ေလသံမေျပာင္းေသးတဲ့ အညာရဲ႕ ေျခာက္ေသြ႔မႈက ေန႔တာေတြကုိ ဆြဲဆန္႔ေနေတာ့တယ္။ ပူလွခ်ည့္။

ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္တုန္း (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ကာလက အတူ ေရးခဲ့၊ ျငင္းခုံခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာဆရာဆီကုိ အလည္ ေရာက္သြားမိတယ္။ သူယူထားတဲ့ မိန္းမနဲ႔ သူ႔သားေလးကုိ ျမင္ဖူးခ်င္တာလည္း ပါပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာက သူ႔အိမ္ေရွ႕မွာ ကေလးေတြအတြက္ ဂိမ္းဆုိင္ေလး ဖြင့္ထားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ စကားေျပာေနစဥ္မွာပဲ ဂိမ္းေဆာ့ေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ဆီက အလုိမက်တဲ့ အသံတစ္ခု လြင့္ထြက္လာတယ္။

“ေ- ာက္ကားက ေမွာက္ပဲ ေမွာက္ေနတယ္”
အံ့ဩသြားတဲ့ က်ေနာ့္ကုိ ကဗ်ာဆရာက

“မင္း အံ့ဩေနသလား၊ မအံ့ဩနဲ႔ဦး၊ ငါ့သား ျပန္လာေအာင္ ေစာင့္ဦး” ဆုိၿပီး သူ႔အေမနဲ႔အတူ ရွမ္းေခါက္ဆြဲ သြားဝယ္တဲ့ (သုံးႏွစ္သား) သူ႔သားကုိ ေစာင့္ဖုိ႔ေျပာလုိ႔ အံ့ဩတာေတာင္ ႏွာဖာႀကိဳး အဆြဲခံလုိက္သလုိ တုန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားရတယ္။ မၾကာပါဘူး၊ သူ႔သားေလး ေရာက္လာတယ္။ သူ႔ပါးစပ္ကလည္း စကားလုံးေတြ တစ္သီတစ္တန္းႀကီး ႐ြတ္လုိ႔ …

“ဦး ….. (သူ႔အေဖနာမည္) မေန႔က တစ္ေန႔လုံး အိမ္မျပန္ဘူး။ သူ႔ေစာ္ဆီကုိ သြားတယ္။ ဦး (…..) က ေသာက္ရမ္း လန္းတယ္” တဲ့။

သုံးႏွစ္သားေလးက ဒါမ်ိဳးေတြ ေျပာတတ္ေနလုိ႔ အူတက္မတတ္ ရယ္ခဲ့ရတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ရွင္းျပတာက သူ႔သားေလးဟာ ဂိမ္းကစားတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကေလးေတြဆီကေန အဲ့သလုိ စကားလုံးေတြ ၾကားရင္း တတ္လာတာတဲ့။ ဟုတ္မယ္။ သူေျပာေနတဲ့ ေဝါဟာရေတြက သုံးႏွစ္သားေလးနဲ႔ လုံးဝ မဆုိင္ဘူး။

ကေလးကုိ မုန္႔ဖုိးေပးၿပီး အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံ႐ုိက္လုိက္တယ္။

ကင္မရာထဲမွာ ပါတဲ့ ေရသူမပုံကုိ ဒီေကာင္ေလးက ဘယ္လုိ ေတြ႔မွန္းမသိ ေတြ႔သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီပုံကုိ ျပရင္း ဒါ ဘယ္သူ႔ပုံလည္းလုိ႔ သူ႔ကုိ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူက “အဲ့ဒါ… ဦးေစာ္ေလ” တဲ့။

“လန္းတယ္၊ လန္းတယ္၊ ဦးေစာ္က ေသာက္ရမ္း လန္းတယ္” တဲ့။

ရီလုိက္ရမလား၊ ငုိလုိက္ရမလားကုိ မသိေတာ့ပါဘူး။

ကဲ … ထားပါေတာ့ မင္းျမတ္ကုိကုိရယ္။ “ေစာ္” ေတြ “လန္း” ေတြကုိ မင္းေျပာတတ္ေပမယ့္ “ေရသူမ” ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရကုိေတာ့ မင္း နားမလည္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ မင္းပုံေလးကုိ အမွတ္တရ ဦးဘေလာ့ဂ္ေပၚ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။

ေရေရလည္လည္ လန္းတယ္။

ဇင္ေဝေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

Diploma in Buddhism 2012/2013 (20th Intake) Awarded by The Buddhist & Pali University of Sri Lanka

“He who sees the Dhamma, sees me.  He who sees me, sees the Dhamma” ... Buddha

To understand Buddhism is to learn the Dhamma. For almost two decades, the Buddhist & Pali College of Singapore (which is affiliated to the Buddhist and Pali University of Sri Lanka) annually runs the Diploma in Buddhism to provide a platform for anyone interested to pursue Buddhist studies in the academic pathway. Be part of this learning journey with the leading Buddhist Institute in the world – The Buddhist and Pali University of Sri Lanka.

For more information, please see details here and also visit to Mangala Vihara

စပ္စပ္
(ဘာသာေရးသတင္းတာဝန္ခံ၊ ကမ္းလက္)

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ေဒသနာေတာ္မ်ားထဲမွ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္

       ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သဘာဝကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ျပထားသည္ကို ပိဋကတ္သံုးပံုထဲ၌ မ်ားစြာေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။လူတိုင္း (ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္း) သိေသာ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ေဒသနာမွာ ဝိနယပိဋကတ္ႏွင့္ ဒီဃနိကယ္တြင္လာေသာ အဂၤ ါ(၁၂) ပါးျဖင့္ ဆက္စပ္ျပေသာ အႏုလံု၊ ပဋိလံု ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာတရားပင္ျဖစ္သည္။ ဤေဒသနာကိုပင္ သၿဂိဳဟ္ဟုေခၚေသာ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟ၌ ထပ္မံမိတ္ဆက္ေပးခဲ့ျပန္ရာ အဂၤါ(၁၂) ပါး ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားက နာမည္ႀကီးလူသိအမ်ားဆံုး ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။

       အထူးအားျဖင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာကို ဝိပႆနာအျမင္ျဖင့္ စီစစ္ခြဲျခမ္းျပေတာ္မူခဲ့ေသာ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေၾကာင့္ အဂၤါ(၁၂) ပါး ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားက ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ားၾကား၌ ေနလို၊ လလိုပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ဤေဒသနာကား သံသရာလည္ပံုႏွင့္ သံသရာရပ္ပံုကိုျပေသာ ေဒသနာသက္သက္သာျဖစ္သည္။ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးစသည္တို႔ႏွင့္ မပတ္သက္ေပ။

