ေသနတ္အေၾကာင္း ေျပာၾကည့္မယ္

အရင္ဆုံး ဂလိုဘယ္ ပိုလိစ္ အေမရိကန္ေတြနဲ႔ စ ခ်င္ပါတယ္။
အေမရိကန္ လက္နက္သိုေလွာင္႐ုံေတြ႐ဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္က "When guns are outlawed, only outlaws will have guns."   တဲ႔။

၁။ နယူး မကၠစီကိုျပည္နယ္ Vaughn  ၿမိဳ႕မွာ လူဦးေရ ငါးရာေလာက္ ရိွပါတယ္။ သူတို႔အားလုံးဟာ ( ရဲ အရာရိွ ႏွစ္ေယာက္က လြဲရင္ ) လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ တရားဝင္ ေသနတ္ ကိုင္ေဆာင္ခြင္႔ ႐ွိၾကပါ သတဲ႔။
အဲ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ ရဲ အရာရိွ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ အၾကမ္းဖက္မႈ သမိုင္းရွိေနေတာ႔  ေသနတ္ ကိုင္ေဆာင္ခြင္႔ မရိွၾကပါဘူး။
အမႈ အခင္းျဖစ္လို႔ ရဲေတြက သတိေပးတဲ႔ အခါ
" လက္ထဲက လက္နက္ကို ခ်လိုက္ပါ၊ မဟုတ္ရင္ က်ေနာ္တို႔က ပက္ပက္ စက္စက္ ဆဲရပါလိမ့္မယ္ " တဲ႔။

၂။ ဖိလ္ပိုင္ ႏိုင္ငံ ရဲ႕ ေသနတ္ကိုင္ ပစ္သတ္မႈက ဥေရာပတိုက္ထက္ ပိုမ်ားပါ သတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႔ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ မူႀကိဳေက်ာင္းေတြက  ေသနတ္ကိုင္ ပစ္သတ္မႈ ထက္လည္း  ပိုမ်ားပါ သတဲ႔။
သူတို႔ရဲ႕ ခရစၥမတ္ လက္ေဆာင္ကကို " Give your loved one a Handgun this Christmas. "  (ဟန္းဖုန္း မေပးၾကပါ၊ ဟန္းဂန္းပဲ ေပးၾကတယ္ )

၃။ အိႏၵိယ မွာလည္း ႏိုင္ငံေရး သမားေတြက လြဲရင္  ေသနတ္ကိုင္ေဆာင္ခြင္႔ မရႇိပါဘူး။
ကိုင္ေဆာင္ခြင႔္ ရလုိ႔ ကိုင္ေဆာင္သူေတြရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္ေတာ႔ ရာဇဝတ္မႈေတြ စုံေနပါတယ္။ လုယက္မႈ၊ ဓားျပတိုက္မႈ၊ သတ္ျဖတ္မႈ စတဲ႔ အမႈ ၁၈ မႈ ႐ိွပါသတဲ႔။
အဲဒီ ၁၈ မႈ ထဲမွာ ဆံပင္ပုံစံ ကိုးယို႔ ကားယား ၫႇပ္ထားလို႔ ဆိုၿပီး ပစ္သတ္လိုက္မႈေတာင္ ပါဝင္ေနပါတယ္။

၄။ တ႐ုတ္ျပည္ မွာလည္း ေသနတ္နဲ႔ အျခားလူကို ပစ္ရင္ ေသဒဏ္ပါ။ ဒါေပမယ္႔ အစိုးရအတြက္ ပစ္ေပးတာဆိုရင္ေတာ႔ ရာထူး ႏွစ္ဆင္႔ ခုန္ တက္ သြားပါတယ္။
(မစၥတာ ဂ်င္းမ္ )

၅။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔ပါ။
ေ႐ႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက လက္ကိုင္ဖုန္းနဲ႔ ေသနတ္ အၾကမ္းဖက္သမားေတာ႔ ျမန္မာ ပါလီမန္ေတြထဲ မွာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။
ဂ်ပန္ သတင္းေထာက္ကို ပစ္သတ္ခဲ႔တဲ႔  ေသနတ္ အၾကမ္းဖက္သမား ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ သိခ်င္လို႔ပါ။ ေက်းဇူးဆပ္ပါမယ္။
ျမန္မာအေၾကာင္း ေလ႔လာသူေတြက " အစိုးရအတြက္ ပစ္ေပးတာဆိုရင္  ျမန္မာျပည္မွာက  တ႐ုတ္ျပည္လို ရာထူး ႏွစ္ဆင္႔ မဟုတ္၊ ရာထူး ႐ွစ္ဆင္႔ တက္သြားတယ္ " လို႔ ေျပာေနၾကလို႔ပါ။
ဘာပဲေျပာေျပာ ေနာက္ဆုးံေတာ႔ " When guns are outlawed, only outlaws will have guns." ပဲ မဟုတ္လား။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

နားဝင္မခ်ိဳ ( ၃ ) "စင္ကာပူ ( သို႔ ) ႐ႊံ႕ေျမေပၚေဆာက္တ႔ဲ အထပ္ ( ၈၀ ) တိုက္တစ္လုံး"

လီကြမ္းယုရဲ့ Hard Truths (to keep Singapore going) ထဲက သင့္ေတာ္မယ့္ အပိုင္းေတြကို ေရြးၿပီးဘာသာျပန္ထားတာပါ။ သူ႔အေတြးအေခၚ၊ သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အရင့္အရင္ စာအုပ္ေတြမွာ တခ်ိဳ႕ပါခဲ့ေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ကေတာ့ လူငယ္ဂ်ာနယ္လစ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားတဲ့ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္ၿပီး အေမးအေျဖပံုစံဆိုေတာ့ ပိုၿပီးသြက္ေနတယ္လို႔ ခံစားရလုိ႔ပါ။ တစ္စံုတစ္ရာ ရႏိုင္ေကာင္းပါရဲ့လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
ဇင္ေ၀ေသာ္

ေမး။          ။ ကြ်န္ေတာ္ထင္တာကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းႀကီးတိုးတက္လာတဲ့ စီးပြါးေရးကသာ အႏၱရာယ္ရွိၿပီး ႏိုင္ငံေရးကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြက အဓိကအေရးပါတဲ့အခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေျဖ။           ။ ေမးခြန္းကကို အဓိပၸါယ္ႏွစ္ခြျဖစ္ေနတယ္။ ဘ႑ာေရးမေတာင့္တင္းရင္ ကာကြယ္ေရးလည္း မေတာင့္တင္းဘူး။ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ အတူတကြလုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ ပညာတတ္ျပည္သူေတြမရွိဘဲ ဒီႏွစ္ခုစလံုးကလည္း မျဖစ္ႏုိင္ျပန္ဘူး။ ဘ႑ာေရးကို ေတာင့္တင္းေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ လူသားအရင္းအျမစ္ကေန ရႏိုင္သမွ် ပိုရေအာင္လုပ္ယူရတယ္။ လူထုကိုေလ့က်င့္ထိန္းေက်ာင္းေပး၊ စုစည္းပညာေပး၊ အျခားကမာၻ႕ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ သူတို႔ကို ဆက္သြယ္ေပး၊ အဲသလို အင္တာေနရွင္နယ္ျဖစ္လာ တာဟာ ႏိုင္ငံအတြက္ အဓိကတန္ဖိုးေတြျဖစ္လာတယ္။

ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကို ငါတို႔က ေက်ာ္တက္လာႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါကလည္း သူတို႔က ငါတို႔ကုိ ႀကိဳးကိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားလို႔။ စင္ကာပူမွာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုရွိတယ္။

၁၉၆၈- ခုတုန္းက အေမရိကကိုေရာက္ၿပီး ငါေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ဥေရာပတစ္တိုက္လံုးက ေအးေအးေဆးေဆးလုပ္ေနခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ေတြက သူတို႔စက္ရံုေတြ ကမာၻအႏွံ႔ တိုးခ်ဲ႕ တည္ေဆာက္ေနၾကတယ္။ လမ္းတစ္ဝက္အထိ အေမရိကန္ေတြအတိုင္း ငါတို႔စတင္ ခဲ့ၾကတယ္။ တရုတ္၊ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ ေဟာင္ေကာင္မွာ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ေနတယ္။ သိပ္အႏၱရာယ္မကင္းဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔က စင္ကာပူကို အေျခခ်ဖို႔ ေရြးခ်ယ္ၾကတယ္။ သူတို႔လိုအပ္တဲ့ အေနအထားေတြျဖစ္ေအာင္ တို႔ဖက္က ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ စင္ကာပူဟာ ကြန္ပ်ဴတာစင္တာတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွ ပက္ထရုိခဲမိကယ္ ဘက္ကို ငါတို႔ဦးျပန္လွည့္ၾကတယ္။

အခု ငါတို႔ရေနတဲ့ စီးပြါးေရးအေနအထားဟာ မဟာသီယာ မက္မက္ေမာေမာ လိုခ်င္ေနတဲ့ အေနအထားပဲ။ ဥပမာ- ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္း။ တုိ႔ဆီကေန သေဘၤာေတြျဖတ္ယူဖို႔ တန္ဂြ်န္ပီလီပ ဆိပ္ကမ္း သူတည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။ ရထားလမ္းေၾကာင္းျဖတ္ေတာက္ဖို႔ သူဆႏၵရွိလာျပန္တယ္။ ဒီရထားလမ္းက ဂ်ဴေရာင္းဆိပ္ကမ္းနဲ႔ တန္ဂြ်န္ပါဂါကို ဆက္သြယ္ ထားတာ။ တာရင္ဂႏူက ေက်ာက္သံပစၥည္းေတြ အိတ္စပို႔လုပ္ၾကဖို႔ပဲ။ ၁၉၉၂- ခုေနာက္မွာ ရထားလမ္းလည္းပိတ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကလန္းဆိပ္ကမ္းဖက္ ဦးလွည့္ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အခု တန္ဂြ်န္းပီလီပ ဆိပ္ကမ္းေပါ့။ သူတို႔သေဘာထားက “ I win, you lose” ပဲ။ အင္ဒိုနီးရွားကလည္း သိပ္မကြာလွဘူး။ ဂ်ကာတာဆိပ္ကမ္းနားက Tanjung Priok ဆိပ္ကမ္းကို ပုဂၢလိကပိုင္ခ်ေပးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ဘာေျပာတယ္ထင္လဲ။ ႏိုး စင္ကာပူတဲ့။ အဲဒီဆိပ္ကမ္းကုိ ေဟာင္ေကာင္က ဟူခ်ီဆန္ကိုေပးလိုက္တယ္။ ဘာတန္ ဆိပ္ကမ္းကိုလည္း သူတို႔ တိုးခ်ဲ႕ၾကတယ္။ တို႔ဆီက ကာစတန္မာေတြကို ျဖတ္ယူဖို႔ပဲ။

ငါတို႔ကို သူတို႔ၾကည့္မရတာက ငါတို႔က ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္ဆံေနသူေတြျဖစ္လို႔ပဲ။ ဒီလိုႏိုင္ငံေတြက တကမာၻလံုးမွာရွိေနတာ။ လူျဖဴေတြကို ၾကည့္။ ေတာင္အာဖရိက၊ အာဖရိက၊ ၾသစေတးလ်၊ နယူးဇီလန္၊ ကေနဒါ တကမာၻလံုးမွာရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ သမိုင္းကကိုပဲ မဆံုးႏိုင္တဲ့လူေတြ ေရြ႕ေျပာင္းအေျခခ် ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုပဲ။

ေနာက္ဆံုး တတိယအခ်က္ကေတာ့ စင္ကာပူလူထုပဲ။ တို႔က တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ထိုင္ၿပီးျငင္းခံုေနၾကရင္ ဘယ္လိုလုပ္တိုးတက္လာမလဲ။ တို႔လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘာျဖစ္လို႔အဂၤလိပ္စာကို ရံုးသံုးအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္ထင္သလဲ။ ငါ့ရဲ့ မီမ္မြား(ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း) ထဲမွာ ဒီအေၾကာင္း ထည့္ေရးခဲ့ၿပီးၿပီ။ တရုတ္ဘာသာစကားကို ရံုးသံုးထားဖို႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဆႏၵရွိၾကတယ္။ သူတုိ႔ ေထာက္ျပတာက တရုတ္ျပည္ဟာ စူပါပါဝါျဖစ္လာၿပီး တရုတ္စကားဟာလည္း အေရးပါတဲ့ ဘာသာစကားတစ္ခု ျဖစ္လာေတာ့ မယ္ေပါ့။ သူတို႔ကို ငါစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ မင္းတို႔မွာ ဒီျပႆနာမ်ိဳး ရွိေနသကိုး။ မင္းတို႔နဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး လုပ္ရလိမ့္မယ္။ စင္ကာပူကို သီရိလကၤာပံုစံျဖစ္သြားမွာကို မလိုလားဘူး။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ေနာက္ အဂၤလိပ္ရံုးသံုးကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး ဆင္ဟလီဘာသာ ရံုးသံုး လုပ္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ အဂၤလိပ္စာေကာင္းေကာင္းတတ္ထားတဲ့ တမီး(လ္) ေတြ ဘာမွ အသံုးမက်ျဖစ္သြားေရာ။ အဲဒီေနာက္ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ဆက္တက္ေတာ့တာပဲ။

ငါ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြက ရွင္းပါတယ္။ နံပါတ္တစ္- ျပည္တြင္းေရး တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းရမယ္။ လူတိုင္းတန္းတူအခြင့္အေရးရမယ္။ လူတိုင္းအဂၤလိပ္စာ သင္ရမယ္။ ဘယ္သူမွ အဂၤလိပ္မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ အခြင့္အေရး ပိုမရဘူး။

ဒုတိယက- ကမာၻ႕စီးပြါးေရးေလာက သံုးစြဲတဲ့ဘာသာစကား။ ၁၉၆၀- ခုေတြမွာ တရုတ္က ဘာစီးပြါးေရးေတြမ်ား ရွိေနလို႔လဲ။ တရုတ္ပစၥည္း၊ တရုတ္ေဆး၊ တရုတ္ဗိေႏၶာေဆး၊ ဒါပဲ။ အေမရိကန္ေတြ TV ကေန လုပ္ခ်လိုက္ေတာ့ အဂၤလိပ္စကားက ကမာၻကိုျပန္႔သြားေရာ။ အခု အင္တာနက္။ တကမာၻလံုးကို ၿခံဳမိေနၿပီ။ အခုငါတို႔က ပညာေရးဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္ေနၿပီ။ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြက အဂၤလိပ္စာသင္ရမယ္လို႔ သိလာၾကၿပီ။ ဒါဆို ငါတို႔က ေရွ႕ကေရာက္ေနႏွင့္ၿပီးသားပဲ။

ဘယ္အခ်က္က ငါ့ကိုေမာင္းႏွင္ခဲ့တာလဲ။

ျပည္တြင္းတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးပဲ။ လူတိုင္းကို တန္းတူရည္တူဆက္ဆံတယ္။ မင္းလုပ္ႏိုင္တာေတြေပၚ အေျခခံၿပီး ငါတို႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္။ ဒါဟာ တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရးပဲ။ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာစကား၊ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာေတြကို ၾကည့္မေနဘူး။ မင္းအလုပ္လုပ္ႏုိင္ရင္ မင္းအလုပ္ရမယ္။ ဒါပဲ။

ဒါက ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရတာ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္က Gallup က ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ့ တိုးတက္မႈအတြက္ သုေတသနလုပ္ၿပီး ေလ့လာၾကတယ္။ အဓိကအခ်က္က အရည္အေသြးလို႔ သူတို႔ဆိုတယ္။ ၁၉၈၀- ခုေတြက သူတို႔ေျပာခဲ့တာရွိတယ္။ ဂ်ပန္နဲ႔ ဂ်ာမဏီက စီးပြါးေရးမွာ အေမရိကကို ေက်ာ္တက္ေတာ့မယ္တဲ့။ မေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အေမရိက က တစ္ကမာၻလံုးက ပညာရွင္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တယ္။ တရုတ္ျပည္ဟာ စူပါပါဝါျဖစ္လာႏုိင္ သလားဆိုတာ တရုတ္ျပည္ဟာ ကမာၻ႕ပညာရွင္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သလားဆိုတာေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္။

စင္ကာပူက လက္ရွိအရည္အခ်င္းရွိသူေတြကို ရေအာင္ထိန္းၿပီး အရည္အခ်င္း အသစ္ေတြကို ရေအာင္ဆြဲေဆာင္ရမယ္။ အရည္အခ်င္းဆိုရာမွာ ပညာေရးတစ္ခုတည္းကို ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေဘာလံုးသမားေတြ၊ တင္းနစ္သမားေတြ၊ အဆိုေက်ာ္ေတြ၊ အားလံုးအကုန္ပဲ။ ဒီေတာ့မွ ႏိုင္ငံက လႈပ္ရွားတက္ၾကြေနမယ္။ ၿမိဳ႕ကိုတည္ေဆာက္ရင္း တခ်ိန္တည္းမွာ ႏုိင္ငံေတာ္ကိုပါ တည္ေဆာက္ၿပီးသား ျဖစ္ေနရမယ္။

အရည္အခ်င္းဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ေလးမ်ိဳးခြဲၾကည့္ၾကတယ္။

၁။ တည္ထြင္ၾကံဆသူ
၂။ စီးပြါးေရး ကြ်မ္းက်င္သူ
၃။ ဦးေဆာင္သူ
၄။ ဦးေဆာင္သူကို လမ္းျပသူ- တဲ့။

အေမရိကန္ေတြက အားလံုးကို အႏိုင္ရလုိက္တယ္ဆိုတာက သူတို႔မွာ အဲဒီေလးမ်ိဳးစလံုး ရွိေနလို႔ပဲ။ ဒီယဥ္ေက်းမႈကို သူတို႔က စနစ္တက် ေမြးျမဴၿပီး အရည္အခ်င္းကို ပ်ိဳးေထာင္ယူၾကတယ္။

အစတုန္းကေတာ့ ဒါေတြကို ငါလည္းနားမလည္ခဲ့ဘူး။ ငါတို႔ ၿဗိတိန္မွာ ေက်ာင္းၿပီးခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ၿဗိတိသွ်ေတြက အေမရိကန္ေတြနဲ႔ မတူဘူး။ သူတို႔က အေျပာင္းအလဲ လုပ္ဖို႔ လက္ေႏွးတယ္။ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ သူပဲေနၾကတယ္။ အေမရိကန္ေတြကမွ တကယ့္စူးစမ္းေရးသမားေတြ။ ဒီကေန႔ ဘာေလ့လာမိသလဲဆိုရင္ စင္ကာပူဟာ အက်ိဳးအျမတ္ရေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ႏုိင္ငံ ျဖစ္ရမယ္။ ဒါမွ ႏိုင္ငံလည္း တိုးတက္ခ်မ္းသာ လာမယ္။ ဒါမွလည္း ကာကြယ္ေရးေတာင့္တင္းၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနလို႔ရမယ္။ စင္ကာပူဟာ ေနာ္ေဝလို၊ ဆြီဒင္လို၊ ဒိန္းမတ္လို အတူတူပဲလို႔သာ သေဘာထားလို႔ကေတာ့ စင္ကာပူလည္း ေပ်ာက္သြားမယ္။ စင္ကာပူဆိုတာ ရြံ႕ေျမေပၚမွာ ေဆာက္ထားတဲ့ အထပ္ရွစ္ဆယ္ရွိ တိုက္တစ္လံုးပဲ။ ဘယ္နည္းနဲ႔ ျဖစ္ႏုိင္သလဲဆိုတာ တို႔ခက္ခက္ခဲခဲ စဥ္းစားအႀကံထုတ္ခဲ့ရတယ္။ အခုဆို ေနာက္ထပ္ အထပ္(၂၀) တိုးၿပီး အထပ္တရာရွိတဲ့ တိုက္ေတြေဆာက္ႏိုင္ၿပီ။ ဒါက ငါတို႔ေဖာင္ေဒးရွင္း ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနၿပီလဲဆိုတာ မင္းတို႔သေဘာေပါက္ဖို႔ သာဓကထုတ္ျပတာ။ စင္ကာပူရဲ႕ အဓိက အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က လူမ်ိဳးေပါင္းစံုတာ၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ အခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈရွိတာပဲ။ ဒါမရွိဘဲ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တိုက္ခိုက္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ စင္ကာပူေတာ့သြားၿပီ။

ေမး။          ။ အခ်င္းခ်င္း ၿငင္းခံုေနၾကရင္ဆိုတာက ႏိုင္ငံေရးအယူအဆ မတူသူေတြကို ထိန္းသိမ္းတတ္တာရဲ႕ ဆင္ေျခမ်ားျဖစ္မေနဘူးလား။

