စကားႀကီး ဆယ္ခြန္း ( မမွန္ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္း မ်ားတဲ႔ )

1) သူ အစည္းအေဝးခန္းထဲမွာ ရိွေနပါတယ္႐ွင္။
2) ဝန္ထမ္းေတြကို အလုပ္ျဖဳတ္ဖို႔ က်ေနာ္ေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။
3) စကားေျပာခ်ိန္ ငါး မိနစ္ေလာက္ပဲ ၾကာမွာပါ။
4) တစ္ခုခု ေရာင္းခ်င္လို႔ စကား လာေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။
5) လူထုဟာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အေရး အႀကီးဆုံးပါ။
6) ခင္ဗ်ား ပို႔တဲ႔ အီးေမး မရမိပါဘူး။
7) အျပင္သြားစရာ ရိွေနလို႔ ေနာက္မွ ေျပာရေအာင္။
8) က်ေနာ္က အစိုးရ (
) ဌာနကပါ၊ ျပည္သူကို အကူအညီလို ရင္ေပးႏိုင္ ဖို႔ ေရာက္လာတာပါ။
9) The customer comes first.
10) The dog ate my homework.

ဒါေတြက အင္တာေနရွင္နယ္ စကားႀကီး ဆယ္ခြန္း ပါ။ ျမန္မာလို ဆိုရင္

၁ ။ ဟယ္ မေတြ႔တာ ၾကာလို႔ထင္တယ္၊ ဝၿပီး လွေနပါလား။
၂ ။ သားအမိသာဆိုတယ္၊ ညီအမ က်ေနတာပဲ။ ေျမွာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ တကယ္။
၃ ။ ဦးက အရမ္း ႏု တာပဲေနာ္။
၄ ။ အရမ္းေက်းဇူးမ်ားပါတယ္ဘုရား၊ ဝင္ ဖတ္၊( မွတ္ ) သြားပါတယ္။ ( ေဖ႔စ္ဘုတ္ ကြန္မင္႔ )
၅ ။ ႏိုင္ငံနဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္ အေကာင္းဆုံးလုပ္ေဆာင္ေနၾကပါတယ္။
၆ ။ လူႀကီးမင္း ေခၚဆိုေသာ ဖုန္းနံပတ္သည္.......
က်န္တာေတာ႔ ကိုယ္႔ဘာသာကိုပဲ ျဖည္႔ၾကပါေတာ႔ဗ်ာ၊ ေပါပါတယ္။

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ စစ္တပ္ ( ၁ )

Buddhism and the Role of the Armed Services. By: Peter Harvey.

ဤ သဝဏ္လႊာကို ၂၀၁၀ ခု မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ Birminghan Buddhist Viltara မွာ  ျဗိတိသ်ႇ တပ္ေပါင္းစုံ ဗုဒၶဘာသာေန႔ က်င္းပ စဥ္ မစၥတာ ပီတာ ဟာေဘး ( Peter Harvey ) ဖတ္ၾကားခဲ႔ ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာ၏ အျမင္ႏွင့္လမ္းစဥ္
   
ဗုဒၶ လို႔ပဲ လူသိမ်ားတဲ့ သိဒၶတၳေဂါတမေမြးဖြားရာ ဘီစီေျခာက္ရာစုႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ ယေန ့ဗုဒၶဘာသာဟာ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္း မ်ား စြာကြဲျပားေနေသာ ဘာသာတစ္ခုလို ့ဆိုနိုင္ပါတယ္။ ေဂါတမဗုဒၶဆိုတာ လူသားေလာကမွာ ပထမဆံုးအသိဥာဏ္ရွင္ ၊ နုိးထသူတစ္ ပါးျဖစ္ခဲ့ျပီး လြဲမွားတဲ့အယူအဆေတြကို အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ပယ္ခ်ကာ မိမိကိုယ္တိုင္ေပ်ာ္ရႊင္ဖို ့နည္းလမ္းေတြကို ခ်မွတ္ေပးခဲ့သူပါ။ ဗုဒၶ ရွာေဖြေတြ ့ရွိခဲ့တဲ့လြတ္ေျမာက္ေရးဝိမုတိၱဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ကမာၻမွာ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။
ဗုဒၶဘာသာကို က်င့္ၾကံအားထုတ္မႈရဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒီဘဝမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ရဖို ့ ျပီးရင ္ေနာင္သံသရာမွာ ဘဝေကာင္း သုဂတိ ဘံုမွာ ေမြးဖို ့ပါ။ အဲဒီေနာက္ဒီေမြးေသစက္ဝုိင္းကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ဝိမုတိၱနိဗၺာန္ဓာတ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳနိုင္ေရးပါ။ က်ေနာ္တို ့လက္ရွိ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ဒီဘဝဟာ ဘဝမ်ားစြာေတြထဲက တစ္ဘဝသာပါပဲ။ ဒီ  ဘဝကေနျပီး နတ္ဘံု နတ္နန္းေတြကို ေရာက္သြားနုိင္သလို အပၸါယ္ေလးဘံုကိုလည္း ေရာက္သြားနိုင္ ျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ မမွတ္မိရင္သာရွိမယ္ စၾကဝ႒ာဆိုင္ရာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမႈမ်ိဳးစံုကို က်ေနာ္တို ့ ၾကံဳေတြ ့ ခဲ့ၾကရျပီးပါျပီ။ အခုဘဝမွာ က်ေနာ္တို ့ကို ခါးခါးသီးသီးမုန္းတီးေနတဲ့ရန္သူေတြဟာ အရင္ဘဝေတြက (သို ့မ ဟုတ္) ေနာက္ေနာက္ဘဝေတြမွာ က်ေနာ္တို ့ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့၊ က်ေနာ္တို ့အေပၚသိပ္ေကာင္းတဲ့ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္ေတြ၊ မိတ္ေဆြ အေ ပါင္း အသင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့၊ ျဖစ္လာနိုင္ျပန္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ဒီအဆံုးအမေတြဟာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မုန္းတီးရျခင္း အာ ဃာတေတြကို ေလ်ာ့ခ်ေပးနိုင္ပါတယ္။

ကိုယ္ဘဝကို ခရီးဆက္ရမယ္ဆိုတာကလည္း “ကံ” သို ့မဟုတ္ ေစတနာပါတဲ့ အျပဳ၊ အေျပာ၊အၾကံေတြနဲ ့တိုက္ရိုက္ပတ္သတ္ေန ပါတယ္။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနဲ ့အျပဳ၊ အေျပာေတြ ေျပာၾကမယ္ဆိုုရင္ ဒုကၡ အတိဘံုဘဝေတြဆီကို လားရဖို ့ရွိပါတယ္။ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟေတြဆီမွာ အေျခခံတဲ့ အျပဳ၊ အေျပာ ျပဳၾက၊ ေျပာၾကရင္ ပိုျပီးေကာင္းမြန္တဲ့ ဘံုဘဝကို ေရာက္ၾက ရမွာပါ။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ဒီ ကမၼဝါဒဟာ ဘယ္နတ္ကမွ ထိန္း ခ်ဳပ္ထားလို ့မရတဲ့ သဘာဝ က်ိဳးေၾကာင္းဆက္တစ္ခုမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ “နတ္” ဆိုတဲ့သတၱဝါတို ့ကိုယ္တိုင္ကပင္ ဒီ ကမၼဝါဒရဲ့ ေစခိုင္းရာ ကျပေနၾကရတဲ့ သတၱဝါေတြပါ။ ဘဝေကာင္းေတာ့ ဘဝေကာင္းတယ္။ ဘဝဆိုးေတာ့ ဘဝဆိုးတယ္။ ဒါပါပဲ။ ဆိုးဆိုးေကာင္းေကာင္း ဘဝတိုင္းဟာ ေသျခင္းတရား နဲ ့အဆံုးသတ္ရပါတယ္။ ဘဝတိုင္းမွာ နာက်င္မႈ၊ အလိုမက်မႈ၊ စိတ္ဖိစီးမႈစတာေတြရွိေနပါတယ္။ ဒီလို ဒုကၡေတြရွိေနပါလ်က္ ေက် နပ္စရာေလးေတြကိုလည္း ရွာေဖြနုိင္ခဲ့ၾကေတာ့ က်ေနာ္တို ့ကလည္း ဒီဘဝက ိုျပန္လည္ တြယ္ဖက္ေန ၾကရျပန္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါေတြဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္ဖို ့ကေတာ့ နိဗၺာန္ေရာက္မွပဲ ျဖစ္နိုင္တယ္လို ့ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ကို ဗုဒၶက ခ်ျပထား ခဲ့ တာပါ။

ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ ဒီလမ္းစဥ္ကိုေလွ်ာက္ဖို ့ ပထမဆံုးေျခလွမ္းက သရဏဂံုသံုးပါးဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ျခင္းပါ။
(၁)  ဗုဒၶ ။  ။ လြတ္ျငိမ္းရာကိုရွာေတြ ့သူ၊ သင္ျပသူ၊ လြတ္ျငိမ္းမႈခရီးကို ကိုယ္တိုင္ေလွ်ာက္ျပသြားခဲ့သူ။
(၂)  ဓမၼ။  ။ ဗုဒၶရဲ့အဆံုးအမ၊ အက်င့္လမ္းစဥ္၊ နိဗၺာန္လမ္းညႊန္
(၃) သံဃာ။  ။ ႏိုးထသူတို ့အဖြဲ ့အစည္း၊ ႏိုးထျခင္းလမ္းစဥ္ကို ဆက္လက္လမ္းညႊန္ေပးတတ္ေသာဘုန္းေတာ္ၾကီး  အဖြဲ ့အစည္း၊ ေသာတာပန္ သကဒါဂါမ္စတဲ့ အရိယာပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္။
 ေထရဝါဒ ယဥ္ေက်းမႈကို လက္ကိုင္ထားၾကတဲ့ သီရိလကၤာ၊ ထိုင္း၊ ျမန္မာ၊ လာအို၊ ကေမာၻဒီးယားတို ့မွာ ဗုဒၶကို ဗုဒၶလို ့ပဲျမင္ေန ၾက ဆဲျဖစ္သလို ဗုဒၶရဲ့ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ေတြ၊ ဗုဒၶရဲ့အဆံုးအမေတြကို အျမတ္တႏိုးသင္ၾကားပို ့ခ်ရင္း ကာကြယ္ထားၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဗု ဒၶရဲ့အဆံုးအမေတြက သူတို ့ကို ကူညီေစာင့္မေနဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။
မဟာယာနယဥ္ေက်းမႈကိုလက္ခံတဲ့ တိဗက္၊ ဘူတန္၊ နီေပါ၊ မြန္ဂိုးလီးယား၊ တရုတ္၊ ဗီယက္နမ္၊ ကိုရီးယား၊ ဂ်ပန္ စတဲ့နိုင္ငံေတြမွာ ဗုဒၶဟာ ဗုဒၶအေနနဲ ့တင္မဟုတ္ေတာ့ပဲ ဘုရားအေလာင္းေတြ၊ ဂရုဏာရွင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြကိုပါ ေပါင္းထည့္ အရို အေသျပဳေန ၾကပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ေထရဝါဒေရာ မဟာယာနပါ “နတ္” ဆိုတာရွိတယ္လို ့ ယံုၾကည္ၾကျပီး အခ်ိဳ ့ေလာကီကိစၥေတြကို နတ္ေတြက ကူညီနိုင္၊ အေစာင့္အေရွာက္ေပးနိင္တယ္လို ့ ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ လမ္းစဥ္မွာ ခ်မွတ္ထားတဲ့ေဖာ္ျမဴလာေတြက လည္း မတူကြဲျပားရွိေနပါတယ္။ ပုညၾတိယာဝတၱဳဆယ္ပါး၊ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ၊ သတိ၊ သမာဓိ၊ ပညာ စတဲ့ေဖာ္ျမဴလာေတြပါ။ ပိုျပီးေလးနက္လိုသူေတြအတြက္ သမာဓိ၊ ပညာက်င့့္စဥ္ေတြ အထိ သြားေရာက္နိုင္ပါတယ္။ အဲဒီမွာေတြ ့ရမွာက မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ သစၥာေ လးပါး ဆိုတဲ့ အဆံုးအမေတြပါပဲ။

ေနာက္ျပီး ပါဖက္ျဖစ္လိုသူေတြအတြက္ ပါဖက္ရွင္း (ပါရမီ ၁၀ ပါး)ဆယ္ပါးဆိုတာကိုလည္းေတြ ့ရပါတယ္။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာအရ ဒီဆယ္ပါးကိုစာရင္းျပဳရရင္ - ဒါန၊ သီလ၊ နိကၡမ၊ ပညာ၊ ဝိရိယ၊ ခႏီ ၱ၊ သစၥာ၊ အဓိဌာန၊ ေမတၱာ၊ ဥေပကၡ တို ့ျဖစ္ပါတယ္။
(generosity, moral virtue, renunciation, wisdom, energy/strength, patience, truthfulness, determination, loving-kindness, equanimity)
( ပါရမီ(၁၀) ပါး=Ten Perfection ကို အဂၤလိပ္လို သိလိုတဲ့လူပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္ပါ။ )
 မဟာယာနကေတာ့ အနည္းငယ္ကြဲျပားပါတယ္။ သူတို ့ကဂရုဏာနဲ ့ခြင့္လြတ္ျခင္းကို ထည့္သြင္းထား ပါတယ္။ယဥ္ေက်းမႈႏွစ္ ခု စလံုးက လက္ခံထားၾကတဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားဆိုင္ရာ ျဗဟၼဝိဟာရေလးပါးကေတာ့ မကြဲမျပားတစ္သားတည္းေတြ ့ရပါတယ္။
ေမတၱာ - သတၱဝါတိုင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစလိုျခင္း၊
ဂရုဏာ - ဒုကၡေရာက္သူေတြ ဒုကၡကလြတ္ေျမာက္ေစလိုျခင္း၊
မုဒိတာ - ေအာင္ျမင္သူတို ့ရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈကို ဝမ္းသာနိုင္ျခင္း၊
ဥေပကၡာ - အနိမ့္အျမင့္ေလာကဓံအေပၚမွာ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္သေဘာေပါက္ နားလည္ထားျခင္းတို ့
              ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာတိုင္း တတ္နိုင္သမွ် ေမြးျမဴေနၾကတဲ့ စိတ္ေနစိတ္ဓာတ္ေတြပါပဲ။
“ခိုကိုးရာမဲ့သူေတြ၊ ရဟန္းသံဃာေတြ၊ မိဘနဲ႔ မိသားစုဝင္၊ မိတ္ေဆြေတြ၊ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနသူေတြကို ရက္ေရာစြာေပး လွဴ တာမ်ိဳးဟာ ေသျခာေပါက္အက်ိဳးေပးေကာင္းမယ့္ကံပါ။”

သီလေဆာက္တည္မႈ၊
ဘုရားေဒသနာေတြကို သင္အံ့၊ရြတ္ဖတ္ရင္း စိတ္ေအးခ်မ္းေစမႈ၊ စိတ္တန္ခိုးျမွင့္တင္မႈ၊
အကုသိုလ္ အေတြးအၾကံေတြကို ပယ္သတ္နိုင္ဖို ့စိတ္က်င့္စဥ္ေတြကို က်င့္မႈ၊
အာကာပါနသာတိလို သတိပဌာန္ပြားမ်ားမႈ၊ စတာေတြက ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္ ေလွ်ာက္ရမယ့္ လမ္းေတြပါပဲ။

ရဲေဘာ္ရဲဘက္တို ့ကို အကူအညီျဖစ္ေစတဲ့ ဗုဒၶဘာသာရဲ့တန္ဖိုးနဲ ့အရည္အေသြးမ်ား

အျပစ္မဲ့တဲ့ျပည္သူေတြ ဒုကၡမေရာက္ေစလိုတဲ့ သေဘာထားဟာ ကရုဏာပါ။ သူတို ့ကို အကာအကြယ္ေပးကို ေပးရပါမယ္။ အကာ အကြယ္ေပးတယ္ဆိုတာနဲ ့ မလႊဲသာမေရွာင္သာ စစ္ေရးသေဘာတရားေတြ ပါဝင္လာရေတာ့မွာပါ။ ေနာက္ျပီး ဗုဒၶဘာသာက အထူး တလည္တန္ဖိုးထားတဲ့ သဂၤဟဝတၱဳေလးပါးဆိုတာ ရွိပါတယ္။
 ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္း
ၾကင္နာတဲ့စကားေျပာဆိုျခင္း
မ်က္ႏွာမလိုက္၊ ဘက္မလိုက္ဘဲဆက္ဆံျခင္း
အခ်င္းခ်င္းရိုင္းပင္းကူညီအၾကံဥာဏ္ေပးလမ္းညႊန္ျခင္း (အက်ိဳးစီးပြားကို လိုလားျခင္း)
 ေနာက္ဆံုးအခ်က္ဟာ စစ္တပ္ေတြနဲ ့ တိုက္ရိုက္ပတ္သတ္ပါတယ္။ ကို္ယ့္ရဲေဘာ္ရဲဘက္  အခ်င္းခ်င္း မွားရင္ေထာက္ျပ၊ လမ္ညႊန္ မႈေတြေပး၊ ေမာရယ္ဆိုင္ရာ၊ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ  ရဖို ့အားေပးေနၾကရမွာပါ။ ကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့အနစ္နာခံျခင္း၊ လိုအပ္ရင္ ကိုယ့္ အ သက္ကိုပါ စေတးရဲျခင္းေတြဟာလည္း ဘုရားခ်ီးမြမ္းတဲ့ ကိစၥေတြပါ။ (သူမ်ားကုိ သတ္ဖို ့ၾကိဳးစားရင္း    ကိုယ္ေသရတာမ်ိဳးကိုေတာ့ မခ်ီးမြမ္းပါ။)သာဓကအေနနဲ ့ မဟာကပိ (ေမ်ာက္မင္း)ဇာတ္ကို ၾကည့္နိုင္ပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းေမ်ာက္မင္းဘဝက သူရဲ့့ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ေတြကို ကယ္တင္ဖို ့သူ ့ခႏၶာကိုယ္ကို တံတားအျဖစ္ခင္းေပးခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ့ ေခါင္းဆာင္မႈ စြမ္းရည္၊ ေပၚျပဴလာျဖစ္ တဲ့ဂုဏ္ ရည္ကို မနာလိုတဲ့ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က သူ ့ခါးေပၚအားနဲ ့ေဆာင့္ခုန္လိုက္လို ့ ခါးက်ိဳးျပီးေသဆံုးရွာတယ္လို ့ဆိုပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ စစ္တပ္ထဲမွာရွိေနသင့္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာရဲ့အဆံုးအမက ဗိုလ္ငါးပါးပဲျဖစ္ပါတယ္။
၁။ သဒၶါဗိုလ္ ။ သရဏာဂံုသံုးပါးနဲ ့ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကိုယံုၾကည္မႈ၊ လူေကာင္းသူေကာင္းေတြကို ယံုၾကည္မႈေတြကိုလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားလို ့ရပါတယ္။
၂။ ဝိရိယဗိုလ္ ။ ဒီဝိရိယကိုပဲက်ေနာ္တို ့ဘာသာစကားနဲ ့energy, mental strength, perseverance လို ့ ဘာသာျပန္ဆိုၾကပါတယ္။ သတၱိရွိျခင္း၊ လူပီသျခင္းပါပဲ။
၃။ သတိဗိုလ္ ။
၄။ သမာဓိဗိုလ္ ။
၅။ ပညာဗိုလ္ - တဲ့။
ဒီ  ဗိုလ္ငါးပါးထဲမွာ စစ္တပ္အတြင္း  ဆိုရင္ ဝိရိယဗိုလ္ကမရွိမျဖစ္ကို လိုအပ္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္စြမ္းရည္၊ သတိၱ ဆိုတာမပါဘဲ စစ္ သားေကာင္းမျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ စိတ္ပညာ အလိုအရ ဒီဝိရိယဟာ ကုသိုလ္ေရာ အကုသိုလ္ပါျဖစ္ေနနိုင္ျပန္ပါတယ္။ ဥပမာဆို ရ ရင္ အေသခံဗံုးေဖာက္ခဲြမယ့္လူတစ္ေယာက္ဟာလည္း သတၱိနဲ ့စိတ္စြမ္းရည္လိုပါတယ္။ ဓားျပတိုက္မယ့္သူဟာလည္း သတၱိလိုတာ ပါပဲ။ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဝိရိယျဖစ္ဖုိ ့ ဗုဒၶဘာသာကလမ္းညႊန္ထားတာက သဒၵါ၊ သတိ၊ ပညာေတြလိုပါတယ္ တဲ႔။

မိမိရဲ့ ဦးတည္ခ်က္  မွန္ေနရမယ္။ မွန္ကန္တဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကို ခရီးေပါက္ေအာင္ ဘယ္လို  ခ်ဥ္းကပ္ရမလဲ ဆိုတာေတြဟာ သဒၶါ နဲ ့
ပညာ ကိစၥျဖစ္ျပီး အမွန္တကယ္ခရီးေပါက္ဖို ့မွာ သတိရဲ့  အခန္းက႑ကလည္း ေတာ္ေတာ္ အေရးပါလွပါတယ္။ သတိ    ဆိုရာမွာ နိုးနိုးၾကားၾကားရွိျခင္း (သတိရွိျခင္း)၊ မိမိအေတြ ့အၾကံဳေတြနဲ ့ဆက္စပ္ျပီး သခၤန္းစာယူတတ္၊ ယူနိုင္ျခင္း၊ ကိုယ္ရဲ့ခံနိုင္ရည္၊ ခြန္အား၊ ကိုယ္က်င့္တရားတန္ဖိုးေတြကိုပါ သတိထားေနမိဖို ့ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ သတိေတြပါ။  ဒီ အျဖစ္အပ်က္ျပီးရင္ ထပ္ေျပာစရာ ရွိပါေသးတယ္။ တိုက္ပြဲမွာေဒါသတၾကီးနဲ ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ပစ္သတ္ေနမွ အကု သိုလ္မဟုတ္ပါဘူး။ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ နဲ ့တစ္ဖက္စစ္တပ္ကို ေအးေအးေဆးေဆးပစ္သတ္ ေနတဲ့ စနိုက္ပါရဲ့အျပဳအမူ၊ ကြန္ျပဴတာ ထိန္းခလုပ္ေတြနဲ ့တစ္ဖက္ေလယာဥ္ကို လက္ညႈိးေလးတစ္ေခ်ာင္း  နဲ ့ ပစ္ခ်သူရဲ့   အျပဳအမူဟာလည္း အကုသိုလ္ပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာ  အဆံုးအမအရ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွန္ကန္မႈ၊ သည္းခံမႈ၊ ေဒါသကင္းမႈ၊ မိမိကိုယ္ကို  ထိန္းသိမ္းမႈ၊ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္း မႈေတြကို ဖြံျဖိဳး တိုးတက္လာေအာင္ ၾကိဳးစားယူဖို ့အျမဲ တမ္း ညႊန္ျပေနတတ္ပါတယ္။ ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့   လူတစ္ေယာက္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို (ကိုယ့္ေသနတ္ကို) ထိန္းသိမ္းထားမႈ၊ မွန္ ကန္တဲ့ အားထုတ္ျခင္းျဖစ္မႈ  ဆိုတာ အေရးအၾကီးဆံုးပါပဲ။ နားမလည္၊ ပါးမလည္္၊ ကိုယ့္က်င့္တရား မရွိသူတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ ထဲေသနတ္ေရာက္သြားရင္ ဒီေသနတ္ တစ္လက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ အႏၱရာယ္ရွိတယ္ ဆို တာ ေျပာျပေန စရာေတာင္ မလိုေတာ့ ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ စစ္တပ္ထဲမွာ စည္းကမ္းဆိုတာ ပိုျပီးတင္းၾကပ္ထားရတယ္။ ဒါကိုပင္ က်ေနာ္ တို ့ဘာသာစကားနဲ ့" Discipline " လို ့ေခၚပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ႔ " ဝိနယ " တဲ႔။

 စကားႂကြင္း။    ။ ဆိုရျပန္ေခ်ျပီ။ အက္ဒမင္က စာေမးပြဲ ေျဖဆိုဖို႔ ဘာသာရပ္ အေရအတြက္ ျဖည္႔ရာ၌ အနည္းငယ္ ( ဤ၌ အနည္း ငယ္ ဟူသည္ အေတာ္ မ်ားမ်ားကို ဆိုလိုသည္ ) လက္လြန္ သြားဟန္ ရိွပါသည္။ မေန႔ကမွ သီတင္းသုံးေဖာ္ ရဟန္းက ေခါင္းစဥ္ မွားေနတယ္ " ဒီဇင္ဘာ စကာဦး " ဟု ဆိုသျဖင္႔ " ေခါင္းစဥ္ မမွား၊ ဝစၥေပါက္ က်႐ုံသာ ျဖစ္သည္ " ဟု ေျဖခဲ႔ရသည္။ ယေန႔လည္း ေမတၱာျဖင္႔ ျဖည္႔ၾကရန္ အမွာစကား ထားခဲ႔ပါရေစ။


ဆက္ရန္

 သီဟနာဒ

Read more

ေလ႔လာမိတဲ႔ သူတို႔ နယ္ပယ္နဲ႔ ေရးဟန္

တိုတိုေတာင္းေတာင္း ေရးရတတ္တဲ႔ သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ပါတတ္တဲ႔ အဂၤလိပ္ေဆာင္းပါးေတြကို ၾကည္႔ရင္ စာေရး သူ က ေဝါဟာရ နဲ႔ စာဖတ္ပရိ သတ္ကို ကန္႔ လိုက္တာေတြ ရိွတယ္။ တခ်ိဳ႕က သိပၸံနဲ႔ အိုင္တီမွာ ဝင္ေရး တတ္သလို အား က စား မွာလည္ ေရးတယ္။

သူေပးေတာ႔မယ္႔ မက္ေဆ႔ရဲ႕ အေနအထားက သူသုံးလိုက္တဲ႔ ေဝါဟာရ ကို အေျခခံျပီး မွန္းဆလို႔ရတယ္။အိုင္တီမွာ ဆိုပါေတာ႔။ စတိဗ္ ေဂ်ာ႔ လိ႔ု သူသုံးထားရင္ သူေပးေတာ႔မယ္႔ အိုင္တီ မက္ေဆ႔က လူ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား နားလည္မယ္႔ မက္ေဆ႔မ်ိဳးပဲ။ သူ႕ တာဂက္က အလႊာစုံက စာဖတ္သူေတြ။
ဒါကို စတိဗ္ လိ႔ု တင္ပဲ တမင္သုံးထားရင္ သူေပးမယ္႔ မက္ေဆ႔က အိုင္တီကို ထဲထဲဝင္ဝင္ သိသူေတြ အတြက္ပဲ။ ကိုယ္ သိပ္ျပီး စိတ္ဝင္စားတဲ႔ ဘာသာရပ္ မဟုတ္ရင္ ဆက္ မဖတ္နဲ႔ေတာ႔။ နားလည္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။