       အျခား ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာကို သံယုတၱနိကာယ္၌ ေတြ႔ရျပန္သည္။ ဤေဒသနာက သုတၱန္ေဒသနာေတာ္ပီပီ လူ႔ျပႆနာ၊ ဘဝျပႆနာကို က်ိဳးေၾကာင္းဆက္ျပထားေပသည္။

       ဘဝျပႆနာသည္ တဏွာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
       တဏွာသည္ ဆႏၵ( Desire) ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
       ဆႏၵသည္ ႏွစ္သက္မႈ၊ မႏွစ္သက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
       ႏွစ္သက္မႈ၊ မႏွစ္သက္မႈသည္ ဖႆေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
       ဖႆသည္ ရုပ္ႏွင့္ နာမ္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ (D : 11, 55)

       လူတစ္ေယာက္၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု၊ ႏိုင္ငံတစ္ခု၌ျဖစ္တတ္ေသာ လူမႈေရး၊ ႏုိင္ငံေရးတို႔ကို ဤသုတ္ေတာ္က အေၾကာင္းရွာျပထားခဲ့သည္။ အဂၤါ(၁၂) ပါး၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားႏွင့္ သေဘာတရားတူေသာ္လည္း ခ်ဥ္းကပ္ပံုအနည္းငယ္ ကြဲလြဲေပသည္။ ဤသည္မွာ ေဒသနာဥာဏ္ေတာ္၏ အစြမ္းပင္ျဖစ္သည္။

       ေနာက္ပဋိစၥသမုပၸါဒ္က လူ၏ေန႔စဥ္ဘဝ၊ ေန႔စဥ္ေဝါဟာရႏွင့္ ပို၍နီးကပ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရျပန္သည္။
       ဒုကၡကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သဒၶါတရားျဖစ္၏။
       သဒၶါကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ပီတိျဖစ္၏။
       ပီတိကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ပႆဒၶိ( ကိုယ္၊ စိတ္ေအၿငိမ္းမႈ) ျဖစ္၏။
       ပႆဒၶိကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သုုချဖစ္၏။
       သုခကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သမာဓိျဖစ္၏။

       သမာဓိကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ နိဗၺိဒါၶဥာဏ္ျဖစ္၏။
       နိဗၺိဒါဥာဏ္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ အႆာဒ( မသာယာႏိုင္မႈ) ျဖစ္၏။
       အႆာဒကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ဝိမုတၱိ(လြတ္ေျမာက္မႈ) ျဖစ္၏။
       ဝိမုတၱိကိုအေျခခံ၍ ဝိမုတၱဥာဏဒႆနဥာဏ္ျဖစ္၏။
       ဒုကၡကိုအေၾကာင္းခံ၍ သဒၶါျဖစ္သည္ ဆိုေသာစကားသည္ အလြန္အဓိပၸါယ္ရွိသည္။

       လူသည္ ဒုကၡေတြ႔မွ သဒၶါတရားေပါက္ကာ ဘာသာတရားဖက္သို႔ ဦးလွည့္လာတတ္သည္။ ယေန႔ လတ္တေလာျဖစ္ေနၾကေသာပံုစံႏွင့္ အေတာ္နီးစပ္ေနေပသည္။ ယေန႔ဟုဆိုေသာ္ ယခုေခတ္လူသားမ်ားကို ေစာ္ကားသလို ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။ အ႒ာကထာဆရာကလည္း ဤသို႔ပင္ မွတ္ခ်က္ခ်သျဖင့္ ထိုေခတ္ကလည္း ဤသို႔ပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

       အဓိကအားျဖင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဖာ္ျမဴလာသံုးမ်ိဳးႏွင့္အထက္ရွိႏိုင္ေၾကာင္း ပညာရွင္တို႔ ယူဆၾကေလသည္။

       ၁။ သံသရာလည္ေၾကာင္း၊ ျပတ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျမဴလာ
       ၂။ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ ေဖာ္ျမဴလာ
       ၃။ ဘဝဒုကၡမွ ဘဝထြက္ေျမာက္ေရး ေဖာ္ျမဴလာ ဟူ၍ပင္ျဖစ္သည္။

       ဤသို႔ဆိုေသာ္ ေဗာဇၥ်င္(၇) ပါးကိုလည္း ေမ့ထား၍ ရမည္မထင္။ ေဗာဇၥ်င္္(၇) ပါးကသည္ပင္ တစ္ခုကိုတစ္ခုအေၾကာင္းခံၿပီးမွ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည္။
       သတိမရွိပဲ ဓမၼဝိစယမျဖစ္
       ဓမၼဝိစယမရွိပဲ ဝီရိယမရွိ
       ဝီရိယမရွိပဲ ပီတိမျဖစ္
       ပီတိမျဖစ္ပဲ ပႆဒၶိမျဖစ္
       ပႆတိမျဖစ္ပဲ သမာဓိမျဖစ္
       သမာဓိမျဖစ္ပဲ ဥေပကၡာမျဖစ္- ဟု ဆိုႏိုင္သည္။

       သတိမရွိက ဓမၼကို စူးစမ္းသိျမင္မႈ မရွိႏိုင္၊ စူးစမ္းသိေလးမွ မသိက ဝီရိယထားၿပီးအားထုတ္မႈ မရွိႏိုင္ဟု စသျဖင့္ ဆိုလိုထားေပသည္။

       ေခတ္ပညာရွင္တို႔အလိုအရ “ အရွင္သာရိပုတၱေလာင္းလ်ာကို အရွင္အႆဇိမေထရ္ ေဟာခဲ့ေသာ “ ေယ ဓမၼာ ေဟတုုပၸဘာဝါ” စေသာ ဂါထာသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၏အခ်ဳပ္ဟု ဆိုၾကေလသည္။        ဝိနည္းခႏၶကဝဂ္၌ ကိုယ္က်င့္တရားေရးရာႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေဖာ္ျမဴလာကို ေတြ႔ရျပန္သည္။

       ၁။ ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ကို မျဖည့္က်င့္သူသည္ သီလကို ျဖည့့္က်င့္သည္မမည္၊
       ၂။ သီလမျပည့္သူသည္ စိတ္၏ေအးၿငိမ္းမႈကို မရ၊
       ၃။ စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ မရသူသည္ တရားဓမၼကို ေကာင္းစြာနားမလည္ႏိုင္၊
       ၄။ တရားဓမၼကို မသိျမင္သူသည္ ဒုကၡလြတ္ေျမာက္ရာကို မေရာက္ႏိုင္ ဟု လွလွပပ က်ိဳးေၾကာင္းဆက္စပ္ျပေတာ္မူခဲ့သည္။

       ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သေဘာတရားမ်ားပါဝင္ေနသည့္ ေဒသနာတို႔ကိုၾကည့္ရာ အဂၤါ(၁၂) ပါးျဖင့္ျပေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္က အဘိဓမၼာသေဘာတရားမ်ား မပါဝင္ပဲ နားလည္ရန္မလြယ္ကူရကား အခက္ခဲဆံုးဟု ဆိုရေပေတာ့မည္။

       မည္သို႔ျဖစ္ေစကာမူ ဗုဒၶေဒသနာကို ပညာရွင္မ်ား ေလးစားေနရျခင္းကား ဤ Relativity Theory ကို ရုပ္တရားဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကိုသာမက နာမ္တရားအဆင့္ဆင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ၌ပါ ဆက္စပ္ျပထားႏိုင္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ အထူးသျဖင့္ အိုင္းစတိုင္းကဲ့သို႔ေသာပုဂၢိဳလ္ကို အသည္းခိုက္ေစႏိုင္ေသာ ေဒသနာကား Dependent Oringination ဟုလည္းေကာင္း၊ Relativity Theories ဟုလည္းေကာင္း၊ Casual Relationship ဟုလည္းေကာင္း အဆင္ေျပသလုိ ျပန္ဆိုၾကသည့္ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္စပ္မႈ ေဒသနာပင္ျဖစ္ေပသည္။

       အံ့ၾသဖြယ္မရွိေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္-
       ဗုဒၶသည္ ဓမၼႏွင့္ ထပ္တူၾက၍
       ဓမၼသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႏွင့္ ထပ္တူၾက၏။

       ဤသို႔ဆိုေသာ္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သည္ပင္ ဗုဒၶႏွင့္ထပ္တူပင္ က်ေနျပန္ေသး၏။

       ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သည္ အမွန္တကယ္ ခက္ခဲနက္နဲရံုသာမက အျမင္အားျဖင့္လည္း ခက္ခဲနက္နဲသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္ဟု မွတ္ယူရေပေတာ့သည္။

သီဟနာဒ

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ႏွလံုးသားက ဦးေႏွာက္ကို ထိန္းေက်ာင္းေပးတယ္

ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ ႏူရိုဘုိင္အိုေလာ္ဂ်ီအဖြဲ႔က အလြန္အေရးပါတဲ့ ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈကို ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကတယ္။ ဒါကေတာ့ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းေတြအေပၚအေျခခံၿပီး ဦးေႏွာက္ဟာ အျမဲတမ္းဆန္းသစ္ေနတယ္တဲ့။ အဖိုးတန္တဲ့အခ်ိန္ေတြကို ဘယ္လိုအသံုးခ်မလဲဆိုတဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈအေပၚအေျခခံၿပီး အဲဒီေရြးခ်ယ္မႈကပဲ ဘဝကို ေျပာင္းလဲေစျပန္ပါတယ္။

လူအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရးတုိင္းဟာ ဦးေႏွာက္ကို ေျပာင္းလဲေစပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ေကာင္းမြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းမြန္သည္ျဖစ္ေစ အင္မတန္ရင္းႏွီးတဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြက ပိုၿပီးေျပာင္းလဲေစပါတယ္။ ဒီဆက္ဆံေရးကုိ အစျပဳၿပီး အမွတ္တရေတြ၊ ခံစားမႈေတြ ေမြးဖြားေပးႏိုင္ပါတယ္။

အခ်စ္ဇာတ္လမ္းတိုင္းဟာ အငိုနဲ႔ စၾကရတာပါ။ ေမြးဖြားၿပီဆိုကတည္းက ဦးေႏွာက္ဟာ သူ႔ခရီးရွည္အတြက္ ကမၻာသစ္တစ္ခုကုိေရာက္ရသလုိ အံ့ၾသဘနန္းေတြနဲ႔ စတင္ခဲ့ရတယ္။ ကေလးလူမမယ္္ဟာ အျပင္ကမၻာရဲ့ ေတာက္ပတဲ့အလင္းေရာင္ေတြ၊ ထိခိုက္ခံစားရမႈေတြ၊ အထူးအဆန္းပစၥည္းေတြ၊ မျမင္ဘူးတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ၊ အရိပ္မည္းမည္း ပံုရိပ္ေတြ၊ စတာေတြနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ရေတာ့တာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ကိုလႊမ္းမိုးေစတာကေတာ့ သူ႔ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးေနသူပါ။

ဦးေႏွာက္စကင္(န္) က ကေလးနဲ႔ မိခင္တို႔ ဦးေႏွာက္ေတြရဲ့ သဟဇာတျဖစ္ေနမႈကို ျပႏိုင္ေပမယ့္ တစ္ေယာက္တည္းရဲ့ ဦးေႏွာက္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ အဇၥ်တၱအေႏွာင္အဖြဲ႔ကိုေတာ့ မျပႏိုင္ပါဘူး။ ခႏၶာကိုယ္ကြဲေနေပမယ့္ ဦးေႏွာက္ရဲ့ခံစားမႈက တူကိုတူေနပါတယ္။ ႏွလံုးသားရဲ့ ဆစ္ဂနယ္ကိုမွီၿပီး မိခင္က သူမ ေျပာခ်င္တာေလးေတြ ကေလးကိုေျပာတယ္။ မ်က္ေစ့၊ မ်က္ႏွာ၊ အသံနဲ႔ ဆက္သြယ္တယ္။

တိုးတက္လာတဲ့ ဦးေႏွာက္ေၾကာဆိုင္ရာ သိပၸံပညာကို ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။ ကေလးရဲ့ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ဘယ္အရာဟာ ပထမဆံုးစြဲက်န္ေနသလဲဆိုတာ သက္ေသျပလို႔ ရသြားပါၿပီ။

သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးရဲ့ အမူအက်င့္၊ အေတြးအေခၚ၊ သူ႔ကိုယ္သူျမင္တဲ့သေဘာထား၊ ၾကင္ယာဖက္ေရြးခ်ယ္မႈ စတာေတြဟာ ဒီပဏာမအဆင့္ကေန စခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေတြကို ေတြ႔ရွိမႈဟာ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အာရံုေၾကာဆိုင္ရာ သိပၸံပညာရဲ့ အဆံုးပဲလို႔ ထင္ခဲ့ၾကတယ္။ ပထမ မ်ိဳးရိုးဗီဇ၊ ဒီေနာက္ ကေလးဘဝက ပံုရိပ္ေတြ စြဲထင္က်န္ေနတဲ့ ဦးေႏွာက္ရဲ့ အေလ့အထ၊ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒါေတြထပ္ေတြ႔ရေတာ့-

