၂၀၀၀ ၀န္းက်င္က တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အေနအထားက ဒီေန႔ ျမန္ျပည္အတိုင္းပဲ


စာအုပ္အၫႊန္းက ရယ္စရာေတြပါတယ္ဆိုေပမဲ့ ျမန္မာလူမိ်ဳးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာထက္ ရင္ေမာစရာ ပိုမ်ားပါတယ္။
"က်ေနာ္သိလိုက္ရတာက က်ေနာ္တို႔ ဆက္ဆံေနရတဲ့ႏိုင္ငံဟာ ဥပေဒမရွိတဲ့ႏိုင္ငံ၊ ပိုၿပီးတိတိက်က်ေျပာရရင္ ဥပေဒေတြမ်ားၿပီး တစ္ခုမွ အသက္မ၀င္တဲ့ႏိုင္ငံ ဆိုတာပါ။

တ႐ုတ္ျပည္မွာ အာဏာလက္ကိုင္ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းႏွစ္ခုရွိတယ္။ ဒါက အစိုးရနဲ႔ပါတီ။ ရည္ရြယ္ခ်က္က check and balance လုပ္ဖို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရထဲမွာ အေကာင္က ပါတီထဲမွာလည္း အေကာင္။ ပါတီထဲကအေကာင္က အစိုးရထဲမွာလည္း အေကာင္ပဲျဖစ္ေနေတာ့ တကယ္ အာဏာရွိသူက ဌာနမဟုတ္ေတာ့ဘဲ လူပဲျဖစ္ေနတယ္" တဲ့။
တ႐ုတ္ကို အတုခိုးၾကရင္လည္း လမ္းဆိုးကိုမွ ဘာလို႔ခိုးေနၾကတာလဲ။

သမိုင္းသခၤန္းစာ


ဘိုင္ဇန္တိုင္းအင္ပါယာနဲ႔ ပါရွန္းအင္ပါယာႀကီးႏွစ္ခု အျပန္အလွန္တိုက္ၾက ခိုက္ၾက၊ ဒီၾကားထဲ ပလိပ္ေရာဂါက ဝင္ဒုကၡေပး၊ ဒီအေနအထားမွာ တမန္ေတာ္ မိုဟာမက္နဲ႔အဖြဲ႔က အဲဒီအင္ပါယာႀကီးႏွစ္ခုလုံးကို အလြယ္တကူ ဝင္ေရာက္သိမ္းပိိုက္သြားတယ္ဆိုတဲ႔ သမိုင္းသခၤန္းစာနဲ႔ ကစ္ဆင္းဂ်ားက အေမရိကန္နဲ႔တရုတ္ကို မသိမသာ သတိေပးသြားသလိုပဲ။ ကႏၲာရေန ေျခသလုံးအိမ္တိုင္သာသာ လူနည္းစုေလးက အင္ပါယာႀကီးႏွစ္ခု လုံးကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ေရွ႕ဆယ္စုႏွစ္က အသက္ရွင္ခဲ႔တဲ႔ လူေတြအတြက္ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ယုံၾကည္စရာဟုတ္မွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာနဲ႔ အတူ ၿမိဳ႕ေတာ္ရယ္လို႔ေတာင္ တူတူတန္တန္မရွိတဲ႔ သူတို႔အုပ္စုေလးက ဒီေလာက္အထိ နယ္ခ်ဲ႕ႏိုင္မယ္မဟုတ္ဘူးလို႔ အင္ပါယာႀကီးႏွစ္ခုလုံးက အထင္ေသးထားမႈကိုလည္း မပြင္႔တပြင္႔ေျပာတယ္။ သူက ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုေတာ႔ ဟန္တင္တန္ေလာက္ ႏႈတ္ထြက္မရဲဘူး။

"privacy" သေဘာတရား


ဖတ္ၾကည့္၊ ရီရတယ္။
"privacy" ကို က်ေနာ္႔အဘိဓာန္ထဲမွာ တရုတ္လိုဘာသာျပန္ထားတာ ဘာလို႔မရွိပါလိမ္႔ဆိုတာ အခုမွသိရတယ္။ အဲဒီ "privacy" သေဘာတရားကိုပဲ သူတို႔ဆီမွာ ရွိမေနဘူး တဲ႔။
(From Mr China)

" ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ကိုယ္႔ႏိုင္ငံထဲမွာေနၿပီး ရဖ်ဴဂ်ီေတြျဖစ္ေနရတာ" တဲ


လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကသိခဲ႔တဲ႔ အေမရိကန္စီတီဇင္ တမီးလ္ဘုန္းႀကီး ကေခၚလို႔ ဒီေန႔ သြားေတြ႔ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္ကေန အေမရိအျပန္ စကၤာပူ ကိုဝင္လာတာ။ သူနဲ႔ေျပာျဖစ္တာေတြထဲမွာ နားထဲစြဲသြားတဲ႔ စကားတစ္ခြန္းက
"စိတ္မေကာင္းဘူး အရွင္ဘုရားေရ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ကိုယ္႔ႏိုင္ငံထဲမွာေနၿပီး ရဖ်ဴဂ်ီေတြျဖစ္ေနရတာ" တဲ႔။
သူက ကရင္ျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္ထဲအထိသြားခဲ႔တာ။ ႏွိမ္တာမဟုတ္၊ သေရာ္တာမဟုတ္၊ ကရုဏာသံနဲ႔ဆိုေတာ႔ တပည့္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳး အဲသေလာက္ မညံ့ပါဘူးလို႔ေတာင္ ေျပာမထြက္ခဲ႔ဘူး။
သူေျပာတာက လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလုံးကို ရည္ညႊန္းေျပာတာပါ။ အစိုးရ လည္းပါ၊ စည္းကမ္းလည္းပါ၊ လူအမ်ားစုရဲ႕ သေဘာထားလည္းပါတာေပါ႔။

ျပန္ခ်င္တဲ႔ ကြန္မင္႔ ႏွစ္ခု


M Zaw Moe "၁၅ စကၠန္႔က မ်ားလြန္းသလားလိုု႔။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ စကၠန္႔က ကားကိုု ျမင္လိုုက္တာပါဆိုုရင္ ကိုုယ့္ကိုုတိုုက္ျပီး ခပ္ေဝးေဝး ေရာက္ သြားေလာက္ျပီ။"
Rijal Kancho "Distance နဲ႔ ကြာမယ္လို႔ ထင္တာပဲ"

ကားမွန္း စသိတဲ႔အခ်ိန္ကေန ေရတြက္တာမဟုတ္ဘူး။ ကားကို ျမင္တယ္လို႔ လူကသိခ်ိန္မွာ စိတ္ျဖစ္စဥ္အရ ၁၅ စကၠန္႔လြန္သြားၿပီေျပာတာ။ ၁၅ စကၠန္႔ မတိုင္မွီ (၁၂ စကၠန္႔လည္းျဖစ္ႏိုင္) လူက ဘာျမင္မွန္း (သို႔) သူ႔ျမင္စိတ္ကို ဘာ ဝတၳဳက လာထိခိုက္မွန္း တိတိက်က်မသိဘူး။ စကၡဝိဉာင္စိတ္(ျမင္သိစိတ္)ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း သိတာက ျမင္ရတဲ႔ဝတၳဳ ဆိုတာေလာက္ပဲသိတာ၊ ဆိုလုိတာက စိတ္ကို ထိခိုက္လာတဲ႔အျပင္ဝတၳဳက ၾကားရတဲ႔ဝတၳဳမဟုတ္၊ နံတဲ႔ ေမႊးတဲ႔ဝတတၳဳ မဟုတ္ဘူး စသည္ပဲသိတယ္။ ဘာျမင္မွန္းတိတိက်က်မသိရေသးဘူ။

၀ီထိစကားအရ ေရွ႕က"ပဥၥဒြါရဝဇၨန္း"အဆင္႔မွာ အာရုံကို ဝတၳဳက လာထိခိုက္ တယ္ပဲ သိတယ္။ ျမင္ရတဲ႔ဝတၳဳလား၊ ၾကားရတဲ႔ဝတၳဳလားကိုမသိဘူး။ ဒါက ဂ်င္နရယ္သေဘာ ပဲ။
ေနာက္မွ စကၡဳ၊ ေသာတ စတဲ႔ တစ္ခုခုေသာဝိဉာင္ျဖစ္တာ၊ ျမင္ရတဲ႔ဝတၳဳဆို စကၡဳဝိဉာင္၊ ၾကားရတဲ႔ဝတၳဳဆို ေသာတဝိဉာင္ စသည္ျဖစ္တာ။ ဒါက ပိုေသခ်ာ တယ္။ ပရီဆိုက္စ္ျဖစ္သြားတယ္။
ဒါေတာင္ ျမင္ရတဲ႔ဝတၳဳဆိုတာကလြဲလို႔ ဘာမွန္းတိတိက်က်မသိေသးဘူး။ ဒီေနာက္ ေပၚလာတဲ႔အာရုံကို "လက္ခံ"၊ "စုံစမ္း"၊ "ဆုံးျဖတ္"ဆိုတဲ႔ ခဏႀကီး သုံးခုဆက္ျဖစ္တယ္။ ဒီေနာက္မွ ေဇာက်တယ္။
M Zaw Moe ေျပာတဲ႔ ကားကို ျမင္တယ္ဆိုတာက ဆုံးျဖတ္ (သို႔) ေဇာက်ခိုက္ ကိုဆိုလိုတာ။ အဲဒီေနာက္ ၁၅ စကၠန္႔ၾကာမဟုတ္၊ ဒီအဆင္႔ေရာက္ဖို႔ ၁၅ စကၠန္႔ ၾကာတယ္လို႔ဆိုတယ္။

