ဟန္တင္တန္န႔ဲလီကြမ္းယုအၿပီး ကစ္ဆင္းဂ်ားေခၚရာ လိုက္ေနမိလို႔ မနက္ျဖန္ ကစၿပီး ပို႔စ္အသစ္ေတြ (အထူးသျဖင္႔ ေမာနင္း ပို႔စ္) အတက္နည္းမယ္ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါတယ္။
ဦးလူေမာ္ထင္သလို ဈာန္ရသြားလို႔မဟုတ္ေၾကာင္းလည္း တစ္ခါတည္း အသိေပးလိုက္ပါတယ္။
ကစ္ဆင္းဂ်ားေခၚရာ လိုက္ေနမိလို႔
ဟန္တင္တန္န႔ဲလီကြမ္းယုအၿပီး ကစ္ဆင္းဂ်ားေခၚရာ လိုက္ေနမိလို႔ မနက္ျဖန္ ကစၿပီး ပို႔စ္အသစ္ေတြ (အထူးသျဖင္႔ ေမာနင္း ပို႔စ္) အတက္နည္းမယ္ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါတယ္။
ဦးလူေမာ္ထင္သလို ဈာန္ရသြားလို႔မဟုတ္ေၾကာင္းလည္း တစ္ခါတည္း အသိေပးလိုက္ပါတယ္။
၁၉၈၂ က ဘြဲ႕ရ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္မွမပါ
၁၉၈၂ က ဘြဲ႕ရ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္မွမပါ။ ဒီစာအုပ္ရးေနခ်ိန္မွာေတာ့ အားလုံးနီးပါးက ဘြဲ႕ရေတြ။
သူတို႔ပညာေရးကလည္း အေနာက္သင္႐ိုးၫႊန္းတန္းနဲ႔အညီ ျဖစ္တယ္။
(ကစ္ဆင္းဂ်ား)
ေမာနင္းပို႔စ္
၁ နဲ႔ ၂ ကေတာ့ အသက္ ၁၀၀-၁၀၄ ႏွစ္ အလြတ္တန္း မီတာ ၁၅၀၀ ေရကူးၿပိဳင္ပြဲမွာ ပထမရသြားတဲ့ ဂ်ပန္အဖြား နာဂါအိုကာပါ။ သူမ အသက္တန္းမွာ ၀င္ၿပိဳင္သူကလည္း သူမ တစ္ေယာက္ထဲ၊ အဲသလို။ အသက္ ၁၀၅ အထိ ေရကူးသြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားပါသတဲ့။
၃ နဲ႔ ၄ ကေတာ့ ဆရာလီ ေသဆုံးတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အကဲပိုတယ္ထင္ရင္ ဆင္ျခင္မိဖို႔ India တမီးနာဒုက တမီးေတြသတင္းပါ။ ျပတိုက္မွာေတာင္ ႐ုပ္တုထားဦးမတဲ့။ ျပတိုက္ထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာေလာက္ၾကာရင္ နတ္ေတာင္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားမွာ။ ဘယ္သူေျပာႏိုင္တာမွတ္လို႔။
ကေလးအေဖကလည္း အဲဒီေန႔မွာေမြးတဲ့ သူ႔ကေလး ကုလားေလးကို လီကြမ္းယု လို႔ နာမည္ေပးသတဲ့။ အသားညိဳ လီ ေလးေပါ့။
ျပန္ခ်င္တဲ႔ ကြန္မင္႔ ႏွစ္ခု
ေအာက္ပါ ကြန္မင္႔နွစ္ခုနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သမိုင္းဆက္ကို ျပဖို႔လိုလာပါတယ္။ ကြန္မင္႔ ႏွစ္ခုကို အရင္ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ လူငယ္ေတြလို႔ ယူဆရပါတယ္။
၁။ သခၤ ရာဇာ"ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ အစြန္႔ပစ္ ခံလိုက္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေတာင္စုံလို႔ စားက်က္ေကာင္းရွာသြားတ့ဲ ငွက္ေတြကို သစ္ပင္ႀကီးက စြန္႔ပစ္လိုက္တာ လို႔ ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ အခ်ိန္တန္လို႔ အိပ္တန္းျပန္လာရင္ ႀကိဳဆိုေနၿမဲပါပဲ။ စြန္႔ပစ္လိုက္တယ္ ဆိုတ့ဲစကားမွာ ႀကိဳဆိုျခင္း မပါလို႔ မမွန္တာပါ"