ဒါေပမယ့္ က်ယ္ျပန္႔လာတဲ့ ဦးေႏွာက္ဆိုင္ရာ ေလ့လာမႈေတြက ဒါေတြတင္မကပဲ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ေနာက္ မိတ္ေဆြဖြဲ႔မႈေတြ၊ ဘဝရဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေလးေတြ၊ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈေတြ၊ အိမ္ေထာင္ဖက္ ေရြးခ်ယ္မႈေတြဆီကို ေျခဆန္႔ၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ေဘာ္ဒီစစ္စတန္က သူ႔မိခင္နဲ႔တသားတည္း ရိွေနခဲ့တာကို သတိရေနတယ္။ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့လည္း ဒီလုိတသားတည္းရွိတဲ့ ဆက္ဆံေရးကို ေတာင့္တေနတတ္ပါတယ္။ ဒီဆက္ဆံေရးဟာ ဇနီးေမာင္ႏွံၾကားမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္၊ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အေရးတႀကီး ဆက္ဆံရတဲ့ ဆက္ဆံေရးဆိုရင္ ဦးေႏွာက္ကို ပံုသ႑ာန္ေျပာင္းလဲေစပါတယ္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ဦးေႏွာက္က လူကိုေျပာင္းလဲေစျပန္ပါတယ္။

မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ Daniel Siegel နဲ႔ Allan Schore တို႔က ေလာ့(စ္) အိန္ဂ်ယ္လိ၊ ကယ္လီဖိုးနီးယားတကၠသိုလ္ ကြန္ဖရင့္တစ္ခုမွာ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါက ကေလးငယ္ကုိျပဳစုုျခင္းက ဗီဇကို ဘယ္လိုေျပာင္းလဲေစတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါမွာ ဗီဇကဇာတိျပလာတဲ့ကိစၥဟာ ဘယ္ေလာက္လႊမ္းမိုးႏုိင္မႈ ရွိႏိုင္မလဲဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဦးေႏွာက္နဲ႔ စိတ္ပညာရွင္ ေဒါက္တာ Siegel က ကေလးဘဝက မိခင္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေမ့ေပ်ာက္မရျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားမႈအေၾကာင္း၊ ၿပီးေတာ့ ရိုမစ္တစ္အခ်စ္ကို ဆက္လက္ရွာေဖြေနတတ္ေၾကာင္းရွင္းျပၿပီး ရိုမစ္တစ္အခ်စ္က ဦးေႏွာက္ရဲ့ ပံုသ႑ာန္နဲ႔ အလုပ္လုပ္မႈဖန္ရွင္ကို ျပန္လည္ပံုသြင္းတတ္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။

ဒါေတြက ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးဆက္ေတြကို အားေပးႏိုင္ပါသလား။

“အသက္ရွည္စြာ ေနထိုင္ရမႈ၊ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သိပၸံနည္းက် ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈေတြအရ အျပန္အလွန္ အားကိုးအားထားျပဳရတဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြဟာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ေကာင္းက်ိဳးေတြအမ်ားႀကီး ေမြးဖြားေပးႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေထာက္ျပေနပါတယ္” လုိ႔ ေဒါက္တာ Siegel က ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အားေပးမႈဟာ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ရွည္လည္းရွည္ၾကာ၊ အားေပးမႈလည္း အျပန္အလွန္ရွိတဲ့ ဆက္ဆံေရးဟာ ထူးထူျခားျခားကို အက်ိဳးရွိေစပါတယ္။

အိမ္ေထာင္ဖက္ေရြးခ်ယ္ရာမွာ ဘယ္ေလာက္စဥ္းစားခဲ့ရသလဲဆိုတာကို စဥ္းစားပါ။ အားကိုးလို႔၊ ယံုၾကည္လို႔ရပါ့မလားဆိုတာ တစ္ေယာက္ရဲ့မ်က္လံုးေတြကတဆင့္ ရွာေဖြရတာေတြ၊ အက်င့္ေဟာင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကိုစြန္႔ အေလ့အက်င့္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ျပဳစုေပးေနရတတ္တာေတြ၊ အေတြးအေခၚ၊ ဓေလ့ထံုးစံ၊ အစားအေသာက္၊ မိတ္ေဆြသစ္တိုးပြါးလာမႈ၊ မိသားစုအေရအတြက္ တိုးပြါးလာမႈစတာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေပါက္ကြဲရတတ္တာေတြ၊ ဒါေတြအားလံုးဟာ ဦးေႏွာက္ကုိ ပံုစံအသစ္ေဖာ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။

လူႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္လိုက္ၿပီဆိုရင္ ဦးေႏွာက္ဟာ နယ္ပယ္တစ္ခု ခ်ဲ႕ထြင္လိုက္ရပါတယ္။ “ ငါ” အစား “ ငါတို႔ ” ဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္။ ကိုယ္ဘယ္သူျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဦးေႏွာက္ကသိၿပီး ဘယ္သူဟာ ငါမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို အင္ျမဴးစစ္စတန္က သိပါတယ္။ ဒါကို အာရံုရဲ့ အကူအညီနဲ႔ အသစ္ဝင္လာတဲ့ ဒုတိယလူကို အင္ျမဴးစစ္စတန္က သိမ္းဆည္းထားပါတယ္။

ခ်စ္တင္းေႏွာတဲ့အခါ၊ ဖလူးျဖစ္ေနတဲ့အခါ၊ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ အေအးပတ္တဲ့အခါေတြမွာ ကိုယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူနဲ႔ အိုင္ဒင္ဒတီျခင္း အလဲအလွယ္ အနည္းငယ္လုပ္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် အိုင္ဒင္ဒတီျခင္း တသားတည္းလိုလိုျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အေရျပားျခင္းထိေနတာမကေတာ့ပဲ ႏွလံုးသားျခင္းပါ ထိေနၾကပါေတာ့တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ အေကာင္းဆံုးေက်ာင္းပါ၊ က်ဴရွင္ကေတာ့ ေစ်းႀကီးပါတယ္။ အိမ္စာတစ္ခ်ိဳ႕ဆို နာနာၾကည္းၾကည္းလုပ္ရတာေတြေတာင္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ UCLA က ဦးေႏွာက္နဲ႔ သိပၸံပညာရွင္ Noami Eisenberger က လူတစ္ေယာက္ဟာ ပစ္ပယ္ျခင္းခံရၿပီဆိုရင္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ နာက်င္မႈေတြေတာင္ ဦးေႏွာက္မွာ ထင္ေနတယ္လို႔ ျပသသြားခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခ်စ္သူရဲ့ပစ္ပယ္ျခင္းကို ခံရၿပီဆိုရင္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး နာက်င္ေနတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေနရာက နာက်င္ေနတယ္ဆိုတာ ေထာက္ျပလို႔ေတာ့ မရပါဘူး။

