(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ေဖသန္း(ဦးသာဓု)၊ ေဂ်ာ့ဂ်္ဘားနတ္ေရွာ၊ ကိုလတ္-အင္းဝ)
EQ ဆိုတဲ့ စိတ္ပညာဆိုင္ရာေဝါဟာရ ေပၚလာတာ သိပ္မၾကာလွေသးပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြါးေရးက႑ေတြမွာ အီးက်ဴဟာအေရးပါလာလို႔ ဒီေန႔အစိုးရ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လူငယ္ေတြကို အိုင္က်ဴသာမက အီးက်ဴပါအဆင့္ျမင့္လာဖို႔ ႀကိဳးစားေပးေနၾကပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း စဥ္းစားမိေနခ်ိန္မွာ ေမာင္ေသြးခြ်န္္ရဲ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္စစ္တမ္း” စာေပေဝဖန္ေရးေဆာင္းပါးကို ဖတ္လိုက္မိတယ္။ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ အႏွစ္ (၂၀) ေျမာက္ မဂၢဇင္းထဲမွာပါ။ ေမာင္ေသြးခြ်န္ ခပ္စပ္စပ္ (အျမဲတမ္းလိုလို) ေဝဖန္လိုက္တာက ေဇယ်သူရဲ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈရွာပံုေတာ္” ္ပါ။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္အသက္ရွင္စဥ္က EQ အယူအဆ မေပၚေသးေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ EQ အယူအဆျမင့္မား သူျဖစ္ေၾကာင္း အကဲခတ္ႏိုင္သည္-” (ေဇယ်သူ၊ စာ ၂၁)
“EQ ေပတံေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ အင္မတန္ေပၚလြင္ထင္းရွားလွတဲ့ မဟုတ္မခံစရိုက္ဟာ ေမွးမွိန္ငုပ္လွ်ိဳးသြားခဲ့ပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ေဟာေဟာဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ စိတ္ျမန္ကိုယ္ျမန္ စရိုက္လကၡဏာေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ေရးၿပီး ေမာင္ျမတ္မိုးဘာသာျပန္တဲ့ “ျမန္မာ့ ေအာင္ဆန္း” စာအုပ္မွာ ဗိုလ္လက်္ာာမွတ္တမ္းတင္ထားတာကိုၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ (ေမာင္ေသြးခြ်န္၊ စာ ၁၄၁ ပိေတာက္ပြင့္သစ္)
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ဒီလိုရဲရဲေတာက္ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြကို EQ ပံုစံခြက္ထဲ ဘယ္လိုဇြတ္ရိုက္သြင္းမွာလဲ။ EQ သီအိုရီနဲ႔ ဘယ္လုိတိုင္းတာမွာလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို “သံတမန္ေခါင္းေဆာင္” ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ သံတမန္ေပတံနဲ႔ တိုင္းတာေနပံုဟာလည္း ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္ပါဘူး။ ဗိုလ္မိုးႀကိဳးကို ဓား- ဓားျခင္း၊ ေမာင့္ဘက္တန္ကို စကား- စကားျခင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တံု႔ျပန္ခဲ့ပံုေတြဟာ ဘယ္မွာသံတမန္ဆန္ေနပါသလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ ဘယ္တုန္းကမွ သံျပံဳးတမန္ျပံဳး မရွိခဲ့ပါ။ (ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးမရွိခဲ့ပါလို႔ ဆိုလိုပါတယ္) ။ (ေမာင္ေသြးခြ်န္၊ ႏွာ -၁၄၁၊ ပိေတာက္ပြင့္သစ္)
ေတာ္ေတာ္ထိမိတဲ့ တုန္႔ျပန္ခ်က္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ အီးက်ဴေပတံနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ညွိလို႔မရပါဘူး။ သူ႔ကိုခ်စ္သူေတြကလည္း သူ႔ရဲ့ဘြင္းဘြင္းႀကီးကို ခ်စ္ၾကတာပါ။ သူ႔ကြန္မစ္(တ္) မန္႔ ကို ခ်စ္ၾကတာပါ။
တုိက္ဆိုင္မႈပါပဲ။ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ အမွတ္-၃၅ မွာ အီးက်ဴေပတံထဲ လံုးဝမဝင္တဲ့ လူတစ္ေယာက ္ထပ္ေတြ႔လာျပန္ ပါတယ္။ သူကေတာ့ သခင္ေဖသန္းဆိုတဲ့ စာေရးဆရာ၊ ဒါရိုက္တာ (ဦး) သာဓုပါပဲ။
“မဟုတ္မခံစိတ္ရွိသူဟာ
ရန္သူေပါတယ္…….
မွန္ရာကို တဲ့တိုးေျပာလို႔
အမုန္းခံရတယ္ဆိုရင္
ဒါဟာ
သာဓုအဖို႔ အရသာပဲ” တဲ့။
ရန္သူေပါတယ္…….
