ဓမၼဂဂၤါနဲ႔ ဇင္ေဝေသာ္


ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွစ္ ၁၀၀၊ ေရွ႕ဆုံးအတန္းက အဟမ္း အဟမ္း ဓမၼဂဂၤါနဲ႔ ဇင္ေဝေသာ္
(ေပးပို႔သူ Hnin Net)



အမွတ္ေပးေနတဲ႔ သစၥာနီက ဒီမွာ။ ေဆာရီးပဲ။ အခုမွ ဖုန္းထဲကေတြ႔ရ။
 

ဟဲဟဲ။ လုပ္ေပါက္ကေတာ႔။


 
ေၾသာ္ ၊
ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ။

ဒါဟာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ တဲ့ ။

ဂ်ပန္တကၠသိုလ္နဲ႔မေပါင္းခင္ စာလံုးေပါင္းမွန္ေအာင္ေပါင္းၾကပါဗ်ာ။ ။
 
 
 

ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္ အေပါင္းတို ့


ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့ေသာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္မ်ားကို လြယ္ကူစြာ ေလ့လာနိုင္ေစရန္နွင့္ ဓမၼသဘာ၀ကုိ ရွင္းလင္းစြာ သိရွိျပီး မိမိတို ့၏ ေန ့စဥ္ဘ၀မ်ားတြင္ အသံုးခ်နိုင္ေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဆရာေတာ္ ဦးစကၠပါလမွ အဘိဓမၼာသင္တန္းကို ေအာက္ပါအစီအစဥ္အတိုင္း သင္ၾကားပို ့ခ်ေပးသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။

ထို ့ေၾကာင့္ စကၤာပူနိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္မ်ားအေနျဖင့္ ဗုဒၶ၏ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္မ်ားကို သင္တန္းတက္ေရာက္ သင္ယူနိုင္ၾကေစရန္ နိဗၺာန္အက်ိဳးေမွ်ာ္ ႏိႈးေဆာ္တိုက္တြန္းလုိက္ရပါသည္။

သင္တန္းပို ့ခ်မည့္ဆရာေတာ္ = ဦးစကၠပါလ (မဂၤလ၀ိဟာရေက်ာင္း)

စတင္ဖြင့္လွစ္မည့္ရက္ = ၂၀၁၅ ခုနွစ္၊ မတ္လ ၁ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန ့

အခ်ိ္န္ႏွင့္ေန ့ရက္ = ညေန ၆ နာရီ မွ ၇း၃၀ နာရီထိ
(အပတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန ့တိုင္း)

သင္တန္းေနရာ = မဂၤလ၀ိဟာရေက်ာင္း (စကၤာပူ)၊
ဒုတိယထပ္ (Chew Quee Neo hall)
30 Jalan Eunos,
Singapore 419415

သင္တန္းလမ္းညႊန္ = Eunos MRT
Bus 7, 15, 21, 60, 67, 93, 854

ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအေနျဖင့္ ေအာက္ပါဖုန္းနံပါတ္မ်ားနွင့္ အီးေမးလ္လိပ္စာသို ့လည္း ဆက္သြယ္ စာရင္းေပးသြင္းနိုင္ၾကပါေၾကာင္း အသိ္ေပး တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။

ဆက္သြယ္ရန္ဖုန္းနံပါတ္။ ။ ၉၁၆၃၁၅၂၉၊ ၈၁၉၁၀၈၂၂

အီးေမးလ္လိပ္စာ။ ။mingalarmaungme@gmail.com

မွတ္ခ်က္။ ။သင္တန္းသည္ ဓမၼဒါနအျဖစ္ သင္ၾကားေပးေသာ အခမဲ ့သင္တန္းျဖစ္ပါသည္။

မနက္ျဖန္ ညေန ၆နာရီအခ်ိန္ သင္တန္းမစတင္မွီ ေက်ာင္းသို ့လာေရာက္ျပီး registration counter တြင္ စာရင္းေပးသြင္းျခင္းျဖင္ ့ သင္တန္းတက္ေရာက္ႏိုင္ၾကပါသည္။

ကိုေပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္


ေမ႔ေလ်ာ႔မေနခဲ႔ဘူးဆိုလ်င္ ၂၈ ရက္ေန႔တိုင္းမွာ ကမ္းလက္ လပတ္လည္ အျဖစ္ အမွတ္တရစာေလးမ်ား ေရးမိတတ္ပါသည္။ အခု ကိုေပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေၾကာင္းကို ေရးခ်င္ပါသည္။
ကိုေပါသည္ လြမ္းမိုးသီခ်င္းထဲက ကိုေပါမဟုတ္၊ ႏြားေက်ာင္းသား မဟုတ္၊ က်ေနာ္႔ ရြာသားမဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္လိုပဲ ေထာင္႔သိပ္မက်ိဳးသူတစ္ေယာက္ေတာ႔ ျဖစ္ပါသည္။ (ဒါက က်ေနာ္႔ သတ္မွတ္ခ်က္သာ ျဖစ္ပါသည္)

ကိုေပါနဲ႔က်ေနာ္ ေနာက္ဆုံးေတြ႔ျဖစ္သည္က မႏၲေလး က်ဳံးေဘးမွာျဖစ္သည္၊ ထိုစဥ္ သူ႔ဇနီးျဖစ္လာမည့္ ဂ်ပန္မေလးလည္း ေဘးမွာရွိသည္ (သူမနာမည္ကို က်ေနာ္မသိပါ (သို႔) မမွတ္မိပါ)။ သူတို႔က (ဂ်ပန္ ဗီဇာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး) အႀကံ ဉာဏ္ေတာင္းသျဖင္႔ က်ေနာ္သိသေလာက္ ခပ္တည္တည္ေျပာျပခဲ႔ပါေသး သည္၊ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ေပးသည့္ အႀကံဉာဏ္မ်ားက အလုပ္ျဖစ္လွမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ယခု သေဘာေပါက္မိသည္။ ကိုေပါနဲ႔က်ေနာ္ၾကားမွာ ဘုံ ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိၿပီး ယခု ေျပာျပခ်င္သည့္အခ်က္သည္ ထို အထဲမွ တစ္ခုသာျဖစ္ပါသည္။ တိုတိုဆိုရလ်င္ ထို ဂ်ပန္မေလးနဲ႔လက္ထပ္ၿပီး ကိုေပါ ဂ်ပန္ကိုလိုက္သြားသည္။

လြန္ခဲ႔သည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္က က်ေနာ့္မိတ္ေဆြတ္ေယာက္ (သူနဲ႔ကိုေပါလည္း သိၾက၊ ရင္းႏွီးၾကပါသည္) ဂ်ပန္ေရာက္သြားၿပီး ကိုေပါနဲ႔ ေတြ႔ျဖစ္ခဲ႔သည္။ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြစကားအရ ဇင္ေဝေသာ္ကိုလည္း ဂ်ပန္ေရာက္ဖူးေအာင္ အလည္ေခၚသင္႔ေၾကာင္း သူက ကိုေပါကို အႀကံေပးသည္။
ထိုအခါ ကိုေပါက
"ငါက ဘာအတြက္ သူ႔ကို အလည္ေခၚေနရမွာလဲ၊ သူလာခ်င္ရင္ သူဘာသာ လာလို႔ ရေနတာပဲ။ ေရာက္လာလို႔ ငါ႔ကို ဆက္သြယ္ရင္ ငါလုပ္ေပးစရာရွိတာ လုပ္ေပးမွာေပါ႔" (ဤ အဓိပၸါယ္မ်ိဳးရွိသည့္စကား) ဟု ေျပာလိုက္သည္။
ထိုအခါ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြက က်ေနာ္႔အစား ကိုေပါအေပၚ အနည္းငယ္ ေအာင္႔သက္သက္ျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ ဒီအတိုင္းလည္း က်ေနာ္႔ ကို ျပန္ေျပာျပသည္။
သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ကေတာ႔ ကိုေပါကို ပိုေလးစား၊ ပိုခ်စ္သြားသည္။
"ကိုေပါ မေျပာင္းလဲေသးပါလား"
***********************************************************************

မႏၲေလးမွာကတည္းက က်ေနာ္တို႔ဆက္ဆံေရးက ဒီအတိုင္းပဲ ရွိေနခဲ႔ၾက သည္။ အတူ ထြက္သြားလို႔ အတူျပန္ဝင္လာရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး မရွိ။ သူ႔လမ္း သူသြား။ ကိုယ္႔လမ္း ကိုယ္သြားျဖစ္သည္။
ကိုေပါေျပာတာ မွန္ပါသည္။ တစ္ခ်ိန္က ႏိုင္ငံျခားသြားဖို႔ အဓိက အခက္အခဲက ဗီဇာနဲ႔ ေငြျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႔ ဒါေတြက သိပ္မခက္ေတာ႔ပါ။ အခု အခက္ အခဲက သြားလိုစိတ္နဲ႔ အခ်ိန္သာျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြက မေက် မနပ္ျဖင္႔ ေျပာျပေနခ်ိန္
"မဟုတ္ဘူးဟ၊ ဒါက ကိုေပါနဲ႔ငါနဲ႔ၾကားက နားလည္မႈ၊ ငါေရာက္သြားရင္ သူတတ္ႏိုင္တာ အကုန္လုပ္ေပးမွာ၊ ငါ႔ကိုေတာ႔ တကူးတကေခၚေန မယ္႔ေကာင္ မဟုတ္ဘူး" လို႔ ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးရွင္းျပမိသည္။

အခု ကိုေပါေျပာလို႔သိရတာက သူ႔မွာ သမီးေလးရွိသည္၊ သူမ အသက္ ၁၄ ႏွစ္ရွိၿပီ၊ သူ႔သမီးေလးက သူနဲ႔ ပိုတူသည္ ဟုျဖစ္ပါသည္။
**********************************************************************

အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လ်င္ေတာ႔ ကိုေပါနဲ႔အတူ သူနဲ႔ ပိုတူသည္ဆိုသည့္ သူ႔သမီးေလးေရာ သူ႔ဇနီးကိုပါ ေတြ႔ခ်င္ပါေသးသည္။ ေနရာေရြးခြင္႔ရလ်ွင္ မႏၲေလးေတာင္ေပၚ၊ ဗ်ာဒိတ္ေပး ဘုရားေဘးက အေအးဆုိင္ေလး တစ္ဆိုင္ ကို ေရြးခ်င္ပါသည္။ အခ်ိန္ပါ ေရြးခြင္႔ရလ်ွင္ ေနဝင္ရီတေရာကို ေရြးပါမည္။ သို႔ေသာ္ ေတြ႔ခြင္႔ မရၾကေတာဘူးဆိုလ်င္လည္း ျပသနာေတာ႔ မဟုတ္လွပါ။ သူတို႔ဘဝ အဆင္ေျပေစဖို႔ဆႏၵ က်ေနာ္႔ဆီမွာ ရွိေနပါသည္။ ။

ဇင္ေဝေသာ္

လူငယ္ေျခက် (စိုင္းထီးဆိုင္)

မိုက္တယ္ဟ။ နားေထာင္ၾကည့္။ စိုင္းခန္းလိတ္၊ စိုင္းထီးဆိုင္ ငယ္မူငယ္ေသြး။
တကယ္ ရယ္သံ၊ ရႈိက္သံ အုပ္အုပ္နဲ႔ သေရာ္၊ ေဆာ္ထားတာ။

 

ဘယ္ဘာသာတရားပဲျဖစ္ျဖစ္ ပုံစံခြက္အတုိင္း႐ုိက္သြင္းရင္ အစြန္းေရာက္ေတြပဲ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္


၂၁ ရာစုမွာ ဘယ္ဘာသာတရားပဲျဖစ္ျဖစ္ ပုံစံခြက္အတုိင္း႐ုိက္သြင္းရင္ အစြန္းေရာက္ေတြပဲ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ဘယ္ဘာသာတရားေဟာၾကားခ်က္ျဖစ္ျဖစ္ အေရးႀကီးတာက လူပီသဖုိ႔၊ လူသားဆန္ဖုိ႔၊ လူ႕အေတြးအေခၚရွိဖုိ႔ပါပဲ။

အစၥလာမ္ဘာသာမွာ ေသြးေခ်ာင္းစီး နယ္စည္းမ်ား ရွိတယ္ (၂)


(Islam's Bloody Borders)

"အစၥလာမ္ဘာသာရဲ႕ သမုိင္းတေလ်ာက္လုံးကုိ ျပန္ၾကည့္မိတုိင္း မြတ္စလင္ေ တြဟာ အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနထုိင္ဖုိ႔ ျပႆနာေတြ အၿမဲရွိေနတတ္ တယ္ဆုိတာ ေတြ႔ရပါမယ္"
(ဟန္တင္တန္)

(၁၉) ရာစုတေလ်ာက္လုံး ႐ုရွားေတြဟာ အာရွအလယ္ပုိင္းမွာရွိတဲ့ မြတ္စ လင္ေတြကုိ ထိမ္းခ်ဳပ္ႏုိင္ဖုိ႔ စစ္အင္အားသုံးၿပီး ေျဖရွင္းလာခဲ့တယ္။ ၁၉၈၀ - ခုႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ အာဖဂန္နဲ႔ ႐ရွားေတြအၾကား စစ္ပြဲႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ႐ုရွားေတြ တပ္ဆုတ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေနာက္ တာဂ်စ္ကစၥတန္မွာ လက္ရွိအစုိးရ ကုိ ေတာ္လွန္ေနတဲ့ အစၥလာမ္မစ္သူပုန္ေတြအၾကား ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲေတြမွာ ႐ုရွားတပ္က အစုိးရကုိ စစ္ေရးအကူအညီေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။