ေဘာလံုးမွာလည္း အတူတူပဲ။ စတီဗင္ ဂ်ရတ္လု႔ိ သူသုံးထားရင္ သူေပးေတာ႔မယ္႔ မက္ေဆ႔က သာမန္ေတြပဲ။ ဒါကိုပဲ စတိဗ္ လိ႔ု တင္ တမင္ သုံးထားရင္ သူေပးမယ္႔မက္ေဆ႔က ေဘာလုံး အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း ႀကီး သိထားျပီးသူေတြ အတြက္ပဲ။ စတိဗ္ ဟာ စတီဗင္ ဂ်ရတ္ကို ဆိုလိုေၾကာင္း၊ အလက္စ္ ဟာ ဖာဂူဆန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖနန္ဒို ဟာ ေတာရက္စ္ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ ေျပာစရာ မလိုေတာ႔ဘူး။
ဒါဟာ ေစတနာလို႔ ထင္ပါတယ္။ မင္း သိပ္ျပီး စိတ္ဝင္စားတဲ႔ ဖီးလ္ မဟုတ္ ရင္ ဆက္မဖတ္နဲ႔ေတာ႔၊ အခ်ိန္ကုန္တယ္၊ နားလည္မွာ လည္း မဟုတ္႔ဘူး ဆို တဲ႔ အခ်က္ေပးသံပါ။

နယူးစ္ ဝိက္တို႔၊ နယူးေယာက္ တိုင္းတိ႔ု မွာ ေရးသူေတြလည္း ဒါ မ်ီဳးေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ သူတို႔ ေဆာင္းပါး    တခ်ိဳ႕ကို က်ေနာ္တို႔ နားမလည္တာပါ။ အဂၤလိပ္ေၾကာင္႔ရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး၊ ပါေတာ႔ ပါတာေပါ႔။စာအုပ္အျဖစ္ ဆိုရင္ေတာ႔ အားလုံး ခေရေစ႔ တြင္းက် ေရးၾကရပါတယ္။ စာေရးသူ တစ္ေယာက္တည္းကပင္ ေဆာင္းပါးေရးဟန္ နဲ႔ စာအုပ္ေရးဟန္ မတူတတ္ဘူး။

ျမန္မာစာမွာလည္း ေဆာင္းပါးနဲ႔ ဝတၳဳတို ဖတ္သူက ဝတၳဳရွည္ ဖတ္ရတ္ရတာ ပ်င္းတယ္။ ဝတၳဳရွည္ပဲ အဖတ္မ်ားရင္ လည္း ေဆာင္း ပါးနဲ႔ ဝတၳဳတို ( အထူးသျဖင္႔ ေဆာင္းပါး ) က ပ်င္းစရာပဲ။ေရးသူေတြကလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ေဆာင္းပါး၊ဝတၳဳတို ေရးသူက ဝတၳဳရွည္ မေရးခ်င္ဘူး။ ဘယ္ဟာက လြယ္တယ္၊ ခက္တယ္ ဆိုတာ ေျပာလို႔ မရပါဘူး။
ျမန္မာျပည္မွာ ၾကည္႔ရင္ေတာ႔ နာမည္ႀကီးတာျခင္း တူရင္ဝတၳဳရွည္ ေရးသူ က ေငြေရး ေၾကးေရး ပိုကိုက္တာေပါ႔။ တိုင္၊ နယူးစ္ ဝိက္၊ နယူးေယာက္ တိုင္းတိ႔ု မွာ ေတာ႔ ေဖာ္ျပတာ ခံရရင္ ေငြ လည္း ရသလို သိကၡာလည္း ပိုရိွပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ နယ္ပယ္ မတူတာပဲ ရိွ မယ္၊ ေရးထားတာေတြကေတာ႔ အတုံးလိုက္ အတစ္လိုက္ေတြခ်ည္းပဲ။

နာမည္နဲ႔တင္ စည္းတားတာလည္း မဟုုတ္ဘူး။ ေလးေလး နက္နက္ ေဆာင္း ပါးေတြမွာ နည္းပညာနဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ ေဝါဟာရေတြကို အ ရွည္လည္း သိပ္ မသုံး ဘူး၊ သုံးလည္း တစ္ႀကိမ္ပဲ။
သူ႕စာဖတ္မယ္႔လူက ဒီအဆင္႔ေတာ႔ ႐ိွတဲ႔ လူ ဆိုတာ သေဘာေပါက္ တယ္။ ျပီးေတာ႔ လူတိုင္း နားလည္ေအာင္ဆိုျပီး ေဝါဟာရ ညႇာ မသုံးဘူး။ ပညာရွင္ အဆင္႔ေတြကိုး။ မသိရင္ အဘိဓာန္ လွန္။ ဒါပဲ။အဘိဓာန္က အဆင္႔ မမီ၊ ေခတ္ မမီရင္ ရွာေတာင္ မေတြ႔တတ္ ဘူး။ ဒါမ်ိဳးကို လူ နားလည္တဲ႔ စကားနဲ႔ မေရးရေကာင္းလား လို႔ ေျပာ ရင္ မဟုတ္လွေသးဘူး။

သူတိ႔ု ေျပာတာက လူနဲ႔ကြာလြန္းေနတယ္၊ ထုတ္ေဝသူက စာအုပ္ အေနနဲ႔ ထုတ္လည္း ထုတ္ေဝခ်င္တယ္  ဆိုရင္ အယ္ဒီတာက ၾကားဝင္ တံတား ခင္းေပးရတယ္။ မူရင္း စာေရးဆရာကေတာ႔ မျပင္၊ မဖ်က္၊ မျဖည္႔ပဲ။ အရင္ဖတ္စဥ္က နားမလည္တဲ႔ ေဆာင္းပါး တခ်ိဳ႕ဟာ အယ္ဒီတာက ၾကားဝင္ တံတားခင္းေပးလိုက္ေတာ႔မွ နားလည္သြားတာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။

ဟာသ စာေတြလည္း ဒီ အတိုင္းပဲ။ သူတို႔စာဖတ္၊ တခ်ိဳ႕က မရယ္ရ ဘူး။ ေရးတတ္သူက ျပန္ေရးေတာ႔မွ ရယ္ရတာ။ အစ အဆုံး ရွင္းျပရရင္ မရယ္ရေတာ႔ဘူး။ အျဖစ္ အပ်က္၊ လူနာမည္ စတာေတြကို တဝက္ တပ်က္ နဲ႔ထားမွ ပ်က္လုံး အရွိန္ ျမင္႔တာ။ ဟာသ ဆိုေတာ႔ ဒီမွာေတာ႔ အက္သစ္ သေဘာတရားေတြ အေၾကာင္း ေျပာလို႔ မရပါဘူး။

ေဝါဟာရ၊ နာမည္ေတြနဲ႔ စာဖတ္ပရိသတ္ကို ကန္႔ လိုက္တာေတြ က လူ မသိေအာင္ ေရးတယ္ဆိုတာထက္ စာဖတ္သူရဲ႕ စိတ္၀င္ စားမႈအား၊ နား လည္ႏိုင္မႈအား နဲ႔ စာဖတ္သူရဲ႕ အခ်ိန္ကို သတိေပးလိုက္တာမ်ိဳးပါ။လိုက္ႏိုင္ရင္ လိုက္ခဲ႔၊ ေစာင္႔ေခၚေနမွာေတာ႔ မဟုတ္ဘူး ဆိုသလိုပါ။
စာေရးသူ ေစာင္႔ထိမ္းရမယ္႔ အက္သစ္ထဲမွာ ဒါေတြ ပါ မပါ တိတိက်က် မသိေပမယ္႔ တစ္ဦးခ်င္း အေနနဲ႔ေတာ႔ လိုက္နာၾက တာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ သတိထား ေလးစားမိတာေလးမို႔ ေရးလိုက္မိတာပါ။

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ဒီဇင္ဘာ စကာဦး

ဒီ အပတ္ကစလို႔ အဂၤါေန႔ေတြမွာ သီဟနာဒ ဘာသာျပန္ဆိုတဲ႔ " ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ စစ္တပ္ " ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြကို တင္ေပး သြား မွာပါ။ ေဆာင္းပါး အမ်ားစုဟာ ၿဗိတိသ်ွစစ္တပ္ အတြင္း တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဆဲ အရာရွိေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာ ပညာရွင္ေတြ ေရးထားတဲ႔ စစ္တပ္နဲ႔ဆိုင္ရာ ေဆာင္းပါေတြ၊ သဝဏ္လႊာေတြပါ။ အဂၤလန္က ထုတ္တဲ႔ " The Middle Way= အလယ္လမ္းစဥ္ " ဂ်ာနယ္ထဲက ထုတ္ယူထားတာျဖစ္ပါတယ္။ သုေတသန ဆန္တာေတြ ပါသလို ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာ အေတြ႔အႀကဳံ၊ ခရစ္ယန္ အမ်ားစုၾကားမွာ ရင္ ဆိုင္ရတတ္တဲ႔ အခက္အခဲေတြလည္း ပါပါတယ္။

အထူးအဆန္း အေနနဲ႔ သိခြင္႔ရလိုက္တာကေတာ႔ ျဗိတိသ်ွ ဗုဒၶဘာသာ စစ္သားေတြဟာ ဟစ္တလာရဲ႕ စစ္တပ္ကို ပစ္ဖို႔ေတာင္ ပါဏာတိပါတ သိကၡာပုဒ္ေၾကာင္႔ ျငင္းဆိုခဲ႔ၾကပါ သတဲ႔။ တာဝန္နဲ႔ ဗုဒၶ အဆုံးအမၾကား သူတို႔ ဘယ္လိုမ်ား ဟန္ခ်က္ ထိန္းထား ခဲ ႔ၾကတယ္ဆိုတာ စိတ္ဝင္စားစရာပါ။
ေမတၱာျဖင္႔

သီဟနာဒ 

Read more

သာဓု ပါဘုရား

ဦးခင္ၫြန္႔ အာဏာ ႀကီးစိုးစဥ္က ဦးေစာျမင္႔ ( မွဴးသမိန္၊ မေဟသီ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ) ၏ ကုလားဖန္ထိုးမႈေၾကာင္႔ မတရား အသိမ္းခံလိုက္ရေသာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ တာေမြ၊ နတ္ေခ်ာင္းရွိ မဟာသႏၱိသုခ သာသနာျပဳ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသည္ ပိုင္ရွင္အမွန္ ပီနန္ ဆရာေတာ္ႀကီးထံ ျပန္ေရာက္ျပီဟု သိရသျဖင္႔ ဝမ္းေျမာက္မိပါသည္။ ယေန႔ ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္ေန႔၌  ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႔ ပီနန္ဆရာေတာ္ ႀကီးျပန္ႂကြျပီး ထို မဟာသႏၱိသုခ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၌ပင္ သီတင္းသုံးမည္ဟု သိရသည္။

ထို မဟာသႏၱိသုခ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္း ရွိသမ်ွ သံဃာအားလုံး သကၠရဇ္ ၂၀၀၂ ခု၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၈ ရက္၊ ည ၉နာ ရီ ေနာက္ဆုံးထားျပီး  ထြက္ေပးရမည္ဟု မဟန မွ အမိန္႔ဆင္႔သည္။သီဟနာဒ ကိုယ္တိုင္  ၂၀၀၂ ခု၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၈ ရက္၊ ည ၉ နာရီ မထိုးမီ မိနစ္ အနည္းငယ္အလိုမွ ေနာက္ဆုံး တစ္ပါတည္း ထြက္ေပးခဲ႔သျဖင္႔ အရပ္ဝတ္ ေထာက္လွမ္းေရးတို႔ ဖမ္းဆီးျခင္းမွ သီသီေလး လြတ္ခဲ႔သည္။ မထြက္ေသာ္ ဖမ္းမည္ဟု ဆိုသျဖင္႔
" အရြယ္ကား သာသနာ ျပဳရမည္႔ အရြယ္၊ ေထာင္ထဲ ဘာမဟုတ္ေသာကိစၥျဖင္႔ အခ်ိ္္န္ကုန္ရမည္႔ အရြယ္ မဟုတ္၊ ကိုးနာရီထိုးက ထြက္မည္ " ဟု ေျဖခဲ႔ရသည္။
ထိုစကား က " အဘ " ကုိ ခိုက္ေစသည္ထင္၏။  မဟာသႏၱိသုခ၌ ျပန္လာ သတင္းသုံးရန္ မိမိႏွင္႔ အျခားတစ္ပါးကို ျပန္ပင္႔၏။ မသင္႔ေပ။ ဆရာနွင္႔ သီတင္းသုံးေဖာ္တို႔ ေျပးခဲ႔ၾကရေပျပီ။
ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင္႔ မေလး႐ွားမွာ ေတြ႔ေတာ႔မွ ဆရာေတာ္ႀကီးက
" ေက်ာင္းကို ဘာလို႔ သိမ္းတာလိ႔ု ေျပာလဲကြ "
" အေႂကြးမေက်ေသးလို႔ လို႔ ေျပာပါတယ္ ဘုရား "
" ဒါျဖင္႔ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုေရာ ဒီေကာင္ေတြ ဘာလို႔ အာဏာသိမ္းတာလဲကြ "
" အေႂကြးမေက်ေသးလို႔ ပဲ ျဖစ္မွာပါ ဘုရား " ဟု ေလ်ာက္ရာ
" ဟား ဟား ဟား မဆိုးဘူး၊ မင္း အေျဖမဆိုးဘူး " စိတ္လိုလက္ရ ဆရာေတာ္ႀကီးရယ္၏။
ယေန႔ ဆရာေတာ္ႀကီး မဟာသႏၱိသုခေက်ာင္းေပၚ ျပန္ေရာက္ျပီ။ သဓုပါ ဘုရား။
တပည္႔

သီဟနာဒ 

Read more

ေရေပၚဆီ ( ၃ )

အိုင္က်ဴျမင့္တာက ေကာင္းပါတယ္။ လိုလည္းလိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိုင္က်ဴက လုိအပ္ခ်က္ေတြထဲက တစ္ခုပဲ။ သူ႔မွာ EQ လိုတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈစြမ္းရည္၊ သက္လံု၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခိုင္မာမႈ၊ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ရွိမႈ စတာေတြလိုတယ္။ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ ေအာင္ျမင္သလား၊ မေအာင္ျမင္ဘူးလားဆိုတာ ဒီအခ်က္ေတြက အဆံုးအျဖတ္ေပးတယ္။

မင္းမွာ အရည္အခ်င္းရွိသလား။ ဒါဆို မင္းမွာ အခြင့္အေရး (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္တယ္။ သူတို႔ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္မွာ တကယ္စြမ္းတဲ့လူေတြက သက္ေသျပသြားႀကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီႏိုင္ငံေရးက အိုင္က်ဴတင္မဟုတ္ဘူး။ မင္း အိုင္က်ဴကို လက္ေတြ႔ဘယ္ေလာက္ အသံုးခ်ႏိုင္သလဲ ဆိုတာပဲ။
(လီကြမ္းယု)

ေမး။      ။ စိုးရိမ္စရာတစ္ခုက ဝန္ႀကီးေတြကို လစာေတြ ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ေပးထားရင္ သူတို႔ဟာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ့လက္ကိုင္တုတ္လိုျဖစ္သြားၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ့သေဘာထားကို ဆန္႔က်င္ရဲၾကမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဆံုးရွဳံးစရာေတြက အမ်ားသားမဟုတ္လား။

ေျဖ။       ။ Shanmugan ဆိုရင္ သူ႔ဥပေဒဘက္ကို ျပန္သြားဖို႔ ေၾကာက္ေနမယ္ထင္သလား။ အခ်ိန္မေရြးျပန္သြားလို႔ရတယ္။ သူ႔ဂုဏ္သိကၡာကို သူဥပေဒဘက္မွာ တည္ေဆာက္ၿပီးသား။ Ng Eng Hen ဆိုရင္လည္း ခြဲစိတ္ဖို႔ လက္ေဝးေနတာေတာ့မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ထိပ္တန္းခြဲစိတ္အထူးကုပဲ။ ဒီအေတြးကေတာ့ တကယ့္ကို ရီစရာပဲ။ ဒီလိုလူေတြက ဘယ္လိုလုပ္ လက္ကိုင္တုတ္ျဖစ္ေနမွာတုန္း။ မင္းအဆင့္ကို မင္းျမွင့္မထားႏိုင္ဘူးဆိုရင္ က်သြားမွာပဲ။ မင္းက အျမဲတမ္းတုိးတက္လာေနတဲ့ လူဆိုရင္ မင္းကိုအစားထိုးဖို႔ ပိုပုိခက္သြားမွာပဲ။ ရွင္းရွင္းေလး၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က သူ႔စကားနားေထာင္မယ့္ ဝန္ႀကီးေတြခ်ည္းသာ ခန္႔ထားပါလား အူေၾကာင္ေၾကာင္ကက္ဘိနက္အဖြဲ႔နဲ႔အတူ သူလည္း ေခြးက်က်သြားမွာ။

ေမး။      ။ သူတို႔မွာ တျခားေရြးခ်ယ္စရာလမ္းရွိေနေတာ့ ကက္ဘိနက္ထဲမွာ အျမဲတမ္းေခါင္းညိတ္တတ္တဲ့လူ မရွိဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ဒီစကားက မစၥတာလီထုတ္ျပတဲ့ Shanmugan တို႔ Ng Eng Hen တို႔လို လူေတြအတြက္ေတာ့ မွန္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကက္ဘိနက္ထဲမွာ ေအာက္ေျခလူတန္းစားကေနတက္လာရတဲ့အမတ္ေတြ၊ ျပည္သူ႔ဝန္ထမ္းဘဝကလာခဲ့ရသူေတြ၊ ဝန္ႀကီးအဆင့္ကို စေကာ္လာဘဝကေန တိုက္ရုိက္ေရာက္လာရသူေတြအဖို႔ေတာ့ ဒီစကားက သိပ္မမွန္ႏိုင္ဘူးထင္တယ္။

ေျဖ။       ။ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ထြက္သြားရလို႔လည္း ျပႆနာမရွိႏိုင္ပါဘူး။ ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္က ထြက္သြားရလည္း ျပႆနာလံုးဝ မရွိႏိုင္ဘူး။ စင္ကာပူရဲ့ ထိပ္တန္းရာထူးေတြကို စာရင္းလုပ္ၾကည့္၊ CEO ေတြ၊ COO ေတြ၊ CFO ေတြ၊ Deputy Chairman ေတြကို စာရင္းလုပ္။ လူေပါင္း သံုးေထာင္ေလာက္ပဲရွိတယ္။

ဖုန္းကိုေကာက္လွည့္ၿပီး ေမးသာၾကည့္၊ “ ဒီလူကို သိသလား၊ သူ႔အေနအထားက ဘယ္လိုရွိသလဲ” လို႔။ ဦးေႏွာက္ေကာင္းလိုက္ရွာေနတဲ့ေကာင္ေတြက လူသံုးေထာင္ေလာက္ထဲက ဘယ္သူကျဖင့္ ဘယ္လိုဆိုတာ ခေရေစ့တြင္းက် ေျပာျပလိမ့္မယ္။

ဒီလစာကိစၥက ဘယ္ေတာ့မွၿပီးမွာမဟုတ္ဘူး။ စင္ကာပူရီးယန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဝန္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္သိကၡာရွိဖို႔ပဲ အလုပ္လုပ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ေနၾကတာ။ ဒါဆို သက္တမ္းတစ္ခုထက္ေက်ာ္ေအာင္ ဘယ္သူအလုပ္လုပ္ေပးႏုိင္မွာလဲ။ ငါတို႔မ်ိဳးဆက္တုန္းကေတာ့ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ တို႔က ႏုိင္ငံအတြက္ အားလံုးေပးဆပ္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ထားၾကတဲ့လူေတြမို႔၊ တို႔ယံုၾကည္ရာတို႔လုပ္ဖို႔ တို႔အသက္ေတြကို ေလာင္းေၾကးထပ္တင္ခဲ့ၾကတဲ့ မ်ိဳးဆက္မို႔။ ရွင္းၿပီလား။

ဒါမ်ိဳးဆက္ခံလာမယ့္မ်ိဳးဆက္က လုပ္ႏုိင္မတဲ့လား။ မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ သူတို႔မွာ ေရြးစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ငါသာ အခုအသက္ (၃၀) အရြယ္ဆိုရင္ ႏုိင္ငံေရးထဲဝင္လာမယ္ထင္သလား။ လံုးဝပဲ။ ဘာလို႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနမွာလဲ။ ငါ့ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရး ရွံဳးတယ္။ ျပန္ရတာကဘာလဲ။ စြပ္စြဲခံရမႈ၊ ေဝဖန္ခံရမႈေတြပဲ။

ငါ့ေရွ႕ေနအလုပ္ ငါလုပ္ေနလို႔ရတယ္။ ငါ့ညီဆိုရင္ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေဒၚလာ သန္းတစ္ရာေက်ာ္ရေအာင္ လုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဥပေဒဘက္ကေနတဆင့္ အိမ္ၿခံေျမနဲ႔ သေဘၤာလိုင္းဖက္ကို သူေျပာင္းသြားတယ္။ ငါေရာ သူ႔လိုမလုပ္သင့္ဘူးလား။

ပခံုးေပၚမွာ ဝန္ထုပ္ႀကီးငယ္နဲ႔ ေခြ်းသံတရြဲရြဲ၊ ပထမႏွစ္ ေရရေအာင္ပူရ၊ ဒုတိယႏွစ္က်ေတာ့ စီးပြါးေရးအတြက္ပူရ၊ စတီးစက္ရံုေတြေထာင္တဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံက ေလထုညစ္ညမ္းမႈအတြက္ စိုးရိပ္ရ၊ မုတ္သုန္ရာသီဝင္လာရင္ ေလနဲ႔အတူပါလာမယ့္ မီးခိုးေတြ၊ ျမဴေတြ၊ အားလံုးအတြက္ ပူပန္ေနရတယ္။

အခု လူငယ္ေတြ စဥ္းစားတာက “ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ေဝးေဝးေနမယ္။ အေျခအေနမေကာင္းဘူးဆိုရင္ ကိုယ္ပစၥည္းကိုယ္သိမ္းၿပီး အေမရိကားထြက္သြားမယ္။ ငါ့မွာ green card ရွိတယ္။ ” ဒါမ်ိဳးေတြ။ ပညာတတ္စင္ကာပူးရီးယန္းေတြအတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာေတြက အျပည့္ပဲ။

ငါတို႔မ်ိဳးဆက္မ်ိဳးထပ္ေပၚေပါက္ဖို႔ဆိုရင္ ေတာ္လွန္ေရးထပ္ျဖစ္မွရလိမ့္မယ္။ ငါတို႔စီးပြါးေရးဆိုတာ ေနာက္ထား၊ အသက္ပါရင္းၿပီး လုပ္ခဲ့ရတာ။ ငါရွဳံးၾကည့္ပါလား။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက ငါ့ဦးေႏွာက္ကို စနစ္တက် ဖ်က္ဆီးပစ္ၾကမွာ။ ငါတို႔မ်ိဳးဆက္က ထပ္ေမြးယူလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ေမး။      ။ ၁၉၉၄- ခုက မစၥတာလီ ေျပာခဲ့တဲ့မိန္႔ခြန္းႏွစ္ခုထဲမွာ ဝန္ႀကီးလစာေပၚလစီေၾကာင့္ Private Sector အေတြ႔အႀကံဳရွိတဲ့ဝန္ႀကီးေတြ မရွိျဖစ္မွာ စိုးရိမ္ရတယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္။ အခု အလႊာစံုကဝန္ႀကီးေတြနဲ႔ စုစည္းထားတဲ့ ကက္ဘိနက္အေပၚမွာ အားရမွဳရွိပါသလား။

ေျဖ။       ။ ဒီေန႔ Lim Kim San က ႏိုင္ငံေရးထဲကို ဝင္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ လင္ကင္ဆန္းမ္ ဝင္လာတယ္ဆိုတာက ငါအက်ပ္အတည္းထဲေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ သူသိလို႔။ သူနဲ႔ Goh Keng Swee က မိတ္ေဆြေတြ။ သူ႔လိုလူေတြ အစုိးရထဲဝင္မလာရင္ အဲဒီအခ်ိန္က စင္ကာပူလည္း ၿပိဳကြဲသြားမယ္ဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္တယ္။

ဒါဆို သူ႔ရဲ့ကိုယ္ပိုင္စီးပြါးေရးက ဘယ္လိုေနမလဲ။

ဒီေန႔ Lim Kim San က “မလုပ္ပါနဲ႔။ ကြ်န္ေတာ့ကို ခ်န္ထားခဲ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ္က အေျပာသမားမဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္တကာ ေလွ်ာက္လည္ၿပီး သူမ်ားကေလးေတြကို နမ္းေနရတာလည္း မႀကိဳက္ပါဘူး” လို႔ေျပာမွာ။ အဲဒါ အဲဒီတုန္းက။ အခု ေျပာင္းကုန္ၿပီ။ တို႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ေျပာင္းသြားၿပီ။ ႏိုင္ငံေရးထဲတိုးဝင္ဖို႔ ဆႏၵေတြနည္းကုန္ၿပီ။ ဘာေၾကာင့္ ငါ့အနစ္နာခံေနရမွာလဲလို႔ ေတြးလာႀကၿပီ။

Eddie Barker ကို ေလာ(Law) ကေန အနားယူေအာင္ ငါေျပာယူခဲ့ရတယ္။ “အက္ဒီ၊ တကယ္လို႔ ငါသာရွဳံးသြားရင္ မင္းေရာ ဥပေဒေရးရာမွာ အလုပ္ဆက္လုပ္လို႔ရမယ္ ထင္သလား။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြသာ အာဏာရသြားရင္ တရားဥပေဒဆိုတာရဲ့ အဓိပၸါယ္ကေရာ ဘာလဲ” လုိ႔ ေမးလိုက္တယ္။

ငါေျပာတာကို သူအထပ္ထပ္စဥ္းစားတယ္။ ၿပီးမွ ငါမွန္တယ္ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံေရးထဲ သူဝင္လာတာ။ စင္ကာပူရဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနလည္း တည္ၿငိမ္ေကာင္းမြန္လာၿပီလဲဆိုေရာ သူကေျပာတယ္ “ ကဲ ၾကည့္၊ ငါအိမ္ဝယ္ထားတဲ့အေၾကြးေတြ မေပးရေသးဘူး” တဲ့။