မွန္ရာကို တဲ့တိုးေျပာလို႔
အမုန္းခံရတယ္ဆိုရင္
ဒါဟာ
သာဓုအဖို႔ အရသာပဲ” တဲ့။
၁၈-၆-၈၉ သာဓုလက္ေရးမူ လက္မွတ္တို႔နဲ႔ ေတြ႔ရတယ္။ “သာဓု လူဝါးဝတယ္” “ ဝန္ႀကီးတစ္မတ္” စတာေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ (ဦး) သာဓုလည္း ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အီးက်ဴေပတံထဲ မဝင္ႏိုင္ပါဘူး။
“သို႔ေသာ္ သူ႔အိမ္ေရာက္လာေသာ သူမ်ားကေတာ့ ျဖံဳသြားရေပမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဧည့္ခန္း၌ရွိေနေသာ စာတို႔က “အလိုက္သိပါ” “ကိုယ္ႏွင့္မဆိုင္ မကိုင္ႏွင့္” “အလုပ္လုပ္မွ ထမင္းစားရမည္” “ညဥ့္အိပ္ဧည့္သည္ လက္မခံ” “ေသာက္စားမူးယစ္သူမ်ား မလာရ” စေသာ သူ၏မူဝါဒမ်ားျဖစ္ေလရာ ေနာက္ဆံုးစာကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္တင့္တယ္က သူ႔အိမ္ပေဒသာေျပာင္းသည့္ေန႔မွာပင္ “ေဟ့- ဒါကိုေတာ့ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ပါ၊ တို႔မူဝါဒႏွင့္မကိုက္ညီဘူး” ဆိုသျဖင့္ ေနရာတကာ ေခါင္းမာတတ္ေသာ သာဓုသည္ “ေသာက္စားမူးယစ္သူမ်ား မလာရ” ဆိုေသာစာကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ရေတာ့၏။ (ကြ်န္ေတာ့္ဘဝဇာတ္ေၾကာင္း၊ ေသာ္တာေဆြ(ျပန္လည္ေဖာ္ျပ)၊ ပိေတာက္ပြင့္သစ္၊ ႏွာ-၃၄ )
သူတို႔ရယ္မွလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကမာၻေက်ာ္စာေရးဆရာႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ ဘားနတ္ေရွာဆိုရင္လည္း စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ အတုိင္း ေျပာတတ္လြန္းလို႔ အီးက်ဴေပတံက သူ႔အနားေတာင္ ကပ္လို႔ရမယ္မထင္ပါဘူး။
“ေမြးလာတဲ့ကေလးက ငါလိုအရုပ္ဆိုးၿပီး၊ နင္လို အူတူတူေလး ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာလည္း တြက္ထားအံုး” ဆိုတဲ့စကားေတြ။
“လူကို စက္နဲ႔အစားထိုးလို႔ရတယ္။ ႏြားမကိုေတာ့ အစားထိုးလို႔မရဘူး။ ဒါဆို လူက ႏြားမေလာက္ အသံုးမက်လို႔ေပါ့” လို႔ ေျပာတတ္တာမ်ိဳးေတြကိုၾကည့္ရင္ သိသာႏိုင္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ကို မတ္တိြန္းက မွတ္ခ်က္ခ်တာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ “ေဂ်ာ့ဘားနတ္ေရွာဟာ လူေကာင္းႀကီးပါ။ သူ႔မိတ္ေဆြေတြကေတာ့ သူ႔ကိုတစ္ေယာက္မွ မခ်စ္ၾကဘူး” တဲ့။
ကြ်န္ေတာ္ ပုဂိၢဳလ္ေရးအရသိတဲ့ ေရႊျမန္မာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္လတ္(ကိုလတ္၊ အင္းဝ) ဆိုရင္လည္း အီးက်ဴထိုင္ငိုရမယ့္လူပါပဲ။ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ မဂၢဇင္းရပ္သြားလို႔သာပါ။ ႏို႔မို႔ေတာ့ သူ႔ရဲ႕့ “ေတာ္ေတာ္ခြက်တဲ့လူ” က ဆက္ၿပီးခြက်ေနမယ့္ သေဘာရွိပါတယ္။ မဟုတ္မခံစိတ္န႔ဲ ခြက်က်အမူအယာဟာ တြဲပါလာသလားလို႔ စဥ္းစားစရာပါ။
တစ္ေန႔က ျမန္မာမီဒီယာတစ္ခုက အင္တာဗ်ဴးဖို႔ (၅) နာရီခ်ိန္းတယ္။ ဗ်ဴးမယ့္ေကာင္ေလးက သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ ေနာက္က်ၿပီး ၆-နာရီခြဲေလာက္မွ ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္း ကတ္ကုန္ေနရတာနဲ႔၊ ဘာနဲ႔။ ဒါနဲ႔ ကိုလတ္္(အင္းဝ) နဲ႔ မဗ်ဴးလိုက္ရဘူး။ မဗ်ဴးရယံုတင္မကဘူး၊ အခ်ိန္ကိုေလးစားဖို႔ ေဆာက္နဲ႔ထြင္းလိုက္ေသးတယ္။
တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ရုိးသားမႈကို ေလ်ာ္ေၾကးအေနနဲ႔ မေပးလိုက္ရဘူးဆိုရင္ အီးက်ဴရွိေနတာ ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ထုတ္ၾကည့္မိတဲ့ လူေလးေယာက္စလံုးကေတာ့ “အီးက်ဴေတြ ဘာေတြ လာမလုပ္နဲ႔၊ မဟုတ္တာ မဟုတ္တာဘဲ” လို႔ ေျပာၾကမယ့္သူေတြခ်ည္းပါပဲ။
သူတို႔အားလံုးဟာလည္း သူတို႔အတိုင္းအတာနဲ႔ သူတို႔ အရည္အခ်င္းရွိၾကသူေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ့္အီးက်ဴ ေဆာင္းပါးလည္း အဆံုးသတ္လို႔မရေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ ထားလိုက္မိပါတယ္။
“ထားတယ္၊ ဘာျဖစ္လဲ။ အီးက်ဴေတြ ဘာေတြ လာမလုပ္နဲ႔”
ဇင္ေ၀ေသာ္
Post a Comment