ေျဖ။           ။ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို မဟုတ္ဘူး။ လူမ်ိဳးစုျခင္း၊ ယံုၾကည့္မႈျခင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈျခင္း၊ ဘာသာစကားျခင္းျဖစ္တတ္တဲ့ ပဋိပကၡေတြကို ေျပာတာ။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာထား မတူညီမႈက တျခားသပ္သပ္။ တကယ္လို႔ ငါတို႔မွာသာ လူမ်ိဳးစုျခင္း၊ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈျခင္း၊ ပဋိပကၡေတြျဖစ္ၾကည့္ စင္ကာပူလည္း Beirut လို ၿပိဳကြဲသြားမယ္။ စင္ကာပူထဲမွာရွိတဲ့ မေလးေတြ၊ ပညာသိပ္မတတ္ရွာတဲ့ အိႏၵိယန္းေတြကို သူတို႔လည္း ဒီအဖြဲ႔အစည္းထဲမွာပါတယ္၊ သူတို႔လည္း ကိုယ္ပိုင္တိုက္ခန္းေတြရွိတယ္၊ အလုပ္အကိုင္ေတြရွိတယ္၊ သူတို႔ ကေလးေတြ လည္း အားလံုးရဲ႕ကေလးေတြနဲ႔အတူတူ ေက်ာင္းမွာပညာသင္ၾကားခြင့္ရတယ္ဆိုတဲ့ အသိသာ ေပးမထားႏုိင္ဘူးဆိုရင္ ငါတို႔လည္း Beirut လို ျဖစ္သြားမွာပဲ။ ဗံုးေတြ တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး ေပါက္ထြက္လာမယ္။ (Beirut ဆိုတာ လက္ဘႏြန္ႏိုင္ငံထဲက ခရစ္ယာန္နဲ႔ မြတ္ဆလင္တို႔ၾကား ျဖစ္ပြါးခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ပါ။ ၁၉၇၅- ခုႏွစ္ကေန ၁၉၉၀- အထိ ၾကာျမင့္ခဲ့ပါတယ္။)

ေမး။          ။ ဒီလုိ ထိလြယ္ရွလြယ္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုက ႏိုင္ငံေရးအယူအဆ ကြဲျပားမႈကို လက္ခံက်င့္သံုးသြားႏိုုင္ပါသလား။

မင္းတို႔က ႏိုင္ငံေရးသေဘာထားေတြ ေပ်ာ့ေျပာင္းသင့္ၿပီ၊ အတိုက္အခံပါတီကို ခြင့္ျပဳသင့္ၿပီလို႔ ဆိုၾကတယ္။ ဒါဆိုရင္ မင္းတို႔ပတ္ဝန္းက်င္ကို ခဏေလာက္လွည့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေရွ႕အာရွမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အစုိးရအေျပာင္းအလဲ လုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏိုင္ငံေရးတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ပံုမွန္ခရီးဆက္ႏုိင္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြ႔မိရင္ ငါ့ကုိေျပာျပစမ္းပါ။

ငါ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ပီေအပီပါတီကို အမႊမ္းတင္ဖို႔၊ ငါ့ကိုယ္ငါအမႊမ္းတင္ဖို႔၊ ဘယ္ေခါင္းေဆာင္ကိုမွ အမႊမ္းတင္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ စင္ကာပူရဲ့အနာဂတ္ လံုၿခံဳေကာင္းမြန္ဖို႔၊ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ပံုမွန္တိုးတက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ဖို႔ပဲ။ ငါက လုပ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ စင္ကာပူ အတြက္ ဘာမွ ငါထပ္လုပ္မေပးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

အခု ငါလုပ္ႏိုင္ေသးတာကေတာ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ျပန္လည္ေလ့လာ သံုးသပ္ၿပီး စင္ကာပူေရွ႕ခရီး ေျဖာင့္ေျဖာင့္ဆက္ဖို႔ အေတြ႔အႀကံဳ ျဖန္႔ေဝေပးခဲ့ဖို႔ပါပဲ။ စင္ကာပူ ဒီအတိုင္းပဲ အျမဲရွိေနမလား။ ဒါကို ငါမသိဘူး။ စင္ကာပူဟာ တျခားအာဆီယံႏိုင္ငံေတြနဲ႔ မတူျခားနားသလား။ အခုထိေတာ့ မတူျခားနားဆဲပဲ။ ေဒသတြင္းမွာ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈရွိဖို႔ ေနရာေကာင္းမွာရွိေနၾကတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လွဳပ္ရွားလို႔ရတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာဆိုလို႔ရတယ္။

ဒါဆိုရင္ ငါတို႔က နယူးဇီလန္လို အႏၱရာယ္ရွင္း ေဘးကင္းတဲ့အေနအထားမွာလား။ ငါတို႔ေလတပ္ေတြ ဖ်က္သိမ္းၿပီး နယူးဇီလန္လို ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေနၾကေတာ့မွာလား။

ငါေတာ့ နယူးဇီလန္လို မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ စီးပြါးေရးအရ အလုပ္ျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္လွဳပ္ရွားစရာ မေကာင္းဘူး။ ဟုတ္တယ္။ သူတို႔က ကမာၻမွာ အေကာင္းဆံုးျမက္ေတြ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္တယ္။ ျမင္းေတြ၊ ႏို႔စားႏြားေတြ၊ သိုးဆိတ္ေတြ ေမြးျမဴရာမွာေတာ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘဝက ပ်င္းစရာႀကီးလို႔ ငါထင္တယ္။ ငါတို႔က ကမာၻမွာ တိုးတက္မႈအျမန္ဆံုး တရုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယၾကားမွာ ေနေနၾကရတာ။ ငါတို႔ပါေရာၿပီး တိုးတက္မလာဘူးဆိုရင္ ငါတို႔ရူးေနလို႕ပဲ။

ေမး။          ။ မစၥတာလီ စင္ကာပူရပ္တည္ေရးအတြက္ အဓိကအခ်က္ေတြအေၾကာင္း ေျပာစဥ္မွာ ကြ်န္႔ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာ စြဲသြားတာကေတာ့ ဒီလိုအျမင္ေတြ လူထုထဲမွာ သိပ္မေတြ႔ရဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဒီလိုအေတြးအေခၚေတြ ကိုယ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ ဆီေရာက္ သြားေအာင္ ဘယ္လိုျဖန္႔ေဝရမလဲ ဆိုတာပါ။

ေျဖ။           ။ အမွန္ပဲ။

ေမး။          ။ လူထုႀကီးရဲ့အျမင္ကေရာ ဘယ္လုိရွိမလဲ။

ေျဖ။           ။ တို႔ႏိုင္ငံဟာ ထုထည္မခိုင္မာလွဘူး။ ထိလြယ္ရွလြယ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ လူထုကို ဘယ္လိုေျပာျပမလဲ၊ ဘယ္အခါ ေျပာရမလဲဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ရတယ္။ ဒါက လူထုရဲ့ ေမာ္ရယ္လ္ ကို ထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ ဒါေတြက ငါစုိးရိမ္မိတာေတြ၊ ဒါေတြ ဆယ္ႏွစ္အတြင္းျဖစ္လာႏိုင္သလား။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ငါေတာ့ေျဖမယ္။ ႏွစ္ ၂၀ ဆိုလည္း မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူးလို႔ ေျပာရမွာပဲ။ ဒီကိုေရာက္လာၿပီး မိသားစုအျမစ္ပါတြယ္ေနၾကတဲ့ လူေတြက ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ လာေနၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ ထာဝရေနဖို႔ ေရာက္လာၾကတာ။ ဟုတ္လား၊ မဟုတ္ဘူးလား။ ဆိုပါစုိ႔၊ ငါက အားအားရွိတိုင္း စင္ကာပူဟာ အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႔ ဖုိက္တင္ခ်ေနရမယ္လို႔ ေျပာၾကည့္၊ တရုတ္၊ အိႏၵိယက လာေရာက္အေျခခ်တဲ့လူေတြက “ျပန္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အေမရိက (သို႔) ၾသစေတးလ်ကိုလွမ္းကူးမွ။ ၾသစေတးလ်က ဒီအႏၱရာယ္ဇုန္နဲ႔ ေဝးတယ္။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ အေမရိကပဲ” လို႔ အေတြးဝင္သြားၾကလိမ့္မယ္။

စင္ကာပူးရီးယန္းတစ္ခ်ိဳ႕ေတာင္ အခုဒီအတုိင္း ေတြးေနၾကၿပီ။

နားဝင္မခ်ိဳတဲ့ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕ ( ၁ )
နားဝင္မခ်ိဳတဲ့ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕ ( ၂ )

ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

မနာပ ဒါနႏွင့္ ရတာမလုိ လိုတာမရ

"မနာပဒါယီ လကေတ မနာပံ"
ျမတ္ႏိုးဖြယ္ကို ေပးသူသည္ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ကို ျပန္ရ၏။
ကာလဒါနႏွင့္ အက်ိဳးေပးကာလ ေတ့လြဲမ်ား ကိုေရးၿပီး မနာပဒါနႏွင့္ ရတာမလို လိုတာမရကိုလည္း ေရးခ်င္သည္။

အမွန္မူ မိမိတို႔ဘဝ၌ မရွိ၊ မရဟုေျပာရန္ အေတာ္ခက္လွ၏။ ရွိၾက၊ ရၾက၏။ ပိုင္ဆိုင္မႈပစၥည္းတို႔ ရွိၾက၏။ သို႔ေသာ္ အမွန္တကယ္လိုေနတာကို ရရွိလာသည့္ အခိုက္အတန္႔ကေတာ့ သိပ္မမ်ားလွေပ။ ဤသည္မွာ မနာပဒါန ခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းေၾကာင့္လားဟု ေဒသနာကိုကိုးကား၍ စဥ္းစားမိသည္။

မနာပဒါနဟူသည္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ကို ေပးလွဴျခင္းဟု ဆိုရေပမည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဆက္လက္ ေမးျမန္းရန္ရွိလာျပန္သည္။

၁။ မိမိျမတ္ႏုိးေသာအရာကို ေပးလွဴျခင္းလား၊
၂။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ျမတ္ႏိုး (အလိုရွိ ) ေသာအရာကို ေပးလွဴျခင္းလား။

အေျဖႏွစ္မ်ိဳးလံုးကို “Yes” ဟု ေျဖလိုက ေျဖလို႔ရ၏။ ပထမေမးခြန္းက ေစတနာကို ေရွ႕တန္းတင္၏။ ဒုတိယေမးခြန္းက အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ေရွ႕တန္းတင္၏။ ဗုဒၶဘာသာစာေပႏွင့္ ပို၍နီးစပ္သူမ်ားအဖို႔ ကမၼႏွင့္ ကမၼပထဟု မွတ္သားထားႏုိင္ပါ၏။

ရႈပ္သြားၿပီထင္၏။ ရွင္းဦးအံ့။

“ေစတနာ ဟံ ဘိကၡေဝ ကမၼံ ဝဒါမိ” ဟူေသာ ဘုရားရွင္၏ ဗုဒၶဘာသာ “အ” သံုးလံုးဖတ္စာအရ ေစတနာသည္ “ကံ” ဟု သိရ၏။ အဘိဓမၼာကို ဆက္ၾကည့္ေသာအခါ ထို“ကံ” ကမၼပထေျမာက္ဖို႔ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈလည္း လိုလာျပန္၏။ ဥပမာဆိုအံ့။ ကိုက္ေနေသာ ျခင္တစ္ေကာင္ကို ေသေစလိုေသာေစတနာျဖင့္ ရုိက္လိုက္မိ၏။ ပါးနပ္ေသာျခင္က ထိုအႏၱရာယ္ကို ရေအာင္ေရွာင္ထြက္သြား၏။ ေစတနာက ျဖစ္ၿပီးသြားၿပီ။ “ကံ”ဟုဆိုက ရသြားၿပီ။ ျခင္ေသျခင္းအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈက မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကမၼပထ မေျမာက္ဟု ဆံုးျဖတ္ရေတာ့၏။

အဘိဓမၼာဆုိ၍ ရႈပ္သြားႏိုင္၏။ ေန႔စဥ္ဘဝ၌လည္း ဤကိစၥမ်ိဳး အမ်ားအျပားရွိ၏။ လူဆိုးတစ္ေယာက္က သမၼတတစ္ေယာက္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္းလုပ္ႀကံဖို႔ ႀကိဳးစား၏။ ျပင္ဆင္၏။ အေဝးမွ ရိုင္ဖယ္ျဖင့္ပစ္၏။ ထိုက်ည္ဆံက လြဲသြား၏။ မစ္(စ္) ဖုိင္းယား ျဖစ္သြား၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္ကုိ ႀကံစည္လုပ္ႀကံမႈျဖင့္သာ တရားစြဲ၍ရ၏။ သမၼတကို လုပ္ႀကံသူဟု စြပ္စြဲ၍မရ။ သမၼတက လြတ္ေျမာက္သြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။

စာလာေပလာအရ-

၁။ သက္ရွိသတၱဝါျဖစ္ျခင္း
၂။ သက္ရွိသတၱဝါဟု သိျခင္း
၃။ ေသေစလိုေသာ ေစတနာပါျခင္း
၄။ ေစတနာအားေလ်ာ္စြာ အားထုတ္ျခင္း
၅။ ထိုသတၱဝါ ေသဆံုးျခင္ဟု ငါးမ်ိဳးျပထား၏။

ငါးမ်ိဳးညီညြတ္လွ်င္ ကမၼပထေျမာက္ေတာ့၏။ အတန္ငယ္ရွင္းၿပီဟု ထင္၏။ မရွင္းလွ်င္လည္း ထပ္မရွင္းတတ္ေတာ့။ ယခင္စကားကို ဆက္ပါမည္။

၁။ မိမိျမတ္ႏိုးေသာအရာကို ေပးျခင္း-
၂။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ျမတ္ႏိုးေသာအရာကို ေပးျခင္း။

နံပါတ္တစ္သည္ (အေဟာင္း) ကိုယ္မလိုခ်င္ေသာအရာကို ေပးျခင္းမဟုတ္၊ မိမိအျမတ္တႏိုးထားေသာအရာကို ေပးျခင္းျဖစ္၏။ ခက္ခဲ၏။ ပထမတန္းစား ေစတနာျဖစ္၏။ တနည္းဆိုရေသာ္ ကိုယ္ေပးခ်င္တာကို ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။

မိမိအျမတ္တႏိုးထားေသာပစၥည္းကို ေပးတာမွန္ပါလ်က္ အလွဴခံ၊ အေပးခံက ထိုပစၥည္းကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးရွိပါရဲ့လားဟူေသာ ေမးခြန္းတက္လာျပန္သည္။ တစ္ခ်ဳိ႕ ျမတ္ႏိုး၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ မျမတ္ႏိုးေလာက္ေပ။

အေတြးေခ်ာ္သြားသည္ဟုထင္လွ်င္ ေတာင္းပန္ပါ၏။ သာသနာဖ်က္၊ မိစာၧဒိ႒ိစေသာ စကားလံုးၾကမ္းၾကမ္းႀကီးမ်ား သံုးစြဲဖို႔မလိုပါ။ ဆိုခ်င္၏။ ကိုယ္ေပးခ်င္တာကို ေပးလွဴျခင္းအေၾကာင္းေၾကာင့္ တစ္ခုခုျပန္ရေသာအက်ိဳးကို မေမွ်ာ္ကိုးေသာ္လည္း ရွိလာေပမည္။ ခက္သည္က ထိုရလာေသာ အက်ိဳးတရားကို ကိုယ္တကယ္ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏုိး ရွိပါ့မလားဟု စဥ္းစားစရာရွိ၏။ ကိုယ္က သူလိုတာေပးတာမဟုတ္ခဲ့ပဲ ကုိယ္ျမတ္ႏိုးတာကို ေပးလိုက္မိျခင္းကို သေဘာေပါက္ရမည္။ ကမၼပထ အနည္းငယ္ ေခ်ာ္သြားႏိုင္သည္။

ကိုယ္လည္းျမတ္ႏုိး၊ ကိုယ္ေပးတာကိုရၿပီး တဖက္သားလည္း ေပ်ာ္ရႊင္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးဟု ဆိုရေပမည္။ ထုိသို႔ေသာကံတို႔က အက်ိဳးေပးေသာအခါ ကုိယ္လည္းတစ္ခုခုရ၊ ထိုရတာကိုလည္း ကိုယ္ကအျမတ္တႏိုးရွိ ျဖစ္လာေပမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ “ရတာမလို၊ လိုတာမရ” ကိစၥတို႔သည္ မနာပဒါန ခ်ိဳ႕တဲ့ရာမွျဖစ္လာေသာ အက်ိဳးတရားတို႔ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု စဥ္းစားမိျခင္းျဖစ္သည္။

“ျမတ္ႏိုး” ဟူေသာ စကားေအာက္၌ ေျပာရန္ရွိလာျပန္သည္။ ပစၥည္းေကာင္းတိုင္း၊ တန္ဖိုးႀကီးတုိင္းလည္း ျမတ္ႏိုးမႈမျဖစ္တတ္ေပ။ ကုိယ္ျမတ္ႏိုးတိုင္း သူမ်ားမျမတ္ႏိုးတတ္။ အိုင္ပက္ဝယ္ၿပီး လက္ေဆာင္ေပးလိုက္သျဖင့္ ေပ်ာ္သြားသူရွိႏိုင္၏။ ဒါႀကီး မလိုခ်င္ပါဘူး။ ေစ်းႀကီးမွန္းသိပါတယ္။ ဒီျပင္ဟာေလးလုပ္ပါဆိုသူလည္း ရွိႏိုင္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ “ျမတ္ႏိုး” ဟူေသာ အေျဖသည္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းႏွင့္သာ ဆုိင္ေပေတာ့သည္။

ရဟန္းေတာ္မ်ားက်င့္ဝတ္၌ အေတာ္ေကာင္းေသာ ေဝါဟာရတစ္ခုေတြ႔ရသည္။ “ဥာတိ၊ ပဝါရိတ” ျဖစ္၏။ ေဆြမ်ိဳးႏွင့္ ပစၥည္းေလးပါးျဖင့္ ဖိတ္ၾကားထားေသာ ဒကာ၊ ဒကာမတို႔ကို ဆိုလိုသည္။ မနာပဒါနကို ေပးလွဴသူမ်ားဟု ေသခ်ာေပါက္ေတြးလို႔ရသည္။ သူတို႔သေဘာအရ မလွဴ၊ ရဟန္းက " ဒါေတာ့လိုအပ္ေနပါတယ္” ဟု ဆိုမွသာ ထိုရဟန္းလိုအပ္ေသာပစၥည္းကို ေပးလွဴၾကသူမ်ားျဖစ္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ား “ရတာမလို၊ လိုတာမရ” ေတာ္ေတာ္နည္းပါးၾကလိမ့္မည္ဟု သံုးသပ္စရာရွိသည္။

တစ္စံုတစ္ေယာက္က အမွန္တကယ္လိုေနတာ မိမိထံမွာ ေတြ႕ရသျဖင့္ ငါ့ကိုေပးလို႔ရရင္ ေပးစမ္းပါဟု ေတာင္းေသာအခါတို႔၌လည္း မနာပဒါန ေသခ်ာေပါက္ျဖစ္၏။ သဘာဝေဘးဒဏ္ ၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ ဒုကၡသည္တို႔ကို အစားအစာ၊ ေဆးဝါးစသည္ ကူညီလွဴဒါန္းသူတို႔လည္း မနာပဒါယီမ်ား ျဖစ္ၾက၏။

“လိုတာ မရ” ဟူေသာစကား၌ ရွဳပ္ေနတာရွိလာျပန္သည္။ လူ႕အလိုကား အဆံုးမသတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ တဏွာ “လို” ထက္ လိုအပ္ခ်က္ “လို” ဟု ေျပာရမည္ထင္သည္။ လိုအပ္ခ်က္က ျဖည့္လို႔ရ၏။ တဏွာ“ လို” က ျဖည့္လို႔မရ။ “ကံ” ကျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္သည္မွာ လိုအပ္ခ်က္ကိုသာ ျဖစ္၏။ တဏွာ“လို” ကို ဘယ္ကံမွ မျဖည့္ႏိုင္။ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ကေလးေတြမွ မရွိေသာဘဝသည္ “ လိုတာမရ ” ျဖစ္၏။ ဇိမ္ခံ ပစၥည္းမ်ား အလွ်ံပယ္ မရွိျခင္းသည္ “လိုတာမရ” မဟုတ္၊ “ မရတာ လို ” ျဖစ္သြား၏။ ပိုဆိုးသြားေတာ့သည္။

ေတာင္းရမ္းရာ၌လည္း မေတာ္တေရာ္ ေတာင္းရမ္းတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏုိင္ျပန္သည္။ ေဝႆႏၱရာမွလြဲ၍ မည္သူမွ်မျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေသာ ေတာင္းရမ္းျခင္းမ်ိဳးျဖစ္၏။

ထိုဇာတ္ေတာ္ထဲ၌ ပုဏၰားက မဒၵီေဒဝီကုိ လာေတာင္း၏။

ေဝႆႏၱရာမင္းႀကီးက ပါရမီျဖည့္ဖက္ေဒဝီကို လြန္စြာျမတ္ႏိုး၏။ အလွဴခံပုဏၰားကလည္း ဤမွ်လိမၼာေခ်ာေမာေသာ အမ်ိဳးသမီးကို (ဇာတ္ေတာ္ထဲမွာ မဟုတ္လွ်င္ပင္) ျမတ္ႏိုးေလာက္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအလွဴေပးမႈက မနာပဒါနျဖစ္သြားေတာ့၏။ ဇာတ္ေတာ္ထဲ၌ မင္းႀကီးကို ပါရမီျဖည့္ရန္ သိၾကားမင္းက ပုဏၰားေယာင္ေဆာင္၍ လာအလွဴခံသျဖင့္ ၿပီးသြား၏။ ျပႆနာမရွိလိုက္။

အမွန္လက္ေတြ႔ဘဝတြင္မူ လူမႈေရးျပႆနာ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ျဖစ္သြားႏိုင္၏။ ပုဏၰားမွာ ဇနီးရွိေနခဲ့ေသာ္၊ မဒၵီက အျပစ္မရွိတဲ့သူမကို ေပးလွဴလိုက္သျဖင့္ တရားေတြ႔ေသာ္……။ …….ေသာ္။

ျမတ္ႏိုးရာကို လွဴရျခင္းသည္လည္း လြယ္ကူေသာကိစၥမဟုတ္ေပ။

ဤကိစၥမ်ိဳး ဤေလာက၌ မျဖစ္ဟုအတတ္ဆိုရန္ကား ခက္၏။ ဇနီးကိုေပါင္၍ ကမၻာ့ဖလားေဘာလံုးပြဲေလာင္းေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ဖတ္ရဖူး၏။ သူ႔ဇနီးကို မခ်စ္၍မဟုတ္ဟု သူကဆိုေသး၏။ စဥ္းစားရေတာ့ ခက္၏။

မည္သို႔ျဖစ္ေစ….