"သခၤ ရာဇာ အစြန္႔ပစ္ခံ ဟုတ္လား
အဓိပၸါယ္ မွန္ေအာင္ မေဖာ္တတ္ေတာ့
အေျပာမတတ္ ဆဲသလို ျဖစ္ေနျပီ"
၂။ Mi Su "အစြန္႔ပစ္ခံဆိုတဲ့အစား တျခားလွတဲ့စကားလံုးေလးသံုးၾကည့္ပါလား .... ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာအရ ပိုက္ဆံပို႐ွာေကာင္းမယ့္စင္ကာပူကိုေရာက္လာခဲ့တာမွန္ေပမယ့္.... ကိုယ္ေတြကိုေမာင္းထုတ္လိုက္တာမွမဟုတ္ပဲ အစြန္႔ပစ္ခံေျပာရေအာင္"
ျမန္မာျပည္က ထြက္ေျပးလာရသူေတြကို အထင္ကရ သမိုင္းေနာက္ခံအရ သုံးအုပ္စု ခြဲၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
၁။ ေက်ာင္းသား သမဂၢလြန္ အုပ္စု (ဦးေနဝင္းေခတ္)
၂။ ၈၈ လြန္အုပ္စု
၃။ ၂၀၀၇ လြန္အုပ္စု တို႔ပါ။
၁ နဲ႔ ၂ ဟာ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္နဲ႔ ပညာရွင္စစ္စစ္ေတြခ်ည္းပါ။ ၃ ကေတာ႔ ေရာေနပါတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာ၊ အိုင္တီစသည္နဲ႔ ေက်ာင္းတက္လာသူကအစ အလုပ္ၾကမ္း၊ အလုပ္ႏု အလႊာစုံပါလာတယ္။
လီကြမ္ယု ဘာကို ရည္ရြယ္တယ္ ထင္ပါသလဲ။
စကၤာပူရဲ႕ ၂၀ ရာစုုတြင္းအခ်မ္းသာဆုံးစာရင္းမွာ ျမန္မာျပည္ေျပး (ေလာစစ္ဟန္မပါ) ဘယ္ႏွေယာက္ ရွိေနႏိုင္ပါသလဲ။ ႏိုင္ငံသမိုင္းဟာ ၂၀၀၇ က စတာ မဟုတ္ေလဘူး။ ဆဲသလိုထင္ရင္ ကြန္မင္႔မေရးခင္ သမိုင္း တစ္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ေပးပါ သခၤရာဇာနဲ႔ မိစု။
မတူညီတဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ျခင္း ႏွစ္မ်ိဳး
(၁)
တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ စကၤာပူကေနမျပန္မီ လီကြမ္းယုနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာေနၾက သည္။
တိန္႔ေရွာင္ဖိန္။ လီ၊ ခင္ဗ်ားမွာ အလြန္လွပတဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ႏိုင္ငံ ရွိေနၿပီပဲ။
လီကြမ္းယု။ လူႀကီးတို႔ဆီမွာလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္ေလ။ စကၤာပူဆိုတာ လယ္ သမားတရုတ္ေတြ အမ်ားစုနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားတာပါ။ ျပည္မႀကီးမွာ ပညာတတ္ ဟန္လူမ်ိဳးေတြအမ်ားႀကီးပါ။ စကၤာပူ လုပ္ႏီုင္တာအားလုံး တရုတ္ျပည္က လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ စကၤာပူထက္ ပိုေကာင္းေအာင္ေတာင္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။
(၂)
ဦးသိန္းစိန္ စကၤာပူကေနမျပန္မီ လီရွန္လြန္းနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာေနၾက သည္။