အဂၤလိပ္ပဲေျပာေျပာ၊ တရုပ္ပဲေျပာေျပာ ဒီလိုျဖစ္လာရင္ “ အသည္းကြဲ” တယ္လို႔ ေဖာ္ျပၾကပါတယ္။ တကယ္ နာနာက်င္က်င္ ခံစားၾကရပါတယ္။

ေႏြးေထြးတဲ့ အထိအေတြ႔က်ျပန္ေတာ့လည္း အားလံုးကို ေျပာင္းလဲေစႏိုင္ျပန္ပါေရာ။ ဗာဂ်ီးနီးယားတကၠသိုလ္က အာရံုေၾကာဆိုင္ရာ သိပၸံပညာရွင္ James Gan က အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ့ ေျခခြင္ကို လွ်ပ္စစ္ေရွာ့တိုက္ၿပီး ၂၀၀၆- ခုႏွစ္က စမ္းသပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူမမွာ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဆက္ဆံေရးရွိပါတယ္။ စမ္းသပ္မႈက ေရွာ့(ပ္) မတိုက္္မီ စိတ္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ေရွာ့တိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ နာက်င္မႈ အတိုင္းအတာကို မွတ္သားေပးထားတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ ေရွာ့တိုက္ၾကျပန္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ သူမရဲ့ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ခ်င္းဆုပ္ထားခိုင္းပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္က ပထမအႀကိမ္တုန္းကအတိုင္းပါ။ ဒီတစ္ခါမွာ နာက်င္မႈအတိုင္းအတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဦးေႏွာက္ကတဆင့္ အာရံုေၾကာတုန္႔ျပန္မႈဟာ သိသိသာသာ ေလွ်ာ့နည္းသြားပါသတဲ့။

ျပႆနာေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာ ဒီလိုတုံ႔ျပန္မႈေတြ မရွိပါဘူး။ ခိုင္မာတဲ့ ဆက္ဆံေရးလည္းရွိမယ္၊ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ့လက္ကိုလည္း ကိုင္ထားရမယ္ဆိုရင္ ေသြးတိုးမႈကို ေလွ်ာ့က်ေစတယ္၊ စထရက္ကို သက္သာေစတယ္။ က်န္းမာေရးလည္း ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစၿပီး ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ နာက်င္မႈေတြကိုလည္း သက္သာေစပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သိပ္ၿပီးလြယ္ကူလွတဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ျပန္ဘူး။

ပိုၿပီးၾကင္နာေဖးမတတ္တဲ့ အေဖာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔၊ သူ႔ရဲ့ခံစားခ်က္ေတြကိုသိဖို႔၊ သူ႔နာက်င္မႈ၊ ေတာင့္တမႈေတြကိုသိဖုိ႔ စတာေတြလိုအပ္ပါတယ္။ အက်င့္ေဟာင္းေတြကို စြန္႔ပစ္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္ကူလွတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေတြက အာရံုေၾကာေတြထဲမွာ စြဲထင္ေနၿပီးသားေတြပါ။ ဒါေတြအေပၚ ထပ္တလဲလဲအာရံုက်မေနဖို႔ နည္းလမ္းရွာရမွာပါ။ ဇနီးေမာင္ႏွံတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ဒီအခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ကုသထံုးေတြနဲ႔ ကုသၾကတာ၊ “ ႏွစ္ကိုယ့္တစ္စိတ္ ” စိတ္ထားကို အားေကာင္းေစတာ စသည္ေတြ ျပဳလုပ္ၾကရပါတယ္။

Bianca Aceuedo နဲ႔ Arthur Aron တို႔ Stomy Brook တကၠသိုလ္က စိတ္ပညာဌာနမွာ ဆံုမိၾကေတာ့ အခုထက္ထိ “ အရူးအမူးခ်စ္ေနဆဲပါ ” ဆိုတဲ့ ကာလရွည္ၾကာလက္ထပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ့ဦးေႏွာက္ကို ဓာတ္မွန္ရိုက္ၾကတယ္။ သူတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ့ ဓာတ္ပံုကိုၾကည့္ေနစဥ္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ ဦးေႏွာက္ရဲ့ ရီးဝါး(ဒ္) စင္တာေတြဟာ ေတာက္ပေနတယ္။ လက္ထပ္စ ဇနီးေမာင္ႏွံကို (သူတို႔က ကိုကင္းသံုးစြဲသူေတြ) ဓာတ္မွန္ရုိက္ရာမွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ေတြ႔ရပါတယ္။

ထူူးျခားတာက ကိုကင္းသံုးစြဲဲၾကတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံအသစ္နဲ႔မတူပဲ ကာလရွည္ၾကာ အတူလက္ထပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ့ စိုးရိမ္မႈ၊ ေၾကာင့္ၾကမႈေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ဦးေႏွာက္အပိုင္းေတြဟာ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းလို႔ ေနပါတယ္။ မိခင္ေမတၱာနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေက်နပ္မႈ၊ နာက်င္တာေလွ်ာ့နည္းေစမႈေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ဦးေႏွာက္အပိုင္းေတြကလည္း ထူးထူးျခားျခာကိုပဲ ေတာက္ပလို႔ေနပါသတဲ့။

ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အိမ္ေထာင္သည္ဘဝဟာ စိတ္ဖိစီးမႈကို ေလွ်ာ့ေစၿပီး အခ်စ္ခံရတဲ့ကေလးလိုလည္း လံုလံုၿခံဳၿခံဳခံစားရပါတယ္။

ဒီလို အိမ္ေထာင္သည္ရဲ့အခ်စ္ဟာ ကေလးနဲ႔ မိခင္ရဲ့တြယ္တာမႈနဲ႔ တစ္ပံုစံတည္း တူေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုအက်ိဳးေတြရဖို႔ မိခင္နဲ႔တူတဲ့ခ်စ္သူကို တမင္ရွာေဖြေနစရာေတာ့ မလိုပါဘူး။ လူရဲ့ခႏၶာကိုယ္က ဦးေႏွာက္လည္ပတ္ပံုနဲ႔ အဆင့္ေျပာင္းလဲပံုကို သိေနပါတယ္။