တဖက္သားလိုေနတာ၊ ျမတ္ႏိုးေနတာေလးေတြကို ေပးရလွ်င္ ကိုယ့္အလွည့္မွာလည္း လိုေနတာ၊ ျမတ္ႏိုးတာေတြျပန္ရႏိုင္၏ဟု ကမၼဝါဒ၏ အေျခခံေကာက္ခ်က္ ဆြဲလိုက္ႏိုင္၏။

သို႔ေသာ္ တဖက္သားလိုေနတာက ေပးဖို႔ခက္ေနတာလည္း ျဖစ္ရတတ္၏။
တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာက လူတစ္ေယာက္သည္ ဘုရားဆုပန္ျဖစ္ေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာ၏။
ထိုအခါ ၾကည့္မရေသာလူတစ္ေယာက္က “ဘုရားဆုပန္ရိုးမွန္ရင္ ေဝႆႏၱရာမင္းႀကီးလို မင္းဇနီး ငါ့ေပး” ဟု အလွဴခံ၏။

ဘုရားဆုပန္ မင္းေယာက်္ားက ဓားဆြဲ၍လိုက္၏။ သူက ဆို၏ “ငါက ဘုရားဆုပန္ထားေပမယ့္ ဒါနပါရမီကို ျဖည့္တဲ့ဘဝမဟုတ္ဘူး။ ဝီရိယပါရမီကိုျဖည့္တဲ့ဘဝ။ မဟုတ္မဟတ္ နင့္လိုေကာင္ေတြကို အားႀကိဳးမာန္တက္ ရွင္းပစ္ရမယ့္ဘဝ” ဟု ျဖစ္၏။

ဘာပါရမီမွမျဖည့္ေသာ ဇနီးေတာင္းသည့္ေယာက်္ား ထြက္ေျပးခဲ့ရ၏။

လိုအပ္ခ်က္ “လို”ႏွင့္ တဏွာ “လို” ကြဲျပားၿပီး ေပးသူ၊ ယူသူမ်ား မနာပဒါယီ၊ မနာပလာဘီမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစဟု…….။

မနာပဒါယီ= ျမတ္ႏိုးဖြယ္ကို ေပးသူ၊ လွဴသူ။
မနာပလာဘီ= ျမတ္ႏိုးဖြယ္ကို ရသူ၊ အလွဴခံသူ။
မနာပဒါန= ျမတ္ႏိုးဖြယ္ကို ေပးလွဴျခင္း။
( “ဘုရားျဖစ္ေရးပင္ ေအးဂ်င့္ကပါလာ၏” ဆက္ေရးပါမည္။)

ေမတၱာျဖင့္
သီဟနာဒ

Read more

စာအုပ္ ေပ်ာက္ဆုံးမႈ

သူမတုိ႔အိမ္နားက လမ္းအကူးမွာ အိန္ဂ်လာတစ္ေယာက္ ႐ိွဳက္ႀကီးတငင္ ငုိေနရွာတယ္။
ၾကင္နာတတ္တဲ့ အိမ္နီးခ်င္း အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကေတြ႔ၿပီး အိန္ဂ်လာကုိ ေခ်ာ့ေမာ့ဖုိ႔ ႀကိဳးစားတယ္။

“အိန္ဂ်လာ … ဘာျဖစ္လုိ႔ တစ္ေယာက္ထဲလာၿပီး ဒီမွာ ငုိေနတာလဲ”
“ကေလးျပဳစုပ်ိဳးေထာင္နည္းစာအုပ္ ေမေမ ေပ်ာက္ေနတယ္” လုိ႔ အန္ဂ်လာက ေျဖတယ္။

“သမီးရယ္ … ဒါမ်ား ငုိစရာ မဟုတ္ပါဘူး”
“ဟုတ္တာေပါ့။ အဲ့ဒီစာအုပ္ မရွိရင္ ေမေမက သူထင္ရာ သူလုပ္ေနတာ” တဲ့။


Ref: Wisdom from laughter 

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

နားဝင္မခ်ိဳတဲ့ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕ ( ၂ )

လီကြမ္းယုရဲ့ Hard Truths (to keep Singapore going) ထဲက သင့္ေတာ္မယ့္ အပိုင္းေတြကို ေရြးၿပီးဘာသာျပန္ထားတာပါ။ သူ႔အေတြးအေခၚ၊ သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အရင့္အရင္ စာအုပ္ေတြမွာ တခ်ိဳ႕ပါခဲ့ေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ကေတာ့ လူငယ္ဂ်ာနယ္လစ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားတဲ့ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္ၿပီး အေမးအေျဖပံုစံဆိုေတာ့ ပိုၿပီးသြက္ေနတယ္လို႔ ခံစားရလုိ႔ပါ။ တစ္စံုတစ္ရာ ရႏိုင္ေကာင္းပါရဲ့လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
ဇင္ေ၀ေသာ္

ေမး။          ။ အရင္ စင္ကာပူခြဲထြက္ၿပီးစကနဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ ဒီေန႔ မေလးရွားက သူတို႔ျပည္တြင္းေရးကိုပဲ တစိုက္မတ္မတ္လုပ္ဖို႔ အာရံုက်လာေတာ့ စင္ကာပူအေပၚမွာထားတဲ့ သူတို႔သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲလာတယ္လို႔ မထင္မိဘူးလား။

ေျဖ။           ။ ဒါကို မင္းတို႔ယံုၾကည္သလား။ ငါတို႔ေလယာဥ္ကြင္းရဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ထိပ္တန္းအဆင့္ကို ေက်ာ္တက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ ကမာၻ႕ခံုရံုးရဲ့ အဆံုးအျဖတ္နဲ႔ စင္ကာပူက ပက္ဒရာ ဘရန္ကာကိုရလိုက္ၿပီး မေလးရွားက Middle Rocks ကို ရလိုက္တယ္။ ဒီႏွစ္ခုရဲ႕ နယ္ျခားစည္း မခတ္ရေသးဘူး။ ၁၉၄၁- ခု ရပ္ဖဲ(လ္) ေကာလိပ္မွာ တက္ေနတုန္းက ေကဒါက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ေျပာတာကို ငါမေမ့ေသးဘူး။ မင္းတို႔ တရုတ္ေတြ သိပ္မ်ားလြန္းတယ္ တဲ့။ တကယ္က တရုတ္ေတြက ေစ်းဆိုင္ေတြကို ပိုင္ဆုိင္ၾကတယ္။ ေျပာမယ့္သာေျပာတာ၊ သူေနတဲ့ ေကဒါမွာ တရုတ္ကကနည္းနည္းေလးပဲရွိတယ္။

မေလးရွားနဲ႔ ပူးေပါင္းလိုက္ရင္ အဲသလုိ လူမ်ိဳးစြဲစိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားမယ္လို႔ ငါထင္ခဲ့မိတယ္။ ငါမွားသြားတယ္။ တန္ကု က တရုတ္ဆို လံုးဝအလိုမရွိတာ။ သူက လူေကာင္းပဲ။ သူ႔မွာ တရုတ္မိတ္ေဆြေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲမွာ မေလးရွားလူမ်ိဳးက အျမဲတမ္း နံပါတ္တစ္ဆိုတဲ့ဝါဒ။ အဲဒါ သူ႔ရဲ႕ လူမ်ိဳးေရးအျမင္ပဲ။

ေမး။          ။ ဒါဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးသေဘာထားေတြ မေျပာင္းေသးဘူးေပါ့။ တခ်ိဳ႕ေျပာေနၾကတာကေတာ့ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြလက္ထက္မွာ ဒီလို စိတ္ဓာတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္တဲ့။

ေျဖ။           ။ မေလးရွားရဲ႕ ဘယ္မ်ိဳးဆက္က ဒီလိုအေျခခံေျပာင္းလဲမႈကို ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကသလဲ။

ေမး။          ။ ဒါဆို ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲဘူးေပါ့။

ေျဖ။          ။ “ဘယ္ေတာ့မွ ” ဆိုတဲ့စကားက အခ်ိန္သိပ္ၾကာလြန္းေနမယ္။ လတ္တေလာ ေျပာင္းလဲဖို႔ အလားအလာေတာ့ မျမင္မိဘူး။ စင္ကာပူမွာ လံုးဝမတူညီတဲ့ အေျခခံသေဘာတရားေတြရွိတယ္။ ငါတို႔က လူမ်ိဳးေပါင္းစံု မဲရစ္တိုကေရစီ။ လူမ်ိဳးစုေတြရဲ့ၾကား၊ လူမႈေရးနဲ႔ စီးပြါးေရး မတူညီမႈေတြၾကားမွာ ညီမွ်ျခင္းတစ္ခု ငါတို႔ရွာေဖြႏိုင္ခဲ့တယ္။

ငါ့ေဆြမ်ိဳးေတြ ကြာလာလမ္ပူမွာရွိတယ္။ သူတို႔ မေလးရွားကေန အၿပီးအပိုင္ ထြက္သြားၿပီး ၾသစေတးလ်မွာ အေျခခ်ေနၾကေတာ့တယ္။ ငါတုိ႔မွာက စင္ကာပူရွိတယ္။ ဒီမွာ ရိုးေျမက်ေနထိုင္သြားၾကဖို႔လည္း ဆႏၵရွိၾကတယ္။ ငါတို႔ခိုင္မာေနသေရြ႕ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေနသေရြ႕ စင္ကာပူက ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ေအးေဆးပဲ။

အခုဆိုလိုတာက မတူညီတဲ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၊ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္ေတြေၾကာင့္ အတူလက္တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္လို႔ မရဘူးလို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ မေလးရွားနဲ႔ အာဆီယံနဲ႔ အတူလက္တြဲ အလုပ္လုပ္လို႔ရတယ္။ မဟာသီယာနဲ႔ ငါနဲ႔ဆိုရင္ အခုထိ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ေတြ လက္မွတ္ထိုးေနၾကတုန္းပဲ။

အတူလက္တြဲ အလုပ္လုပ္ဖို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနစရာမလိုဘူး။ အက်ိဳးအျမတ္ရယူလိုမႈက ခံစားခ်က္ကိုေတာ့ ပယ္ဖ်က္မေပးႏိုင္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အားပိုေကာင္းေအာင္ေတာ့ ေမာင္းႏွင္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ နာဂ်စ္ ရာဇတ္ဆိုရင္လည္း ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပဲ။ သူက ငါတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းအလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္။ ဘာလို႔ထင္သလဲ။ မေလးရွား အက်ိဳးအျမတ္ရႏိုင္လို႔။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ႏိုင္ငံထဲက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလိုလူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္နဲ႔ ခံယူခ်က္ကို သူေကာင္းေကာင္း ကိုင္တြယ္ႏိုင္မွ ရလိမ့္မယ္။ မေလးရွားအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ရႏိုင္မယ့္ ပေရာ့ဂ်က္ေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္အထိ သူတို႔စိတ္လိုလက္ရရွိၾကသလဲဆိုတာနဲ႔ စင္ကာပူအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ကိုေရာ သူတို႔ဖက္က ကူညီဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၾကၿပီလား ဆိုတာကို မေလးရွားေခါင္းေဆာင္တိုင္း စဥ္းစားထားသင့္တယ္။ ဒီေမးခြန္းကို ငါတို႔က ေမ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။

ေမး။          ။ စင္ကာပူနဲ႔ မေလးရွားတို႔ ျခားနားခ်က္ ဒီထက္ပိုကြာသြားမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ပိုအားေကာင္းတဲ့ ေဆြရင္းမ်ိဳးရင္းေတြလိုျဖစ္လာၿပီး ဆက္ဆံေရး ပိုအဆင္ေျပမလာႏိုင္ဘူးလား။

ေျဖ။           ။ အေျဖက “ရက္စ္” နဲ႔ “ႏိုး” ပဲ။ ဒါဆို သူတို႔ ငါတို႔အေပၚ ဗိုလ္က်လုိ႔မရေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ပိုၿပီးခံရခက္ေနလိမ့္မယ္။ “စင္ကာပူကို ခြဲထြက္ခြင့္ မျပဳခဲ့သင့္ဘူး” ဆိုတာ သူတို႔အျမဲတမ္းေျပာေနက်စကား။ မေလးရွားသတင္းစာေတြကို ဖတ္ၾကည့္။ တန္ကုက စင္ကာပူကို ခြဲထြက္ခြင့္မျပဳခဲ့သင့္ဘူးဆိုတာ အခုအထိ ေရးေနၾကတုန္းပဲ။

အစက ဒါေတြကို ငါႀကိဳသိခဲ့တယ္ထင္သလား။ ၁၉၅၂- ခုႏွစ္တုန္းက ငါ့ရင္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးေပါ့သြားလို႔ ဟုတ္ၿပီ၊ လြတ္လပ္ေရးရၿပီ။ ႏိုင္ငံေရးထဲကို ငါဝင္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ရွိတဲ့ေငြေလးေတြကို တရားေရးဘက္မွာ ရင္းႏွီးလိုက္တယ္။ အဲသလုိနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားေရာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သိလိုက္ရတာက ငါကိုယ္တိုင္ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒရဲ့ အက်ဥ္းသားျဖစ္ေနခဲ့ရၿပီဆိုတာပဲ။ ဒီေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ မႀကီးစိုးႏုိင္တဲ့ မေလးရွားဆီကို ငါေရာက္သြားတယ္။ မေလးရွားေရာက္ေတာ့ မေလးဗိုလ္က်စိုးမိုးေရးနဲ႔သြားၿပီး ထိပ္တိုက္တုိးေနျပန္ေရာ။ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ငါတိုု႔ကို ေမာင္းထုတ္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ငါတို႔လုပ္စရာရွိတာက စင္ကာပူ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖို႔ပဲ။

ဒီျပႆနာေတြကို အစကတည္းက ႀကိဳသိခဲ့ရင္ ႏိုင္ငံေရးထဲကို ငါေရာက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ၁၉၅၉- ခုကေနစလို႔ အသစ္ျပန္ႀကိဳးစားၾကည့္ပါလားလို႔ မင္းတို႔ကေျပာၾကည့္။ ငါကေတာ့ “လံုးဝ” ပဲ။ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒီလို ရလဒ္ေတြရဖို႔ လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေတြေျပာရရင္ အမ်ားႀကီးပဲကြ။

၁၉၇၁- ခုႏွစ္မွာ ငါနဲ႔ ၿဗိတိသွ်ေလဘာအစိုးရရဲ့ ဆက္ဆံေရး၊ ၿပီးေတာ့ ၿဗိတိသွ်တပ္ေတြ ရုတ္သိမ္းသြားတဲ့ ၁၉၇၅- ခုအထိ ကြန္ဆာေဗးတစ္အစိုးရနဲ႔ ဆက္ဆံေရး၊ စံုလို႔ပဲ။ သတိရမိတယ္ကြာ။ အဲဒီေနာက္ သမၼတဆူဟာတိုနဲ႔လက္တြဲၿပီး စင္ကာပူကုိ အေျခက်ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ ဆူဟာတိုက ရွဥ့္လဲေလွ်ာက္၊ ပ်ားလဲစြဲဝါဒကို သေဘာေပါက္တယ္။ အင္ဒိုနီးရွားနဲ႔ စင္ကာပူ ပူးေပါင္းအလုပ္လုပ္ရင္ ပိုအဆင္ေျပႏိုင္မယ္။

အဲဒီေနာက္ ရာဇက္နဲ႔ေပါင္းခဲ့တယ္။ သူက ဆံုးသြားျပန္ေရာ။ ၿပီးေတာ့ ဟူစိန္ အုန္း။ သူလည္း ၾကာၾကာမခံျပန္ဘူး။ အဲဒီေနာက္ မဟာသီယာ။ သူက ငါဟာ ႏွိမ္လို႔မရဘူးဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ငါတို႔ မေလးရွားပါလီမန္ထဲမွာ အတူတူေတြ႔ၾကတုန္းက ငါက ဘာကိုမွ အေၾကာက္အလန္႔မရွိတဲ့ေကာင္ဆိုတာ သူသိထားတယ္။

ဂိုေခ်ာက္ေတာင္တက္လာေတာ့ မဟာသီယာက ငါနဲ႔သေဘာတူထားတာတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္လိုေၾကာင္း ေျပာလာတယ္။ ဒါနဲ႔ ဂိုေခ်ာက္ေတာင္ကို ငါေျပာတယ္။ သူေျပာင္းခ်င္တာေတြသာ ေျပာင္းေပးလုိက္ရင္ မင္းေတာ့ ဒုကၡေရာက္ၿပီသာ မွတ္ေပေတာ့လို႔။ သေဘာတူထားတယ္။ ဒါပဲ။ ၿပီးၿပီေပါ့။ မဟာသီယာက ဒါကိုလံုးလံုးမေက်နပ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ဂိုေခ်ာက္ေတာင္က ျပန္ေျပာတယ္။ “ခင္ဗ်ားက ဟုိဟာေျပာင္းခ်င္၊ ဒီဟာေျပာင္းခ်င္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဒါေတြကို လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး” တဲ့။ ငါတို႔ NEWater ပေရာဂ်က္ မေအာင္ျမင္ခင္က ေရအေရာင္းအဝယ္အတြက္ ႏွစ္တစ္ရာတိုးၿပီး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ မဟာသီယာက ေရဂါလံတစ္ေထာင္ကို သံုးရင္းဂစ္ပိုေတာင္းတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ေဟာင္ေကာင္က တရုတ္ဆီက ေရဝယ္ရာမွာ ဂါလံတစ္ေထာင္ကို ႏွစ္ရူပီးေတာင္ေပးရလို႔တဲ့။

နည္းပညာေတြ တိုးတက္လာတယ္။ ေသာက္ေရသန္႔ရရွိေရးအဖြဲ႔ကလည္း မေနမနား အားထုတ္ၾကတယ္။ အခု ငါတို႔ ေရေသာက္ဖို႔ အလံုအေလာက္ရွိေနၿပီ။ မဟာသီယာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားတယ္။ သူက ငါတို႔ကို ေရနဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ေငြပိုရႏိုင္သေလာက္ရေအာင္ ႀကိဳးစားေနခဲ့တာ။

ေမး။          ။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ေတြ႔တဲ့ မေလးတိုင္းကေတာ့ စင္ကာပူက စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာ၊ သူတို႔အစိုးရနဲ႔ မီဒီယာကလည္း ဘယ္ေတာ့မဆို မေလးဆိုရင္ ကန္ထုတ္ပစ္မွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေၾကာင့္ေတာ့ မေလးရွားနဲ႔ စင္ကာပူ စစ္ျဖစ္စရာမလိုပါဘူး- တဲ့။

ေျဖ။           ။ ေအး ဒါဆိုေကာင္းတာေပါ့။

ေမး။          ။ ဒါဆိုရင္ စိတ္ေအးစရာပဲေပါ့။

ေျဖ။           ။ တကယ္ေတာ့ စင္ကာပူက သူ႔ကိုယ္သူကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္- ။

ေမး။          ။ ဒီလိုမဟုတ္ဘူးထင္တယ္။ မေလးရွားရဲ့ ကမာၻ႔အျမင္မွာ စင္ကာပူက အက်ံဳးမဝင္ပါဘူး။ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာ အနည္းငယ္သေဘာေလာက္တင္ပါ။