တ႐ုတ္ျပည္ ရွင္က်န္း (Xinjiang) မွာလည္း ဝီဂါး (Uighur) နဲ႔ အျခားမြတ္စ လင္ေတြဟာ တ႐ုတ္ေတြနဲ႔ ပဋိပကၡေတြျဖစ္ၿပီး ဆုိဗီယက္ကေန ခြဲထြက္လာ တဲ့ သူတုိ႔နဲ႔ လူမ်ိဳးစုတူ၊ ဘာသာတူ အျခားလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရး တုိးျမွင့္ခဲ့ ၾကပါတယ္။
အိႏၵိယကြ်န္းဆြယ္မွာလည္း ပါကစၥတန္နဲ႔ အိႏၵိယတုိ႔အၾကား သုံးႀကိမ္တုိင္တုိင္ စစ္ပြဲ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြက ကက္ရွ္မီးယားအစုိးရကုိ အာ ခံတယ္။ ေနာက္မွ ဝင္ေရာက္ေနထုိင္လာတဲ့ မြတ္စလင္ေတြက အာသံမွာ ရွိ တဲ့ ေဒသခံလူထုနဲ႔ လူမ်ိဳးစုတုိက္ပြဲ ဆင္ႏြဲတယ္။ အိႏၵိယတစ္ျပည္လုံးမွာ မြတ္ စလင္နဲ႔ ဟိႏၵဴေတြၾကားက အၾကမ္းဖတ္မႈေတြဟာ မၾကာမၾကာ ျဖစ္ပြားေလ့ ရွိတယ္။ အဲဒီပဋိပကၡေတြကုိလည္း အိႏၵိယထဲမွာရွိတဲ့ ဘာသာႏွစ္ခုစလုံးရဲ႕ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ေတြက ေသြးထုိးလႈံ႔ေဆာ္ ေပးေနခဲ့ၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာေတာ့ လူနည္းစု ဗုဒၶဘာသာေတြက အဆင့္အတန္း ခြဲျခားလုိ႔ ဆုိၿပီး အမ်ားစု မြတ္စလင္ေတြကုိ ဆႏၵျပေနၾကတယ္။ တခ်ိန္းတည္းမွာပဲ ျမန္မာျပည္ထဲမွာေတာ့ လူနည္းစု မြတ္စလင္ေတြက အမ်ား စု ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဟာ အဆင့္အတန္းခြဲတယ္ဆုိၿပီး ဆႏၵျပေနၾကျပန္ပါ တယ္။
မေလးရွားနဲ႔ အင္ဒုိနီးရွားမွာေတာ့ စီးပြားေရး လက္ဝါးႀကီးအုပ္လုိ႔ဆုိၿပီး အဲဒီမွာ ရွိေနတဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြကုိ အမ်ားစု မြတ္စလင္ေတြက အၾကမ္းဖတ္မႈေတြ မၾကာမၾကာ ျပဳလုပ္ေနၾက ျပန္ပါတယ္။ ထုိင္းႏုိင္ငံေတာင္ပုိင္းမွာလည္း ဗုဒၶ ဘာသာအစုိးရကုိ မြတ္စလင္ အၾကမ္းဖတ္သမားေတြက ခြဲထြက္ေရး ေတာင္း ဆုိေနၾကပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဖီလစ္ပုိင္ေတာင္ပုိင္းမွာ ကက္သုိလစ္ျပည္သူနဲ႔ ကက္သုိ လစ္အစိုးရဆီက လြတ္လပ္ေရးဆုိၿပီး မြတ္စလင္ေတြက ေတာင္းဆုိေနၾကျပန္ ပါတယ္။
အင္ဒုိနီးရွားမွာေတာ့ လူနည္းစု ကက္သုိလစ္ဘာသာဝင္ အေရွ႕တီေမာ လူမ်ိဳးေတြဟာ မြတ္စလင္အစုိးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေအာက္မွာ ႐ုန္းကန္ေနၾကရပါတယ္။
အေရွ႕အလယ္ပုိင္းမွာ ဂ်ဴးႏုိင္ငံ တည္ေထာင္လုိက္တဲ့အခ်ိန္ကစလုိ႔ အာ ရပ္ေတြနဲ႔ ဂ်ဴးေတြအၾကား ပဋိပကၡေတြ ဆက္တုိက္ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး စစ္ပြဲေလး ႀကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ ပါလက္စတုိင္းေတြက အစၥေရးဥပေဒကုိ မလုိက္နာဘူး။ လက္ဘႏြန္မွာလည္း မရြန္ႏုိင္ (Maronite) ခရစ္ယန္ေတြဟာ ရွီယစ္နဲ႔ အျခားမြတ္စလင္ေတြအၾကားမွာ ႏိုင္ေျခမရွိတဲ့ တုိက္ပြဲေတြ ဆင္ေနရတယ္။

အီသီယုိပီးယားမွာ ေအာ္သုိေဒါက္ အမ္ဟာရ (Amhara) လူမ်ိဳးေတြက မြတ္စ လင္ေတြကုိ ဖိႏွိပ္ခဲ့လုိ႔ဆုိၿပီး အုိ႐ိုမုိ (Oromo) မြတ္စလင္ေတြက အီသီယုိ ပီး ယားနဲ႔ တုိက္ပြဲဝင္ေနၾကတယ္။
အာဖရိက တစ္တုိက္လုံးကုိ ၿခံဳၾကည့္ရင္ ေျမာက္ပုိင္းမွာ အာရပ္ေတြနဲ႔ မြတ္စ လင္ေတြၾကားမွာ ပဋိပကၡမ်ိဳးစုံ ျဖစ္ေနခဲ့သလုိ ေတာင္ပုိင္းမွာလည္း ခရစ္ယန္ လူမည္းေတြအၾကား ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ေသြးထြက္သံယုိ အမ်ားဆုံး မြတ္စလင္နဲ႔ ခရစ္ယာန္ေတြၾကားက စစ္ပြဲကေတာ့ ဆူဒန္ မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ႔ စစ္ပြဲပါ။ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ၿပီး ေသဆုံးဒဏ္ရာ ရမႈေတြကလည္း သိန္းခ်ီ ရွိပါတယ္။

ႏုိင္ဂ်ီးရီးယားရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးကလည္း ေျမာက္ပုိင္းမွာရွိတဲ့ ဖူလာနီ ေဟာစာ (Fulani-Hausa) မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ ေတာင္ပုိင္းရွိ ခရစ္ယာန္ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ အၾကား ပဋိပကၡေတြက လႊမ္းမုိးထားပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ အၾကမ္းဖတ္မႈ၊ တစ္ခါတစ္ခါ စစ္တပ္က ဝင္ထိန္းမႈေတြ ရွိခဲ့ၿပီး စစ္ပြဲတစ္ႀကိမ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ခ်က္ (Chad) ႏုိင္ငံ၊ ကင္ညာႏုိင္ငံနဲ႔ တန္ဇန္းနီးယားႏုိင္ငံေတြမွာလည္း အလား တူ မြတ္စလင္ ခရစ္ယာန္စစ္ပြဲေတြ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။
မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ အျခား ကက္သုိလစ္၊ ပ႐ုိတက္စတင့္၊ ေအာ္သုိေဒါက္၊ ဟိႏၵဴ၊ တ႐ုတ္၊ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရးဟာ ေနရာတုိင္းမွာပဲ အဆင္မေျပမႈေတြ ျဖစ္ပြားေနေလ့ ရွိပါတယ္။

အတိတ္ကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ အဲသလုိ အဆင္မေျပမႈေတြကတဆင့္ အၾကမ္းဖက္ မႈေတြအထိ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္ဆုိတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ၁၉၉၀ - ခုႏွစ္ေတြမွာ အ ၾကမ္းဖက္မႈေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။
အစၥလာမ္ဘာသာရဲ႕ သမုိင္းတေလ်ာက္လုံးကုိ ျပန္ၾကည့္မိတုိင္း မြတ္စလင္ေ တြဟာ အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနထုိင္ဖုိ႔ ျပႆနာေတြ အၿမဲရွိေနတတ္ တယ္ဆုိတာ ေတြ႔ရပါမယ္။
ဒီမွာ ေစာဒကတက္လာႏုိင္တာက အခု မြတ္စလင္နဲ႔ မြတ္စလင္ မဟုတ္သူေတြၾကားမွာ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ပြားေနသလုိ အျခား စီဗီလုိက္ေဇး ရွင္းေတြ ၾကားမွာလည္း ျဖစ္ေနတာပဲဆုိတဲ့ အယူအဆပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီေစာဒက,က မမွန္ပါဘူး။ မြတ္စလင္ေတြဟာ ကမၻာ့လူဦးေရရဲ႕ ငါးပုံတစ္ပုံပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၉၀ - ခုေတြအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡေတြထဲမွာ မြတ္စလင္ စီဗီလုိက္ေဇးရွင္းက အျခား စီဗီလုိက္ေဇးရွင္းက လူေတြထက္ အမ်ားႀကီး ပုိလြန္ေနပါတယ္။

ဆက္ရန္
ဇင္ေဝေသာ္

"လိုအပ္တဲ႔အခါ" ဆိုတာ


အရင္ သီဟိုဠ္ဆရာေတာ္ႀကီးလက္ထက္က ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ အေဟာင္းေတြေ က်ာင္းမွာရွိတယ္။ လိုအပ္တဲ႔အခါ သုံးဖို႔ဆိုၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေပးရက္ၾကတာ။ တန္ဖိုးလည္း မႀကီးလွဘူး။ အဓိက, က အစြဲပါ။
ဒါနဲ႔ "လိုအပ္တဲ႔အခါ" ဆိုတာကို ေမးခြန္းထုတ္လိုက္တယ္။ "ဘယ္အခ်ိန္ လို အပ္ေလာက္သလဲ၊ ငါေနခဲ႔သမ်ွ ၁၂ ႏွစ္တာ ကာလမွာေတာ႔ တစ္ခါမွ ဒါေတြ မလိုခဲ႔ဘူးဘူး။ ပြဲအႀကီးဆုံး ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ ပြဲမွာေတာင္ မသုံးလိုက္ရဘူးဆိုေတာ႔ ဒီထက္ႀကီးတဲ႔ပြဲ ရွိဦးမွာလား။ ႏွစ္ တစ္ရာျပည့္အထိ ဆက္ထားၾကမွာ လား" ေပါ႔။
ဒီေတာ႔မွ ေကာ္မတီတစ္ဖြဲ႔လုံး ဝါး ကနဲ ရယ္ၾကတယ္။ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ အေဟာင္းေတြကိုလည္း အျခားလူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေပးလိုက္ၾကတယ္။ (ဒါေတာင္ တခ်ိဳ႕ကို "လိုအပ္တဲ႔အခါ" ဆိုၿပီး ခ်န္ထားၾကေသးတယ္။ ျဖစ္ရပုံ)။ ဒါက စကၤာပူမွာ။

ေျပာခ်င္တာက အလုပ္မျဖစ္တဲ႔ အစဥ္အလာေတြကိုလည္း အဲသလိုပဲ ေပ်ာက္ မွာစိုးလို႔ ထိန္းတတ္ၾကတယ္ ဆိုတာပါ။ မေပ်ာက္ဘဲ ရွိေနေတာ႔လည္း သုံးၾက တာေတာ႔မဟုတ္ဘူး။
အဲဒီႏိုင္ငံဟာ ဥပါဒါန္ေလးပါး အေၾကာင္းလည္း အေျပာဆုံး၊ အေဟာဆုံး။ လူေတြေရာ၊ ဘုန္းႀကီးေတြေရာ။

ေရွးေဟာင္းမဂၤလာမ်ားနဲ႔ ေခတ္သစ္ လူမႈဒိုင္မင္းရွင္း (၂)


ဆရာတပည့္ ဆက္ဆံေရး ေျပာင္းလဲလာရင္ သူတို႔ၾကားက တာ၀န္နဲ႔ ၀တၱရားေတြဟာလည္း မလြဲမေသြ ေျပာင္းသြားမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လင္မယား ၿပိဳင္တူ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ေခတ္၊ အမ်ိဳးသားရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဦးစီး၊ ဘရက္၀င္းနား (Bread winner) ရာထူးေလ်ာက်လာတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ “တစ္လမ္းသြား လင္၊ မယားက်င္႔ဝတ္ေတြဟာ" လည္း အလ်ားအနံ သင့္လွေတာ့မယ္မဟုတ္ပါ။ ဇနီးျဖစ္သူႀကိဳးစားလိုက္နာသည္ဆိုေစ တရား မွ်တဟန္ မတူေတာ့ပါ။

ေ႐ွးယခင္က သခင္နဲ႔ ေက်းကၽြန္၊ ယေန႔ေခတ္မွာ အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမား၊ လူတန္းစား ကြဲျပားမႈ အရမွန္ေပမယ့္ သူတို႔ၾကားက ဆက္ဆံေရးကေတာ့ လံုး၀ျခားနားခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ (၁၉) ရာစု ၿဗိတိသွ်ေတြရဲ႕ ကၽြန္စနစ္ စတင္ ဖ်က္ သိမ္းခ်ိန္အထိ ကမာၻဟာ ေက်းကၽြန္စနစ္နဲ႔ လက္ပြန္းတတီး ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က အရွင္သခင္အတြက္ ဘာမဆို၊ ဘယ္လိုပဲ ဆံုးျဖတ္ ဆံုးျဖတ္ မွန္ ကန္ေပမယ့္ ဒီေန႔အလုပ္ရွင္ဟာ အစိုးရ ဥပေဒ၊ NGO ဥပေဒေတြၾကားမွာ ထင္ရာစိုင္းခြင့္ မရွိေတာ့ပါဘူး၊ ဒါေတြက ဥပမာအရသာ ေဆြးေႏြးတာ ျဖစ္ၿပီး လူတန္းစား အသီးသီးၾကားက ဆက္ဆံေရး ပံုစံဟာ ကြဲျပားလာေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တာ၀န္နဲ႔ ၀တၱရားပံုစံေတြလည္း ကြဲျပားလာေနပါတယ္။ "အိပ္ေသာ္ ကား ေနာက္၊ ထေသာ္ကားေရွ႕" ေတြ အံမဝင္ေတာ႔ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္လိုေဒသနာဟာ အပိတ္ေဒသနာလို႔ အၾကမ္း ေကာက္ခ်က္ခ် ႏိုင္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဒီမွာ ေမးခြန္း ႏွစ္ခုတက္လာပါတယ္။
၁။ ဘာသာေရးပံုစံခြက္အတိုင္း ဘ၀ကို ပံုေဖာ္ၾကမွာလား?
၂။ ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ ဘဝထဲကို ဘာသာေရးတန္ဖိုးေတြ ထည္႔သြင္း က်င္႔သုံး ၾကမွာလား?

ဘာသာေရးပံုစံခြက္အတိုင္း ဘ၀ကို ပံုေဖာ္မယ္ဆိုရင္ သတိထားစရာ အေကာင္းဆံုးအခ်က္က အစၥလာမ္စာအုပ္ႀကီး၀ါဒ (Extreme Islamic Fundamentalism) ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္နဲ႔ အံမ၀င္ေတာ့ ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကို လက္မခံဘဲ (၁၇) ရာစု တန္ဖိုးေတြကို (၂၁) ရာစုက လူေတြပါ လက္ခံဖို႔ ႀကိဳး စားရင္း သူတို႔ဟာ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ အျမင္မွာ အစြန္းေရာက္သူေတြ ျဖစ္သြား ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

နံပါတ္ႏွစ္ျဖစ္တဲ့ (ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ ဘဝထဲကို ဘာသာေရးတန္ဖိုးေတြ ထည္႔ သြင္း က်င္႔သုံးျခင္းဟာ) ပိုၿပီး အဓိပၸါယ္ရွိသလို ႏွစ္လိုဖြယ္ရာလည္း ေကာင္း ပါတယ္။
(သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္လာ ၀တၱရားေတြဟာ ဒီေန႔ လူမႈ ဆက္ဆံေရးမွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ရွိေနရမယ္လို႔ ဆိုသူေတြလည္း ရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔ကို အတိုက္အခံ မလုပ္လိုပါ။ ဘာမွလည္း မတုန္႔ျပန္လိုပါ။ )

ဒီတန္ဖိုးေတြ ေခတ္မမီေတာ့လို႔ ၀မ္းနည္းစရာလား?

မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ေခတ္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈရွိတဲ့ အဆံုးအမ၊ ယဥ္ေက်းမႈကို အေျခခံတဲ့ အဆံုး အမေတြဟာ ေခတ္ေျပာင္း ယဥ္ေက်းမႈေျပာင္းရင္ အံ မ၀င္ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္ဟာ သဘာ၀ဓမၼကို အေျခ မခံပါ။ လူမႈဆက္ဆံေရးကို အေျခခံပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူမႈဆက္ဆံေရး ပံုစံ ေျပာင္း သြားတာနဲ႔ အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္ဖို႔ ခက္ခဲသြားပါတယ္။ ဒါေတြကို ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္အေနနဲ႔ တန္ဖိုးထားသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတန္ဖိုးေတြနဲ႔ အညီျဖစ္မွ ဘ၀ဟာ အဓိပၸါယ္ရွိမယ္၊ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေတြကို ဒီ တန္ဖိုးေတြနဲ႔ပဲ တိုင္းတာသတ္မွတ္ ပံုေဖာ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေခတ္ေရစီးနဲ႔ ၾကည့္ရင္ အတန္ငယ္ ေနာက္က်ေနခဲ့ၿပီလို႔ ဆုိခ်င္ပါတယ္။ အံမ၀င္တာကို အတင္းႀကီး ဇြတ္သြင္း အံ၀င္ဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္းဟာ အနည္းငယ္ အက်ည္းတန္ ပါတယ္။

သိပၸံနဲ႔ ကိုးကြယ္မႈ

လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔ ၿခံဳၾကည့္ရင္ ဒီတန္ဖိုး ႏွစ္ခုဟာ အဓိက ေၾကာ႐ိုးႏွစ္ ခု ျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႔ ႏွစ္ခုဟာ မတူပါဘူး။ လံုး၀မတူတာလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ တူတဲ့ေနရာေတြ ရွိသလို မတူတဲ့ေနရာေတြလည္းရွိပါတယ္။ သိပၸံက အခ်က္ အလက္ (Fact) အေပၚမွာ အေျချပဳၿပီး ကိုးကြယ္မႈက ယံုၾကည္မႈ (Belief) ေပၚမွာ အေျချပဳပါတယ္။ ထာ၀ရဘုရားရွင္မရွိႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ သိပၸံ ပညာေတြ႔ရွိခ်က္ဟာ မမွိတ္မသုန္ ယံုၾကည္တဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို မလႈပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ (အနည္းဆံုး ဒီေန႔အထိ ဘာမွ မျဖစ္ေသးပါဘူး။) စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတာ တစ္ခုက သိပၸံပညာက တစ္ခုခုကုိ ေတြ႔လိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ဘာသာေရးပညာရွင္ေတြက သူတို႔ ဘာသာေရး အဆံုးအမထဲမွာ ဒါေတြရွိၿပီးသား၊ သူတို႔ဘာသာဟာ သိပၸံနဲ႔ ညီတယ္ ဆိုတာေတြ ေရးၾကေျပာၾကတတ္ပါတယ္။

ဥပမာ နယူတန္ရဲ႕ ကမာၻေျမဆြဲအားကို ကမာၻက အသိအမွတ္ ျပဳခဲ့ရတဲ့ေနာက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းထဲက သက္ရွိသက္မဲ့အရာေတြအားလုံးဟာ တိုင္ကပ္ နာရီ ႀကီးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း ေလးေတြလိုပဲျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆလာၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဒီအယူအဆေတြဟာ မိမိတို႔ဘာသာနဲ႔ တစ္ထပ္တည္း က်တယ္ လို႔ ေျပာဆိုေရးသားမႈေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ တကယ္ေတာ့ မတူတာကို အတင္းဆြဲညွိေနျခင္း အားျဖင့္ တန္ဖိုး တက္မလာ တဲ့ အျပင္ တန္ဖိုးေတာင္က်ႏိုင္ပါတယ္။

ဆက္ရန္
ဇင္ေဝေသာ္

ဒါက အတုလား၊ အစစ္လား ဟ


ဒါက အတုလား၊ အစစ္လား ဟ။
မလုပ္ မလုပ္နဲ႔၊ လုပ္မယ္လုပ္ေတာ႔လည္း
ဖိအားမေပးဘဲ ဝင္လုပ္တာဆိုရင္ေတာ႔ နပသ က ထိုင္မေနဘဲ ထသြားလိုက္တာမ်ိဳးပဲ။
ဝမ္းနည္းစရာ။ တခ်ိဳ႕ကို ျပန္လည္စီစစ္ၾကည့္ဖို့ေကာင္းတယ္။

ကမ္းလက္ shared Maha Thumana's photo.


အစၥလာမ္ဘာသာမွာ ေသြးေခ်ာင္းစီး နယ္စည္းမ်ား ရွိတယ္


"မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ စစ္မက္လုိလားမႈနဲ႔ အၾကမ္းဖတ္မႈေတြဟာ (၂၀) ရာစုေႏွာင္း ပုိင္း ပဋိပကၡေတြရဲ႕ သက္ေသခံ အခ်က္အလက္ေတြျဖစ္တယ္ ဆုိတာ မြတ္ စလင္ေတြေရာ မြတ္စလင္မဟုတ္သူေတြပါ ဘယ္သူမွ ျငင္းဆန္ လုိ႔ မရႏုိင္ပါ ဘူး"

(ဟန္တင္တန္)

အစၥလာမ္ဘာသာမွာ ေသြးေခ်ာင္းစီး နယ္စည္းမ်ား ရွိတယ္
(Islam's Bloody Borders)

အုပ္စုမ်ားအၾကားျဖစ္ပြားတဲ့ ပဋိပကၡေတြနဲ႔ နယ္ေျမအျငင္းပြားမႈစစ္ပြဲေတြဟာ သမုိင္းရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုပါ။ အေရအတြက္နဲ႔ ေျပာရရင္ စစ္ေအးကာလ အတြင္းမွာ လူမ်ိဳးစုပဋိပကၡစစ္ပြဲေပါင္း (၃၂) ပြဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ အာရပ္ အစၥေရး နယ္ေျမအျငင္းပြဲမႈတုိက္ပြဲ၊ အိႏၵိယနဲ႔ ပါကစၥတန္၊ ဆူဒန္က မြတ္စလင္ နဲ႔ မြတ္စလင္မဟုတ္သူမ်ား၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ တမီးလ္မ်ား၊ လက္ဘႏြန္က ရွီယိုက္စ္နဲ႔ မရြန္ႏုိက္ မြတ္စလင္ေတြအၾကား ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡေတြ ပါဝင္ပါတယ္။

၁၉၄၀ နဲ႔ ၁၉၅၀ - ခုႏွစ္ေတြအၾကား ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြရဲ႕ တစ္ ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ဟာ အုိင္ဒင္တတီ (ကုိယ္ပုိင္အမွတ္အသား) နဲ႔ ပတ္သက္ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပုိင္း ဆယ္စုႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္း စစ္ေတြရဲ႕ ေလးပုံသုံးပုံဟာ လူမ်ိဳးစုအခ်င္းခ်င္း ယွဥ္ၿပိဳင္ အႏုိင္လုရာက ျဖစ္ လာခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး ၁၉၅၀ နဲ႔ ၁၉၈၀ - ခုေတြၾကားမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲအေရ အတြက္က သုံးဆေတာင္ ပုိမ်ားသြားခဲပါတယ္။ ပါဝါလုမႈၾကားမွာ အဲသေလာက္ မ်ားျပားတဲ့ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့တာကုိပဲ (ပညာရွင္အခ်ိဳ႕က) အာ႐ုံ သိပ္မစုိက္ခဲ့ၾကပါဘူး။ စစ္ေအးကာလအၿပီး သုံးေရာင္စုံ ကြဲျပားသြားမႈရဲ႕ ရလဒ္လုိ႔ မွတ္ယူခဲ့ၾကတယ္။

စစ္ေအးတုိက္ပြဲႀကီး အၿပီးမွာေတာ႔ အုပ္စုတြင္း ျဖစ္ပြားတဲ့ ပဋိပကၡေတြ ပုိမ်ား လာပါတယ္။ ဒီေလာက္ ကာလအတြင္းမွာ အဲသေလာက္မ်ားမ်ား စစ္ပြဲေ တြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ သမုိင္းမွာ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။
လူမ်ိဳးစုပဋိပကၡေတြ၊ နယ္ေျမအျငင္းပြားမႈ စစ္ပြဲေတြကုိ ကမၻာ့ စီဗီလုိက္ေဇးရွင္း ႀကီး အားလုံးက အညီအမွ် ေမြးထုတ္ေပးလုိက္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိက ေျမလုတုိက္ပြဲႀကီးေတြဟာ ယခင္ ယူဂုိစလားဗီးယားက ခြဲထြက္သြား တဲ့ ဆာ့ဗ္ေတြနဲ႔ ခ႐ုတ္ (ခ႐ုိေအးရွား) အၾကား၊ သီရိလကၤာမွာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ တမီးလ္လူမ်ိဳးေတြအၾကားမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲေတြပါ။ အဲဒါေတြေလာက္ အၾကမ္းဖက္မႈ မမ်ားတဲ့ မြတ္စလင္ မဟုတ္သူေတြၾကားမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡေတြလည္း ေနရာတခ်ိဳ႕မွာ ရွိခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ယူေရွးရွား (ဥေရာပ၊ အာရွ) ကေန အာဖရိကအထိ နယ္ေျမ အျငင္းပြား မႈ အေျခခံ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အထင္ကရ ပဋိပကၡေတြကေတာ့ မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ မြတ္ စလင္မဟုတ္သူေတြၾကားမွာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရး အျမင္အရ တစ္ ကမၻာလုံးဆုိင္ရာ စီဗီလုိက္ေဇးရွင္း ပဋိပကၡဟာ အေနာက္နဲ႔ အေနာက္မဟုတ္ သူေတြၾကားမွာ (West and the rest) ျဖစ္ၿပီး ျပည္တြင္းအဆင့္မွာေတာ့ ပဋိပကၡေတြဟာ အစၥလာမ္နဲ႔ အစၥလာမ္ မဟုတ္သူေတြၾကားမွာ ျဖစ္ေနပါေတာ့ တယ္။ မြတ္စလင္နဲ႔ မြတ္စလင္ မဟုတ္သူေတြၾကားက မုန္းတီးမႈ၊ အၾကမ္းဖက္ မႈေတြဟာ ျပင္းထန္လွသလုိ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာလည္း ရွိေနပါတယ္။ ေဘာ့ စနီးယားမွာဆုိရင္ မြတ္စလင္ေတြဟာ ေအာ္သုိေဒါက္(က္) ဆဗ္လူမ်ိဳးေတြ နဲ႔ ေသြးေခ်ာင္းစီးစစ္ပြဲ တုိက္ခဲ့ၾကၿပီး ကက္သုိလစ္ ခ႐ုိေအးရွားလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ရန္မီး ထပ္ပြားခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ကုိဆုိဗုိမွာဆုိရင္လည္း အယ္လ္ေဘးနီးယား မြတ္စလင္ေတြဟာ ဆဗ္အစုိးရကုိ မေက်နပ္လုိ႔ စင္ၿပိဳင္ေျမေအာက္အစုိးရ ဖြဲ႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအုပ္စုႏွစ္ခုၾကားမွာ ျဖစ္ပြားလာႏုိင္တဲ့ အၾကမ္းဖတ္မႈေတြဟာ မနည္းမေနာ ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္းၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။

အယ္လ္ေဘးနီးယား အစုိးရနဲ႔ ဂရိအစိုးရေတြၾကားမွာလည္း ႏွစ္ႏုိင္ငံအတြင္း မွာ ရွိေနတဲ့ သူတုိ လူနည္းစုေလးေတြ႔ရဲ႕ အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အၿမဲ တမ္း တက်က္က်က္ ျဖစ္ေနတယ္။ တူရကီနဲ႔ ဂရိေတြကလည္း သမုိင္း တေလ်ာက္လုံး ဦးသူေဆာ္မယ္ တကဲကဲပါပဲ။ ဆုိက္ပရပ္မွာ ၾကည့္ျပန္ေတာ့ တူရကီမြတ္စလင္ေတြနဲ႔ ဂရိ ေအာ္သုိေဒါက္ေတြရဲ႕ ရန္လုိအမုန္းထားမႈက အမွ်င္တန္းလုိ႔ ေနပါတယ္။ ေကာ္ေကးဆပ္ဘက္ကုိ ၾကည့္ေတာ့ တူရကီေတြနဲ႔ အာေမးနီးယန္းေတြၾကားမွာလည္း နဂါႏုိ ကရာဘက္ (Nagorno Karabakh) ကုိ သိမ္းပုိက္ႏုိင္ဖုိ႔ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။

ေကာ့ေကးဆပ္ ေျမာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ႐ုရွားျပည္ထဲကေန လြတ္လပ္ေရး ရဖုိ႔ ဆုိၿပီး ေခ်ခ်င္း (Chechens) ေတြ၊ အန္ဂုရွ္ (Ingush) ေတြနဲ႔ အျခား မြတ္စလင္ေတြ တုိက္ပြဲဆင္ေနခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေလာက္ ၾကာေနခဲ့ ပါၿပီ။ ေသြးထြက္သံယုိမႈ အမ်ားဆုံး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲကေတာ့ ၁၉၉၄ - ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ႐ုရွားနဲ႔ ေခ်ခ်င္းတုိ႔အၾကားက စစ္ပြဲပါ။ အန္ဂုရွ္မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ ေအာ္သုိေဒါက္ အာ့စက္ရွန္း (Ossetian) ေတြၾကား မွာလည္း စစ္ပြဲက ျဖစ္ေနခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ေဗာ္လဂါျမစ္ဝွမ္းမွာလည္း တာတာ မြတ္စလင္ေတြဟာ ၁၉၉၀ ႏွစ္ဦးပုိင္းေတြ ကတည္းကစလုိ႔ ႐ုရွားေတြနဲ႔ တုိက္ ခုိက္လာခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ ႐ုရွားနဲ႔ စိတ္မပါ့တပါ သေဘာတူညီမႈ ရယူ ခဲ့ၾကပါတယ္။

(ဆက္ရန္)
ဇင္ေဝေသာ္

Islam's Bloody Borders


မနက္ျဖန္မွာ ျမန္မာမြတ္စလင္ေတြအေပၚ ေစာင္႔စည္းမႈအေနနဲ႔ မတင္ဘဲ ထားခဲ႔တဲ႔ "Islam's Bloody Borders" ကို တင္ေပးပါမယ္။ အစၥလာမ္ကို အဆိုးျမင္နဲ႔ ၾကည့္တာမဟုတ္ဘဲ ယထာဘူတအျမင္နဲ႔ ၾကည့္ၾကရင္ မြတ္စလင္အမ်ားစုေတြအေပၚ နားလည္ႏိုင္သလို ပစၥကၡအေနအထားကိုလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ ရိပ္စားမိႏိုင္မွာပါ။
ေနာက္ၿပီး ဒီေဆာင္းပါးေၾကာင္႔ ပြက္ေလာရိုက္သြားလို႔ "The Clash of Civilizations" ကို ေကာက္ေရးလိုက္တာလို႔ ဟန္တင္တန္က ဝန္ခံထားပါတယ္။

အဲဒီ စာအုပ္က မျဖစ္မေန ဖတ္ရ၊ ကိုးကားေနရတဲ႔ တက္စ္ဘုတ္ပဲ


လီကြမ္းယုစာအုပ္အတြက္ အစအဆုံး အကူအညီေပးခဲ႔တဲ႔ မစၥတာ လီ (Dr.Lee Chuan Guan) ရဲ႕သမီးက ႏိုင္ငံေရးသိပၸံကို ေလ႔လာေနသူပါ။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကို "The Clash of Civilizations" ကို သိသလားဆိုေတာ႔ "ေပၚလစ္တီကယ္ ဆိုင္းယင္႔စ္ေက်ာင္းသားက မသိလို႔ ဘယ္ရမလဲ။ အဲဒီ စာအုပ္က မျဖစ္မေန ဖတ္ရ၊ ကိုးကားေနရတဲ႔ တက္စ္ဘုတ္ပဲ၊ သမီးတို႔ တကၠသိုလ္ရယ္မွ မဟုတ္ဘူး၊ ကမၻာ႔တကၠသိုလ္တိုင္းလိုလိုမွာ အဲဒီစာအုပ္က တ


ေျပာခ်င္တာက ဒီစာအုပ္ ဒုတိယတြဲကို ပရင္႔ထုတ္၊ ပရုဗ္ဖတ္ေနတယ္တို႔ ဘာတို႔ေပါ႔ေလ။

မဂၢင္ရွစ္ပါးနဲ႔ ဆိုရွယ္အက္သစ္


မဂၢင္ရွစ္ပါးနဲ႔ ဆိုရွယ္အက္သစ္ဆိုၿပီး ေလ႔လာမႈေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဆိုရွယ္ လို႔ဆိုလိုက္တာနဲ႔ သမာဓိမဂၢင္၊ ပညာမဂၢင္ေတြက သိပ္မဆိုင္လွေတာ႔ ပါဘူး။ အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံေရးနဲ႔ အဓိက သက္ဆိုင္တာက သီလမဂၢင္ေတြျဖစ္သြား ပါေတာ႔တယ္။
သမၼာဝါစာ၊
သမၼာကမၼႏၲ၊
သမၼာ အာဇီဝေပါ႔။

သမၼာဝါစာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
မုသာဝါဒါ ေဝရမဏိကို Truth (မွန္ကန္),
reliable (လက္ခံႏိုင္ဖြယ္) ,
firm (ခိုင္မာ),
trust worthy (ယုံၾကည္ထိုက္).