ဦးသိန္းစိန္။ မစၥတာလီ၊ ခင္ဗ်ားမွာ ပထမတန္းစား ၿမိဳ႕ေတာ္ႏိုင္ငံ ရွိေနၿပီပဲ။
လီရွန္လြန္း။ ဟုတ္ပါတယ္၊ ေက်းဇူးပါ။ ခင္းဗ်ားတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အစြန္႔ပစ္ခံ ပညာ တတ္ေတြထဲမွာ စကၤာပူကလည္း ပညာတတ္ေဝစုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရလိုက္ ပါတယ္။ က်ေနာ္႔အေဖကေတာ႔ ျမန္မာဟာ ပထမတန္းစား ဦးေႏွာက္ေတြ ကို ေမာင္းထုတ္လိုက္တဲ႔ႏိုင္ငံလို႔ ေျပာခဲ႔ပါတယ္။
(၁) က တကယ္ အျဖစ္အမွန္ပါ (၂) က စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္အိမ္ၿပီး လီကြမ္းယု ေျပာခဲ႔တဲ႔ စကားကေတာ႔ အစစ္အမွန္ပါ။
ဇင္ေဝေသာ္
ေတာ္ေတာ္ေနာက္တဲ႔ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္
ကစ္ဆင္းဂ်ားက ထရုတ္ေပၚလစီကို ကြန္ဖ်ဴးရွပ္စကားနဲ႔ လွမ္းေထ႔တာ။
ျမန္မာျပည္က အဘေတြဖတ္မိရင္ အားနာစရာ။
သံေကာင္းကို သံေခ်ာင္း မလုပ္၊ လူေကာင္းက စစ္သားမျဖစ္ တဲ႔။
(မ်ဥ္းတားထာေလးဖတ္ၾကည့္ပါ)
သတင္းစာဖတ္ေတာ့
ကမ္းလက္ shared Title Wave's photo.
ဘာသာေတာင္ မျပန္ရက္စရာပဲ။
သတင္းစာ မဖတ္ေတာ့ သတင္းငတ္။
သတင္းစာဖတ္ေတာ့ သတင္းမွား ရ။ ေၾကးမုံတို႔ ျမန္မာ့အလင္းတို႔နဲ႔ မတ္တြင္းနဲ႔ကေတာ့ ကြက္တိပဲ။
ေမာနင္း ပို႔စ္
၁။ စကၤာပူရဲ႕ ျမန္မာျပည္ထဲရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈႏႈန္း တိုးေနပါသတဲ႔။ မႏွစ္က ၃.၂၃ ဘီလီယံနဲ႔ တတိယရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈအမ်ားဆုံးလို႔ဆိုပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ႔ စားေသာက္ဆိုင္နဲ႔ ေဟာ္တယ္နဲ႔ခရီးသြားလာေရးမွာ ပိုမ်ားလိမ္႔မယ္။ လာအိုမွာဆိုရင္ အဲဒီစီးပြားေရးေတြမွာ စလုံးေတြပဲမ်ားတယ္။
၂။ ကေတာ႔ စလုံးေတြစာသိပ္မဖတ္ၾကဘူးလား ေမးခြန္းနဲ႔ဆိုင္ပါတယ္။ ဆရာလီ ေသတာေတာင္ တစ္ပတ္အတြင္း အုပ္ေရ ၅၀၀၀ ပဲ။ ဒီစာအုပ္က ဓာတ္ပုံေတြပါ။ ဒါက ဘက္ဆဲလားသတင္းထူး။ စာေရးထားတဲ႔ One Man's View နဲ႔ Hard Truths တို႔က ၂၄၀၀ တဲ႔။ ဖြံၿဖိဳးတဲ႔ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ စာဖတ္အား နည္းဆဲပါ။ သူေသလို႔ ဝိုင္းငိုၾကေပမဲ႔ သူ႔စာအုပ္ေတြကိုေတာ႔ သိပ္မဖတ္ ၾကပါဘူး။ ဒါက ကိုယ္ေတြ႔ပါ။
၃။ ကေတာ႔ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံရွိ လူထုရဲ႕စိတ္ေနစရိုက္နဲ႔ ႂကြယ္ဝမႈအဆင္႔ကို ႏိႈင္း ယွဥ္ၾကည့္ပုံ ပါ။ ေရႊႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးက ဘယ္အထဲပါေနပါလိမ္႔။ ဆင္ျဖဴေတာ္ႀကီးေတြရွိေနသေရြ႕ေတာ႔ မပူရေသးပါဘူးေလ။