ေျဖ။           ။ ဒါဆို မေလးရွားအလုပ္သမားဝန္ႀကီးေျပာတာကို နားေထာင္ၾကည့္။ “စင္ကာပူကေန ျပန္လႊတ္ခံလိုက္ရတဲ့ မေလးလူမ်ိဳးသံုးသိန္းအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အလုပ္အကိုင္ေတြ ဖန္တီးေပးထားၿပီးသားပါ” တဲ့။ ကဲ အလုပ္အကိုင္ေတြက ဘယ္မွာလဲ။ “ငါတို႔က ႏုိင္ငံႀကီး ျပႆနာမရွိ၊ ငါတို႔လူမ်ိဳးကုိ အခ်ိန္မေရြး ျပန္ေခၚႏိုင္တယ္” ဆိုတာ ျပခ်င္ရံုပဲ။ ဘာေၾကာင့္ သူတို႔က ႏိုင္ငံႀကီးဗိုလ္က်စိုးမိုးေရးဝါဒရွိေနရတာလဲ။

ေမး။          ။ သူတို႔အဆိုအရကေတာ့ မေလးရွားက စင္ကာပူအေၾကာင္း စဥ္းစားတာထက္ စင္ကာပူက မေလးရွားအေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာက ပိုေနတယ္ဆိုလားပဲ။

ေျဖ။           ။ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအေၾကာင္း ငါတို႔မေျပာခဲ့၊ မႀကံစည္ခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုုယ္ပဲ စဥ္းစားတယ္။ ဒါက သူတို႔ေျပာေနတာပါ။ မေလးဘာသာနဲ႔ သတင္းစာေတြကို ဖတ္ၾကည့္။ တစ္ခါတစ္ခါ အဂၤလိပ္လို သတင္းစာမွာေတာင္ပါေသးတယ္။

နားဝင္မခ်ိဳတဲ့ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕ ( ၁ )

ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

နားဝင္မခ်ဳိတဲ့ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕ (၁)

လီကြမ္းယုရဲ့ Hard Truths (to keep Singapore going) ထဲက သင့္ေတာ္မယ့္ အပိုင္းေတြကို ေရြးၿပီးဘာသာျပန္ထားတာပါ။ သူ႔အေတြးအေခၚ၊ သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အရင့္အရင္ စာအုပ္ေတြမွာ တခ်ိဳ႕ပါခဲ့ေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ကေတာ့ လူငယ္ဂ်ာနယ္လစ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားတဲ့ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္ၿပီး အေမးအေျဖပံုစံဆိုေတာ့ ပိုၿပီးသြက္ေနတယ္လို႔ ခံစားရလုိ႔ပါ။ တစ္စံုတစ္ရာ ရႏိုင္ေကာင္းပါရဲ့လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
ဇင္ေ၀ေသာ္

ေမး။          ။ ခင္ဗ်ားမွန္တယ္ထင္တဲ့ ပံုရိပ္အတိုင္း စင္ကာပူကို ပံုေဖာ္ခဲ့တာလို႔ တခ်ဳိ႕ေဝဖန္သူေတြက ဆိုၾကပါတယ္။ ဥပမာ အၿမဲတမ္းစိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေနရတာမ်ိဳးပါ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား စင္ကာပူက်ရံွဳးသြားႏိုင္တယ္လို႔ အၿမဲစိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနရတာလဲ။

ေျဖ။           ။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ စင္ကာပူကိုလည္း တျခားႏိုင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ ဒိန္းမတ္၊ နယူးဇီလန္၊ လက္ခ်င္စတိန္း၊ လူဇင္ဘတ္တို႔လုိပဲ ျမင္ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စင္ကာပူဟာ အႏၱရာယ္ဇုန္ထဲမွာ ရွိေနပါတယ္။ တကယ္လို႔ စင္ကာပူအစိုးရနဲ႔ စင္ကာပူလူထုက အိမ္နီးခ်င္းေတြထက္ လံုးဝပိုမသာဘူးဆိုရင္၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မကာကြယ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ စင္ကာပူလည္း ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါက ငါတို႔မ်ိဳးဆက္ရဲ့ အျမင္သက္သက္မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးဌာနကို ေရာက္လာသူေတြ၊
 ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးေတြ၊ စင္ကာပူရဲ့အေျခအေနကိုသိသူေတြ အားလံုးဒီလိုပဲ ျမင္ၾကပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကို မ်က္ကြယ္ျပဳထားမိရင္ အားလံုးဒုကၡေရာက္ကုန္မယ္။

စင္ကာပူတုိးတက္လာဖို႔ အကူအညီေပးခ်င္တဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမရွိဘူး။ အခုတိုးတက္လာခဲ့တာေတာင္မွ တစ္ခ်ိန္က သူတို႔ရဲ့ သယံဇာတကိုမွီၿပီး တိုးတက္လာတာလို႔ ထင္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကို ႀကိဳဆိုခဲ့တဲ့ေနာက္စီးပြါးေရးေပၚလစီကို ေတြ႔ျမင္သြားၾကတဲ့အခါမွသာသူတို႔အျမင္ေတြြ ေျပာင္းသြားၾကတာပါ။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔လည္း ဒီအတုိင္းလိုက္လုပ္လာၾကတယ္။ အခု ငါတို႔က အခ်ိန္အၾကာႀကီး မေသပဲ ရွင္က်န္ခဲ့ေတာ့ ေဒသတြင္းမွာ ေရွ႕ကေရာက္လာတယ္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာဆက္ဆံေရး၊ အခြင့္အေရးေတြကိုအမိအရရယူႏိုင္တဲ့အားေကာင္းေမာင္းသန္မူဝါဒေတြလက္ကိုင္ထားမယ္ဆိုရင္
 ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ နဲ႔ တစ္ရာအထိ စင္ကာပူရွင္သန္သြားႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။

ေမး။          ။ Strong System (အားေကာင္းေမာင္းသန္မူဝါဒ) ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာပါလဲ။ PAP ပါတီကပဲ အာဏာကို ဆုပ္ကိုင္ထားမယ္ဆိုတဲ့သေဘာလား။

ေျဖ။          ။ PAP ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျခားအစိုးရတစ္ခုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့အေနနဲ႔ စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ လက္ရွိအစိုးရ ပီေအပီကို အကဲျဖတ္ဖို႔ ဒီေနရာကိုေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေခါင္းေဆာင္မႈစြမ္းရည္နဲ႔ ျပည္သူလူထု၊ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ပုိင္းနဲ႔ လူထုတစ္ခုလံုးရဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား၊ အေတြးအေခၚနဲ႔ ယံုၾကည္မႈေတြ အထိေရာက္ေအာင္ ေတြးေစခ်င္ပါတယ္။

ေမး။          ။ စင္ကာပူဟာ ပံုမွန္ႏိုင္ငံ (a normal country) တစ္ခုမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက နားမလည္ၾကဘူး။

ေျဖ။           ။ ဒိန္းမတ္တို႔၊ ေနာ္ေဝတို႔မွာ အလယ္အလတ္အဆင့္ အစုိးရေလာက္နဲ႔ ရပ္တည္ႏိုင္တယ္။ စင္ကာပူက မရပ္တည္ႏိုင္ဘူး။ လူထုယႏၱရားႀကီးတစ္ခုလံုး ေလ်ာ့က်သြားမယ္။ အေရးပါတဲ့ဌာနေတြ ေလ်ာ့က်သြားရင္ အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းရဲ့ အရည္အေသြးေတြလည္း က်သြားမယ္။ သူ႔ထက္သာေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို သူ႔ေလာက္မွ အဆင့္မရွိတဲ့လူက အကဲခတ္ရင္ မွန္ဖို႔မလြယ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္ေလာက္အဆင့္မရွိတဲ့ သူေတြဆီက သတ္မွတ္ခ်က္ကို ေမးလည္းေမးမေနၾကေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ထက္သာေပမယ့္လို႔ “သူကေတာ့ ငါ့ထက္သာတယ္” လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးသူလည္း ေတြ႔ရခဲပါတယ္။ ခပ္ညံ့ညံ့လူတစ္ေယာက္ ထိပ္တန္းေရာက္သြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ စစ္စတန္တစ္ခုလံုး ပံုက်ေတာ့တာပဲ။ ေရွာင္လြဲလို႔မရဘူး။

ေမး။          ။ လူႀကီးမင္းေျပာသလို စင္ကာပူကတကယ္ပဲ အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ အေနအထားမွာ ဟုတ္ပါသလား။ တျခားႏိုင္ငံေသးေသးေလးေတြမွာလည္း ႏုိင္ငံေရးပါတီ အားၿပိဳင္မႈေတြ ရွိေနၿပီး စင္ကာပူမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုအားၿပိဳင္မႈအားမေကာင္းရတာလဲ။ လူႀကီးမင္းက ပံုႀကီးခ်ဲ႕ေနရာမ်ား မေရာက္ဘူးလား။

ေျဖ။           ။ ႏိုင္ငံေရးအားၿပိဳင္မႈကို မတားျမစ္ပါဘူး။ ငါတို႔တားျမစ္တာက ပါလီမန္နဲ႔ အစုိးရထဲမွာ မစြံတဲ့လူေတြ ပါဝင္လာမွာကို တားဆီးတာပါ။ အရည္အေသြးရွိတဲ့လူတုိင္းကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။ အမွန္တကယ္ အေလးအနက္ထားရမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကထၿပီး စင္ၿပိဳင္အစိုးရေထာင္မယ္ဆိုရင္ သိပ္ေကာင္းတာေပါ့။ စင္ကာပူမွာ ေရြးစရာရွိသြားတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူေရွ႕တန္းတင္လိုုက္တဲ့ သူ႔လူေတြကိုေတာ့ ၾကည့္ၾကရပါလိမ့္ဦးမယ္။ စင္ကာပူဟာ အႏၱရာယ္မရွိဘူးလား။ ဒါဆို ဒီအစိုးရက ဘာေၾကာင့္ ဂ်ီဒီပီရဲ့ ငါးရာခိုင္ႏႈံးကေန ေျခာက္ရာခုိင္ႏံႈးအထိ ကာကြယ္ေရးအတြက္ သံုးေနရတာလဲ။ ငါတို႔က အရူးေတြလား။ မင္းတို႔ သိပါတယ္။ ဒီအစိုးရက ကပ္ေစးနဲတဲ့အစုိးရပါ။

NEWater ဆိုတဲ့ ေရရရွိေရးအတြက္ ေရဆက္သြယ္ဖို႔ ေျမေအာက္ေရပိုက္လိုင္းေတြမွာ ေဒၚလာ ၃.၆၅ ဘီလီယံ ကုန္က်ခံခဲ့ၾကတယ္။ ေရနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အားကိုးစရာ မလိုေအာင္လုိ႔ပဲ။

စင္ကာပူအႏၱရာယ္မရွိဘူးလား။ ဒါကို သူတို႔ အခြင့္အေရးယူလိုက္ရင္ အားလံုးေသၿပီ။ ပင္လယ္ေရေၾကာင္းလိုင္းေတြ ျဖတ္ေတာက္လိုက္မယ္ဆိုရင္ စီးပြါးေရးလည္း ရပ္သြားမယ္။ ဒီအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အေျဖက ဘာလဲ။ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ၊ ၿပီးေတာ့ ကုိယ္ပိုင္ကာကြယ္ေရးစြမ္းရည္၊ ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္နဲ႔ သေဘာတူလက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ လံုၿခံဳေရးအေျခခံမူဝါဒ (Security Framework)။

ဘာ့ေၾကာင့္ ကာကြယ္ေရးမွာ ထိပ္တန္းဝန္ႀကီးကို ခန္႔ထားရသလဲ။ အေရးမႀကီးလွဘူးဆို။ သူဟာ ကက္ဘိနက္ထဲမွာ ဝန္ႀကီးၿပီးရင္ သူပါပဲ။ အမာဆံုး၊ စြမ္းရည္အရွိဆံုး ဝန္ႀကီးပဲ။ ငါတို႔ဟာ လူလားေျမာက္လာတဲ့ ကမၻာထဲေနေနၾကရတာပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ စင္ကာပူၿငိမ္းခ်မ္းတာလဲ။ စင္ကာပူကုိလာထိရင္ ျပန္ေပးရမွာလည္းရွိတယ္ဆိုတာ သိၾကလို႔ပဲ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ငါတို႔ကိုလာတိုက္ရင္ ျပန္ေပးရမယ့္ေလ်ာ္ေၾကးက ပိုမ်ားသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ထားၾကလို႔ပဲ။

ေမး။          ။ ဒီအေျဖက ပံုမွန္ႏိုင္ငံတစ္ခုမဟုတ္ဘူးဆိုတာရဲ့ အေျဖမဟုတ္ေသးဘူးလားလို႔။

ေျဖ။           ။ ဒါေတြကို ေျပာလိုက္မိတဲ့အတြက္ ခြင့္လႊတ္ပါ။ မင္းနဲ႔ငါ ဥာဏ္ရည္ခ်င္း တူတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါကေလာကႀကီးထဲမွာ ၈၅- ႏွစ္ေနခဲ့ၿပီး အတက္အက်ေတြ အားလံုးကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရၿပီးၿပီ။ အသက္ ၃၂- ႏွစ္ကစလို႔ ဒီႏိုင္ငံအလုပ္ျဖစ္သြားေအာင္ ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ရပါ့မလဲလို႔ တစ္သက္လံုးစဥ္းစားေနခဲ့ရတာပါ။

အစပထမတုန္းကေတာ့ ငါတို႔ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ မေလးရွားနဲ႔ေပါင္းရမယ္။ ႏို႔မို႔ မရွင္သန္ႏိုင္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ ငါတို႔ ေရ၊ ငါတို႔ ကုန္ၾကမ္းပစၥည္း၊ ငါတို႔ ပို႔ကုန္၊ ၿပီးေတာ့ စင္ကာပူအတြက္ သြင္းကုန္ေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ မေလးရွားကပဲ။ အဲဒါက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက။ ဒီကိစၥ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ တန္ကုက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕လို႔။ ဒီေနာက္ နည္းလမ္းရွာၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုး မေလးရွားထဲကို ေပါင္းဝင္လိုက္ၾကတယ္။ ေနာက္မွ ငါတို႔သိလုိက္ရတာက မေလးအသာစီးယူတဲ့ မေလးရွားႏိုင္ငံထဲမွာ စင္ကာပူ ေျခခ်ဳပ္လက္ခ်ဳပ္မိလိုက္ရၿပီဆိုတာပဲ။ မေလးရွားေျပာင္းလဲလာခဲ့သလား။ သူတို႔ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲခဲ့ၾကသလဲ။

ၾသဂုတ္လ ကိုးရက္ေန႔ မေလးရွားကေန ခြဲထြက္ခဲ့ေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ ငါငိုခဲ့ရသလဲဆိုတာ သိသလား။ ငါတို႔ ခ်ီတက္ပြဲမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေထာင္ေသာင္းမကတဲ့ လူထုႀကီးကို ခ်န္ထားခဲ့ရလုိ႔။ သူတို႔ ဒုကၡေရာက္ေနရစ္မွာကို ခံစားရလုိ႔၊ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မဲ့သြားတဲ့ လူနည္းစုလူမ်ိဳးကြဲေတြ။ စင္ကာပူမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈစြမ္းရည္ ထပ္အားျဖည့္ခဲ့ရတယ္။ ဒီၾကားထဲ စင္ကာပူမွာ အႏၱရာယ္မရွိပါဘူးလို႔ မင္းကေျပာေတာ့ ငါ့မွာ ေျပာစရာကေတာ့ “ဘုရား၊ ဘုရား” ဆိုတာပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။

SAF (Singapore Armed Forces) က ကြန္မန္ဒါေတြကုိ သြားေမးၾကည့္။ လူငယ္တိုင္း ဘာ့ေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ စစ္တာဝန္ထမ္းေနရသလဲ။ ကပ္ေစးနဲတဲ့အစိုးရက ဘာ့ေၾကာင့္ ဂ်ီဒီပီရဲ့ ၅/၆ ရာခိုင္ႏႈံး ကာကြယ္ေရးအတြက္ သံုးေနရတာလဲ။ ဂေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားနဲ႔ ေၾကာက္ေန ၾကတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဒါဟာရွင္သန္ဖြ႔ံၿဖိဳးဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ ေရြးခ်ယ္စရာ ျဖစ္ေနလို႔လားလို႔ ေမးၾကည့္ပါ။

ဒီလို စိုးရိမ္မႈအေပၚမွာ ေလွ်ာ့မတြက္သင့္ဘူး။ ဒါေတြဟာ တကယ့္ျပႆနာေတြပဲ။ ကုုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ႏိုင္ခဲ့လို႔ ဒီေန႔ ဒီလိုျဖစ္ေနတာ။ ဒီလိုမဟုတ္ရင္ ခံသြားရမယ္။

ငါတို႔ ေရျပႆနာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေနာက္ဆံုး ေရနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စပယ္ရွယ္လစ္ မျဖစ္ခင္အထိ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ေငြေတြဒါေလာက္သံုးေနရတာလဲလို႔ မစဥ္းစားမိဘူးလား။ ငါတို႔ ဂ်ိဳဟုိးကေရကို လိုတယ္ဆိုတာ မဟာသီယာက သိတယ္။ ၂၀၁၁- ႏွစ္မွာ ေရအေရာင္းအဝယ္ စာခ်ဳပ္သက္တမ္း ကုန္ဆုံးေတာ့မွာဆိုေတာ့ ေရနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အခက္အခဲေတြ႔ေတာ့မွာ ဆိုတာကိုလည္း ငါတို႔သေဘာေပါက္ထားတယ္။ ဒီေနာက္ ငါတို႔က NEWater ကို ရွာေတြ႔ခဲ႕တာပဲ။ သူက ငါတို႔ ေနာက္ေနတယ္ေတာင္ထင္တာ။ ကဲ- စင္ကာပူမွာ အႏၱရာယ္မရွိဘူးလား။

ဒီလုိ စုိးရိမ္မႈေတြကို ေလွ်ာ့မတြက္သင့္ဘူး။ တကယ့္ျပႆနာႀကီးေတြ။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚမွာ ကိုယ္ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့လို႔ ဒီေန႔ ဒီလိုေနႏိုင္တာ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ခံသြားရမယ္။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ဝန္ခံကတိကဝတ္ေတြ ခ်ေပးခဲ့တယ္။ ကဲ ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။ ကူဝိတ္ကိုကယ္တင္ဖို႔ ဘယ္သူေတြသြားခ့ဲသလဲ။ အေမရိကန္ေတြ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ ေရနံေၾကာင့္။ ၿပီးေတာ့ ကူဝိတ္ေဘးက ေဆာ္ဒီအာေရးဗ်။ ငါတို႔ ေရငတ္ေနရင္ ဘယ္သူလာ ေရတုိက္မွာလဲ။ အေမရိကန္ေတြလား။ ႏိုး။ ငါတို႔ေရ ငါတို႔ရေအာင္ ရွာေသာက္တယ္။ ငါတို႔ဘာသာ ငါတို႔ကယ္တင္တယ္။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

အသံရွင္ ဘယ္သူလဲ

ဆရာဝန္က စိတ္ေဝဒနာရွင္တစ္ေယာက္ကုိ ေမးေနတာပါ။

“ဘယ္သူ ေျပာေနတယ္ဆုိတာလည္း မသိ၊ ဘယ္ကလာတာလဲ မသိရတဲ့ အသံေတြ ၾကားရတာမ်ား ရွိသလား”

“ရွိတာေပါ့ ေဒါက္တာ”

“ဘယ္လုိ အခ်ိန္ေတြမွာ အဲ့ဒီလုိ ျဖစ္တတ္သလဲ”

“တယ္လီဖုန္းလာလုိ႔ ေကာက္ကုိင္ရင္ ဖုန္းေခၚတဲ့သူက သူဘယ္သူဆုိတာ မေျပာတဲ့အခါေတြမွာပါ ေဒါက္တာ”


Ref: Wisdom from laughter

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

အီးက်ဴေပတံထဲ မဝင္သူမ်ား

(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ေဖသန္း(ဦးသာဓု)၊ ေဂ်ာ့ဂ်္ဘားနတ္ေရွာ၊ ကိုလတ္-အင္းဝ)

EQ ဆိုတဲ့ စိတ္ပညာဆိုင္ရာေဝါဟာရ ေပၚလာတာ သိပ္မၾကာလွေသးပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြါးေရးက႑ေတြမွာ အီးက်ဴဟာအေရးပါလာလို႔ ဒီေန႔အစိုးရ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လူငယ္ေတြကို အိုင္က်ဴသာမက အီးက်ဴပါအဆင့္ျမင့္လာဖို႔ ႀကိဳးစားေပးေနၾကပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း စဥ္းစားမိေနခ်ိန္မွာ ေမာင္ေသြးခြ်န္္ရဲ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္စစ္တမ္း” စာေပေဝဖန္ေရးေဆာင္းပါးကို ဖတ္လိုက္မိတယ္။ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ အႏွစ္ (၂၀) ေျမာက္ မဂၢဇင္းထဲမွာပါ။ ေမာင္ေသြးခြ်န္ ခပ္စပ္စပ္ (အျမဲတမ္းလိုလို) ေဝဖန္လိုက္တာက ေဇယ်သူရဲ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈရွာပံုေတာ္” ္ပါ။