သိပၸံစမ္းသပ္ခန္းအျပင္မွာရွိတဲ့ ဥပမာကိုေရာ ေပးႏိုင္ဦးမလား။ ဒီကုထံုးကို (၇၄) ႏွစ္အရြယ္ရွိတဲ့ ကြ်န္မခင္ပြန္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အနီးကပ္သိျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ သူကလည္း ကြ်န္မလို စာေရးဆရာပါ။ ေလျဖတ္ေရာဂါျဖစ္ၿပီး တသက္လံုုးေျပာလာခဲ့တဲ့ ဘာသာစကားကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ရၿပီး “ mem ” ဆိုတာေလးပဲ ေျပာႏိုင္ပါေတာ့တယ္။

ဆံုးရွံဳးသြားတဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ခရီးကို ေတာင့္တရင္း သူနဲ႔ဆက္သြယ္ဖို႔ နည္းလမ္းအသစ္ေတြ ရွာေဖြၾကည့္မိတယ္။ ဂရုစိုက္တဲ့အမူအရာေတြ၊ မ်က္ႏွာအသြင္အျပင္ေတြ၊ ဟာသေျပာတာေတြ စတာေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ အိမ္မွာသူ႔ကို ထူးထူးျခားျခားသင္ေပးခဲ့တာေတြ၊ သူကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ သူ႔ဦးေႏွာက္ဟာ အေကာင္းဆံုးအေနအထားကို ျပန္ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အခု ကြ်န္မတို႔ စကားေျပာလို႔ရၾကၿပီ။ စာအုပ္ေတြေတာင္ သူျပန္ေရးေနၿပီ။ မ်က္စိအျမင္အာရံုကလည္း တိုးတက္လာေနပါတယ္။

ဘဝရဲ့အေတြ႔အႀကံဳေတြကို အေျခခံၿပီး ဦးေႏွာက္က လုိုက္ေျပာင္းလဲေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ဆက္ဆံေရးပါ။ ကိုယ့္အိမ္သူအိမ္သားနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကေလးေတြနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ဒါေတြက ဦးေႏွာက္နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ရဲ့အာဟာရေတြပါ။

ကိုယ္ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့သူနဲ႔ အတူရွိေနတယ္ဆိုတာ ဦးေႏွာက္ကသိေနရင္ ျပႆနာေတြ၊ အခက္အခဲေတြကို စဥ္းစားရင္ အဖိုးတန္အခ်ိန္ေတြကို မကုန္ဆံုးပါေစနဲ႔။ ဒီဘဝက ဘဝရဲ့အသစ္အဆန္းေတြကို ေလ့လာခြင့္ေပးမယ္၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေရာဂါကုထံုးေတြေပးမယ္၊ ခံစားမႈေတြပိုၿပီး ပြင့္လင္းလာမယ္။ ထိလြယ္ရွလြယ္အေနအထားလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ ဒါေတြဟာ ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ့ သခၤန္းစာေတြမို႔ ပိုၿပီးေတာင္ေလးေလးနက္နက္ရွိေစပါတယ္။

လက္ထပ္ထားတဲ့ႏွလံုးသားေတြဟာ အရာအားလံုးကို ေျပာင္းလဲေစႏိုင္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္အပါအဝင္ပါ။

----------။။။။။။----------

( Diane Ackerman ရဲ့ Love’s brain chemistry ကို သင့္တင့္သလုိ ဘာသာျပန္၊ ျပန္ေရးထားတာပါ။ ေလးသြားမွာစိုးလို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ေဆးပညာသက္သက္အပိုင္းတခ်ိဳ႕ ခ်န္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးကို ဘာသာျပန္မိတာက နကုလမာတာနဲ႔ နကုလပီတာတို႔ တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ဆုပ္ၿပီး အားေပးၾကရင္း ေရာဂါကထခဲ့ရတယ္ဆိုတာနဲ႔ တိုက္ဆိုင္ေနသလို၊ ျမန္မာေတြ ေျပာေလ့ေျပာထရွိတဲ့ “ တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္တြဲ” စတဲ့ ခြန္အားျဖည့္စကားလံုးေလးေတြကိုလည္း သတိရမိလို႔ပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒါေတြဟာ သိပၸံပညာက မေတြ႔ေသးတာပဲ။ အခုေတြ႔ေတာ့ နကုလမာတာနဲ႔ နကုလပီတာတို႔ရဲ့ ေမတၱာဓာတ္ေတြဟာ နာက်င္မႈကို သက္သာေစ၊ ေရာဂါလည္းေပ်ာက္ေစဆိုတာ သိပၸံပဲလို႔ သိလုိက္ရလို႔ပါ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ သိပၸံ ( Belief နဲ႔ Science ) ထပ္တူက်ေနတာေလး ေတြးမိလို႔ပါ။

ေနာက္ၿပီး ဒီေဆာင္းပါးေလးကိုဖတ္ၿပီး လူျဖဴေတြ၊ တိုးတက္တဲ့ႏုိင္ငံကလူေတြ အိမ္ေထာင္မျပဳၾကတာကို သိပၸံက ခပ္ေခ်ာ့ေခ်ာ့နဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္သလားလို႔ မဆီမဆိုင္ေတြးရင္း ၿပံဳးမိလုိ႔ပါ။ ဖတ္ၾကည့္ပါ၊ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းပါတယ္။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Original story >> Love's brain chemistry