ပိသုဏဝါစာ ေဝရမဏိကို
Rejoice in unity (ညီညြတ္မႈကို လိုလားျခင္း)
delight in unity (ညီညြတ္မႈမွွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ျခင္း)
speaks words that promote unity (ညီညြတ္ေရးကို အေလးထား ေျပာ ဆိုမႈ) ဆိုတဲ႔ ပါဠိေတာ္လာ သမဂၢရတာ စတဲ႔ စကားေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။

ဖရုသဝါစာ ေဝရမဏိကိုေတာ႔
ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ ( Nela),
နားခ်မ္းသာ (kanna sukha)
ၾကင္နာ (Pemaniya),
စိတ္ႏွလုံးကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ (Hadayangama)
ယဥ္ေက်း (pori) စတာေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။

သမၼပၹလာပဝါစာ ေဝရမဏိကိုေတာ႔
Speaks at the proper time(Kala vadi) ေျပာခ်ိန္မွန္
speaks the truth(Bhutavadi) အမွန္ေျပာ
purposeful ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိေျပာ
profitable အက်ိဳးရွိရွိေျပာ လို႔ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။

သမၼာကမၼႏၲကေတာ႔ ရွင္းပါတယ္။ ဒီေန႔ေျပာေနၾကတဲ႔ လူ႔အခြင္႔အေရးေတြပါ။
သူ႔အသက္မသတ္ရ ဆိုတာက လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ခြင္႔ (The right to live)
မခိုးရ ဆိုတာက တရားသျဖင္႔ ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ (Property right)
ကာေမသု ေရွာင္ဆိုတာက လူမႉဆက္ဆံေရး ထိမ္းသိမ္းမႈ (The right of relationship) ပါ။

သမၼာ အာဇီဝကို တစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ေတာင္ ရွင္းျပႏိုင္ပါတယ္။
ဒါကေတာ႔ အသက္ေမြးမႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ (တနည္း) စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးစကား (Mutual interests) ပါ။ ျမန္မာလို ကုသိုလ္ရ၊ ဝမ္းဝ၊
ေခတ္စကားနဲ႔ ႏွစ္ဖက္အက်ိဳးစီးပြားကို ေရွးရႈျခင္းမ်ိဳးပါ။

ဒီည လက္ခ်ာေပါ႔ေလ။

မဂၤလာေမာင္မယ္အသင္း အဘိဓမၼာသင္တန္း


 
ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္ အေပါင္းတို ့ခင္ဗ်ား
ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့ေသာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္မ်ားကို လြယ္ကူစြာ ေလ့လာနိုင္ေစရန္နွင့္ ဓမၼသဘာ၀ကုိ ရွင္းလင္းစြာ သိရွိျပီး မိမိတို ့၏ ေန ့စဥ္ဘ၀မ်ားတြင္ အသံုးခ်နိုင္ေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဆရာေတာ္ ဦးစကၠပါလမွ အဘိဓမၼာသင္တန္းကို ေအာက္ပါအစီအစဥ္အတိုင္း သင္ၾကားပို ့ခ်ေပးသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။
ထို ့ေၾကာင့္ စကၤာပူနိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္မ်ားအေနျဖင့္ ဗုဒၶ၏ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္မ်ားကို သင္တန္းတက္ေရာက္ သင္ယူနိုင္ၾကေစရန္ ေအာက္ပါလင့္ခ္တြင္ စာရင္းေပးသြင္းနိုင္ပါေၾကာင္း တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါသည္။
http://tiny.cc/mmm-register-1
သင္တန္းပို ့ခ်မည့္ဆရာေတာ္ = ဦးစကၠပါလ (မဂၤလ၀ိဟာရေက်ာင္း)
စတင္ဖြင့္လွစ္မည့္ရက္ = ၂၀၁၅ ခုနွစ္၊ မတ္လ ၁ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန ့
အခ်ိ္န္ႏွင့္ေန ့ရက္ = ညေန ၆ နာရီ မွ ၇း၃၀ နာရီထိ
(အပတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန ့တိုင္း)
သင္တန္းေနရာ = မဂၤလ၀ိဟာရေက်ာင္း (စကၤာပူ)၊
ဒုတိယထပ္ (Chew Quee Neo hall)
30 Jalan Eunos,
Singapore 419415
သင္တန္းလမ္းညႊန္ = Eunos MRT
Bus 7, 15, 21, 60, 67, 93, 854
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအေနျဖင့္ ေအာက္ပါဖုန္းနံပါတ္မ်ားနွင့္ အီးေမးလ္လိပ္စာသို ့လည္း ဆက္သြယ္ စာရင္းေပးသြင္းနိုင္ၾကပါေၾကာင္း အသိ္ေပး တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။
ဆက္သြယ္ရန္ဖုန္းနံပါတ္။ ။ ၉၁၆၃၁၅၂၉၊ ၈၁၉၁၀၈၂၂
အီးေမးလ္လိပ္စာ။ ။mingalarmaungme@gmail.com
မွတ္ခ်က္။ ။သင္တန္းသည္ ဓမၼဒါနအျဖစ္ သင္ၾကားေပးေသာ အခမဲ ့သင္တန္းျဖစ္ပါသည္။

 

Faces နဲ႔ ဇင္ေဝေသာ္


Faces မဂၢဇင္းနဲ႔ ေရစက္ျပန္ဆုံခြင္႔ရသည့္အတြက္ ေက်နပ္ၾကည္ႏူး ခံစားရ ပါသည္။ ဇင္ေဝေသာ္ကေလာင္ေလးကို ပထမဆုံး စတင္ေဖာ္ျပေပးေသာ မဂၢဇင္းႀကီးျဖစ္သျဖင္႔ Faces ကို ေက်းဇူးလည္း အထူးတင္မိသည္။ ထိုစဥ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က ေဒၚတူးတူးျမင္႔သိန္းျဖစ္ၿပီး သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ဝန္းက်င္ကဟု ထင္ပါသည္။

Faces မဂၢဇင္းရဲ႕ "ဧည့္ခန္းေဆာင္မ်ားကို ျဖတ္သန္းျခင္း" အခန္းမွာ "က်ေနာ္ ဧည့္သည္၊ က်ေနာ္႔ ဧည့္သည္" ေဆာင္းပါးေလးပို႔ရင္း ရင္တထိထိတ္နဲ႔ ပါ မပါ ေစာင္႔စား ရင္ဖိုခဲ႔ရသည့္ ရဟန္းငယ္ဘဝကိုလည္း အမွတ္တရ ျဖစ္ေစ သည္။ နာဂေတာင္းေပၚကအဆင္း ရန္ကုန္ကို မလယ္မဝယ္တက္လာရင္း စာလည္းေရးခ်င္၊ စာမူခလည္းရခ်င္သျဖင္႔ Faces မွာ ကံစမ္း၊ လက္စမ္းခဲ႔မိ သည္။ ထိုေခတ္က စာမူတစ္ပုဒ္ကို Faces က ႏွစ္ ေထာင္လား၊ သုံးေထာင္ လား ေပးသည္၊ တိတိက်က် မမွတ္မိေသာ္လည္း ေစာေနလတ္ကေလာင္နဲေရး တဲ႔ အျခားမဂၢဇင္းေတြထက္ Faces က ပိိုေပးတာ ေသခ်ာပါသည္။

ေခါက္ရိုးမက်ိဳးလွေသာ ရဟန္းတစ္းပါးအေနနဲ႔ ဒကာ ဒကာမဆက္ဆံေရး ထက္ စာေရးၿပီး ပစၥည္းေလးပါးရွာဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔သည္။ ထို "က်ေနာ္ ဧည့္သည္၊ က်ေနာ္႔ ဧည့္သည္" ေဆာင္းပါးေလး ပါလာၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာေတာ႔ ဇင္ေဝေသာ္ ရဲ႕လက္ကို ေဒၚတူးတူးျမင္႔သိန္းက ယုံၾကည္သြားဟန္တူပါသည္၊ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ ေငြေရာင္အနားကြတ္ပိုင္ရွင္မ်ား" အခန္းဆက္ ေဆာင္းပါးေတြ ဆက္ေရးခဲ႔သည္။ ထို႔ေနာက္ ဇင္ေဝေသာ္လည္း ျပည္ႏွင္ဒဏ္မဟုတ္ေပမဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္ေျပးလာခဲ႔ၿပီး ျခေသၤ႔ရည္ႏို႔ ေသာက္စို႔ခဲ႔ရသည္။
စကၤာပူေရာက္ၿပီးသည့္ေနာက္ ေဒၚတူးတူးျမင္႔သိန္းနဲ႔ ဒီမွာေတြ႔ၿပီး စာဆက္ေရးဖို႔ သူမက အားေပးခဲ႔တာကို သတိရမိသည္။ ေရးေတာ႔ မေရးျဖစ္ေတာ႔ပါ။

အခု Faces မွာ ဦးျမင္႔သူ (ေျမလတ္ ေမာင္ျမင္႔သူ) ေရာက္ေနသည္။ Faces ကို သူကိုင္ေနသည္။ သံေယာဇဥ္ မပ်ယ္၊ ေက်းဇူးတရား အမွတ္ရေနဆဲမို႔ Faces ဆိုလိုက္တာနဲ႔ "ႀကိဳက္ရင္း သုံးေပါ႔ဆရာရယ္" ဆိုၿပီး ဘာသာေရး အနံ႔ျဖဴးတဲ႔ လူမႈဒိုင္မင္းရွင္းကို ျပန္စေနမိပါေတာ႔သည္။

ဇင္ေဝေသာ္ရဲ႕ ပထမဆုံး မိတ္ေဆြ၊ ေက်းဇူးရွင္က Faces ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚတူးတူးျမင္႔သိန္း၊ ဆရာ ေမာင္ေက်ာ္သာ (ပဲခူး)၊ ဆရာ ဦးျမင္႔သူ (ေျမလတ္ ေမာင္ျမင္႔သူ)နဲ႔ Faces မိသားစုအားလုံးကို ေဖ႔စ္ဘုတ္ကေန ပဲ ေက်းဇူးစကား ဆိုလိုက္ရပါသည္။

ဇင္ေဝေသာ္

ျပည္က လူကတုံးကိစၥ


ျပည္က လူကတုံးကိစၥကို တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ခံေနလို႔ မသိလိုက္ပါဘူးဗ်ိဳ႕။
သိတဲ့လူက ရွယ္ၾကပါအုံး။ မသိေယာင္ေဆာင္ ေမးျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း မူအားျဖင့္ ျပန္ၾကားလိုပါသည္။

ရဲေဘာ္ႀကီး ဝတ္မႈံ သို႔



ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းပါ ေက်ာ႔ဝတ္မႈံေရ။
အမွတ္ေပးဒိုင္ သုံးေယာက္စလုံး (သစၥာနီ၊ ဓမၼဂဂၤါ၊ ဇင္ေဝေသာ္) ပ၊ ဒု လြန္ဆြဲစရာမလိုခဲ႔တဲ႔ ကေလးပါပဲ။
ဘယ္လို ဆိုးႏြဲ႔ပါေစ။ သူ႔ကို သည္းခံေစာင္႔ေရွာက္ေပးၾကပါ။

အန္ေပါင္းက ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့


အာေရာဂ်ပရမာ လာဘာ လို႔သာ ဘုရားေဟာၿပီး အန္ေပါင္း ပရမာ လာဘာ လို႔ မေဟာခဲ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ လက္ေပၚ ေႂကြက်လာတဲ့ သစ္သီးကိုသာ စားေတာ့အံ့ ဆိုၿပီး အျပင္မထြက္ျဖစ္ေတာ့ပါ။

ရန္သူငါးေယာက္ကုိ ေလ့လာၾကည့္ျခင္း


ဒါကေတာ႔ ေဆာ႔ဖ္ေကာ္ပီရွိေနတယ္။ ဖတ္ၾကေပေတာ႔။
စာေပကလာတဲ့ ရန္သူငါးမ်ိဳး “ငါးပါး” ဆုိတဲ့ စကားမွာ “ငါးပါး” ဆုိတာကေတာ့ လူတုိင္း သိၿပီးသားပါ။ ဒါကုိပဲ ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ၾကည့္လုိက္တာ ပါ။ ေနာက္ၿပီး ဘယ္ရန္သူက လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလုံးကုိ ထိခုိက္ၿပီး ဘယ္ရန္ သူက လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းေလးကုိပဲ ထိခုိက္ေစတာလဲ ဆုိတာကုိ ပါ သုံးသပ္ ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီသုံးသပ္မႈကုိ အေျခခံၿပီး ဘယ္ရန္သူက ဘယ္ ရန္သူေလာက္ မဆုိးဘူးဆုိတဲ့ အေျဖကုိလည္း ထုတ္ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

၁။ ေရ

ဟုိတုန္းကေတာ့ “ေရ” ရန္သူဆုိတာ ျမစ္ေရ၊ ေခ်ာင္းေရ၊ မုိးေရႀကီးမႈ၊ ဒီေရႀကီး မႈေၾကာင့္ အသက္ေတြ ေပးဆပ္ရ၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြ ေမ်ာပါရ စတဲ့ အက်ိဳး ဆက္ေတြ ခံစားၾကရ ဆိုတာေတြ ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ ေရအႏၱရာယ္က ေရျပတ္လပ္မႈပါ။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အရင္က ရင္ဆုိင္ ခဲ့ရတာက မုိးေခါင္မႈ၊ အစာေရစာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈ စတဲ့ ေဘးဒုကၡေတြ ကုိ ေပးပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္ သတ္မွတ္ခ်က္ထဲမွာေတာ့ ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္လာမႈေတြ၊ နာ ဂစ္၊ ကတ္ထရီနာ၊ စူနာမိီေတြပါ ထည့္သြင္းမွ ျပည့္စုံပါေတာ့မယ္။ ကုလသမဂၢ ရဲ႕ ခန္႔မွန္းေျခနဲ႔ဆုိရင္ ေျမေအာက္ေရ ရွားပါးလာမႈ၊ ျပတ္လပ္မႈေတြေတာင္ ရင္ဆုိင္ေနရ၊ ရင္ဆုိင္ရဖြယ္ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ “ေရေဘး” ဆုိတဲ့ကိစၥဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာေက်ာ္က ေရေဘးဆုိတာ ထက္ အမ်ားႀကီး က်ယ္ျပန္႔လာေနပါတယ္။
ဒါျဖင့္ ဒီေရေဘးက ဘယ္သူေတြကုိ ထိခုိက္ႏုိင္သလဲ။

ပင္လယ္ျပင္ ျမင့္တက္လာမႈ၊ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္လာမႈေတြကုိ ထည့္သြင္း စဥ္းစားရင္ ဒီေဘးဟာ ကမၻာနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ေဘးႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေရွးေဟာင္း သတ္မွတ္ခ်က္အရ ျမစ္ေရ၊ ေခ်ာင္းေရ ႀကီးမႈ၊ မုိးေခါင္၊ ကန္ေရ တြင္းေရေတြ ျပတ္လပ္၊ ခန္းေျခာက္မႈကုိပဲ ၾကည့္ရင္ေတာ့ တစ္ကမၻာလုံး မဆုိထားနဲ႔ တစ္ႏုိင္ငံလုံးကုိေတာင္ တုိက္႐ုိက္ မထိခုိက္ပါဘူး။ ဥပမာ နာဂစ္ဆုိရင္ေတာင္ ပင္လယ္ေရ ဒုကၡေပးသြားတာက ဧရာဝတီတုိင္းနဲ႔ အျခား နီးစပ္ရာ ေဒသေတြကုိပါ။ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အေနအထား မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ေရေဘးရဲ႕ ဒုကၡေပးရာ အက်ယ္အဝန္းက ႏွစ္မ်ိဳး ျဖစ္သြားပါတယ္။ (တစ္) ေရေဘးဟာ ဂလုိဘယ္ရန္သူ၊ (ႏွစ္) ေရေဘးဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုရဲ႕ ရန္သူဆုိတာကုိ မူတည္ၿပီး ေရေဘးရဲ႕ နယ္ပယ္လည္း ကြဲျပားသြားပါေတာ့တယ္။

