"သစ္သီးသည္၊ ဖ်ာသည္ေတြဆိုတာ အလွဆုံး၊ အျပစ္အနာအဆာ အကင္းဆုံး အသီး၊ ဖ်ာ ေတြကို အေပၚဆုံးမွာတင္ထားတတ္ၾကတယ္၊ ဒါမွလည္း ေဈး ဝယ္ေတြရဲ႕ မ်က္ေစ႔ကို ဖမ္းစားထားႏိုင္မယ္မဟုတ္လား။ ေဈးဝယ္သူေတြက လည္း ဒါေတြကိုၾကည့္ၿပီး ဝယ္ဖို႔စိတ္ကူးရသြားတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ တကယ္ လည္းဝယ္မလို႔ေရြးေရာ ေအာက္မွာ ပိုေကာင္းတာ၊ ပိုလွတာရွိႏိုးႏိုးနဲ႔ ေမႊေႏွာက္ ၿပီး ရွာတတ္ၾကျပန္တယ္။ ဒါကလည္း လူ႔သဘာဝပဲမဟုတ္လား။ အေရြးမ်ားသြားရင္ အာရုံေတြျပားသြားၿပီး ဘယ္ဟာက အေကာင္းဆုံးလဲ ဆို တာေတာင္ ဆုံးျဖတ္လို႔ မရျဖစ္သြားတတ္ၾကတယ္။ အရွင္းဆုံးသီအိုရီကေတာ႔ သစ္သီးဝယ္၊ ဖ်ာဝယ္မယ္ဆို အေပၚဆုံးကဟာသာယူလိုက္၊ အဲဒါက ေဈးေရာင္း သူကိုယ္တိုင္ေရြးေပးထားတဲ႔ ကိုယ္ဝယ္သင္႔တဲ႔ ပစၥည္းပဲ"
ဥယ်ာဥ္စိုက္ဝါသနာပါတဲ႔ဆရာက အဲသလိုေတြးေတြးဆဆေျပာဖူးပါတယ္။ သူ႔ အယူအဆကလည္း ေတာ္ေတာ္သေဘာက်စရာေကာင္းပါတယ္။ အခု ဆရာေျပာခဲ႔တာကိုျပန္စဥ္းစားမိရင္း
"ဘဝမွာ အေမာေျဖခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ ေျပးလႊားေနၾကရတာဟာ သစ္သီး မရွိလို႔လား၊ သစ္သီးမရွာတတ္ၾကလို႔လား" လို႔လည္း ေတြးမိပါတယ္။
ဆရာနဲ႔ ဒီတစ္ခါထပ္ေတြ႔ရင္ ဒီကိစၥကို ျပန္ၿပီးေမးျမန္းေဆြးေႏြးၾကည့္ခ်င္ပါေသး တယ္။
Post a Comment