ေက်ာင္းက (Youth Group) အဖြဲ႔က မဆီမဆိုင္ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတြ ဖတ္ၿပီး ေဆြးေႏြးေနၾကသတဲ႔


ေခါင္းေဆာင္က ဥကၠ႒သမီး ေမဓါ။
ပါစိတ္ပါဠိေတာ္ အဂၤလိပ္ျပန္ကိုေရာက္ေနၾကၿပီ။ ရဟန္း ေျမမတူးရေတြကို ေရာက္ေနၿပီ။ ကေလးတစ္ေယာက္ေမးခြန္းကိုေတာ႔ သူမႏိုင္လို႔ ေဖာ္ဝါ႔ဒ္လုပ္လိုက္တယ္။
အားလုံး ဒုဗၻိကၡႏၲရကပ္ဆိုက္ေနခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာင္ ရဟန္းက ေျမမတူး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး မလုပ္လား တဲ႔။

ေလာကဝဇၨ (သဘာဝအရ အျပစ္)
ပဏၰတၱိဝဇၥ (ပညတ္ခ်က္ေၾကာင္႔သာ ျဖစ္ရတဲ႔အျပစ္) ကို ရွင္းျပၿပီး
သိကၡာပုဒ္ တစ္ခုတည္းေပမဲ႔ ရဟန္တစ္းပါးခ်င္းဆီမွာ ဆုံးျဖတ္ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြ တူႏိုင္မယ္မဟုတ္ေၾကာင္း....
ဘာျဖစ္ျဖစ္ သိကၡာပုဒ္မေပါက္ေစရဆိုတဲ႔ ရဟန္းေတြရွိေၾကာင္း... (ဝိနယာဓိက)၊
အငတ္ေဘးကေန လူအမ်ားစုကို အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ကယ္တင္ႏိုင္ မယ္ဆိုရင္ အာပတ္ငယ္ကို ေနာက္မွ ေျဖယူမယ္ဆိုတဲ႔ ရဟန္းေတြလည္း ရွိႏိုင္ေၾကာင္း.... (ကရုဏာဓိက)
မိမိကိုယ္တိုင္အတြက္ အစာေရစာရဖို႔ဆိုရင္ေတာ႔ မသင္႔ေတာ္လွေၾကာင္း...
ဝိနည္းလည္းမလြတ္ ေခတ္နဲ႔လည္း မကြာဟလွေအာင္ အေျဖေပးလိုက္ရပါ တယ္။
ဒီထက္ ေကာင္းတဲ႔အေျဖမ်ားရွိၾကရင္ သာသနာဝိုင္းျပဳၾကပါဦး။ ဝိနည္း ငါးက်မ္း အကုန္ဖတ္သြား၊ ေဆြးေႏြးသြားၾကမွာ တဲ႔။

Post a Comment