ဒါက ဘယ္သူေတြမွာ တာဝန္ရွိသလဲ?
အလြန္ရွည္လ်ားတဲ့ အေျဖျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ ေခတ္သစ္ သတ္မွတ္ခ်က္ အရေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ညစ္ညမ္းမႈ၊ ေလထု၊ ေရထု ညစ္ညမ္းမႈ၊ အုိဇုန္းလႊာ ေပါက္ၿပဲမႈ စတာေတြ ျဖစ္ၿပီး အကူအညီေပးႏုိင္တဲ့နည္းကေတာ့ ကမၻာေျမကုိ တက္ႏုိင္သမွ် ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ ၾကဖုိ႔ပါပဲ။
ေရႀကီး ေရလွ်ံမႈ၊ မုိးေခါင္၊ ကန္ေရတြင္း ေရျပတ္လပ္မႈကေတာ့ ကမၻာလုံး အဆင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ နာဂစ္လုိ ေဘးရန္ကုိ သဘာဝေဘးဒဏ္လုိ႔ သတ္မွတ္ ရင္ ရႏုိင္ေပမဲ့ ေရႀကီး၊ ေရလွ်ံ၊ ေရျပတ္လပ္ ကိစၥေတြကေတာ့ အစုိးရ၊ လူထုနဲ႔ ပါ ဆုိင္ပါတယ္။ မုိးရြာတာက သဘာဝေၾကာင့္ ျဖစ္ေပမဲ့ ရြာထားတဲ့ေရေတြ ဘယ္မွမစီးဘဲ ဗြတ္ထေနတာကေတာ့ သဘာဝနဲ႔ မဆုိင္ပါဘူး။ လူထုကုိပါ ဆြဲထည့္ထားရေပမဲ့ အဓိက တာဝန္ပ်က္ကြက္ခဲ့တာကေတာ့ ရာစုဝက္ေက်ာ္ေ က်ာ္က အဆက္ ဆက္ေသာ အစုိးရေတြ (သူတုိ႔ကလည္း ရန္သူစာရင္ထဲ ပါေနတယ္) ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ မီး

မီးရန္သူကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ေရွးေခတ္က သတ္မွတ္မႈအရ ေတာမီး၊ ၿမိဳ႕မီးေလာင္မႈေတြပါပဲ။ ဒီမီးေၾကာင့္ ထိခုိက္တဲ့ နယ္ပယ္က ပုိက်ဥ္းပါတယ္။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကုိ မီးေလာင္ရင္ အဲဒီၿမိဳ႕ကုိပဲ ထိခုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခတ္သစ္ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ေျပာင္းၿပီး သတ္မွတ္ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီအထဲကုိ

၁။ လ်ပ္စစ္မီး
၂။ ကမၻာေျမပူေႏြလာမႈ ႏွစ္ခု ထပ္တုိးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။

လ်ပ္စစ္မီးနဲ႔ ပက္သတ္လုိ႔ေတာ့ ျပႆနာက တစ္ခုတည္းပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ လ်ပ္စစ္မီး မရျခင္း၊ မီးအား မမီျခင္း၊ မီးမမွန္ျခင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ လူကုိ ခ်က္ခ်င္းေသေစႏုိင္တာ မဟုတ္လုိ႔ ဒါကုိ အႏၱရာယ္ (သုိ႔မဟုတ္) ေဘးလုိ႔ မထင္သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ လ်ပ္စစ္မီး မရွိျခင္း၊ အားကုိးလုိ႔ မရျခင္းဟာ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးကုိ နလန္မထူေအာင္ ဖိသတ္ထားတဲ့ ဧရာမအႏၱရာယ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ လ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကုိ ဘာျဖစ္လုိ႔ “မီး” ရန္သူထဲ ထည့္ထားရတာလဲဆုိရင္ေတာ့ အသုံးျပဳပုံျခင္း တူလုိ႔ပါ။
သဘာဝ ထင္းမီး၊ ဖေရာင္းတိုင္မီးစသည္ကုိ အလင္းရဖုိ႔၊ အပူရဖုိ႔၊ အစားအစာ ခ်က္ျပဳတ္ဖုိ႔ အတြက္ အသုံးခ်ၾကသလုိ ဒီေန႔ လ်ပ္စစ္ကုိလည္း ဒီအတုိင္းပဲ အသုံးျပဳၾကပါတယ္။ လ်ပ္စစ္က နယ္ပယ္ ပုိၿပီးေတာင္က်ယ္ဝန္းပါတယ္။ “ေရ” ျပတ္လပ္မႈကုိေရးေဘးလုိ႔ ေခၚရင္ “လ်ပ္စစ္မီး” မရွိမႈကုိလည္း “မီးေဘး” ထဲကုိ ထည့္ကုိ ထည့္မွ သဘာဝက် ပါလိမ့္မယ္။(ကမၻာေျမ ပူေႏြးမႈကေတာ့ က်ယ္ျပန္႔လြန္းလွတဲ့အတြက္ လက္ေရွာင္ထားခဲ့ပါတယ္။) ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္က လူေတြဟာ စကၠန္႔နဲ႔အမွ် မီးေဘး (လ်ပ္စစ္မရ၊ စိတ္မခ်ရ) အႏၱရာယ္ ႀကံဳေတြ႔ေနရတယ္လုိ႔ ဆုိခ်င္ပါတယ္။
ဘယ္သူ႔မွာ တာဝန္ရွိသလဲ။ ဘယ္လုိ ကာကြယ္မလဲ။
အရာရာကုိ လက္လႊတ္စပယ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ရာစုဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ အစုိးရေတြရဲ႕ အမွားအယြင္းကုိ လက္ရွိ အစိုးရက ျပင္ဆင္ယူရမယ့္ အခ်ိန္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီမွာလည္း ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ အေသးစိတ္ မေဆြးေႏြးႏုိင္သလုိ ကြ်န္ေတာ္သိတဲ့ကိစၥလည္း မဟုတ္ပါဘူး။

၃။ ခုိးသူ

“မင္း” ဆုိတဲ့ အစုိးရကုိ ေနာက္ဆုံးမွာ ေဆြးေႏြးမွာမုိ႔ ခုိးသူကုိ ေက်ာ္လုိက္ပါ တယ္။ ေရွးေခတ္ သတ္မွတ္ခ်က္အရ ခုိးသူ၊ ဓားျပ စတဲ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လူရမ္း ကားေတြကုိ “ခုိးသူ” လုိ႔ ေခၚပါတယ္။
ဒီေခတ္မွာေတာ့ ခရက္ဒစ္ကတ္ခုိးမႈ၊ ေကာ္ပီ႐ုိက္ ခုိးမႈ၊ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ ပုိင္ ဆုိင္ျခင္း (Intellectual property) ကုိ ခုိးမႈေတြအျပင္ ဓားျပနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး အစၥလာမ္မစ္ အစြန္းေရာက္ (ISIS) လုိ အဖြဲ႔ေတြကုိပါ ထည့္သြင္း စဥ္းစားလုိ႔ ရပါတယ္။ (တခ်ိဳက အစုိးရကုိေတာင္ ဓားျပအႀကီးစားထဲ ထည့္ရမယ္လုိ႔ ဆုိၾက ပါတယ္။ ဒါက မသင့္လွပါဘူး။ အစုိးရ ဆုိးၿပီဆုိရင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ပ်က္စီးေအာင္ ဘယ္ဓားျပမွ သူတုိ႔ေလာက္ မလုပ္ႏုိင္လုိ႔ပါ။)

ဒီေဘးရန္က ဘယ္သူေတြကုိ ထိခုိက္သလဲ။
သူခုိး၊ ဓားျပရန္ကလည္း သူတုိ႔နဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ဝန္က်င္းကုိပဲ ထိခုိက္ေစႏုိင္လုိ႔ အက်ယ္အဝန္း ပမာဏအားျဖင့္ အလြန္ေသးမႊားပါတယ္။ (တခ်ိဳ႕ကလည္း အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားတဲ့ အစုိးရ ဝန္ထမ္း ေတြကုိ သူခုိးထဲထည့္လုိၾက ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ သေဘာမတူပါဘူး။ သူခုိး၊ ဓားျပဆုိတာ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ (မနက္ကုိးနာရီကေန ညေန ငါးနာရီအထိ၊ ႐ုံးဖြင့္ခ်ိန္ေပၚ မူတည္ၿပီး နာရီကြဲလြဲ သြားႏုိင္)ႀကီးမွာ ေတြ႔သမွ်လူကုိ စားပြဲ ကုလားထုိင္နဲ႔ ထုိင္ၿပီး ထုိင္လု၊ ထုိင္ခုိး မလုပ္ႏုိင္လုိ႔ပါ။ သူတုိ႔ဟာ အစုိးရထဲမွာပဲ ပါဝင္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ တတိယရန္သူဟာ ဆုိးတယ္၊ ဒါေပမဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလုံး၊ တစ္ႏုိင္ငံလုံးကုိ အႏၱရာယ္ မေပးႏုိင္ဘူး။ မုိင္နာရန္သူေပါ့။ ေမဂ်ာရန္သူ မဟုတ္ပါဘူး။

၄။ သားသမီးဆုိး

ဒီရန္သူကေတာ့ ေရွးေခတ္၊ ယခုေခတ္ သတ္မွတ္ခ်က္အရ သိသိသာသာႀကီး မကြဲျပားလွပါဘူး။ အမ်ားႀကီးလည္း ေဆြးေႏြးေနစရာ မရွိပါဘူး။ သားသမီး ဆုိးဟာ သူ႔မိဘ၊ သူ႔မိသားစု၊ ေနာက္ဆုံး သူ႔ေဆြးမ်ိဳးေတြကုိပဲ ဒုကၡေပးႏုိင္လုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ အႏၱရာယ္ အႀကီး စားႀကီး မဟုတ္လွပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ေပါင္းမိၿပီး ခုိးမႈ၊ ႐ုိက္မႈ၊ လုယက္မႈ၊ ပုန္ကန္မႈေတြဆီကုိေတာ့ ေရာက္ သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါက တုိက္႐ုိက္ အက်ိဳးဆက္မဟုတ္လုိ႔ ဒီမွာ ထည့္သြင္း စဥ္းစားဖုိ႔ မသင့္ေတာ္လွပါဘူး။

၅။ မင္းဆုိး

ေနာက္ဆုံးရန္သူက “မင္း” “ဘုရင္” “အစုိးရ” ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မစြံတဲ့ အစုိးရဟာ ဂလုိဘယ္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ (မီးနဲ႔ ေရလုိ) သူဟာ သူ႔နုိင္ငံ တြင္း၊ သူ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ အႀကီးမားဆုံး အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိေစတဲ့ ရန္သူႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းဆုိးၿပီးဆုိရင္ မီးေလာင္သလုိ ရြာလုံးကြ်တ္ သြားတာမ်ိဳး၊ ေရႀကီးသလုိ ျမစ္ေဘးတင္ ဒုကၡ ေရာက္ရတာမ်ိဳး၊ သူခုိးဓားျပ ထူလုိ႔ တစ္နယ္တစ္ရပ္ပဲ စိတ္ပူရတာမ်ိဳး၊ သားသမီး မေကာင္းလုိ႔ တစ္မိသား စုတင္ စိတ္ဆင္းရဲရတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ တစ္ႏုိင္ငံလုံး၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလုံးကုိ ဒုကၡေရာက္သြားေစတာမ်ိဳးပါ။ ဒါေၾကာင့္ မင္းဆုိးဟာ ႏိုင္ငံတြင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီး တစ္ခုလုံးရဲ႕ ရန္သူ၊ အားလုံးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ ရန္သူ ျဖစ္ သြားပါေတာ့ တယ္။
ဗုဒၶဘာသာ အဆုံးအမအရ ရန္သူငါးေယာက္ကုိ သက္ရွိ၊ သက္မဲ့လုိ႔ ခြဲၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ (ေယဘုယ်ေပါ့)

ေရနဲ႔ မီးက သက္မဲ့ ရန္သူေတြျဖစ္ၿပီး ခုိးသူ၊ သားသမီးဆုိးနဲ႔ မင္းဆုိးတုိ႔က သက္ရွိေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒီနည္းအရ ၾကည့္ေတာ့လည္း သူခုိးဓားျပနဲ႔ သားသမီးဆုိးေတြက မင္းဆုိးေလာက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကုိ ဒုကၡ မေပးႏုိင္ဘူး ဆုိတာ ထပ္ေတြ႔ရပါတယ္။
အခ်ဳပ္ဆုိရရင္ ရန္သူငါးေယာက္ရွိေပမဲ့ “မင္း” ဆုိတဲ့ ရန္သူေလာက္ ဘယ္သူ မွ ေၾကာက္စရာ မေကာင္းဘူး။ သူ႔ရဲ႕ နယ္ပယ္ဟာ အက်ယ္ဆုံး၊ သူဒုကၡေပးႏုိင္တဲ့ လူဦးေရက အမ်ားဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မင္းေကာင္းရဖုိ႔ ကိစၥဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလုံးအတြက္ အေရးႀကီးဆုံး ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ မင္းေကာင္းေပၚပါေစလုိ႔သာ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။

ဇင္ေဝေသာ္
၁၀၊ ၁၂၊ ၂၀၁၄

သူမ်ားကေျပာတဲ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းဆိုေတာ့ နည္းနည္းပါးပါး ႂကြားခ်င္တာေပါ့ေလ


ရန္ကုန္က လူၾကံဳေရာက္လာလို႔ပါ။ မ်က္ေစ့ေနာက္သြားရင္ ေဆာရီးပဲ။



Face : ေရွးေဟာင္းမဂၤလာတရားႏွင့္ ေခတ္သစ္ဆိုရွယ္ဒိုင္မင္းရွင္း


ေနာက္ေန႔မွပဲ အစအဆုံး တင္ေတာ့မယ္။ ေနလို႔ သိပ္မေကာင္းလို႔ပါ။



လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ပဋိပကၡ၊ ဒုတြဲ၊ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳဆီက ျပန္လာၿပီ


လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ပဋိပကၡ၊ ဒုတြဲ၊ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳဆီက ျပန္လာၿပီ။ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ပရုဖတ္။ မၾကာမီ ထြက္ႏိုင္ပါေတာ႔မယ္ (ဒါေတာင္ လပိုင္းေတာ႔ ၾကာဦးမွာ)

နားဝင္မခ်ိဳတဲ႔ အမွန္တရားမ်ား ကိုေတာ႔ စထရိတ္တိုင္းမ္ စည္းကမ္းေတြေၾကာင္႔ ကိုယ္တိုင္ပဲ ကမ္းလက္ကေန ျဖန္႔ရေတာ႔မယ္။ စာအုပ္ေဈးကို ၄၀၀၀ ကေန ၃၅၀၀ ေလ်ွာ႔ခ်ပါမယ္။
စာဖတ္ပရိသတ္ကို ေက်းဇူးတင္လ်ွက္။