ဒါေၾကာင့္ လစာအေျပာင္းအလဲကိစၥကို ငါလုပ္ခဲ့ရတာ။ သက္တမ္းေပါင္းမ်ားစြာ အတူလက္တြဲ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကၿပီး အနားယူတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဥပေဒဘက္ကို ျပန္သြားဖို႔ သူ႔မွာ ခြန္အားမရွိေတာ့ဘူး။

အနာဂတ္မွာ အခုပစၥဳပၸန္အေျခအေနအတုိင္းပဲ ရွိေနလိမ့္မယ္လို႔ တြက္ထားလို႔မရဘူး။ စထရိတ္တိုင္း(မ္) ကိုပဲၾကည့္။ သူတို႔က SPH (Singapore Press Holdings) စေကာလားဆုေတြ ေပးၾကတယ္။ အဲဒီအထဲက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ သူတို႔အလုပ္ထဲမွာ ဆက္ရွိေနသလဲ။ ျပႆနာက အတူတူပဲမဟုတ္လား။ ေကာ္ပိုေရးရွင္းတစ္ခုခုမွာ လူထုဆက္သြယ္ေရး ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနႏိုင္ပါလ်က္ ဘာေၾကာင့္ အခ်ိန္စားရ အိပ္ရတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္လုပ္ေနမွာတုန္း။

ငါ့ဒုတိယသားေတာင္မွ SAF က ရာထူးကို မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူမ်ားေတြက ေျပာတယ္။ “ သူသာဆက္ေနမယ္ဆိုရင္ ကာကြယ္ေရးဌာနမွာ အႀကီးအကဲျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြရွိတယ္” တဲ့။ သူက “ ႏိုး၊ ဆင္းတဲလ္(SingTel_ Singapore Telecom) ကိုပဲသြားမယ္” တဲ့။ SingTel ကေနထြက္ၿပီး Fraser & Neave  ကို ဆက္ေျပာင္းျပန္တယ္။

မ်ိဳးဆက္က မတူေတာ့ဘူး။ စင္ကာပူမွာ ျဖစ္ခဲ့တာေတြ၊ ၁၉၆၄- ခုႏွစ္က ကာဖ်ဴးအမိန္႔ ထုတ္ခဲ့ရတာေတြကို သူေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိဘူး။ ငယ္လြန္းေသးတာကိုး။ ငါ့သားအႀကီးက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။ သူက မဲဆႏၵနယ္ေတြသြားၿပီး စည္းရံုးေရးဆင္းတာ၊ မိန္႔ခြန္းေျပာရာေတြမွာ ငါနဲ႔အတူ လိုက္လာတတ္တယ္။ ငါ တိုက္ေနရတဲ့ စစ္ပြဲအေျခအေနကို သူသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူကေျပာတာ “ ကြ်န္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရးထဲဝင္မယ္” တဲ့။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြဆီက ဒီလိုစိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ေမွ်ာ္လင့္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ အေျခအေနေတြက တူမွမတူတာ။

ေမး။      ။ ပညာတတ္ေတြပဲ အစုိးရထဲမွာ ရာထူးႀကီးႀကီးရတယ္ဆိုတဲ့ ေဝဖန္သံေတြအေပၚ မစၥတာလီ ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။

ေျဖ။      ။ ဒါဆို ၁၉၆၈- ခုဆီ ျပန္ၾကည့္ရေအာင္။ အဲဒီတုန္းက တို႔မွာ Chaing Hai Ding ရွိတယ္။ Wong Lin Ken ရွိတယ္။ သူတို႔က Ph. D ဘြဲ႔ေတြနဲ႔။ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ Tan Eng Liang ဆိုရင္လည္း Rhodes စေကာ္လာပဲ။

(Dr Chaing Hai Ding ဟာ ၁၉၇၀- မွာ ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲေရာက္ၿပီး ပါလီမန္အမတ္ျဖစ္ခဲ့၊ ႏိုင္ငံေရးထဲမွထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံေပါင္း (၁၀) ႏိုင္ငံအထိ စင္ကာပူသံအမတ္အေနနဲ႔ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့။

Dr Wong Lin Ken က ၁၉၆၈- ခုမွာ ပါလီမန္အမတ္ျဖစ္၊ ၁၉၇၀- မွ ၁၉၇၂ အထိ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး၊ ၁၉၈၃- မွာ အနိစၥေရာက္။

Dr Tan Eng Liang က ၁၉၇၂- မွ ၁၉၈၀ အထိ ပါလီမန္အမတ္၊ အမ်ိဳးသားဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ဝန္ႀကီးဌာနမွာ စီနီယာ မီနီစတာအေနနဲ႔ ၁၉၇၅- ကေန ၁၉၇၈- အထိ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့၊ ၁၉၇၉- မွာ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာနကို ေျပာင္း၊ အဲဒီေနာက္ ၁၉၉၁- ခုအထိ Singapore Sports Council မွာ ဥကၠ႒အေနနဲ႔ ၁၉- ႏွစ္ၾကာေအာင္ထမ္းေဆာင္၊ ထို႔ေနာက္ Singapore National Olympics Council ရဲ့ ဒုတိယဥကၠ႒အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္။ )

ဒီေနာက္ တို႔ပိုၿပီး ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၾကတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့ ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြလိုအပ္သလဲလို႔ ထပ္တလဲလဲ ေဆြးေႏြးအႀကံထုတ္ၾကရတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ မူဝါဒကိုျပင္၊ တျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြက ေခါင္းေဆာင္ကို ဘယ္လိုေရြးခ်ယ္ၾကသလဲဆိုတာ ေလ့လာေပ့ါ။ အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းမွာ ပညာေရးနဲ႔ဆိုင္တာ၊ ဆက္ဆံေရးနဲ႔ဆိုင္တာ စတဲ့နယ္ပယ္အသီးက ေခါင္းေဆာင္ေတြလိုတယ္။

ဥပမာအားျဖင့္ အခုျဖစ္ေနတဲ့ ဝန္ႀကီးေတြရဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းကို လိုက္ၾကည့္ေပါ့။ သမၼတ စေကာလားရတဲ့လူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ဝန္ႀကီးျဖစ္လို႔၊ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ အလုပ္လုပ္ျပႏိုင္သလဲ။ ၿပီးေတာ့ SAF စေကာလားေတြ၊ ႏိုင္ငံက ေထာက္ပံ့့ထားတဲ့ စေကာလားေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားက ေထာက္ပံ့ထားတဲ့ စေကာလားေတြ အကုန္ၾကည့္လိုက္၊ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေအာင္ျမင္သလဲ။

ငါဆိုရင္ စေကာလားမဟုတ္ဘူး။ ဂ်ယကုမာလည္း စေကာလားမဟုတ္ဘူး။ Wong Kan Seng ကေတာ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သာမန္ရွန္မူဂရက္တနန္ ။ သူလည္း စေကာလားမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ ငါတို႔ေရြးခဲ့တာလဲ။ သူက LSE ပထမအဆင့္ မေအာင္ဘူး။ အလယ္တန္းပညာေရးပဲရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက လက္ေတြ႔အလုပ္လုပ္ျပႏုိင္တယ္။

အစုိးရအတြင္းသတင္းေတြ သူ႔ေၾကာင့္ေပါက္ၾကားသြားတာေတာင္မွ သူ႔ကို အလုပ္ထုတ္မပစ္နဲ႔၊ သတိပဲေခၚေပးထားလို႔ ငါေျပာခဲ့ေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုး သူအလုပ္လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာသိေတာ့ သူ႔ကိုႏိုင္ငံေရးထဲသြင္းၿပီး ပံုခ်ေပးလိုက္တယ္။ သူဆိုရင္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးေကာင္း၊ ပညာေရးဝန္ႀကီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူက စေကာလားမဟုတ္ဘူး။

ဒါကို ဘယ္လိုအေျဖရွာၾကည့္ခဲ့ရသလဲ။ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၾကည့္လိုက္၊ အေတြ႔အႀကံဳယူလိုုက္နဲ႔ပဲ ခရီးဆက္ခဲ့ရတယ္။

အစကေတာ့ ပညာေရးကို အေျခခံၿပီး ငါတို႔ေရြးခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္အလုပ္မျဖစ္တာေတြမ်ားတယ္။ ပညာတတ္ၾကေပမယ့္ အရည္အေသြးေတြ မရွိၾကဘူး။ ကဲ ဒီျပႆနာကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းၾကမလဲ။

ႏွစ္ေတြၾကာလာတာႏွင့္အမွ် ငါတို႔သိလာတာက General Electric ပဲျဖစ္ေစ၊ IBM ၊ Microsoft ပဲျဖစ္ေစ ေခါင္းေဆာင္တဲ့လူက အေျခခံအရည္အခ်င္းေတြအားလံုး ရွိေနတယ္ဆိုတာပဲ။ တို႔လည္း ဒီအတိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေရြးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။

အိုင္က်ဴျမင့္တာက ေကာင္းပါတယ္။ လိုလည္းလိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိုင္က်ဴက လုိအပ္ခ်က္ေတြထဲက တစ္ခုပဲ။ သူ႔မွာ EQ လိုတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈစြမ္းရည္၊ သက္လံု၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခိုင္မာမႈ၊ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ရွိမႈ စတာေတြလိုတယ္။ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ ေအာင္ျမင္သလား၊ မေအာင္ျမင္ဘူးလားဆိုတာ ဒီအခ်က္ေတြက အဆံုးအျဖတ္ေပးတယ္။

ငါႏိုင္ငံေရးထဲစေရာက္ေတာ့ ကက္ဘိနက္ထဲမွာ ထိပ္တန္းအဆင့္ ငါးေယာက္ပါတယ္။ က်န္တာေတြက သူလိုကိုယ္လိုပဲ။ ဒီေတာ့ အဲဒီထိပ္တန္းငါးေယာက္ရဲ့ ပခံုးေပၚမွာ တာဝန္ေတြ ပံုက်ေနေတာ့တာပဲ။ Goh Keng Swee ၊ Hon Sui Sen ၊ Lin Kin San ၊ ရာဇရတနန္တို႔ကိုၾကည့္။ သူတို႔က ထိပ္သီးအဆင့္ေတြ။ က်န္တာေတြကေတာ့ သာမန္ပဲ။ Toh Chin Chye ဆိုရင္ Ph.D ဘြဲ႔ႀကီးနဲ႔။ သုေတသနလုပ္ရာမွာ သိပ္ေတာ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႔သူ႔ကို ဒုတိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးကေန ဖယ္လိုက္ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူကပါတီရဲ့ေခါင္းေဆာင္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ျပႆနာျဖစ္ရင္ အေၾကာင္းအက်ိဳးညီညီ မရွင္းႏိုင္ဘူး။ သူလုပ္တာေတြက အမွားေတြခ်ည္းပဲ။

၁၉၆၄- ခု စက္တင္ဘာလမွာ ဒုတိယအႀကိမ္ အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ ငါက စင္ကာပူမွာမရွိဘူး။ ငါျပန္ေရာက္ေတာ့ အက္ဒီ ဘာကာ(Eddie Barker) ကေျပာတယ္။ “သူသာ လူႀကီးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲက ထြက္မယ္” တဲ့။

ဒါနဲ႔ပဲ သူလည္းမ်က္ႏွာမပ်က္ရေအာင္ သူ႔ေနရာကို ဂိုကင္ဆြီးကို လႊဲေပးလိုက္ရတယ္။ ဂိုကင္ဆီြးက ဒီလုိျပႆနာမ်ိဳးေတြကို ေကာင္းေကာင္းကိုင္တြယ္ႏိုင္တယ္။

ဒါကို ငါလူသိခံခဲ့သလား။ ႏိုးပဲ။

သူ႔အားနည္းခ်က္ေတြကို ငါေတးမွတ္ခဲ့သလား။ ရက္(စ္)။

ဒီလိုမွမလုပ္ရင္ ငါတို႔အားလံုး ဒုကၡေရာက္မွာ။ သူ႔ကို ငါဆက္ဆံခဲ့တာကို အေျခခံၿပီး ငါဘာလုပ္တယ္ဆိုတာ မင္းတို႔ သေဘာေပါက္ႏိုင္တယ္။ သူလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြကို တန္ဖိုးမရွိေအာင္ ငါေလွ်ာက္ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါဆိုလိုတာက သူေတာ္တဲ့အပိုင္းမွာပဲ သူေတာ္တယ္ဆိုတာပဲ။

ဝန္ကန္စိန္က စေကာလားမဟုတ္ဘူး။ ဂ်ယကုမာရက စေကာလားမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ေကာက္ခ်က္ခ်တာပိုင္တယ္။ လူထုနဲ႔ ဆက္ဆံတတ္တယ္။ ကဲ ဒါဆို ဘာေၾကာင့္ ဝန္ကန္စိန္ကို ငါေရြးခဲ့သလဲ။

ဗီယက္နမ္ကလူေတြ ေလွေတြနဲ႔ ဒီကိုေရာက္လာေတာ့ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ဂိုကင္ဆီြးကေျပာတယ္ “ဒီေကာင္ေတြကို ျပန္ပို႔” တဲ့။ အဲဒီတုန္းကဆိုရင္ ဝန္ကန္စိန္က အရူးတစ္ေယာက္လို အလုပ္လုပ္တာ။ သူတို႔စက္ေလွေတြကို ျပင္ေပးတယ္။ သူတို႔ကို ေရနဲ႔ အစားအစာေတြ ေဝေပးတယ္။ သူတို႔ကို ျပန္လႊတ္မွ ရမယ္။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ သူတို႔နဲ႔ျပည့္သြားမယ္။ သူက အလုပ္နဲ႔ သက္ေသျပတဲ့လူ။ သူ႔မွာ အဲသလိုအရည္အခ်င္းရွိတယ္။ အမွန္ကို ျမင္ႏိုင္တယ္။ စဥ္းစားတတ္တယ္။ လက္ေတြ႔အလုပ္လုပ္တယ္။

ေမး။      ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ဒီလုိစြမ္းေဆာင္ႏုိင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဘယ္လိုသိေအာင္လုပ္၊ ဘယ္လို ရွာေဖြထုတ္တယ္ဆိုတာကို သိခ်င္တဲ့သာမန္ စင္ကာပူလူငယ္ေတြကို မစၥတာလီ ဘယ္လိုေျပာမလဲ။
ေျဖ။      ။ လူေတာ္လူစြမ္းေတြအားလံုး ငါတို႔ေတြ႔ခဲ့တယ္လို႔ ငါမေျပာပါဘူး။ ငါေျပာတာက အရည္အခ်င္းရွိသူေတြကို ရွာေဖြၿပီး သူတို႔ဆီရွိေနတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို ရေအာင္ထုတ္ယူတယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ Chaing Hai Ding ဆိုရင္ တကယ့္သမိုင္းပညာရွင္၊ ေနာက္ဆံုးသူ႔ကို သံအမတ္ပဲခန္႔လိုက္ရတယ္။ ဝန္ႀကီးေကာင္းျဖစ္မလာဘူး။ Tan Eng Liang ဆိုရင္လည္း ငါတို႔ ပယ္ပစ္ရတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ့္စြမ္းရည္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သာ အဓိကက်တာပါ။ ပညာေရးအဆင့္အတန္းနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး။

မင္းမွာ အရည္အခ်င္းရွိသလား။ ဒါဆို မင္းမွာ အခြင့္အေရး (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္တယ္။ သူတို႔ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္မွာ တကယ္စြမ္းတဲ့လူေတြက သက္ေသျပသြားႀကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီႏိုင္ငံေရးက အိုင္က်ဴတင္မဟုတ္ဘူး။ မင္း အိုင္က်ဴကို လက္ေတြ႔ဘယ္ေလာက္ အသံုးခ်ႏိုင္သလဲ ဆိုတာပဲ။

ေရေပၚဆီ ( ၂ း ၂ )

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

အမိန္႔တစ္ခု လူထု ဒုကၡ

ဒီသတင္းက အေျမာ္အျမင္ မရွိတဲ႔ အရာရိွတစ္ေယာက္ရဲ႕ အမိန္႔ေၾကာင္႔ လူ ထုႀကီး ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္ရတယ္ ဆိုတဲ႔ ၿပဳံးခ်င္စရာ သာဓက တစ္ခု ပါ။ တရုတ္ျပည္ Guizhou ျပည္နယ္ Guiyang ၿမဳိ႕မွာ အမိန္႔ တစ္ခုေၾကာင္႔ လင္ မယား စုံတြဲေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ ခ်က္ခ်င္း ကြာရွင္းျပတ္ဆဲခြင္႔လာေရာက္ေလ်ွာက္ထားၾကတယ္လို႔ Xinhua သတင္းဌာနက ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

သူ႕ အမိန္႔က လင္မယားေတြ ေသဆုံးရင္ ေျမပုံ တစ္ေနရာစာ မွာ ႏွစ္ေယာက္တြဲ ျမႇဳပ္ႏွံရမွာ ျဖစ္ျပီး လူလြတ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္ တစ္ေနရာ သီးသန္႔ရမယ္ ဆိုတဲ႔ အမိန္႔ပါ။

ဒီေတာ႔ ကြာရွင္းျပတ္ဆဲခြင္႔ တင္ၾကျပီေပါ႔။ အဲဒီ လင္ မယား စုံတြဲေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ထဲမွာ အသက္ ၉၀ ေက်ာ္ ( အိမ္ေထာင္သက္ ၆၀ ) ေက်ာ္ရွိတဲ႔ ဘိုးဘိုး ဖြားဖြား အတြဲေတာင္ ပါတယ္ တဲ႔။

ဘယ္ဇနီးေမာင္ႏွံ မဆို ( ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ခ်စ္ ) တစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ေပၚ က်ပ္က်ပ္ညွပ္ညႇပ္ေတာ႔ မအိပ္ခ်င္ (ေလာက္ ) ပါဘူး။ ( ေလာက္ ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ မသိဘူး လို႔ ဆိုလိုတာပါ ) ။ ျဖစ္ႏိုင္႐င္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေပၚမွာပဲ အိပ္မွာေပါ႔။

ေသျပီးတဲ႔ေနာက္မွ ဆိုတာေတာ႔ မွန္တာေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ခံစားမႈက ရိွေသးတာကိုး။ တကယ္ခ်စ္တဲ႔ လင္ မယားေတြ စိတ္ကူးနဲ႔ မေဝးခ်င္ၾက သလို စိတ္ကူးနဲ႔လည္း မက်ပ္ခ်င္ၾကဘူး ထင္ပါတယ္။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ဆင္ေသတစ္ေကာင္ႏွင္႔ ေက်ာင္းသား ေလးေယာက္

ေရွးသေရာ အခါက ( ေရွးသေရာ အခါက ဟူသည္ ယခု မဟုတ္ ဟူလို ) တကၠသိုလ္ျပည္၌ ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီး တစ္ဦးရွိေလသည္ ( ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးမ်ား၌ ကိုယ္ပိုင္နာမည္ မရွိတတ္၊ ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီး ဟုသာ သိရ၏ ) ထို ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီး၏ နာမည္ကား အရပ္ ေလး၊ ရွစ္မ်က္ႏွာတို႔၌ အြန္လိုင္း၊ ေအာ႔ဖ္လိုင္း ျပန္႔ႏွံ႔၏။ ထို႔ေၾကာင္႔ ထိုဆရာႀကီး၏ အထံ၌ ပညာ သင္ၾကားေနၾကေသာ ေက်ာင္းသား ေလးေယာက္ ရွိေလသည္။

( ပုံျပင္ေဟာင္းထဲမွ ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးအထံ၌ သုံး ေယာက္ သာ ေတြ ႔ရသည္ )

ထို ေက်ာင္းသား ေလးေယာက္ကား လယ္သမားသား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သား၊ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးသားႏွင္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသားတို႔ ျဖစ္ၾကေလသည္။ ဆရာႀကီးအထံ ပညာသင္ၾကားရန္ ေရာက္လာေသာေန႔က

" သင္တို႔ ဘယ္လို ပညာမ်ား သင္ၾကားလိုပါသလဲ " ဆရာႀကီးက ေမးရာ

" ပုံျပင္ေဟာင္းထဲကအတိုင္း က်ားေသကို အသက္သြင္းေသာ ပညာကို သင္ လိုပါသည္ " ဟု ေျဖၾက၏။

" ငါလို ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးထံလာၿပီး က်ားေသကို အသက္သြင္းျခင္းကဲ႔သို႔ ေသးႏုပ္ေသာ ပညာကို မသင္ၾကပါႏွင္႔၊ ထို႔ထက္ ႀကီးမားေသာ ပညာကိုသင္ၾကပါေလ၊ သင္တို႔ သြား၍ တိုင္ပင္ၾကပါေလဦး " ဟု ဆရာႀကီးက သာသာႏွင္႔ ဝါဝါထု၏။

ထို ေက်ာင္းသား ေလးေယာက္တို႔ တဖန္ အခ်င္းခ်င္း တိုင္ပင္ႏွီးေႏွာျ ပီး ေနာက္ဆုံး က်ားေသကို အသက္သြင္းျခင္းထက္ ပို၍ ႀကီးက်ယ္ေသာ ဆင္ေသကို အသက္သြင္းျခင္း အတတ္ပညာ သင္ယူၾကရန္ ဆုံးျဖတ္ လိုက္ ၾက၏။ ဆရားႀကီးလည္း ႏွစ္ၿမိဳ႕သည္ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ဆင္ေသကို အ သက္သြင္းျခင္း အတတ္ပညာအတြက္ ေက်ာင္းသား သုံးေယာက္သာလို၏။

ထို႔ေၾကာင္႔ ဆရာႀကီးက လယ္သမားသားကို ထိုပညာႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ အက္ဒီရွင္နယ္ အက္ဂ်ဴေကးရွင္း အပိုပညာ သင္ေပးေလ၏။ ထုိလယ္သမားသားက အလြန္ လိမ္မာလွသျဖင္႔ ဆရာႀကီးကိုယ္ တိုင္ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ရွိလွ၏။

အတိုခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ ပုံျပင္ေဟာင္းထဲကအတိုင္း ပညာစုံတတ္ေျမာက္ျပီး ေနရပ္သို႔ ျပန္ရန္ ဆရာႀကီးကို ကန္ေတာ႔ၾက၏၊ ဆရာႀကီးကဆုေပး၏။ ေစတနာေကာင္းျဖင္႔ အသုံးမခ်လ်င္ သူသင္ေပး လိုက္ေသာ ပညာမ်ားလည္း အစြမ္းထက္မည္မဟုတ္၊ ယေန႔မွစ၍ စိတ္ေကာင္းေမြးၾကရန္ ဆုံးမ အမွာစကားလည္း ပါးလိုက္ေလ၏။ထို႔အျပင္ လယ္သမားသားကို ဆုအျဖစ္ သားေရနယ္တစ္ခုလည္း ေပးလိုက္၏။

ေက်ာင္းသား ေလးေယာက္တို႔ ေနျပည္ေတာ္ကို ျပန္ရာ (ယခု ေနျပည္ေတာ္ႏွင္႔ မလြဲမွားေစလို ) လမ္းခုလပ္၌ အႀကံတစ္ခု ရၾက၏။ အကယ္၍ ဆင္ေသတစ္ေကာင္ကို အသက္သြင္းႏိုင္လ်င္ လမ္းေလ်ာက္စရာ မလို ဆင္စီး၍ ေလးေယာက္သား ခရီးဆက္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုျပီး ပုံျပင္ေဟာင္း ထဲက ပရိုစီဂ်ာအတိုင္း ( လုပ္ငန္းေဆာင္တာ ) အားလုံး ေဆာင္႐ြက္ၾက၏။

ျပႆနာက ထိုမွေတြ႔ရေလေတာ႔သည္။ ဆင္ အ႐ိုးမ်ား တကယ္ မစစ္၍ လား၊ အ႐ိုးဆက္ပုံ မွား၍လား၊ အသက္သြင္းမႏၱာန္ကပဲ ရြတ္ဖတ္ပုံ လြဲ၍ လား၊ ဆရာႀကီးစကား အတိုင္း ေစတနာေကာင္း မရွိ၍လား မသိ ဆင္ေသက တုတ္တုတ္မလႈပ္ ရွိေလေတာ႔၏။ ႀကိဳးစားၾက၏။ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ ႀကိဳးစားၾက၏။ ေခ်ြးဒီးဒီးက်ေအာင္ ႀကိဳးစားၾက၏။ မရပါေလ။ ေနာက္ဆုံး လက္ေလ်ွာ႔ကာ ေျခလ်င္ခရီးဆက္ရန္သာ ျပင္ဆင္ၾကရေတာ႔၏။

ထိုအခါေရာက္မွ လယ္သမားသားက ဆရာႀကီး ေပးလိုက္ေသာ ပညာႏွင္႔ သားေရနယ္ကို အသုံးခ်ေလေတာ႔သည္။ ( ေနာက္မွ သိရသည္က ထို သားေရနယ္သည္ ရိုးရိုး သားေရနယ္ မဟုတ္၊ ဆိတ္သားေရနယ္ ျဖစ္၏ )  ေရွ႕လူ သုံးေယာက္ အသက္သြင္း၍မရ မစ္စထရီးယပ္ျဖစ္၍ ထူးဆန္းန ား လည္ရခက္လွေသာ၊( ဤမစ္စထရီးယပ္ကား နာမဝိေသသနုဒ္တည္း၊ အက္ဂ်က္တစ္ဟုလည္း ဆိုၾက၏ ) ထိုဆင္ေသကို လယ္သမားသားက ဆိတ္သားေရနယ္ျဖင္႔ မရ အရ ဖုံးအုပ္ရရွာေလေတာ႔သည္။

လုံေတာ႔ မလုံ၊ ဆရာႀကီးစကား အတိုင္း တတ္ႏိုင္သေ႐ြ႕ လုံေအာင္သာ ေရွ႕ မ်က္ႏွာ ေနာက္ထား ဖုံးအုပ္ျပီး ခရီးဆက္ၾကေလေတာ႔သည္။

ထိုအခါမွ စ၍ " ဆင္ေသကို ဆိတ္သားေရနဲ႔ ဖုံး " ဟူေသာ ျမန္မာစကားပုံ ေပၚေပါက္လာခဲ႔သည္ ဟူသတတ္။

 သီဟနာဒ ( ဦးကိုေမာင္ကိုယ္စား၊ ျပဳံးစိစိ )

Read more

႐ိုမက္တစ္ သိပ္မဆန္လိုက္ပါနဲ႔ ( စိန္ ) ေအာင္မင္း ရယ္

မထူးေတာ႔ပါဘူး စိန္ေအာင္မင္း ရယ္။
( မတင္ဘူးလို႔ ထားတဲ႔ ေဆာင္းပါးပါ။ အက္ဒမင္က တင္လိုက္ေတာ႔ အဆုံးသတ္ ေပးလိုက္ရပါတယ္ )