Rijal Kancho ေျပာတဲ႔ "Distance နဲ႔ ကြာမယ္လို႔ ထင္တာပဲ" က ေဝးရင္ (သို႔) နီးရင္ စကၡဳဝိဉာင္(ျမင္စိတ္) ျဖစ္ဖို႔ အေႏွးအျမန္ကြာမယ္၊ စကၡဳဝိဉာင္ျဖစ္ၿပီးေနာက္နဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ ေဝးလို႔ (သို႔) ေမွာင္လို႔ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ ဝတၴဳကို ဆုံးျဖတ္တဲ႔စိတ္က ဘာမွန္းမသိရလို႔ ဆုံးျဖတ္မွာ။ (တကယ္က မျမင္ ရတဲ႔ ျမင္စရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ေဝးလို႔၊ ေမွာင္လို႔၊ ဖုံးထားလို႔ စသည္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ ဖုံးထားတာကိုျမင္ရလည္း ျမင္မႈျဖစ္စဥ္က ၿပီးသြားတာပဲ။ မေက်နပ္ရင္ ဖုံးထားတာကိုဖယ္ၿပီး ထပ္ၾကည့္၊ ထပ္ဝီထိျပန္ခ်ေပါ႔။ အဲသလိုပါ။)

Mr. China


နယူးေယာက္ ေဝါစထရိတ္ကဆရာႀကီးေတြ အပိုင္ပဲဆိုၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ထဲ၀င္ စီးပြားေရးလုပ္တာ ေဒၚလာသန္းခ်ီကုန္သြားၿပီး လက္ခ်ည္း နယူးေယာက္ျပန္ေျပးရတယ္။ တရုတ္က တရုတ္ဥပေဒနဲ႔ ေဆာ္သြားတာ။ လက္မွတ္ထိုးထားလို႔လည္း အတည္ယူလို႔မရဘူး။ တ႐ုတ္ကို ေလ်ာ့မတြက္ရဲေတာ့ဘူး။ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ပါ။ ဘက္ဆဲလား တစ္အုပ္ပဲ။


တစ္ေက်ာ့ျပန္ ၀ီထိလက္ခ်ာ


ဒီေန႔ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ဝီထိလက္ခ်ာ။ သိပၸံပညာက အဘိဓမၼာကို ေထာက္ခံ လိုက္ရၿပီ။
အခု ျမင္ေနရတာက လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၅ စကၠန္႔က ျမင္ခဲ႔တဲ႔ဟာ တဲ႔။ အဘိဓမၼာက စကၡဳဝိဉာင္စိတ္ျဖစ္ၿပီး ခဏႀကီး ၅ ခ်က္ၾကာမွ ေဇာက်တယ္တဲ႔။ ခဏႀကီး ၅ ခ်က္ကို ခဏငယ္နဲ႔ တြက္ေတာ႔ ၁၅ ခ်က္။ ခဏငယ္နဲ႔စကၠန္႔က အခ်ိန္ညီေနဟန္ပဲ။ လက္ဖ်စ္ တစ္တြက္ထက္ တစ္စကၠန္႔လို႔ဆိုရင္ အဂၤလိပ္စကားေျပာသူေတြအတြက္ ပိုထိေရာက္တယ္။