ႏိုင္ငံေရး၊ သံတမန္ေရး၊ လက္နက္အထိ တ႐ုတ္က ဖိအားေပးေနမွာ


ဒါေတြက အသစ္မဟုတ္သလို အေဟာင္းလည္းမဟုတ္ဘူး။
ႏိုင္ငံေရး၊ သံတမန္ေရး၊ လက္နက္အထိ တ႐ုတ္က ဖိအားေပးေနမွာ။
႐ုရွားနဲ႔ တ႐ုတ္ ရင္ဖြင့္ေပါင္းလို႔မရတာလည္း ဒီအခ်က္ပဲ။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကာခ်ဳပ္႐ုံးက မွန္တယ္။ သမတရံုး မွားတယ္။
တ႐ုတ္ကို ဒီပလိုေမစီေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ခပ္တင္းတင္းကိုင္မွ ရမယ္။ အဲဒါ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပဲ။ မြတ္စလင္ခံမေနရင္ အႀကီးအက်ယ္ ျပသနာျဖစ္မွာက တ႐ုတ္နဲ႔အေနာက္။ ျမန္မာက တံခါးဖြင့္ေပၚလစီက်င့္သုံးၿပီးတဲ့ေနာက္ တ႐ုတ္ကို ဖားေနစရာ မလိုဘူး။


မူအားျဖင့္ နားလည္လိုက္ပါၿပီ


ထက္ ထက္
Today at 8:33pm
ဒီေန႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာျပည့္ပြဲမွာ ဘုန္းဘုန္း စီစဥ္ေရးသားတဲ့ 'မူအားျဖင့္ နားလည္လိုက္ပါၿပီ' တခန္းရပ္ျပဇာတ္ ေကာင္းတယ္ဘုရာ့


ေကာ္ပီရိုက္ကိစၥ၊ အႏုပညာနဲ႔ ဖန္တီးမႈကိစၥေတြကို ေလးစားသလို လိုက္လည္းလိုက္နာသူေတြအတြက္ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ေပမဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳမႈကို ေက်နပ္၊ တန္ဖိုးထားမႈကို ရိုက်ိဳးစြာ ေတာင္႔တမိပါတယ္။ ဒီျပဇာတ္ေလးကို ဓမၼဂဂၤါနဲ႔က်ေနာ္ ေရးခဲ႔တာပါ။ မူရင္းက "ကေလး ႏိုင္ငံေရး" ဆိုတဲ႔ ကမ္းလက္ရဲ႕ ပို႔စ္ပါ။ Ref; The World Joke Book ေပးခဲ႔ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွစ္တစ္ရာျပည့္ စာေပေဟာေျပာပြဲ (သစၥာနီ)


အေရးေပၚ အေျပာင္းအလဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ မနက္ျဖန္ညေန ၇ နာရီခြဲမွာ သူ ေရးသားလ်က္ရွိသည့္ ေအာင္ဆန္းဝါဒ အေၾကာင္း ဆရာက ေျပာပါလိမ့္မည္။
ေနရာ။ မဂၤလဝိဟာရ။


February 22 at 7:54pm
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွစ္တစ္ရာျပည့္ စာေပေဟာေျပာပြဲ
ေဟာေျပာမည့္သူ သစၥာနီ
တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ျခင္း
http://www.ustream.tv/channel/thitsarni
၂၀၁၅ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၂
မဂၤလ၀ိဟာရေက်ာင္းတိုက္ ဒုတိယထပ္
ခ်ဴကြင္ညိဳခန္းမ


ေန႔သန္႔စင္ရာ အခန္းေလး


ဒါကေတာ့ ေန႔သန္႔စင္ရာ အခန္းေလးေပါ့။ စာေရးလို႔ေကာင္းတယ္။ စကားေျပာစရာရွိရင္ေတာ့ အျပင္ထြက္ေျပာလိုက္တယ္။


သစၥာနီနဲ႔အတူ သႏၲရသလြင္ျပင္ကို ျဖတ္သန္းျခင္း



စကၤာပူေရာက္ ဆရာ႔ပရိသတ္ေတြအတြက္ အထူး ရည္စူးပါတယ္။ ဘာသာေရးေနရာမွာ ဘာသာေရးပဲျဖစ္ေစခ်င္လို႔ "သႏၲရသလြင္ျပင္" အေၾကာင္း လူငယ္ေတြကိုေျပာေပးဖို႔ ေမတၲာရပ္ခံမႈကို သေဘာတူ လက္ခံေပးတဲ႔ ဆရာသစၥာနီကို ေက်းဇူးစကား ဆိုလိုက္ပါတယ္

အခ်ိန္။ ။ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၁ ရက္နဲ႔ ၂၂ ရက္၊ ညေန ၇ နာရီခြဲမွ ၉ နာရီအထိ။
ေနရာ။ ။ မဂၤလဝိဟာရေက်ာင္း၊ ခ်ဴကြင္ညိဳ ခန္းမ။ (Mangala Vihara Buddhist Temple, 30, Jalan, Eunos, Singapore. 419495.)

သစၥာနီနဲ႔အတူ သႏၲရသလြင္ျပင္ကို ျဖတ္သန္းျခင္း
Live broadcasting
http://www.ustream.tv/channel/thitsarni


လူဦးေရ ကန္႕သတ္မႈရွိပါတယ္။ တက္ေရာက္လိုသူမ်ား အီးေမးလိပ္စာနဲ႔တကြ ကမ္းလက္အီးေမးမွာ မွတ္ပုံတင္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္ (lek.camm@gmail.com)။ သိလိုတာကို ေဖ႔ဘုတ္ မက္ေဆ႔ေဘာက္ (သို႔) ကမ္းလက္အီးေမးမွ တဆင္႔ ေမးျမန္းႏိုင္ပါတယ္။
အီးေမးေတာင္းခံရျခင္းက အေၾကာင္းတစ္ခုခုရွိလာရင္ ခ်က္ခ်င္း သတင္းေပးပို႔ႏိုင္ဖို႔ပါ။

ဗီဇာမရခဲ႔ရင္ ခ်က္ခ်င္းအေၾကာင္းၾကားႏိုင္ဖို႔ မွတ္ပုံတင္ဖို႔၊ အီးေမးေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ႔တာပါ။ အခု မည္သူ မဆို လာေရာက္ႏိုင္ပါၿပီ၊ တတ္ႏိုင္သေရြ႕ ေနရာစီစဥ္ေပးပါမယ္။


“သႏၱရသလြင္ျပင္” ဆိုၿပီး ဘာသာေရး ေဆာင္းပါးေတြ ဘယ္လို ေရးျဖစ္ ခဲ့တာလဲ ဆရာ...

အဲဒါဒဂုန္မဂၢဇင္းမွာ ေရးခဲ့တာ။ စာအုပ္အျဖစ္ ႏွစ္အုပ္ ထြက္သြားတယ္။ “ဖတ္ၾကည့္ရင္ သိလိမ့္မယ္”၊ “မ်က္စိ ထဲက ဆူး“ တုိ႔ ဘာတို႔ေပါ့။ ပညာတတ္လူငယ္ေတြ ဦးေႏွာက္ထဲ ဘာသာေရးအသိ ဝင္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ေခါင္းစဥ္ ေပးတာကအစ “ပန္းပြင့္ကိုယ္ေပၚက သကၠာလိပ္ျပာ” ဆိုတာမ်ိဳး၊ လူငယ္ႀကိဳက္ေပးၿပီး ေရးခဲ့တယ္။ လယ္တီ ဆရာေတာ္ နဲ႔ မိုးကုုတ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရဲ႕ စာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပမဲ့ လူငယ္ေတြၾကားထဲ မေရာက္ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြကို ဦးတည္ၿပီိး အက္ေဆး ဆန္ဆန္ေလးေတြ ေရးခဲ့တာ။ စေရးကတည္းက စရဏ၊ အဲဒီေနာက္ သီလ၊ သမာဓိခန္း၊ ေနာက္ဆံုး ဝိပသနာ အဆင့္ထိ ေရာက္သြားတယ္။ သႏၳရသ လြင္ျပင္(၁) နဲ႔ (၂)ေတာင္ မတူဘူး။ (၂) က လူငယ္ေတြ ဖတ္လို႔ မရဘူး။ ဘာသာေရးဆိုတာ ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ေျပာမွ၊ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ က်ယ္ျပန္႔သြားခဲ့တယ္။

သစၥာနီ



Thitsarni Poet


 
စကၤာပူ joo Enousရွိ
မဂၤလာဝိဟာရ သုံးထပ္ေက်ာင္းမမွာတည္းေနပါတယ္။အဲဒီေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ဦးစိတရၲက စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာ ဇင္ေဝေသာ္ပါ
အခုအဲဒီေက်ာင္းမွာဂ်ာမဏီကျပန္လာတဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ခင္တဲ႔ဆရာေတာ္
ေဒါက္တာအရွင္ဝိစိတၲသာရလဲ(စာေရးဆရာဓမၼဂဂၤါ)လဲေရာက္ေနေတာ့ ပိုအဆင္ေျပသြားပါတယ္။
 
 

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ


"ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ ရန္သူကို အျမစ္ပါမက်န္ ေတာ္လွန္ျခင္းျဖစ္တယ္" လို႔ ေမာင္းခ်ဓားကေလးက အဆိုျပဳတယ္။
"ဟင္႔အင္း၊ ဟင္႔အင္း။ မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘူး။ ႏွလုံးသားခ်င္း လက္ဆြဲႏႈတ္ ဆက္ၿပီး ဦးေႏွာက္ခ်င္း အေပးအယူညွိယူတာမ်ိဳးသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အစစ္ျဖစ္ တယ္"
လို႔ ေခါင္းတခါခါနဲ႔ ပန္းကေလးက ျငင္းသတဲ႔။
ဒီကိစၥ သူတို႔ ေဆြးေႏြလာလိုက္ၾကတာကလည္း
ကမၻာေျမရဲ႕လူသားပ်ိဳးခင္း
ေလးဖက္တြားသြားစကတည္းက တဲ႔ေလ။

(ညီမေလးကိုေျပာမိတဲ႔ ပုံျပင္မ်ားမွ)

ဇင္ေဝေသာ္

မနက္စာ စားအၿပီး ေက်ာင္းဝန္းက်င္ တိုးရ္


ဇင္ေဝေသာ္၊ သစၥာနီ၊ ဓမၼဂဂၤါ။



ဆရာသစၥာနီက ဘာေတြေျပာလိုက္လို႔ ဒီေလာက္ရယ္ေမာလိုက္မိသည္ မသိပါ


ဆရာသစၥာနီက ဘာေတြေျပာလိုက္လို႔ ဒီေလာက္ရယ္ေမာလိုက္မိသည္ မသိပါ။
သို႔ေသာ္ အမိအရဖမ္းယူလိုက္ႏိုင္ေသာ ဤဓာတ္ပုံေၾကာင္႔ (ဤမ်ွ) ဟက္ဟက္ ပက္ပက္ ရယ္ေမာလိုက္မိေၾကာင္း မျဖစ္မေန ဝန္ခံရပါေတာ႔မည္။
၂၀၁၅ သည္ ကံေကာင္းေသာ၊ ရယ္ေမာဖြယ္မ်ားေသာ ႏွစ္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါ သည္။
၆ ရက္ခန္႔ကေရာက္ေသာ ဓမၼဂဂၤါသည္လည္းေကာင္း
ယေန႔ေရာက္ေသာ သစၥာနီသည္လည္းေကာင္း
ကၽြႏ္ုပ္သည္လည္းေကာင္း


ဆရာေတာ္ ဓမၼဂဂၤါ ပထမဆုံးေန႔ Home visit ကို လိုက္ပါခ်ီးေျမႇာက္ေပးခဲ႔


ဆရာေတာ္ ဓမၼဂဂၤါ ပထမဆုံးေန႔ Home visit ကို လိုက္ပါခ်ီးေျမႇာက္ေပးခဲ႔သည္။ ေဂါပက ဥကၠ႒မိသားစု။



ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႕အခြင္႔အေရးနဲ႔ ႏြားေခ်း (Bull s..t)


နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ေလယာဥ္စီးရမွာဆိုေတာ႔ မ်က္မွန္ပါဝါထူထူနဲ႔ အန္ကယ္ ႀကီး တစ္ေယာက္က စာအုပ္ထူထူကို ဖြင္႔ဖတ္ၿပီး ခရီးဆက္ေနလိုက္သတဲ႔။ သူ႔ထိုင္ခုံေဘးက လူကေတာ႔ နည္းနည္းပါးပါး ေဆြးေႏြး ေဝဖန္ရတာကို သေဘာေတြ႔ဟန္ တူပါတယ္။ ဒါနဲ႔ မရ အရ မိတ္ဆက္စကားဆိုရင္း အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးရေအာင္လို႔ သူကပဲ စၿပီး အႀကံျပဳတယ္။
ဒါကို အန္ကယ္ႀကီးက (အင္တင္တင္နဲ႔) သေဘာတူပါတယ္။ စာအုပ္ပိတ္၊ စာၾကည္႔မ်က္မွန္ခၽြတ္ရင္း ဘာအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾကမလဲ လို႔ ျပန္ေမးေ တာ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင္႔အေရးအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးရေအာင္လားလို႔ အဲဒီလူက အႀကံထပ္ျပဳတယ္။

ဒီ အေၾကာင္းဆိုရင္ေတာ႔ မင္းကို တစ္ခုေမးရဦးမယ္။ ႏြားေတြေရာ၊ ဆိတ္ေတြေရာ၊ ျမင္းေတြပါ အားလုံး ျမက္ပဲ စားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ႏြားေခ်းက ခပ္စိုစိုနဲ႔ အပုံလိုက္ျဖစ္ေနၿပီး ဆိတ္ေခ်းက ခပ္မာမာနဲ႔ အတုံး အလုံးေလးေ တြ ျဖစ္ေနတယ္၊ ျမင္းေခ်းက်ေတာ႔ စားထားတဲ႔အတိုင္း ဘာမွ သိပ္မေျပာင္း လဲဘဲ မ်က္ေျခာက္ေတြအတိုင္းပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါ ဘာေၾကာင္႔လို႔ မင္း ထင္သလဲ လို႔ေမးေတာ႔....
ဟာဗ်ာ.... ဒါေတာ႔ က်ေနာ္လည္း မသိဘူးလို႔ ျပန္ေျဖရေတာ႔တာေပါ႔။

ဒီေတာ႔ အန္ကယ္ႀကီးက မင္းႏွယ္ကြာ ႏြားေခ်း (Bull s..t) အေၾကာင္းေတာင္ မသိေသးဘဲနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင္႔အေရး အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခ်င္ရတယ္လို႔ဆိုၿပီး စာၾကည္႔မ်က္မွန္ ျပန္တတ္ၿပီး သူ႕စာအုပ္သူ ဆက္ဖတ္ေနေတာ႔သတဲ႔။

ဒီ ပုံျပင္ရဲ႕ ေမာ္ရယ္က ဘာလဲဆိုတာ က်ေနာ္ေတာ႔ ဉာဏ္ မမီ။

(Ref: The World Joke Book)

မိတ္ေဆြရင္းလို႔ သတ္မွတ္ရန္ အနည္းဆုံး အေၾကာင္းသုံးရပ္


မိတ္ေဆြရင္းလို႔ သတ္မွတ္ရန္ အနည္းဆုံး အေၾကာင္းသုံးရပ္ လိုအပ္သည္ထင္ပါသည္။
၁။ စကားေျပာရတာ အဆင္ေျပျခင္း(နားလည္မႈ ရွိျခင္း)
၂။ အခန္းထဲမွာ အမႈိက္ ပိုရႈပ္ျခင္းနဲ႔
၃။ ဒီေနရာထားတဲ့ပစၥည္း ဟိုေနရာ ေရာက္ေနတတ္၊ ဟိုေနရာက ပစၥည္း ဒီေနရာ ေရာက္ေနတတ္ျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။
(ဆိုလိုသည္မွာ ေခါင္းအုံး၊ အိပ္ယာခင္းကို တသသလုပ္ေနတတ္ေသာ မိတ္ေဆြ၏ အိပ္ယာေပၚ တက္အိပ္ရန္ ကၽြႏ္ုပ္တု႔ိ စိတ္မရဲတတ္ၾကေပ)

လူဆိုတာ ဆိုဆိုက္တီး သတၱဝါ (Society animal)


