ညီမေလးကို ပုံေျပာျပရမယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒါက ဟယ္ရီေပၚတာဇာတ္လမ္း အသစ္ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ၿမိဳ႕ေပၚက ဇာတ္ေတြ၊ ဆိုင္းေတြထဲမွာ လူရႊင္ေတာ္လိုက္လုပ္တဲ႔ တို႔ရြာဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္ေျပာျပတဲ႔ပုံျပင္ပါ။ ဒီလိုတဲ႔ ၊ ေရွးေရွးတုန္းက သာသာ ယာယာရွိေနခဲ႔တဲ႔ ရြာေလးတစ္ရြာဆီ ေမွာ္ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ေရာက္ လာခဲ႔ တယ္။ ရြာသားေတြဆိုေတာ႔ အစပိုင္း သူ႔ကိုေၾကာက္ေနၾကတာေပါ႔။ အဆက္ အဆံလည္း မလုပ္ၾကဘူး။ ဒါေပမဲ႔ တျဖည္းျဖည္္းနဲ႔ ေမွာ္ဆရာႀကီးရဲ႕စကားကို ယုံၾကည္လာၾကၿပီး ေမွာ္ဆရာႀကီးကိုလည္း ဆရာတစ္ဆူလိုတင္ၿပီး ကိုးကြယ္ လာၾကေတာ႔တယ္။
ေမွာ္ဆရာႀကီး သူ တို႔ကိုေျပာျပတတ္တာက ရြာေလးမွာ အႏၱရာယ္ဆိုးေတြ က်ေရာက္လာစရာရွိတယ္၊ ဒီအႏၱရာယ္ေတြကေန အကာအကြယ္ေပးဖို႔ သူေရာက္လာတယ္ေပါ႔။ သူက ေမွာ္ဆရာႀကီးဆိုေတာ႔ ဘယ္ေန႔မွာ၊ ဘယ္ေနရာ မွာ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာအထိ ေျပာျပႏိုင္တယ္။ (သူက ေမွာ္ဆရာႀကီးဆိုေတာ႔) သူေျပာတဲ႔အတိုင္းလည္း ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္။ (သူက ေမွာ္ဆရာႀကီးဆိုေတာ႔) အႏၱရာယ္ျဖစ္ၿပီဆိုရင္လည္း သူေရာက္ေရာက္လာတယ္၊ (သူက ေမွာ္ဆရာႀကီး ဆိုေတာ႔) အႏၱရာယ္နဲ႔ရင္ဆိုင္ရတိုင္းလည္း သူကပဲ ႏိုင္တာေပါ႔ ညီမေလးရယ္။
ႏွစ္ေတြအေတာ္ၾကာလာေတာ႔(ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ဆိုလား၊ ဒါကိုေတာ႔ တိတိ က်က်မမွတ္မိဘူး) စဥ္းစားတတ္တဲ႔လူေတြက စဥ္းစားလာတယ္(အဲ မစဥ္းစား တတ္တဲ႔လူေတြကေတာ႔ မစဥ္းစားတတ္ဘူးေပါ႔ကြာ)။ ေမွာ္ဆရာႀကီးက ရြာကို ကယ္တင္တယ္ဆိုေပမဲ႔ ဒီအႏၱရာယ္ေတြက ေမွာ္ဆရာႀကီးေရာက္လာမွ ႀကဳံေတြ႔ လာရတာေလ။ အရင္က ဒါမ်ိဳးမရွိခဲ႔ဘူး။
ဘယ္လိုအႏၱရာယ္ေတြလဲ ဟုတ္လား??