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္အသက္ရွင္စဥ္က EQ အယူအဆ မေပၚေသးေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ EQ အယူအဆျမင့္မား သူျဖစ္ေၾကာင္း အကဲခတ္ႏိုင္သည္-” (ေဇယ်သူ၊ စာ ၂၁)

“EQ ေပတံေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ အင္မတန္ေပၚလြင္ထင္းရွားလွတဲ့ မဟုတ္မခံစရိုက္ဟာ ေမွးမွိန္ငုပ္လွ်ိဳးသြားခဲ့ပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ေဟာေဟာဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ စိတ္ျမန္ကိုယ္ျမန္ စရိုက္လကၡဏာေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ေရးၿပီး ေမာင္ျမတ္မိုးဘာသာျပန္တဲ့ “ျမန္မာ့ ေအာင္ဆန္း” စာအုပ္မွာ ဗိုလ္လက်္ာာမွတ္တမ္းတင္ထားတာကိုၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ (ေမာင္ေသြးခြ်န္၊ စာ ၁၄၁ ပိေတာက္ပြင့္သစ္)

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ဒီလိုရဲရဲေတာက္ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြကို EQ ပံုစံခြက္ထဲ ဘယ္လိုဇြတ္ရိုက္သြင္းမွာလဲ။ EQ သီအိုရီနဲ႔ ဘယ္လုိတိုင္းတာမွာလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို “သံတမန္ေခါင္းေဆာင္” ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ သံတမန္ေပတံနဲ႔ တိုင္းတာေနပံုဟာလည္း ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္ပါဘူး။ ဗိုလ္မိုးႀကိဳးကို ဓား- ဓားျခင္း၊ ေမာင့္ဘက္တန္ကို စကား- စကားျခင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တံု႔ျပန္ခဲ့ပံုေတြဟာ ဘယ္မွာသံတမန္ဆန္ေနပါသလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ ဘယ္တုန္းကမွ သံျပံဳးတမန္ျပံဳး မရွိခဲ့ပါ။ (ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးမရွိခဲ့ပါလို႔ ဆိုလိုပါတယ္) ။ (ေမာင္ေသြးခြ်န္၊ ႏွာ -၁၄၁၊ ပိေတာက္ပြင့္သစ္)

ေတာ္ေတာ္ထိမိတဲ့ တုန္႔ျပန္ခ်က္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ အီးက်ဴေပတံနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ညွိလို႔မရပါဘူး။ သူ႔ကိုခ်စ္သူေတြကလည္း သူ႔ရဲ့ဘြင္းဘြင္းႀကီးကို ခ်စ္ၾကတာပါ။ သူ႔ကြန္မစ္(တ္) မန္႔ ကို ခ်စ္ၾကတာပါ။

တုိက္ဆိုင္မႈပါပဲ။ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ အမွတ္-၃၅ မွာ အီးက်ဴေပတံထဲ လံုးဝမဝင္တဲ့ လူတစ္ေယာက ္ထပ္ေတြ႔လာျပန္ ပါတယ္။ သူကေတာ့ သခင္ေဖသန္းဆိုတဲ့ စာေရးဆရာ၊ ဒါရိုက္တာ (ဦး) သာဓုပါပဲ။

“မဟုတ္မခံစိတ္ရွိသူဟာ
ရန္သူေပါတယ္…….
မွန္ရာကို တဲ့တိုးေျပာလို႔
အမုန္းခံရတယ္ဆိုရင္
ဒါဟာ
သာဓုအဖို႔ အရသာပဲ” တဲ့။

၁၈-၆-၈၉ သာဓုလက္ေရးမူ လက္မွတ္တို႔နဲ႔ ေတြ႔ရတယ္။ “သာဓု လူဝါးဝတယ္” “ ဝန္ႀကီးတစ္မတ္” စတာေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ (ဦး) သာဓုလည္း ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အီးက်ဴေပတံထဲ မဝင္ႏိုင္ပါဘူး။

“သို႔ေသာ္ သူ႔အိမ္ေရာက္လာေသာ သူမ်ားကေတာ့ ျဖံဳသြားရေပမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဧည့္ခန္း၌ရွိေနေသာ စာတို႔က “အလိုက္သိပါ” “ကိုယ္ႏွင့္မဆိုင္ မကိုင္ႏွင့္” “အလုပ္လုပ္မွ ထမင္းစားရမည္” “ညဥ့္အိပ္ဧည့္သည္ လက္မခံ” “ေသာက္စားမူးယစ္သူမ်ား မလာရ” စေသာ သူ၏မူဝါဒမ်ားျဖစ္ေလရာ ေနာက္ဆံုးစာကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္တင့္တယ္က သူ႔အိမ္ပေဒသာေျပာင္းသည့္ေန႔မွာပင္ “ေဟ့- ဒါကိုေတာ့ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ပါ၊ တို႔မူဝါဒႏွင့္မကိုက္ညီဘူး” ဆိုသျဖင့္ ေနရာတကာ ေခါင္းမာတတ္ေသာ သာဓုသည္ “ေသာက္စားမူးယစ္သူမ်ား မလာရ” ဆိုေသာစာကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ရေတာ့၏။ (ကြ်န္ေတာ့္ဘဝဇာတ္ေၾကာင္း၊ ေသာ္တာေဆြ(ျပန္လည္ေဖာ္ျပ)၊ ပိေတာက္ပြင့္သစ္၊ ႏွာ-၃၄ )

သူတို႔ရယ္မွလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကမာၻေက်ာ္စာေရးဆရာႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ ဘားနတ္ေရွာဆိုရင္လည္း စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ အတုိင္း ေျပာတတ္လြန္းလို႔ အီးက်ဴေပတံက သူ႔အနားေတာင္ ကပ္လို႔ရမယ္မထင္ပါဘူး။

“ေမြးလာတဲ့ကေလးက ငါလိုအရုပ္ဆိုးၿပီး၊ နင္လို အူတူတူေလး ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာလည္း တြက္ထားအံုး” ဆိုတဲ့စကားေတြ။

“လူကို စက္နဲ႔အစားထိုးလို႔ရတယ္။ ႏြားမကိုေတာ့ အစားထိုးလို႔မရဘူး။ ဒါဆို လူက ႏြားမေလာက္ အသံုးမက်လို႔ေပါ့” လို႔ ေျပာတတ္တာမ်ိဳးေတြကိုၾကည့္ရင္ သိသာႏိုင္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ကို မတ္တိြန္းက မွတ္ခ်က္ခ်တာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ “ေဂ်ာ့ဘားနတ္ေရွာဟာ လူေကာင္းႀကီးပါ။ သူ႔မိတ္ေဆြေတြကေတာ့ သူ႔ကိုတစ္ေယာက္မွ မခ်စ္ၾကဘူး” တဲ့။

ကြ်န္ေတာ္ ပုဂိၢဳလ္ေရးအရသိတဲ့ ေရႊျမန္မာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္လတ္(ကိုလတ္၊ အင္းဝ) ဆိုရင္လည္း အီးက်ဴထိုင္ငိုရမယ့္လူပါပဲ။ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ မဂၢဇင္းရပ္သြားလို႔သာပါ။ ႏို႔မို႔ေတာ့ သူ႔ရဲ႕့ “ေတာ္ေတာ္ခြက်တဲ့လူ” က ဆက္ၿပီးခြက်ေနမယ့္ သေဘာရွိပါတယ္။ မဟုတ္မခံစိတ္န႔ဲ ခြက်က်အမူအယာဟာ တြဲပါလာသလားလို႔ စဥ္းစားစရာပါ။

တစ္ေန႔က ျမန္မာမီဒီယာတစ္ခုက အင္တာဗ်ဴးဖို႔ (၅) နာရီခ်ိန္းတယ္။ ဗ်ဴးမယ့္ေကာင္ေလးက သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ ေနာက္က်ၿပီး ၆-နာရီခြဲေလာက္မွ ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္း ကတ္ကုန္ေနရတာနဲ႔၊ ဘာနဲ႔။ ဒါနဲ႔ ကိုလတ္္(အင္းဝ) နဲ႔ မဗ်ဴးလိုက္ရဘူး။ မဗ်ဴးရယံုတင္မကဘူး၊ အခ်ိန္ကိုေလးစားဖို႔ ေဆာက္နဲ႔ထြင္းလိုက္ေသးတယ္။

တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ရုိးသားမႈကို ေလ်ာ္ေၾကးအေနနဲ႔ မေပးလိုက္ရဘူးဆိုရင္ အီးက်ဴရွိေနတာ ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ထုတ္ၾကည့္မိတဲ့ လူေလးေယာက္စလံုးကေတာ့ “အီးက်ဴေတြ ဘာေတြ လာမလုပ္နဲ႔၊ မဟုတ္တာ မဟုတ္တာဘဲ” လို႔ ေျပာၾကမယ့္သူေတြခ်ည္းပါပဲ။

သူတို႔အားလံုးဟာလည္း သူတို႔အတိုင္းအတာနဲ႔ သူတို႔ အရည္အခ်င္းရွိၾကသူေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ့္အီးက်ဴ ေဆာင္းပါးလည္း အဆံုးသတ္လို႔မရေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ ထားလိုက္မိပါတယ္။

“ထားတယ္၊ ဘာျဖစ္လဲ။ အီးက်ဴေတြ ဘာေတြ လာမလုပ္နဲ႔”

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

အရက္ေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္ ^_^

လူနာတစ္ေယာက္ကုိ စစ္ေဆးၿပီး ဘာမွ အေျဖမရတဲ့ေနာက္ ဆရာဝန္က လူနာကုိ ေျပာတယ္။

“ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္သလဲဆုိတာ တိတိက်က် မေျပာႏုိင္ေသးဘူးဗ်ာ။
အရက္ေၾကာင့္လုိ႔ က်ေနာ္ေတာ့ ထင္တာပဲ”

ဒါနဲ႔ လူနာက ခ်က္ခ်င္း ဆရာဝန္ကုိ အားတုံ႔အားနာနဲ႔ ေျပာတယ္။

“ေကာင္းပါၿပီ ေဒါက္တာ။ ေဒါက္တာ အမူးေျပမွ က်ေနာ္ ထပ္လာျပပါဦးမယ္”


Ref: Wisdom from laughter

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

အို... ႏိုး...... ဘုရားဆင္းတုေတာ္ကိုမွ ကြယ္.......!

ျပင္သစ္ ႏိုင္ငံသား သုံးေယာက္  ဘုရားဆင္းတုေတာ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတာ္ကို နမ္းမႈေၾကာင္႔ သိရိလကၤာႏိုင္ငံ ကႏၵီၿမိဳ႕မွာ အဖမ္းခံခဲ႔ရပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ေယာက္၊ အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ၿပီး အဲသလို ဓာတ္ပုံ႐ိုက္တာက အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဓာတ္ပုံကို ကူးရာမွာ ဖလင္ေဆးသူက ေတြ႔ရိွၿပီး ရဲကို အေၾကာင္းၾကားရာမွ တဆင္႔ အဖမ္းခံခဲ႔ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျပစ္ဒဏ္ အေနနဲ႔ ငါးႏွစ္အတြင္း ေထာင္ဒဏ္ ေျခာက္လ က်ခံရမွာျဖစ္ၿပီး  ေထာင္ဒဏ္ကို ေရႊ႕ဆိုင္းလိုက္တဲ႔ အတြက္ သူတို႔သြားလိုရာကိုေတာ႔ သြားႏိုင္တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

အရင္လကပဲ ဗုဒၶဘာသာ က်မ္းစာမ်ားကို အသေရ ဖ်က္မႈေၾကာင္႔ အာရပ္ တိုးရစ္  ငါးေယာက္လည္း အဖမ္းခံခဲ႔ရေၾကာင္း ဘီဘီစီ သတင္းဌာနက ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ထို႔အျပင္ အေမရိကန္ ရပ္ပ္ ( Rap star ) အဆိုေက်ာ္ အကြန္ ( Akon )ကိုလည္း ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေရွ႕ မေတာ္တေရာ္ အမ်ိဳးသမီးပုံနဲ႔ တြဲၿပီး ျမဴးဇစ္ ဗြီဒီယိုထုတ္ခဲ႔မႈေၾကာင္႔ ၂၀၁၀ ခု မတ္လကပိတ္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ရွစ္ႏွစ္က ဗုဒၶ ဘား ျမဴးဇစ္ ( Buddha bar music ) န႔ဲ ဘီကိီနီဝတ္းထားတဲ႔ ဘုရားပုံေတာ္ကို ေတြ႔ရၿပီး ရဟန္းေတာ္ေတြက ဘာသာေရး ေစာ္ကားမႈျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလာလို႔ အားလုံးကို ရွာေဖြ ဖမ္းဆီးဖို႔ တရား႐ုံးခ်ဳပ္က ရဲ နဲ႔ ကာစတန္ ဌာန ကို အမိန္႔ ထုတ္ခဲ႔ရပါေသးတယ္။

သီရိလကၤာ ႏိုင္ငံဟာ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဥပေဒ တင္းၾကပ္ေၾကာင္း ၊ မေတာ္တေရာ္ အဝတ္အစားမ်ားနဲ႔ ဘုရား ေက်ာင္း ကန္ေတြထဲ ဝင္ခြင္႔ပင္ မရိွေၾကာင္း သိရပါတယ္။

Ref: S.T. 23,8.2012.

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ပုိေကာင္းေအာင္ လုပ္တတ္သြားၿပီ

ေျမးမေလးက အဖြားရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲဝင္ၿပီး သူမအဖြားရဲ႕ ျဖဴေနတဲ့ ဆံပင္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ ေျပာင္ေနတဲ့ ေခါင္းတစ္ျခမ္းကုိ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ရင္း အေရေတြ တြန္႔ေနတဲ့ အဖြားရဲ႕ပါးကုိလည္း သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ လုိက္စမ္းေနတယ္။

“အဖြားကုိ ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းေပးလုိက္တာေနာ္”

“ဟုတ္တာေပါ့ ကေလးရဲ႕”

“သမီးကုိလည္း ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းတာပဲလား”

“မွန္တာေပါ့ ကေလးရဲ႕”
“ဒါဆုိ - ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းတဲ့အလုပ္ကုိ အခု ပုိၿပီး ကြ်မ္းက်င္လာတယ္လုိ႔ အဖြား မထင္ဘူးလား” လုိ႔ ေခ်ာေမြ႔ေနတဲ့ သူမပါးကုိ စမ္းရင္း ေျပာလုိက္တယ္။

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

စကားထစ္လည္း ရွင္ဘုရင္ေလာက္ေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္တယ္

ဒီေဆာင္းပါးေလး ဖတ္ရင္းနဲ႔ စကားထစ္တတ္တဲ့ ကုိရင္ႀကီးကုိ ဆရာေတာ္က ဆားအငံ၊ အေပါ့ ေမးတယ္ဆုိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ သတိရမိတယ္။ ဆရာေတာ္က ပါးစပ္ထဲမွာ ကြမ္းေတြနဲ႔ဆုိေတာ့ ကုိယ္တုိင္ျမည္းၾကည့္လုိ႔ မရဘူး။ ဒါနဲ႔ ကုိရင္ႀကီးကုိ ေမးရတာပါ။

ကုိရင္ႀကီးက စကားထစ္ေတာ့ “ခပ္… ခပ္… ခပ္”။
ဆရာေတာ္က ဆားေတြ ထပ္ခပ္တာေပါ့။
ကုိရင္ႀကီး ထပ္ေျပာတာက “ခပ္ငန္ငန္ပါဘုရား” တဲ့။
စားလုိ႔ မရေလာက္ေတာ့ဘူးေပါ့ေလ။

ကေလးေတြ စကားထစ္တဲ့ေနရာမွာ စကားလုံး ထစ္ေနတာ၊ ေျပာမယ့္စကား တစ္ဝက္မွာ ထစ္ေနတာ၊ ဘာစကားသံမွ ထြက္မလာတာ ရွိတတ္ပါတယ္။ စကားကုိ ႀကိဳးစားပမ္းစား ေျပာရာမွာ မ်က္ႏွာစတဲ့ အမူအယာေတြလည္း ေျပာင္းလဲေနတတ္ပါသတဲ့။ စကားေျပာတတ္စ ကေလးေတြ ထစ္တာမ်ိဳးကေတာ့ ကေလးအမ်ားစုမွာ ျဖစ္တတ္ၿပီး ၾကာရင္ ေပ်ာက္သြားတတ္တဲ့ သေဘာ ရွိပါတယ္။

စကားထစ္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ ေလးခု ရွိႏုိင္ပါတယ္။

၁။ မ်ိဳး႐ုိးဗီဇ
၂။ အာ႐ုံေၾကာဆုိင္ရာ အလုပ္လုပ္မႈ ပုံမမွန္ျခင္း
၃။ ကေလးႀကီးထြားစအခ်ိန္
၄။ မိသားစုဖိအားေပးျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

စကားထစ္တတ္တဲ့ ကေလးေတြထဲမွာ (၆၀) ရာခုိင္ႏႈန္းကေတာ့ မ်ိဳး႐ုိးနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္။ အ႐ုံေၾကာဆုိင္ရာ ပညာရွင္ေတြ ေတြ႔ရွိခ်က္အရ စကားထစ္တတ္သူေတြရဲ႕ အာ႐ုံေၾကာ အလုပ္လုပ္မႈေတြဟာ တစ္ျခားသူေတြနဲ႔ မတူကြဲျပားေနတတ္ပါတယ္။ ကေလးေတြရဲ႕စကား၊ ဘာသာကြဲစကားေတြကုိ ေျပာဖုိ႔ ႀကိဳးစားခုိက္မွာလည္း ဒီလုိ ထစ္တာမ်ိဳးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။

ေတြ႔ဖူးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ဆုိရင္ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္အထိ ဘာစကားမွ မေျပာႏုိင္ေသးဘူး။ မိဘေတြက ႏွစ္ေယာက္စလုံး ျမန္မာေတြပါ။ အဘုိးအဘြားေတြက ထုိင္းမွာဆုိေတာ့ အဲ့ဒီကေလးက ထုိင္းမွာေနစဥ္ ထုိင္းစကားေတြလည္း ၾကားေနရ၊ အိမ္မွာ ျမန္မာစကားေတြလည္း ၾကားေနရ၊ မူႀကိဳကုိ သြားျပန္ေတာ့ တ႐ုတ္၊ အဂၤလိပ္စာေတြလည္း ၾကားရ၊ ဘာသာစကားေလးမ်ိဳးၾကားမွာ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနရွာတာေပါ့။ ေျပာမယ္ေျပာေတာ့လည္း သုံးဘာသာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေအာင္ ေျပာႏုိင္သြားတယ္။

မိသားစုက အေလာတႀကီးနဲ႔ ကေလးကုိ အတင္း သင္ေပးေနရင္လည္း စကားထစ္တတ္ ျပန္ပါသတဲ့။ ကေလးငါးရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ကေတာ့ အသက္ငါးႏွစ္မွာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ဒီအေတြ႔အႀကံဳမ်ိဳး ရွိလာႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ စကားထစ္တာ ေျခာက္လထက္ေက်ာ္ၿပီးဆိုရင္ေတာ့ နည္းနည္း စုိးရိမ္စရာပါ။ ဒီကေလးေတြထဲက ေလးပုံတစ္ပုံဟာ လူႀကီးျဖစ္သည္အထိ ထစ္သြားတတ္ပါတယ္။ စကားထစ္ေနတဲ့ ကေလးေတြကုိ ကူညီႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္က နည္းလမ္း (၇) ခ်က္ ထုတ္ေပးပါတယ္။

၁။ ကေလးနဲ႔ စကားေျပာတဲ့အခါ ေျဖးေျဖးပဲ ေျပာရမယ္၊ ရပ္နားၿပီး ေျပာရမယ္။ သူေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ မိမိက ျပန္မေျပာမီ စကၠန္႔ အနည္းငယ္ ရပ္ထားေပးရမယ္။ ကုိယ္က ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာေပးျခင္းဟာ “ေျဖးေျဖးေျပာ၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေလာေနတာလဲ” ဆုိတဲ့ စကားေတြထက္ အမ်ားႀကီး ထိေရာက္ပါတယ္။

၂။ ကေလးကို ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီး မေမးသင့္ပါဘူး။ ေမးခြန္းေတြ ေမးမယ့္အစား သူေျပာတာေတြကုိပဲ အသိအမွတ္ ျပဳေပးသင့္ပါတယ္။

၃။ သူ စကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔စကားကုိ စိတ္ပါလက္ပါ နားေထာင္ေနတယ္ဆုိတာ ကုိယ္အမူအရာအားျဖင့္ သူသိေအာင္ ျပပါ။ သူ ဘယ္လုိေျပာတယ္ဆုိတာကုိ စိတ္ဝင္စားဟန္ မျပပါနဲ႔။