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

“ကား” ကနဲ႔ “ဖုန္း” ဆုိ က်သြားေတာ့…

ၿမိဳ႕ေတာ္အသစ္အေဟာင္းမ်ားရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးဆီကုိ မျပန္မီေလးမွာတင္ပဲ Singtel က ဖုန္းဆက္ၿပီး mio TV နဲ႔ အင္တာနက္လုိင္းေတြ အဆင္ေျပရဲ႕လား၊ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ေယာက္ လာေရာက္ စစ္ေဆးၾကည့္ေပးဖုိ႔ လုိအပ္ပါသလားလုိ႔ ေမးပါတယ္။ ျပႆနာေတာ့ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိလွေၾကာင္း၊ လာေရာက္ ၾကည့္ရွဳမယ္ဆုိရင္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ လာေရာက္မလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ ေန႔ခင္း (၁၂) နာရီကေန (၃) နာရီအတြင္း လာမယ္လုိ႔ ေျဖၾကားတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာ သူေရာက္လာတယ္။ မီယုိတီဗြီနဲ႔ အင္တာနက္ (ဝက္ဘ္ဆုိက္) ႏွစ္မ်ိဳးစလုံး ေမာ္ဒန္းတစ္ခုထဲကေနပဲ သုံးေနေတာ့ တီဗြီမွာ အနည္းငယ္ထစ္တာမ်ိဳး၊ အင္တာနက္တက္တာ အနည္းငယ္ ေႏွးေနတာမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ေၾကာင္း သူက ရွင္းျပ တယ္။ သူကေျပာေပမယ့္ ႏွစ္ခုလုံး ျပႆနာ ႀကီးႀကီးမားမားေတာ့ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူက ဆက္ေျပာျပတယ္။ mio တီဗြီမွာ ေမာ္ဒန္းတစ္လုံး၊ အင္တာနက္အတြက္ ေမာ္ဒန္းတစ္လုံး သီးသန္႔စီ ထားသင့္ေၾကာင္း၊ Singtel ကုိ ဖုန္းဆက္ရင္ ေမာ္ဒန္းအသစ္ အလကား လာေရာက္တပ္ဆင္ေပးမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပရွာတယ္။

က်ေနာ္ကလည္း ဒီအတုိင္း အလုပ္ျဖစ္ေနေတာ့ သူတုိ႔က အလကား လာဆင္ေပးရင္ေတာင္ ေနာက္ထပ္ ေမာ္ဒန္းတစ္လုံး စားပြဲေပၚမွာ ရွဳတ္ေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ “ကိစၥမရွိပါဘူး။ ေက်းဇူးပါ။ လုိအပ္ရင္ ဖုန္းဆက္ပါ့မယ္” လုိ႔ ေျပာေတာ့ “ဆင္းတဲ(လ္) က အေကာင္းဆုံး ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးခ်င္လုိ႔ပါ” လုိ႔ ေျပာသြားပါေသးရဲ႕။

ပထမဆုံး ကြ်န္ေတာ္ ေဆြးေႏြးခ်င္တာက ဒီကိစၥပါ။ မ်က္ေစ့နဲ႔ မျမင္ရေပမယ့္ အင္တာနက္လုိင္းေတြဟာလည္း လုိတာထက္ ပုိသုံးရင္ ရွဳတ္ေထြးၿပီး အဆင္မေျပမႈ မ်ားစြာ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။

ၿမိဳ႕ေတာ္အသစ္၊ အေဟာင္းေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးဆီ အလည္မျပန္မီ လပုိင္းေလးအတြင္းမွာပဲ (၂) သိန္းတန္ ဖုန္းေတြ ေရာင္းခ်ေပးခဲ့ပါတယ္။ ငါးေထာင္တန္ ဖုန္းေတြကေတာ့ ေျပာသာေျပာေနၾကေပမယ့္ လက္ေတြ႔ တကယ္ျဖစ္လာဖုိ႔ အခ်ိန္လုိလိမ့္ဦးမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ႏွစ္သိန္းတန္ ဖုန္းေတြ ထုတ္ေပးလုိက္တဲ့ေနာက္ ဖုန္းကုိင္ႏုိင္လာတဲ့ လူဦးေရ ဘယ္ႏွစ္သန္း တုိးလာသလဲဆုိတာ တိတိက်က် မသိရေပမယ့္ သန္းခ်ီၿပီး တုိးလာမယ္လုိ႔ေတာ့ ခန္႔မွန္းလုိ႔ ရတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ ျဖစ္လာ မယ့္ ျပႆနာက ကြန္နက္ရွင္းကိစၥပါ။ လုိင္းေတြ ပူးၾကပ္ေနေတာ့ ေစ်းခ်ိဳတဲ့ဖုန္းေတြ ဝင္လာ ရင္ ေစာေစာ က ေစ်းႀကီး ေပး ဝယ္ထား ရ တဲ့ ဖုန္းလုိင္းကုိပဲ လာေရာက္ ထိခုိက္ပါလိမ့္မယ္။ အဲ့သလုိျဖစ္လာရင္ “လူႀကီးမင္း ေခၚဆုိေသာ ဖုန္းနံပါတ္မွာ” ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ပိုၿပီး အလုပ္မ်ားလာစရာ ရွိပါတယ္။

က်ေနာ့္အေတြးထဲမွာေတာ့ ငါးေထာင္တန္ေတြ ဖုန္းေတြမ်ား ထပ္ၿပီး ေရာင္းခ်ေပးခဲ့ရင္ဆုိတာနဲ႔ “လူႀကီးမင္း ေခၚ ဆုိေသာ”ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးအသံ ထပ္တလဲလဲ ၾကားေနမိပါတယ္။

ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဟန္းဖုန္းတစ္လုံး ပုိင္ဆုိင္မႈဆုိတာ အမွန္တကယ္ လုိအပ္တဲ့ကိစၥပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ ဖုန္းေတြ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ မေရာင္းခင္ အစုိးရက အမွန္တကယ္ လုပ္ေပးရမွာက နည္းပညာအကူအညီနဲ႔ ကြန္နက္ရွင္းေတြ ပုိအားေကာင္းလာေအာင္ လုပ္ေပးဖုိ႔ပါ။ မယုံမရွိပါနဲ႔၊ က်ေနာ့္အေရွ႕မွာ ထုိင္ေနတဲ့ ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဖုန္းလုိင္း ဆက္သြယ္ခ်က္ကုိ သ႐ုပ္ျပတဲ့အေနနဲ႔ က်ေနာ့္ေရွ႕မွာ ထုိင္ရင္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖုန္းကုိ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေခၚျပပါတယ္။ သူတုိ႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕ အကြာအေဝးက တုိးတုိးေလး ေျပာတာေတာင္ ၾကားႏုိင္ပါတယ္။ ေခၚေနရင္း “လူႀကီးမင္း ေခၚဆုိေသာ ဖုန္းနံပါတ္မွာ” ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ သနားစဖြယ္အသံကုိ ၾကားလုိက္ရလုိ႔ အားပါးတရ ရယ္မိၾကပါေသး တယ္။ ငါးေထာင္တန္ ဖုန္းေတြမ်ား ေပၚလာခဲ့ရင္ …။