အျပည္ျပည္က ဖတ္လို႔ရတဲ႔ ဘာသာစကား နဲ႔ ဇာတ္မင္းသားႀကီးရဲ႕ စကားကို ဘာသာျပန္ေတာ႔...
" We have to be respectful of of China. When our country was in shambles after 1988 and we had nothing to eat, ( food ) was imported from China through
the Muse ( border route ), allowing us to survive. And we have to show gratitude for that."
" We can't afford to have a fight with China. " တဲ႔။ ေသေရာ။

တရုတ္ေကၽြးထာတာနဲ႔ အသက္ရွင္ေနခဲ႔ရတာ တဲ႔။ ဒါေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။
ဟုတ္မယ္ဆို...
တရုတ္ေက်းဇူးေၾကာင္႔ စစ္အစိုးရ အသက္ရွည္ျပီး
တရုတ္ေက်းဇူးေၾကာင္႔ ျပည္သူေတြ အသက္တိုခဲ႔ရတာပါ ဇာတ္မင္းသားႀကီးရာ။

တကယ္ ျပည္သူၾကား ျဖစ္ေနရတာက..
တရုတ္ျပည္ပု႔ိဖို႔ အညာသားေတြ သူတို႔ စိုက္တဲ႔ပဲ ဆီ႐ႊဲ႐ႊဲ နဲ႔ မစားႏိုင္တာ။
တရုတ္ျပည္ပု႔ိဖို႔ သရက္ျခံပိုင္ရွင္ေတြ သရက္ျခံေစာင္႔ေတြျဖစ္ေနရတာပါ။
အလုံးလွလွေတြ တရုတ္ေတြဖို႔ ခူး၊ ငွက္ေတြ ဦးသြားတ႔ဲ အပဲ႔အရြဲ႕ ပဲ သူတို႔ စား။ အဲဒါ အညာတလႊားက တကယ္႔ အျဖစ္အပ်က္။
ျဗိတိသ်ွေခတ္ ေဖာင္စီးရင္း ေရငတ္တဲ႔အေၾကာင္းေတြ သမိုင္းမွာ သင္ခဲ႔ရ တယ္။ အခု ပဲစိုက္ရင္း ပဲငတ္၊ သရက္စိုက္ရင္း သရက္ ငတ္။
ခက္ရခ်ည္႔ ဇာတ္မင္းသားႀကီးရယ္။ သိပ္လည္း ရိုမက္တစ္ ဆန္မျပပါနဲ႔။

စကၤာပူမွာ ၁၂ လ ပတ္လုံး အသီးမ်ိဳးစုံ ရတယ္။ စကၤာပူမွာက ဘာသီးပင္မွ ဟုတ္တိပတ္တိ ႐ိွတာမဟုတ္ဘူး။
အာရွက၊ ေအာ္ဇီ၊ နယူးဇီလန္က၊ အေမရိက က ပို႔ၾကတာ။
ခင္ဗ်ားလို ဆိုရင္ေတာ႔ စကၤာပူက ကမၻာကို တစ္ေန႔ ဦးသုံးႀကိမ္ခ် မွ ေက်းဇူး ေက်ေတာ႔မယ္႔သေဘာ။
မလိုလွပါဘူးဗ်ာ။ ေငြေပးလို႔ အသီးရ။ ဘယ္သူကမွ အလကားမေပးပါဘူး။

ဒီေက်းဇူးေတြေၾကာင္႔ သုံးသန္းပဲ ရိွခဲ႔တဲ႔တဲ႔ စကၤာပူက တရုတ္ကို ဦးခ်ခဲ႔ လို႔လား။
မင္းမူနဲ႔မင္း၊ ငါ႔ မူနဲ႔ ငါ။ တရုတ္ႀကီး တ႐ုတ္ေလး လာမလုပ္နဲ႔၊ အဲဒါက ခ်ိဳင္း နား၊ ဒါက စကၤပူ။
ေခါင္းေဆာင္လုပ္မယ္႔လူက အဲသေလာက္ေတာ႔ အေရ ထူရဲမွ ရမယ္ေလ။

အစိုးရပဲ ဆုံးျဖတ္စရာရွိရင္ေတာ႔ တစ္ခုခု ဆုံးျဖတ္ရမွာေပါ႔။ အစိုးရ နဲ႔ ျပည္သူ ထပ္တူက်တာကေတာ႔ နည္းပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ အထက္က အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးန႔ဲကေတာ႔ ညံ႕လြန္းတယ္။
ဂ်ပန္၊ ကိုရီယား၊ စကၤာပူ။ တ႐ုတ္နဲ႔ ေပါင္းျပီး ခ်မ္းသာလာတာလား။

ဒီမွာ.......
ဂလိုဘယ္စားနပ္ရိကၡာ ျပႆနာတက္ရင္ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယ က စမယ္ လို႔ ပညာရွင္ေတြ ေျပာေနၾကတယ္။
တျခားေနရာေတြမွာ ျဖစ္႐င္ ရွင္းလို႔ရတယ္၊ အဲဒီ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယ မွာျဖစ္ရင္ ကမၻာလည္း ကယ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္။
ျဖစ္ဖို႔ အလားအလာကလည္း တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယ မွာ ပိုမ်ားသတဲ႔ ႔ ဇာတ္မင္းသားႀကီးေရ။
ၾကည္႔ေပါင္း၊ မင္သားႀကီးလို ႐ိုမက္တစ္ သိပ္မဆန္လိုက္ပါနဲ႔။ ။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

တင္မရေတာ့တဲ့ စာ

ေခါင္းေပါင္းစ တလူလူနဲ႔ အိမ္သာေဆးေနရသူ
ဦးသိန္းစိန္ အေၾကာင္း တစ္ခါ စဥ္းစားရင္ ေခါင္းေမႊးတစ္ေခ်ာင္း ျဖဴတယ္။ ကမၻာ႔ ပလိပ္ အိုဗားမားက သူ႕ စီးပြားေရးနဲ႔ သူေ႐ြးတဲ႔ အစိုးရနဲ႔။ ဂရိက လူပ်င္းေတြမ်ားလို႔ ဆိုကေရးတီး မ်က္ႏွာ ပ်က္တာ။ စပိန္ေတြက ေဘာလုံးပြဲ အေၾကာင္း၊ NGO အၾကာင္းနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ျပီး သူတို႔ တင္တဲ႔ အေႂကြး ဂ်ာမန္ေတြ ေပးလိမ္႔မယ္႔ဆိုျပီး မိုက္ေနလို႔ မြဲေနတာ။ ဦးသိန္းစိန္ က တပ္ပ်က္ သမၼတလုပ္။ ကံေကာင္းတာလား၊ ကံဆိုးတားလား၊ ႀကိဳက္သလို ေျပာၾက။ အဘ အဆက္ဆက္က အိမ္သာေတြကို သူ ေဆးခြင္႔ရေနတယ္။

ကန္ထ႐ိုက္ ဖ်က္တာဟာ ကတိပ်က္တာ။ ကတိမတည္သူနဲ႔ ဘယ္သူမွ စီးပြားေရး မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ဒါဆို ဒီကတိေတြကို ဆက္တည္ရမွာလား။ ခက္တာက ဒီကတိေတြက သူေပးခဲ႔တာေတြ မဟုတ္ဘူး။

" ေရွ႕ကေကာင္ေတြ ေပးထားတဲ႔ ကတိက ငါနဲ႔မဆိုင္၊ တူနယ္ တုနယ္ ေျဗာင္ " ဆိုျပီး ေခါင္းေပါင္းစထဲ ယပ္ေတာင္စိုက္ျပီး ကရေအာင္လည္း ဒီ သမၼတက အ႐ူးမဟုတ္။
" ေရွ႕က ေထာင္ေထာင္ ေထာင္ေထာင္ လုပ္ေနတဲ႔ ေကာင္ေတြကိုပစ္၊ ငါက ငါ႔ေျမးနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္းေဆာ႔ေနတာ မျပီးေသးလို႔ " အထိလည္း ဒီ သမၼတက အႏွမ္းမဟုတ္။

ဒါဆို ဒီကတိေတြကို ဆက္တည္ရမွာလား။ ျဖစ္ပုံက ျမန္မာတို႔ ႏွလုံးသည္းပြတ္က ဗုဒၶဘာသာ။ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ လုံးသည္းပြတ္က ရတနာ သုံးပါး။ ရတနာ သုံးပါးမွာ သက္ရိွက်န္ေနတာက သမၼတိ ( အရိယာ ) သံဃာ။ သံဃာရဲ႕ လုံးသည္းပြတ္က သိမ္။
သတၲဳက သိမ္ထဲအထိဝင္တူးေတာ႔ လြန္ေတာ႔ လြန္ျပီေပါ႔။

ကန္ထ႐ိုက္၊ ဟုတ္တယ္။ ဒါက အလုပ္သေဘာ။ ဒါေပမယ္႔ အလုပ္ထဲမွာလည္း အက္သစ္ေတာ႔ ရွိတာပဲ။ လူႀကီးလူေကာင္းေတြက လူထု ဆင္ေစးတစ္ ျဖစ္တဲ႔ ဘာသာေရးလိုကိစၥေတြ ရေအာင္ေရွာင္တယ္။ အဲဒီလူက ဘာသာတရား ရွိမယ္ဆိုရင္ေပါ႔။
အ႐ူးနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြဆီမွာေတာ႔ မရွိဘူး။ ဘစ္စနစ္ ထဲက အက္သစ္။

ျမစ္ဆုံကို သမၼတ ဗြီတို နဲ႔ ရပ္ခဲ႔ျပီးျပီ။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာက ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမယ္႔ လူေတြ ဒီ ( သတၳဳတြင္း ) ပြဲအေျဖကို လိုက္ဖ္ ရွိဳးတစ္ပြဲလို ေစာင္႔ၾကည္႔ေနၾကမွာ အေသအခ်ာပဲ။ တစ္ခုသက္သာမွာက ျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္ တရုတ္ မုန္းတီးေရးေၾကာင္႔ ဆိုတ႔အေျဖ ႀကံဖန္ ထုတ္လို႔ရလိမ္႔မယ္။ ကတိပ်က္တာက ေကာင္းေတာ႔ မေကာင္းဘူး။
စဥ္စားလို႔ ဉာဏ္မမီတာက သမၼတရုံး ဝနႀကီး ( စိန္ ) ေအာင္မင္းရဲ႔ စကား။ ၁၉၈၈ ခု ေနာက္ပိုင္း -

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ေထာက္ခံပါတယ္ ပေရာ္ဖက္ဆာ

လူသားရဲ႕အသိဉာဏ္ စြမ္းရည္ဟာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ခန္႔က အထြတ္အထိပ္ ကို ေရာက္ခဲ့ျပီးျပီမိ႔ု အဲဒီေနာက္ပိုင္း လူေတြဟာ ပိုျပီး အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္လာတယ္ လို႔ ပေရာ္ဖက္ဆာ Gerald Crabtree က Independent သတင္းစာမွာ ေျပာၾကားသြားတယ္လု႔ိ သိရပါတယ္။

ဒီ အယူအဆကို အားလုံးက တညီတညြတ္တည္း လက္ခံၾကတာေတာ႔ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ အေမရိကန္ သိပၸံပညာရွင္ေတြကလည္း အေထာက္ အထားေတြနဲ႔ ျငင္းဆိုၾကပါတယ္။ ျငင္းမွာေပါ႔ ၊ အေမရိကဆိုတာ အဲဒီတုန္းက ရိွမွ မရွိေသးတာ။

ဒါကို သေဘာတူသူက မစၥတာ ဂ်င္းမ္ပါ။ သူကလည္း အေထာက္အထားေ တြနဲ႔ လက္ခံထားပါတယ္။ Connecticut မွာရိွတဲ႔ တရုတ္ စားေသာက္ဆိုင္ကေန လူမည္းတစ္ေယာက္ က ကုန္ပစၥည္းပို႔တဲ႔ ေလာ္ရီကားႀကီး ခိုးယူသြားတယ္။ ကားကို ခိုးျပီးကုန္ ပစၥည္း ပို႔ရမယ္႔ လိပ္စာေတြအတိုင္း အားလုံး လိုက္ပို ႔ျပီး ေငြေတာင္းေနလို႔ ရဲက ေနာက္တစ္ေနရာကေန သူ႕ကို ေစာင္႔ဖမ္း လိုက္ ႐ုံပဲ။ Connecticut ရဲေတြအတြက္ အလြယ္ဆုံး ဖမ္းမိလိုက္တဲ႔ ကားခိုးမႈ ျဖစ္ သြားတယ္။ ဟုတ္မွာ ဓာတ္ပုံထဲမွာရဲေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေတြကကို ျပဳံးစိစိနဲ႔ ပဲ။

ေနာက္ျပီး ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေဝတဲ႔ ေျမပဲေလွာ္ ထုပ္ အေပၚမွာ ေရးထားတဲ႔ စာက
" အခြံခြာျပီးမွ စားပါ " တဲ႔။ မခြာဘဲ စားသူ ရိွဖူးလို႔ျဖစ္မွာ။
ဒါေတြကို ၾကည္႔ရင္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ေပါ႔။

သူက ရယ္စရာေျပာေပမယ္႔ ဗုဒၶဘာသာေတြ အတြက္ကေတာ႔ တကယ္ အမွန္တရားပဲ။
ဘီစီ ၆ ရာစုက ဘုရားရွင္ထက္ ေကာင္းတဲ႔ ဦးေႏွာက္ မေပၚႏိုင္ေတာ႔ဘူး။
တရုတ္ေတြ၊ ဂရိေတြလည္း သေဘာတူမွာပဲ။ ကြန္ျဖဴးရွပ္တို႔၊ လာအိုဇုတိ႔ု၊ ဆိုကေရးတီး၊ ပေလတို တို႔ သူတို႔မွာလည္း ရိွတာပဲ။

ျမန္မာေတြလည္း ျငင္းလို႔မရပါဘူး။
ေအဒီ ၁၁ ရာစုက အေနာ္ရထာကို ေက်ာ္တဲ႔မင္း ရိွကို မရိွေတာ႔ဘူး။ အထူး သျဖင္႔ေတာ႔ မဆလ၊ နဝတ တို႔ေပါ႔။
သူ႕လက္ထက္က ဘုရားေတြ ပ်က္လို႔ ျပင္ၾကတာပဲ။ မျပင္တဲ႔ ဘုရားေတြက အရင္မပ်က္ရဘူး၊ ျပင္တဲ႔ ဘုရားေတြက အရင္ ပ်က္ေနလို႔။

အေနာ္ရထာမင္းႀကီး ဆည္ေျမာင္းေတြ ေဖာက္ခဲ႔တာလည္း လူတိုင္းအသိ။
အခု နည္းပညာက သူ႕မမီဘူးျဖစ္ေနတယ္။ မယုံရင္ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ျမင္း မူျမိဳ႕နယ္မွာ ရိွတဲ႔ လက္ပန္ဆည္ကို သြားၾကည္႔။
ေအာက္က ႐ြာေတြကို ေရေပးဖိ႔ု ေဆာက္ထားတဲ႔ ဆည္ထဲက ေရေတြက အစိုးရကို ဆႏၵျပျပီး အထက္ျပန္ စီးေနလို႔ ေအာက္က ႐ြာေတြ ငုတ္တုတ္ ထိုင္ျပီး ( ေမ႔ဖို႔ ေမ႔ေနၾကလို႔ ) ရယ္ေနၾကရတယ္။
ျဖစ္မွ ျဖစ္ရပေလ။ ေတာ္လိုက္တဲ႔ နည္းပညာ။ ခင္ဗ်ားတိ႔ု ယုံျပီလား။

ကေလးတုန္းက စာက်က္ရင္း မွတ္မိေနတဲ႔ ဝါက်ေလး ႏွစ္ေၾကာင္း ရိွတယ္။
" မီးခိုးမ်ား မိုးေပၚေထာင္တက္ေနလ်င္ ေလၿငိမ္သည္ ဟု မွတ္ပါ "
" ေရသည္ ျမင္႔ရာမွ နိမ္႔ရာသို႔ စီးဆင္းသည္ " တဲ႔။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အသိဉာဏ္ စြမ္းရည္က လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ တစ္ေထာင္ေက်ာ္က အထြတ္အထိပ္ ကို ေရာက္ခဲ့ျပီးျပီ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လိ႔ု ..
" လက္ရိွအေနာ္ရထူေတြ ပို အူ တယ္ " ဆိုတဲ႔ သာဓက ေလးမ်ား ရိွရင္ ရွယ္ၾကပါဦး။
ျပည္တြင္းက လူေတြမွာ ဒီလို သာဓကေတြ တေထာႀကီး ရိွမွာပါ။ အနည္းဆုံးေတာ႔ ရယ္ရတာေပါ႔။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ျမန္မာေတြ မေခၾကဘူး

စကၤာပူ သတင္းစာေတြက သူတို႔ႏိုင္ငံတြင္းမွာ ၂၆ ႏွစ္ ၾကာ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုမႈမရွိခဲ႔တာ အဆုံးသတ္ သြားတဲ႔ အေၾကာင္းေတြ ေရးေနၾကလို႔ ၂၀၀၇ ခု ေရႊဝါေရာင္ အေရးအခင္း ကို သြားသတိရမိတယ္။
ဆႏၵျပ တယ္လို႔ တရားဝင္ မေျပာေပမယ္႔ ေခါင္းေဆာင္သူေတြက ဘယ္ သူေတြလည္း ဆိုတာေတာ႔ စကၤာပူ ရဲက အသည္းအသန္ ေထာက္လွမ္းတယ္။

ဒီလိုပါ။ အေရးအခင္းကအရွိန္ေကာင္းေနတုန္း စကၤာပူက အာစီယံ ထိ္ပ္သီး အစည္းအေဝး လက္ခံက်င္းပတယ္။

ျမန္မာေက်ာင္းသားေလးေတြက ဒီပြဲမွာ ဆႏၵျပခြင္႔ မရ အရ ႀကဳိးစားၾကတယ္။
သုံးေယာက္တြဲျပီး လမ္းမေလ်ွာက္ရ ဆိုတဲ႔ ေအာခ်တ္ လမ္းမေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္စီတြဲ လမ္းေလ်ွာက္ျပီး ဆႏၵျပခဲ႔ၾကတယ္။

ဥပေဒထဲက ဆိုေတာ႔ ဖမ္းလည္း မရ၊ ဆႏၵျပေနတာကလည္း အေသအခ်ာ။
စကၤာပူရဲေတြေတာ္ေတာ္ေခါင္းမီးေတာက္ခဲ႔ရတယ္။ ဥပေဒကို လက္ တစ္လုံးျခား လုပ္သြားလို႔။

ဒါမ်ိဳး စကၤာပူမွာ မျဖစ္ခဲ႔ဖူးေတာ႔ ရွက္လည္း ေတာ္ေတာ္ ရွက္သြားၾကတယ္။
စကၤာပူတြင္း အပ္က်တာက အစ သိတဲ႔ ဆရာႀကီး လီကြမ္းယု ကေတာ႔ ကေလးေတြကို ခ်ီးၾကဴးတယ္လို႔ ၾကားရတယ္။ ဒီကေလးေတြ မဆိုးဘူး ( မလြယ္ဘူး ) တဲ႔။

အဲဒီေနာက္ ထိတဲ႔လူ တခ်ိဳ႕လည္း ထိသြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း သတိေပး ခံလိုက္ရတယ္။

ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြန္မြန္းဆင္႔စ္ မွာေတာ႔ ျမန္မာေတြ မညံ႔လွဘူး ေတြးမိလို႔ပါ။ စကၤာပူ မွာ ဒါမ်ိဳးလုပ္ရဲသူေတြ မရွိခဲ႔ဘူးေလ။

" ျမန္မာေတြ ျဖစ္ေအာင္သာ မလုပ္ႏိုင္တာ ျဖစ္သလိုေတာ႔ လုပ္တတ္တယ္ " ဆိုတဲ႔ စကားလည္းဟုတ္တုတ္တုတ္ပဲ။ ဘဝကကို အဲသလို ေလ႔က်င္႔ေပးထားတာ ဆိုေတာ႔ ေလ။ ။

Read more

ေရေပၚဆီ ( ၂ း ၂ )

စကၤာပူမွာ ဒီလုိင္စင္ေလးရေအာင္ လုပ္ေပးရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ႏုိင္ငံထဲမွာ ဒီလုိ လုိင္စင္ရေအာင္လည္း ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ကူညီပါ။ ဒါမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေတြက လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈအေနနဲ႔ သက္ေသျပလုိ႔ မရဘူး။ မင္းကုိ ငါက ဦးစားေပးလုိ႔ မင္းက ငါ့ကုိ ဦးစားေပးတယ္။ ဒါပဲ။
တုိ႔ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးက ဒီအတုိင္းျဖစ္ေနတာ။ကူးစက္ေရာဂါရွိတဲ့ ေနရာမွာက်န္းမာေရးေကာင္းဖုိ႔သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ေနသလုိမ်ိဳး ငါတုိ႔လည္း သန္႔ရွင္းေအာင္ ေနၾကရတာ။ မလြယ္ဘူးေနာ္။ ကုိယ္က်င့္တရားဒဏ္ကုိ ေကာင္းေကာင္း ခံႏုိင္တဲ့လူေတြ ရွိမွ ရမယ္။

ေမး ။         ။ ဝန္ႀကီးေတြရဲ႕လစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူထုထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီး မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကတယ္ဆုိတာေရာ ရိပ္စားမိရဲ႕လား။
ေျဖ ။         ။ ဒါက လူထုရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ... ႐ုံးအလုပ္ဆုိတာ ဂုဏ္ရွိဖုိ႔တဲ့။ မဟုတ္ဘူး။ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔မွာ ပါဝင္ေနရတာမွ ဂုဏ္ရွိတာ။ ဒါက Bob Rubin (အေမရိကန္ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးေဟာင္း) လုိပဲ။ သူက သက္တမ္းတစ္ခုခြဲ အလုပ္လုပ္တယ္။ အနားယူလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ Citigroup ထဲ ေရာက္သြားၿပီး အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္ရာဘီလီယံံအထိ ရသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလန္ဂရိန္းစပင္း (Alan Greenspan - Former Federal Reserve Chairman) (အေမရိကန္ဗဟုိဘဏ္ဥကၠ႒) ဥကၠ႒ဘဝအေတြ႔အႀကံဳ၊ အဆက္အသြယ္ေတြကုိ အေျခခံၿပီး အလုပ္ကထြက္၊ အျပင္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတယ္။

Hank Paulson (အေမရိကန္ဘ႑ာေရးဝန္္ႀကီးေဟာင္း) လည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ ဒီမတုိင္ခင္ သူက Goldman Sachs ရဲ႕ စီအီးအုိ။ သူ ရွယ္ယာေတြကုိ ေရာင္းၿပီး အရဲစြန္႔လုိက္တယ္။ ဒီရွယ္ယာေတြရဲ႕ အတက္အက်က ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးအေနနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈအေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္။ အလားတူပဲ၊ Larry Summers နဲ႔ Tim Geithner တုိ႔လည္း အလားတူပဲ။ (အေမရိကန္စီးပြားေရးပညာရွင္ Larry Summers ဟာ ၁၉၉၉ - ကေန ၂၀၀၁ - ခုအထိ ဘ႑ာေရးဝန္္ႀကီးလုပ္ခဲ့ၿပီး ယခု National Economic Council ရဲ႕ ဒါ႐ုိက္တာ လုပ္ေနပါတယ္။ Tim Geithner ကေတာ့ ၂၀၀၃ - ခုကေန ၂၀၀၉ - ခုအထိ နယူးေယာက္ Federal Reserve Bank ဥကၠ႒ျဖစ္ၿပီး ယခု ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီး လုပ္ေနပါတယ္။)

ေပါ(လ္)ေဗာ္(လ္)ကာ (Paul Vokker) ကေတာ့ ရွားမွရွားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲ။ (၁၉၇၉ - ကေန ၁၉၈၇ အထိ Federal Reserve ဥကၠ႒။ အုိဗားမားအစုိးရလက္ထက္မွာ Economic Recovery Advisory Board ရဲ႕ ဥကၠ႒)။ သူ႔လစာက နည္းနည္းေလး။ သူ႔ကုိ "ဘာလုိ႔ ဒီအလုပ္ လုပ္ေနတာတုန္း" လုိ႔ ေမးဖူးတယ္။ "Princeton မွာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ တန္းဖုိးရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေရးဝါဒနဲ႔ တုိ႔ကုိ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တာ" လုိ႔ သူက ေျဖတယ္။သူ အနားယူၿပီးတဲ့ေနာက္မွာလည္း ဒါနဲ႔ ပုိက္ဆံရွာဖုိ႔ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ သူက ငါ့ရဲ႕ လီကြမ္းယုေက်ာင္း (LKY School) မွာ ဘာမွ မေပးရတဲ့ အဖြဲ႔ဝင္ပဲ။ အုိဗားမားအတြက္ အင္ဒုိနီးရွားမွာလည္း လုပ္ေပးရတယ္။ လစာအေနနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳ႐ုံ နည္းနည္းေလးပဲ။ သူကေတာ့ တကယ့္ကုိ ထူးဆန္းတဲ့လူ။ သူက သူ႔ရွိတာနဲ႔ လုံေလာက္ၿပီလုိ႔ ထင္တဲ့လူ။

သူလုပ္ခဲ့သမွ် အလုပ္ေတြထဲမွာ ပုိက္ဆံေကာင္းေကာင္း ရႏုိင္တာဆုိလုိ႔ စတုိးဆုိင္ေတြမွာ အရင္းအႏွီးလုပ္တဲ့ James Wolfensohn တုန္းကပဲလုိ႔ ထင္တယ္။ သူက သူပဲ။ အေမရိကမွာ ေပါ(လ္) ေဗာ္(လ္)ကာလုိလူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိလုိ႔တုန္း။ အေမရိကန္ေတြက သူတုိ႔ ဘာေတြ လုပ္ႏုိင္သလဲဆုိတာ သိၾကတယ္။ မိန္႔ခြန္းေရးေပးသူလား၊ နက္(တ္)ဝါ့(စ္) မွာလားစသည္ေပါ့။

ေမး ။         ။ မစၥတာလီ ေျပာခဲ့သလုိ စကၤာပူေအာင္ျမင္ဖုိ႔ ဝန္ႀကီးေတြရဲ႕လစာက အဓိကပဲလုိ႔ဆုိရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ စကၤာပူးရီးယန္းအမ်ားစုက ဒါကို လက္မခံႏုိင္ၾကတာလဲ။
ေျဖ ။         ။ ဘယ္အခ်က္ေတြ ကြဲျပားေနတယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္ေအာင္ ႏုိင္ငံမ်ိဳးစုံကုိလည္း ေရာက္ဖူး၊ ေလ့လာဖူးရတယ္။ ငါတုိ႔ေနတဲ့ေနရာက ေငြယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားတဲ့ေနရာ။ တုိ႔က ဥေရာပမဟုတ္၊ ဩစေတးလ်မဟုတ္၊ မတူညီတဲ့ ႏုိင္ငံေရးက်င့္သုံးတဲ့ အျခားေနရာေတြ၊ လူေနမႈအဆင့္မတူ၊ လူသားအရင္းအျမစ္အတြက္ လူဦးေရမတူတဲ့ ေဒသေတြမွာ မဟုတ္ဘူး။