၄။ ကေလးငယ္ေနစဥ္မွာ သူနဲ႔စကားေျပာၿပီး သူ႔ကုိ မိနစ္အေတာ္ၾကာ အနားယူထားခြင့္ ျပဳပါ။ အဲ့သလုိ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ခုိက္မွာ သူဟာ ယုံၾကည္မႈကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္ပါတယ္။

၅။ မိသားစုအဖြဲ႔ေတြအားလုံး သူနဲ႔ စကားေျပာဖုိ႔၊ သူေျပာတာ နားေထာင္ဖုိ႔ အလွည့္က် တာဝန္ယူပါ။ ၿပိဳင္တူ မေျပာပါနဲ႔။ စကားထစ္တတ္တဲ့ ကေလးေတြဟာ သူတုိ႔ စကားေျပာေနစဥ္ အေႏွာက္အယွက္ ကင္းေလေလ အဆင္ေျပေလေလပါပဲ။

၆။ ကုိယ္ဘယ္လုိ ဆက္ဆံသလုိဆုိတာ အၿမဲတမ္း သတိရွိပါ။ သူ႔စကားကုိ ကုိယ္က နားေထာင္ေနတယ္၊ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာလုိ႔ရတယ္ဆုိတာ သူသိေနပါေစ။

၇။ ဒါေတြ အားလုံးထက္ အေရးႀကီးတာက သူဟာ ဘယ္လုိကေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ကေလးကုိ အရွိအတုိင္း လက္ခံႏုိင္ဖုိ႔ပါ။ သင့္ထံက အေရးအႀကီးဆုံး အကူအညီကေတာ့ သူစကားထစ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သင့္ဆီက ေထာက္ပံ့အားေပးမႈ သူရရွိေနဖုိ႔ပါပဲ။

ကေလးစကားေျပာတဲ့အခါ (၁၀) ရာခုိင္ႏႈန္းထက္ ပုိထစ္ေနတယ္၊ စကားေျပာဖုိ႔ အဆမတန္ အားထုတ္ယူေနရတယ္၊စကားေျပာရင္း မထစ္ဖို႔ စကားလုံးေတြ ေ႐ြးျခယ္ေနရတယ္၊ အသံအပုိေတြ ပါဝင္ေနတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အထူးကြ်မ္းက်င္သူေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၿပီး အကူအညီ ေတာင္းသင့္ပါတယ္။

“The King’s Speech” ဆုိတဲ့ သမုိင္း႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲမွာ နံပါတ္ေျခာက္ ေဂ်ာ့(ဂ်္)ဘုရင္ရဲ႕ ေနရာမွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ရတဲ့ မင္းသား Colin Firth ဟာ စကားေျပာ အထူးကြ်မ္းက်င္သူေတြရဲ႕ အကူအညီ ယူခဲ့ရပါသတဲ့။ ေဂ်ာ့(ဂ်္)ဘုရင္က စကားထစ္လုိ႔ပါတဲ့။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ စကားထစ္ရင္ေတာင္ ရွင္ဘုရင္ေလာက္ေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ေသးတာပဲ မဟုတ္လား။

Ref: Coping with a stammer
By Dr Chu Chi Ping,
Paediatric medicine consultant
Raffles Hospital

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

"ေရႀကီးေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္သလဲ"

ေရွ႕ေနနဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာတို႔ ကာရစ္ဘီယံမွာ ေဟာလီးေဒးထြက္ရင္း ဆုံမိၾကတယ္။

ေရွ႕ေနက " က်ေနာ္႔တစ္အိမ္လုံး မီးေလာင္ျပာက် သြားတယ္ဗ်ာ၊ အဲဒါ အာမခံ ကုမၸဏီက ေပးတဲ႔ ေလ်ာ္ေၾကးေငြနဲ႔ က်ေနာ္လည္း  ေဟာလီးေဒးထြက္လာခဲ႔တာ " လို႔ ေျပာတယ္။

အင္ဂ်င္နီယာက " တိုက္ဆိုင္လိုက္တာဗ်ာ၊က်ေနာ္႔တို႕အိမ္ကိုလည္း ေရေတြႀကီး အကုန္ ပ်က္စီးသြားလို႔ အာမခံ ကုမၸဏီက ေပးတဲ႔ ေလ်ာ္ေၾကးေငြနဲ႔ က်ေနာ္လည္း  ေဟာလီးေဒးထြက္လာခဲ႔တာပဲ "

ဒီေတာ႔ ေရွ႕ေနက " ဒါနဲ႔ ေရႀကီးေအာင္ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို စ လုပ္တာလဲ " တဲ႔။

( ရယ္တတ္သူ မ်ားၿပီး ရယ္စရာေရးတတ္ ေျပာတတ္သူက နည္းေတာ႔ ဂ်ဳတ္ေတြက ထပ္ေနတတ္ပါတယ္၊ ဒီ ဂ်ဳတ္ေတြက       စာအုပ္ထဲက ေ႐ြးထုတ္ထားတာပါ။ မၾကားဖူးေသးရင္ ရယ္ရ ၿပဳံးရတာေပါ႔။)

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

အေဖ ေျပာျပတဲ႔ အဘိုး ဦးဘခင္ ( ဦးဘိုးခင္ ) အေၾကာင္း

လူရွင္းရတဲ႔ နတ္ အျငင္းပြားမႈ အၿပီး  အဘိုး ဦးဘခင္ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ ၿပဳံးစရာေလးေတြကို ေဖာက္သည္ခ် ခ်င္လာပါတယ္။ အေဖ ကကို တတိယ ဂ်င္နေရးရွင္း ျဖစ္ေနေတာ႔ ေဝးေတာ႔ ေဝးလွပါၿပီ။ ရြာမွာေတာင္ ဒီအေၾကာင္း သိသူ မီသူက သိပ္ မ႐ွိေတာ႔ မွတ္မိသမွ် ေလးေတြကိုပဲ ျပန္ေရးလိုက္မိပါတယ္။
" အဘိုး ေ႐ႊတိဂုံ ဥကၠ႒ ျဖစ္တာ လက္ေဝွ႔ ေၾကာင္႔လို႔ ေျပာရင္ ရတယ္ကြ....................."

"မာစတာက သက္လုံ ပိုေကာင္းတယ္"
ေမာင္ဘခင္က ငယ္ငယ္ကတည္းက ျမန္႔မာ႐ိုး႐ာ လက္ေဝွ႔ကို ေကာင္းေကာင္း တတ္တယ္။ လူကလည္း တုတ္တုတ္ ခိုင္ခိုင္ပဲ။ ဂ်ပန္ေခတ္၊ ဂ်ပန္ေတြ႐ြာထဲ ဝင္လာခ်ိန္ ဘခင္တို႔ ကာလသားေတြက ေကာက္႐ိုးပုံေပၚမွာ နပမ္းလုံးေနၾကတယ္။ ဂ်ပန္ေတြကို ျမင္ေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႕ကထြက္ေျပးတာေပါ႔။ ဂ်ပန္က မေျပးနဲ႔ သူလည္း အသန္ဆုံးရြာသားနဲ႔ နပမ္းလုံးခ်င္တယ္ လို႔ ေျပာသတဲ႔။ ဒီေတာ႔ လက္ၫွိဳးေတြက ကာလသား ေခါင္း ဘခင္ ဆီကိုေပါ႔။
ဒီလိုနဲ႔  နပမ္းၿပိဳင္ၾကေရာ။ ေမာင္ဘခင္ ကပဲ ၿပိဳင္တိုင္း ႏိုင္ေနတယ္။ သေဘာေကာင္းတဲ႔ ဂ်ပန္က စိတ္မတိုဘူး။ တစ္ခု႐ိွတာက သူ႐ွံဳးတိုင္းထပ္ထပ္ စိန္ေခၚတာ။ အိမ္ျပန္လို႔ မရဘူး။
ဒါကိုသိတဲ႔ ေမာင္ဘခင္က မသိမသာေလး အ႐ွံဳးေပးလိုက္တယ္။ သူတို႔ေခတ္ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ႔မွ ဂ်ပန္ဗိုလ္က
" ဘူး႐မား က သန္တယ္။ မာစတာေလာက္ သက္လုံ မေကာင္းဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ေနာက္ဆုံး အခ်ီမွာ ႐ွံဳးရတာ၊ သက္လုံေကာင္းေအာင္ မာစတာ သင္ေပးဦးမယ္ " တဲ႔။
ဘာပဲေျပာေျပာ ေမာင္ဘခင္ အိမ္ျပန္ခြင္႔ ရသြားတယ္။

"လက္ေဝွ႔ ခ်န္ပီယံ ( သို႔ ) ပဲေလွာ္စားေနတဲ႔ အညာသား"
ေခတ္အျမင္ရိွတဲ႔ ေမာင္ဘခင္ ဟာ တစ္ရြာမေျပာင္း သူေကာင္း မျဖစ္ကို ယုံတယ္။ ေဆြမ႐ွိ၊မ်ိဳးမ႐ွိ ရန္ကုန္ကုိ တက္သြားတယ္။ ျဖစ္႐ိုး ျဖစ္စဥ္ အတိုင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ကပ္ေနတာေပါ႔။
သူ႕ ဘဝ အခ်ိဳးအေကြ႔ ကေတာ႔ လက္ေဝွ႔ပြဲ ဝင္ၾကည့္မိရာက စခဲ႔တာပါ။ စိန္ေခၚ အလြတ္ထိုးပြဲမွာ စဥ္ေပၚက ခ်န္ပီယံကို ယွဥ္ရဲသူ မထြက္လာဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ခ်န္ပီယံ ကလည္း လက္႐ုံး လက္ေမာင္းေတြ ျပလို႔ေပါ႔။ ပဲေလွာ္ဝါးရင္း တစ္ေယာက္တည္း
" ဒီေကာင္ကြာ ငါတက္ ထိုးလိုက္ရ " လိ႔ု ညည္းမိရာက  ေဘးလူက ၾကားသြားၿပီး
" ညီေလး တကယ္ ခ်မလား၊ အကိုတို႔လည္း ဒီေကာင္႔ကို ၾကည့္မရဘူး။ မယွဥ္ႏိုင္လို႕သာ၊ ဒီေကာင္က ဗမာ မစစ္ဘူး၊ အျဖဴစပ္ "
" သူနဲ႔ တကယ္ တက္ထိုးလို႕ရသလား "
" ရတာေပါ႔၊ လာ၊ ႀကဳိးဝိုင္း ဒိုင္ဆီ သြားမယ္ " ဆိုၿပီး လူငယ္ တစ္စုက ဝိုင္းတင္ေပးလိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ သူ႕ခါးပိုက္ထဲက ပဲေလွာ္ေတြ မကုန္ေသးဘူး။
ဒါနဲ႔ပဲ ခ်န္ပီယံ ကို စိန္ေခၚတဲ႔ ပဲေလွာ္စားေနတဲ႔ အညာသား တို႔ ပြဲ ျဖစ္သြားေတာ႔တယ္။ သူ ထိုးျဖစ္တဲ႔ အဓိက အေၾကာင္းကေတာ႔ ေငြ ျပတ္ေနတာရယ္၊ ဒီေကာင္က ဗမာ မစစ္ဘူး၊ အျဖဴစပ္ ဆိုတာ ရယ္ပါ တဲ႔။
ခ်န္ပီယံ  ကလည္း ခ်န္ပီယံ  ပဲ မဟုတ္လား။ ပြဲအေျဖက သေရ လို ျဖစ္ေနတယ္။ အေျဖကို ႐ူး႐ူး မိုက္မိုက္ ရွာတာကေတာ႔ အညာသားပဲ။ အရပ္ အေမာင္း နဲ႔ ပညာမွာ ခ်န္ပီယံက သာတယ္။ လက္သီး ပိုျပင္းတာက အညာသား။
အနာခံ ဝင္တိုးၿပီး အညာသားက လက္သီး ႏွစ္လုံးခ်င္း လဲ ပစ္လိုက္တယ္။ " ငါလည္း မူးေနာက္သြားတာ ပဲ " အဘိုးခင္က ျပန္ေျပာ တယ္။ ခ်န္ပီယံ ကေတာ႔ ဒုတိယ လက္သီးခ်က္ အၿပီး ထကို မထ ႏိုင္ေတာ႔တာ တဲ႔။
ဒီလိုနဲ႔ ပဲေလွာ္စားေနတဲ႔ အညာသား ဟာ ခ်န္ပီယံ ျဖစ္သြားေတာ႔တယ္။

"ေ႐ႊတိဂုံ ေဂါပက ဥကၠ႒"
အဲဒီေနာက္ လူလည္း အထိုက္အေလ်ာက္သိ၊ ဩဇာ႐ိွတဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြကလည္း သေဘာက်၊ ဆက္ဆံေရလည္း ေျပျပစ္၊ အရည္ အခ်င္းလည္း႐ွိေတာ႔ ေ႐ႊတိဂုံ ေဂါပက ဥကၠ႒ အျဖစ္ တင္ေျမွာက္တာ ခံရတယ္။
ဦးသန္႔အတြက္ ျမန္မာက ဂုဏ္ယူသလို ႐ြာကလည္း အဘိုးခင္ အတြက္  ဂုဏ္ယူမဆုံးၾကဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ပဲေလွာ္စားေနတဲ႔ အညာသား ဟာေ႐ႊတိဂုံ ေဂါပက ဥကၠ႒ ျဖစ္ခဲ႔ရျပန္တယ္။

"သူ႕ အေဖ ပစၥည္း သူ႕ သားက ယူတာပဲ"
တစ္ေန႔ေတာ႔ ေ႐ႊတိဂုံ ဩဝါဒါစရိယ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးက ဘုရား ေျခေတာ္ရင္းက ပန္းအိုး ႀကီး တစ္လုံးေလာက္ သူ႕ ေက်ာင္းအတြက္ လိုခ်င္တယ္လို႔ မိန္႔ပါ သတဲ႔။  ေဂါပက ဥကၠ႒ ဒုကၡ ေရာက္တာေပါ႔။  ဆရာေတာ္ ကိုလည္း မျငင္းခ်င္၊ ဘုရား ပစၥည္း လက္လႊဲေပးလို႔ကလည္း တာဝန္ မကင္း၊ ဒါနဲ႔
" တပည္႔ေတာ္ တာဝန္က်တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ျမင္းလွည္းနဲ႔ လာသာ တင္ယူသြားပါ၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္း ဘာမွ အမိန္႔မ႐ွိပါနဲ႔။ အရွင္ ဘုရား ကိုယ္တိုင္  ျမင္းလွည္းေပၚမွာေတာ႔ ပါမွ ျဖစ္မယ္ ဘုရား " တဲ႔။
ညေန ေစာင္းေတာ႔ ျမင္းလွည္းနဲ႔ လာတင္တယ္။ ဦးဘိုးခင္ကလည္း ၾကည့္ေနတယ္။
 ေဂါပက အစည္းအေဝးမွာ ဒီကိစၥ ေျပာၾကေတာ႔တာေပါ႔။ ဦးဘိုးခင္ တာဝန္။ သူ႕ မ်က္ေစ႔ေအာက္မွာ ျဖစ္သြားတာ  စသည္ေပါ႔။ ဒီေတာ႔ စကားတတ္တဲ႔ အညာသားက
" ကိုရင္တို႔၊ က်ဳပ္တို႔ ေဂါပက ဆိုတာ မပ်က္စီးဖို႔ပဲ ေစာင္႔ေရွာက္ရတာပါ။ သူ႕ အေဖ ပစၥည္း သူ႕ သားက လာယူတာကို တားပိုင္ခြင္႔ မ႐ိွလို႔ ဘာမွ မေျပာသာ၊ ၾကည့္လို႔သာ ေနလိုက္ရပါတယ္ " ေျဖသတဲ႔။
ဘုရားနဲ႔ ရဟန္းက သား အဖ ။ ေဂါပက က လူ၊ တစိမ္းတရံ သက္သက္ မဟုတ္လား။
ဒါေတြ အထဲမွာ နမ္းစား နမ္းေစ ကေတာ႔ ေရပမ္း အစားဆုံး အဘိုးခင္ ရဲ႕ ျဖတ္ထုံးပါ တဲ႔။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ႏုပ်ိဳ ဆည္းဆာ ( သို႔ ) သိေပ်ာ္ ရိွေပ်ာ္

" အဘိုး၊' ႀကီးမွ ဝက္သက္ေပါက္ ' ဆိုတဲ႔ စကားကို ဘယ္သူေျပာခဲ႔တာလဲ "
" ဒါေတာ႔ မသိဘူး ေျမး႐ဲ႕၊ ဒါေပမယ္႔ ဆိုကေရးတီး မေျပာခဲ႔ဘူး ဆိုတာေတာ႔ ေသျခာတယ္ "
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ အဘိုး "
" ဆိုကေရးတီး ႀကီးက အသက္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးမွ ျမဴးဇစ္ေတြ သင္ယူ၊ အကေတြ သင္ယူခဲ႔ေသးတယ္ "
" ႀကီးေကာင္း ႀကီးမွ အဘုိးရယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔ သင္တာ တဲ႔ တုန္း "
" တစ္ခုခုကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္လို႔ ေက်နပ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ရတာက တစ္ခုခုကို ပိုင္ဆိုင္ရလို႔ ေက်နပ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ရတာတက္ ပိုၿပီး အဓိပၸါယ္ ရိွ လို႔ တဲ႔ "

ဇင္ေဝေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

စိတ္ေရာဂါ နဲ႔ စတက္တစ္စတစ္

အင္တာျဗဴး တစ္
" ပရီးမီးယားလိဂ္ ပြဲစဥ္ေတြ ဒီေန႔ စၿပီ၊ ၂၀၁၂၊၂၀၁၃ ရာသီမွာ ဘယ္ အသင္း ခ်န္ပီယံ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ '
" မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္၊ မဟုတ္ရင္ အျခား တစ္သင္းသင္း ခ်န္ပီယံ ျဖစ္မယ္ "
" ေတာ္လွပါလား၊ ဘာေၾကာင္႔မ်ားပါလဲ "
" ဘာေၾကာင္႔မွ မဟုတ္ဘူး၊ ေဗဒင္ဆရာေတြလို မလြဲေအာင္ ေျဖတာ။ တူနယ္ တယ္နယ္ "

အင္တာျဗဴး ႏွစ္
" ပရီးမီးယားလိဂ္ ပြဲစဥ္ေတြ ဒီေန႔ စၿပီ၊ ၂၀၁၂၊၂၀၁၃ ရာသီမွာ ဘယ္ အသင္း ခ်န္ပီယံ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ '
" မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္၊ မဟုတ္ရင္ အျခား တစ္သင္းသင္း ခ်န္ပီယံ ျဖစ္မယ္ "
" ေသျခာလွပါလား၊ ဘာေၾကာင္႔မ်ားပါလဲ "
" ဒီမွာၾကည္႔
ခ်န္ပီယံမ်ား ဇယား ခုႏွစ္ အလိုက္
၁၉၉၂၊၁၉၉၃ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၁၉၉၃၊၁၉၉၄ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၁၉၉၄၊၁၉၉၅ ဘလက္ဘန္း ႐ိုဗာ
၁၉၉၅၊၁၉၉၆ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၁၉၉၆၊၁၉၉၇ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၁၉၉၇၊၁၉၉၈ အာဆင္နယ္
၁၉၉၈၊၁၉၉၉ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၁၉၉၉၊၂၀၀၀ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၂၀၀၀၊၂၀၀၁ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၂၀၀၁၊၂၀၀၂ အာဆင္နယ္
၂၀၀၂၊၂၀၀၃ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၂၀၀၃၊၂၀၀၄ အာဆင္နယ္
၂၀၀၄၊၂၀၀၅ ခ်ယ္လ္ဆီး
၂၀၀၅၊၂၀၀၆ ခ်ယ္လ္ဆီး
၂၀၀၆၊၂၀၀၇ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၂၀၀၇၊၂၀၀၈ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၂၀၀၈၊၂၀၀၉ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၂၀၀၉၊၂၀၁၀ ခ်ယ္လ္ဆီး
၂၀၁၀၊၂၀၁၁ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္
၂၀၁၁၊၂၀၁၂ မန္ခ်က္စတာ စီးတီး
သိပၸံ နည္းက် စတက္တစ္စတစ္ နည္းနဲ႔ တြက္မွ တိက်တဲ႔ အေျဖရမယ္။ သမိုင္း ဟစ္စထရီ ကို ျပန္ၾကည္႔၊ မန္ယူက သူမ်ားဆီက ခ်န္ပီယံဘြဲ႔ကို တစ္ ႏွစ္အတြင္း ျပန္ ခလိန္းတတ္တဲ႔ အေထာက္ အထား ရက္ေကာ႔ ခိုင္ခိုင္မာမာ ေတြ႔ရတယ္။ဥပမာ ဘလက္ဘန္း ႐ိုဗာ။ အားဆနယ္။ ခ်ယ္လ္ဆီး။ သုံးႏွစ္လုံး လုံး ခ်န္းပယံ ဘြဲ႔နဲ႔ ေဝးေနတာက အားဆနယ္ နဲ႔ ခ်ယ္လ္ဆီး ကြန္ဗိုင္း ျဖစ္သြားလို႔။ ခ်ယ္လ္ဆီး ထရင္႔ကို ၾကည္႔ရင္ မန္ခ်က္စတာ စီးတီးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ႏွစ္ ႏွစ္ ဆက္တိုက္။ ဒါေပမယ္႔ အားလုံးကို ထေရ႕ဘက္ လုပ္ရင္ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္က ေပၚေစဘယ္လတီး ပိုမ်ားေနတယ္ "
စသျဖင္႔ စသျဖင္႔၊ စသည္ စသည္။အီးတီစီ၊အီးတီစီ။

