သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္၊ သီဟနာဒက မဟာသႏၱိသုခမွာ၊ သူက ေထရဝါဒတကၠသိုလ္မွာပဲ ရွိေသးသည္။ မဟာသႏၱိသုခကို သူ အ လည္ေရာက္ေရာက္လာတတ္သလို ထိုႏွစ္မွာ ယူနီဆက္ကလည္း မဟာ သႏၱိသုခ သင္တန္းသား ရဟန္း၊ သီလရွင္၊ အျခား ေက်ာင္း သူေက်ာင္း သားေလးေတြအတြက္ က်န္းမာေရး အလုပ္ရုံပြဲ က်င္းပေပးသည္။ ထိုပြဲထဲကို ခရီးႀကဳံ ဓမၼဂဂၤါလည္းပါသြားသည္။
ကိုယ္တိုင္ အခန္းရပ္ ျပဇာတ္ေတြ ေရးၾက၊ ကိုယ္တိုင္ သရုပ္ေဆာင္ၾက၊ ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြ စာစီၾက၊ ဇာတ္ဝင္ခန္း သီခ်င္းေတြေရးၾက၊ ပေဟဠိေတြ ဖြက္ၾက၊ ေျဖၾက၊ ဒီဘိတ္ေတြ လုပ္ၾက၊ ျငင္းၾက ခုံၾက။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသလို သခၤန္းစာယူစရာလည္း ေကာင္သည္။
တစ္ေန႔မွာေတာ႔ အိမ္သာအေရးႀကီးပုံကို အခန္းရပ္ျပဇာတ္ေရးၿပီး ကိုယ္တိုင္ တင္ျပၾကရသည္။ ျပဇာတ္ေရးစရာ ရွိလ်င္ေတာ႔ သူနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ ပဲ ေရးမိသည္။ ယင္းျပဇာတ္ ေရွ႕ထြက္ စကားေျပာခန္းကို ဓမၼဂဂၤါက တာဝန္ ယူေရးသည္။ ေက်းလက္အိမ္သာ သခၤန္းစာထဲကို ဘယ္လို ညွပ္ထည့္လိုက္ သည္ မသိ၊ ဒါဝင္ေတြေရာ အီဗိုလူးရွင္းေတြပါ ပါကုန္သည္။ ယူနီဆက္ဆရာေတြလည္း မ်က္လုံျပဴး၊ လက္ခုပ္တီး၊ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ၿမိဳင္သြား သည္။
အထူးသျဖင္႔ စာဖတ္နာ၊ စာလည္းေရြးလြန္းေသာ ယခု နယူး ဇီလန္ေရာက္ ဦးသီရိဓမၼက "ေမာဒန္ႀကီး၊ နင္႔စာေလး ငါ႔ကို မိတၱဴဆြဲေပးခဲ႔စမ္း ပါ၊ ႀကိဳက္လြန္းလို႔" ဟု ဆိုသည္။
ထိုမွေနာက္ သႏၲိသုခေက်ာင္းသားမဟုတ္ေသာ္လည္း ဦးသီရိသာမက အားလုံးက သူ႔ကို႔ ေမာ္ဒန္လို႔ သိသြားၾကသည္။ (အသိအမွတ္ ျပဳလိုက္ၾကရသည္)
ဓမၼဂဂၤါသည္ ေက်းလက္အိမ္သာႏွင္႔ ဒါဝင္၊ အီဗိုလူးရွင္းကိုပင္ မရ ရေအာင္ ဆြဲေစ႔ ကြန္႔စပ္ႏုိင္သူပင္။ ယေန႔ ဓမၼဂဂၤါေရာက္ေနသည့္ေနရာကို ကၽြႏ္ုပ္ေတာ႔ အံ႔ဩတႀကီး မျဖစ္မိ။
ထိုစဥ္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ၿပိဳင္တူဆိုခဲ႔ရသည့္ "ဒီေန႔" ဆိုသည့္ သီခ်င္းေလးကိုလည္း အမွတ္ရသည္။
Post a Comment