အခု အဲဒီရြာေလးမွာ ပရဟိတႏွစ္ဖြဲ႔၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီႏွစ္ခုရွိေနတယ္။
အရင္က အဲဒီရြာေလးကို နယ္စည္းျခားေပးထားတာက ကိုရင္ဝတ္၊ စာသင္တဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အမည္နဲ႔ပါ။ ေတာရေက်ာင္းထြက္၊ ကံဦးေက်ာင္းထြက္၊ အလယ္ေက်ာင္းထြက္ တဲ႔။ အဲဒီ ေက်ာင္းထြက္ဆိုတဲ႔ စီဗီလိုုက္ေဇးရွင္း စည္း အရ က်ေနာ္တို႔က ေတာရေက်ာင္းထြက္အုပ္စုေပါ႔၊ ပိုႀကီးတယ္။ ရြာအလိုက္ လူစြာေလးေတြလည္း ထြက္တယ္။ မတည့္ၾကဘူးလို႔ ေျပာမရသလို တည့္ပါ တယ္လို႔လည္း ေျပာမရဘူး။ အုပ္စုခ်င္း အၿမဲအားၿပိဳင္ေနတတ္တယ္။
အရာရာေျပာင္းလဲျခင္းအရေပါ႔။ ရြာကေလးဟာလည္း အရင္လိုကြဲေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ႔ဘဲ ပရဟိတႏွစ္သင္းကိုအေျခခံၿပီး ႏွစ္အုပ္စုကြဲသြားတယ္။ "ပန္ေမတၱာ" အုပ္စုနဲ႔ ေနာက္တက္ "ကိုးဆယ္ဆ" အုပ္စုတဲ႔။ ကိုးဆယ္ဆ ဆိုတာက ေရႊသံလြင္ရဲ႕ စပြန္ဆာအထိ ရယူထားႏိုင္တဲ႔ အဖြဲ႔ႀကီး။ ပန္ေမတၱာ ကေတာ႔ မူးစုပဲစု အုပ္စုေပါ႔ေလ။ "ကိုးဆယ္ဆ"မွာ အေကာင္းစား ကား ႀကီး ေလးငါးစင္းရွိၿပီး ပန္ေမတၱာမွာေတာ႔ ကားတစ္စီးပဲ ရွိတယ္။ ထူးျခားတာက "ကိုးဆယ္ဆ" ကားႀကီးေတြဟာ အကူအညီလာေတာင္းသူ မရွိလို႔ ရပ္ထားေနရခ်ိန္မွာ ပန္ေမတၱာက ကားေလးတစ္စီးကေတာ႔ ရြာကသာ မက နယ္ကပါ အကူအညီေတာင္းေနေတာ႔ နားခ်ိန္ေတာင္ မရွိလွဘူး။
ရြာေလးရဲ႕ ေနာက္ထပ္အမည္က "သူပုန္ရြာ" သို႔ "အမည္းေရာင္နယ္ေျမ" တဲ႔။ ဒါကလည္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အညာခရီးစဥ္နဲ႔သြားၿပီး တိုက္ဆိုင္ေနျပန္တယ္။ ရြာသားလူငယ္ ၆၀ ေလာက္ကို ကားနဲ႔လာေခၚၿပီး ရဲစခန္းမွာ ရိုက္ႏွက္ဆုံးမလိုက္ၾကတယ္။ ထားပါေတာ႔၊ "သူပုန္ရြာ" သို႔ "အမည္းေရာင္နယ္ေျမ" လို႔ ေခၚရတဲ႔ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းေတြလည္း ရွိေနႏိုင္တာေပါ႔။ (ဒီအေၾကာင္းကို ဘႀကီးမိုး (ဦးမိုးသူ) နဲ႔ေတြ႔စဥ္ေမးၾကည့္ေတာ႔ သူတို႔မွာ မွတ္တန္းရွိထားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။)
ထားပါေတာ႔။ အခု စဥ္းစားမိတာက "ကိုးဆယ္ဆ"မွာ ကားအေကာင္းစား ႀကီးေတြ ရွိလ်က္နဲ႔ ဘာေၾကာင္႔မ်ား ပန္ေမတၱာက ကားေလးကိုပဲ လူေတြက ပိုသုံးခ်င္ၾကတာလဲ။
၁။ လုပ္ေဆာင္ကူညီပုံ၊ ေစတနာ စသည္ မတူလို႔လား။
၂။ ပရဟိတဆိုတဲ႔ နယ္ပယ္ထဲမွာကိုပဲ ႏိုင္ငံေရးပါတီႏွစ္ခုရဲ႕ သေဘာတရားေတြ စီးဝင္ေနလို႔လား။
"၁" နဲ႔ပဲဆိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနမိတယ္။
Post a Comment