ကြန္ကလူးရွင္း
" ေခါင္းေနာက္တယ္ကြာ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ႔လည္း အေျဖက ငါနဲ႔ အတူတူပဲ၊ ဘာ စတက္တစ္စတစ္ လဲ။ တူနယ္ တယ္နယ္ "
စိတ္ျငစ္သြားတဲ႔ စိတ္ေရာဂါသည္ ထြက္သြားေတာ႔တယ္။ သူလည္း ဒါေတြကုိ မခံစားႏိုင္ဘူး ထင္ရဲ႕။ ။

ဇင္ေဝေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ဓမၼ ခမည္း ခမက္မ်ား ဥေပကၡာ အသင္းေတာ္ႀကီး

က်ေနာ္႔ မိတ္ေဆြ ေ႐ြးခဲ႔တဲ႔ ပရဟိတ အဖြဲ႔ နာမည္ပါ။ သူတို႔ အသင္းကို မွတ္ပုံတင္ဖို႔ သြားတုန္းကေတာ႔ ဒီထက္လွတဲ႔ နာမည္ေလး တစ္ခုခု ကို စိတ္ကူးခဲ႔ပါ သတဲ႔။ ဥပမာ ပုညသဟာယ။ မ႐ိွေတာ႔ပါဘူး။ နာမည္တူ ႐ိွၿပီးသားပါ။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား။ ဓမၼ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား။ တစ္ခုမွ မ႐ိွေတာ႔ပါ။ ဒါနဲ႔ အဂၤလိပ္လို စဥ္းစားၾကည္႔တယ္။ Buddhist Fellowship. Dhamma Fellowship စသည္။ ဒါေတြလည္း မရေတာ႔ ပါဘူး။
ရီေလး႐ွင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ နာမည္ေတာ႔ မရႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ဒါနဲ႔ ျဗဟၼစိုရ္ ဆန္ဆန္ နာမည္ေလးေတြ ေ႐ြးၾကျပန္တယ္။ ေမတၱာ႐ွင္။  ေမတၱာပန္းတို႔ ဘာညာ ဘာညာ။ မက်န္ေတာ႔ပါဘူး။ ကရုဏာ နာမည္ နဲ႔လည္းမရ၊ မုဒိတာန႔ဲလည္း ေနာက္က်။

သူမ်ား မယူေသးလု႔ိ က်န္တာက ရီေလး႐ွင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ခမည္း ခမက္၊  ျဗဟၼစိုရ္ နဲ႔ ပတ္သက္လု႔ိ ဥေပကၡာ။ ဒါေတာင္ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာရင္ မေသခ်ာဘူး ဆိုလို႔ က်ေနာ္႔ မိတ္ေဆြက ဒီနာမည္နဲ႔ပဲ မွတ္ပုံ တင္ခဲ႔ပါသတဲ႔။

" ဓမၼ ခမည္း ခမက္မ်ား ဥေပကၡာ အသင္းေတာ္ႀကီး "

က်ေနာ္တို႔ စင္ကာပူမွာ ပရဟိတအဖြဲ႔ နာမည္ မထပ္ေအာင္ ေ႐ြးရတာေတာင္ ဘစ္ဂ္ ခ်ဲလင္႔ ရယ္။

ဦးကိုေမာင္ (ၿပံဳးစိစိဖတ္စာ)

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

လူရွင္းရတဲ့ နတ္အျငင္းပြါးမႈ

ဒီေခတ္ႀကီးဟာ လူတရားသူႀကီးက နတ္ႏွစ္ပါးအျငင္းပြါးမႈကို ေျဖရွင္းေပးရတဲ့ ေခတ္ေရာက္လာပါၿပီ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ နတ္ေပၚျပဴေလးရွင္းပိုမ်ားတဲ့ အာရွတိုက္မွာေပါ့။ အေနာက္ကတရားသူႀကီးေတြလည္း ဒါမ်ိဳးေလးေတြ ႀကံဳေတြ႔ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေနာက္က တရားသူႀကီးေတြကေတာ့ နတ္လို႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထင္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔တင္ ေတာ္ေတာ္အၾကပ္ရိုက္ေနၾကရရွာတာပါ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိႏၵိယက တရားသူႀကီး ေဒး(ဗ္) ဒါရွန္ဓုဒ္ကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အျငင္းပြါးမႈျဖစ္ေနတဲ့ နတ္ႏွစ္ပါးအၾကား ၾကားဝင္ဖ်န္ေျဖေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီ နတ္ႏွစ္ပါးက ရွရင္ဂါ ရီရွိနဲ႔ ဘာလုနဂါးနတ္တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ နတ္ေပါင္း(၂၀၀) ေက်ာ္ထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္သူကရာထူးပိုျမင့္သလဲဆိုတာ အျငင္းပြါးလာလိုက္ၾကတာ ၁၉၇၁- ခုႏွစ္ကတည္းကလို႔ အင္ဒိုအာရွသတင္းဌာန (Indo- Asian News Service) က ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါကိုေထာက္ရင္ စစ္တပ္တြင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ရာထူးလုတာက ဘာမွ မထူးဆန္းေတာ့သလိုပါပဲ။

ဒါကို အျမင္ကတ္တဲ့ နတ္ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီက နတ္ႏွစ္ပါးစလံုးကို နတ္အဖြဲ႔အစည္းထဲကေန ဒဏ္ခတ္ၿပီး သူတုိ႔အျပစ္ေတြကို ကုစားဖို႔ တုလုေတာင္ၾကားကို ပို႔လိုက္ၾကပါသတဲ့။ အဲဒီ တုလုေတာင္ၾကားကလည္း နတ္နဲ႔မစိမ္းတဲ့ေဒသမို႔ ေဒဝဘူမိ(နတ္နန္း) လို႔ေခၚပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥက အခုေတာ့ ေျပလည္သြားပါၿပီ။ Himachal ေဒသတရားရံုးခ်ဳပ္က ေျဖရွင္းလိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ရွရင္ဂါ ရီရွိကို အကိုႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ နံပါတ္(၂) ေနရာကိုေပးၿပီး ဘာလုနဂါးကိုေတာ့ ညီငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ နံပါတ္သံုးရာထူးကို ေပးလိုက္ပါသတဲ့။

နတ္ႏွစ္ပါးကေတာ့ သေဘာတူၾကပံုရပါတယ္။ ဘာမွ အထြန္႔မတက္ၾကပါဘူး။ သူတို႔ေနာက္ကလူေတြကေတာ့ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ ေျပာၾကပါတယ္။ ဒီလူေတြအတြက္ေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ခံမေနေတာ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္ စာဖတ္ပရိသတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေဂၚရီ ဆင္း ေျပာတာပဲ သေဘာက်တယ္။ “အဲသလို အူေၾကာင္ၾကား ဇာတ္လမ္းေတြရွိေနလုိ႔ အိႏၵိယမွာ ေန ေနတာ” တဲ့။

မိုက္တယ္။ လူတရားသူႀကီးက စူပါနယ္ခ်ရယ္ အျငင္းပြါးမႈကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္တယ္။

တရားသူႀကီး ေဒဝဒါရွန္ကို ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အကူအညီေတာင္းၿပီး အျခားနတ္အျငင္းပြါးမႈေတြကိုလည္း ေျဖရွင္းေပးဖုိ႔ေတာင္းဆိုခ်င္တယ္။

ဥပမာ- ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ဟီေမဂ်ီ(Himeji) ရဲတိုက္က အိုကီကု (Okiku) ဆိုတဲ့ နတ္အတြက္ပါ။ ညညမွာ သူက တံတိုင္းကေနတက္တက္လာၿပီး တစ္ကေန ကိုးအထိေရတြက္တတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ၿပီး ငိုတတ္တယ္။ အျဖစ္အမွန္ဇာတ္လမ္းကို မသိရင္ေတာ့ ေသြးပ်က္စရာေပါ့။ ျဖစ္ပံုက အိုကီကုဟာ ပန္းကန္ဆယ္လံုးစံုကေန တစ္လံုးက်ကြဲလို႔ ေသဒဏ္ေပးခံလိုက္ရတာကေန နတ္ျဖစ္လာတာပါ။

တရားသူႀကီးက ဒီလုိအမိန္႔ခ်ေကာင္းခ်ႏိုင္ပါတယ္။ ပန္းကန္ကိုးလံုးပဲရွိတဲ့အစံုဟာ ပန္းကန္ဆယ္လံုးရွိတဲ့ ပန္းကန္အစံုထက္ ေအာ္ဖစ္ရွယ္လီ အဆင့္ပိုျမင့္တယ္။ လူျပည္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ နတ္ျပည္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္။

အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ၊ ဂ်ာဗားမွာလည္း ပင္လယ္ေစာင့္နတ္ ရိုယို ကီႏူး(လ္) Roro Kidul ဆိုတာရွိပါတယ္။ သူမကေတာ့ သူမအထြက္အျမတ္ထားတဲ့ အစိမ္းေရာင္ကို ဝတ္ထားတဲ့ တိုးရစ္တိုင္းကို ပင္လယ္ထဲ ဆြဲႏွစ္တတ္ပါတယ္။

ဒါဆိုရင္ တရားသူႀကီးက အစိမ္းေရာင္ဘီကီနီဟာ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္ ႏွစ္ျပည္လံုးမွာ တရားမဝင္လို႔ အမိန္႔ထုတ္စရာရွိပါတယ္။

တရားသူႀကီးဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲစြမ္းစြမ္း သူ႔ကိုယ္သူ နတ္လို႔ထင္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုေတာ့ ေဝးေဝးကေရွာင္ရမယ့္သေဘာပါ။ ဟုတ္ကဲ့- ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုေျပာေနတာပါ ေဒၚနယ္ထရန္႔(ပ္)လို႔ Nury Vittachi က အဆံုးသတ္ထားပါတယ္။

နတ္နဲ႔ နမ္းစား နမ္းေစ

သူ႔ေဆာင္းပါးကိုဖတ္ၿပီး အေဖေျပာဖူးတဲ့ နတ္ပံုျပင္ကို သတိရမိတယ္။

တစ္ခ်ိန္က ေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္ေပၚမွာ နတ္ကေတာ္ေတြနဲ႔ ရွဳပ္ပြေနတယ္။ ဒါကို ေဂါပကဥကၠဌ ဘုိုးဘိုးခင္( ဦးဘခင္လို႔လည္း ေခၚၾကတယ္) က လံုးဝၾကည့္လို႔မရဘူး။ ဒါနဲ႔ တာေမြက ကာလသားေခါင္းကိုေခၚ၊ ရုပ္သန္႔သန္႔ အေျပာေကာင္းေကာင္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုေရြးၿပီး အေခ်ာဆံုး၊ အငယ္ဆံုး နတ္ကေတာ္ေလးဆီသြားၿပီး နတ္ေမးခိုင္းပါသတဲ့။

ဘိုးဘခင္ေပးထားတဲ့ လမ္းညႊန္ခ်က္က “ မင္းမိန္းမေသသြားတာ ဘယ္ဘံု၊ ဘယ္ဘဝမ်ား ေရာက္ေနၿပီလဲ၊ ေခၚေပးစမ္းပါလို႔ နတ္ကေတာ္ကို အကူအညီေတာင္းပါ။ နတ္ကေတာ္က ေခၚေပးမယ္ဆိုၿပီး ကိုယ္ေတြဘာေတြ တုန္လာၿပီဆိုရင္ စိတ္မထိန္းႏိုင္လို႔ပါဆိုၿပီး နတ္ကေတာ္ေလးကို ဖက္သာနမ္းေပေတာ့။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေၾကာက္စရာမလိုဘူး။ ငါက ေရႊတိဂံု ေဂါပကဥကၠဌ၊ ၿပီးေတာ့ မင္းနတ္ေမးတဲ့ေနရာနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ ငါရွိေနမယ္၊ ပိုင္ေအာင္သာ လုပ္-” ပါတဲ့။

အဲသလိုဆိုလိုက္ေတာ့ အဲဒီေနရာကေန ဝင္ေရာက္သရုပ္ေဆာင္လိုတဲ့ ကာလသားေတြမ်ားေနလို႔ ေတာ္ေတာ္ေရြးထုတ္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ထားပါေတာ့။

အေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ေကာင္ေလးကလည္း အေခ်ာဆံုးနတ္ကေတာ္မေလးကိုေရြးၿပီး နတ္ေမးတယ္။ သူ႔ဇနီးဆံုးတာ ရက္ပိုင္းပဲရွိေသးတယ္၊ အိပ္မက္ေတြလည္း မက္တယ္။ သူမ ဘယ္ဘံုဘယ္ဘဝ ေရာက္ေနၿပီလဲ- ေပါ့။ နတ္စိမ္းျဖစ္ေနရွာတယ္လို႔ နတ္ကေတာ္က ေျဖသတဲ့။ ေခၚေပးမယ္ဆိုၿပီး နတ္ကေတာ္မေလးလဲ တုန္လာေရာ ေကာင္ေလးက သင္ထားတဲ့အတိုင္း လုပ္ေတာ့တာေပါ့။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဘးကနတ္ကေတာ္ေတြက ျမင္သြားၿပီး ဝိုင္းလာၾကတယ္။ ပါးရိုုက္မယ္၊ နားရိုက္မယ္ေတြျဖစ္ကုန္ေတာ့ ေဂါပကဥကၠဌ ဦးဘခင္က ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာၿပီး ဘာမွမသိေသးသလို ျဖစ္ပ်က္ပံုကုိ ေမးတာေပါ့။ ေရႊတိဂံုေပၚမွာ ဘာမွခိုက္ရန္မျဖစ္ဖို႔၊ မေက်နပ္ရင္ တရားရံုးမွာ ရင္ဆိုင္ၾကဖို႔ ဦးဘခင္ကေျပာၿပီး ၿငိမ္းေအးေစလိုက္သတဲ့။

နတ္ကေတာ္မ်ားသမဂၢက ဒီကိစၥကို ေတာ္ေတာ္အခဲမေက်ျဖစ္ေနေလေတာ့ ဝန္ေထာက္ဆီအထိ အမႈကေရာက္သြားေလေရာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဝန္ေထာက္နဲ႔ ဦးဘခင္က မိတ္ေဆြရင္းေတြ။ ဒါကိုလည္း ဦးဘခင္က ႀကိဳတြက္ထားတာကိုး။ ဒါနဲ႔ ဝန္ေထာက္က ဒီကိစၥကေတာ့ျဖင့္ Natural အေရးအခင္းမဟုတ္၊ Supernatural ကိစၥျဖစ္တယ္။ ဒီကိစၥကို ေရႊတိဂံုေဂါပက ကပဲဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ေစလို႔ အမိန္႔ထုတ္လိုက္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ဒီအမႈက ဦးဘခင္ဆီျပန္ေရာက္လာေရာ။

အမႈစီရင္ခ်က္ခ်မည့္ေန႔မွာေတာ့ ကာလသားအဖြဲ႔ေတြ၊ နတ္ကေတာ္သမဂၢ၊ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့အမႈမို႔ လာေရာက္ၾကည့္ရွဴနားေထာင္ၾကတဲ့ ပရိသတ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးမ်ားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဦးဘခင္ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ရွင္းရွင္းေလးပါ။

နတ္ကေတာ္မ်ားရဲ့ သိကၡာကို စဥ္းစားစရာရွိသလို၊ လူငယ္ေလးရဲ့ ခံစားမႈအတိုင္းအတာကိုလည္း မ်က္ကြယ္လို႔မရ။ ရွင္ကြဲ ကြဲခဲ့ရတဲ့ဇနီးေခ်ာေလးကို သတိရတဲ့စိတ္ဟာ နတ္ကေတာ္ရဲ့ကိုယ္မွာ သူ႔ဇနီးဝိဥာဥ္ကူးၿပီလည္းဆိုေရာ မထိန္းႏိုင္၊ မသိမ္းႏိုင္ပဲ ျဖစ္သြားရတာ၊ ရိုင္းရိုင္းစုိင္းစိုင္း ျပဳမူတာမဟုတ္သလို ႀကိဳတင္ႀကံစည္မႈသေဘာလည္း မေတြ႔ရပါ။ တကယ္လို႔ မရိုးမသားဆိုရင္လည္း ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ လူစည္ကားလွတဲ့ ေရႊတိဂံုရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ ဒီကိစၥမ်ိဳး မၾကံစည္ပါဘူး။ သူနမ္းတယ္ဆိုတာကလည္း နတ္ကေတာ္ရဲ့ပါးထက္ သူ႔ဇနီးေဟာင္းရဲ့ ဝိဥာဥ္ကိုသာ နမ္းတာပါလို႔ ေကာင္ေလးကလည္း ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေကာင္ေလးမွာ လံုးဝအျပစ္မရွိေၾကာင္း ေရႊတိဂံုေဂါပကအေနနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥက လူ႔ကိစၥပါမက နတ္ကိစၥပါ ပါဝင္ေနတဲ့အတြက္ နတ္ကေတာ္မေလးမွာ သူ႔ဇနီးေဟာင္းရဲ့ ဝိဥာဥ္ပူးကပ္ၿပီး ေကာင္ကေလးကို နမ္းခ်င္လာတယ္ဆိုရင္လည္း ေဂါပကအဖြဲ႔အေနနဲ႔ နတ္ကိစၥမို႔ ဘာမွေျပာစရာမရွိပါ။ ေရွးဘုရင္မ်ားလက္ထက္ေတာ္က “ ေသစား ေသေစ” အမိန္႔လုိ “နမ္းစား နမ္းေစ” လို႔သာ သေဘာထားပါေၾကာင္း အမိန္႔ခ်မွတ္လိုက္ပါသတဲ့။

နတ္ကေတာ္ေတြကေတာ့ ဦးဘခင္ကို ရြံ႕ေၾကာက္ႀကီးျဖစ္သြားၾကတာေပါ။့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ေရႊတိဂံုေပၚမွာ နတ္ကေတာ္ေခ်ာေခ်ာေတြ မရွိေတာ့တာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ေရႊတိဂံုနဲ႔ နတ္ကေတာ္ ဆက္စပ္လို႔မရတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြ၊ ဒကာ ဒကာမေတြကေတာ့ ဦးဘခင့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္ သာဓုေခၚမဆံုးျဖစ္ၾကရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

သူခ်မွတ္တဲ့ အမိန္႔ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေရပန္းစားသြားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ နမ္းစား နမ္းေစ တဲ့။

နတ္အရွဳပ္အရွင္းကို ဆံုးျဖတ္ရာမွာ အိႏၵိယထက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က လက္ဦးတယ္ဆိုတာေလးကို သတိရမိလို႔ ျပန္ေရးလိုက္တာပါ။

မၿပီးေသးတဲ့ကိစၥက-

အင္ဒိုနီးရွား၊ ဂ်ာဗားက ပင္လယ္ေစာင့္ နတ္သမီးက အစိမ္းေရာင္ဝတ္ထားရင္ ပင္လယ္ထဲဆြဲႏွစ္တယ္ဆိုတဲ့ကိစၥပါ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက ေခါင္းမာမာနဲ႔ အစိမ္းေရာင္ႀကီးေတြကို သေဘၤာေပၚတင္ၿပီး အဲဒီဂ်ာဗားကို လႊတ္လိုက္ရရင္ ဘယ္လိုေနမလဲလို႔ စဥ္းစားမိလို႔ပါ။(အဆင္ေျပရင္ လက္ခုပ္သံၾကားပါရေစ)။ မေသပါေစနဲ႔။ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ဆိုရင္ ရပါၿပီ- လို႔။

ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကုိယ္နတ္တစ္ပါးထင္ေနတဲ့ ေဒၚနယ္ထရန္႔(ပ္) လို႔ မစၥတာ ဂ်င္း(မ္) က တို႔သြားေသးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာလည္း ကုိယ့္ကိုကိုယ္နတ္ထင္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိေနလို႔ပါ။

“ ေရဗူးေပါက္တာ မလိုခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာပဲ လိုခ်င္တယ္” တဲ့။

ေရဗူးေပါက္နဲ႔ ေရပါေအာင္သယ္ဖို႔ကေတာ့ နတ္ပဲစြမ္းႏိုင္ေတာ့မွာေပါ့။ အဂၤလိပ္ေခတ္က ေရဗူးေပါက္က အခုထိ မဖာရေသးဘူးေလ။

နတ္ပံုျပင္ တကယ္ၿပီးပါၿပီ။ ။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

လြဲသူ

( အခန္း တစ္ )