ဒီစနစ္ကုိ ငါတုိ႔ ဆက္ထိမ္းထားႏုိင္မလား။

မင့္ရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ေတြကုိၾကည့္။ သူတုိ႔ဇနီးေတြက လက္ဝတ္ရတနာေတြ ညႊတ္ေနေအာင္ ဆင္ထား၊ မင္းဇနီးကေရာ ဘယ္လုိလဲ။
ဆုိပါေတာ့၊ မင္းက ဒါမ်ိဳးေတြမွာ ၿပိဳင္ေနမယ့္ လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ငါ့ဇနီးဆုိရင္ လက္ဝတ္ရတနာ မဝတ္တတ္ဘူး။ ေရႊေရာင္နာရီနဲ႔ ပုလဲလည္ဆြဲ ဝတ္ေကာင္းဝတ္မယ္။ ဝန္ႀကီးအားလုံး ဒီအတုိင္းပဲ က်င့္ရမယ္။ ဒီမူကုိ ငါတုိ႔ ဆက္ထိန္းႏုိင္မလား။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႀကီးႀကီးနဲ႔ တကယ္ ႐ုိးသား၊ ႀကိဳးစားတဲ့ လူေတာ္ေတြ ရွိရင္ေတာ့ ရမယ္။

တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ အစုိးရအသစ္ အၿမဲေျပာင္းေနမယ္ဆုိရင္ ဒီမူကုိ ဆက္ထိန္းလုိ႔ ရပါဦးမလား။ မရဘူး။ ဒီလုိဆုိ အျခားျပႆနာေတြ တက္လာတယ္။

စကၤာပူမွာ ဒီလုိင္စင္ေလးရေအာင္ လုပ္ေပးရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ႏုိင္ငံထဲမွာ ဒီလုိ လုိင္စင္ရေအာင္လည္း ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ကူညီပါ။ ဒါမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေတြက လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈအေနနဲ႔ သက္ေသျပလုိ႔ မရဘူး။ မင္းကုိ ငါက ဦးစားေပးလုိ႔ မင္းက ငါ့ကုိ ဦးစားေပးတယ္။ ဒါပဲ။

တုိ႔ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးက ဒီအတုိင္းျဖစ္ေနတာ။ကူးစက္ေရာဂါရွိတဲ့ ေနရာမွာက်န္းမာေရးေကာင္းဖုိ႔သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ေနသလုိမ်ိဳး ငါတုိ႔လည္း သန္႔ရွင္းေအာင္ ေနၾကရတာ။ မလြယ္ဘူးေနာ္။ ကုိယ္က်င့္တရားဒဏ္ကုိ ေကာင္းေကာင္း ခံႏုိင္တဲ့လူေတြ ရွိမွ ရမယ္။ ငါတုိ႔ ေခါင္းေဆာင္အရည္အေသြးေတြ က်ၿပီဆုိတာနဲ႔ အစုိးရရဲ႕ အရည္အေသြးလည္းက်၊ ပီေအပီလည္း ျပဳတ္ပဲ။

ေမး ။         ။ အစုိးရဝန္ႀကီးေတြရဲ႕လစာကုိ ထိပ္တန္း ပုဂၢလိကဝင္ေငြနဲ႔ တုိင္းတာၿပီးေပးဖုိ႔ ျပင္ဆင္ခဲ့တဲ့ လက္ရွိအစုိးရရဲ႕ (၁၄) ႏွစ္ကာလကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ သူတုိ႔ လုပ္ေဆာင္မႈေတြအေပၚမွာ ေက်နပ္အားရမႈ ရွိပါသလား။
ေျဖ ။         ။ အခုဆုိရင္ ေရြးေကာက္ပြဲ သုံးႀကိမ္တုိင္သြားၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲေရာက္တုိင္း ဝန္ႀကီးလစာကိစၥက ေပၚေပၚလာတာပဲ။ ဒီကိစၥကတကယ္လည္းအေရးႀကီးတယ္ဆုိရင္၊အစုိးရကလည္းလစာနဲ႔တန္ေအာင္လုပ္မေပးႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ေျပာင္းရမွာေပါ့။ ပီေအပီလည္း ျပဳတ္ၿပီေပါ့။ အခု တုိ႔က အက်ိဳးအျမတ္ရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္တယ္။ ဒီမူက အလုပ္ျဖစ္ေနတယ္။
ဒီမူဆက္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ေနဦးမလား။ ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ။

ဒါကုိ ျပန္ၿပီး ခ်ိန္ဆၾကည့္ဖုိ႔ေရာ လုိမလား။ ေအး ... လုိမယ္။ စီးပြားေရးအေျခအေနနဲ႔ တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြ ဘယ္လုိရွိမယ္ဆုိတာ ငါတုိ႔ မသိဘူး။ တခ်ိဳ႕ပုဂၢလိကစီးပြားေရးက တုိးတက္တာျမန္ၿပီး တခ်ိဳ႕က ေႏွးတယ္။ ဒီေဖာ္ျမဴလာကုိေတာ့ ညွိယူရမယ္။
ကြန္ျမဴနစ္ေတြ က်င့္သုံးခဲ့တာကုိ မင္းၾကည့္ပါလား။ မင္းကေတာ့ ဒီဟာကုိ ထုိက္တန္တယ္ဆုိၿပီး ငါက မင္းကုိ အဆင့္တစ္၊ ႏွစ္၊ သုံး၊ ေလးဆုိၿပီး သတ္မွတ္ေပးတယ္။ မင္းက အဆင့္တစ္ဆုိရင္ အေကာင္းဆုံးေဆး႐ုံမွာ တက္၊ အေကာင္းဆုံးဆုိင္မွာဝယ္ စသျဖင့္ေပါ့။

ဆုိင္ေတြက ပစၥည္းေကာင္းေတြခ်ည္းပဲတင္၊ ဝယ္စရာ ပုိက္ဆံမရွိေတာ့ အဲ့ဒီစနစ္လည္း ပ်က္ကေရာ။ မင္းလုိခ်င္တဲ့ ပစၥည္း ရ၊ မရ၊ ရွိ၊ မရွိဆုိတာကုိ ေငြက အဓိက ဆုံးျဖတ္ေပးေနတယ္။ တစ္ေယာက္က ေျပာမယ္ "ဒီလုိင္စင္ မင္းကုိ ခ်ေပးမယ္။ ဒီလုိင္စင္နဲ႔ ေဒၚလာမီလီယံခ်ီၿပီး ရွာလုိ႔ရတယ္။ ရရင္ ငါ့ကုိ ဒီေလာက္ေပးရမယ္" တဲ့။ အဲ့ဒီမွာ ကုိယ္က်င့္တရားက စပ်က္ေနၿပီ။ ႐ုရွားအရာရွိေတြ၊ တ႐ုတ္အရာရွိႀကီးေတြ၊ ဗီယက္နမ္အရာရွိႀကီးေတြ တရားပ်က္တာဟာ ဒီက စတာ။

တုိ႔က ကုိယ့္က်င့္တရား မပ်က္ေသးဘူး။ ပ်က္တာနဲ႔ ၿပီးေရာပဲ။ စီးပြားေရးအက်ပ္႐ုိက္ေနစဥ္မွာေတာင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြက ငါတုိ႔ဆီ လာေနၾကတုန္းပဲ။ "အုိေက ... ပစၥည္းေတြ ေစ်းက်ေနတုန္း စကၤာပူမွာ လာၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ထားမယ္။ ငါ့စီးပြားေရးလည္း အဆင္ေျပလာေရာ စီပြားေရးအက်ပ္႐ုိက္မႈကေနလည္း နလန္ထူလာမယ္။ ၿပီးရင္ ကုိယ့္ေဒသကုိ ျပန္ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္မယ္" လုိ႔ သူတုိ႔က ေျပာတယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ ငါတုိ႔က တိက်တယ္။ ႐ုိးသားတယ္။ ယုံၾကည္လုိ႔ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္။ ေပၚလစီကုိ ငါတုိ႔က ခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး မလုပ္ဘူး။

ေရေပၚဆီ ( ၂ )

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ကမ္းလက္ ( ၁၃ ) လျပည့္ အမွတ္တရ

အေမရိကန္၊ တိဗက္တန္ ဘိကၡဳနီ တစ္ပါး ေရးထားတာ ဖတ္ရဖူးတယ္။
က်မ သုံးစြဲေနတဲ႔ ပစၥည္း အားလုံးလိုလိုကို ဘယ္လို လုပ္ရတယ္ဆိုတာေတာင္ က်မ မသိဘူး။
က်မ အခုလုပ္ေနတာေတြကိုလည္း လူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မလုပ္ႏိုင္ဘူး။
ဒါကိုၾကည္႔ရင္ ဒီကမၻာႀကီးဟာ ဘယ္ေလာက္ အညမည၊ သဟဇာတ သေဘာတရားေတြ ရိွေနတယ္ ဆိုတာ ရွင္းေနတာ ပဲ တဲ႔။

အဲသလိုပါပဲ၊ ေက်းဇူတင္စရာ အညမည၊ သဟဇာတ သေဘာတရားေလးေတြကို အမွတ္ရမိလိ႔ုပါ။
က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္က " စကၤာပူက ႐ြာသား " အေခၚခံရေလာက္ေအာင္ ၂၀၀၇ အထိ အီးေမးေတာင္ မရွိခဲ႔ဘူး။
အခု " ဘယ္သူ ဘာေျပာေျပာ ကိုယ္႔ အထာနဲ႔ ကိုယ္ေတာ႔ ကိုယ္လည္း ဘေလာ႔ဂါပဲ " ( ရိုက္ေပး၊ တင္ေပးသူ ရိွရင္ ) ျဖစ္ေနရျပီ။

ေက်းဇူတင္စရာက ပတ္ဝန္းက်င္။
ဖတ္ခ်င္တဲ႔ စာ တိုင္းကို ဖတ္လို႔ရေအာင္ လက္လွမ္းမီတယ္။
ေနာက္ျပီး အိုင္တီ၊ ေဖ႔စ္ဘုတ္ နဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္။ ဒါနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ႔ အနီး အေဝး ေက်ဇူးရွင္ေတြ အားလုံး။

အရင္က စာဖတ္၊ ႀကိဳက္ရင္ မွတ္စုထဲ ထည္႔။ အခု လူမသိတဲ႔ မွတ္စု မလိုေတာ႔ဘူး။ တစ္ခုခုဆို ေဖ႔စ္ဘုတ္မွာ ေရးတင္လိုက္ရင္ တရားဝင္ မွတ္စု ျဖစ္သြား ေရာ။ စာေရးတာ ဝါသနာ ပါရင္ စာဖတ္ရင္း ေရခ်င္တာေလးေတြ ေတြ႔ရတယ္။ တစ္ေန႔ကို တစ္နာရီခြဲေလာက္ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ရင္ ေရးစရာေလးေတြ ရလာတတ္တယ္။

ေနာက္....... စာဖတ္သူေတြ။ ေရးသူကို အားရိွေစတယ္။
" လိုက္ခ္ " ေတြထက္ စာဖတ္သူ ဦးေရကို တေလးတစား စစ္မိတယ္။
တင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္နာရီအတြင္း ဝင္ၾကည္႔၊ ဝင္ဖတ္သူ ၃၀၀ ဝန္းက်င္ ေရာက္သြားတယ္၊ ပုံမွန္ပဲ။
သူတို႔ကို " ေစာင္႔ဖတ္ " အုပ္စု လို႔ ကိုယ္တိုင္ နာမည္ေပးမိတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္လည္း ဒီလူေတြပဲ။

ေဆာင္းပါ ရွည္ရွည္ေတြဆို ( ဆီးရီးယပ္ ျဖစ္တာမ်ိဳး )  ေဖ႔စ္ဘုတ္ မွာ ေလ်ာ႔သြားျပီး ႔ ဘေလာ႔ဂ္  မွာ သြားတက္တယ္။ စာဖတ္သူက ပါးတယ္။ ေဆာင္းပါ အတို၊ မွတ္စုတို၊ သေရာ္စာ၊ ရယ္စရာ ျပဳံးစရာဆို  ေဖ႔စ္ဘုတ္ မွာ မ်ားတယ္။ " ေစာင္႔ဖတ္ " ဆိုတာက ည ၁၂ နာရီ တစ္ ခ်က္ တင္လည္း ဒီ အုပ္စုေလးက ဖတ္တယ္။ ေလးစားရျပီ။ ( အက္ဒမင္ကို ေျပာျပီး ႏွစ္ခါ စမ္းျပီးျပီ )

ႂကြားတာမဟုတ္ပါဘူး၊  ေဖ႔စ္ဘုတ္ နဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္ ေပါင္းရင္ တစ္ေန႔ ( တစ္ပုဒ္ ) ဝင္သူ၊ ဖတ္သူ ၇၀၀ နဲ႔ ၁၀၀၀ ၾကားမွာ ရွိတယ္။ ( စကၤာပူ လာသင္႔ မလာသင္႔ က လြဲရင္ ) ေဖ႔စ္ဘုတ္မွာ ၆၀၀ ဝန္းက်င္၊ ဘေလာ႔ဂ္မွာ ၃၀၀ ဝန္က်င္။ စာအုပ္ ထုတ္ရင္ေတာင္ နာမည္မႀကီးရင္ အုပ္ေရက တစ္ေထာင္ ဝန္းက်င္ ပဲ။ ဘယ္စာမွ မရွဲ၊ ဘယ္ မိန္းကေလးပုံမွ မတင္ဘဲ ( ေဒၚစုက လြဲရင္၊ သူက မိန္းကေလး မွ မဟုတ္တာ ၊ ျမန္မာ ေဝါဟာရမရိွလို႔သာ။ သူက မိန္းကႀကီးပဲ ဥစၥာ။ ) ဒီေလာက္ လာသူရိွရင္ ေတာ္ျပီေပါ႔။

စာဖတ္သူေတြကို ေက်းဇူးတင္တယ္ ဆိုတာက ဒီလိုပါ......
အျခား ကေလာင္နဲ႔ စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ ထုတ္ဖူးတယ္။ အုပ္ေရတစ္ေထာင္ စီ ကုန္တယ္။ ေငြစိုက္ေပးရတယ္။ ေငြ ျပန္ မရဘူး။
ကူညီတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း သုံးတာ ( ခ်စ္လို၊႔ ရင္းႏွီးလို႔ )။ " မင္းလိုေကာင္က ဒီေငြေလာက္ မမႈပါဘူး " ႀကိဳေျပာထားလို႔
က်ေနာ္လည္း " ဟုတ္တယ္ ၊ငါ လိုေကာင္က ဒီေငြေလာက္ မမႈဘူး " လုပ္လိုက္တယ္။ သိကၡာ ထပ္မက်ခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ရမွာလည္း မဟုတ္ဘူးေလ။ ငတ္ရင္ သူ႕ အေမအိမ္ ေရာင္းေပးမွာေပမယ္႔ မငတ္ေသးရင္ အေႂကြးမေပးၾကတဲ႔ ဆက္ဆံေရး မ်ိဳး။

မိတ္ေဆြ ဆရာလတ္ဆို မအားတဲ႔ၾကားက ( ေ႐ႊျမန္မာ ) မဂၢဇင္း လုပ္၊ စာေရး၊  ကဗ်ာေရး၊ ဘာသာျပန္။ စာေရးဆရာ ခ မယူဘဲ စာအုပ္ထုတ္တယ္။ ေငြကုန္တယ္။

ပိုးက မရဘူး။ မရတဲ႔ အတူတူ အခု ပိုက္ဆံ မကုန္ဘဲ  ေန႔တိုင္း စာအုပ္ထုတ္ခြင္႔ ရေနလို႔ ေက်းဇူးတင္တာပါ။
ေငြမကုန္။ ကိုယ္ေရးခ်င္တာ ေရး။ အျပန္ အလွန္ ( လူခ်င္း မသိၾကဘဲ ) ေလးစားၾက။ ကဲ ....ဘာလိုေသးလဲ။ စကားႀကီး စကားက်ယ္ ေစတနာ ေတြ ဘာေတြ လုပ္မေနနဲ႔။

ဒါနဲ႔ ဒီေန႔  ကမ္းလက္ ( ၁၃ ) လ ျပည္႔ျပီ။        ။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ကမ္းလြန္ပင္လယ္

သိပ္ ေနာက္က်ေနျပီလား
အရုဏ္ဦး ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ ေဝခဲ႔တာပါ
ေျခရာေတြ မ်ားရင္ ေျခရာမထင္ေတာ႔ဘူး
လူ ဆိုတာ
သတင္းထူး ငတ္တဲ႔ သတၱဝါ
ဘာကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္။

သိပ္ ေစာလြန္းေနသလား
မိုးေႏွာင္းေကာက္ဖို႔ ပြင္႔ခဲ႔တာပါ
သတင္းထူးေတြ မ်ားရင္ သတင္းမထူးေတာ႔ဘူး
လူ ဆိုတာ
ေျခလွမ္းဦးဖို႔ ငတ္တဲ႔ သတၱဝါ
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္။

ျဖစ္၊ တည္၊ ပ်က္
ျဖစ္၊ တည္၊ ပ်က္
ျဖစ္၊ တည္၊ ပ်က္
ေျပာသူေတြ မ်ားလြန္းေတာ႔
နားညည္းသြားတဲ႔ ႏွင္း နဲ႔ ပန္းက
ပ်က္၊ ျဖစ္၊ တည္။
တည္၊ ပ်က္၊ ျဖစ္။
အရြတ္ အဖတ္ မပါတဲ႔ ပါေဖာင္းမင္႔ အစစ္။     ။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ဒါ႔ေၾကာင္႔ ကေလးယူၾကတယ္

“ ကေလးတစ္ေယာက္ လူလားေျမာက္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ ကုန္က်မလဲ ဆိုတာ လူ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ေန႔တိုင္း ဂဏန္းေပါင္းစက္နဲ႔ မတြက္ၾကတာဟာ ကံေကာင္းတာပဲ။ ႏို႔မိုေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ လူသား မ်ိဳးဆက္ေတာ႔ တုန္းျပီ ”

Maureen Rice ဆိုတဲ႔ ယူေက သုေတသန ဆရာက သူ႕ရဲ႕ " The Parent Trap " စာအုပ္မိတ္ဆက္စဥ္ သတင္းေထာက္ေတြကို ေျပာခဲ႔တယ္။

ကေလးတစ္ေယာက္ လူလားေျမာက္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ ကုန္က် ေငြ တြက္ၾကည္႔ ရင္.......
အေမရိက ျမိဳ႕ႀကီးေတြမွာဆို ေဒၚလာ သုံးသိန္းခြဲ
လန္ဒန္လို ျမိဳ႕မွာ ေပါင္ ႏွစ္သိန္းခြဲ
ေဟာင္ေကာင္ မွာဆို ေဟာင္ေကာင္ ေဒၚလာ ၅ မီလီယံ ေလာက္ ကုန္က်တယ္။
ဒီေငြ ပမာဏ က ကြန္ဒို အလတ္စား အိမ္တစ္လုံး ဝယ္လို႔ ရတယ္။

ကေလးယူတာကိုပဲ ေဈးကြက္ တြက္တတ္တဲ႔ မိဘ တခ်ိဳ႕က
" တစ္ေယာက္တည္းယူထားလို႔ အဲသေလာက္ ကုန္တာ၊ အမ်ားႀကီး ယူလိုက္ရင္ အဲသေလာက္ မကုန္က်ေတာ႔ဘူး " ေျပာသူေတြရိွတယ္။
ရယ္ရေပမယ္႔ သိပ္ေတာ႔ မစြံလွပါဘူး။ ကေလး သုံးေယာက္ အပ္ လို႔ ေဈးေလွ်ာ့ယူတဲ႔ ေက်ာင္း၊ ၅ ေယာက္ဝင္စားလို႔ ေဈးေလွ်ာ့ယူတဲ႔ ထမင္းဆိုင္ စတာေတြ မေတြ႔မိပါဘူး။ က်ေနာ္ တြက္ၾကည္႔တယ္၊ ကေလးတစ္ေယာက္ လူလားေျမာက္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရာမွာ တစ္နာရီ ( ေဟာင္ေကာင္ေငြ ) သုံး ေဒၚလာကုန္တယ္။

ဒါျဖင္႔ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား က်ေနာ္တို႔ ကေလးယူၾကတာလဲ၊ သူတို႔ဆီက ျပန္ရတာေတြ အမ်ားႀကီး၊ ဖရီး။

သူတို႔ႀကီးလာမွ ဘာေလးေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔နဲ႔ ပတ္သက္လု႔ိ ေလထဲ အိမ္ေဆာက္ စိတ္ကူးယဥ္ခြင္႔ ရတယ္။
အျပင္ထြက္တိုင္း လက္တြဲေခၚစရာ လူ အၿမဲရိွတယ္။
အလွဆုံး ေရခဲေသတၱာရွိတယ္ ( အ႐ုပ္ေတြ ဆြဲ၊ အ႐ုပ္ေတြ ကပ္ )
ကာတြန္းကားေတြ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ၾကည္႔ခြင္႔ရွိတယ္ ( ႏို႔မို႔ ကေလး ႐ိုဟိန္ဂ်ာ အေျပာခံရမွာ စိုးလို႔ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္မ ၾကည္႔ရဲဘူး )
တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ႔ သည္းချံခင္း ေရမွတ္ကို ေရာက္ရတယ္။

" anger management course " ကို တစ္ျပားမွ မကုန္ဘဲ တက္ခြင္႔ရတယ္။
တစ္ကိုယ္လုံး ျပန္႔ေနတဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ရတယ္။
တစ္ေန႔ကို အနည္းဆုံး သုံးႀကိမ္ အဖက္ ခံရတယ္၊ တစ္ႏွစ္ဆို ၁၀၉၅ ႀကိမ္။
သူတို႔ေလးေတြ အေတာင္စုံလို႔ " ပ်ံ " သြားၾကေတာ႔ အသည္းကြဲခြင္႔ ရတယ္။

ကဲ ...ကြန္ဒို အိမ္တစ္လုံးရိွ႐ုံနဲ႔ ဒါေတြ ဘယ္ကရႏို္င္မလဲ။

Ref: Mr. Jam. A shocker: how much it costs to raise a child

 ကမ္းလက္ 

Read more

ရီဆာ႔ခ်္

အာရွက ဂရိ  ဥေရာပ ရီဆာ႔ခ်္

သုေတသန တစ္ဖြဲ႔က
" ဥေရာပမွာ ဘယ္လူမ်ိဳးက အလုပ္ အႀကိဳးစားဆုံးလဲ " ဆုိတဲ႔ ေမးခြန္း ေမးရာမွာ
ဂရိ ေတြကလြဲရင္ ဥေရာပတစ္တိုက္လုံးက " ဂ်ာမန္ " လိ႔ု ေျဖၾတယ္။
ဂရိ ေတြကေတာ႔ ဂရိေပါ႔ ေလ။ အေျဖေတြ ထြက္လာေတာ႔ ဂရိ ေတြက ဥေရာပတစ္တိုက္လုံး မတရာဘူးတဲ႔။

ျမန္မာ ရီဆာ႔ခ်္

ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ႕ခိုင္ေရးနဲ႔ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးအသင္းဟူသည္ ( မေျဖမီ နာမည္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားပါ )
( က ) ဆရာဝန္မ်ား၊ က်န္းမာေရး အသိ အတတ္ ပညာရွင္မ်ားျဖင္႔ ဦးေဆာင္ ဖြဲ႔စည္းထားသည္။
( ခ ) ပရဟိတ တကယ္လုပ္ေနသူမ်ား၊ တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡမ်ား၊ ဘ၊က ေက်ာင္း ဆရာေတာ္မ်ားျဖင္႔ ဦးေဆာင္ ဖြဲ႔စည္းထားသည္။
( ဂ ) ေဆးသမား ေထာင္ထြက္ ရပ္ကြက္လူႀကီးမ်ားျဖင္႔ ဦးေဆာင္ ဖြဲ႔စည္း ထားသည္။

အေျဖက ( က ) နဲ႔ ( ခ ) အေပါင္း ဂရိ တဲ႔။ ( က+ခ=ဂရိ )

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ကမၻာက ထင္သေလာက္ ေလးေလးနက္နက္ႀကီး မဟုတ္ဘူး

အရင္က ( အခုလည္း အတူတူပဲ ထင္ပါတယ္ ) ျမန္မာျပည္မွာ အေရာင္းရ ဆုံး၊ အငွားရဆုံး ၊ လူအဖတ္ဆုးံ မဂၢဇင္းေတြကို ၾကည္႔ရင္ နကၡတၱ စတဲ႔ လိုင္း က မဂၢဇင္းေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ျမန္မာေတြ ညံ႕တယ္၊ ဘယ္စာမ်ိဳး ဖတ္ ရ မယ္ဆိုတာ မသိဘူး၊ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္တဲ႔ အေဝးႀကီးက နကၡတ္ေတြ အေၾကာင္း စိတ္ဝင္စားေနတယ္ လို႔ အျပစ္တင္ေစာရင္ မွားပါတယ္။

ကမၻာကို ၾကည္႔ပါ။ ဟယ္ရီေပၚတာ ဇာတ္လမ္းတြဲေတြက ကမၻာမွာလည္းအ တူတူပဲ လို႔ ေျပာျပေနတာ ေတြ႔ရပါလိမ္႔မယ္။ ဟယ္ရီေပၚတာ စာအုပ္ထြက္ မယ္႔ေန႔မွာ မအိပ္ဘဲထိုင္ေစာင္႔ဝယ္မယ႔္ ပရိႆတ္က စကၤာပူလို ႏိုင္ငံ ေပါက္စမွာေတာင္ တစ္တန္းႀကီး ရိွတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကေလး ႀကိဳက္ပါလို႔ ေျပာခ်င္ ေျပာလို႔ရေပမယ္႔ တကယ္ ဟယ္ရီေပၚတာ ရဲ႕ စာဖတ္ ပရိႆတ္က ကေလးေတြတင္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သုေတသနေတြ က ေျပာျပေနတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဟယ္ရီေပၚတာ ဟာ လူကို အင္တာ တိန္း လုပ္ေပးႏိုင္လို႔ပဲ လို႔ ယူဆရမွာပါ။

