လယ္သမားမိသားစုေတြက ႏြားႀကီးကိုက်ေတာ႔ ခ်စ္လိုက္ၾက၊ ဂရုစိုက္လိုက္ၾက တာ။ ဝက္ႀကီးအေပၚေတာ႔ အဲသလိုသံေယာဇဥ္မ်ိဳး မရွိၾကဘူး။ ဒါကို ဝက္ႀကီးက သိပ္မေက်နပ္ဘူးေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ သူက
"ငါေသၿပီဆိုရင္ ငါ႔တစ္ကိုယ္လုံး ဘာမွပစ္စရာ မရွိေအာင္ တစ္မ်ိဳးစီလုပ္ၿပီး စားလို႔ ရေနတာပဲ၊ မင္းကမွ ပစ္စရာေတြပါေသးတယ္၊ ဒါသာျဖစ္တယ္ လူေတြက မင္းကို ခ်စ္သလိုမ်ဳိး ငါ႔ကို မခ်စ္ၾကဘူး" လို႔ ႏြားႀကီးကို သြားေျပာတယ္။ ဒီေတာ႔ ႏြားႀကီးက
"မတူဘူးကြ၊ မင္းက ေသမွ ေပးတာ၊ ငါက မေသခင္ကတည္းက ေပးေနတာ" တဲ႔။
ႏြားႀကီးေျပာတာဟုတ္မယ္ထင္ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဆယ္ေက်ာ္သက္ဘဝတုံး က ႏြားေသတယ္ဆိုရင္ ဝမ္းနည္းတႀကီးျဖစ္တတ္ၾကၿပီး အဲဒီ အမဲသားမ်ိဳးကို လည္း မစားၾကဘူး၊ အဲ..ဝက္ေသရင္ ေပ်ာ္ေနတတ္ၾကတယ္၊ စားလည္း စားၾကတယ္။
Post a Comment