...........အဖြဲ႔
...........အဖြဲ႔
............အဖြဲ႔

ဘယ္အဖြဲ႔အထဲမွ မပါခ်င္တဲ႔လူေတြလည္း
သူတို႔ခ်င္း ေပါင္းမိေတာ႔
"ဘယ္အဖြဲ႔အထဲမွ မပါတဲ႔" အဖြဲ႔ေလး ျဖစ္သြားတာပဲ။
လူဆုိတာ ဆိုဆိုက္တီး သတၱဝါ။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ႔အျမင္ (အေမးအေျဖ)


တစ္ကုိယ္ေရဘဝ
(ထြက္သြားဖို႔ အဆင္သင္႔ျဖစ္ေနၿပီ။ အေမးအေျဖ)

ေမး ။ ။ မစၥတာလီက အမည္ခံ ဗုဒၶဘာသာလုိ႔ တစ္ခါက ေျပာဖူးတယ္ေနာ္။ အခုလည္း ဒီအတုိင္းပဲလား။
ေျဖ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ အရင္အတုိင္းပဲ။ ငါက ခရစ္ယန္လည္း မဟုတ္၊ တာအုိ ဘာသာဝင္လည္း မဟုတ္ဘူး။ ငါက ဒီ ဘာသာႏွစ္ခုထဲမွာ ဘယ္အထဲမွ ပါမေနဘူး။

ေမး ။ ။ မစၥတာလီ ေျပာတဲ့ “ဓေလ့ထံုးစံ” ဆုိတာ ဘာကုိ ဆုိလုိတာလဲ။
ေျဖ ။ ။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေန႔မွာ မိဘဘုိးဘြားေတြကုိ အစားအေသာက္ေတြနဲ႔ တင္ၾက၊ ပူေဇာ္ၾကတာ စတာမ်ိဳးေပါ့။ ငါတင္ေျမွာက္ပူေဇာ္ဖုိ႔ အလုပ္သမားေတြ က စားပြဲေပၚ အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ေပးထားၾကတယ္။ ငါ မရွိေတာ့ရင္ ဒါေတြ လည္း ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါက Qing Ming လက္ထက္က သုႆာန္သြားၿပီး ရွင္းလင္းသုတ္သင္ေပးတာမ်ိဳးပါ။ မ်ိဳးဆက္ေတြ ေျပာင္းလာတာနဲ႔အမွ် လုပ္ေဆာင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္လည္း နည္းနည္း လာတယ္။ ဒါက ဓေလ့ထုံးစံေပါ့။

ေမး ။ ။ ဘာသာတရား မရွိဘူးဆုိရင္ စိတ္သက္သာေအာင္ ဘယ္လုိ ဖန္တီး ယူသလဲ။
ေျဖ ။ ။ စိတ္သက္သာမႈဆုိတာ နာက်င္ကုိက္ခဲတဲ့ ေဝဒနာေတြ အဆုံးသတ္ မႈေပါ့။ ဘဝအဆုံး အပုိင္း (ေသျခင္းတရား) အျမန္ေရာက္လာပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္း ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ။ အသက္ (၈၉) ႏွစ္မွာ နာေရးသတင္းေတြကုိ ဖတ္ရင္း ငါ့ထက္ အသက္ပုိရွည္ေအာင္ ေနရတဲ့လူ ေတာ္ေတာ္ နည္းတယ္ ဆုိတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါနဲ႔ ငါလည္း စဥ္းစားေနမိတယ္။ သူတုိ႔ ဘယ္လုိေနၿပီး ဘယ္လုိ ေသခဲ့ၾကပါလိမ့္၊ ေဝဒနာေတြ အၾကာႀကီး ခံစားခဲ့ၾကရတာလား။ မလႈပ္ႏုိင္၊ မရွားႏုိင္ ဘဝနဲ႔လား စသည္ျဖင့္ေပါ့။ အသက္ (၈၉) ႏွစ္မွာ ငွက္ေပ်ာ တုံးလုိ ဘဝနဲ႔ ပုိက္ကေန အစာသြင္း မခံခ်င္ရင္ ေဆးပညာအရ ႀကိဳတင္ လမ္းညႊန္မႈ (AMD) လုပ္ထားဖုိ႔ ငါကေတာ့ အႀကံေပးမွာပဲ။ အသက္ကယ္ဖုိ႔ ဆုိၿပီး ဘာမွ မလုပ္ပါနဲ႔၊ သဘာဝအတုိင္းပဲ ေသပါရေစလုိ႔ ေျပာလုိက္။

ေမး ။ ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ စကၤာပူမွာ ဒါမ်ိဳး လုပ္ေလ့လုပ္ထ သိပ္မရွိေသးဘူး။
ေျဖ ။ ။ ေအးေလ၊ သူတုိ႔က ေသျခင္းတရားကို ႀကိဳတင္ ရင္မဆုိင္ခ်င္လုိ႔ ေန မွာေပါ့။

ေမး ။ ။ တခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံေတြမွာ တရားဝင္ ခြင့္ျပဳထားတဲ့ “euthanasia” (ေရာဂါ မခံစားရေစဖုိ႔ ေဆးဝါး အကူအညီျဖင့္ အဆုံးစီရင္ေပးျခင္း) ကုိ လက္ခံ တယ္ေပါ့။
ေျဖ ။ ။ လူေတြကုိ သိသိႀကီးနဲ႔ သတ္ပစ္တာ မဟုတ္ဘဲ ေဝဒနာ အသည္း အသန္ မခံစားရေအာင္ လူနာကုိယ္တုိင္က ေရြးခ်ယ္တာမ်ိဳး ဆုိရင္ေတာ့ ဒတ္(ခ်္) ေတြလုိ “Yes” လုိ႔ ဆုိရမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ရဲ႕ ေဆးပညာႀကိဳတင္ လမ္းညႊန္ခ်က္မွာ “သြားပါရေစေတာ့” လုိ႔ ဆုိထားတာ။

ေမး ။ ။ မစၥတာလီရဲ႕ ေျမးတစ္ေယာက္က "ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘဝဆုိတာ ဘယ္လုိ ဘဝလဲ" လုိ႔ ေမးလာရင္ ဘယ္လုိ ေျဖမလဲ။
ေျဖ ။ ။ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေျမးေတြ ငါ့မွာ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ ဒီလုိ ေမးခြန္းမ်ိဳး ဘာမေမးဘူး။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ သိထားၿပီးၾကၿပီးသားပဲ။ လူေတြေနထုိင္တဲ့ ႐ုပ္ဝတၳဳကမၻာက ေျပာင္းလဲေနသလုိ သူတုိ႔ ေတြ႔ႀကံဳ ဆက္ဆံေနရတဲ့ လူေတြနဲ႔အညီ မ်ိဳးဆက္တုိင္းရဲ႕ ဘဝရည္ရြယ္ခ်က္ ပန္းတုိင္ေတြလည္း ေျပာင္းလဲလာတယ္။

ေမး ။ ။ မစၥတာလီ ဆုိလုိတာက လူငယ္ေတြအေပၚ ေျပာေနလည္း ဩဇာ သက္ေရာက္မႈ မရွိဘူး ဆုိလုိတာလား။
ေျဖ ။ ။ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔အသက္ ဆယ့္ေျခာက္၊ ဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္အထိ အေျခခံ သေဘာတရားေတြကုိ သင္ၾကားေပးလုိ႔ ရတယ္။ တစ္ခါတေလ ဒီထက္ လည္း ေစာမယ္၊ အဲဒီေနာက္ သူတုိ႔စိတ္ကုိ သူတုိ႔ ပုိင္သြားၿပီ၊ သူတုိ႔ျမင္ေတြ႔ သမွ်ေတြ၊ သူတုိ႔နဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ေတြရဲ႕ ဩဇာလႊမ္းမုိးမႈပဲ သူတုိ႔အေပၚမွာ ရွိေတာ့ တယ္။

ေမး ။ ။ ေနာက္ဘဝမွာ မစၥတာလီရဲ႕ ဇနီးကုိ ေတြ႔ရမွာ မဟုတ္္ဘူး၊ ေတြ႔ရမယ္ ဆုိတာ မယုံၾကည္ဘူး လုိ႔ ဆုိခဲ့တယ္ေနာ္။ တစ္ေယာက္တည္း တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္ အခ်ိန္မွာေတာင္ ဒီယုံၾကည္မႈက ရွိေနဆဲပဲလား၊ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ေကာင္းဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ ဒီယုံၾကည္မႈက ယုတၱိမရွိဘူး။ ေနာက္ဘဝ ရွိတယ္ဆုိပါေတာ့၊ ဒါဆို ဘယ္ေနရမွာ ေနာက္ဘဝက ရွိေနမွာလဲ။

ေမး ။ ။ နာမ္ဘဝမ်ိဳးနဲ႔ေပါ့။
ေျဖ ။ ။ ဒါဆုိ တေစၦသရဲေတြလုိပဲလား။ ငါေတာ့ မထင္ပါဘူး။

ေမး ။ ။ မစၥက္လီအေၾကာင္း မၾကာမၾကာ စဥ္းစားမိသလား။
ေျဖ ။ ။ သူ႔အ႐ုိးျပာအုိး ငါ့ဆီမွာ ရွိတယ္။ ငါေသၿပီးရင္ ငါ့အ႐ုိးျပာအုိးကုိ သူ႔အုိးနဲ႔ အတူတူ ယွည္ထားဖုိ႔ ငါ့ကေလးေတြကုိ မွာထားတယ္။ ဒါက ခံစားမႈသေဘာ သက္သက္ပါ။

ေမး ။ ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာ မရွိဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ မရွိပါဘူး။ သူလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ေသသြားတဲ့ေနာက္ က်န္ရစ္ခဲ့တာ က အ႐ုိးျပာအုိး တစ္လုံးပဲ။ ငါလည္းပဲ အ႐ုိးျပာအုိးတစ္လုံး ခ်န္ထားခဲ့ၿပီး သြားရမွာပဲ။ ခံစားခ်က္အေနနဲ႔ေတာ့ ငါတုိ႔ အ႐ုိးျပာအုိး ႏွစ္လုံး ယွဥ္တြဲထား တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဘဝမွာ အတူျပန္ဆုံဖုိ႔ဆုိတာကေတာ့ တကယ္ျဖစ္ လာဖုိ႔ ခက္ခဲလြန္းလွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဟိႏၵဴေတြကေတာ့ ဒါကုိ ယုံတယ္ မဟုတ္လား။

ေမး ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါက ဟိႏၵဴယုံၾကည္မႈပါ။
ေျဖ ။ ။ ဒီဘဝမွာ ေကာင္းေကာင္းေနရင္ ေနာက္ဘဝဟာ ပုိေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းေကာင္းမေနရင္ ေခြးစသည္ ျဖစ္တတ္တယ္ဆုိတာမ်ိဳးေလ။

ေမး ။ ။ ဗုဒၶဘာသာေတြလည္း ဒါကုိ ယုံၾကည္ၾကပါတယ္။

ေျဖ ။ ။ ဒါေပမဲ့ ဟိႏၵဴေတြေလာက္ အယူျပင္းျပင္းထန္ထန္ မရွိလွပါဘူး။

ေမး ။ ။ ကက္ဘိနက္ထဲမွာ ရွိေနတုံးကနဲ႔ ႏႈိင္းစာရင္ ဒီေန႔ ေန႔စဥ္ လုပ္ငန္းေတြ က ေတာ္ေတာ္ ကြာျခားသြားသလား။
ေျဖ ။ ။ ကြာတာေပါ့။ အခု ဖိအား မရွိေတာ့ဘူး။

ေမး ။ ။ ဒါေပမဲ့ မစၥတာလီက အၿမဲတမ္းလုိလုိ ဖိအားေတြႀကဳံရတိုင္း ေကာင္းေ ကာင္းမြန္မြန္ ေျဖရွင္းႏုိင္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။
ေျဖ ။ ။ အလုပ္ဖိအားဆုိတာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ရတာမ်ိဳးကုိ ေခၚတာေလ။ တစ္ခ်ိန္ တည္းမွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်စရာေတြ ၿပိဳင္ၿပီး ေရာက္လာရင္ ေမြးခြန္းေတြ ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ စီစစ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္လုိရတာပါ။ ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီဆုိတဲ့ေနာက္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လုိ႔က မရေတာ့ဘူး။ ဖိအားခ်င္း မတူၾကဘူး။

ေမး ။ ။ အဲသလုိ ဖိအားေတြကုိ သတိမရဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ မရပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ သတိရေနရမွာလဲ၊ ငါလုပ္ရမယ့္တာဝန္ကုိ လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။

ေမး ။ ။ ကက္ဘိနက္ အစည္းအေဝးေတြ၊ လူငယ္ဝန္ႀကီးေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံရတာမ်ိဳးေတြကုိ သတိမရဘူးလားလုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။
ေျဖ ။ ။ သတိမရပါဘူး။ ေနရာဖယ္ေပးရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီလုိ႔ ထင္တယ္။ ငါ့အသက္က အခု (၈၉) ႏွစ္။ ငါတုိ႔ က်င္လည္ခဲ့ရတဲ့ ကမၻာနဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြကုိ ၾကည့္ရင္ ေျပာျပေနပုံအရ ငါ့ေခါင္းထဲမွာ စကၤာပူရဲ႕ ပုံစံ၊ စကၤာပူရဲ႕ ေတြးေခၚ သုံးသပ္ပုံေတြက ပုံေသႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ။ စကၤာပူက ငါတုိ႔ေခတ္နဲ႔ မတူ ေျပာင္းလဲေနတယ္။ လူေနရပ္ကြက္ေတြထဲ ငါကုိယ္တုိင္ သြားခဲ့တယ္။ ရပ္ကြက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံခဲ့တယ္။ သူတုိ႔နဲ႔ အျပန္ အလွန္ ဆက္ဆံခဲ့တယ္။ လက္ေတြ႔က်က် ကြင္းဆင္းၾကည့္ရတာကုိ ေက် လည္း ေက်နပ္တယ္။ အခု ဒါမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔သတင္းပုိ႔သေလာက္နဲ႔ ၿပီးေနရတယ္။ ဒီႏွစ္ခုက လုံးဝ မတူဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီတာဝန္ကုိ လက္ေတြ႔ကြင္းဆင္းႏုိင္တဲ့ လူေတြရဲ႕ လက္ထဲပဲ အပ္ခဲ့ရေတာ့ တယ္။

ေမး ။ ။ ၂၀၁၁ - ခု ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးအၿပီး မၾကာမီမွာပဲ အစုိးရအဖြဲ႔ထဲ ကေန ႏႈတ္ထြက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္ျခင္းအတြက္ ေနာင္တေရာ မရမိ ဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ မရပါဘူး။ ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံႏုိင္တဲ့ စြမ္းရည္ (က်န္းမာေရး သန္စြမ္းမႈ) မရွိဘဲ ဘယ္လုိလုပ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ႏုိင္ေတာ့မွာလဲ။ စိတ္က်န္းမာေရးက ျပႆနာ မရွိဘူး။ ငါ့မွာ ေလျဖတ္တာ၊ အတိတ္ေမ့တာေတြ မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္က မပါေတာ့ဘူး။ အခု အင္တာဗ်ဴး မလုပ္ခင္မွာပဲ ေန႔လည္စာ အနည္းငယ္စား၊ စက္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ က်န္းမာေရးလုပ္၊ (၁၅) မိနစ္ အနားယူခဲ့ရတယ္။ အရင္က ဒါမ်ိဳးေတြ မလုပ္အပ္ခဲ့ဘူး။

ေမး ။ ။ ဒီေတာ့ လုပ္ခ်င္လ်က္ မလုပ္ခဲ့ရတဲ့ကိစၥမ်ိဳးေတြ မရွိဘူးေပါ့။
ေျဖ ။ ။ မရွိဘူး။ စိတ္ကူးထဲ ရွိတာေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ရာထူးကုိ ဂုိေခ်ာက္ေတာင္ လက္ထဲ လႊဲအပ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကုိ အကူအညီေတာ့ ဆက္ေပးခဲ့တယ္။ သူကလည္း ဒီရာထူးကုိ လီရွန္လြန္းလက္ထဲ လႊဲအပ္ခဲ့ျပန္တယ္။ အခု မ်ိဳးဆက္က ငါ့မ်ိဳးဆက္နဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။ ငါ့အကူအညီေတြကလည္း အရင္ေလာက္ အဓိပၸါယ္ မရွိေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔ တ႐ုတ္တုိင္းရင္းသား ဘာသာစကားနဲ႔ တီဗြီအစီအစဥ္ေတြ ျပန္လႊင့္ဖုိ႔ စိတ္ကူးတာမ်ိဳးက လြဲရင္ေပ့ါ။

ဆက္ရန္

ဇင္ေဝေသာ္

တ႐ုတ္ေလးမ်ိဳး


ေလာက၌ တ႐ုတ္ေလးမ်ိဳး ရွိေလရာ၏။ အဘယ္ေလးမ်ိဳးတို႔နည္းဟူမူ
၁။ ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္
၂။ ေဟာင္ေကာင္၊ ထိုင္၀မ္တ႐ုတ္၊
၃။ စင္ကာပူ စသည္တ႐ုတ္
၄။ မေလး၊ အင္ဒို၊ ျမန္မာတ႐ုတ္တို႔တည္း။

ယင္းတို႔တြင္ နံပတ္ ၄ သည္ စိတ္ေနသေဘာထား အျဖဴစင္ဆုံးဟု စလုံးတို႔ကိုယ္တိုင္ ၀န္ခံၾကေလ၏။
(အထက္သို႔ အစဥ္အတိုင္း မွတ္ေလ)

က်မ္းကိုး။ အင္တာနက္ နိကာယ္၊ ေဖ့စ္ဘုတ္ ၀ဂ္၊ စလုံးသုတ္။

3-Day Introductory Course on Vipassanã at Mangala Vihara

Happy Lunar New Year!