ေနာက္ဆုံး လတ္တေလာကိစၥက ဂန္းနန္းစတိုင္။ ရိွရွိသမွ် ပါေဖာင္း မင္႔ေတြ ကို ေက်ာ္တက္သြားတယ္။ ယူက်ဳမွာ သန္း ၈၀၀ ေက်ာ္။ ဒါက မူရင္းတင္ ထားတဲ႔ ဆိုက္ဒ္ ကိုပဲ ေရတြက္တာ တဲ႔။ ရိွရိွသမွ် ကြန္မင္႔ေတြက အစ အားလုံး ကို ေရတြက္ရင္ ၂ .၂ ဘီလီယံ တဲ႔။ သူ႕ကိုလည္း " ကံ " ပါလို႔ ( ဝမ္းမေျမာက္ႏိုင္သူ တခ်ိဳ႕က ) ေျပာသူ မ်ား တယ္။ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ သူ႕မွာလည္း ပါေဖာင္းမင႔္ တန္ဖိုး ရိွမွာ ပဲ။ ေနာက္ျပီး ဒီ ဂိုင္းက မိဘေတြက စီးပြားေရးပညာသင္ဖို႔ အေမရိက ပို႔၊ သူက က်ဴရွင္ခ ပိုက္ဆံေတြနဲ႔ ေက်ာင္းမတက္ဘဲ ဂစ္တာေတြ ဝယ္တာ တဲ႔။

တစ္ကမၻာလုံး အေနနဲ႔ ၾကည္႔ရင္ ေပါ႔ေပါ႔ ပါးပါးေလးေတြကို လူေတြ ပို ႀကိဳက္ တယ္ဆိုတာ သိသာပါတယ္။ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ေတြ လုပ္ေနစရာ မလိုလွဘူး။ ခပ္တည္တည္ႀကီးေတြ၊ ေလးေလးနက္နက္ႀကီးေတြ မ်ားလြန္းရင္.... ကမၻာႀကီးရဲ႕ လည္ပတ္ႏႈန္းလည္း ေႏွးခ်င္ ေႏွးသြားမွာ။ ဘယ္ေျပာလို႔ ရမလဲ။

လူေျပာမ်ားတဲ႔ ဘုရားေဟာ ရိွတယ္။
" စိေတၱန နီယတိ ေလာေကာ=စိတ္က ေလာကႀကီးကုိ ေခါင္းေဆာင္မႈလီဒါရွစ္(ပ္ ) ေပးထားတာ " တဲ႔။

ေပါ႔ေပါ႔ ပါးပါး ပါ

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

အျပစ္ကင္းတဲ႔ " ငါ "

မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ အရွင္ ဇနကာဘိဝံသ၏ စကားလုံး ပိုင္ႏိုင္မႈကို အမွတ္ရ ၾကည္ၫိုမိရင္း........
ငယ္စဥ္က က်က္မွတ္ခဲ႔ရသည္႔ " ပုတၱဒါရႆ သဂၤေဟာ " မဂၤလာအဖြင္႔ ကဗ်ာေလးကို ႐ြတ္ၾကည္႔မိသည္။
ငါ႔ ငါ မ်ား တိုင္ပင္ မလြဲ၊ အဓိပၸါယ္လည္း မေဖာက္၊ ေနာက္လူ လိုက္ေရး၍ မရႏိုင္ေသာ ေဆာင္ပုဒ္ပင္။
အသံထြက္ ဖတ္ၾကည္႔ပါ။ ခြန္းအားမ်ားစြာ ရႏိုင္ပါသည္။

ငါ႔ သား သမီး
ငါ႔ ဇနီးကို
ငါ ႀကီးသည္႔ ခါ
ငါ ေဖြရွာ၍
ငါ သာ ေထာက္ပင္႔
ငါ ခ်ီးျမႇင္႔ဖို႔
ငါ ႏွင္႔ ေတာ္ရာ
ငါ႔ ပညာကို
ငါ သာႀကိဳးစား
ငါ မနားျပီ
ငါ႔ အား
ငါ ကိုးမည္သာတကား

ၾကည္ၫိုေကာ္ေရာ္ပါ၏။    ။

 ကမ္းလက္ 

Read more

Quote for today

1 ) Quote for today.

" This is the best bad idea we have " ( Tay Yek Keak )

2 ) Life is like that ( on the FB relationship. )
1st ) Single
2nd )In a relationship
3rd ) Engaged
4th ) Married
5th ) It’s complicated
6th ) Separated
7th ) Divorced
( Mr. Jam )

 ကမ္းလက္ 

Read more

ေရေပၚဆီ ( ၂ )

ကုိယ္သြားတဲ့လမ္းကတကယ္မွားေနတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာေနၿပီဆုိရင္အဲ့ဒီလမ္းေၾကာင္းကေန ေသြဖီရဲေအာင္လည္း ျပင္ဆင္ထားရတယ္။ "ေဟ့ ... တုိ႔ေတာ့ မွားေနၿပီ။ လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းမွရမယ္" ဆုိတာမ်ိဳးေပါ့။

ေမး ။    ။ ကက္ဘိနိတ္မတုိင္မီ မစၥတာလီမပါဘဲ သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း အရင္ေဆြးေႏြးရတယ္ ဆုိတာကကုိ မစၥတာလီရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္၊ ဒီေလာင္းရိပ္က လြတ္ေအာင္ ဒီလုိ လုပ္ရတယ္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေရာ ေရာက္မေနဘူးလား။
ေျဖ ။    ။ ငါ့ကုိယ္ငါ ေျပာင္းလုိ႔ မရေသးဘူးေလကြာ။ အဲ့ဒါ လီကြမ္းယုပဲ။ ငါ တစ္ခုခုေျပာတုိင္း ငါ့ပါးစပ္ဖ်ားကတင္ ထြက္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ အႀကိမ္ႀကိမ္ စဥ္းစားၿပီးမွ ေျပာတယ္။ စဥ္းစားရာမွာလည္း ငါ့အေတြ႔အႀကံဳေတြရဲ႕ေလာင္းရိပ္ ငါ့မွာကုိ ရွိေနတာ။

        ငါ့အတြက္ အခ်ိန္တန္ေနပါၿပီလုိ႔ ဘယ္သူ ေျပာရဲသလဲ။ ငါက JP - Morgan ဘုတ္အဖြဲ႔ဝင္၊ ျပင္သစ္က တုိတယ္ေရနံကုမၸဏီ ဘုတ္အဖြဲ႔ဝင္၊ တစ္ျခားဟာေတြ ရွိေသးတယ္။ သူတုိ႔က ငါ့ကုိ ထပ္ၿပီး ေရြးခ်ယ္ေတာ့ ငါ ေျပာခဲ့ေသးတယ္ "ၾကည့္လုပ္ၾကပါဦးကြာ။ ငါ ဘယ္ေတာ့ လြတ္မလဲ။ ငါ့အသက္ ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနၿပီ" လုိ႔။

        ကလင္တန္ ေဟာင္ေကာင္လာတုန္းက ဘာျဖစ္လုိ႔ ငါနဲ႔ စကားေျပာခ်င္တာလဲ သိလား။ သူ႔ရန္ပုံေငြအတြက္ အာရွက ေစတနာရွင္ေတြကုိ မ်က္ႏွာျပလုိ႔ ေကာင္းေအာင္လုိ႔။ သူက ေခၚတယ္။ ငါက သူနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္။ သူက လူလည္၊ ငါလည္း အ႐ူးမဟုတ္ဘူး။ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ရွိၿပီးသား။ ငါက ဒီလုိ ေျပာဖုိ႔ ျပင္ၿပီးသား "ကြ်န္ေတာ္ သေဘာမတူပါဘူး။ ဒါဟာ မေဆြးေႏြးလုိျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းပါပဲ" လုိ႔။

         ႏွလုံးခြဲစိတ္ၿပီး တစ္ရက္ပဲ ရွိေသးေပမယ့္ ငါ သြားခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ဇနီး ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးမျဖစ္ခင္ ငါ လာေတြ႔မယ္လုိ႔ ကတိေပးခဲ့ဖူးလုိ႔။ ေနာက္ဆုံး သူက ေျပာတယ္ "မစၥတာလီကုိ ေပးဖုိ႔ က်ေနာ့္မွာ အေၾကြးတစ္ခု တင္ေနၿပီ" တဲ့။
    "ဥပေဒနဲ႔ညီတာပဲ ေတာင္းမွာပါ" လုိ႔ ငါ ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။

        ဒါေလး အလုပ္လုပ္ေနေသးသေရြ႕ (သူ႔ေခါင္းကုိ လက္ညွိဳးထုိးျပတယ္) ငါလည္း အုိေကပဲ။ အဲ ... ဒါေလးက အရင္ရပ္လိမ့္မယ္ (သူ႔ႏွလုံးသားကုိ လက္ေထာက္ျပတယ္)။ ဘာ တတ္ႏုိင္မွာလဲကြာ။ ဒါ ဘဝပဲ။ ဘယ္ေတာ့ ေသရမယ္ မသိဘူး။ ငါ့မွာ တန္ဖုိးတခ်ိဳ႕ရွိတယ္ဆုိရင္ အဲ့ဒါေလးေတြနဲ႔ စကၤာပူကုိ ဒီထက္ အားေကာင္းေအာင္၊ ဒီထက္ တုိးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနဖုိ႔ပါပဲ။

        ဘယ္ေခါင္းေဆာင္၊ ဘာမူဝါဒကုိမွ အားသစ္ေလာင္းေနတာ မဟုတ္ဘူး။ စကၤာပူအတြက္ သက္သက္ပဲ။ ဒီေနရာေလး တုိးတက္လာတာကုိ ျမင္ရၿပီး ဒီေနရာေလး က်႐ႈံးသြားမွာကုိ မျမင္ခ်င္ဘူး။ ဒါပါပဲ။ ရွင္းရွင္းေလးပါ။

ေမး ။    ။ စကၤာပူရဲ႕ သမုိင္းတတစ္ေလွ်ာက္မွာ မစၥတာလီဟာ အႀကီးက်ယ္ဆုံး ျပဳျပင္ တည္ေထာင္ႏုိင္သူပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ မစၥတာလီ က်င္လည္ခဲ့ရတာက အျပင္းအထန္ ႏုိင္ငံေရးအားၿပိဳင္မႈေတြ ၾကားထဲမွာ။ အခု လက္ရွိအေျခအေနအရ အဲ့သလုိပုဂၢိဳလ္ ေပၚေပါက္လာဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ကူလွဘူးလုိ႔ ထင္စရာပဲ။
ေျဖ ။    ။ ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိးျခင္းေတာ့ မတူႏုိင္ဘူးေပါ့။ သူတုိ႔ အေျခအေနက ေသေရးရွင္ေရးထဲမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေခတ္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲေတြကလည္း စိတ္ဖိအား မနည္းလွဘူးေနာ္။ လတ္တေလာ ေငြေၾကးအက်ပ္႐ုိက္ေနမႈ႔ကုိပဲၾကည့္။ ငါသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ဆဲဆုိရင္ "ငါတုိ႔ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ၾကပါ့မလား" ဒါမွမဟုတ္ "ဒီျပႆနာက သုံးေလးႏွစ္အထိမ်ား ၾကာေနရင္ ဘာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္သလဲ" "ငါတုိ႔ေတာ့ အေသးစိတ္ ျပန္ေလ့လာမွ ရေတာ့မယ္" ဆုိတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ လတ္တေလာျပႆနာက အရင္နဲ႔ေတာ့ မတူဘူးေပါ့။

        NEwater မေတြ႔ခင္အထိ ငါျဖင့္ ေရျပႆနာနဲ႔ ေခါင္းေျခာက္ေနရတာ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆုိတာေတာင္ ေရျပႆနာနဲ႔ငါက ေရစက္မကုန္ေသးဘူး။ လတုိင္းလတုိင္း ေရနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အစီအရင္ခံစာေတြ ထုိင္ၾကည့္ေနရတာ။ ေရနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္သူမွ ငါ့ေလာက္မသိဘူး။

        ပညာရပ္ပုိင္းအေနနဲ႔ၾကည့္ရင္ လက္ရွိအစုိးရအဖြဲ႔က ငါတုန္းက အစုိးရအဖြဲ႔ေအာက္ ညံ့တယ္လုိ႔ မထင္ဘူး။ တစ္ခုရွိတာက သူတုိ႔မွာ အဲ့သေလာက္ ျပႆနာႀကီးေတြ မရွိေတာ့ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ အားစုိက္မႈေတာ့ ေလ်ာ့ေကာင္းေလ်ာ့ႏုိင္တာေပါ့။

ေမး ။    ။ အဲ့ဒါက ျပႆနာ မဟုတ္ဘူးလား။
ေျဖ ။    ။ ဒါေတာ့ ငါ မေျပာတတ္ဘူး။ သူတုိ႔အားလုံး စီးပြားေရးတကၠသုိလ္ေတြတက္၊ လူထုဆက္ဆံေရးကုိ သင္ၾကားလာခဲ့ၾကတဲ့သူေတြပဲ။ သူတုိ႔ မေလ့လာဘူးတဲ့စနစ္ဆုိလုိ႔ မရွိသေလာက္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါ့မွာတုန္းကေတာ့ လမ္းေပၚမွာပဲ ဒါေတြ သင္ခဲ့ရတာေလ။ ဒါဟာ မတူညီတဲ့ မ်ိဳးဆက္ပဲ။ ေဂၚဒင္ဘေရာင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ Clement Attlee မျဖစ္ႏုိင္သလုိ Hugh Gaitskell မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ သူက ျခားနားတဲ့အေျခအေန၊ ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္းေကာင္းနဲ႔လူပဲ။ Winston Churchill ရဲ႕သား၊ ေျမးဟာ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီနဲ႔ တုိင္းထြာလုိ႔ မရႏုိင္ဘူး။

ေမး ။    ။ ႏုိင္ငံေရးသမုိင္းမွာ သမား႐ုိးက်ကေန ေဖာက္ထြက္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ ရွိတတ္တယ္။ ဥပမာ ... မာဂရက္သက္ခ်ာလုိေပါ့။ မစၥတာလီ ေရြးထားတဲ့ အစိုးရထဲမွာ အဲ့သလုိ ေဖာက္ထြက္ေရးသမား ေပၚလာႏုိင္လာစရာ ရွိလား။
ေျဖ ။    ။ ကုိယ္သြားတဲ့လမ္းက တကယ္မွားေနတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာေနၿပီဆုိရင္ အဲ့ဒီလမ္းေၾကာင္းကေန ေသြဖီရဲေအာင္လည္း ျပင္ဆင္ထားရတယ္။ "ေဟ့ ... တုိ႔ေတာ့ မွားေနၿပီ။ လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းမွရမယ္" ဆုိတာမ်ိဳးေပါ့။ အခုအထိ အေျခခံမူ မွားေနတာကုိ ငါေတာ့ မျမင္မိေသးဘူး။ ငါတုိ႔ ေရြးခဲ့သမွ် လမ္းေတြဟာ အတြင္းအားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ေဒသဆုိင္ရာအားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ အျပည္အျပည္ဆုိင္ရာအျမင္အားျဖင့္ ျဖစ္ေစ စနစ္တက် စမ္းသပ္ခဲ့တဲ့ မူဝါဒေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒီအထဲမွာ ျဖစ္ႏုိင္တာကေတာ့ ေဒသတြင္းဆုိင္ရာ၊ အျပည္အျပည္ဆုိင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈေလာက္ပဲ ျဖစ္ႏုိင္စရာ ရွိပါတယ္။

ေမး ။    ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးေတြရဲ႕လစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြားစရာေတြ ျဖစ္ေနရတာလဲ။
ေျဖ ။    ။ ဒီလစာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ စိတ္ကသိကေအာက္ ျဖစ္စရာ ငါ့မွာ မရွိပါဘူး။ သူတုိ႔ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ ဆုံးျဖတ္ၾကရမွာပါ။ ငါသာ သူတုိ႔ေနရာမွာဆုိရင္ ဒီမူအတုိင္းပဲ ဆက္သြားမယ္။ ဒီမူကုိ နည္းနည္း ထပ္ေကာင္းေအာင္ ျပင္ေပးရမယ္။ လူထုက ငါတုိ႔မူကုိ သိတယ္။ မင္းက ေတာ္တယ္ဆုိရင္ မင္းကုိ ဆက္လုပ္ဖုိ႔ ေတာင္းဆုိမွာပဲ။ အလုပ္ ဆက္လုပ္ရာမွာလည္း သက္တမ္းအရ သုံးသက္တမ္း၊ ေလးသက္တမ္း၊ ငါးသက္တမ္းအထိ ျဖစ္သြားႏုိင္တာပဲ။ ဒါဆုိ အဲ့ဒီလူက တကယ္ေတာ္တဲ့ ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားတယ္၊ အေတြ႔အႀကံဳေတြကလည္း တေထာႀကီး။ တန္ဖုိးသက္မွတ္ရာမွာလည္း တကယ္ သမာသမတ္က်တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားေရာ။

        သူ႔ရဲ႕ ပထမသက္တမ္းမွာ သူဟာ ဝန္ႀကီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားမယ္လုိ႔ မင္း ထင္သလား။ ဒီလုိ မဟုတ္ဘူး။ သက္တမ္းႏွစ္ခုေက်ာ္သြားမွ တကယ္ေတာ္တဲ့ဝန္ႀကီး ျဖစ္သြားတာ။ အဲ့ဒီေတာ့မွ စကၤာပူအေၾကာင္း သိသြားတယ္။ စကၤာပူလူထုအေၾကာင္း၊ အစိုးရရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ပုံ၊ စကၤာပူအတြက္ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကုိ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ သူတုိ႔ကုိ လစာေတြ အမ်ားႀကီး ေပးထားရတာလဲ။ မေပးရင္ "ကြ်န္းေတာ္ေတာ့ ထြက္ၿပီ" ဆုိတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာမွာစုိးလုိ႔။

        ဒီလုိမဟုတ္ရင္ ဒီအစုိးရထဲကုိ ဗီဗီယံ ဗလကရစ္ရွနန္တုိ႔၊ Ng Eng Hen တုိ႔ ဝင္လာမယ္လုိ႔ ထင္သလား။ Ng Eng Hen ဆုိရင္ တစ္ႏွစ္ကို သုံးမီလီယံ ဝင္ေငြရွိတဲ့ ကင္ဆာခြဲစိတ္အထူးကု၊ Shamugam ဆုိရင္ အဆင္ေျပတဲ့ႏွစ္ေတြမွာ ငါးမီလီယံအထိ ဝင္တယ္။ သူ႔ကုိ မင္း လစာ သုံးေသာင္းေပးမွာလား၊ မင္း သူ႔ကုိ တစ္ႏွစ္ တစ္မီလီယံေက်ာ္ ေပးတယ္။ သူက ေငြ သိပ္မမက္တဲ့လူမုိ႔ ေက်နပ္တယ္။ သူက အလုပ္ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ခြင့္ရရင္ ၿပီးေရာဆုိတဲ့လူမ်ိဳး။ သူက သူလုပ္ခဲ့တာ လုံေလာက္ေနၿပီလုိ႔ ထင္တယ္။ တုိ႔က သူ႔ကုိ ဆက္ရွိေစခ်င္တယ္။ ဝန္ႀကီးသက္တမ္းႏွစ္ခု၊ သုံးခု၊ ေလးခုအထိ။ ဒါမွ တကယ္ အေတြ႔အႀကံဳရွိတဲ့ ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ။

        မင္းတုိ႔ သတိထားမိမယ္လုိ႔ ထင္တယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ကုိ သူ႔ကုိယ္ပုိင္ဝင္ေငြရဲ႕ (၉၀) ရာခုိင္ႏႈန္း ေပးလုိ႔ရေအာင္ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ထားတာေလ။ ဒါက အခု က်င့္သုံးလုိ႔ မရေသးဘူး။ ဒါက ဝန္ႀကီးေတြ အခ်င္ခ်င္း လစာ မတူမညီ ျဖစ္သြားႏုိင္လုိ႔။ ဝန္ႀကီးမျဖစ္ခင္ သူတုိ႔ ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ။ သူတုိ႔ရဲ႕ တစ္ႏွစ္ဝင္ေငြက ဘယ္ေလာက္ ရွိခဲ့သလဲစတာေတြ မတူၾကဘူးေလ။ သူတုိ႔ လုပ္ေဆာင္မႈစြမ္းရည္က မတူေတာ့ လစာလည္း တူလုိ႔မရဘူး။ ငါျမင္တာကေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာ စီအီးအုိနဲ႔တူတယ္။ ဒီအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔လုံး အလုပ္လုပ္ေနဖုိ႔ သူ႔မွာ တာဝန္ရွိတယ္။ အစုိးရတစ္ဖြဲ႔လုံးရဲ႕ လစာက ဂ်ီဒီပီရဲ႕ 0.02 ရာခုိင္ႏႈန္းထက္ ေလ်ာ့ရဦးမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ F - 15 တုိက္ေလယာဥ္တစ္စီးထက္ ေလွ်ာ့ေပးရဦးမွာလား။

ေမး ။    ။ ဝန္ႀကီးေတြရဲ႕လစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူထုထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီး မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကတယ္ဆုိတာေရာ ရိပ္စားမိရဲ႕လား။

ဆက္ရန္ -

ေရေပၚဆီ ( ၁ း ၂ )

 ကမ္းလက္ 

Read more

စေန ေဘာလုံး

( ေဘာလုံး နဲ႔ လူေတြ အေၾကာင္းပါ။ စိတ္မဝင္စားရင္ ဆက္ဖတ္ျပီး အခ်ိန္ ကုန္ မခံၾကပါနဲ႔ ဗ်ာ။ )

ကေလးေမြးစားတာ ဝါသနာပါတဲ႔ မက္ေဒါနားက
" Second best is never good enough. " လို႔ သီခ်င္းလုပ္ ဆိုခဲ႔ဖူးတယ္။
အင္း ေဘာလုံးမွာ " Second best " ဆိုတာက ရွဳံးသူကို ခနဲ႔ တဲ႔တဲ႔ ေျပာတာ မ်ိဳးဆိုေတာ႔လည္း ဒီဇာတ္လမ္းေတြက စိတ္ဝင္စားစ ရာေတြ ျဖစ္လာတာေပါ႔။

ရွာတတ္ရင္ ေဘာလုံးကြင္းထဲမွာလည္း အနိစၥေတြနဲ႔ ပါပဲ။
ဒီမက္တီယိုနဲ႔ ဘင္နီတက္ဇ္ တိ႔ု အာဏာ အေျပာင္းအလဲက ေျပာလိ႔ု မျပီးေ သးဘူ က်ဴပီအာ က မာ႔က္ ဟ်ဳ ကို ျဖဳတ္ျပီး ဟယ္ရီ ရက္ကနပ္ ကို တင္ျပန္ တယ္။
က်ဴပီအာ ကလည္း ဇယားမွာ သူ႕ေအာက္ တစ္ေယာက္မွ မရွိေအာင္ ဆင္း အား ေကာင္းတာာပဲ။ မန္ယူ အက်ေတြနဲ႔ မာ႔က္ ဟ်ဳ လည္း ပြဲမတိုးႏိုင္ဘူး ထင္ပါရဲ႕။

ဇာတ္လမ္းေဟာင္း ျပန္ဆက္ေတာ႔........
စာေရးသူက ေအဗရာမိုဗစ္ကို နားလည္တဲ႔ ေလသံနဲ႔
" ေအဗရာမိုဗစ္ ျဖစ္ေစခ်င္တာက ဂြာဒီယိုလာ ရဲ႕ ဘာစီလိုနာ။ သူ ရလို္က္ တာက ကီဗင္ ကီးဂန္း ရဲ႕ နယူးကာဆယ္ " တ႔ဲ။
ရိတာ။

ျပီး ....ဘင္နီတက္ဇ္ဆီ သြားတယ္။
နည္းျပတစ္ေယာက္ကို အသားတုံး တစ္တုံးေလာက္ပဲ သေဘာထား တဲ႔ ေအ ဗရာမိုဗစ္ရဲ႕ ခ်ယ္ဆီးကို နည္းျပရတာ မလန္႔ဘူးလား လို႔ ေမးေတာ႔ ဘင္နီတက္ဇ္ က
" ခ်ယ္ဆီးမွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မေခၚႏိုင္ ၊ စကားမေျပာႏိုင္ အုန္နာ ႏွစ္ေယာက္ မရွိပါဘူး " တဲ႔။
လီဗာပူးလ္ကို လွမ္းေနာက္တာ။ လွတယ္။ ဟုိလူ ရက္စက္တာက စကားေျပာစရာမွ မလိုတာ။

ဘင္နီတက္ဇ္ က ဥေရာပမွာ သူ မရဖူးတဲ႔ ဆုတံဆိပ္ မရိွဘူး ဆိုေတာ႔ ေမး သူက
" အဂၤလိပ္၊ ပရီးမီးယာလိဒ္ ခ်န္ပီယံဆု မရခဲ႔ပါဘူး " လို႔ ေထာက္တယ္။
ဒီေတာ႔ ဘင္နီတက္ဇ္ က
" အဂၤလိပ္၊ ပရီးမီးယာလိဒ္ ခ်န္ပီယံ ဆုကို ( စပိန္က ) ဘာစီလိုနာ လည္း မရပါဘူး " တဲ႔။
မွန္တာေပါ႔။ အလွဆုံးပဲ။

ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မယ္ မသိရေပမယ္႔ ခ်ယ္ဆီး နည္းျပသစ္ ဘင္နီတက္ဇ္ က စကားေျပာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ျမန္မာဟာ ကမၻာ႔ အသနားခံ မဟုတ္ ( ႏွစ္လြန္းတင္ ႀကဳိး )

Ref : Myanmar can do without world's pity.
By Nilanjana Sengupta

ဒီေန႔မွာလည္း ရင္ကိုထိတဲ႔ ေဆာင္းပါး ပါလာျပန္တယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္ကို ၾကည္႔ေတာ႔ သူမဟာ ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္က အစ ေဒၚစု အ ထိ ျမန္မာ႔ အမ်ိဳး သ မီးေတြရဲ႕ အသံကို စာအုပ္ေရးထား တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ဒီအခ်က္ကလည္း တစ္ခ်က္ ပါမွာေပါ႔။