" ဂ်ိန္း ဂ်လိန္း "
"         "
"         "
"         ? "
" တကယ္ မ႐ိွလို႔ပါ ေမာင္ရင္ ရယ္။ အသက္ကို ခ်မ္းသာေပးပါ။ ႐ိွရင္ ေပးပါတယ္။
ေ႐ႊ၊ ေငြ( ေဖာရိန္း ေငြ၊ ဒိုမက္စတ္ ေငြ )၊ ကား၊ တိုက္၊ စူပါမားကက္၊ ကန္ထရိုက္၊
ဂရမ္ ႀကိဳက္တာေတြ အားလုံး ယူ သြားပါ "

"         ? "
" တစ္ခုမွကို မ႐ိွတာပါ၊ ဘုရား စူး ပါရေစ ႐ဲ႕ "
"         ? "
" ေဒၚေဒၚ အမ်ိဳးသား မွာလည္း တကယ္ မ႐ိွတာပါ၊ ေဒၚေဒၚ သိတာေပါ႔ "

"         !"
"စိတ္ခ်ပါကြယ္၊ ေနာက္ သုံးႏွစ္ဆို မင္းလိုတာ စုထားေပးပါ႔မယ္။ အခု အသက္ကို ခ်မ္းသာေပးပါ။ "

( အခန္း ႏွစ္ )

" အဲဒီ လူ သူလိုခ်င္တာ ရမသြားဘူး ဆို၊ မျဖစ္ႏိုင္တာ။ အဖြားႀကီးကလည္း အငုိေကာင္း လို႔ ျဖစ္မယ္ "
" ငါေတာ႔ အဘိုးႀကီး အဖြားႀကီး ဆီမွာ တကယ္ မ႐ိွတာလို႔ ယုံတယ္ "
" ဒါနဲ႔ အဲဒီ လူ လိုခ်င္တဲ႔ ပစၥည္းက ဘာတဲ႔ လဲ "
" ျဗဟၼစိုရ္ တရား ေလးပါး တဲ႔။ တစ္ပါး ပါးကို လာေတာင္း တာ၊ ရိွသေလာက္ ေပါ႔ "
" ေအာ္.....၊ အင္း ........... "

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

“လူနဲ႔နီးတဲ့ ဘုရား”

ေႏွာင္းပိုင္းဗုဒၶဘာသာျဖစ္တဲ့ မဟာယာနဝါဒက ဆင္းသက္လာတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ပံုရိပ္ဟာ လူသားနဲ႔ေဝးကြာသထက္ ေဝးကြာလာၿပီး နတ္နဲ႔ပိုပိုတူေနပါေတာ့တယ္။ သာမာန္လူေတြလုပ္တာကိုင္တာေတြကိုဆိုရင္ ဘာမွမလုပ္၊ လုပ္စရာပင္မလိုေတာ့သေလာက္ ဖြင့္ဆိုလာခဲ့ၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ေရွ႕ပိုင္းအက်ဆံုးမွတ္တမ္းမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ပိဋကတ္သံုးပံုထဲမွာ ေတြ႔ရတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ပံုရိပ္ကေတာ့ ဘုရားျဖစ္လို႔ အနည္းငယ္ကြဲလြဲေနတာကလြဲရင္ သာမာန္လူေတြလုပ္တတ္တဲ့ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းေတြကို ဘုရားလည္း ျပဳမူေဆာင္ရြက္ေတာ္မူတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းေတြကကိုပဲ ဘုရားတစ္ဆူအေနနဲ႔ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ခန္႔မွန္းထားသလို၊ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

တစ္ေန႔တာရဲ့အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ရဟန္းရွင္လူေတြကို တရားေဒသနာေတာ္မ်ား ေဟာၾကားရင္း အခ်ိန္ကုန္လြန္ေစပါတယ္။ ဧည့္သည္ ေသာင္သည္ေရာက္လာရင္ အလုပ္အေကြ်း ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို အရိပ္ေအာက္မွာ ဖ်ာအခင္းခိုင္းၿပီး အဲဒီပုဂၢိဳလ္နဲ႔ အတူထိုင္ တရားဓမၼေတြ ညႊန္ျပေနတတ္ပါတယ္။ (D-1-152) ဘုရားရွင္ရဲ႕ေနာက္မွာ အရွင္အာနႏၵာ (သို႔) အျခားရဟန္းေတာ္တစ္ပါးပါးက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ဘုရားရွင္ကို ယပ္ခတ္ေပးေနတတ္တယ္ဆိုတာလည္း ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။ ( D-11-72, M-1- 83)

အခါတစ္ပါးမွာလည္း အရိပ္ေကာင္းတဲ့ ေတာထဲကိုၾကြၿပီး ေန႔ခင္းပိုင္းခဏအနားယူဖို႔ အရွင္အာနႏၵာကို ဖ်ာယူခဲ့ဖို႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။ (D-11-102) ဘုရားရွင္ဟာ တစ္ေန႔တစ္ၾကိမ္ပဲ ဆြမ္းဘုန္းေပးတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ဆြမ္းခံထြက္ၿပီး ပင့္ဖိတ္္သူမ်ားရဲ့အလွဴကိုလည္း လက္ခံပါတယ္။ သတိအမွတ္နဲ႔ ဆြမ္းဘုန္းေပးၿပီး ၿပီးတဲ့အခါမွာလည္း လက္ေတာ္၊ သပိတ္ေတာ္တို႔ကို ေဆးေၾကာေတာ္မူတယ္။( M-11-138-139)

သာမာန္လူေတြလိုပါပဲ ဘုရားရွင္ရဲ့ကိုယ္ခႏၶာဟာ ညစ္ေထးတတ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေရသပၸါယ္ေတာ္မူရပါတယ္။ ဘုရားရွင္ ေရသပၸါယ္အၿပီး အေပၚပုိင္းကိုယ္ခႏၶာ ေနစာလႈံတယ္ဆိုတာ စာေပမွာေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။ (M-1-161)

မစားခင္ေရခ်ဳိးတဲ့အက်င့္ဟာ အိႏၵိယရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆြမ္းဘုန္းမေပးမီမွာ ဘုရားရွင္ ေရသပၸါယ္ေတာ္မူတတ္ပါတယ္။ ဆြမ္းဘုန္းေပးအၿပီးမွာတစ္ခါတစ္ရံက်ိန္းစက္ေတာ္မူတတ္ပါတယ္။(M1-250)ဒါေပမယ့္ဒီလုိက်ိန္းစက္ေတာ္မူျခင္းဟာ ေႏြရာသီလိုမ်ဳိးမွာျဖစ္တတ္ၿပီးဘုရားရွင္သက္ေတာ္ႀကီးရင့္လာမွလို႔ယူဆစရာရွိပါတယ္။သက္ေတာ္ေထာက္လာတဲ့ေနာက္ ေန႔ခင္းပိုင္းေတြမွာ ေနစာလႈံတတ္တယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။(S-V-216)

ဘုရားရွင္ဟာ အရွင္ရဲ႕အခ်ိန္ေတြကို သတၱဝါေတြအတြက္ပဲ ေပးထားတာမ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ တစ္ပါးတည္း ကိန္းေအာင္းေနလိုေတာ္မူတယ္ဆိုတာလည္း ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။ အဲသလိုအခါမ်ဳိးမွာ အရွင္ျမတ္ကို မေႏွာက္ယွက္ဖို႔ အလုပ္အေကၽြးရဟန္းကို မွာၾကားထားတတ္ပါတယ္။ (D-1-151) တစ္ခါတစ္ရံ မည္သူ႔ကိုမွ အသိမေပးဘဲ တစ္ပါးတည္း တစ္ေနရာရာကိုလည္း ၾကြသြားေတာ္မူတတ္ျပန္တယ္။(S-111-95)

တစ္ခါတစ္ခါ ညေနပိုင္းေတြမွာဆိုရင္ ဂီလာနရဟန္းေတာ္ေတြဆီၾကြသြားၿပီး ကူညီတာ၊ ႏွစ္သိမ့္အားေပးတာေတြလည္း လုပ္ေတာ္မူတတ္တယ္။ အဲသလိုပါပဲ ညခ်မ္းေတြမွာဆုိ ေအးေအးေဆးေဆး စႀကၤ ံလည္းၾကြေတာ္မူတတ္တယ္။ က်န္းမာေရး ေျခေညာင္းလက္ဆန္႔သေဘာမ်ိဳးပါသလုိ စႀကၤ ံတရားရွဳမွတ္တဲ့သေဘာမ်ဳိးလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ညဥ့္နက္တဲ့အထိ တရားေဒသနာေတြ ေဟာေနတုန္းပဲဆိုတဲ့ အေထာက္အထားေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ရတယ္။ (D-11-86)

အလ်ဥ္းသင့္တဲ့အခါေတြမွာဆိုရင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို တရားေဟာဖို႔ေစခိုင္းၿပီး ဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္ တရားျပန္နာေနတတ္တယ္။ တစ္ခါမွာေတာ့ တရားနာေနစဥ္ ေက်ာျပင္ေညာင္းကိုက္ေတာ္မူလာလို႔ လဲေလ်ာင္းရင္း တရားနာေတာ္မူခဲ့တယ္။ (A-V-123,124)

တစ္္ညမွာ ဘုရားရွင္ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ က်ိန္းစက္ေတာ္မူသလဲဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တိတိက်က် မူရင္းမွတ္တမ္း မေတြ႔ရပါဘူး။ ပိဋကတ္သံုးပံုအရ ညပိုင္းအခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို တရားရွဳမွတ္ရင္း ကုန္ဆံုးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ (A-111-299)

ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္မွာ သာမာန္လူေတြလုပ္တတ္တဲ့ အခ်ိဳ႕အေသးအဖြဲေလးေတြကို ဘုရားရွင္လည္း လုပ္ေတာ္မူတတ္ပါတယ္။ဥပမာအားျဖင့္ ဧည့္သည္ေတြဝင္လာလို႔ရေအာင္ ဂႏၶကုဋိတံခါးကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဖြင့္ေပးတာမ်ိဳးေတြ( D-1,89)၊ အေဆာက္အဦးထဲမဝင္ခင္ ေျခေဆးေၾကာတာမ်ိဳးေတြ(D-11-85)၊ ေက်ာင္းထဲဝင္ၿပီဆိုရင္ အထဲမွာရိွေနသူေတြကို အသိေပးဖို႔ ေခ်ာင္းဟန္႔တာမ်ိဳးေတြ(M-1-161) ရွိတတ္ပါတယ္။

ဝိနယပိဋကတ္မွာေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕လူသားဆန္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၿပံဳးရယ္ခ်င္စရာ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခု ေတြ႔ရပါတယ္။

အခါတစ္ပါးမွာေတာ့ ဘုရားရွင္ဟာ တရားေဟာေတာ္မူစဥ္ ႏွာေခ်ေတာ္မူပါတယ္။ ဒီေတာ့ တရားနာပရိသတ္ႀကီးတစ္ခုလံုးက “ စီရံ ဇီဝ” သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစလို႔ ရြတ္ဆိုၾကတယ္။ အဲဒီ ဆုေတာင္းသံေတြေၾကာင့္ တရားေဟာရတာလည္း အရွိန္ပ်က္သြားတာေပါ့။ ဒါ႔ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က တစ္ေယာက္ကႏွာေခ်လို႔ “ စီရံ ဇီဝ” ဆိုရံုနဲ႔ အသက္တကယ္ရွည္မရွည္၊ အသက္ရွည္ေသာ္ျငား “ စီရံ ဇီဝ” ဆိုတဲ့ စကားေၾကာင့္ ဟုတ္မဟုတ္ေမးေတာ္မူလို႔ ရဟန္းေတြက မဟုတ္ႏိုင္၊ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေျဖၾကားၾကတယ္။ ဒီလို မရြတ္ဆိုဖို႔၊ ရြတ္ဆိုဖို႔လည္း မလိုအပ္ေၾကာင္း ရဟန္းေတာ္ေတြကို တားျမစ္ခဲ့တယ္။ (Vin-11-140)

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အံ့ဘနန္းျဖစ္မႈ၊ တန္ခိုးအရွိန္အေစာ္ေတြနဲ႔ တြဲၿပီးၾကည့္တတ္ၾကတယ္။ မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတြက တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ဘုရားရွင္ရဲ့ အရပ္ေတာ္ဟာ (၅) မီတာ ရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္တတ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျမျပင္မွာမၾကြပဲ ငွက္ေတြလိုေကာင္းကင္မွာပဲ စ်ာန္နဲ႔အၿမဲၾကြတယ္လို႔ ယံုၾကည္တတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္တစ္ခုခုလိုအပ္တိုင္း နတ္သား၊ နတ္သမီးေတြက ျဖည့္ဆည္းေပးတတ္တယ္။ ဘုရားရွင္ဟာ ေရသပၸါယ္ဖို႔ေတာင္ မလိုဘူး။ အရွင္ရဲ့ အေရေတာ္၊ အသားေတာ္ဟာ ႏူးည့့့ံေခ်ာေမြ႔လြန္းေတာ့ ဖုန္တင္လို႔ေတာင္ မရလို႔တဲ့။

ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ပံုေတာ္ေတြအားလံုးကလည္း အသက္ရွစ္ဆယ္အရြယ္မွာေတာင္ ႏုပ်ဳိေနတဲ့ပံုေတြ ေတြ႔ရတယ္။

ဘုရားရွင္ဟာ အလြန္ထူးကဲျမင့္ျမတ္တဲ့ အတုမရွိပုဂၢိဳလ္ျမတ္ႀကီးဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ အံံ့ဖြယ္တန္ခိုးေတာ္ေတြရွိတာ၊ ျပသခဲ့တာေတြလည္း မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူေတြထင္ထား၊ တင္ထားသလိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ရဲ့ အတုမရွိဂုဏ္ေတာ္ေတြဟာ အရွင္ျမတ္ရဲ့ေမတၱာ၊ ကရုဏာဓာတ္ေတြ၊ သည္းခံျခင္း၊ ရဲစြမ္းျခင္းနဲ႔ ေအးၿငိမ္းျခင္းေတြပါ။ အထူးျခားဆံုးကေတာ့ သံသရာဒုကၡကို ဘယ္လိုရပ္လိုက္ရမလဲဆိုတာကို နားလည္းသေဘာေပါက္ျခင္း သဗၺညဳတဂုဏ္ေတာ္ေတြပါ။

အမႊမ္းတင္တာေတြမ်ားေတာ့ ဘုရားကလူေတြနဲ႔ ပိုေဝးေဝးသြားၿပီး နတ္ေတြနဲ႔ ပိုနီးသြားတယ္။ လူေတြအတြက္ အားတက္စရာ မေကာင္းလွဘူး။ ဒါကို မဟာယာနလုပ္ခ်လိုက္ပံုက ဘုရားရွင္ဟာ သက္ေတာ္ရွစ္ဆယ္ပဲေနသြားတယ္ဆိုတာ သိပါလ်က္နဲ႔ ထာဝရမေသဆံုး၊ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် တည္ရွိေနသလိုလို ထင္သြားရတယ္။

ပိဋကတ္ေတာ္စစ္စစ္က မွတ္တမ္းရက္ေကာ့ေတြကိုၾကည့္ေတာ့မွ ဘုရားဟာ အတုမရွိဂုဏ္ရည္ေတြကလြဲရင္ သာမာန္သူလိုငါလိုပဲ ေနျပသြားတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ပိဋကတ္ေတာ္ထဲက ဘုရားက လူနဲ႔ပိုနီးတယ္။

ေႏွာင္းပိုင္းဗုဒၶဘာသာစာေပကို ၾကည့္ေလေလ၊ ဘုရားရွင္က လူသားနဲ႔ ေဝးေလေလ။

Ref_ The Buddha’s habits and routine
A Guide to Buddhism_ A to Z by S Dhammika 2008.

သီဟနာဒ

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

=> Myanmar got talents <=

ဦးသန႔္ လိုလူ ကမာၻအတြက္ ျမန္မာက ေမြးထုတ္ေပးတယ္။
ျပည္တြင္းမွာေတာ႔ ဦးေနဝင္းက ဦးသန္႔ထက္ ပိုေတာ္တယ္ လို႔ သူ႕ကိုယ္သူ ထင္တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို ေလဒီကို ကမာၻအတြက္ ျမန္မာက ေမြးထုတ္ေပးတယ္။
ျပည္တြင္းမွာေတာ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကေတာ္တိုင္းက ေဒၚစုေလာက္ေတာ႔ သူ တို႔လည္း စြမ္း သတဲ႔။

Myanmar got talents => ဂက္စ္ေတြ၊ ေရနံေတြ အလွ်ံပယ္ရိွတယ္။
ဒါေပမယ္႔ လူထုကို အေမွာင္ထဲမွာ ေနႏုိင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ ေပးႏိုင္တယ္။

Myanmar got talents => ေရေကာင္းေရသန္႔ ျမစ္ႀကီးေလးသြယ္ ရိွတယ္။
ဒါေပမယ္႔ လူထုကို ေရ ရွားပါးေအာင္ စြမ္းေဆာင္ ေပးႏိုင္တယ္။

Myanmar got talents => It held election.
But it locked the winners up and the losers still manage to hold the key.

Myanmar got talents => .........

Myanmar got talents => .........

ဦးကိုေမာင္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ၿပံဳးမိတဲ႔ သတင္း သုံးပုဒ္

၁။ မဇၩိမေဒသက ေယာဂ ဆရာ Baba Ramdev

ကြန္ဂရက္ေျပာင္းလဲဖို႔ လူစု လူေဝး နဲ႔ ဆႏၵျပတာ ခြင္႔ျပဳခ်က္ မရဘဲ ျပလို႔ ဒီတစ္ခါ အဖမ္းခံရတယ္။ ကြန္ဂရက္ေခါင္းေဆာင္က ဂုရု စြတ္ထားတဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံး ကြာက်သြားၿပီ။ သူ တကယ္စိတ္ဝင္စားတာက ႏိုင္ငံေရး၊ ေယာဂ က အေယာင္ေဆာင္ထားတာ တဲ႔။ ေယာဂ ဆရာက ဒါတင္မကဘူး၊ ျပည္တြင္းျဖစ္ကို အားေပးၾကဖိ႔ုလည္း လႉံ႕ေဆာ္ဖူးတယ္။ ၿပဳံးမိတာက အဲဒါပါ။ မီဒီယာက ဝင္ေထာက္တယ္။ ျပည္တြင္းျဖစ္ကို အားေပးၾကဖိ႔ုသာ ေျပာတယ္။ သူကေတာ႔ အေမရိကန္ျဖစ္ ပရိုက္ဘိတ္ ဂ်က္ေလယဥ္ကို စီးတာ တဲ႔။

၂။ အိုလံပစ္လည္းၿပီးေရာ မယ္မယ္ရရ ဆုမရ လိုက္တဲ႔ အိႏၵိယ

တိုင္းမ္ သတင္းစာက ဖြင္႔ခ်လိုက္တယ္။ စားပြဲတင္းနစ္ မွာ အားကစားသမား ၁၇၃ ေယာက္ ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ႔တယ္။ ၅၅ ေယာက္က တ႐ုတ္ေသြး။ ၄၅ ေယာက္က တရုတ္ျပည္ ေမြး။ ဘရာဇီးက Lin Gui ၊ အေမ႐ိက ကိုယ္စားျပဳတဲ႔ Ariel Hsing ၊ လူဇင္ဘတ္က Xia Liam Ni ၊ တူရကီက Bora Wong ။ အားလုံး တ႐ုတ္ေတြ။ ၂၃ ႏိုင္ငံ ခြဲၿပီး ၿပိဳင္ေနၾကတာ။ အဲဒါ အင္တာေန႐ွင္နယ္ အားကစား လား တဲ႔။ မဆိုးဘူး။ ခရစ္ကက္ထက္ေတာ႔ ၾကည့္လို႔ ပိုေကာင္းတယ္ ထင္တာပဲ။

၃။ အာဆင္နယ္ ေဘာလုံးသမားအသစ္ ဂ်ာမနီက ပိုေဒါစကီး

ဂိုးသြင္းေတာ႔ အာဆင္နယ္ ပရိႆတ္ေတြက ဂုဏ္ျပဳရင္း ေအာ္ၾကတယ္။ "Lukas Podoski scores goals when he wants" တဲ႔။ ေနာက္တာမွတ္ေနတာ။ တကယ္ရယ္။ ျမန္မာလိုေတာ႔ သေရာ္ ေနသလုိပဲ။ သူဂိုးသြင္းခ်င္စိတ္ေပါက္ရင္ ဂိုသြင္းတယ္ ရယ္လို႔။ ဒါနဲ႔ မိုက္တိုင္ဆန္ ကလည္း သူ႕ One-man ရိွဳးမွာ ကတိေပးထားခဲ႔တယ္။ က်ေနာ္ ကတိေပးပါတယ္။ ပရိသတ္ေတြ အားလုံး နားရြက္ ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အိမ္ျပန္ရပါေစမယ္ တဲ႔။ ကိုယ္႔နားရြက္ကို သူေျပာမွ ျပန္ စမ္းမိတယ္။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more