ဝက္ေျပာက္ ႏြားေျပာက္တို႔၊ မိစၦာေကာင္ေတြေရာက္တို႔ေပါ႔၊ ဒါကေတာ႔ ဟယ္ရီေပၚတာနဲ႔ဆင္တယ္။ အဲသလို စဥ္းစားတတ္တဲ႔လူေတြမ်ားလာေတာ႔ လူေတြက ေမွာ္ဆရာႀကီးမယုံၾကည္ၾကေတာ႔ဘူး။ မစဥ္းစားတတ္တဲ႔လူေတြကေတာ႔ ယုံၾကတာေပါ႔ညီမေလးရယ္။ ေမွာ္ဆရာႀကီး ကို မရိုမေသလုပ္ရင္ အေသဆိုးနဲ႔ေသရမယ္၊ ခင္ပြန္းႀကီး ၁၀ ပါး၊ ၁၁ ပါး မျပစ္ မွားေကာင္းဘူစသျဖင္႔ေပါ႔။ ဒါနဲ႔ ရြာေလးလည္း ႏွစ္ျခမ္းကြဲေတာ႔တာေပါ႔ ညီမေလးရယ္။ ဝမ္းနည္းစရာ။
ဒါနဲ႔ ေမွာ္ဆရာႀကီးကို မယုံၾကည္တဲ႔ရြာသားေတြက ေမွာ္ဆရာႀကီးကို ေတာ္ လွန္ေရးစလုပ္ၾကတယ္။ ပိုၿပီးဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာက ေတာ္လွန္ေရး က ေမွာ္ဆရာႀကီးကိုမထိဘဲ ရြာသားအခ်င္းခ်င္းပဲထိေနတာေလ။ ေမွာ္ဆရာႀကီး ကို မယုံၾကည္တဲ႔ အုပ္စုနဲ႔ ယုံၾကည္တဲ႔အုပ္စု အျပန္အလွန္သတ္ျဖတ္ေနၾကတာ တဲ႔။
တိုတိုေျပာရရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မယုံၾကည္တဲ႔အုပ္စုမွာ လူေတြမ်ားလာတယ္။ ဒီေတာ႔ ေတာ္လွန္ေရးလည္း အားေကာင္းလာတယ္ေပါ႔ကြယ္။ ေနာက္ဆုံး ေမွာ္ ဆရာႀကီးကို သူတို႔အႏိုင္ရၿပီး သူ႔ကိုလည္း သတ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္။ ခက္တာက ေမွာ္ဆရာႀကီးက မေသဘူး။ ျပန္ျပန္ရွင္လာတာ။
ဒီမွာလည္း စဥ္းစားတတ္တဲ႔လူေတြက စဥ္းစားလာတယ္(အဲ မစဥ္းစားတတ္တဲ႔ လူေတြကေတာ႔ မစဥ္းစားတတ္ဘူးေပါ႔ကြာ)။ ေမွာ္ဆရာႀကီးအသက္က သူ႔ခႏၶာ ကိုယ္ထဲမွာ မရွိလို႔ျဖစ္ရမယ္။ ေမွာ္ဆရာႀကီးကိုသတ္လိုက္တိုင္း သူအနားက ၾကက္တူေရြးေလးပဲေသသြားတယ္။ ဒါဆို ေမွာ္ဆရာႀကီးက သူ႔အသက္ကို ၾကက္တူေရြးေလးရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာထားတာျဖစ္ရမယ္လို႔ ေတြးေတာၾကည့္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီတစ္ခါ ေမွာ္ဆရာႀကီးကိုမသတ္ဘဲ ၾကက္တူေရြးေလးကိုရေအာင္ဖမ္းၿပီး လည္လိမ္သတ္မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။
သူတို႔တြက္ကိန္းမွန္သြားတယ္။ ၾကက္တူေရြးေလးကိုရေအာင္ဖမ္းေနတဲ႔ရြာသားေတြကို ေမွာ္ဆရာႀကီးကအေသအလဲတိုက္ခိုက္တာ တဲ႔။ အဲ ေနာက္ဆုံး ၾကက္တူေရြးေလးကိုဖမ္းၿပီး လည္လိမ္ သတ္လိုက္ေတာ႔ ေမွာ္ဆရာႀကီးလည္း "ဂစ္" ဆို လည္ပင္းႀကီးေခြေခါက္ၿပီးေသ သြားေတာ႔သတဲ႔။ အဲ ခဏေနေတာ႔ ၾကက္တူေရြးေလးက ထပ်ံေျပးသြားသတဲ႔ ညီမေလးရဲ႕။
ေရးထားတဲ႔စာနဲ႔ ဓာတ္ပုံက ဘာမွမဆိုင္ဘူး ဟုတ္လား???
ဆိုင္ေတာ႔ ဆိုင္မွာပါညီမေလးရာ။ မဆိုင္ဘူးဆိုလည္း ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ ပုံျပင္ေလးကိုမွတ္ထား။ ေနာ္ ညီမေလး။ ။
Post a Comment