သူက ကိုလိုနီ မတိုင္မီ ျမန္မာ႔သမိုင္းကို ျပန္ၾကည္႔တယ္။ ကိုလိုနီ ေခတ္ကို ျပန္ၾကည္႔တယ္၊ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ျပန္ၾကည္႔တယ္။ ဒါေတြက က်ေနာ္ တို႔ အတြက္ မထူးလွေတာ႔ပါဘူး။
ျပီးေတာ႔ သူမ်ားဝန္တိုခ်င္ စရာ သယံဇာတေတြ ႂကြယ္ဝမႈ၊ ပထဝီ အေနအ ထားအရ အေရွ႕ အေနာက္ အာရုံက်ေလာက္တဲ႔ နယ္ စည္းမွာ ထိုင္ေနမႈ။ ဒါေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ သိပါတယ္။
အေမရိကန္ သမၼတ ရဲ႕ " အေမရိကန္စတိုင္ ဒီမိုကေရစီ " ဆိုတဲ႔ ပ်က္လုံးက ျမန္မာေတြကို မရယ္ေစခဲ႔ဘူး လို႔ သူမ ေျပာခ်င္တာ ကို ေျခ ဆင္းေပးတယ္။

၈၈ အေရး အခင္းႀကီးျဖစ္ခဲ႔တယ္။ မေအာင္ျမင္ခဲ႔ေပမယ္႔ အႀကီးမား ဆုံး ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို တိုင္းတစ္ပါး အကူအညီ မပါ ဘဲ ျမန္ မာေတြ ဆင္ႏႊဲႏိုင္ခဲ႔ၾကတယ္။
၂၀၀၈ ခုမွာ နာဂစ္ျဖစ္တယ္။ ကမၻာက ကူညီႏိုင္တဲ႔ အပိုင္း သိပ္မရွိေလေတာ႔ မရိွမဲ႔ ရိွမဲ႔ အားအင္ေတြကို စုေစာင္းျပီး ( ျပည္ တြင္း ၊ ျပည္ပ ) ျမန္မာေတြကပဲ ႀကိဳးစားခဲ႔ၾကတယ္။
ရွားရွားပါးပါး ကမၻာ အသိအမွတ္ျပဳ ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႔ တတိ ယေျမာက္ ကုလ သမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ရဲ႕ ဈာ ပန နဲ႔ ပတ္သက္ျ ပီး ေနဝင္း အစုိးရကို ေတာ္လွန္ခဲ႔ရာမွာလည္း အံဩ သင္႔တယ္။
စစ္တပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကာလမွာ ျမန္မာအစုိးရ နဲ႔ စကားေျပာလို႔ ရတာက တ ရုတ္ နဲ႔ ေျမာက္ကိုရီးယား။ ဒီၾကားထဲက သူတိ႔ု မရ အရ ရွင္သန္ေရး ႀကိဳးစား ခ႔ဲၾကတယ္။ အခု တံခါး ပြင္႔သြားျပီ။

ကိုရီးယား ေပါ႔ပ္ နဲ႔ အေမရိကန္ ဇာတ္ကားေလာက္ပဲ ၾကည္႔ခြင္႔ရတဲ႔ အဲဒီႏိုင္ငံ က တကၠစီသမားေတြကေတာင္ ( Bloody hell ! ) ဆုိတဲ႔ အဂၤလိပ္စကားကို အေမရိကန္ လမ္းသရဲ ေလအတိုင္း ေျပာႏိုင္တယ္ လို႔ သူမက ဟာသ စြက္ေပးတယ္။
သူမ အခ်ဳပ္ေျပာခဲ႔တာကေတာ႔ ျမန္မာေတြဟာ သနားစရာေကာင္းေလာက္ေ အာင္ ခ်ာတူးလန္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ အိုင္ဒင္ဒ တီ ကို သူတို႔ ျပန္ရွာေတြ႔ သြားဖို႔ပဲ လိုတယ္ တဲ႔။ႀကိဳက္တယ္။
ဘယ္သူ ဘာေျပာေျပာ ကုိလိုနီမတိုင္မီနဲ႔ ကုိလိုနီျပီးစမွာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ မွာ ျမန္မာဟာ ဆရာႀကီးပဲ။ အာရွမွာလည္း တန္း ဝင္ တယ္။

( အေမရိကန္ေတြရဲ႕ ဆိုးလ္ ( ဝိညာင္ ) ဟာ ဒီမိုကေရစီ နဲ႔ ပရိုတက္စ တင္႔ ျဖစ္တယ္ လို႔ ပညာရွင္ေတြ ေျပာၾကပါတယ္။ တစ္ခု က ႏိုင္ငံေရး၊ တစ္ခုက ယုံၾကည္မူ။ အမ်ားစု အေမရိကန္ေတြကို ဒီ ႀကိဳး ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ သီဖြဲ႔ထားတယ္။

ဒါဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဝိညာင္ေတြကို ဒီမိုကေရစီ နဲ႔ ေထရဝါဒႀကိဳး ေတြနဲ႔ ခ်ည္ ထားမွ ရလိမ္႔မယ္။ က်န္တဲ႔ ယုံၾကည္မႈေတြ ကို ေလး စားပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ လူ အမ်ားစုကုိခ်ည္ေႏွာင္ျပီး တစ္မ်ိဳးသားလုံး ကို ေမာင္းႏွင္မယ္႔ အားကေတာ႔.............

ဒီ ႏွစ္လြန္းတင္ ႀကဳိးဆီမွာပဲ ရိွေနလိမ္႔မယ္။ )

( ကြင္းစ ကြင္းပိတ္က က်ေနာ္႔ ေကာက္ခ်က္ပါ )

ေလးစားလ်က္

 ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ထူးဆန္းတဲ႔ သတင္း သုံးပုဒ္

၁ ။ ဘာသာျပန္ ညံ႔ဖ်င္း

အေမရိကန္ သမၼတ အိုဗားမား ရဲ႕ သမိုင္းဝင္ မိန္႔ခြန္းကို ဘာသာအသီး သီး ျပန္ဆိုရာမွာ ျမန္မာဘာသာျပန္က ျပန္ဆိုပုံ၊ ဝါက်ဖြဲ႔စည္းပုံ၊ ဝိဘတ္ ထားပုံ၊ သတ္ပုံ၊ ေခ်ာေမာျခင္း မရိွပုံ စသျဖင္႔ စသျဖင္႔ စသျဖင္႔ အလြန္ ညံ႔ဖ်င္း ေၾကာင္း ျမန္မာစာ တစ္လုံးမွ မတတ္သည္႔ အေမရိကန္တို႕က ေထာက္ျပ ေဝဖန္ေနၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ျမန္မာေတြကေတာ႔ သည္းခံတတ္သူမ်ား ပီပီ ဘာမွ မေျပာၾကပါ။

၂ ။ သူမ်ားတို႕ကို ေျပာေရာေပါ႔

နာမည္ႀကီး ( တအားႀကီးတာ ) တရားပြဲ တစ္ပြဲကေန အျပန္ မိတ္ကပ္ အ ထူးကၽြမ္းက်င္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္က စုပ္ တသပ္သပ္နဲ႔ ဒီလို ေျပာပါသတဲ႔

" သူူမ်ားတို႕ကို ေျပာေရာေပါ႔၊ မလုပ္တတ္ဘဲ ေလွ်ာက္လုပ္ေပးထားၾကတယ္၊ ဒါမ်ိဳးဆို........................... "

ဘယ္သူရဲ႕ မိတ္ကပ္ျပင္ဆင္မႈကို အားမလို အားမရျဖစ္လို႔ ေျပာတာလဲ ဆို တာေတာ႔ ဒီသတင္း ေရးျပီးခ်ိန္အထိ မသိရပါ။ ေရွ႕ဆုံးအတန္းမွာ ထိုင္႐င္း တရားနာေနတဲ႔ မင္းသမီးတစ္ေယာက္ကို ျမင္ျပီး ေျပာတာ ျဖစ္ေကာင္းပါရဲ႕ လို႔ ဗုဒၶဘာသာေတြက ဆုေတာင္းေနၾကပါသတဲ႔။

၃ ။ ေသာင္းေငြ လား နီလာေသာင္း လား

ျမန္မာ ႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရိွ ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ေယာက္နာမည္ကို ၾကည္႔ရာ သန္းေရႊ ( သခ်ၤာ အေရအတြက္ ၊ ရတနာ ၇ ပါး အမည္ ) သိန္းစိန္ ( သခ်ၤာ အေရအတြက္၊ ရတနာ ၇ ပါး အမည္ ) တူေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေနာက္တက္လာမယ္႔ ေခါင္းေဆာင္ဟာ ဒီပက္တန္အတိုင္း သြားမယ္ဆိုရင္ ေယာက်္ားျဖစ္က " ေသာင္းေငြ " အမ်ိဴးသမီးျဖစ္က " နီ လာေသာင္း " ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ခ်ဲဂဏန္း ပညာရွင္မ်ား အဖြဲ႔က ခန္႔ မွန္းေနၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။

 ဦးကိုေမာင္

Read more

ျမန္မာ႔ ေျပာင္းလဲေရးကို ေနာက္ေက်ာက ေထာက္ထားတဲ႔ ဓား ( သို႔ ) တ႐ုတ္

Ref :China: A hidden danger in Myanmar's reform
By JOSH GORDON

တစ္ပုဒ္လုံး ဘာသာျပန္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ မဆြဲေဆာင္ႏိုင္ပါဘူး။ ျမန္မာတိုင္း(စ္) ၊ ၊ ဟိုႏိုလူလူ သတင္းစာ တို႔မွာ ေဖာ္ျပျပီးသားပါ။

သူ႕ေဆာင္းပါးက အမ်ားအားျဖင္႔ ျပည္သူ႕ သေဘာထားေတြကို ေလ႔လာျပီး ေရးထားတာဆိုေတာ႔ အားလုံးလိုလိုက သိျပီးသားေတြ ျဖစ္ေနေတာ႔  ျမန္မာေတြအတြက္ သိပ္ မထူးဆန္းသလို ျဖစ္သြားေပမယ္႔ ကမၻာ႔ အတြက္ေတာ႔ ေကာင္းပါတယ္။  ျပည္သူ႕ သေဘာထားကို ရာႏႈန္းျပည္႔ နီးပါး ျမင္ေအာင္ ၾကည္႔ေပးသြားတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူး တင္စရာေကာင္းပါတယ္။

သူ႕ေကာက္ခ်က္က ျပည္သူ႕သေဘာအရဆိုရင္ တ႐ုတ္ေပၚလစီနဲ႔ တ႐ုတ္ စီးပြားေရးေတြ ျမန္မာျပည္မွာ မ်က္ႏွာသာ အေပး မခံရဘူး။ အေမရိကန္နဲ႔ နီးေလေလ တ႐ုတ္နဲ႔ ေဝးသြားေလေလ ခံစားခ်က္ တ႐ုတ္ေတြမွာ ရိွေနမယ္။ ျမန္မာ႔ ေျပာင္းလဲေရးမွာ အေမရိက လိုသလို တ႐ုတ္ အာစီယံ လည္း လိုတယ္။ ဒါကိုေထာက္ျပျပီး အိုဗားမားကို ေဆာင္းပါးရွင္က တာဝန္ႏွစ္ခု ေပးထားခဲ႔တယ္။

၁ ။ အေမရိက နဲ႔ နီးတိုင္း တ႐ုတ္နဲ႔ ေဝးသြားမဟုတ္ဆိုတာ တ႐ုတ္ေတြ သိေနပါေစ၊
၂ ။ ျမန္မာ႔ ေျပာင္းလဲေရးမွာ တ႐ုတ္နည္းလမ္းတခ်ိဳ႕ကို ေမြးစားျပီး ( win-win situation ) အေျခအေနေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစာပါ ဆိုတာပါဘဲ။  ။

ျငင္းမရတဲ႔ အခ်က္က တ႐ုတ္နဲ႔ ကင္း မရဘူး။ အေမရိကနဲ႔ ဥေရာပတို႔ေတာင္ စီးပြားေရးဆက္ဆံမႈေတာ႔ လုပ္ေနရမွာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ သူတို႔ကလူလားေျမာက္ျပီးသားေတြဆိ

ုေတာ႔ အတူတူေပါင္းေနေပမယ္႔ တ႐ုတ္ အက်င္႔ဆိုးေတြကို ရေအာင္ ေရွာင္ႏိုင္တယ္။
က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြ။ အဲဒီ အက်င္႔ဆိုးေတြ ကူးစက္လာမွာ ေသခ်ာတယ္။ ( စစ္တပ္ထဲ ကူးသြားလို႔ ဒီေလာက္ အၾကာႀကီး ခံလိုက္ရတာ )

ဒီမွာ အက်င္႔ဆိုး ဆိုတာ
၁ ။ လူသားတန္ဖိုးကို အသိအမွတ္ မျပဳတာ ( ကြန္ျဖဴးရွပ္ ႏိုင္ငံသားေတြ အစိုးရ ေ႐ြးခြင္႔ မရရွာၾကေသးဘူး )
၂ ။ သဘာဝတန္ဖိုးကို အသိအမွတ္ မျပဳတာ ( ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး ဘာ ျဖစ္ျဖစ္ ဓာတ္ေငြ႔ရရင္ ျပီးေရာ )
ဒါေတြကို ေျပာတာ။ ဒါဆို လာမယ္႔ ႏွစ္ ၅၀ နဲ႔ ၁၀၀ ေလာက္မွာ စစ္မျဖစ္ရဘဲ စစ္တလင္းျပင္ႀကီးလို က်န္ရစ္ခဲ႔လိမ္႔မယ္။

ဟိုတုန္းက ရြာေတြမွာ လွည္းျပိဳင္ပြဲေတြ လုပ္တတ္ၾကတယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ္႔ လွည္းျပိဳင္ပြဲေတြ လုပ္တိုင္း လူေတြ၊ လွည္းေတြ၊ ႏြားေတြ အမ်ားႀကီးလာေတာ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ယာခင္းေတြအားလုံး ပ်က္စီးက်န္ရစ္ခဲ႔တယ္။
ေနာက္ပိုင္း ပါးနပ္တဲ႔ရြာေတြက လွည္းျပိဳင္ပြဲေတြ လက္ခံျပီး မက်င္းပၾကေတာ႔ဘူး။ ကိုယ္႔လယ္ ကိုယ္႔ယာ မဟုတ္ေတာ႔ အပ်က္အစီး နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြးလည္း မရွိၾကဘူး။

မတတ္ႏိုင္ဘူး ဗ်ာ၊ ေတာသားဆိုေတာ႔ ေတာ ဥပမာပဲ ေပးတတ္တယ္။ တရုတ္နဲ႔ေပါင္းရတာက လွည္းျပိဳင္ပြဲေတြ ဒိုင္ခံ က်င္းပေပးေနရသလိုပဲ။
စီးပြားရွာတာျခင္းတူရင္ အေနာက္လူ အမ်ားစုက အက္သစ္ရွိတယ္။ အပ်က္အစီး နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြးရွိတတ္ၾကတယ္။

တ႐ုတ္ စီးပြားေရး ပါဝါ ရိွတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ ပါဝါက ရာစု ဘယ္ႏွစု စစ္တန္းဝင္ခဲ႔ျပီလဲ။ စာေမးပြဲ ဘယ္ႏွႀကိမ္ ေအာင္ခဲ႔ျပီးျပီလဲ။
တစ္ကမၻာလုံးက အစိုးရေတြ၊ ျပည္သူေတြ လူလားမေျမာက္ေသးရင္ ဒီ ( လူသားတန္ဖိုးကို အသိအမွတ္ မျပဳတဲ႔ ) တ႐ုတ္ ေပၚလစီလည္း ပန္းပန္ေနဦးမွာပဲ။

ေျပာေသးတယ္ ဒါကိုပဲ  မဲရစ္တို ကရက္တစ္ တဲ႔။
ဘယ္ကလာ မဲရစ္တို ကရက္တစ္ရမွာလဲ။ ဒီမိုကေရစီ မရွိတာ၊ ဒီမိုကရက္တစ္ မျဖစ္တာကို လူၫံ႔ေတြ ယုံေအာင္ " မဲရစ္တို ကရက္တစ္ " လို႔ ေျပာင္းျပီး သုံးထားတဲ႔ ေဝါဟာရ။

ဒီမိုကရက္တစ္ ျဖစ္တယ္ ဆုိတဲ႔ေနာက္ မဲရစ္တို ကရက္တစ္ လည္း ျဖစ္ေနျပီ။
သခ်ၤာ ေဖာ္ျမဴလာနဲ႔ေျပာရင္ ဒီမိုကေရစီ is larger than မဲရစ္တို ကေရစီ ပဲ။ အူတူတူ အတတ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ေပါေတာေတာလူ သမၼတ မျဖစ္ဘူး။
ဟားဘတ္ ဘြဲ႔ရေတြ သူေသ ကိုယ္ေသ ေဆာ္မွ ရတယ္။ လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္ စည္းရုံးရည္ ရိွမွရတယ္။ ဒါကို  မဲရစ္တို ကေရစီ မေခၚရင္ ဘာကို ေခၚၾကမွာလဲ။

ဒါေပမယ္႔ တ႐ုတ္က ေၾကာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကမၻာမွာ အူ တူတူ အစိုးရေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။ သူတို႔နဲ႔ ေပါင္းမွာ။
ကမၻာမွာ အူ တူတူ အစိုးရေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။ မယုံရင္ နယ္ျခားေလး ေက်ာ္ျပီး ၾကည္႔လိုက္။
တကယ္က ဒီမိုကေရစီ နဲ႔ နီးေလေလ ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ ေဝးေလေလ။

အေမရိကန္နဲ႔ နီးေလေလ တ႐ုတ္နဲ႔ ေဝးသြားေလေလ က တကယ္ဆို ( ဖြင္႔ေျပာလု႔ိ မေကာင္းေပမယ္႔ ) မဆိုးဘူး  ။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

အယူမသည္းသူမ်ား

( အေနာက္ ႏိုင္ငံသားေတြ အယူသည္းခ်က္ကေတာ႔ ( ၁၃ ) ဂဏန္းဆို ေသမေလာက္ ေၾကာက္တယ္ )

ပထမလူ    ။  ။  အဲသလို အယူသည္းတာေတြကို ငါေတာ႔ လုံးဝ အယုံအၾကည္ မရိွဘူး။ ဒါေတြကို ယုံၾကည္ရင္ ကံ ဆိုးတတ္လြန္းလို႔။
ဒုတိယလူ   ။  ။ ေထာက္ခံတယ္၊ ငါတု႔ိ ေဗဒင္ဆရာကလည္း ဒါေတြကိုမယုံၾကည္ဖို႔ အၿမဲသတိေပးတယ္။ နားမေထာင္လို႔ကေတာ႔ တစ္ခုခု ျဖစ္ေတာ႔တာပဲ။
တတိယလူ ။   ။ အတိအက်ပဲ။ ငါတု႔ိ ဘိုးဘိုးကလည္း အၿမဲေျပာတတ္တယ္။ ဒါေတြကို သိပ္ယုံၾကည္ရင္ ယၾတာေခ်တာေတာင္ မရတတ္ဘူး တဲ႔။

အယူမသည္းတဲ႔ လူ သုံးေယာက္ သေဘာတူညီမႈ ရသြားၾကတယ္။

( ၁၃ ) ဂဏန္း ေလးဟာ အယူသည္းတဲ႔ အေနာက္ ႏိုင္ငံသားေတြၾကားမွာ မ်က္ႏွာမရသလုိ  အယူမသည္းတဲ႔ ျမန္မာေတြၾကားမွာလည္း မ်က္ႏွာမရ ရွာဘူး။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ေအာင္႔သက္သက္ ဒီမက္တီယို

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ရာသီကို ျပန္ၾကည္႔ရင္...........
မန္ယူက ခ်န္ပီယံဘြဲ႔ မန္စီးတီးကို အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ လႊဲေပးလိုက္ရတယ္။
ခ်ယ္လ္ဆီးက သမိုင္းဝင္ ဥေရာပ သရဖူ ေဆာင္းခဲ႔တယ္၊ FA ဖလား ရခဲ႔ တယ္။

ဒီ တစ္ပတ္ ဆယ္ရက္ကို ျပန္ၾကည္႔ရင္ ပရီးမီးယာလိဒ္မွာ ခ်ယ္လ္ဆီး ရွဳံး တယ္၊ မန္ယူ ရွဳံးတယ္။
ခ်န္ပီယံ လိဒ္မွာလည္း ခ်ယ္လ္ဆီး ရွဳံးတယ္၊ မန္ယူ ရွဳံးတယ္။ ေျပာစ႐ာ ရွိ တာက မန္ယူက အုပ္စုတက္ဖို႔ ေသခ်ာျပီးသား။ ဒါပါပဲ။

ဒါေပမယ္႔ ဖာဂူဆန္က သူ႕ ဂုဏ္ျပဳ ႐ုပ္တုဖြင္႔ပြဲ ေစာင္႔ေနခ်ိန္ ဒီမက္တီယို ကေတာ႔ အလုပ္ျပဳတ္သြားတယ္၊ ( စကတ္လည္း မဝတ္ရဘဲနဲ႔ )
တကယ္ဆို လာမယ္႔ပြဲ အိမ္ကြင္းမွာ မန္စီးတီးကိုႏိုင္ရင္ ပရီးမီးယာလိဒ္ ဇယားထိပ္ တက္ခြင္႔ရေသးတယ္။

ခ်ယ္လ္ဆီး အကူးအေျပာင္းကာလကို ၾကည္႔ေတာ႔ မ႑ိဳင္ သုံးခြ မွာ ဒေရာ႔ ဘာ မရွိေတာ႔ဘူး။ လမ္းပတ္ ေနရာ ေပ်ာက္ေနတယ္။
ဂၽြန္တယ္ရီက က်ိဳးလိုက္၊ အပယ္ခံရလိုက္နဲ႔ ကြင္းထဲမွာ မရွိတာမ်ားတယ္။ သူတို႔ သုံးေရာက္ေနရာေတြက ေရွ႕တန္း၊ အလယ္တန္း၊ ေနာက္တန္း။ မွ်ေနတယ္။

ဒီႏွစ္ တက္လာတာက မက္တာ၊ ေအာ္စကာ နဲ႔ ဟားဇာ႔ဒ္။ သုံးေယာက္စလုံးက တိုက္စစ္ ကြင္းလယ္။
လမ္းပတ္က မသိသာေပမယ္႔ ဒေရာ႔ဘာေနရာက ဗလာ။ တယ္ရီက မလာေသးဘူး။
စတီဗင္ ဂ်ရတ္ မိုင္းနပ္ ( _ ) ဖနန္ဒိုက ေပါင္ သန္း ၅၀ တကယ္ေရာ တန္ လို႔လား။ ေအဗရာ မိုဗစ္ေလာက္ ခ်မ္းသာရင္ေတာ႔ တစ္မ်ိဳးေပါ႔။

ဒီမက္တီယို ကို အစားထိုးဖို႔ ရာထား ထားတာက ဘင္နီတက္ဇ္၊ လစ္ဗာပူးရဲ႕ နန္းက် ဘုရင္၊ ဖနန္ဒို ရဲ႕အထာကိုသိတဲ႔ နည္းျပမို႔။
ကစားသမား ပုံစံခြက္ထဲ နည္းျပ ဝင္ရမလား၊ နည္းျပ ပုံစံခြက္ထဲ ကစားသ မား ဝင္ရမလား။ ေအဗရာ မိုဗစ္ပဲ သိမယ္။
ျပီးေတာ႔ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္ ႏွင္းဆီခိုင္ ဘာစီလိုနာ ရဲ႕ ရီေဗာ္လူးရွင္း နစ္တ္ ဂြာဒီ ယိုလာ။
ပူယိုး၊ ရွဗီ+အယ္နီယက္စတာ၊ မက္စီမပါဘဲ ဂြာဒီယိုလာလည္း ဒီေလာက္ ႀကီး လက္စြမ္း မထက္ေလာက္ဘူး၊ သိပ္ မထင္ပါနဲ႔။
ပူယိုး၊ ရွဗီ+အယ္နီယက္စတာ၊ မက္စီ တို႔နဲ႔ ဘာစီလိုနာ ဟာ ဂြာဒီယိုလာ မရွိလည္း လာသမွ် ဥေရာပ ႏြားရိုင္းေတြကို အႏုပညာပါပါ သတ္ေနတာပဲ။

အေမရိကန္ေတြက စီးပြားေရး သမားေတြဆိုေတာ႔ ဖာဂူဆန္ရဲ႕ ေဈးကြက္ကို သိတယ္။
ေအဗရာ မိုဗစ္က ေရနံ တန္ဖိုးကိုသိေနေတာ႔ နည္းျပတန္ဖိုး မသိႏိုင္တာ လည္း ျဖစ္မယ္။
စိတ္ဝင္စားရင္ ဒီမက္တီယိုလည္း ကလပ္ သိပ္ရွားမယ္ေတာ႔ မထင္ဘူး။ သူ လည္း ဥေရာပ သရဖူနဲ႔ပဲေလ။
နည္းနည္းေတာ႔ ေအာင္႔သက္သက္ေပါ႔။ ။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ေယာက်္ားလား မိန္းမလား

အိႏၵိယက Pinki Pramanik က ေယာက်္ား စစ္စစ္ႀကီးပါ။ ဒါေပမယ္႔ အာရွ အားကစားျပိဳင္ပြဲေတြမွာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပဲ ဝင္ျပိဳင္လို႔ ဆု တံဆိပ္ေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ရျပီးပါျပီ။
သူ႕ ျပိဳင္ဖက္  မိန္းကေလး အားကစားသမားေတြက  ေယာက်္ား စစ္စစ္ႀကီးနဲ႔ ဝင္ျပိဳင္ရမွေတာ႔ ႐ွဳံးမွာေပါ႔ လို႔ ကြန္ပလိန္းေတြ တက္လို႔ ေဆးပညာရွင္ေတြ စစ္ေဆးေတာ႔မွ သူ  ေယာက်္ား ဆိုတာ သိရပါေတာ႔တယ္။
ဒီေတာ႔ သူက မိန္းကေလးပါ၊ ေသာက္ေနတဲ႔ ေဆးေတြေၾကာင္႔ ေယာက်္ား ပုံ ေပါက္ေနတာလို႔ ေျပာပါတယ္။ ယုံခ်င္ယုံ၊ မယုံခ်င္မယုံၾကနဲ႔ေပါ႔။

ေနာက္တစ္ေယာက္က Kineshma, Ivanovo, Russia. က အသက္ ၄၄ ႏွစ္ အ႐ြယ္ရႇိ Vladimir Fomin ဆိုသူပါ။ သူက သခ်ၤာ ဆရာ။ စာသင္ခန္းထဲမွာ စကတ္ဝတ္လာလို႔ အလုပ္ ျဖဳတ္ခံလိုက္ရတယ္။
 မိန္းကေလးေတြ  ေယာက်္ားေဘာင္းဘီ ဝတ္ရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘဲ  ေယာက်္ားက မိန္းကေလး စကတ္ဝတ္မွ ဘာလို႔ အလုပ္ ျဖဳတ္ခံရတာလဲ၊ မတရားဘူး လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဒီ မတရားမႈကို တိုက္ဖ်က္ဖို႔ ဒီေန႔က စ ျပီး စကတ္ပဲ ဝတ္ေတာ႔မယ္လို႔ သူက ေၾကျငာပါတယ္။
သူ႕ကို ေထာက္ခံဖို  ေယာက်္ားမ်ား စကတ္ ဝတ္ေရး အသင္း ဆုိျပီး အမ်ိဳးသား တခ်ိဳ႕က စတင္ စည္း႐ုံးေနၾကပါတယ္။ စိတ္ဝင္စားတဲ႔ အမ်ိဳးသားမ်ား  စကတ္ဝတ္ရင္း Vladimir Fomin  ကို အားေပးႏိုင္ၾကပါတယ္။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ေရေပၚဆီ ( ၁ း ၂ )