လူမွန္ေနရာမွန္


အခန္းထဲမွာ အုတ္ခဲတစ္ရာထည့္ ျပီး အလုပ္လာေလ်ွာက္သူေတြကို အဲဒီအခန္းထဲမွာ ၆ နာရီၾကာေအာင္ ေသာ႔ခတ္ထားလိုက္ပါ။ ၆ နာရီၾကာလို႔ ျပန္လာၾကည့္တဲ့အခါ.......
တခ်ိဳ႕က အုတ္ခဲေတြကို ေရေနလိမ္႔မယ္၊ သူတို႔ဟာ စာရင္းကိုင္ျဖစ္မယ္႔သူေတြ..
တခ်ဳိဳ႕က ေရၿပီးသားအုတ္ခဲေတြကိုပဲ ထပ္တလဲလဲေရေနမယ္၊ သူတို႔က စာရင္းစစ္..
တခ်ိဳ႕က အုတ္ခဲေတြကို ဟိုလိုစီလိုက္ ဒီလိုစီလိုက္လုပ္ေနမယ္၊ သူတို႔ကေတာ႔ အိမ္တြင္း ဒီဇိုင္းနား..
တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ဘယ္သူနဲ႔မွစကားမေျပာဘဲ ပ်င္းပ်င္းရိရိနဲ႔ ထိုင္ေနမယ္။ သူတို႔က HR နဲ႔အဆင္ေျပပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ၆ နာရီမျပည့္ခင္ အိမ္ျပန္သြားႏွင့္ၿပီ၊ ဒါဆို PA လုပ္လို႔ရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ အုတ္ခဲေတြကိုေခါင္းခုၿပီးအိပ္ေနလိမ္႔မယ္။ သူတို႔ကေတာ႔ လႊတ္ေတာ္အမတ္ျဖစ္ႏိုင္သူေတြပါ။
တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ အုတ္ခဲေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေပါက္ေနၾကမယ္။ သူတို႔ကို လက္ပတ္နီဝတ္ေပးလိုက္ပါ။



တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ အုတ္ခဲပုံေပၚအခန္႔သားထိုင္ေနၿပီး "အုတ္ခဲမေလာက္ေသးလို႔ ဘာမွမလုပ္ရေသးတာပါ၊ စိတ္ရွည္ ရွည္ထားၾကပါ၊ အေကာင္းဆုံး အေဆာက္အဦႀကီးေဆာက္ျပပါမယ္" လို႔ေျပာမယ္။
အဲ သူတို႔ကေတာ႔ သမၼတအထိျဖစ္ႏို္င္သူေတြပါ။
(အြန္လိုင္းဂ်ဳတ္ကို ျမန္မာမႈျပဳထားတာပါ)

က်ေနာ္နဲ႔ေတာင္ေပၚသားမ်ား


ေတာင္တန္းႀကီးရာ ခင္ဗ်ားကလည္း ျမင့္ေမာက္လိုက္တာ၊ က်ေနာ္သယ္လာရတဲ့ ၀န္ထုပ္ကအေလးႀကီးဗ် ဟု လူငယ္က ၿငီးေလသည္။
ေကာင္ေလးရာ အဲဒါ မင္းဘာသာသယ္တဲ့ ၀န္ထုပ္ပဲ၊ ငါက ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ ဟု ေတာင္တက္လမ္းက ျပန္ေျပာသည္။

၀န္ထုပ္ႀကီးရာ ခင္ဗ်ားကလည္း ေလးလိုက္တာ၊ က်ေနာ္က မတ္ေစာက္တဲ့ ေတာင္တက္ခရီးကို တက္ေနရတာဗ် ဟု လူငယ္က ေျပာျပန္သည္။
ေကာင္းေလးရာ၊ အဲဒါ မင္းေရြးတဲ့လမ္းပဲဟု သူ႔၀န္ထုပ္က သူ႔ကိုေျပာေလသည္။

ထို႔ေနာက္ လူငယ္သည္ ဘာစကားမွ မေျပာေတာ့ပဲ သူ႔လမ္းကို သူေလ်ွာက္ေနေတာ့သည္။

ေရွာင္ရင္းေျပးရင္းနဲ႔ ေမဝဲသား ကမၻာ႔ခ်န္ပီယံ ျဖစ္သြားၿပီးေနာက္


ခ်ယ္လ္ဆီး အျငင္းပြားဖြယ္မရွိ ပရီမီယားလိဂ္ ခ်န္ပီယံျဖစ္သြားပါၿပီ။ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းပါ။
ေရွာင္ရင္းေျပးရင္းနဲ႔ ေမဝဲသား ကမၻာ႔ခ်န္ပီယံ ျဖစ္သြားၿပီးေနာက္....
ဒီေန႔ ခ်ယ္လ္ဆီး ပရီမီယားလိဂ္ ခ်န္ပီယံျဖစ္သြားၿပီဆိုတဲ႔ေနာက္......
အိုးလ္ ေလဒီ ဂ်ဴပင္တပ္စ္က ဘာစီလိုနာ၊ ဘိုင္ယန္ျမဴးနစ္နဲ႔ မက္ဒရစ္တို႔ကို အႏိုင္ယူၿပီး (ခံစစ္အားကိုးေလးနဲ႔) ခ်န္ပီယံလိဂ္သရဖူေဆာင္းဖို႔ပဲ ကမၻာက ေစာင္႔ေမ်ွာ္ေနေၾကာင္း။