"ဟက္ပီး လူနာ နယူးယီးယား"


အေမရိကမွာ ခရစ္ယန္မဟုတ္တဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြကို အားနာလို႔
"ေမရီ ရစၥမတ္" လို႔ေျပာဖို႔ေတာင္ လ်ွတြန္႔လာတယ္ ဆိုတဲ႔ သေရာ္စာေလးကို သတိရတယ္။
အခုလည္း တရုတ္မဟုတ္တဲ႔ လူမ်ိဳးေတြကို အားနာလို႔ "ဟက္ပီး ခ်ိဳင္းနီးစ္ နယူးယီးယား" လို႔ မေျပာဘဲ "ဟက္ပီး လူနာ နယူးယီးယား (Happy Lunar New Year) လို႔ေျပာရင္ ပိုသင္႔မယ္။
အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး။
ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အစြန္းလြတ္ေအာင္
"ဟက္ပီး လူနာ နယူးယီးယား" ေပါ႔။ တစ္ခုခုေတာ႔ ေျပာမွရမယ္ မဟုတ္လား။

ယူနီကုတ္ကို သေဘာမေတြ႔လို႔ ေကာ္ပီကူးၿပီး တင္ပါရေစဘုရား။

အလႊာေပါင္းစုံက စာဖတ္သူ


အလႊာေပါင္းစုံက စာဖတ္သူ လူတန္းစားေတြကို ေဖ႔စ္ဘုတ္က ရုတ္တရက္ ႀကီး ေပါင္းစပ္ေပးလိုက္ေတာ႔ ခံယူခ်က္ မတူညီမႈ၊ ေတြးေတာ သုံးသပ္ပုံ အတိမ္အနက္ စတာေတြ သိသိသာသာေပၚထြက္လာတယ္။ ေနာက္ တုန္႔ျပန္ခြင္႔ပါေပးထားေတာ႔ ဒီ ကြာဟမႈက ရုပ္လုံးပိုႂကြလာျပန္တယ္။ ေရရွည္ မွာေတာ႔ အသားက်သြားစရာ ရွိပါတယ္။ အခုထိေတာ႔ စိတ္ဓာတ္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အား နည္းတဲ႔ ဘာသာစကားေတြမွာ ဆဲသံေတြ ထူေနဆဲပဲျဖစ္ေနႏိုင္တယ္။ ဆဲဆိုမႈ၊ ေဒါသတႀကီးတုန္႔ျပန္မႈေတြ သီဟိုဠ္ေတြဆီမွာ အေတာ္နည္းတာ ေတြ႔ရတယ္။

အေမရိကန္ေ ဒၚလာရယ္မွ မဟုတ္ပါဘူး


အေမရိကန္ေ ဒၚလာရယ္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ စကၤာပူေဒၚလာ ႏြမ္းေနရင္လည္း ေငြလဲလို႔ မရေတာ႔ပါဘူး။ ဒါက ကိုယ္ေတြ႔ပါ။ ဆရာသမားဆီမွာ လဲလို႔မရတဲ႔ စကၤာပူေဒၚလာ ၅၀ တန္ႏွစ္ရြက္ ရွိေနဆဲလို႔ ထင္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင္႔လည္းဆိုရင္ ျဖစ္ႏိုင္တာက ေဒၚလာတန္ဖိုးက သိပ္ျမင္႔ေနျခင္း၊ မိမိလဲေပးလိုက္တဲ႔ ေဒၚလာက တစ္ခုခုဆိုရင္ သူတို႔စိုက္ေလ်ာ္ရမယ္႔ ပမာဏက ဘဏ္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ လူငယ္ေတြအတြက္ သိပ္မ်ားေနျခင္းေၾကာင္႔လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေဒၚလာအရြက္ႀကီးေလေလ သစ္ဖို႔လိုေလေလ သေဘာေပါ႔။ ဘဏ္အလုပ္သမားေတြရဲ႕ စိုးရိမ္မႈ၊ ဒီလို စိုးရိမ္မႈမရွိရေအာင္ သူတို႔ကို အာမခံေပးထားတဲ႔ စနစ္မရွိမႈေၾကာင္႔လို႔ ဆိုရင္ မွန္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။



လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အမွာ (လီကြမ္ယု)


(ေကာ္ပီရိုက္ သေဘာတူညီမႈအတြက္ ညွိႏိႈင္းေနပါၿပီ။ ၿပီးတာနဲ႔ "လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ႔အျမင္" ထြက္ဖို႔ပါပဲ။ ဘာသာျပန္ဆိုလို႔ ၿပီးသြားပါၿပီ။)

ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာအတြင္းမွာ ကမၻာဟာ မယံုၾကည္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ေျပာင္း လဲခဲ႔တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ကေလးဘ၀ ၁၉၂၀ ၀န္းက်င္တုံးက ဘဒုတ္(Bedok) ကေန (Chai Chee) ခိိ်ဳင္ခ်ီးမွာ ရွိတဲ႔ အဖိုးရဲ႕ ႏွစ္မိုင္အကြာ ရာဘာျခံကိုေရာက္ ဖိို႔ ႏြားလွည္းနဲ႔ ႏွစ္နာရီၾကာေအာင္သြားခဲ႔ရတယ္။ ပိုျပီး အံ႔ၾသစရာ ေကာင္း တာက ဒီေန႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဆက္သြယ္နိုင္ျခင္းပါ။ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္ေတြတုံးက စာဖတ္ခ်င္တဲ႔ ေက်ုာင္းသားေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အဂၤလန္ကေန ငါးရက္၊ ေျခာက္ရက္၊ တစ္ပတ္ ၾကာေအာင္ ေမာင္းႏွင္ရတဲ႔ သေဘၤာဆိုက္ေရာက္ခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္ေနခဲ႔ရတယ္။ သေဘၤာက ၾကာသပေတး (သို႔) ေသာၾကာေန႕ေတြမွာဆိုက္ေရာက္တတ္ျပီး သူနဲ႔အတူ လူငယ္ဂ်ာနယ္ ( boys –journals )ေတြ ပါလာတတ္ပါတယ္။

ဒီေန႔ စာတစ္ေစာင္က ဂ်က္ေလယဥ္ေတြနဲ႔ သယ္ေဆာင္တာမွိဳ႕ ဒီကိုေရာက္ဖို႔ နာရီပိုင္းပဲ ၾကာပါေတာ႔တယ္။ ဒါေတာင္ စာကိုစိတ္၀င္စားသူ သိပ္မရွိလွေတာ႔ ပါဘူး။ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြ၊ အင္တာနက္ေတြကေန ဓာတ္ပံု၊ သတင္းစကား၊ အီးေမးေတြကို လက္ျဖစ္တစ္တြက္အတြက္း ပို႔နိုင္၊ သတင္းျပန္နိုင္ေနၾကပါၿပီ။ ဒီလိုအေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္လာ လိမ္႔မယ္လို႔ က်ြန္ေတာ္ ၾကိဳတင္မျမင္နိုင္ခဲ႔ပါ ဘူး။ စကၤာပူရဲ႕ အေျပာင္းအလဲကို ႀကိဳတင္သိျမင္ဖို႔ဆိုတာ ပိုလို႔ေတာင္ အလွမ္းေ၀းေနပါေသးတယ္။
ဒါဆိုရင္ လာမယ္႔အနာဂတ္ ႏွစ္ငါးဆယ္မွာ ကမၻာက ဘယ္ပံုစံ ျဖစ္ေန မလဲ။ လာမယ္႔အႏွစ္ငါးဆယ္မွာ အေျပာင္းအလဲေတြ ဒီထက္ ပိုျမန္ဆန္လိမ္႔မယ္ ဆိုတာကလြဲျပီး ဘယ္သူမွ တိတိက်က် အေျဖမထုတ္နိုင္ပါဘူး ။ ဒီေတာ႔ လာမယ္႔ ၁၅ ႏွစ္နဲ႔ အႏွစ္ ၂၀ အတြင္း ဘာေတြျဖစ္နိုင္တယ္ ဆိုတာကို တစ္ခ်ိဳ႔ အျဖစ္ပ်က္ေတြကို အေခ်ခံျပီး ခန္႔မွန္းျခင္းက ပိုလက္ေတြ႕က်ပါတယ္ ။ ဒါေတာင္ မေရရာမွဳေတြ အမ်ားၾကီးပါ ။

ဒီစာအုပ္ဟာ က်ြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ကမၻာေပၚ အျမင္ျဖစ္ျပီး မေ၀းလွတဲ႔ အနာဂတ္မွာ ယွဥ္ျပိုင္ လာနိုင္တဲ႔ အင္အားစုေတြ အေၾကာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ လတ္တေလာမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္၊ ဒါေတြရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းေတြက ဘာေတြဆိုတာကို က်က်နန နားလည္သေဘာေပါက္ထားျခင္းဟာ အနာဂတ္မွာ ဘာေတြျဖစ္ လာနိုင္တယ္ဆိုတာကို အေျဖထုတ္ဖို႔ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ႔ အခ်က္ေတြ ျဖစ္ ပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္႔ရဲ႕ နားလည္သေဘာေပါက္မွဳဟာ ႏွစ္ငါးဆယ္အတြင္း က်ြန္ေတာ္ ေတြ႕ဆံုဆက္ဆံခဲ႔ရတဲ႔ လူေတြဆီက အေတြ႔အႀကဳံနဲ႔သခၤန္းစာ၊ က်ြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေလ႔လာသံုးသပ္ျခင္းအေပၚမွာ အေျခခံ ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေတြတြင္း စကၤာပူရဲ႕ နိုင္ငံျခားေရးရာ ေပၚလစီနဲ႕ ဆက္စပ္ျပီး ဒီေန႔ ကမၻာ ရဲ႕ ျပသနာကို ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႕ ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းေနၾကရတဲ႔ အဓိက ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခြင္႔၊ သူတို႔ဆီက ေလ႕လာခြင္႔ေတြ ကၽြန္ေတာ္ ရရွိခဲ႔ပါတယ္။

သူတို႔ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈေတြေၾကာင္႔ ကမၻာအေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳ အမ်ားဆံုး ေရာက္ရွိသြားနိုင္တဲ႔ နိုင္ငံ ႏွစ္နိုင္ငံကေတာ႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ တရုတ္တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စကၤာပူအေနနဲ႔ ဥေရာပ၊ ဂ်ပန္၊ ကိုးရီးယား ၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွနိုင္ငံေတြ။ အိႏၵိယ အေရွ႕ အလယ္ပိုင္း နိုင္ငံေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားနိုင္ဖို႔ကိုလဲ တတ္နိုင္သေလာက္ ၾကိဳး စားယူရမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီနိုင္ငံေတြၾကားမွာ ပဋိပကၡအသြင္ေဆာင္နိုင္တဲ႔ ကိစၥရပ္ေတြနဲ႔ ဒါေတြေၾကာင္႔ အနာဂတ္ အက်ိဳးဆက္ ဘယ္လိုရွိနိုင္တယ္ ဆိုတာကို (ဒီစာအုပ္မွာ )ေရးထားတာျဖစ္ပါတယ္။

စကၤပူကေတာ႔ ကမၻာကိုအရွိတိုင္းပဲ လက္ခံထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာကို ေျပာင္းလဲ ေပးဖို႔ စကၤပူက အလြန္ေသးငယ္လြန္းလွပါတယ္။ ဒါေပ မဲ႔ ေဒသတြင္းက နိုင္ငံၾကီးေတြရဲ႕အၾကားမွာ က်ြန္ေတာ္တို႔ ရွင္သန္ ရပ္တည္ ခြင္႔ နယ္ပယ္ အက်ယ္ျပန္႕ဆံုးရရွိေအာင္ေတာ႔ ၾကိဳးစားယူနိုင္ပါတယ္။ ဒါက က်ြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ျဖစ္ျပီး ဒီဦးတည္ခ်က္အတိုင္းခရီးဆက္ဖို႕လည္း ၾကိဳးစားအားထုတ္ သြားရမွာျဖစ္တယ္။ နိုင္ငံတြင္းမွာေတာ႔ စကၤာပူေအာင္ျမင္မႈ ကို အရည္အေသြးသံုးရပ္နဲ႔ ေဖာ္ေဆာင္ သြားနိုင္ပါတယ္။

၁ ။ ေနထိုင္ဖို႔နဲ႔အလုပ္လုပ္ဖို႔အတြက္ လံုျခံဳေအးခ်မ္းတဲ႔နိုင္ငံျဖစ္ေနေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ
၂ ။ နိုင္ငံသားအားလံုးကို တန္းတူညီမွ်ဆက္ဆံမႈ
၃ ။ မ်ိဳးဆက္တိုင္းမွာ ဒီေအာင္ျမင္မွဳ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနေအာင္ စနစ္တက် စီမံအေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးမႈေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္ေဆာက္ယူခဲ႔ရတဲ႔ အေျခခံ အခ်က္သံုးခ်က္ မရွိဘူးဆို ရင္ လက္ရွိ ခံစားေနရတဲ႔ အသီးအပြင္႔ ေတြလည္းမရွိနိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ စကၤပူနိုင္ငံထဲကို လာေရာက္ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံတဲ႔ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပစိးပြားေရ သမားေတြအေနနဲ႔ စကၤပူကိုယံုၾကည္စိတ္ခ်ေနၾကရပါမယ္။ အထက္ပါ အခ်က္ သံုးခ်က္ရွိေနမွ သူတို႔ကယံုၾကည္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔အနာဂတ္ ခရီးကို အရွိန္ မပ်က္ ခရီးဆက္သြား နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို႔ကသာ ဒီလမ္းစဥ္အတိုင္း ကမၻာနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္မထားႏိုင္ဘူးဆိုရင္ က်ြန္ေတာ္တို႔လည္း ကမၻာအျပင္ ေရာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။