ေမး။          ။ အရည္အခ်င္းအေၾကာင္း ေျပာေနေပမယ့္ စကၤာပူက တစ္ပါတီထဲကပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေတာ့ ပီေအပီ တစ္ပါတီက သက္မွတ္တဲ့ အရည္အခ်င္းပဲ ျဖစ္ေနေတာ့မွာေပါ့။
ေျဖ။          ။ ဒါဆုိလည္း အရည္အခ်င္း ရွိသူေတြ ရေအာင္ ရွာလုပ္ၾကေလ။ စိန္ေခၚပါတယ္။ ပီေအပီအမတ္ေတြကလြဲၿပီး ဦးေႏွာက္ရွိတာဆုိလုိ႔ ပါလီမန္က လ်ာထားထားတဲ့ အမတ္ေလာင္းေတြပဲ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ငါတုိ႔ထဲ ဝင္ခုိင္းဖုိ႔ စဥ္းစားေသးတယ္။ ေနာက္မွ လက္ေလွ်ာ့လုိက္ရတာ။ သူတုိ႔ လူထုနဲ႔ ခံစားခ်က္ တူ၊ မတူ မေသခ်ာလုိ႔။

ေမး။          ။ ထိပ္တန္းရာထူးေတြအတြက္ ယွည္ၿပိဳင္မႈ ပုိၿပီး ျပင္းထန္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ ႏုိင္ငံေရး ယွည္ၿပိဳင္မႈလည္း စကၤာပူထက္ ပုိၿပီး ျပင္းထန္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္မလား။
ေျဖ။          ။ တုိ႔မွာ လူဦးေရ သုံးသန္းရွိတယ္။ ရာထူးႀကီးႀကီးခုံေတြေပၚမွာ ထုိင္ဖုိ႔ လူေတာ္ေတြ ဘယ္သြားၿပီ ရွာၾကမွာလဲ။ တီမာဆက္ အမွဳေဆာင္ဒါ႐ုိက္တာ ဟုိခ်င္း (Ho Ching) က ေျပာတယ္။ သူ အနားယူဖုိ႔ အခ်ိန္သင့္ၿပီတဲ့။ အဲ့ဒီရာထူးကုိ ဘယ္သူ ဆက္ခံမလဲ။ အဲ့သေလာက္ စီမံခန္႔ခြဲစရာမ်ားတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးကုိ ဝင္ၿပီး ေနရာယူႏုိင္တဲ့လူ အဲ့ဒီအဖြဲ႔ထဲမွာ အဆင္သင့္ မရွိဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒီရာထူးကုိ ဆက္ခံဖုိ႔ တီမားဆက္နဲ႔ မဆုိင္တဲ့ အျပင္ဘက္ကုိ ထြက္ရွာယူရတယ္။

       Singtel ကုိလည္းၾကည့္။ ငါ့သား (စီးအီးအုိေဟာင္း Lee Hsien Yang) က ေျပာတယ္။ သူ ထြက္ေတာ့မယ္တဲ့။ ကံေကာင္းလုိ႔ သူ႔ေနရာ ဆက္ခံမယ့့္ ခြ်ာေဆာက္ကုန္း (Chua Sock Koong) က မဆုိးလွဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ အရည္အခ်င္းမီတဲ့ ေခါင္းေဆာင္က ရွားတယ္။

       တ႐ုတ္ျပည္အတြက္ သံအမတ္ ခ်င္ဆက္႐ုန္း (Chin Siat Yoon) ကုိ အစားထုိးဖုိ႔ တုိ႔မွာ လူ မရွိေသးဘူး။ သူက "သူ႔အတြက္ လုံေလာက္ၿပီ" လုိ႔ ေျပာတယ္။ တ႐ုတ္ဘာသာနဲ႔ ဘြဲ႔ရၿပီး တ႐ုတ္၊ အဂၤလိပ္ ႏွစ္ဘာသာ ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ေျပာႏုိင္တဲ့လူ၊ လူေတြနဲ႔ ဘယ္လုိဆက္ဆံရမယ္ဆုိတာ သိတဲ့လူ အင္ဆာ မ်င္လာ (Ng Ser Miang)။ အုိလံပစ္ေကာ္မတီအတြက္ သူ႔ကုိ ေပးလုိက္ရျပန္ေရာ။

       တ႐ုတ္ျပည္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ခန္႔ေတာ့မယ္ဆုိရင္ အဲ့ဒီရာထူးအတြက္ သုံးေလးေယာက္ လ်ာထားလုိ႔ ရတယ္။ အားလုံးဟာ သူမသာ ကုိယ္မသာေတြခ်ည္းပဲ။ သူတုိ႔ လူဦးေရက 1. 3 ဘီလီယံေလ။ ပီကင္းတကၠသုိလ္က ပယ္ခ်လုိက္တဲ့ ေက်ာင္းသားက တုိ႔တကၠသုိလ္မွာ ပထမကလပ္မွာ (ပထမတန္းစားအဆင့္မွာ) ရွိတယ္။

ေမး။          ။ အဲ့သလုိဆုိရင္ ေမးစရာရွိလာတာက ေခါင္းေဆာင္ေရြးခ်ယ္တဲ့ေနရာမွာ တ႐ုတ္က ယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၿပီး စကၤာပူက အဲ့သလုိ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အားၿပိဳင္မႈ မရွိလုိ႔ေကာ ေျပာလုိ႔ မရႏုိင္ဘူးလား။
ေျဖ။          ။ သိပ္ၿပီး ထူးျခားတယ္လုိ႔ မထင္ဘူး။ ငါတုိ႔နဲ႔ယွဥ္ရင္ မဲရစ္တုိကရက္တစ္ (Meritocratic) ကိစၥမွာ တ႐ုတ္ျပည္က ငါတုိ႔ထက္ ပုိၿပီး ေရြးေသးတယ္။ သူတုိ႔က ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၿပိဳင္စရာမလုိဘူး မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔က အီးက်ဴကိစၥကုိ အေလးမထားဘူး။ တုိ႔က ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၿပိဳင္၊ ႏုိင္ေအာင္လည္း လုပ္ႏုိင္တဲ့ လူေတြကုိ ေရြးယူရတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ဖုိ႔ (အုိင္က်ဴနဲ႔ အီးက်ဴ) ဒီအရည္အခ်င္းႏွစ္ရပ္စလုံး လုိအပ္တယ္။ ပထမ ဝင္ၿပိဳင္တယ္။ မႏုိင္ဘူး။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မွာ မဲဆႏၵနယ္နဲ႔ ပုိၿပီး နီးစပ္ေအာင္ေအာင္၊ ဝင္ၿပိဳင္တယ္၊ ႏုိင္လုိက္တယ္။ ဒါဆုိရင္ တန္ဖုိးက က်သြားတယ္။ ကုိယ္က အရင္ လက္ဦးမႈယူၿပီး လူထုနဲ႔ ဘယ္လုိ ဆက္ဆံရရတယ္ဆုိတာ ႀကိဳသိထား၊ ေလ့လာထားမွ ေကာင္းတာ။

       ထုိ႔စနစ္က ထုိ႔ေရြးထားတဲ့လူကုိ ေရြးေကာက္ပြဲထဲ ထုိးထည့္ေပးလုိက္တာပဲ။ သူတုိ႔ ႏုိင္ေအာင္ မစည္း႐ုံးႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ေဘးဖယ္ထားလုိက္တာပဲ။ ကုိယ္ပုိင္အလုပ္ေတြမွာက ေရြးေကာက္ပြဲဝင္စရာ မလုိဘူး။ အထက္လူႀကီးက သေဘာက်တယ္ဆုိရင္ ၿပီးၿပီ။ တ႐ုတ္ျပည္မွာက အဲ့ဒီအတုိင္း။

Suzhou မွာ ငါတုိ႔နဲ႔ အတူတူ အလုပ္လုပ္ၿပီး ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ လူေတြဆုိရင္ ျပည္နယ္အစုိးရေတြမွာ ရာထူးႀကီးႀကီးေတြ ရေနၾကၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲ မရွိဘူး။ မင္းစြမ္းရင္ မင္းရၿပီပဲ။

ေမး။          ။ သာမန္အရပ္သား စကၤာပူရီးယန္းေတြဆုိရင္ ပီေအပီရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္မႈကုိ အျမတ္တႏုိး ရွိေနၾကပါလ်က္နဲ႔ကုိ ပီေအပီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေရြးခ်ယ္တဲ့ပုံစံက ထိပ္သီးေရေပၚဆီေလးထဲကပဲ ေရြးေကာက္ေခၚသြားတယ္လုိ႔ ခံစားၾကရတယ္။ အေရြးခံရတဲ့ လူေတြဟာ ေနာက္ခံဘက္ဂေဒါင္း ေကာင္းေကာင္း ရွိရမယ္၊ ထိပ္တန္းေက်ာင္းေတြမွာ စာသင္၊ စေကာလားဆုေတြရ၊ နာမည္ႀကီး တကၠသုိလ္ႀကီးေတြက ဘြဲ႔ရ၊ ဒါမ်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ေနတယ္။
ေျဖ။          ။ အဲ့ဒီအေတြးကေတာ့ လုံးဝ အူေၾကာင္ေၾကာင္ အေတြးပါကြာ။ သူတုိ႔ နားမလည္ၾကဘူး။ ေခါင္းေဆာင္မႈစြမ္းရည္ဆုိတာ အရည္အခ်င္းစုံ ရွိေနရမယ္။ ေခါင္းေဆာင္သူဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရးသမား၊ စီအီးအုိ၊ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘက္စုံကေန အရည္အခ်င္း ရွိေနရမယ္ဆုိတာ တုိ႔ အေတြ႔အႀကံဳေတြက တျဖည္းျဖည္း သင္ေပးခဲ့ၿပီးသားပါ။

       တကယ္တမ္းကေတာ့ကြာ ... ဘယ္လုိပဲ စစ လုပ္အားတန္ဖုိး မဲရစ္တုိကရက္တစ္ ဘယ္လုိပဲ က်င့္သုံးက်င့္သုံး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူတန္းစားအလႊာက အမ်ိဳးစုံျဖစ္ၿပီး ကြဲျပားသြားတာပါပဲ။

       ပညာတတ္သြားတဲ့သူက တတ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူလုိ ပညာတတ္နဲ႔ပဲ လက္ထပ္လုိက္တယ္။ ကေလးေတြ ရလာျပန္ေတာ့ သူတုိ႔ကေလးေတြက ျမက္ရိတ္သမား ကေလးေတြထက္ ပုိေတာ္ဖုိ႔ မ်ားတာေပါ့။ အလုပ္ၾကမ္းသမားေတြရဲ႕ ကေလးတုိင္း ထူတူတူေလးေတြလုိ႔ ငါေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ မြဲေျခာက္ေျခာက္အေရာင္ ျမင္းႏွစ္ေကာင္က ျမင္းျဖဴေလးေမြးဖုိ႔ဆုိတာ ေတာ္ေတာ္ ခက္ခဲပါတယ္။ အထီးေရာ အမေရာ ျမင္းျဖဴေတြဆုိရင္ မင္းမွာ ျမင္းျဖဴေလးရဖုိ႔ ရာခုိင္ႏႈန္း ပုိမ်ားတာေပါ့။

       လူေတြၾကားမွာ ဒီစကားမ်ိဳး သိပ္ေျပာလုိ႔ မေကာင္းဘူးကြ။ ျမင္းျဖဴမဟုတ္သူေတြက သူတုိ႔ကုိ သိကၡာခ်တယ္လုိ႔ ထင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါက အမွန္တရားပဲ။

ေမး။          ။ ေရေပၚဆီကိစၥ၊ မ်ိဳး႐ိုးဗီဇကိစၥေတြ ေဘးထားၿပီး အခုလက္ရွိ ဒီဂရီေတြဘာေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္္ခ်ိန္မွာ ဒီလုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြကလည္း တစ္ျခားပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ႔ ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္းေတြ တူေနတာ ျဖစ္ေနမွာမ်ိဳး မစဥ္းစားမိဘူးလား။
ေျဖ။          ။ စကၤာပူအေၾကာင္း ေျပာၾကစတမ္းဆုိရင္ ကေလးအားလုံး ပညာေရးမူအတုိင္း သင္ၾကားၾကရတယ္။ ျခားနားခ်က္က သူတုိ႔ ဘယ္တကၠသုိလ္ကုိ သြားၾကသလဲ၊ စကၤာပူမွာပဲလား။ ႏုိင္ငံျခားတကၠသုိလ္ကုိလား။ ဘယ္ ဘာသာရပ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ၾကသလဲ၊ ဘယ္လုိ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေနထုိင္ခဲ့ၾကသလဲ၊ ဘယ္လုိအေတြ႔အႀကံေတြ ရခဲ့ၾကသလား ဆုိတာပဲ။

       ျပင္သစ္က အထက္တန္းလႊာေတြဆုိရင္လည္း ပညာသင္တဲ့ေက်ာင္း အတူတူပဲ။ အားလုံံး ႏုိင္ငံေတာ္က စစ္တဲ့ စာေမးပြဲ ေျဖၾကရတယ္။ အဲ့ဒီအထဲက အေတာ္ဆုံးေက်ာင္းသားေတြပဲ 'The grandes e'coles' ကုိ တက္ခြင့္ရတယ္။ (ထိပ္တန္းပညာရွင္၊ အလုပ္မား၊ သိပၸံပညာရွင္ေတြ ေမြးထုတ္ေပးရာ တကၠသိုလ္)

       ဂ်ာမန္ေတြဆုိရင္လည္း အတူတူပဲ။ 'The German General Staff' ကုိ တက္ၾကတယ္။ သူတုိ႔က ဂ်င္နရယ္ဂ်ာမန္စတပ္ဖ္ကုိ ဘယ္ေလာက္ ယုံၾကည္ထားသလဲဆုိရင္ အဲ့ဒီက ဆင္းလာတဲ့ လူတုိင္းဟာ တစ္ေယာက္ခ်င္း ဘယ္သူ႔ကုိမဆုိ အစားထုိးလုိ႔ ရတယ္တဲ့။

    ဂ်ပန္မွာလည္း တုိက်ိဳတကၠသုိလ္ဟာ ထိပ္သီးပဲ။ တ႐ုတ္ျပည္မွာဆုိရင္လည္း အေတာ္ဆုံး ေက်ာင္းသားေတြက ပီကင္းတကၠသုိလ္ (သုိ႔) က်င္ဝွါတကၠသုိလ္ကုိ ရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတာပဲ။ အဲ့ဒီတကၠသုိလ္ ႏွစ္ခုမွာ မမီေတာ့မွ ဖူဒန္ (Fudan) ကုိ သြားၾကတယ္။

       အားလုံးနဲ႔ မတူတာကေတာ့ အေမရိကပဲ။ သူတုိ႔မွာက West Cost ရွိတယ္။ Midwest ရွိတယ္။ South, North, East Cost ရွိတယ္။ ေရွးတုန္းကေတာ့ East Cost ကုိ သြားတာမ်ားတယ္။ အခု သူတုိ႔မွာ Stanford ရွိတယ္။ Texas ရွိတယ္။ Northwestern စတာေတြ ရွိတယ္။ သူတုိ႔မွာ မတူတဲ့ တကၠသုိလ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ရွီကာဂုိမွာ Milton Friendman ဆုိရင္ ဟုိတုန္းက အထင္ကရ စီးပြားေရးတကၠသုိလ္ပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဟားဗက္ ရွိတယ္။ တကၠသုိလ္ေတြက ႏုိင္ငံအႏွံ႔အျပားမွာ ရွိတယ္။ ငါထင္တာကေတာ့ အေတြးအေခၚေတြ မတူေအာင္ တမင္တကာကုိ ခြဲပစ္လုိက္တာလုိ႔ ထင္တာပဲ။

ေမး။          ။ "ငါေတာ့ ႏုိင္ငံေရးထဲ မဝင္ခ်င္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးထဲ ဝင္ၿပီး ပီေအပီထဲ ပါသြားရင္ သူတုိ႔ ေတြးေခၚသလုိ ငါလည္း လုိက္ၿပီး ေတြးေခၚေနရမယ္။ သူတုိ႔နဲ႔ ဆန္႔က်င္ျပန္ရင္လည္း သက္တမ္းရွည္ဖုိ႔ မလြယ္ဘူး" လုိ႔ ေျပာၿပီး ႏုိင္ငံေရးထဲလည္း ဝင္ၿပီးေရာ တကယ္ ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားတဲ့ လူေတာ္ေတြေရာ ရွိပါသလား။
ေျဖ။          ။ ဒါကေတာ့ အမွားႀကီးပါ။ ေရမြန္လင္းဆုိရင္  ဘာမွ ကန္႔သက္တာ မခံရပါဘူး။ မယုံရင္ သူ႔ကုိ ေမးၾကည့္ပါ။ တုိ႔က ဖိအားေပးလုိ႔ သူ႔အျမင္ေတြ ေျပာင္းသြားသလားလုိ႔။ ၿပီးေတာ့ ဗီဗီယံ ဗလဘရစ္ရွနန္။ သူ႔ကုိ တာဝန္တစ္ခု ေပးလုိက္တယ္ဆုိရင္ သူယုံၾကည္သလုိ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔သူ ေျဖရွင္းသြားတာပဲ။

ေမး။          ။ ႏုိင္ငံေရးထဲ ဝင္လာဖုိ႔ တခ်ိဳ႕ကုိ ပထမဆုံး ေျပာတဲ့အခါ ဒါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္လုိ႔ စိုးရိမ္စိတ္ မျဖစ္မိဘူးလား။
ေျဖ။          ။ မျဖစ္ပါဘူး။ သူတုိ႔စိတ္ထဲမွာ ရွိေနတာက "ငါေတာ့ လက္ရွိအေနအထားအေပၚ ေက်နပ္တယ္။ ေနာက္ေလးႏွစ္ဆုိရင္ ငါ့ကေလးေတြ အရြယ္ေရာက္လာၿပီး တကၠသုိလ္တက္ၾကရေတာ့မယ္" ဒါပဲ သူတုိ႔စိတ္ထဲမွာ ရွိတယ္။

       လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ငါးႏွစ္၊ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္တုန္းက သူ Wuthenlan မွာ ရွိေနစဥ္ ခုကြန္ဝွီး (Koh Boon Hwee) ကုိ စည္း႐ုံးခဲ့ဖူးတယ္။ သူရယ္၊ ဂုိေခ်ာက္ေတာင္ရယ္နဲ႔ ေန႔လည္စာ အတူစားရင္း ေျပာခဲ့တာ။ သူက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာတယ္ "ကြ်န္ေတာ္က ေကာ္ပုိရိတ္ေခါင္းေဆာင္ပဲ ျဖစ္ခ်င္တာ" တဲ့။ သူေျပာသလုိပဲ သူ လုပ္သြားတာပဲ။ အဲ့ဒါ သူ႔ေရြးခ်ယ္မႈေလ။ သူဆုိရင္ ဝန္ႀကီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ ေနာက္က်သြားၿပီ။ မဲဆႏၵနယ္ေျမေတြကိုသြား၊ လူထုနဲ႔ ေတြ႔ဆုံစကားေျပာ စတာေတြ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးက သုံးဆယ္ေက်ာ္ ေလးဆယ္ျပဴစ (ေလးဆယ္ဝန္းက်င္) ေလာက္ကစမွ အဆင္ေျပတယ္။ အသက္ငါးဆယ္နား ကပ္သြားရင္ ေျပာင္းလုိ႔ မရေတာ့ဘူး။

ေမး။          ။ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ရာမွာ လူတုိင္းကုိၾကည့္ၿပီး ေရြးခဲ့တယ္ဆုိတာ ေသခ်ာရဲ႕လား။ ဥပမာ ... မစၥတာလီနဲ႔ သေဘာထားျခင္း လုံးဝ မတုိက္ဆုိင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ဆုိပါေတာ့ ...
ေျဖ။          ။ သေဘာတူ၊ မတူဆုိတာက စဥ္းစားရမယ့္ကိစၥထဲ မပါပါဘူး။ မင္းဆီမွာ ဘာေတြရွိသလဲ။ ရွိရင္ ငါတုိ႔က ေတြ႔ၿပီး စဥ္းစားမွာပဲ။ မင္းက ငါတုိ႔နဲ႔ သေဘာထားျခင္း မတုိက္ဆုိင္ဘူး၊ ဒါက အေရးကုိ မပါဘူး။ မင္းလည္း ငါတုိ႔အျမင္ကုိ ေျပာင္းပစ္ႏုိင္တာပဲ။ ငါတုိ႔က အက်ိဳးအေၾကာင္းသင့္ရင္ လက္ခံတဲ့လူေတြပါ။ ငါတုိ႔ မွားေနတယ္၊ ငါတုိ႔ မွားေနတာကုိလည္း မင္းက အတိအက် ေထာက္ျပႏုိင္တယ္၊ ဒါဆုိ ငါတုိ႔ ေျပာင္းမွာေပါ့။

ေမး။          ။ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေတြမွာ လူငယ္ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္က မစၥတာလီေတြရဲ႕ အျမင္ေတြကုိ ေျပာင္းလဲေပးႏုိင္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ သာဓကမ်ား ျပလုိ႔ ရမလား။ အေသးအဖြဲ ကိစၥေလးေတြမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။
ေျဖ။          ။ ၁၉၉၀ - ခုႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ငါက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔နဲ႔ အၿမဲတမ္း အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔နဲ႔ အဆက္အဆံ ရွိတယ္ဆုိတာ ပါလီမန္နဲ႔ ကက္ဘိနိတ္ထဲမွာ လူမႈေရးသေဘာေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ ဒါေတြကုိ စီမံခန္႔ခြဲရတဲ့တာဝန္က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မွာပဲ ရွိတယ္။ ငါ့မွာ မရွိေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔ကုိလည္း မေဝဖန္လုိဘူး။

ေမး။          ။ သူတုိ႔နဲ႔ ဆက္ဆံခဲ့စဥ္က မစၥတာလီရဲ႕ အျမင္ကုိ ေျပာင္းလဲေစခဲ့တဲ့ သာဓကရွိရင္ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။          ။ ေရမြန္လင္းက အစုိးရပုိင္ကုမၸဏီေတြကုိ ျဖစ္ႏုိင္သေလာက္ ပုဂၢလိကပိုင္ ေျပာင္းေပးဖုိ႔ ေျပာဖူးတယ္။ ျပႆနာက ဒီတာဝန္ေတြကုိ ယူႏုိင္မယ့္လူကုိ တုိ႔ ဘယ္လုိ ရွာမွာလဲ။ SIA ကုိ ပုဂၢလိကပုိင္၊ PSA ကုိ ပုဂၢလိကပိုင္လုပ္ဖုိ႔ စတာေတြေပါ့။ ပုဂၢလိကပုိင္ ျဖစ္သြားရင္ ရွယ္ယာအမ်ားဆုံး ပုိင္ဆုိင္တဲ့လူက CEO၊ COO၊ CFO စတာေတြ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခြင့္ ရရမယ္။ ဒီတာဝန္ ဘယ္သူ႔ကုိ ေပးမွာလဲ။ ဥပမာ ... OCBC၊ DBS၊ UOB၊ တီမာဆက္။ အဲ့ဒါက ျပႆနာ။ တုိ႔မွာ လူေတာ္ အလုံအေလာက္ မရွိဘူး။

ေမး။          ။ ကက္ဘိနိတ္ထဲမွာ အဖြဲ႔လုိက္စုၿပီး စဥ္းစားတာေတြ ရွိသလား။ (Group Think) အဲ့ဒီအထဲက အျပင္းအထန္ ျငင္းခုံခဲ့ရတာေတြ ရွိရင္ ေျပာျပပါလား။
ေျဖ။          ။ တုိ႔အျမင္ေတြက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြခ်ည္းပါ။ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အုိင္ဒီယာကုိ တစ္ေယာက္က အျမတ္ဝင္ထုတ္တဲ့လူေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ခက္ခဲတဲ့ ျပႆနာေတြဆုိရင္ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားတယ္။ စည္းေဝးပြဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေခၚတယ္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မခ်ေသးဘဲ ထားတယ္။ လူငယ္ဝန္ႀကီးေတြကုိ ေမးေပါ့။ ငါ့ လာေမးလုိ႔ ဘာအဓိပၸါယ္ ရွိမွာလဲ။

       တခ်ိဳ႕ဝန္ႀကီးေတြက ငါ မပါဘဲ စည္းေဝးၾကတယ္။ ငါ့ေလာင္းရိပ္က လြတ္ေအာင္ အရင္ဆုံး သူတုိ႔ ေတြ႔ၾက၊ ဆုံးျဖတ္ၾကတယ္။ ၿပီးမွ ငါနဲ႔ဆက္ၿပီး ေဆြးေႏြးတယ္။ ကက္ဘိနိတ္မေရာင္ခင္ ေန႔လည္စာစားရင္း သူတုိ႔ ေဆြးေႏြးပြဲ ရွိတတ္တယ္။ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ။ ဂုိေခ်ာက္ေတာင္လက္ထက္က ဒီစနစ္ကုိ စတင္ခဲ့ၾကၿပီး လီရွန္လြန္း လက္ထက္မွာလည္း ဆက္ၿပီး က်င့္သုံးၾကတယ္။ မင္းတုိ႔ သတိထားဖုိ႔က ၁၉၉၀ - ခုကစၿပီး ဝန္ႀကီးေတြကုိ ငါ မခန္႔ေတာ့ဘူး။ ဂုိေခ်ာက္ေတာင္ လက္ထက္ကတည္းက။

       အစေတာ့ ငါေျပာေသးတယ္ "ဒီေကာင္ထက္ ဟုိေကာင္က ပုိေတာ္မယ္" စသျဖင့္ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ သူ ယုံၾကည္တဲ့သူကုိ သူ သြင္းတာပါပဲ။ တစ္ခါတစ္ခါ ငါ သေဘာမတူဘူး။ စဥ္းစားပါဦးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဟာသူ စဥ္းစားၿပီး ငါ သေဘာမတူလည္း သူ လုပ္တာပဲ။


ေရေပၚဆီ (၁)

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more