မေတြးရဲေတာ့လုိ႔ ရပ္ထားလုိက္မိတယ္။

ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္းကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေရာက္ၿပီး ဒုတိယေန႔မွာ ေဟာ့တ္ျဖစ္ေနတဲ့ သတင္းက ကားပါမစ္သတင္းနဲ႔ ကားေစ်းေတြ ထုိးက်သြားတဲ့ သတင္းပါ။ ႏုိင္ငံျခားေငြတစ္ေသာင္း ဘဏ္ထဲမွာ ရွိရင္ ပါမစ္မလုိဘဲ ကားတင္သြင္းခြင့္စတာေတြနဲ႔ သတင္းတူဂ်ာနယ္ကြဲေတြ ဝဲပ်ံေနၾကတယ္။ ဒီသတင္းက လက္လုပ္လက္စား ဆင္းရဲသားေတြနဲ႔ေတာ့ သိပ္မဆုိင္လွပါဘူး။ သိန္းေထာင္ေက်ာ္တန္ ကားတစ္စီးကုိ သိန္း (၃၅၀) နဲ႔ ေရာင္းေနလည္း ဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဝယ္မစီးႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔လည္း ဒီသတင္းကုိ စိတ္ဝင္တစား ဖတ္ေနၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ကားတစ္စီးကုိ သိန္း (၅၀) ေလာက္နဲ႔ ရရင္ တုိ႔လည္း ကားစီးႏုိင္ၿပီလုိ႔ ႀကံဳးဝါးေနၾကတယ္။ သူတုိ႔ ႀကံဳးဝါးသံကုိ ၾကားၿပီး ကြ်န္ေတာ့္အေတြးက ၿမိဳ႕ေတာ္အဝင္ ဟြန္းသံေတြနဲ႔ ဆူညံေနတဲ့ ကားတန္းႀကီးဆီကုိ ေရာက္သြားျပန္ပါတယ္။

“ဂိတ္ကုိ ေရာက္ဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္ ၾကာႏုိင္သလဲ အကုိ”
“ပုံမွန္ေတာ့ တစ္နာရီခြဲနဲ႔ ႏွစ္နာရီေလာက္ထိ ၾကာတယ္”
“လမ္းေၾကာရွင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ ေမာင္းရမလဲ”
“အလြန္ဆုံး မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေပါ့ကြာ”

“ဖုန္း” ကိစၥတုန္းက အတုိင္းပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ (ကုိယ့္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘဲ) ေခါင္းနည္းနည္း ကုိက္သြားျပန္တယ္။ ကားအေရအတြက္က အရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ တုိးေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အညာမျပန္ခင္ ေနာက္ဆုံးနံပါတ္ျဖစ္တဲ့ ၃ - ဃ ေတြက ရန္ကုန္လည္း ျပန္ေရာက္ေရာ ၄ - ဃ ေတြကုိ မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဦးေလး တစ္ေယာက္ က ေျပာတယ္။ လကုန္ပုိင္းေလာက္ဆုိရင္ ၅ - ဃ ေတြ ထြက္လာေတာ့မယ္ တဲ့။

ကားေတြက တုိးလာခ်ိန္မွာ လမ္းေတြ တုိးလာတာ မေတြ႔ရဘူး။ ဒါဆုိရင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆုိ႔လာႏုိင္မႈက ေဗဒင္မလုိ၊ နတ္ဆရာမလုိဘဲ ထုတ္လုိ႔ရတဲ့ အေျဖ ျဖစ္သြားတယ္။

စကၤာပူကြ်န္းငယ္ေလးရဲ႕ သုံးပုံတစ္ပုံက ကားလမ္းေတြတဲ့။ ဒါေတာင္မွ ယဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈ႕ေတြ မၾကာမၾကာ ျဖစ္ေနလုိ႔ အမ်ားသုံး ဘက္(စ္)ကား၊ MRT တုိ႔နဲ႔ ခရီးသြားၾကဖုိ႔ အစုိးရက အၿမဲတမ္း အားေပးေနရတယ္။ ကားအခြန္ေတြ အဆမတန္ တင္ထားရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကားဝယ္စီးသူဦးေရက သိသိသာသာ ေလ်ာ့မသြားဘူး။

ဆင္းရဲသားတုိင္း သိန္းငါးဆယ္ေလာက္နဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ကား ဝယ္စီးေစခ်င္ေပမယ့္ ၾကပ္လာမယ့္ ယာဥ္ေၾကာေတြကုိေတာ့ ရင္ေမာေမာနဲ႔ ခံစားေနမိတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အစုိးရ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္က ကုိယ္ပုိင္ကားေတြ၊ ဇိမ္ခံကားေတြ တင္သြင္း ခြင့္ ေပ်ာ့ေလ်ာ့ေပး တာ မဟုတ္ဘဲ လမ္းေတြ ပုိက်ယ္လာေအာင္၊ ပုိေကာင္းလာေအာင္ လုပ္ေပးဖုိ႔၊ လူထုသုံး ဘက္(စ္)ကားေတြ အဆင့္မီမီ ေျပးဆြဲႏုိင္ဖုိ႔ေတြ လုပ္ေပးရမွာလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ကုိယ္ပုိင္ကားေစ်းေတြ က်ေလေလ၊ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆုိ႔မႈ မ်ားေလေလဆုိတာ တုိးတက္တဲ့ႏုိင္ငံတုိင္း ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ လမ္းေပၚက ျပႆနာပါ။

ငါးေထာင္နဲ႔ ဖုန္းတစ္လုံးရရင္၊
သိန္းငါးဆယ္နဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ကား ဝယ္စီးႏုိင္ရင္၊

ေ႐ြ႕လုိ႔မရတဲ့ ကားတန္းႀကီးနဲ႔ “လူႀကီးမင္း ေခၚဆုိေသာ ဖုန္းနံပါတ္မွာ…” ဆုိတဲ့ အသံကုိ ေၾကကြဲစြာ ၾကားေယာင္ေနမိတယ္။ 

(ပံုကို ဤေနရာမွ ရယူပါသည္။)

နည္းပညာကမတုိး ဖုန္းကတုိး။ ကားလမ္းကမတုိး ကားကတုိး။ ဝင္ေငြကမတုိး စားဝတ္ေနေရး စရိတ္ကတုိး။ သမၼႀကီးတုိ႔ အစုိးရရဲ႕ တာဝန္ေတြကုိ စာနာစြာ နားလည္မိလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ၿမိဳ႕ေတာ္အဝင္မွာ စုိင္းထီးဆုိင္ရဲ႕ သီခ်င္းေလးကုိ ညည္းလုိက္မိတယ္။  

“ရန္ကုန္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းေပါ့... ရန္ကုန္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းေပါ့...ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး ထြက္မေျပးပါဘူး...”

“ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာသည္ လူႀကီးမင္း ေခၚဆုိေသာ ဖုန္းနံပါတ္ႏွင့္ မဆက္သြယိမိပါသျဖင့္ …”

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more